Wizgo Anna

Suwałki

6

Korektywa - I etap

AUTORSKI PROGRAM GIMNASTYKI KOREKCYJNO - KOMPENSACYJNEJ

DLA I ETAPU EDUKACJI - KLASY I - III

Zdrowie to nie dar niebios dany raz na zawsze - nad zdrowiem trzeba pracować i praca ta ma charakter pedagogiczny

(Maciej Demel)

SPIS TREŚCI

I. Wstęp ................................................................................................... 3

II. Cele gimnastyki korekcyjnej .............................................................. 4

III. Zadania dydaktyczne ............................................................................ 4

IV. Zadania wychowawcze ........................................................................ 4

V. Formy organizacji i metody prowadzenia zajęć

gimnastyki korekcyjnej ........................................................................ 5

VI. Procedury osiągania celów.................................................................... 6

VII. Oczekiwane osiągnięcia uczniów ........................................................ 14

VIII. Propozycje metod kontroli oddziaływania korekcyjnego ....................14

IX. Ewaluacja programu ............................................................................ 16

X. Zestawy ćwiczeń domowych dla poszczególnych wad ....................... 21

XI. Bibliografia ...........................................................................................28

I .WSTĘP

Młodszy wiek szkolny jest okresem zwiększonego zagrożenia występowania nieprawidłowej postawy, dlatego jednym z podstawowych zadań szkoły jest eliminowanie zjawisk wiążących się z powstawaniem lub pogłębianiem już istniejących wad i zaburzeń. Wszystkie oddziaływania zapobiegawcze, wyrównujące i kompensujące są integralną częścią programów szkolnych i pozaszkolnych. Do działań w tym zakresie należy między innymi gimnastyka korekcyjna, której głównym celem jest przeciwdziałanie stwierdzonym wadom postawy i wyrównywanie odchyleń fizjologicznych.

Aby osiągnąć taki cel należy stosować kilka zadań. Wyrabianie u dziecka nawyku prawidłowej postawy ciała we wszystkich sytuacjach i czynnościach dnia codziennego. Wytwarzanie silnej i wytrzymałej stabilizacji mięśniowo - więzadłowej kręgosłupa po uprzednim usunięciu dystonii mięśniowej. Wdrożenie do rekreacji ruchowej uwzględniającej elementy profilaktyki i korekcji zaburzeń zagrażających lub istniejących u dziecka. Opanowanie przez dziecko i jego środowisko opiekuńcze wiedzy i umiejętności dotyczących spraw jego zdrowia związanego z wadą.

Mając powyższe na uwadze napisałam program gimnastyki korekcyjno - kompensacyjnej, który będzie realizowany w pierwszym etapie edukacyjnym tj. w klasach I - III SP w Przebrodzie w wymiarze 3 godzin tygodniowo, po

1 godzinie w każdej klasie.

Środowisko: szkoła wiejska

Baza szkoły: sala gimnastyczna niepełnowymiarowa, boisko szkolne,

Przyrządy: drabinki gimnastyczne, ławki gimnastyczne

Przybory: materace gimnastyczne, piłki gumowe, piłki lekarskie, kocyki,

laski gimnastyczne, krążki, kółka do rzutu, woreczki, szarfy

II.CELE GIMNASTYKI KOREKCYJNEJ

Cel ogólny:

Wspomaganie harmonijnego rozwoju ucznia, w szczególności kształtowanie umiejętności ruchowych oraz korygowanie wad postawy.

Cele szczegółowe:

• uświadomienie dziecku jego deficytu i konsekwencji wynikających z wystąpienia wady postawy;

• wyeliminowanie kompleksów psychicznych i fizycznych spowodowanych uczestnictwem w zajęciach korekcyjnych;

• uświadomienie rodzicom przyczyn i skutków wystąpienia wad postawy;

• opanowanie umiejętności skorygowania wady przez przyswojenie korekcji lokalnych i globalnych oraz rozciągnięcie grup mięśni przykurczonych i wzmocnienie osłabionych;

• kształtowanie nawyku prawidłowej postawy;

• wyrabianie wytrwałości posturalnej;

• utrwalenie nawyku prawidłowej postawy w różnych warunkach jego życia codziennego, bez udziału świadomości;

• wdrożenie do rekreacji ruchowej uwzględniającej elementy profilaktyki i korekcji zaburzeń zagrażających lub istniejących u dziecka.

III. Zadania dydaktyczne

1. Uaktywnienie układów: ruchu, krążeniowego, oddechowego.

2. Uzyskanie pełnego zakresu ruchu w stawach, odpowiedniej elastyczności i siły określonych grup mięśniowych.

3. Wyrabianie nawyku postawy prawidłowej.

4. Uświadomienie rodzicom przyczyn i skutków wystąpienia wad postawy.

5. Opracowanie zestawów ćwiczeń oraz wskazań i przeciwwskazań dla poszczególnych wad postawy.

6. Zapoznanie dzieci z zabawami i grami ruchowymi kształtującymi prawidłową sylwetkę.

IV. Zadania wychowawcze

1. Czynny wypoczynek na świeżym powietrzu.

2. Aktywne spędzanie czasu wolnego.

3. Higiena osobista.

4. Współzawodnictwo w grupach.

5. Zasada „fair play” w rywalizacji

6. Współpraca z partnerem.

7. Prawidłowe odżywianie się.

8. Samoocena i samokontrola własnej sylwetki.

9. Eliminowanie kompleksów psychicznych.

V. Formy organizacji i metody prowadzenia zajęć gimnastyki korekcyjnej

Gimnastyka korekcyjna jest częścią wychowania fizycznego i obowiązują w niej zasady metodyki wychowania fizycznego. Ale jednocześnie gimnastyka korekcyjna jest specyficzną formą ćwiczeń fizycznych, w których ruch został w pewnej mierze podporządkowany celom terapeutycznym. Przy pomocy ruchu możemy wpływać na prawidłową sylwetkę i postawę ciała.

Metody i formy stosowane w pracy z dziećmi powinny być dostosowane do predyspozycji i możliwości dzieci oraz uwzględniać wszystkie uwarunkowania dotyczące wprowadzenia treści z zakresu edukacji zdrowotnej. Przygotowując zajęcia indywidualne lub grupowe, nauczyciel powinien uwzględnić potrzeby i możliwości dzieci, oraz ich rozwój psychofizyczny.

Nieodłącznym sposobem w prowadzeniu zajęć gimnastyki korekcyjnej w tej grupie wiekowej jest metoda zadaniowo - ścisła i zabawowo klasyczna, które motywują uczniów do większego wysiłku.

