Scenariusz zajęć edukacyjnych

Religia

Nauczyciel: Sławomir Ciszkowski

Przedmiot: religia

Klasa: III A, Gimnazjum nr 15 w Lublinie

Data:

Czas i miejsce realizacji: 45 minut, sala lekcyjna

Temat: Moje spotkanie z Chrystusem przebaczającym w sakramencie pokuty

Cel główny nauczania:

• ukazanie pochodzenia i sprawowania sakramentu pojednania w historii Kościoła;

Cel szczegółowy:

• przypomnienie i aktualizacja praktycznych zasad korzystania z sakramentu pokuty i pojednania;

Cel wychowawczy:

• pogłębienie zrozumienia i przeżywania sakramenty pokuty i pojednania;

• dzięki ofierze Chrystusa, przez sakrament pokuty jest możliwe pojednanie grzesznika z Bogiem i ludźmi;

• kształtowanie świadomości, że w sakramencie pojednania Chrystus zostawił źródło łaski, z którego warto często korzystać

Typ zajęć:

• wprowadzenie nowego materiału;

Formy nauczania:

• Indywidualna, praca w zespołach

Metody nauczania:

- Drama Łk 15,11-24; Wywiad dziennikarski, Rachunek sumienia

Środki dydaktyczne:

1. Pismo Święte: Łk 15, 11-24; J 20,19-23; Jk 5,14-16; 1J 1,8-9;

2. Plansze Dekalog, Osiem błogosławieństw

3. Świeca

Literatura: Chrystus żyjący w swoim Kościele. II klasa szkoły ponadpodstawowej, red. J. Szpeta, Poznań 1998; Człowiek wobec problemu wiary III klasy szkoły ponadpodstawowej, red. J. Szpeta, Poznań 1999;Spotkania z Bogiem w Kościele, red. J. Charytański, Warszawa 1991.

