Nr ćwiczenia 303	Data 14 V 2003	Imię i Nazwisko Tomasz Przymusiak	Wydział BL-TOB	Semestr 2	Nr grupy lab. 3
Prowadzący Aneta Waszkowiak			Przygotowanie	Wykonanie	Ocena

1.Opis doświadczenia. Wstęp teoretyczny.

Kołowe pierścienie interferencyjne , zwane pierścieniami Newtona powstają, gdy równoległa wiązka światła pada na układ złożony z dokładnie płaskiej płyty szklanej oraz na niej soczewki płasko wypukłej o promieniu krzywizny R.

Między soczewka a płytą znajduje się warstewka powietrza o grubości d wzrastającej ze wzrostem odległości od osi układu. Promień krzywizny soczewki wynosi kilkadziesiąt centymetrów i jest znacznie większy od pierścieni Newtona, których promienie są rzędu jednego milimetra.

Obraz interferencyjny powstaje w wyniku nałożenia się promieni odbitych od dolnej powierzchni soczewki i od górnej powierzchni płyty. Część promieni padających pionowo z góry odbija się od górnej powierzchni płyty i biegnie z powrotem pionowo ku górze. Druga część wiązki odbija się od wewnętrznej powierzchni sferycznej soczewki i również pionowo biegnie do góry.

Warunek powstania jasnego pierścienia interferencyjnego to:

(m = 1,2,3.....)

Na podstawie w/w rysunku możemy określić grubość warstwy d

Oraz wyznaczyć odległość a

2. Przebieg ćwiczenia.

1. Zapalić lampę sodową (lub inną dającą widmo dyskretne) i oświetlić układ.

2. Za pomocą przesuwu stolika doprowadzić do pokrycia się skrzyżowania nici pajęczych ze środkiem ciemnego prążka zerowego rzędu.

3. Przesuwając stolik tylko w kierunku X, znaleźć położenia co najmniej 5 jasnych prążków po prawej ap i po lewej al stronie punktu centralnego. Pierścienie niskich rzędów są dość szerokie, tak że położenie ich środków jest obarczone dużym błędem: dokładniejsze wyniki uzyskamy mierząc pierścieni wyższych rzędów.

4. Wyznaczyć promień soczewki dla λ = 589nm ze wzoru

gdzie a_m jest promienie pierścienia fali świetlnej rzędu m: obliczamy go jako połowę różnicy położeń al i ap danego pierścienia.

---