Podstawową zasadą postępowania z wadami postawy jest indywidualizacja. Przy czym dziecko musi być zaznajomione z istotą swej wady, wskazaniami i przeciwwskazaniami. W czasie ćwiczeń zespołowych należy dziecku stworzyć takie warunki, by mogło zasad przestrzegać. Pomocne w tym są następujące formy organizacyjne i metody: podział zespołu ćwiczebnego na stałe pary ćwiczebne, dodatkowe zadania indywidualne, obwód ćwiczebny (trening stacyjny).Głównym kryterium doboru obciążenia w gimnastyce korekcyjnej jest możliwość wykonania przez dziecko ćwiczeń z zachowaniem pozycji skorygowanej. Wielkość obciążenia należy zawsze dobierać indywidualnie. Musi ono uwzględniać wiek i siłę ćwiczącego. Wiadomo, że pobudzenie procesów kompensacji wymaga silnych bodźców, jednakże ich siła, a więc intensywność ćwiczeń musi być podporządkowana utrzymaniu skorygowanej uprzednio prawidłowej postawy, która jest czynnikiem kształtującym nawyk poprawnej sylwetki. Ważną rolę w wykonywaniu ćwiczeń w korektywie stanowią ćwiczenia izometryczne, w czasie których należy zwracać uwagę na poprawne oddychanie. Można to osiągnąć przez głośne syczenie (długie wymawianie głoski „s”, liczenie czy też głośne śpiewanie). W ćwiczeniach dynamicznych oddech należy zgrać z wykonywanymi ruchami.

Warunki, w jakich żyje, uczy się i wypoczywa dziecko w znacznym stopniu wpływają na jego postawę. Należy zapoznać rodziców z najlepszymi formami spędzania wolnego czasu polecanymi aktywnościami ruchowymi. Zachęcać rodziców do współpracy z nauczycielem (poprzez prowadzenie lekcji otwartych, ćwiczeń instruktażowych) i systematycznych ćwiczeń w domu.

VI. Procedury osiągania celów

Ogólne założenia postępowania korekcyjnego

1. Ocena postawy dziecka oraz wywiad dotyczący warunków domowych i środowiskowych.

2. Badania i pomiary uzupełniające.

3. Uświadomienie dziecku jego defektu i potrzeby ćwiczeń.

4. Wyeliminowanie kompleksów.

5. Dobór pozycji wyjściowych do ćwiczeń w poszczególnych wadach.

6. Ćwiczenia rozluźniające i zwiększające ruchomość w stawach
   -obręczy barkowej
   -obręczy biodrowej
   -kończyn dolnych i stóp

7. Nauka prawidłowego oddychania.
   -torem piersiowym
   -torem brzusznym
   -ćwiczenia oddechowe wolne, wspomagane i oporowe

8. Nauka umiejętności korygowania wady przez przyswojenie korekcji lokalnych a następnie globalnych.

9. Rozciąganie grup mięśniowych przykurczonych i wzmacnianie osłabionych.
   -głowy, szyi, obręczy barkowej i górnego odcinka mięśni grzbietu
   -prostownika grzbietu
   -klatki piersiowej
   -brzucha
   -kończyn dolnych i stóp

10. Ćwiczenia o zwiększonej intensywności (tempo, ilość powtórzeń, obciążenia).
    -mięśni grzbietu
    -mięśni brzucha
    -mięśni pośladkowych

11. Wyrabianie wytrwałości posturalnej, kształtowanie odruchu postawy prawidłowej.

12. Ćwiczenia specjalne hamujące określoną wadę, wyprostne, antygrawitacyjne.

13. Nauka, doskonalenie i kontrola ćwiczeń domowych.

14.Gry i zabawy ruchowe mające na celu harmonijny rozwój organizmu oraz wzmożenie jego wydolności i sprawności fizyczno- ruchowej.

Zadania szczegółowe dla poszczególnych wad:

♦PLECY OKRĄGŁE

Plecy okrągłe to wada odcinka piersiowego kręgosłupa. W warunkach prawidłowych odcinek piersiowy wygięty jest ku tyłowi, tworząc tzw. kyfozę piersiową. W przypadku pleców okrągłych wygięcie to jest pogłębione - powstaje hiperkyfoza piersiowa.

 

cechy wady:

- osłabienie i rozciągnięcie mięśni grzbietu,

- przykurcze mięśni piersiowych,

- wysunięcie do przodu głowy i barków,

- zmniejszenie przodopochylenia miednicy,

- kolana i łokcie w pozycji lekkiego zgięcia,

- zaburzenie i zmniejszenie sprawności układu oddechowego i krążenia

 

Cel ćwiczeń:

1.Nauczenie i utrwalenie nawyku poprawnej postawy.

2.Zwiększenie ruchomości kręgosłupa.

3.Rozciąganie mięśni przykurczonych.

• ćwiczenia rozciągające mięśnie piersiowe ( wielkie i małe )biernie i czynnie,

• ćwiczenia rozciągające mięśnie zębate przednie

4.Likwidacja dystonii mięśniowej.

• ćwiczenia wzmacniające mięśnie prostownika grzbietu odcinka piersiowego i mięśni karku,

• ćwiczenia wzmacniające mięśnie ściągające łopatki (czworoboczny, równoległoboczny, najszerszy grzbietu).

5.Ćwiczenia wdechowe i rozprężające klatkę piersiową.

6.Zabawy i gry:

„Nurkująca kaczka”, „Węszący piesek”, „Przejdź przez tunel”, „Berek zaczarowany”, „Wywoływanka”, „Noszenie wody”, „Samochody”, „Dzień i noc”, „Powódź”, „Sztafeta z przekazywaniem lasek”, „Sztafeta piłek”, „Wyścig raków z woreczkami”, „Kto dalej rzuci”, „Sztafeta ze ślizgiem na kocykach”, „Sztafeta piłek w tunelu”.

Pozycje stosowane: w odciążeniu i izolowaniu antykifotyczne, przy stbilizacji odcinka lędźwiowego, nie stosować pozycji pionowych, uwypuklać klatkę piersiową.

Przeciwwskazania: skłony w przód, podskoki, krążenia ramion w przód.

♦PLECY WKLĘSŁE

Plecy wklęsłe to wada całego kręgosłupa, który na całej długości jest silnie uwypuklony (hiperlodoza), miednica ustawiona niemal poziomo, silnie uwypuklony ku przodowi kręgosłup lędźwiowy wykazuje duże zmiany

spowodowane przykurczami prostownika grzbietu, wiązadeł odcinka lędźwiowego

cechy wady:

- zwiększona lordoza lędźwiowa,

- wysunięty do przodu brzuch, klatka piersiowa i piersiowy odcinek kręgosłupa

mogą być nieco spłaszczone lub pozostawać w normie

- miednica ma zwiększone przodopochylenie

- mięśnie brzucha, pośladkowe wielkie oraz zginacze stawu kolanowego są

osłabione

- nadmiernie napięte są mięśnie grzbietu w odcinku lędźwiowym i zginacze

stawu biodrowego.

Cel ćwiczeń:

1.Kształtowanie nawyku przyjmowania postawy prawidłowej.

2.Ćwiczenia wzmacniające mięśnie osłabione:

-prostownika grzbietu i karku, mięśni ściągających łopatki, mięśni brzucha, pośladkowych wielkich, zginaczy stawu kolanowego.

3.Przywrócenie prawidłowych stosunków anatomicznych w obrębie stawu biodrowego.

4.Rozluźnienie mięśni grzbietu w odcinku lędźwiowym, zginaczy stawu biodrowego, rozciągnięcie mięśni zginaczy uda i mięśni odcinka lędźwiowego kręgosłupa.

5.Utrzymanie prawidłowej ruchomości kręgosłupa.

