Metody pracy z dziećmi
Metody asymilacji wiedzy opartej głównie na aktywności poznawczej ( metody podające )
Pogadanka
Dyskusja
Wykład
Opis
Opowiadanie
Metody samodzielnego dochodzenia do wiedzy, zwane problemowymi, oparte na twórczej aktywności poznawczej polegającej na rozwiązywaniu problemów
Klasyczna metoda problemowa
- wytwarzanie sytuacji problemowej
- formułowanie problemów i pomysłów ich rozwiązania, weryfikacji pomysłów i rozwiązania
- podporządkowanie i stosowanie uzyskanych wyników w nowych zadaniach o charakterze teoretycznym lub praktycznym
Metoda przypadków
Metoda sytuacyjna (poprzez określone sytuacje dochodzimy do danego problemu)
Giełda pomysłów
Gry dydaktyczne (metody samodzielnego dochodzenia do wiedzy):
a) zabawy inscenizacyjne,
b) gry symulacyjne (na niby),
c) gry logiczne
3. Metody waloryzacyjne zwane eksponującymi o dominacji aktywności emocjonalno-artystycznej (metody eksponujące):
4. Metody praktyczne cechujące się przewagą aktywności praktyczno-technicznej zmieniającej otoczenie lub stwarzającej jego nowe formy:
1. metody ćwiczebne,
2. metody realizacji zadań wytwórczych
Pokaz -opiera się na obserwacji i ściśle się z nią wiąże np. naturalnych przedmiotów w ich naturalnym środowisku;
Opowiadanie
Opis
Wykład
Dyskusja: - wyrażanie myśli, opinii, problemów,
- uczenie krytycyzmu,
- uzupełnianie własnej wiedzy przez uczniów,
- rozwiązywanie problemów przez klasę grupę, Pogadanka:
Metoda problemowa:
Oprócz klasycznej metody problemowej możemy wyróżnić jej odmiany:
- metoda sytuacyjna,
- gry dydaktyczne,
- metoda przypadków,
- burza mózgów,
- giełda pomysłów,
Metoda zajęć praktycznych:
- może być powiązana z innymi metodami np. z pogadanką, pokazem, metodą problemową,
- jest oparta na praktycznym działaniu pod kierunkiem wychowawcy,
- wyróżniamy trzy fazy czynności: planowanie pracy, wykonanie pracy, sprawdzenie wykonanej pracy,
Metoda gier dydaktycznych:
- łączą cechy metod oglądowych, słownych i praktycznych, są najbardziej zbliżone do metod problemowych,
- wspólną cechą tych wszystkich metod jest obecność pierwiastka zabawy w każdej z nich,
a) metoda sytuacyjna:
- polega na wprowadzeniu dziecka w jakąś złożoną sytuację, gdzie szuka się jej rozwiązania, są racje za i przeciw,
- zadaniem dziecka jest zrozumienie sytuacji, podjęcie decyzji w sprawie jej rozwiązania i przewidzenie skutków,
- sytuacje, które są dzieciom przedstawiane są sytuacjami fikcyjnymi, mogą one być nowe,
- fazy: I opis sytuacji w formie słownej (film, przeźrocza, fotografie),
II analiza sytuacji przez uczniów,
III udzielenie odpowiedzi na pytanie,
- metoda sytuacyjna jest zbliżona do metody przypadków,
b) metoda przypadków:
- polega na rozpatrywaniu przez grupę jakiegoś przypadku np. na temat odkryć naukowych, przestępstwa, działań militarnych itp.
c) metody symulacyjne:
- odtwarzanie pewnych sytuacji wymagających rozwiązania,
- są to sytuacje, które kiedyś miały miejsce,
- mają charakter retrospektywny a jednocześnie autentyczny (jest to bardzo trudne)
d) metoda inscenizacyjna:
- polega na graniu różnych ról, odtwarzaniu pewnych wydarzeń rzeczywistych, fikcyjnych, minionych,
e) burza mózgów:
- zwana inaczej giełdą pomysłów lub metodą odroczonego wartościowania,
- notujemy pomysły, a potem je oceniamy,
Metoda laboratoryjna - grupa wykonuje ćwiczenie pod kierunkiem wychowawcy np.: - prowadzenie dłuższych obserwacji atmosferycznych
- prace na działce szkolnej
- prace hodowlane
Bibliografia:
J. Kujawiński: Metody edukacyjne nauczania i wspierania w klasach początkowych, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 1998W. Okoń : Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej, PWN , Warszawa 1987
J. Kujawiński: Rozwijanie aktywności twórczej uczniów klas początkowych. Zarys metodyki , WSiP , Warszawa 1990
K. Rau , E. Ziętkiewicz „ Jak aktywizować uczniów- Burza mózgów i inne techniki w edukacji, Oficyna Wydawnicza G&P, Poznań 2000
I. Polkowska : Praca rewalidacyjna z dziecmi upośledzonymi umysłowo w szkole życia .Poradnik metodyczny dla nauczycieli, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne , Warszawa 1998.