Zarządzanie kryzysowe

Instytucje:

•

Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji

•

Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe

•

Komenda Główna Straży Granicznej

•

Komenda Główna Policji

• Komenda Główna Państwowej Straży Pożarnej

• Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe

• Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe

zagrożenia:

• Wybuchy gazowe
• Katastrofy budowlane
• Katastrofa z udziałem środków toksycznych
• Niewypały – amunicja- niewybuchy
• Powodzie, pożary
• Silne wiatry, huragany
• Terroryzm
• Wypadki w elektrowniach jądrowych

Fazy zarządzania

kryzysowego:

• Zapobieganie

– analiza zagrożeń i ocena wrażliwości
– wspieranie badań stosowanych i transferu technologii
– uświadamianie społeczeństwa i powszechna edukacja w

zakresie przeciwdziałania zagrożeniom

– stworzenie systemu zachęt i restrykcji finansowych oraz

właściwe wykorzystanie zasobów

– zapewnienie przywództwa i koordynacji

• Zapobieganie odnosi się do działań, które

eliminują lub redukują prawdopodobieństwo

wystąpienia katastrofy, albo ograniczają jej skutki.

Przygotowanie

• kluczowym elementem przygotowań jest

opracowanie planów reagowania kryzysowego,

które to plany opisują kto, co i kiedy będzie robił,

za pomocą jakich sił i środków i na jakiej

podstawie prawnej - przed, w czasie i natychmiast

po zdarzeniu kryzysowym. Przygotowanie to także

zapewnienie zasobów specjalistycznych sił i

środków reagowania, takich jak: stanowisko

kierowania, system łączności kryzysowej, system

alarmowania oraz personel reagowania

kryzysowego, a także ewidencja zasobów sił i

środków przydatnych do reagowania kryzysowego.

Reagowanie

• następuje po wystąpieniu realnego zagrożenia lub zdarzenia. Jego

celem jest uruchomienie działań prewencyjnych zapobiegających

lub minimalizujących możliwość zniszczeń, a po ich wystąpieniu,

podjęcie akcji ratowniczej celem dostarczenia pomocy

poszkodowanym i ograniczenia wtórnych szkód i strat.

• Faza reagowania wymaga:

• przestrzegania dyscypliny obiegu informacji

• gromadzenia informacji i dokumentowania działań

• unikania działań nieprzemyślanych

• profesjonalnej informacji (rzecznika)

• prognozowania rozwoju wydarzeń

• przewidywania skutków podejmowanych decyzji

• uwzględniania implikacji prawnych decyzji

• zagwarantowania funkcjonowania instytucji publicznych

• dysponowania odpowiednią liczbą ekspertów

Odbudowa

• jest końcową fazą cyklu zarządzania kryzysowego.

Odbudowę kontynuuje się, aż wszystkie systemy

wrócą do stanu poprzedniego albo lepszego niż

poprzedni. Odbudowę dzieli się na krótkoterminową i

długoterminową. Krótkoterminowa polega na

przywróceniu systemów niezbędnych do życia do

minimalnych standardów operacyjnych. Odbudowa

długoterminowa może trwać wiele lat, aż do

kompletnej odbudowy całego obszaru dotkniętego

katastrofą. Jednocześnie odbudowa ta powinna być

realizowana w nowy sposób, tak aby rejon dotknięty

katastrofą był po odbudowie mniej wrażliwy na

kolejną katastrofę.

Zasady zarządzania

kryzysowego

• Zasada prymatu układu terytorialnego – uznaje za podstawową

konstrukcje tego modelu układ terytorialny państwa i sprowadza

do funkcji pomocniczej układ branżowy.

• Jednoosobowe kierownictwo – decyzje podejmuje się

jednoosobowo i się odpowiada za nie.

