Piotr Skałecki

Fizjoterapia sem. 3

Tryb niestacjonarny

" Społeczeństwo wobec osób dotkniętych trauma samobójstwa "

Rodzice którzy przeżywają żal po stracie syna czy też córki którzy popełnili samobójstwo przeżywają ogromną tragedię i to nie na jednej płaszczyźnie życia. Już sama strata dziecka jest tragedią a takie coś jak poczucie winy opinia pochopna podana przez społeczęństwo o tych po za stratą osoby bliskiej nikt nie mówi a tragedia toczy się i pogłębia rodzice zamykają się na świat i zaprzestają widzeń ze znajomymi rodziną. To całe zachowanie ładnie określane ogólnie depresją ratujemy się tabletkami i innymi środkami (alkohol czy tony papierosów) a tym czasem wystarczy rozmowa, zrozumienie. Trzeba wziąć i złapać za rękę i powiedzieć ,,choć” zabrać ich myśli i mówić zupełnie spokojnie o wydarzeniach które miały miejsce nie koniecznie próbować zapomnieć bo tak nie idzie.

Samobójstwo młodych to długa fala przemyśleń jednostonnych sami nieodnajdując rozwiązania i nie odpowiedniej reakcji środowiska dochodzą do prostych wniosków po co mam żyć. A to nie takie proste pozbawić siebie życia tak więc tylko ślepy nie widzi zmian narastających problemów (zamykanie się w sobie)walki z samym sobą. Młodzi chcą dorównać innym kolegom nie rozczarować rodziców i w dodatku swojej cichej miłości (dziewczyny). To wiele grup społecznych w ciągu dnia przekładać tyle zachowań nie jest łatwo w domu być porządnym ,,grzecznym w szkole i szalonym zwariowanym i dobrze się uczącym dla dziewczyny miłym dogadzającym. I teraz połączyć te wszystkie zachowania w jednej osobie o własnych przekonaniach pełnym codziennych problemów i wypadków losowych. Brak wsparcia i brak reakcji prowadzi do wzrostowej tendencji samobójstw wśród młodych. Zatem próby samobójcze młodzieży są

spowodowane przede wszystkim depresją, która w tym przypadku występuje

w czterech fazach:

I-faza - depresji czystej

obniŜony nastrój, osłabienie napędu, nieokreślony lęk

II-faza - depresja z rezygnacją

objawy depresji czystej wraz z niewydolnością w nauce, poczuciem bezsensu Ŝycia,

tendencjami i próbami samobójczymi

III-faza - depresja z niepokojem

objawy depresji czystej wzbogacone o zmienność nastroju oraz autodestrukcyjne

zaburzenia zachowania

IV-faza - depresja hipochondryczna

objawy depresji czystej oraz somatyczna manifestacja lęku i hipochondryczna

koncentracja na własnym ciele

Wsparcie i czułość a nie znieczulica może ratować życie.

Większym problemem są samobójstwa inspirowane od rówieśników. Tłumaczenie i usprawiedliwianie samobójstw nie powinno mieć miejsca nie powinno mieć miejsca bo często się słyszy że np.: ,, zabił się z miłości dla niej” ,,pokazał rodzicom jak mu było źle” ,,pokazał światu …… śmierć za ideę”. Usprawiedliwianie samobójstw nie czyni myślenia samobójczego lecz pomaga w decyzji- ,,być albo nie być oto jest pytanie”. W każdym z ludzi jest coś co chce uciec od problemów śmierć oczywiście nie jest najlepszym rozwiązaniem lecz najszybszym. Co trzeba z tym zrobić można zapytać. Odpowiedź nie jest taka prosta lecz z pewnością zbliżonz do tego że ostra krytyka samobójców i czułość wobec krzywdy zmniejsza chęć szybkiego pozbycia cię problemów, rozmowa i konstruktywne rozwiązywania problemów zahamowały by tą ,,plagę”.

Co pomaga nam w wyborze życia a nie własnej śmierci? Na pewno religia która ostro potępia samobójców. W chrześcijaństwie podczas pogrzebu nie wprowadza się ciała takich zmarłych do kościoła. To jak by pokazywało że ta śmierć nie jest dobra, nie jest akceptowana, zabroniona. Słowa Bóg dał życie i on je morze odebrać jest zupełnie wymownym zdaniem. Religia to nasza profilaktyka przed myślami samobójczymi. Nie dopuszcza do tego aby w głowie zaistniał taki pomysł. Wiara porządkuje nasze życie, ustawia priorytety i tym samym kieruje co robić. Wiara w skazuje jaka śmierć jest ,,godna” a jaka nie, dzięki temu w głowie mamy opór jako należący do tej grupy społecznej nie chcemy odstawać a odstając szkodzimy nie tyko sobie a to boli jeszcze bardziej dlatego normy jakie są wypracowane powstrzymują nas od pochopnych decyzji.

Samobójstwa to sensacja gazety piszą o tym przypisując etykiety nie zawsze zgodne z prawdą. Gazety nie powinnły pisać na ten temat, spytamy dlaczego? Dlatego iż źródło informacji nie jest obiektywne w tej sprawie pytając sąsiadów znajomych dostają ,,historyjkę” o tym co było prawdopodobnie powodem jaki był co go dręczyło. Jednak takie źródło informacji jest zniekształcone jak głuchy telefon (zabawa polegająca na przekazywaniu szeptem dalej jakiegoś słowa) na końcu wychodzi czasem różne inne wyrazy niż na początku. Dlatego nie można opisywać obiektywnie tego co dlaczego przez kogo samobójca odebrał sobie życie. Dlatego według mnie nie powinno się pisać o takich zdażeniach opisowo lecz tylko i wyłącznie faktami że np. młody 23-letni student popełnił dnia ……….. itd.

Zapobieganie samobójstwom zależy nie tylko od fachowych kwalifikacji osób profesjonalnie zajmujących się tą dziedziną, lecz przede wszystkim od zwykłej ludzkiej dobroci. W sytuacji tzw. kryzysu samobójczego poszukuje się pomocy drugiego człowieka. Zwłaszcza nauczyciele postawieni na drodze życiowej młodych ludzi powinni być dla nich oparciem. Zobowiązani są czynić tak, by instynkt życia u młodych ludzi był silniejszy niż instynkt śmierci. Choć samobójstwo jest prawdziwą zagadką, to jednak każdy może mu zapobiec. Powinno się szanować życie takim, jakie jest. Nieważne co się dzieje, wszędzie i o każdej porze można otrzymać pomoc. Wystarczy opowiedzieć o swoim problemie dorosłym lub po prostu porozmawiać szczerze z przyjaciółmi albo z osobą bliską. Jedna rozmowa może uratować komuś życie.
Paul Quinett, twórca jednego z programów prewencji samobójstw w Stanach Zjednoczonych, porównuje umiejętność zapobiegania samobójstwom do umiejętności stosowania metod pierwszej pomocy w nagłych wypadkach. Wg Quinetta, poznanie oznak ostrzegawczych samobójstwa może przyczynić się do zapobiegania śmierci ludzi, którzy żyją wokół nas.