Wykład II – 20.10
Charakterystyka rodzajowa podstawowych obiektów hotelarskich
Kwestię usług hotelarskich reguluje w Polsce ustawa o usługach turystycznych z dnia 29 sierpnia 1997 r.
Usługi hotelarskie
To krótkotrwałe, ogólnodostępne wynajmowanie domów, mieszkań, pokoi, miejsc noclegowych, także miejsc na ustawianie namiotów lub przyczep samochodowych, oraz świadczenie w obrębie obiektu usług z tym związanych.
Hotelarstwo
To społecznie zorganizowana działalność usługowa polegająca na udzieleniu gościnności przyjezdnym. Zaspokaja potrzeby wypoczynku, pożywienia, higieny, opieki nad zdrowiem i mieniem, rozrywek kulturalnych, łączności z otoczeniem.
Hotelarstwo jest podstawową branżą turystyki jako gałęzi gospodarki narodowej, jest to także zawód polegający na świadczeniu usług udzielania gościny.
Hotel
To budynek mieszkalny przeznaczony i przystosowany do czasowego pobytu gości.
Definicję można rozbudowywać, uzupełniać, rozszerzać, tak jak rozszerza się i rozbudowuje zakres usług oferowanych przez hotele o gastronomię, rekreację, wypoczynek, sport, usługi osobiste, itp.
Wg ustawy /art.36/ hotel to obiekt posiadający co najmniej 10 pokoi, w tym większość miejsc w pokojach jedno i dwu osobowych, świadczące szeroki zakres usług związanych z pobytem klientów.
Istota hotelarstwa
Hotelarstwo jest często nazywane przemysłem hotelarskim. Nie zmienia to faktu, że jest działalnością usługową i to szczególnego rodzaju.
Istotę hotelarstwa upatruje się w gościnności, gościnności specyficznej, bo za odpłatnością.
Z tak sformułowanej istoty hotelarstwa płyną określone, konsekwencje i zobowiązania hotelu w stosunku do gościa, a w szczególności:
Zapewnienie bezpieczeństwa pobytu
Zapewnienie wygody, co najmniej deklarowanego standardu obiektu i poziomu oferowanych usług
Zapewnienie dobrej atmosfery pobytu, wysokich kwalifikacji zawodowych i poziomu etyczno-moralnego zatrudnionych pracowników
Jesteśmy świadkami bardzo szybkiego tempa przemian społecznych, obyczajowych i gospodarczych zachodzących we współczesnym świecie. Wymagają one od hotelarzy ogromnej elastyczności. Zmiany te wymuszają konieczność stałego wprowadzania innowacji techniczno-organizacyjnych, ciągłego doskonalenia pracowników. Dlatego istotą hotelarstwa będzie również stałe badanie, jakich nowych usług i udogodnień oczekuje współczesny gość, a jakie z proponowanych przestają go już interesować.
Hotel to placówka usługowa pracująca 24 godziny na dobę, bez przerwy, powinien być technicznie i funkcjonalnie stale przygotowany do przyjęcia gości i świadczenia usług, pracownicy zaś powinni pozostawać na stanowiskach pracy w stałej gotowości do obsługi gości. To jest także istota działalności hotelarskiej.
Wymieniona ustawa stanowi, że usługi hotelarskie mogą być świadczone w obiektach hotelarskich i innych obiektach, które spełniają:
Wymagania co do wielkości obiektu, jego wyposażenia oraz zakresu świadczonych usług, ustalone dla rodzaju i kategorii, do których obiekt został zaszeregowany
Spełniają wymagania sanitarne, przeciwpożarowe oraz inne określone odrębnymi przepisami
Ustawa ustala następujące rodzaje obiektów hotelarskich:
|
Inne obiekty świadczące usługi hotelarskie:
|
|---|
Obiekty hotelarskie tradycyjnie świadczą wiele usług poza obiektem (nawet szeroko rozumianym, jako budynek plus otoczenie), np:
Obsługa gastronomiczne imprez w innych obiektach
Prowadzenie punktów gastronomicznych poza obiektami
Usługi rekreacyjne poza obiektami: przystanie, korty, pola golfowe, kuligi
Rezerwacja i zakup biletów komunikacyjnych i na imprezy
Dowóz gości i ich bagaży
Organizacja zwiedzania miasta
Rodzaje obiektów noclegowych w Polsce
Główny Urząd Statystyczny w badaniach wyróżnia następujące rodzaje obiektów zbiorowego zakwaterowania:
Hotel – obiekt hotelarski zlokalizowany głownie w zabudowie miejskiej, dysponujący co najmniej 10 pokojami, w tym większość miejsc w pokojach jedno- i dwuosobowych, świadczący szeroki zakres usług związanych z pobytem gości. Każdy hotel musi świadczyć usługi gastronomiczne. W zależności od wyposażenia i zakresu świadczonych usług, wyróżnia się pięć kategorii hoteli: najwyższa pięć gwiazdek, najniższa – jedna gwiazdka.