• Zasada odpowiedzialności organów władzy publicznej – przyjmują

kompetencje i odpowiedzialność w zakresie podejmowania decyzji

w sytuacji kryzysowych

• zasada zespolenia – przyznanie organom władz administracyjnych

ogólnej kompetencji gwarantujących wywiązanie się z nałożonych

na nie odpowiedzialności.

• Zasada kategoryzacji zagrożeń – polega na podziale zagrożeń na

grupy wg rodzaju i rozmiaru oraz przyporządkowaniu im

określonych rozwiązań prawnych, organizacyjnych i finansowych

• zasada powszechności – zarządzanie kryzysowe organizują organy

władzy publicznej we współdziałaniu z istniejącymi

specjalistycznymi instytucjami i organizacjami oraz ogółem

społeczeństwa

USTAWA z dnia 26 kwietnia 2007 r.

o zarządzaniu kryzysowym

Art. 1

USTAWA OKREŚLA:

•

definicje charakteryzujące problematykę

zarządzania kryzysowe,

•

organy właściwe w sprawach zarządzania

kryzysowego,

•

zadania tych organów,

•

zasady finansowania zadań zarządzanie

kryzysowego.

Definicje

Ustawa

z dnia 26 kwietnia 2007 r.

o zarządzaniu kryzysowym

Art. 2

ZARZĄDZANIE KRYZYSOWE

TO

DZIAŁALNOŚĆ ORGANÓW ADMINISTRACJI

PUBLICZNEJ KTÓRA POLEGA NA ZAPOBIEGANIU SYTUACJOM KRYZYSOWYM,
PRZYGOTOWANIU DO PRZEJMOWANIA NAD NIMI KONTROLI W DRODZE
ZAPLANOWANYCH DZIAŁAŃ, REAGOWANIU W PRZYPADKU WYSTĄPIENIA
SYTUACJI KRYZYSOWYCH ORAZ NA ODTWARZANIU INFRASTRUKTURY LUB
PRZYWRÓCENIU JEJ PIERWOTNEGO CHARAKTERU.

Art. 3

SYTUACJA KRYZYSOWA

TO SYTUACJA BĘDĄCA NASTĘPSTWEM ZAGROŻENIA I

PROWADZĄCA W KONSEKWENCJI DO ZERWANIA LUB ZNACZNEGO NARUSZENIA
WIĘZÓW SPOŁECZNYCH PRZY RÓWNOCZESNYM POWAŻNYM ZAKŁÓCENIU W
FUNKCJONOWANIU INSTYTUCJI PUBLICZNYCH, JEDNAK W TAKIM STOPNIU, ŻE
UZYTE

ŚRODKI

NIEZBĘDNE

DO

ZAPEWNIENIA

LUB

PRZYWRÓCENIA

BEZPIECZEŃSTWA NIE UZASADNIAJĄ WPROWADZENIA ŻADNEGO ZE STANÓW
NADZWYCZAJNYCH

Definicje

Ustawa

z dnia 26 kwietnia 2007 r.

o zarządzaniu kryzysowym

Art. 3

INFRASTRUKTURA

KRYTYCZNA

TO

SYSTEMY

(OBIEKTY

BUDOWLANE,

URZĄDZENIA, INSTALACJE, USŁUGI) KLUCZOWE DLA BEZPIECZEŃSTWA
PAŃSTWA I JEGO OBYWATELI ORAZ SŁUŻACE ZAPEWNIENIU SPRAWNEGO
FUNKCJONOWANIA ORGANÓW ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ, INSTYTUCJI,
PRZEDSIĘBIORCÓW.

INFRASTRUKTURA KRYTYCZNA OBEJMUJE SYSTEMY

:

ZAOPATRZENIA

W

ENERGIĘ

I

PALIWA,

ŁĄCZNOŚCI

I

SIECI

TELEINFORMATYCZNYCH, FINANSOWE, ZAOPATRZENIA W ŻYWNOŚĆ I WODĘ,
OCHRONY ZDROWIA, TRANSPORTOWE I KOMUNIKACYJNE, RATOWNICZE,
ZAPEWNIAJĄCE

CIĄGŁOŚĆ

DZIAŁANIA

ADMINISTRACJI

PUBLICZNEJ,

PRODUKCJI, SKŁADOWANIA, PRZECHOWYWANIA I STOSOWANIA SUBSTANCJI
CHEMICZNYCH I PROMIENIOTWÓRCZYCH.