Czynności katechety	Czynności ucznia
I. Czynności organizacyjne: Modlitwa i intencja: Sprawdzenie listy obecności	- dyżurny uczeń
Powtórzenie przyswojonych wiadomości podczas ostatniego spotkania katechetycznego w kościele Co trzeba zrobić, aby dobrze uczestniczyć w Eucharystii?
Co mi daje Eucharystia? Jak mogę pełniej włączyć się do niedzielnej Eucharystii?
II. Wprowadzenie: Egzystencjalny element: ostre uwagi na temat słabego przygotowana się do zajęć Proszę aby wpisali swoją reakcję na moje uwagi z p. 4 dział A bezpośrednio po usłyszeniu tekstu Wyjaśnienie: Przeproszenie, za obrażenie ich w ten sposób. Taki tekst mogą usłyszeć w każdej sytuacji. W jaki sposób odpowiecie takiej osobie? dział B, Czy to co zostało zapisane w dziale A godne jest Ciebie jako człowieka. Czy wobec takich słów Powinniście rzeczywiście tak się zachować? Jeżeli nie chcecie zmieniać proszę wpisać znak +.	uczniowie na kartkach wpisują swoją odpowiedź
III. Opracowanie nowego materiału: To co przed chwilą doświadczyliście może was spotkać w każdym miejscu. Taka była wasza odpowiedź na zastaną sytuację. Teraz przypatrzmy się jak podobny problem rozwiązany został w Piśmie Świętym. Wybieram uczniów. Rozdzielam im teksty Klasę proszę o uwagę Koniec, przerywam	Uczeń czyta fragment Pisma św. Łk 15, 11-24 Występują Ojciec i dwaj synowie: ^+ 11Powiedział też: Pewien człowiek miał dwóch synów. ^12Młodszy z nich rzekł do ojca: * Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada. / Podzielił więc majątek między nich. ^13Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój majątek, żyjąc rozrzutnie.
Pytanie: Co mógł robić? Czy wszystko co robił było dobre? Jakie są kryteria naszego postępowania? Jakie mamy drodowskazy my chrześcijanie? Gdy młodzież wymieni Dekalog i Osiem błogosławieństw odkrywane na tablicy	Wymienia Syn, pomaga mu klasa Młodzież odkrywa na tablicy napisy Wywiad dla prasy co robił za granicą - 3 dziewczyny? Ksiądz pyta młodzieńca co czynił i czy jest to dobre
	^14A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie i on sam zaczął cierpieć niedostatek. ^15Poszedł i przystał do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola żeby pasł świnie. ^16Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. ^17Wtedy zastanowił się i rzekł: Czyta syn *Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę. ^18Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; ^19już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię choćby jednym z najemników. ^20Wybrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. ^21A syn rzekł do niego: *Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem. / ^22Lecz ojciec rzekł do swoich sług: Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi. ^23Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, ^24ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się. I zaczęli się bawić.
W przypowieści jest mowa o Ojcu? Kto kryje się pod tą nazwą?	Bóg
W poznanej przypowieści widzimy wyraźnie dwie drogi Syna. Jak możecie je nazwać?	droga odejścia z domu droga powrotu do Ojca
Czy można mówić o takim samym charakterze tych dróg? Czy są cechy, które je odróżniają?	Droga druga składa się z kilku etapów Syn uświadamia sobie, że źle postąpił Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; Postanawia zerwać z dotychczasowym życiem, powraca do domu. Wyznaje winę przed Ojcem
Czy te etapy powrotu syna do ojca można nazwać innymi słowami. Z czym się one wam kojarzą? Jeżeli klasa nie wie, odsłaniam jeden element Proszę podać odpowiedniki w przypowieści.	Rachunek sumienia uświadomienie sobie i określenie zła (świadomość nędzy i zrozumienie sytuacji) Żal za grzechy Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; (uświadomienie sobie zła, swoiste przeżycie skutków braku dobra) Mocne postanowienie poprawy powrót syna do Ojca, pozostanie w jego domu. (Zerwanie, pragnienie zerwania ze złem) Spowiedź wyznanie winy przed Ojcem Zadośćuczynienie gotowość do przyjęcia zadań najemnika. Naprawa krzywdy wyrządzonej grzechem, zrealizowanie przyjętej pokuty.
Podaję temat katechezy Moje spotkanie z Chrystusem przebaczającym w sakramencie pokuty
Od jakiego momentu możemy mówić o sakramencie pokuty i pojednania?
Przekazuję klasie materiały do analizy: J 20,19-23; - jaką władzę uczniom daje Jezus Jk 5,14-16; O czym mówi ten fragment? 1J 1,8-9; Znaczenie	J 20,19-23; - odpuszczania grzechów Jk 5,14-16; namaszczenie chorych i wyznanie grzechów 1J 1,8-9; - potwierdza, że chrześcijanie powinni wyznawać swoje grzechy
Modlitewna odpowiedź Bogu: Wprowadzenie do modlitwy, uczniowie stoją w kole; Zapalam świecę Światło Chrystusa	Bogu niech będą dzięki
Przybądź Duchu Święty, oświeć rozum, abym moje grzechy należycie poznał, pobudź moją wolę i moje serce, abym za nie szczerze żałował i odważnie je wyznał. Daj mi siłę do tego, bym się z nich poprawił. Odpowiedzmy w swoim sumieniu Stawiam pytania W jaki sposób traktuję zachętę Boga do nawrócenia? Czy wiem co w moim życiu jest złe? Jak wygląda moja walka z moim grzechem? Spowiedź jest miejscem pojednania się z Bogiem i umocnieniem do dalszej walki z grzechem. Jak realizuję to w swoim zyciu? W jaki sposób podejmuję wezwanie umartwiania się i wyrzeczenia? Prośmy Pana Boga aby nam przebaczył grzechy Cisza Ach żałuje za me złości jedynie dla Twej miłości. Bądź miłościw mnie grzesznemu dla Ciebie odpuszczam bliźniemu. Amen	Młodzież odpowiada sobie w sumieniu
Czy w świetle naszych dotychczasowych rozważań zmieni się wasza odpowiedź zapisana na kartce w wersji A lub B. Jeżeli bez zmian znak +.
Notatka Proszę klasę o podanie wniosków (jeżeli jest mało czasu dyktuję)	Uczniowie zapisują w zeszycie Sakrament pojednania został ustanowiony przez Chrystusa (J 20,21-23), który sam odpuszczał grzechy i tę władzę przekazał Apostołom i ich następcom - kapłanom. W historii Kościoła spowiedź zawsze istniała i choć były różne formy, to zawsze było wyznanie grzechów, kapłańskie rozgrzeszenie i pokuta. W człowieku istnieje naturalna potrzeba wyznania zła, lecz tylko wyznanie w sakramencie pojednania, połączone z żalem za grzechy i chęcią poprawy, uwalnia człowieka od ciężaru winy
IV. Praca domowa We własnym sumieniu każdy z was zobowiąże się do poprawy jakiejś złej cechy, który posiada
Modlitwa końcowa

Psalm 51

1. Zmiłuj się nade mną, Boże, w swojej łaskawości,

w ogromie swego miłosierdzia wymaż moją nieprawość!

2. Obmyj mnie zupełnie z mojej winy i oczyść mnie z grzechu mojego!

Uznaję bowiem moją nieprawość, a grzech mój jest zawsze przede mną.

3. Tylko przeciw Tobie zgrzeszyłem i uczyniłem, co złe jest przed Tobą,

tak że się okazujesz sprawiedliwym w swym wyroku i prawym w swoim osądzie.