Motel – obiekt hotelarski zlokalizowany przy trasach komunikacji drogowej, który poza usługami hotelarskimi przystosowany jest również do świadczenia usług motoryzacyjnych i dysponuje parkingiem. Motel musi posiadać co najmniej 10 pokoi, w tym większość miejsc w pokojach jedno- i dwuosobowych. Każdy motel musi świadczyć usługi gastronomiczne. W zależności od wyposażenia i zakresu świadczonych usług, wyróżnia się pięć kategorii hoteli: najwyższa pięć gwiazdek, najniższa – jedna gwiazdka.
Pensjonat – obiekt hotelarski, który świadczy usługi hotelarskie łącznie z całodziennym wyżywieniem i dysponuje co najmniej 7 pokojami. Musi świadczyć usługi gastronomiczne. W zależności od wyposażenia i zakresu świadczonych usług, wyróżnia się pięć kategorii hoteli: najwyższa pięć gwiazdek, najniższa – jedna gwiazdka.
Inny obiekt hotelowy – obiekt noclegowy, podzielony na pokoje, podlegający jednemu zarządowi, świadczony pewne usługi, w tym przynajmniej codzienne sprzątanie pokoi, słanie łóżek i mycie urządzeń sanitarnych (np. obiekt spełniający zadania hotelu, motelu lub pensjonatu, któremu nie została nadana kategoria).
Dom wycieczkowy – obiekt położony na obszarze zabudowanym lub w pobliżu zabudowy, posiadający co najmniej 30 miejsc noclegowych, dostosowany do samoobsługi klientów oraz świadczący minimalny zakres usług związanych z pobytem klientów. Każdy dom wycieczkowy musi posiadać przynajmniej jedną placówkę gastronomiczną. W zależności od wyposażenia i zakresu świadczonych sług, wyróżnia się trzy kategorie schronisk młodzieżowych: najwyższa – kat. I, najniższa – kat. III.
Schronisko – obiekt położony poza obszarem zabudowanym, przy szlakach turystycznych, świadczący zakres usług związanych z pobytem klientów. Schronisko posiada przynajmniej jedną placówkę gastronomiczną. Pojęcie „schronisko” nie obejmuje schronisk młodzieżowych.
Schronisko młodzieżowe – obiekt przeznaczony do indywidualnej i grupowej turystyki młodzieżowej, dostosowany do samoobsługi klientów. Schronisko młodzieżowe jest placówką zlokalizowaną w samodzielnym budynku lub w wydzielonej części budynku. W zależności od wyposażenia i zakresu świadczonych sług, wyróżnia się trzy kategorie schronisk młodzieżowych: najwyższa – kat. I, najniższa – kat. III.
Szkolne schronisko młodzieżowe – placówka światowo-wychowawcza umożliwiająca rozwijanie zainteresowań i uzdolnień oraz korzystanie z różnych form wypoczynku.
Zespoły ogólnodostępnych domków turystycznych – domek turystyczny – budynek niepodpiwniczony, posiadający nie więcej niż cztery pokoje, dostosowany do świadczenia usług typu hotelarskiego. Domki turystyczne mogą tworzyć zespoły ogólnodostępnych domków turystycznych, a także organizacyjnie wchodzić w skład innych obiektów noclegowych. W grupie zespołu mogą znajdować się również miejsca kempingowe.
Kemping – teren zwykle zadrzewiony, strzeżony, oświetlony, mający stałą obsługę recepcyjną i wyposażony w urządzenia (sanitarne, gastronomiczne, rekreacyjne), umożliwiające turystom nocleg w namiotach, mieszkalnych przyczepach samochodowych, a także przyrządzanie posiłków oraz parkowanie pojazdów samochodowych. W zależności od wyposażenia i zakresu świadczonych usług, wyróżnia się cztery kategorie kempingów: najwyższa 4 gwiazdki, najniższa – 1 gwiazdka.
Pole biwakowe – wydzielone miejsce w terenie zadrzewionym, niestrzeżone, oznakowane i ogrodzone prowizorycznie, umożliwiające turystom nocleg w namiotach. Na polu biwakowym znajdują się punkty poboru wody pitnej, podstawowe urządzenia sanitarne i tereny rekreacyjne.
Zakład uzdrowiskowy – zakład opieki zdrowotnej położony na terenie uzdrowiska i wykorzystujący przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych naturalne zasoby lecznicze uzdrowiska i świadczący usługi noclegowe.
Pozostałe niesklasyfikowane – obiekty, które w czasie niepełnego wykorzystania zgodnie z ich przeznaczeniem lub w części, pełnią funkcję obiektu noclegowego dla turystów.