Definicje

Ustawa

z dnia 26 kwietnia 2007 r.

o zarządzaniu kryzysowym

Art. 3

PLANOWANIE CYWILNE

CAŁOKSZTAŁT PRZEDSIĘWZIĘĆ POLEGAJĄCYCH NA OPRACOWYWANIU PLANÓW I
PROGRAMÓW MAJĄCYCH NA CELU OPTYMALNE WYKORZYSTANIE DOSTĘPNYCH
SIŁ I ŚRODKÓW W SYTUACJACH KRYZYSOWYCH ORAZ W CZASIE STANÓW
NADZWYCZAJNYCH I W CZASIE WOJNY, W ZAKRESIE ZAPOBIEGANIA SYTUACJOM
KRYZYSOWYM, PRZYGOTOWANIA NAD NIMI KONTROLI, RAGOWANIA W
SYTUACJACH KRYZYSOWYCH ORAZ ODTWARZANIA INFRASTRUKTURY I
PRZYWRACANIA JEJ PIERWOTNEGO CHARAKTERU,

PLANOWANIE W ZAKRESIE WSPIERANIA SIŁ ZBROJNYCH RZECZYPOSPOLITEJ
POLSKIEJ W RAZIE ICH UŻYCIA ORAZ PLANOWANIE WYKORZYSTANIA SIŁ
ZBROJNYCH

RP

DO REALIZACJI ZADAŃ Z ZAKRESU ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO

Definicje

Ustawa

z dnia 26 kwietnia 2007 r.

o zarządzaniu kryzysowym

Art. 3

NARODOWY SYSTEM POGOTOWIA KRYZYSOWEGO (NSPK)

TO REALIZOWANE PRZEZ ORGANY

ADMINISTRACJI RZĄDOWEJ ORAZ SIŁY ZBROJNE RP ZADANIA I PROCEDURY MAJĄCE NA CELU
ZAPOBIEGANIE SYTUACJOM KRYZYSOWYM, PRZYGOTOWANIE DO PRZEJMOWANIA NAD NIMI
KONTROLI ORAZ REAGOWANIEW PRZYPADKU ICH WYSTĄPIENIA

Struktura zarządzania kryzysowego na poszczególnych

szczeblach administracji publicznej

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji

Rządowy Zespół Koordynacji Kryzysowej

Rządowe Centrum Koordynacji Kryzysowej

Wojewoda

Wojewódzki Zespół Reagowania Kryzysowego

Wojewódzke Centrum Zarządzania Kryzysowego

Starosta Powiatowy

Powiatowy Zespół Reagowania Kryzysowego

Powiatowe Centrum Zarządzania Kryzysowego

Wójt (Burmistrz, Prezydent Miasta)

Gminny Zespół Reagowania

Gminne Centrum Reagowania

Rządowy Zespół Koordynacji Kryzysowej

• Pracami Rządowego Zespołu Koordynacji Kryzysowej kieruje

minister właściwy do spraw wewnętrznych lub inny
minister, do zakresu działania którego należy zapobieganie
skutkom klęski żywiołowej lub ich usuwanie. Minister kieruje
Zespołem wtedy, gdy klęska żywiołowa ma zasięg
ponadwojewódzki, może wydawać polecenia organom
administracji rządowej, a także organom samorządu
terytorialnego.

