PDW dla ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki
Plan działań wspierających dla…………………………… w okresie……………………….
1.CELE DO OSIĄGNIĘCIA W ZAKRESIE, W KTÓRYM UCZEŃ WYMAGA POMOCY PSYCHOLOGICZNO- PEDAGOGICZNEJ:
Cele ogólne;
-odbudowanie motywacji do nauki,
- rekonstruowanie systemu wiadomości i umiejętności matematycznych (poczynając od klasy I szkoły podstawowej),
Reedukacja dzieci z dyskalkulią opiera się w zasadzie na ich sposobie przyswajania wiadomości i umiejętności nie przyswojonych(lub przyswojonych niewystarczająco) we wczesnych fazach rozwoju. Podstawowy problem polega na zbyt wolnym tempie i niewłaściwym przebiegu procesu przekodowywania systemu symboli języka mówionego i pisanego na system symboli matematycznych i odwrotnie. Niezbędne jest badanie nie tylko funkcji matematycznych, ale i pozostałych funkcji symboliczno- komunikacyjnych, po to, by umożliwić kompensację nie tylko w obrębie jednego typu funkcji symboliczno- komunikacyjnych(tu matematycznych), ale także poprzez odwołanie się do różnych innych rodzajów funkcji.
- budowanie poczucia własnej wartości, zaufania do siebie- korzystna zmiana samooceny,
- budowanie kontaktu na tym co dziecko potrafi i wykonuje dobrze,
- szukanie dla niego takich pól działania, także poza matematyką, na których miałby szansę osiągnąć sukces.
Cele szczegółowe- niwelowanie zaburzeń:
percepcji wzrokowej:
-niepełne odczytywanie informacji przekazanych rysunkiem, grafem, schematem, tabelką, wykresem itp.
- gubienie cyfr i znaków działań, gubienie fragmentów przy odczytywaniu i zapisywaniu wzorów,
- błędne odczytywanie zapisów i wzorów matematycznych,
- kłopoty z porównywaniem figur i ich cech: położenia, proporcji, wielkości, odległości,
- mylenie cyfr i liczb o podobnym kształcie np.6-9
B. orientacji schematu ciała i przestrzeni:
- zapisywanie cyfr w odbiciu lustrzanym,
- przestawianie cyfr w liczbach np.56-65,
- odczytywanie liczb od prawej do lewej strony np. 345- pięćset czterdzieści trzy,
- mylenie znaków: < , >,
- trudności w orientacji na kartce papieru( uczeń ma kłopoty z poleceniami typu: narysuj kwadrat po prawej stronie, rozwiąż zadanie znajdujące się na dole kartki),
- trudności ze znalezieniem strony,
- trudności z prawidłowym umieszczeniem liczb w kolumnach,
- problemy z przeprowadzaniem operacji w odmiennych kierunkach np.: zaczynanie od prawej strony w dodawaniu, odejmowaniu, mnożeniu, a od lewej w dzieleniu,
- zakłócenia w wyobraźni przestrzennej, stąd trudności w nauce geometrii,
- kłopoty w rozumieniu pojęć związanych z czasem i przestrzenią, nieumiejętne przeliczanie i porównywanie jednostek czasu.
C. funkcji słuchowej oraz sprawności językowej:
- trudności w zapamiętywaniu wzorów i definicji, w uczeniu się nazw tygodnia, miesięcy, tabliczki mnożenia,
- wolne tempo lub częste błędy w wykonywaniu prostych operacji rachunkowych w pamięci,
- problemy z zapamiętaniem procedury „krok po kroku”,
- problemy ze zrozumieniem poleceń i objaśnień nauczyciela,
- kłopoty z rozwiązaniem nawet niezbyt złożonych zadań tekstowych wynikające z niskiej sprawności czytania oraz rozumienia samodzielnie czytanych tekstów
- trudności w werbalizowaniu swoich myśli- uczeń rozwiąże zadanie, ale nie potrafi opisać sposobu w jaki to zrobił,
- trudności w skupieniu uwagi na bodźcach słuchowych, w różnicowaniu wyrazów o podobnym brzmieniu np.: przyprostokątna i przeciwprostokątna,
- objawy zaburzeń funkcji motorycznych,
- nieczytelny zapis, brzydkie pismo utrudniające precyzyjny zapis a co za tym idzie wykonywanie działań,
- nienadążanie z przepisywaniem z tablicy, wolne tempo wykonywania obliczeń, dłuższy czas pisania sprawdzianów.