6.Gry i zabawy:

„Piłka parzy”, „Sztafeta ze ślizgiem między ławeczkami”, „Wyścig wskazówek zegara”, „Pożar - powódź”, „Chrabąszcz na grzbiecie”, „Jazda na rowerze”, „Wyścig z czołganiem pod partnerem”, „Koszenie trawy”.

Pozycje stosowane: zapewnić właściwe ustawienie odcinka piersiowego, przy korekcji uwzględnić zrównoważenie przednio-tylne w stosunku do płaszczyzny przednio-czołowej przechodzącej przez stawy skokowe.

Przeciwwskazania: unikać pozycji zwiększającej lordozę lędźwiową nie uprawiać gimnastyki artystycznej, mostków kołyski na brzuchu, zwisów.

♦ PLECY OKRĄGŁO - WKLĘSŁE

Ta wada charakteryzuje się nadmiernym powiększeniem kifozy piersiowej

i lordozy lędźwiowej.

cechy wady:

- głowa i barki są wysunięte do przodu

- kręgosłup w odcinku piersiowym wykazuje zwiększenie się wygięcia ku

tyłowi, a klatka piersiowa ulega zapadnięciu

- w odcinku lędźwiowym kręgosłup wygina się przesadnie ku przodowi

powodując uwypuklenie brzucha.

Cel ćwiczeń:

1.Zwiększenie ruchomości kręgosłupa w poszczególnych odcinkach. 2.Rrozciągnięcie skróconych mięśni w obrębie klatki piersiowej,

w obrębie miednicy i lędźwi mięśni prostowników grzbietu odcinka lędźwiowego i zginaczy stawu biodrowego.

3.Wzmocnienie mięśni rozciągniętych tzn.: mięśni grzbietu odcinka piersiowego i mięśni karku, mięśni prostych i skośnych brzucha oraz prostowników stawu biodrowego.

Pozycje stosowane: stabilizujące odcinkowo kręgosłup.

Przeciwwskazania: Unikać pozycji nadmiernego wyprostu i zaokrąglających plecy.

♦PLECY PŁASKIE

W tej wadzie kifoza i lordoza w kręgosłupie są spłaszczone.

cechy wady:

- głowa jest lekko wysunięta do przodu

- barki silnie ściągnięte do tyłu

- klatka piersiowa uwypuklona

Cel ćwiczeń:

1.Zwiększanie przodopochylenia miednicy i ukształtowanie prawidłowej

lordozy.

2.Zwiększanie ruchomości kręgosłupa, prawidłowe ustawienie kifozy.

3.Zalecane ćwiczenia zaokrąglające plecy i lordozujące, ogólne wszechstronne wzmocnienie mięśni grzbietu, brzucha, mięśni pośladkowych.

Przeciwwskazania: unikać siadów: niskich, prostych, skrzyżnych, nie stosować ćwiczeń elongacyjnych i zwisów.

♦BOCZNE SKRZYWIENIE KRĘGOSŁUPA (SKOLIOZA)

Skrzywiony kręgosłup tworzy wygięcie wypukłością w prawą lub lewą stronę w odcinku piersiowym, lędźwiowym lub lędźwiowo-piersiowym. Przyczyną tej wady może być nierównomierny rozwój somatyczny układów mięśni grzbietu.

Czynnikami powodującymi zaburzenia rozwoju somatycznego układu mięśni grzbietu są:

- niedbała postawa przy siedzeniu, czytaniu, pisaniu,

- noszenie ciężarów po jednej stronie ( teczki, książki)

- jednostronne, długotrwałe zajęcia.

Cel ćwiczeń:

1.Zatrzymanie postępu skrzywienia.

2.Usunięcie skrzywienia lub jego zmniejszenie.

3.Utrzymanie osiągniętych wyników

4.Ćwiczenia na usunięcie przykurczów wiązadeł i mięśni zwłaszcza w obrębie

grzbietu i miednicy.

5.Ćwiczenia na zrównoważenie sił układu mięśniowego.

6.Ćwiczenia poprawiające wydolność fizyczną.

7.Ćwiczenia wyrabiające nawyk i odruch prawidłowej postawy ciała we wszystkich pozycjach.

8.Ćwiczenia poprawiające wydolność układu krążeniowo- oddechowego.

9.Wzmocnienie mięśni przykręgosłupowych.

10.Wzmocnienie mięśni grzbietu, mięśni pośladkowych i brzucha.

11.Gry i zabawy:

„Znajdź swoją parę”, „Woreczkowy krokiet”, „Sztafeta piłek pod nogami”, „Wycieraczki samochodowe”, „Wielbłądy”, „Dmuchana piłeczka”, „Berek w siadzie na piętach”, „Bocian i żabki”.

Zaleca się: stosowanie pozycji niskich i izolowanych, ćwiczenia w wodzie (pływanie żabką), ćwiczenia symetryczne i asymetryczne, jazdę na rowerze po powierzchni płaskiej, rolki, łyżwy itp.

Przeciwwskazania: nie stosować skoków, dźwigania, nadmiernych skłonów w przód, (należy je zastąpić opadami), mostków, długotrwałych marszów.

Przy wykonywaniu wszystkich ćwiczeń należy dążyć do wyciągnięcia się (elongacji) dziecka, napięcia mięśni posturalnych po uprzednim skorygowaniu postawy

♦ZNIEKSZTAŁCENIA KLATKI PIERSIOWEJ:

KLATKA LEJKOWATA (SZEWSKA)

Powstaje w wyniku wrodzonego zaburzenia rozwoju przepony lub nieproporcjonalnego rozrostu chrząstek żebrowych w stosunku do jego elementów.

Cel ćwiczeń:

1.Stosować ćwiczenia:

- ogólnorozwojowe (oddziaływać na cały narząd ruchu zwiększać ruchomość w stawach bocznych i stawach kręgosłupa),

- wzmacniające mięśnie posturalne i rozciągające boki klatki piersiowej,

-  oddechowe mają zwiększyć pojemność życiową płuc, wzmocnić mięśnie oddechowe, zwiększyć ruchomość klatki piersiowej.

Pozycje stosowane: kształtować piersiowy tor oddychania, rozciągać wszechstronnie mięśnie klatki piersiowej. Akcentować fazę wdechu, wdech wspomagać pracą ramion o kierunku przodem w górę wdech, bokiem w dół wydech.

KLATKA PIERSIOWA KURZA

Cechuje ją zniekształcenie mostka, który tworzy silne uwypuklenie do przodu na kształt dzioba łodzi.

Cel ćwiczeń :

1.Stosować ćwiczenia:

-  ogólnorozwojowe, podobnie jak w klatce szewskiej. Rozciąganie boków klatki piersiowej i dolnych łuków żeber poprzez wzmocnienie mięśni skośnych brzucha.

- specjalne (oddechowe)-akcentować fazę wydechu. Wdech wspomagać pracą ramion o kierunku bokiem w górę, wdech przodem w dół wydech.

- specjalne ( o charakterze wytrzymałościowym)

- wysiłek wytrzymałościowy wpływa na usprawnienie funkcji narządów

wewnętrznych (układ krążenia, oddychania, termoregulacji, metabolizm

tkankowy)

Pozycje stosowane: stosować w klatce lejkowatej i kurzej, intensywne ćwiczenia - biegi, skoki, rzuty, tory przeszkód, czworakowanie w formie zabaw i gier.