Zadania Wojewódzkiego Centrum Zarządzania

Kryzysowego:

•

prowadzenia całodobowej służby dyżurnej WCZK,

•

bieżącego monitorowania ewentualnych zdarzeń kryzysowych i nadzwyczajnych,

•

informowania Wojewody i podległych Wojewodzie zespolonych służb, inspekcji i straży

wojewódzkich oraz innych jednostek organizacyjnych o zdarzeniach kryzysowych i

nadzwyczajnych

•

stałego informowania Szefa Centrum o sytuacjach nadzwyczajnych i bieżącego realizowania

jego decyzji,

•

w przypadku zagrożenia lub zaistnienia stanu kryzysowego podjęcia działań wynikających z

odpowiednich ustaw,

•

współpracy ze środkami masowego przekazu w przygotowywaniu ostrzeżeń, komunikatów i

informacji dla obywateli,

•

zapewnienia i prowadzenia stałej wymiany informacji ze wszystkimi służbami

antykryzysowymi w województwie w zakresie rozpoznania sytuacji w regionie pod kątem

zagrożeń,

•

współdziałania i utrzymania stałego kontaktu z ogniwami zarządzania kryzysowego w

administracji samorządowej w województwie,

•

współdziałania i nadzorowania systemu wykrywania i alarmowania oraz systemu wczesnego

ostrzegania,

•

sporządzania niezbędnej dokumentacji związanej z funkcjonowaniem WCZK, tj. meldunków

dziennych oraz współudziału w tworzeniu materiałów analityczno-operacyjnych związanych z

sytuacjami kryzysowymi,

•

współdziałanie z Oddziałem ds. Obronności, Bezpieczeństwa i Porządku Publicznego w

zakresie akcji kurierskiej i innych zadań wynikających z ustawy o powszechnym obowiązku

obrony RP,

Zadania stojące przed Powiatowym Centrum

Zarządzania Kryzysowego (PCZK):

•

prowadzenie całodobowego monitoringu zagrożeń kryzysowych oraz informowanie szefa

Powiatowego

Zespołu Reagowania Kryzysowego o zaistniałej sytuacji

•

przyjmowanie, zbieranie i ewidencjonowanie oraz analizowanie informacji o stanie

bezpieczeństwa

miasta, współpraca z instytucjami realizującymi stały monitoring środowiska

•

opracowywanie wstępnej analizy zagrożeń dla potrzeb PZRK oraz udział w przygotowaniu

kompleksowej

analizy zagrożeń

•

udział w ostrzeganiu i alarmowaniu ludności Krakowa o zaistniałym (potencjalnym) zagrożeniu

- współpraca

w tym zakresie z lokalnymi mediami

•

nadzór nad systemem wczesnego ostrzegania i alarmowania ludności

•

przekazywanie dyżurnemu Straży Miejskiej polecenia dotyczącego wykonania monitoringu

stanu wód

w określonych punktach na rzekach i ciekach wodnych

•

tworzenie i aktualizowanie miejskiego planu reagowania kryzysowego

•

przygotowanie projektów decyzji koordynujących działania służb i instytucji odpowiedzialnych

za bezpieczeństwo publiczne

•

przyjmowanie informacji o zagrożeniu, dokonywanie analizy i prognozy rozwoju sytuacji

zagrożenia

•

przygotowanie i przeprowadzenie co najmniej raz w roku ćwiczeń Powiatowego Zespołu

Zarządzania

Kryzysowego w pełnym składzie

Zadania Gminnego Centrum Reagowania

1. Monitorowanie występujących klęsk żywiołowych i prognozowanie rozwoju

sytuacji.

2. Realizowanie procedur i programów reagowania w czasie stanu klęski

żywiołowej.

3. Opracowywanie i aktualizowanie planów reagowania kryzysowego.

4. Planowanie wsparcia organów kierujących działaniami na niższym szczeblu

administracji publicznej.

5. Przygotowywanie warunków umożliwiających koordynację pomocy

humanitarnej.