4. Oto zrodzony jestem w przewinieniu i w grzechu poczęła mnie matka.

Oto Ty masz upodobanie w ukrytej prawdzie, naucz mnie tajników mądrości.

5. Pokrop mnie hizopem, a stanę się czysty, obmyj mnie, a nad śnieg wybieleję.

Spraw, bym usłyszał radość i wesele: niech się radują kości, któreś skruszył!

6. Odwróć oblicze swe od moich grzechów i wymaż wszystkie moje przewinienia!

Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste i odnów w mojej piersi ducha niezwyciężonego!

7. Nie odrzucaj mnie od swego oblicza i nie odbieraj mi świętego ducha swego!

Przywróć mi radość z Twojego zbawienia i wzmocnij mnie duchem ochoczym!

8. Chcę nieprawych nauczyć dróg Twoich i nawrócą się do Ciebie grzesznicy.

Od krwi uwolnij mnie, Boże, mój Zbawco: niech mój język sławi Twoją sprawiedliwość!

9. Otwórz moje wargi, Panie, a usta moje będą głosić Twoją chwałę.

Ty się bowiem nie radujesz ofiarą i nie chcesz całopaleń, choćbym je dawał.

10. Moją ofiarą, Boże, duch skruszony, nie gardzisz, Boże, sercem pokornym i skruszonym.

Panie, okaż Syjonowi łaskę w Twej dobroci: odbuduj mury Jeruzalem!

11. Wtedy będą Ci się podobać prawe ofiary, dary i całopalenia,

wtedy będą składać cielce na Twoim ołtarzu.

Łk 15,11-24

O - Ojciec

S - Dwaj synowie

D - Dziennikarki

K - Ksiądz

N - Narrator

N Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do ojca

S -: Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada.

N - Podzielił więc majątek między nich. Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój majątek, żyjąc rozrzutnie.

Przerywamy czytanie tekstu biblijnego.

I. Dziennikarka przeprowadza wywiad z Synem, który odszedł z domu.

II. Marnotrawny Syn spotyka swojego księdza katechete z czasów młodości. Podobna rozmowa na temat tego co dokonałw ostnim czasie swojego życia. Rozmowa ma się kończyć pytaniem czy zachowywał przykazania Boże.

Uczniowie zostali uprzedzeni i przygotowali wcześniej dialog, który ma uwzględnić opis biblijny i odnieść to do realiów współczesnego świata.

N A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie i on sam zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł i przystał do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola żeby pasł świnie. Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. Wtedy zastanowił się i rzekł:

S - Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię choćby jednym z najemników.

N - Wybrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego:

S - Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem.

N - Lecz ojciec rzekł do swoich sług:

O - Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi. Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się. I zaczęli się bawić.

1J 1,8-9

⁷Jeżeli zaś chodzimy w światłości, tak jak On sam trwa w światłości, wtedy mamy jedni z drugimi współuczestnictwo, a krew Jezusa, Syna Jego, oczyszcza nas z wszelkiego grzechu. ⁸Jeśli mówimy, że nie mamy grzechu, to samych siebie oszukujemy i nie ma w nas prawdy. ⁹Jeżeli wyznajemy nasze grzechy, [Bóg] jako wierny i sprawiedliwy odpuści je nam i oczyści nas z wszelkiej nieprawości. ¹⁰Jeśli mówimy, że nie zgrzeszyliśmy, czynimy Go kłamcą i nie ma w nas Jego nauki.

Jk 5, 14-16

¹⁴Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. ¹⁵A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone. ¹⁶Wyznawajcie zatem sobie nawzajem grzechy, módlcie się jeden za drugiego, byście odzyskali zdrowie. Wielką moc posiada wytrwała modlitwa sprawiedliwego.

J 20, 19-23

¹⁹Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: Pokój wam! ²⁰A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana. ²¹A Jezus znowu rzekł do nich: Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam. ²²Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego! ²³Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane.

Koniec

15

¹¹Powiedział też: Pewien człowiek miał dwóch synów. ¹²Młodszy z nich rzekł do ojca: Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada. Podzielił więc majątek między nich. ¹³Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój majątek, żyjąc rozrzutnie. ¹⁴A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie i on sam zaczął cierpieć niedostatek. ¹⁵Poszedł i przystał do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola żeby pasł świnie. ¹⁶Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. ¹⁷Wtedy zastanowił się i rzekł: Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę. ¹⁸Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; ¹⁹już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię choćby jednym z najemników. ²⁰Wybrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. ²¹A syn rzekł do niego: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem. ²²Lecz ojciec rzekł do swoich sług: Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi. ²³Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, ²⁴ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się. I zaczęli się bawić.

Etapy rozwoju przypowieści

1. stan szczęścia pragnienie autonomii roztrwonienie majątku świadomość nędzy zrozumienie sytuacji plan powrotu powrót wyznanie zła reakcja Ojca

---