D. Dzieci z dyskalkulią w wieku szkolnym charakteryzują się następującymi brakami i trudnościami:
- brak zdolności do rozróżniania cyfr, co reprezentuje dany symbol w postaci cyfry (dziecko pisząc np. cyfrę 8 nie zdaje sobie sprawy, że jest to cyfra, która występuje przed 9),
- brak zdolności do układania cyfr w odpowiednim porządku(trudności z nauką tabliczki mnożenia),
- trudności z rozróżnianiem lub grupowaniem pewnych liczb czy przedmiotów(dziecko liczy przedmioty pojedynczo),
- brak zdolności do rozumienia symboli graficznych, które reprezentują cyfry(dziecko ma trudności z oderwaniem się od konkretów i posługiwaniem się reprezentantami symbolicznymi w zakresie pojęć liczbowych, działań matematycznych oraz schematów graficznych),
- trudności w wykonywaniu prostych operacji arytmetycznych(dziecko wykonuje obliczenia na palcach),
- trudności z doborem odpowiedniej operacji matematycznej w celu rozwiązania zadania(dziecko wykonuje operację tylko wtedy, kiedy jest ona wyraźnie określona),
- trudności z zapamiętaniem operacji potrzebnych do wykonania zadania,
- brak umiejętności posługiwania się pojęciami matematycznymi,
- obniżona zdolność identyfikowania liczb z pisemnymi symbolami(dzieci mogą dobrze liczyć, ale nie potrafią odczytać liczb),
- trudności z zapamiętaniem i zapisaniem cyfr,
- trudności z odczytaniem i zrozumieniem takich symboli arytmetycznych jak ”plus”, „minus”(dzieci nie potrafią odczytać tych symboli albo je mylą),
- trudności z wyobrażeniem sobie treści zadań tekstowych.
E. W nauce geometrii dzieci z dyskalkulią borykają się z następującymi trudnościami:
- mylenie stron i kierunków,
- pomijanie drobnych elementów graficznych figur,
- błędy lokalizacyjne,
- trudności z umiejscowieniem znaków i figur w przestrzeni,
- trudności z zadaniami geometrycznymi,
- trudności z wykonywaniem rysunków wspomagających wykonanie zadań.
2.DZIAŁANIA REALIZOWANE Z UCZNIEM W RAMACH POSZCZEGÓLNYCH FORM I SPOSOBÓW UDZIELANIA UCZNIOWI POMOCY PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ
- podawanie zadań o charakterze problemowym, które uczeń ma rozwiązać za pomocą konkretnych czynności,
- przy rozwiązywaniu zadań uwzględnianie więcej niż jednej serii czynności prowadzących do celu- rozwiązanie zadań na kilka sposobów,
-porozumiewanie się na trzech poziomach: słownego formułowania wyjaśnień, zadań lub poleceń( poziom symboliczny),poziom graficznego wyjaśniania( są to mniej lub bardziej realistyczne rysunki, a także grafy, diagramy, tabelki(reprezentacje graficzne), wyjaśnianie na poziomie czynności.
Zasady prowadzenia zajęć z uczniem:
- zasada stawiania zadań i wymagań na miarę najbliższego rozwoju,
- zasada pełnej opieki wychowawczej i współpraca z dorosłymi zajmującymi się dzieckiem na co dzień,
- zasada akceptacji dziecka i dobrego z nim kontaktu.
Zakresy programu wspomagającego rozwój umysłowy dzieci i prowadzenie zajęć korekcyjno- wyrównawczych:
- kształtowanie umiejętności liczenia: uświadamianie reguł, które stosuje się przy liczeniu, wspomaganie dzieci w sprawniejszym liczeniu,
- kształtowanie umiejętności dodawania i odejmowania,
- wspieranie dzieci w stosowaniu klasyfikacji w procesie nabywania wiadomości i umiejętności matematycznych,
- wspieranie dzieci w rozwoju operacyjnego rozumowania w zakresie aspektu kardynalnego liczby naturalnej,
- wspomagania rozwoju operacyjnego rozumowania potrzebnego w kształtowaniu aspektu porządkowego liczby.