6. Realizowanie polityki informacyjnej związanej ze stanem klęski żywiołowej.

7. Prowadzenie spraw związanych z wykonaniem powszechnego obowiązku

obrony.

8. Planowanie i realizacja zadań obrony cywilnej.

9. Planowanie i realizacja zadań obronnych.

10. Świadczenia na rzecz obronności.

11. Prowadzenie spraw ochrony przeciwpożarowej.

12. Prowadzenie spraw z zakresu ochrony przeciwpowodziowej.

13. Organizacja systemu zabezpieczeń ludności i mienia przed klęskami

żywiołowymi.

14. Zarządzanie w sytuacjach kryzysowych.

15. Działalność i nadzór nad dysponowaniem sprzętem i urządzeniami

związanymi z ochroną ludności przed klęskami żywiołowymi

16. Prowadzenie kancelarii Tajnej

INSTYTUCJE WSPÓŁDZIAŁAJĄCE Z ZESPOŁAMI

REAGOWANIA KRYZYSOWEGO

• W zapobieganiu skutkom klęski żywiołowej lub ich usuwaniu

są zobowiązane uczestniczyć: Państwowa Straż Pożarna i

inne jednostki ochrony przeciwpożarowej, Policja,

Państwowe Ratownictwo Medyczne oraz inne kompetentne

w tych sprawach państwowe urzędy, agencje, inspekcje,

straże i służby. Poniżej scharakteryzowano niektóre z nich.

Ustawa z dnia 26 kwietnia o Zarządzaniu Kryzysowym

Art. 17.

1. Organem właściwym w sprawach zarządzania kryzysowego na obszarze powiatu
jest starosta jako przewodniczący zarządu powiatu.
2. Do zadań starosty w sprawach zarządzania kryzysowego należy:
1) kierowanie działaniami związanymi z monitorowaniem, planowaniem, reagowaniem
i usuwaniem skutków zagrożeń na terenie powiatu;
2) realizacja zadań z zakresu planowania cywilnego, w tym:
a) opracowywanie i przedkładanie wojewodzie do zatwierdzenia powiatowego
planu reagowania kryzysowego,
b) realizacja zaleceń do powiatowych planów reagowania kryzysowego,
c) wydawanie organom gminy zaleceń do gminnego planu reagowania
kryzysowego,
d) zatwierdzanie gminnego planu reagowania kryzysowego;
3) zarządzanie, organizowanie i prowadzenie szkoleń, ćwiczeń i treningów z
zakresu reagowania na potencjalne zagrożenia;
4) wykonywanie przedsięwzięć wynikających z planu operacyjnego funkcjonowania
powiatów i miast na prawach powiatu;
5) przeciwdziałanie skutkom zdarzeń o charakterze terrorystycznym;
6) realizacja zadań z zakresu ochrony infrastruktury krytycznej.

Ustawa z dnia 26 kwietnia 2007 r. o Zarządzaniu Kryzysowym

Art. 19.

1. Organem właściwym w sprawach zarządzania kryzysowego na terenie

gminy

jest wójt, burmistrz, prezydent miasta.
2. Do zadań wójta, burmistrza, prezydenta miasta w sprawach zarządzania

kryzysowego

należy:
1) kierowanie działaniami związanymi z monitorowaniem, planowaniem,

reagowaniem

i usuwaniem skutków zagrożeń na terenie gminy;
2) realizacja zadań z zakresu planowania cywilnego, w tym:
a) realizacja zaleceń do gminnego planu reagowania kryzysowego,
b) opracowywanie i przedkładanie staroście do zatwierdzenia gminnego
planu reagowania kryzysowego;
3) zarządzanie, organizowanie i prowadzenie szkoleń, ćwiczeń i treningów z
zakresu reagowania na potencjalne zagrożenia;

Ustawa z dnia 26 kwietnia 2007 r. o Zarządzaniu Kryzysowym

c. d. Art. 19

4) wykonywanie przedsięwzięć wynikających z planu operacyjnego

funkcjonowania gmin i gmin o statusie miasta;

5) przeciwdziałanie skutkom zdarzeń o charakterze terrorystycznym;
6) realizacja zadań z zakresu ochrony infrastruktury krytycznej.
3. Zadania, o których mowa w ust. 2, wójt, burmistrz, prezydent miasta

wykonuje przy pomocy komórki organizacyjnej urzędu gminy (miasta)

właściwej w sprawach zarządzania kryzysowego.

