Opracowanie wyników pomiaru

• Dla obwodu LC

- Oporność podczas doświadczenia była stała i wynosiła R = 0 Ω, C = 0,1 μF,

L = 10 mH=0,010 H. Opór omowy cewki jest równy 15 Ω.

- Obliczamy wartość częstości rezonansowej na podstawie wzoru :

kHz

ν _r= 5,04 kHz

- Po obliczeniu
z wykresu odczytuję wartości potrzebne do obliczenia szerokości połówkowej krzywej rezonansowej Δν

∆v = B - A = 2726,08 Hz= 2,726 kHz

- Obliczam względną szerokość połówkową krzywej rezonansowej

• Dla obwodu RLC

- Oporność podczas doświadczenia była stała i wynosiła R = 135 Ω, C = 0,1 μF,

L = 10 mH=0,010 H. Opór omowy cewki jest równy 15 Ω.

- Obliczamy wartość częstości rezonansowej na podstawie wzoru :

kHz

ν _r= 5,04 kHz

- Po obliczeniu
z wykresu odczytuję wartości potrzebne do obliczenia szerokości połówkowej krzywej rezonansowej Δν

∆v = D - C = 4863,29 Hz= 4,863 kHz

- Obliczam względną szerokość połówkową krzywej rezonansowej

Wnioski

Wyniki otrzymane w doświadczeniu odbiegają od wartości wyliczonych ze wzorów, spowodowane jest to tym, że mikroamperomierz użyty podczas doświadczenia nie był przystosowany do pracy w badanym obwodzie.

Cewka znajdująca się w mierniku wpływała na układ i w rzeczywistości indukcyjność włączona do obwodu była inna niż ustawiona znana indukcyjność. W doświadczeniu należało użyć miernika, którego indukcyjność jest wielokrotnie mniejsza niż podłączane znane indukcyjności. Inną przyczyną rozbieżności mogło być błędne ustawienie parametrów obwodu lub uszkodzenie jego elementów.

Częstość rezonansowa wyznaczona przy pomocy wykresu na pewno nie jest dokładna, ponieważ wartość maksymalna natężenia prądu była maksymalna dla czterech różnych częstości.

Błąd przy wyliczaniu względnej szerokości połówkowej krzywej rezonansowej Δυ/υ_r przy pomocy wykresu musi wystąpić, chociażby z tego samego powodu co przy wyznaczaniu częstości rezonansowej.

---