♦WADY KOŃCZYN DOLNYCH:

Zniekształcenia kończyn dolnych pogarszają statykę ciała i niekorzystnie zmieniają postawę. Są wadami wrodzonymi lub powstają w wyniku asymetrii wyższej położonych odcinków ciała, przeciążeń pracą statyczną.

KOLANA KOŚLAWE

Skierowane do wewnątrz przyśrodkowo, uda do podudzia tworzą kształt litery X. Kostki wewnętrzne oddalone są od siebie ponad 5 cm. Koślawości kolan towarzyszy koślawe ustawienie stóp.

Cel ćwiczeń:

1.Nauka poprawnego stania i chodzenia.

2.Wzmocnienie głowy przyśrodkowej mięśnia czworogłowego, mięśnia krawieckiego, mięśnia smukłego, półścięgnistego, półbłoniastego.

3.Rozciągnięcie pasma biodrowo - piszczelowego i mięśnia dwugłowego.

Stosować ćwiczenia odciążające stawy kolanowe. Zwalczać istniejące płaskostopie (stosując obcas Thomasa), większość ćwiczeń prowadzić przy wyprostowanych kolanach, w pozycji siedzącej i leżącej. Stosować ćwiczenia w siadzie skrzyżnym, unikać lub eliminować pozycje stojące, nie stosować siadów klęcznych na piętach ze stopami i podudziami na zewnątrz, eliminować pozycje rozkroczne, przy istniejącej nadwadze ciała dziecka postępować w kierunku jej zmniejszania. Zaleca się pływanie głównie kraulem- ze względu na lepsze zwarcie kolan, jazda na rowerze.

KOLANA SZPOTAWE

W wadzie tej oś podudzia tworzy z osią uda kąt otwarty do wewnątrz. Najczęstszą przyczyną jest krzywica oraz nadwaga ciała przy słabym jeszcze układzie mięśniowym, więzadłowym i kostnym. Przy kolanie szpotawym trzony kości udowej, piszczelowej i strzałkowej wygięte są na zewnątrz. Więzadło poboczne zewnętrzne jest rozciągnięte, poboczne wewnętrzne- nadmierne napięte - przykurczone.

Cel ćwiczeń:

1.Wzmocnić więzadła poboczne zewnętrzne, mięśnie dwugłowe uda, strzałkowe.

2.Rozluźnić więzadła poboczne wewnętrzne, rozciągnąć mięśnie przywodzące.

Pozycje stosowane-rozpocząć od ćwiczeń odciążających i zwrócić uwagę na ćwiczenia mięśni pośladkowych i przywodzących ( wzmocnić i rozluźnić). Przeciwwskazany jest siad skrzyżny, stosować ruch nożycowy nóg w pionie, naprzemienne ruchy zginania i prostowania w stawie skokowym ( przy maksymalnym wyproście w stawie kolanowym), unoszenie złączonych nóg w górę i w dół w leżeniu przodem i tyłem. Stosować ćwiczenia mięśni pośladkowych i przywodzących ( poduszkę wkłada się między kostki, a kolana ściąga pasem lub taśmą (bandażem).

 

 

STOPA PŁASKA

Wada ta polega na obniżenie łuków wysklepiających stopę.

Stopa płaska statycznie (związana jest z niewydolnością mięśni i wiązadeł odpowiadających za utrzymanie łuków stopy (mięsień piszczelowy przedni i tylny, strzałkowy długi i wszystkie mięśnie strony podeszwowej stopy).

Cel ćwiczeń:

1.Uświadomić dziecku rodzaj ćwiczeń.

2.Zapewnić prawidłowe obuwie (w okresie niewydolności mięśniowo-więzadłowej stosować można wkładki ortopedyczne), nie przeciążać stóp poprzez biegi, skoki, długie chodzenie.

3.Wzmacniać mięśnie podeszwowe stopy w prawidłowym ustawieniu w odciążeniu.

4.Gry i zabawy:

„Toczenie piłki po ścianie”, „Sztafeta z pisaniem liter”, „Żongler”, „Zabawa kotka z piłeczką”, „Wieszanie bielizny”, `Papużka na drążku”, „Schowaj woreczek”.

5.Systematycznie wyrabiać odruch prawidłowego ustawiania stóp nie chodzić na zewnętrznych i wewnętrznych krawędziach. Stosować ćwiczenia na miękkim podłożu ( materace, piasek, woda, moczenie nóg w wodzie z solą kuchenną lub ciechocińską)

Zalecenia:

- pływanie, narciarstwo, gimnastyka artystyczna, jazda na rowerze

(ze stopami dostającymi pedałów dosiężnie - zmusza stopę do pracy w warunkach odciążenia).

 

STOPA PŁASKO - KOŚLAWA

Stopy odchylają się na zewnątrz czego wyrazem jest uwypuklenie tzw. kostki wewnętrznej oraz skręcenie pięty na zewnątrz. Stopa taka całym ciężarem opiera się na brzegu przyśrodkowym.

 

1.Zalecane jest obuwie ortopedyczne w celu zmniejszenia koślawości. Prawidłowe obuwie powinno odpowiadać następującym wymogom:

- tyłostopie powinno być mocno ujęte przez twardy, zamknięty i nie-deformujący się zapiętek obejmujący ściśle piętę

- podeszwa musi być elastyczna i odpowiadać prawidłowemu kształtowi stopy, giętka we wszystkich kierunkach, aby stopa mogła się dowolnie zginać, aby mięśnie stopy mogły brać udział w chodzie.

- długość buta powinna uwzględniać tzw. naddatek funkcjonalny

- obcas powinien być szeroki i niski.

Długotrwałe stanie dziecka towarzyszące wielu jego czynnościom podczas ruchu wymaga mocnego zapiętka, silnie trzymającego piętę i zabezpieczającego przed jego koślawieniem w naturalnym odruchu rozluźniania zmęczonych mięśni. Jest to obuwie specjalne - Beelly´ego

z obcasem Thomasa ustawiające tyło stopie w pozycji odwróconej w przypadku stopy koślawej. W leczeniu płaskostopia, w okresie niewydolności więzadłowej stosuje się wkładki ortopedyczne zlecane przez lekarzy. Przy używaniu tego typu wkładek konieczne jest stosowanie ćwiczeń specjalnych zwiększających wydolność układu mięśniowo-więzadłowego stopy. Należy stosować odpowiednią higienę nóg (często zmieniać obuwie), stosować masaż stóp.

Postępowanie profilaktyczne i korekcyjne w przypadku wad stóp:

1.Uświadomić rodzaj wady.

2.Zapewnić prawidłowe obuwie.

3.Nie przeciążać stóp poprzez stanie, biegi, skoki na twardym podłożu.

4.Stosować ćwiczenia i zabawy na miękkim podłożu.

5.Wzmacniać mięśnie w prawidłowym ustawieniu stóp w odciążeniu

(na początku mięśnie długie i krótkie stopy potem aktywizować całą stopę poprzez ćwiczenia chwytne stóp, głównie zginacze podeszwowe stopy.