3.METODY PRACY Z UCZNIEM
- metody aktywizujące,
-metoda opracowana przez E.Gruszczyk- Kolczyńską, stanowi połączenie elementów terapii niedyrektywnej z dyrektywnym kształtowaniem zachowań. Jej podstawę stanowi naprzemienne układanie i rozwiązywanie zadań przez dorosłego i dziecko,
- metody czynnościowe.
4.ZAKRES DOSTOSOWANIA WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH WYNIKAJĄCYCH Z PROGRAMU NAUCZANIA DO INDYWIDUALNYCH POTRZEB ROZWOJOWYCH I EDUKACYJNYCH ORAZ MOŻLIWOŚCI PSYCHOFIZYCZNYCH UCZNIA
- wydłużyć czas przewidziany na wykonanie zadań związanych z czytaniem, pisaniem i liczeniem- szczególnie na klasówkach, sprawdzianach i egzaminach,
- stosować prosty, jasny, niekoniecznie całkiem formalny język matematyczny- przy wprowadzaniu nowych zagadnień, odwoływać się do praktyki życiowej, gdzie to jest możliwe,
- indywidualizować pracę (o ile jest to możliwe),
- systematycznie sprawdzać prace domowe,
- motywować uczniów na wszelkie możliwe sposoby,
- stworzyć przyjazną atmosferę,
- przygotować zróżnicowane karty pracy dla uczniów,
- różnicować zadania domowe pod względem ich trudności,
- odpytywać z zadań o niewielkim stopniu trudności, aby ucznia dowartościować,
- umożliwić współpracę w czasie ćwiczeń ucznia zdolnego i tego mniej zdolnego,
- stosować w czasie lekcji metody aktywizujące i pomoce dydaktyczne, plansze, modele itp.,
- różnicować zadania na pracach pisemnych(różne poziomy trudności),
- stosować częstsze kartkówki z małej partii materiału zamiast prac klasowych z całego działu,
- stosować pracę w grupie, jako umożliwienie współpracy i wzajemnej pomocy,
- prowadzić zajęcia w taki sposób, żeby zainteresować ucznia słabego,
- często wracać do podstawowych pojęć i działań matematycznych(wstęp do każdego działu i w ramach ćwiczeń utrwalających),
- w przypadku gdy nie jesteśmy w stanie odczytać pracy ucznia, poprosić go o jej przeczytanie i wyjaśnienie wszystkich wątpliwości,
- zezwolić na wykonywanie obliczeń „wybranym” dla ucznia sposobem,
- nagradzać ucznia za każde, choćby niewielkie osiągnięcie, by wzmocnić jego motywację,
- przedstawiać zadanie poprzez graficzne obrazowanie jego treści.
- przygotować zadania dla ucznia mającego trudności tak, aby zająć mu chociaż 5 minut, w czasie których będzie aktywny,
DZIAŁANIA UZUPEŁNIAJĄCE:
5. DZIAŁANIA WSPIERAJĄCE RODZICÓW UCZNIA:
-omawianie trudności na jakie napotyka uczeń.
- mobilizowanie do wzmożonej kontroli wykonywanych ćwiczeń.
- wskazywanie fachowej literatury.
- szkolenia, porady dla rodzica dot. pracy nad trudnościami, w ramach form pomocy jakie proponuje szkoła….(do uzupełnienia)
6.W ZALEŻNOŚCI OD POTRZEB, ZAKRES WSPÓŁDZIAŁANIA Z PORADNIAMI P-P, W TYM PORADNIAMI SPECJALISTYCZNYMI, PLACÓWKAMI DOSKONALENIA NAUCZYCIELI, ORGANIZACJAMI POZARZĄDOWYMI ORAZ INNYMI INSTYTUCJAMI NA RZECZ RODZINY, DZIECI I MŁODZIEŻY
…………………………..
data utworzenia PDW podpisy członków zespołu…………………………