4. Organem pomocniczym wójta, burmistrza, prezydenta miasta w

zapewnieniu

wykonywania zadań zarządzania kryzysowego jest gminny zespół

zarządzania

kryzysowego powoływany przez wójta, burmistrza, prezydenta miasta, który
określa jego skład, organizację, siedzibę oraz tryb pracy, zwany dalej

„zespołem gminnym”.

5. Zespół gminny wykonuje na obszarze gminy zadania przewidziane dla

zespołu wojewódzkiego.

Ustawa z dnia 26 kwietnia 2007 r. o Zarządzaniu Kryzysowym

Art. 20.

1. Wójt, burmistrz, prezydent miasta zapewnia na obszarze gminy (miasta)

realizację następujących zadań:

1) pełnienie całodobowego dyżuru w celu zapewnienia przepływu informacji
na potrzeby zarządzania kryzysowego;
2) współdziałanie z centrami zarządzania kryzysowego organów administracji
publicznej;
3) nadzór nad funkcjonowaniem systemu wykrywania i alarmowania oraz

systemu wczesnego ostrzegania ludności;

4) współpracę z podmiotami realizującymi monitoring środowiska;
5) współdziałanie z podmiotami prowadzącymi akcje ratownicze,

poszukiwawcze i humanitarne;

6) realizację zadań stałego dyżuru na potrzeby podwyższania gotowości
obronnej państwa.
2. W celu realizacji zadań, o których mowa w ust. 1, wójt, burmistrz,

prezydent

miasta może tworzyć gminne (miejskie) centra zarządzania kryzysowego.

Ustawa z dnia 26 kwietnia 2007 r. o Zarządzaniu Kryzysowym

Art. 26.

1. Finansowanie wykonywania zadań własnych z zakresu zarządzania

kryzysowego na poziomie gminnym, powiatowym i wojewódzkim

planuje się w ramach budżetów odpowiednio gmin, powiatów i

samorządów województw.

2. Finansowanie wykonywania zadań z zakresu zarządzania kryzysowego

na poziomie krajowym planuje się w ramach budżetu państwa w

częściach, którymi dysponują wojewodowie, minister właściwy do

spraw wewnętrznych i inni ministrowie kierujący działami administracji

rządowej oraz centralne organy administracji rządowej.

3. Na finansowanie zadań zleconych z zakresu administracji rządowej, o

których mowa w ust. 2, jednostki samorządu terytorialnego otrzymują z

budżetu państwa dotacje celowe w wysokości zapewniającej realizację

tych zadań.

4. W budżecie jednostki samorządu terytorialnego tworzy się rezerwę

celową na realizację zadań własnych z zakresu zarządzania

kryzysowego w wysokości do 1% bieżących wydatków budżetu

jednostki samorządu terytorialnego, pomniejszonych

USTAWA z dnia 26 kwietnia 2007 r.

o zarządzaniu kryzysowym

WOJEWODA – organ właściwy w sprawach zarządzania Kryzysowego na terenie

województwa.

ZADANIA

1.

Kierowanie działaniami (monitorowanie, planowanie, reagowanie,

usuwanie skutków zagrożeń).

2.

Realizacja zadań dot. planowania cywilnego, w tym:

•

wydawanie starostom zaleceń do powiatowych planów reagowania

kryzysowego,

•

zatwierdzanie powiatowych planów reagowania kryzysowego,

•

przygotowanie i przedkładanie do zatwierdzenia ministrowi właściwemu

do spraw wewnętrznych wojewódzkiego planu reagowania kryzysowego,

•

realizacja wytycznych do wojewódzkiego planu reagowania kryzysowego.