6.Systematycznie wyrabiać odruch prawidłowego ustawienia stóp.

Zalecenia:

- nosić obuwie wyjściowe z miękką wkładką unoszącą wewnętrzny brzeg stopy, obuwie domowe na grubej podeszwie filcowej.

- nosić obuwie z przedłużonymi obcasami ½ cm. Podniesionymi o ½ - ¾ cm po stronie wewnętrznej stopy (obuwie Beely´ego)

- chodzić i stać z równolegle ustawionymi stopami obciążając zewnętrzny

brzeg stopy

- siedzieć ze skrzyżowanymi nogami opartymi o zewnętrzne krawędzie stopy

Przeciwwskazania:

Długotrwałe stanie dźwiganie dużych ciężarów, duże rozkroki w pozycji stojącej, piłka nożna, jazda na łyżwach, rozsuwanie na zewnątrz palców w staniu, jazda na nartach techniką oporową.

 

Stosować zasadę: ustawić, skorygować, wzmocnić.

VII. Oczekiwane osiągnięcia uczniów:

Uczeń:

• wie co to jest prawidłowa postawa ciała,

• potrafi kontrolować swoją postawę ciała podczas ćwiczeń i w czynnościach dnia codziennego,

• utrwala nawyk prawidłowej postawy w różnych pozycjach i sytuacjach na zajęciach,

• wie jak bezpiecznie się zachowywać na powierzonym stanowisku ćwiczebnym,

• prowadzi zdrowy i higieniczny styl życia zgodny z zaleceniami nauczyciela,

• umie wskazać i wykonać ćwiczenia przeciwdziałające jego wadzie,

• ma świadomość potrzeby aktywności ruchowej wpływającej na jego stan ducha i zdrowia,

• chętnie przenosi działania ruchowe ze szkoły do domu,

• zna i respektuje reguły i zasady w zabawach i grach,

• przejawia odpowiedzialność za zdrowie własne i innych, w tym także w przyszłości własnej rodziny,

• wie jakie są najczęstsze wady postawy ciała, jak je ocenić i jakie są przyczyny ich powstawania,

• wie jaki jest wpływ ćwiczeń kształtujących i ruchu na świeżym powietrzu dla organizmu,

• rozumie podstawowe pojęcia związane z terminologią ćwiczeń (pozycje wyjściowe, kierunek ruchu, pozycje końcowe),

• potrafi stosować podstawowe zasady higieny - przed i po wysiłku,

• potrafi właściwie przyjąć porażkę i sukces osobisty oraz zespołu,

• umie prawidłowo oddychać podczas ćwiczeń (różnica w oddychaniu torem piersiowym i brzusznym),

• potrafi współdziałać w grupie, drużynie i z partnerem,

VIII. Propozycje metod kontroli oddziaływania korekcyjnego.

„Karta oceny postawy ciała ” - jako pomoc w planowaniu i prowadzeniu zajęć gimnastyki korekcyjnej.

Obejmuje:

1.Wzrokową ocenę postawy ciała.

Obserwacja badanego z boku:

• ustawienie głowy, szyi, barków, miednicy

• fizjologiczne wygięcia w odcinku piersiowym i lędźwiowym

• brzuch

Obserwacja badanego z przodu:

• ustawienie szyi, barków,

• wysklepienie klatki piersiowej,

• kończyny dolne,

• trójkąty talii.

Obserwacja badanego z tyłu:

• ustawienie łopatek,

• pięty i stopy,

• symetria prawej i lewej strony pleców,

• przebieg wyrostków kolczystych osi kręgosłupa.

Obserwacja chodu badanego.

2.Ocena funkcjonalna:

Wykrywanie przykurczy w stawach rzutujących na postawę ciała

a)   zginaczy stawu biodrowego - Test Thomsona.

Dziecko leży na plecach, ugina jedną nogę w stawie kolanowym i biodrowym i dociska do klatki piersiowej w przypadku przykurczu, druga noga leżąca wyprostowana na podłożu- unosi się ku górze. 

b)  przykurcz stawu barkowego-za pomocą testu ściennego.

Dziecko w siadzie skulnym przywiera plecami do ściany i wznosi ramiona w górę, starając się nimi dotknąć ściany. Nie dotknięcie RR do ściany określa przykurcz.

c) przykurcz w obrębie mięśni kulszowo -goleniowych .

Dziecko w pozycji przysiadu podpartego przodem, unosi biodra w górę i prostuje nogi w stawach kolanowych. Ugięcie nóg w stawach świadczy o przykurczu kolanowym.

Ocena siły mięśni grzbietu, obręczy barkowej, brzucha

a)  ocena prostowników grzbietu

Dziecko leży na brzuchu na ławce gimnastycznej, nogi i ręce wyprostowane wzdłuż osi kręgosłupa nie mogą dotknąć podłoża.

b)  ocena siły mięśni obręczy barkowej

W zwisie tyłem na drabinie dziecko unosi kolana do zgięcia w górę.

Jeśli wytrzyma 10 sek. to siła mięśni barków jest dobra.

c)  ocena siły mięśni brzucha.

Dziecko siedzi w siadzie o nogach ugiętych, stopy ustabilizowane pod drabinką, przechodzi do leżenia tyłem i z leżenia do siadu RR w górę z zachowaniem pełnej korekcji tułowia. Czynność tę powtarza tak szybko jak może, w czasie 20 sekund. Siła osłabiona mięśni, gdy badany w ciągu 20 sekund nie uzyska 8 przejść z leżenia do siadu prostego.

Badanie „Kartą oceny postawy ciała” jest nieocenioną pomocą w planowaniu i prowadzeniu zajęć gimnastyki korekcyjnej. Można porównywać wyniki kolejnych badań i określić dalszą pracę z uczniem. Badania należy przeprowadzać dwa razy w roku.

KARTA OCENY POSTAWY CIAŁA

Data badania: ...........

Nazwisko i imię: ........................ wiek: .............

Wysokość ciała: .......................cm. ciężar ciała: ............kg.

POSTAWA CIAŁA

Głowa: trzymana prosto ,wysunięta

Szyja: krótka, średnia, długa, kręcz szyi

Barki: prawidłowe, wysunięte w przód, obniżony lewy, obniżony prawy

Łopatki: przylegające, odstające, obniżona lewa, obniżona prawa

Brzuch: prawidłowy, duży, obwisły

Miednica: ustawienie prawidłowe, duży kąt przodopochylenia, mały kąt przodopochylenia, lewy kolec biodrowy obniżony, prawy kolec obniżony

Kończyny: prawa kończyna krótsza, lewa kończyna krótsza

Plecy: okrągłe, płaskie, wklęsłe, okrągło - wklęsłe, skolioza

Klatka piersiowa: prawidłowa, szewska - lejkowata, kurza

Kolana: koślawe, szpotawe

Pięty: prawidłowe, koślawe, szpotawe

Stopy: płaskie (lewa, prawa), płasko - koślawe (lewa, prawa)

Chód: utykający, kaczkowaty, inny ..............

OCENA FUNKCJONALNA

1.Przykurcze w stawach:

Przykurcz w stawach barkowych (test ścienny): tak, nie

Przykurcz w stawach biodrowych (test Thomasa): tak, nie

Przykurcz mięśni kulszowo - goleniowych: tak, nie

2.Ocena siły mięśni:

Mięśnie grzbietu: siła prawidłowa, siła osłabiona

Mięśnie brzucha: siła prawidłowa, siła osłabiona

Mięśnie obręczy barkowej: siła prawidłowa, siła osłabiona

ROZPOZNANIE: ..................................................................................................................................................................................................................................................................

ZALECENIA: ......................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................

Podpis badającego ...............

IX. Ewaluacja programu

Ewaluacja wg Niemierki B. Jest ”pogłębionym sprawdzeniem i ocenieniem osiągnięć uczniów, obejmującym analizę warunków przebiegu i wyników nauczania, nastawionym na ulepszenie procesu dydaktycznego”

Podsumowując program chciałabym otrzymać informację od dzieci czy podobały się im ćwiczenia, co chciałyby w nim zmienić, czego się nauczyły.

Od rodziców chciałabym się dowiedzieć czy prowadzone przeze mnie warsztaty na temat wad postawy pogłębiły ich wiedzę, czy chcieliby coś zmienić, w jaki sposób można uzupełnić oceniany program.

Proponuję następujące narzędzia ewaluacji:

-ankieta dla rodziców;

-arkusz rozmowy z dzieckiem.

Ankietę i rozmowę z dziećmi przeprowadzę pod koniec roku szkolnego.

ANKIETA DLA RODZICÓW

1. Jak Pan/Pani ocenia program gimnastyki korekcyjnej w skali 1do 5?

1

2

3

4

5

2. Państwa zdaniem zajęcia gimnastyki korekcyjnej wpływa na postawę ciała

waszego dziecka:

a) korzystnie
b) obojętnie
c) niekorzystnie

3. Czy prowadzone warsztaty na temat wad postawy pogłębiły Państwa wiedzę?

1. tak

2. nie

14. Czy zastosowali Państwo którąś z podanych wskazówek przeciwdziałania wadzie postawy występującej u Państwa dziecka?

1. tak

b) nie

5.Czy opracowane zestawy ćwiczeń domowych są Państwu przydatne?

1. tak

2. nie

7. Czy macie Państwo jakieś uwagi do realizacji programu i prowadzenia zajęć gimnastyki korekcyjnej?

...................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................

ARKUSZ ROZMOWY Z DZIECKIEM

1. Jaki jest najczęściej Twój nastrój podczas zajęć gimnastyki korekcyjnej?

☼ byle jaki

☼ średni

☼ bardzo dobry

2. Czy wiesz dlaczego musisz uczestniczyć w zajęciach gimnastyki korekcyjnej?

1. podaje prawidłową odpowiedź,

b) nie wie dlaczego

3. Wskaż prawidłowe pozycje przy czytaniu i odrabianiu lekcji.

1. wskazuje prawidłowo

2. wskazuje niektóre

3. nie wskazuje w ogóle

4. Czy umiesz przyjąć pozycje wyjściowe stosowane w gimnastyce:

leżenie przodem, tyłem, siad prosty, rozkroczny, skulony, klęk prosty,

podparty?

1. przyjmuje prawidłowo,

2. przyjmuje niektóre,

3. nie przyjmuje w ogóle

5. Czy znasz i potrafisz wykonać 4 ćwiczenia z zestawu domowego?

1. zna ćwiczenia i wykonuje poprawnie,

2. zna ćwiczenia, wykonuje z małymi błędami,

3. nie zna ćwiczeń












sen







Prawidłowe i wadliwe pozycje przy czynnościach dnia codziennego







X. Zestawy ćwiczeń domowych

Aktywność fizyczna i dokładność wykonywania ćwiczeń jest najskuteczniejszą formą wspomagania zdrowia

Koniecznie należy pamiętać, iż większości wadom dzieci można pomóc i zapobiec. Wzmocnienie odpowiednich grup mięśniowych oraz nauczanie dziecka przyjmowania prawidłowej postawy uchroni je przed wadą, a prawidłowo dobrane ćwiczenia ruchowe są podstawą i jedyną formą zarówno leczenia i zapobiegania wadom postawy.

Dziecko powinno ćwiczyć w stroju niekrępującym ruchów, boso. Pokój, w którym ćwiczy powinien być dobrze wywietrzony. Ćwiczenia należy rozpoczynać nie wcześniej niż 1 godzinę po posiłku.

Ćwiczenia przynoszą pożądany skutek jeżeli:

• przy ćwiczeniach będą asystować rodzice,

• ćwiczenia będą wykonywane dokładnie,

• ćwiczenia będą wykonywane systematycznie, najlepiej codziennie,

• w ciągu dnia będziemy przypominać dziecku o przyjmowaniu prawidłowej postawy, wyprostowanej postawy

Zestaw ćwiczeń domowych dla stóp płasko-koślawych

OPIS ĆWICZENIA

1. Pozycja wyjściowa (PW): siad z nogami (NN) ugiętymi, ramionami (RR) oparte z tyłu, stopy na podłożu - rytmiczne ruchy zgięcia grzbietowego stóp i palców Powtórzyć 20 razy. Uwaga: podczas ćwiczenia postawa dziecka w siadzie musi być prawidłowa: głowa i plecy prosto, łopatki ściągnięte, brzuch wciągnięty. Podczas ćwiczenia stopy i palce mocno na siebie, stopy oparte na piętach, początkowo dla ułatwienia i poprawnego wykonywania ćwiczeń palce stóp mocno zadarte do góry (uwaga ta dotyczy wszystkich poniższych ćwiczeń)

2. PW: siad z NN prostymi, RR oparte z tyłu -przesuwanie pięty prawej nogi (PN) po lewej nodze (LN) od stopy do kolana. To samo ćwiczenie wykonać drugą nogą. Powtórzyć 10 razy każdą nogą. Uwaga: jak wyżej

3. PW: siad z nogami ugiętymi, stopy i palce zgięte grzbietowo, ramiona z piłką w przód -naprzemienne wyprosty nóg z dotknięciem palcami stóp do piłki. Powtórzyć 10 razy każdą nogą.

4. PW: leżenie tyłem, nogi ugięte, stopy na piłce oparte o ścianę -toczenie piłki stopami po ścianie w górę. Powtórzyć 10 razy. Uwaga: podczas ćwiczenia stopy muszą mieć cały czas kontakt z piłką

5. PW: leżenie tyłem, nogi ugięte, między stopami piłka -przejściem do leżenia przewrotnego przenos piłki na podłoże za głowę, z podaniem jej do rąk -przejście do siadu z włożeniem piłki między stopy. Powtórzyć 10 razy.