3.

Zarządzanie, organizowanie, prowadzenie szkoleń, ćwiczeń treningów.

4.

Wnioskowanie o użycie Sił Zbrojnych RP.

5.

Wykonywanie przedsięwzięć wynikających z dokumentów planistycznych

wykonywanych w ramach planowania operacyjnego.

6.

Zapobieganie, przeciwdziałanie i usuwanie skutków zdarzeń o

charakterze terrorystycznym.

7.

Realizacja zadań z zakresu ochrony infrastruktury krytycznej.

8.

Wykonywanie zadań z wykazu przedsięwzięć Narodowego Systemu

Pogotowia Kryzysowego (NSPK).

USTAWA z dnia 26 kwietnia 2007 r.

o zarządzaniu kryzysowym

WOJEWODA wykonuje zadania w

sprawach zarządzania kryzysowego

przy pomocy urzędu wojewódzkiego

oraz zespolonych służb, inspekcji i

straży.

Organem pomocniczym wojewody w

zapewnieniu wykonywania zadań jest

Wojewódzki Zespół Zarządzania

Kryzysowego, powoływany przez

wojewodę, który określa jego skład,

organizację, siedzibę oraz tryb pracy.

USTAWA z dnia 26 kwietnia 2007 r.

o zarządzaniu kryzysowym

ZADANIA

Wojewódzkiego Zespołu Zarządzania

Kryzysowego (WZZK)

1.

Ocena i prognozowanie zagrożeń, mogących

mieć wpływ na bezpieczeństwo publiczne

2.

Przygotowanie propozycji działań w sytuacji

kryzysowej (plan reagowania kryzysowego)

3.

Przekazywanie do wiadomości publicznej

informacji związanych z zagrożeniami

4.

Opiniowanie wojewódzkiego planu reagowania

kryzysowego i ochrony infrastruktury

krytycznej

USTAWA z dnia 26 kwietnia 2007 r.

o zarządzaniu kryzysowym

SKŁAD

Wojewódzkiego Zespołu Zarządzania Kryzysowego (WZZK)

1. Wojewoda - przewodniczący
2. Dyrektor wydziału zarządzania kryzysowego w urzędzie

wojewódzkim – zastępca przewodniczącego

3. Kierownicy zespolonych służb, inspekcji, straży wojewódzkich
4. Osoby zatrudnione w UW lub wojewódzkiej administracji

zespolonej

5. Osoby zatrudnione w RZGW, WZMiUW, IMiGW

W skład WZZK mogą wchodzić:

1. Szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego
2. Przedstawiciel samorządu województwa
3. Inne osoby zaproszone przez wojewodę

Wojewodowie mogą powoływać ekspertów do udziału w

pracach WZZK

USTAWA z dnia 26 kwietnia 2007 r.

o zarządzaniu kryzysowym

ZADANIA

Wojewódzkiego Centrum Zarządzania Kryzysowego (WCZK)

1. Pełnienie całodobowego dyżuru na potrzeby zarządzania

kryzysowego

2. Współdziałanie z centrami zarządzania kryzysowego

organów administracji publicznej

3. Nadzór nad systemem wykrywania i alarmowania oraz

systemem wczesnego ostrzegania

4. Współpraca z podmiotami realizującymi monitoring

środowiska

5. Współdziałanie z podmiotami prowadzącymi akcje

ratownicze, poszukiwawcze i humanitarne

6. Realizacja zadań stałego dyżuru na potrzeby podwyższenia

gotowości obronnej państwa

7. Pełnienie całodobowego dyżuru lekarza koordynatora

ratownictwa medycznego

Obsługę WCZK zapewnia WZK urzędu wojewódzkiego.