6. PW: siad na krześle, stopy na woreczku na podłożu -rozchylanie kolan na bok (na zewnątrz) z utrzymaniem stóp na podłożu, wytrzymanie 3 sek., rozluźnienie. Powtórzyć 10 razy. Uwaga: początkowo palce stóp zadarte do góry, później na podłożu, podczas ćwiczenia postawa dziecka w siadzie musi być prawidłowa: głowa i plecy prosto, łopatki ściągnięte, brzuch wciągnięty

7. PW: siad na krześle, między stopami woreczek -podawanie woreczka stopami do rąk. Powtórzyć 10 razy. Uwaga: jak wyżej

8. PW: podpór przodem -chód w pozycji „niedźwiadka”(podporze przodem) z pokonywaniem przeszkód. Uwaga: podczas chodu całe dłonie i stopy oparte na podłożu

9. PW: stojąc na prawej nodze, dłonie na biodrach -dotknięcie piętą nogi lewej do prawego kolana, utrzymanie równowagi przez 3 sek. To samo ćwiczenie stojąc na lewej nodze wykonać prawą nogą. Powtórzyć 10 razy każdą nogą. Uwaga: pięta nogi uniesionej dotyka kolana nogi stojącej, początkowo palce stóp w górze, mocny docisk stopy do podłoża, podczas ćwiczenia dziecko może przytrzymywać się, aby nie tracić równowagi w staniu

10. PW: jak wyżej -przesuwanie pięty lewej nogi od stopy do kolana nogi prawej. To samo prawą nogą. Powtórzyć 10 razy każdą nogą. Uwaga: jak wyżej

11. PW: stojąc obunóż, stopy złączone, dłonie na kolanach -rozchylanie kolan na bok (na zewnątrz) z utrzymaniem stóp na podłożu, wytrzymanie 3 sek., rozluźnienie. Powtórzyć 10 razy. Uwaga: początkowo palce stóp w górze

12. PW: stojąc obunóż, RR wzdłuż tułowia -niewielkie wychylenia dziecka w różnych kierunkach. Powtórzyć 5 razy po 10 sek. Uwaga: zadaniem dziecka jest utrzymanie stóp na podłożu, nie należy zbyt mocno uginać kolan, utrudnieniem jest wykonanie ćwiczenia w staniu jednonóż

13. marsz z prawidłowym obciążaniem stóp - postawienie stopy na pięcie, toczenie zewnętrznym brzegiem po podłożu, zaznaczenie docisku głowy I kości śródstopia do podłoża (pięta ustawiona w szpotawości), pełne przetoczenie stopy przez palce.

Zestaw ćwiczeń domowych dla dziecka

z bocznym skrzywieniem kręgosłupa

(plecy płaskie, plecy wklęsłe)

OPIS ĆWICZENIA

1. Pozycja wyjściowa (PW): klęk podparty -uwypuklenie pleców do pozycji „koci grzbiet” bez odrywania ramion (RR) i nóg (NN) od podłoża, wytrzymanie 3 sek., rozluźnienie. Powtórzyć 10 razy. Uwaga: podczas ćwiczenia nie należy zadzierać głowy, uginać RR, siadać na piętach, przy rozluźnieniu kręgosłup opuszczać do poziomu bez wyginania go w dół.

2. PW: jak wyżej -uwypuklenie pleców do pozycji „koci grzbiet” z jednoczesnym przyciągnięciem prawej nogi (PN) do klatki piersiowej, wytrzymanie 3 sek., rozluźnienie. To samo z przyciągnięciem lewej nogi (LN). Powtórzyć 5 razy na każdą nogę. Uwaga: jak wyżej.

3. PW: siad w rozkroku z NN ugiętymi, stopy oparte na piętach na podłożu, RR splecione na karku, łokcie złączone z przodu -skłon tułowia w przód z jednoczesnym wydechem, wytrzymanie 3 sek. -wyprost tułowia z wdechem do PW. Powtórzyć 10 razy. Uwaga: podczas ćwiczenia nie należy pochylać głowy zbyt mocno w przód, ruch skłonu powinien zachodzić w tułowiu

4. PW: jak wyżej -skrętoskłon tułowia w prawo, wytrzymanie 3 sek. -wyprost tułowia do PW. To samo w lewą stronę. Powtórzyć 10 razy na każdą stronę. Uwaga: jak wyżej.

5. PW: leżenie tyłem, RR splecione na karku lub klatce piersiowej -obszerne krążenie NN - „rowerek” z jednoczesnym skłonem głowy w przód. Powtórzyć 5 razy po 20 sek. Uwaga: podczas ćwiczenia nie należy pchać głowy w przód, powinna być oparta na dłoniach.

6. PW: jak wyżej -skłon głowy i tułowia w przód z jednoczesnym przyciągnięciem PN ugiętej do klatki piersiowej, wytrzymanie 3 sek., rozluźnienie. To samo z przyciągnięciem LN. Powtórzyć 10 razy na każdą stronę. Uwaga: jak wyżej, noga powinna być cały czas ugięta w kolanie pod kątem prostym.

7. PW: jak wyżej -skrętoskłon głowy i tułowia w prawo (lewy łokieć do prawego kolana), a następnie w lewo (prawy łokieć do lewego kolana). Powtórzyć 10 razy w każdą stronę. Powinien być ruch łokcia w kierunku kolana, a nie kolana do łokcia, drugi łokieć podczas ćwiczenia leży na podłożu.

8. PW: leżenie tyłem, NN ugięte, RR na karku -wdech nosem z uwypukleniem klatki piersiowej -wydech ustami. Powtórzyć 6 razy. Uwaga: podczas wdechu powinna unosić się tylko klatka piersiowa a odcinek lędźwiowy kręgosłupa przylega do podłoża.

9. PW: jak wyżej, stopy oparte na podłożu na piętach, RR wzdłuż tułowia -wznos bioder w górę do poziomu, wytrzymanie 3 sek. -opust bioder do PW. Powtórzyć 10 razy. Uwaga: podczas ćwiczenia tułów i biodra w jednej linii, brzuch wciągnięty, pośladki napięte, odcinek lędźwiowy kręgosłupa przylega do podłoża.

10. PW: klęk podparty z oparciem na przedramionach, palce stóp oparte o podłoże -uniesienie tułowia nad podłoże, wytrzymanie 3 sek. -opust tułowia do PW. Powtórzyć 10 razy. Uwaga: podczas ćwiczenia plecy proste, łopatki ściągnięte, brzuch napięty i kolana nisko nad podłożem, plecy w odcinku lędźwiowym kręgosłupa nie mogą być wygięte ku dołowi.

11. PW: jak wyżej -uniesienie tułowia nad podłoże z jednoczesnym przyciągnięciem PN do klatki piersiowej, wytrzymanie 3 sek. -opust tułowia i nogi do PW. Powtórzyć 10 razy każdą nogą. Uwaga: jak wyżej.

12. PW: klęk prosty, RR na karku -opad tułowia w tył, wytrzymanie 3 sek. -wyprost tułowia do PW. Powtórzyć 8 razy. Uwaga: podczas ćwiczenia plecy proste, łopatki ściągnięty, brzuch wciągnięty, pośladki napięte, głowa prosto.

13. PW: siad skrzyżny, RR na karku, łokcie w przód -wdech nosem z jednoczesnym przenosem RR w tył, -wydech ustami z jednoczesnym przenosem RR w przód. Powtórzyć 5 razy. Uwaga: jak wyżej.

14. PW: siad skrzyżny, RR na biodrach -autoelongacja tułowia Powtórzyć 5 razy po 20 sek. Uwaga: podczas elongacji należy spychać biodra w dół, a głowę i tułów wyciągać w górę. Nie należy unosić barków i zadzierać głowy do góry. Plecy cały czas proste, łopatki ściągnięte, brzuch wciągnięty.

15. PW: stanie, RR wzdłuż tułowia -autoelongacja tułowia Powtórzyć 5 razy po 20 sek. Uwaga: jak wyżej, pośladki napięte, stopy mocno wciśnięte w podłoże.

Zestaw ćwiczeń domowych

plecy okrągłe, okrągło-wklęsłe

OPIS ĆWICZENIA

1.Pozycja wyjściowa (PW): leżenie tyłem, nogi (NN) ugięte, stopy oparte o podłoże na piętach, ramiona (RR) wzdłuż tułowia -wdech nosem z jednoczesnym przenosem RR przodem w górę, aż do położenia RR za głową na podłożu -wydech ustami z jednoczesnym przenosem RR przodem w dół do PW. Powtórzyć 5 razy. Uwaga: podczas ćwiczenia pięty i odcinek lędźwiowy kręgosłupa dociśnięte do podłoża.

2. PW: jak wyżej, RR splecione na karku, łokcie mocno wciśnięte w podłoże -skłon głowy w przód, wytrzymanie 3 sek. -opust głowy z wydechem Powtórzyć 10 razy. Uwaga: podczas ćwiczenia łokcie cały czas mocno wciśnięte w podłoże.

3. PW: jak wyżej -skłon głowy i tułowia w przód z jednoczesnym przyciągnięciem obu ugiętych NN do klatki piersiowej, wytrzymanie 3 sek. -opust głowy, tułowia i NN do PW. Powtórzyć 10 razy. Uwaga: nogi cały czas ugięte w biodrach i kolanach pod kątem prostym.

4. PW: jak wyżej, lecz stopy nad podłożem -przenos złączonych NN w prawo nisko nad podłoże, wytrzymanie 3 sek. -przenos NN do PW. To samo w lewą stronę. Powtórzyć 10 razy w każdą stronę. Uwaga: jak wyżej.

5. PW: siad, NN ugięte, stopy oparte na podłożu na piętach, RR splecione na karku, łokcie mocno ściągnięte w tył -opad tułowia w tył z utrzymaniem ściągniętych łokci i prostych pleców oraz złączonych kolan, wytrzymanie 3 sek. -rozluźnienie, powrót do PW. Powtórzyć 10 razy.

6. PW: jak wyżej, RR splecione na karku, łokcie złączone z przodu -wdech nosem z jednoczesnym przenosem łokci w tył -wydech ustami z jednoczesnym przenosem łokci w przód. Powtórzyć 5 razy. Uwaga: podczas ćwiczenia plecy proste.

7. PW: leżenie tyłem, NN ugięte, stopy oparte o podłoże na piętach, RR splecione na karku, łokcie mocno wciśnięte w podłoże - wznos bioder w górę do poziomu (tułów i biodra w jednej linii), wytrzymanie 3 sek. -opust bioder do PW. Powtórzyć 10 razy.

8. PW: jak wyżej, biodra w górze -wyprost PN w kolanie przy utrzymaniu bioder w górze, wytrzymanie 3 sek. -ugięcie nogi do PW. To samo lewą nogą. Powtórzyć 10 razy każdą nogą.

9. PW: siad klęczny z opadem tułowia w przód (ukłon japoński), RR w górze oparte na stabilnym podwyższeniu tak, aby tułów i RR były w jednej linii, w dłoniach ciężarki. -wznos prawego ramienia (PR) w górę, wytrzymanie 3 sek. -opust ramienia. To samo lewą ręką. Powtórzyć 10 razy każdą ręką. Uwaga: Rodzic może pomóc utrzymać tułów prosty trzymając podczas wznosu RR plecy dziecka w odcinku lędźwiowym kręgosłupa tak, aby nie unosiły się do góry. Podczas wznosu ramienia tułów prosty, plecy i łopatki mocno ściągnięte.

10. PW: jak wyżej -wznos obu RR w górę -ugięcie RR w „skrzydełka” -wyprost RR w górę -opust RR na podłoże do PW. Powtórzyć 10 razy. Uwaga: podczas ćwiczenia plecy proste, łopatki ściągnięte, nie należy opuszczać głowy (musi być cały czas w osi ciała).

11. PW: jak wyżej -wznos tułowia w górę z jednoczesnym wyprostem RR w tył, wytrzymanie 3 sek. -ugięcie RR w „skrzydełka” do PW. Powtórzyć 10 razy. Uwaga: jak wyżej.

12. PW: klęk podparty, dłonie lekko zwrócone do środka, palce stóp oparte o podłoże -ugięcie RR z jednoczesnym wychyleniem tułowia do przodu (ciężar ciała przeniesiony na RR) - „pompka”, wytrzymanie 3 sek. -wyprost RR do PW. Powtórzyć 10 razy. Uwaga: podczas ćwiczenia brzuch napięty, odcinek lędźwiowy nieruchomy.

13. PW: jak wyżej -ugięcie RR z jednoczesnym wychyleniem tułowia do przodu i wymachem PN prostej w tył, wytrzymanie 3 sek. -powrót do PW To samo z wymachem LN w tył. Powtórzyć 10 razy każdą nogą. Uwaga: jak wyżej.

14. PW: jak wyżej, RR z ciężarkami w „skrzydełka” -opad tułowia w tył, wytrzymanie 3 sek. -wyprost do PW. Powtórzyć 10 razy. Uwaga: podczas ćwiczenia plecy proste, łopatki ściągnięte, brzuch wciągnięty, pośladki napięte.

15. PW: stanie tyłem do ściany, głowa, barki, plecy i nogi przylegają do ściany, RR wzdłuż tułowia -autokorekcja postawy przy ścianie, wytrzymanie 30 sek., rozluźnienie. Podczas korekcji plecy proste, łopatki ściągnięte, brzuch wciągnięty, pośladki napięte. Powtórzyć 3 razy po 30 sek.

BIBLIOGRAFIA


1. Kutzner- Kozińska M. Dbaj o prawidłową postawę ciała, Warszawa 1986
2. Romanowska A. Gimnastyka korekcyjno- kompensacyjna, Płock 2000
3. Owczarek S. Atlas ćwiczeń korekcyjnych, Warszawa 1998

4. Kasperczyk T. Wady postawy ciała, Kraków 1998

5. Bondarowicz M. Owczarek Zabawy i gry ruchowe w gimnastyce korekcyjnej,

Warszawa 1999
6. Czerska E. Reforma w toku. Nowe ujęcie konspektu wychowania fizycznego,

„Lider” 1998 nr 10

7. Śliwa W., Śliwa K. Wady postawy ciała i ich ocena, Wrocław 2000

8. Jegierski R., Chobocka E. Wychowanie fizyczne w zreformowanej szkole,

„Lider” 1999 nr 10

9. Skrzypczak Z. Rola szkoły w przeciwdziałaniu wadom postawy dzieci i

młodzieży, Nauczanie Początkowe 2/2001

10.Dutkiewicz K. Oceny postawy ciała dziecka, Życie szkoły 1/98

23

---