Instrumenty finansowe rynku
pieniężnego



Instrumenty kuponowe, z których w regularnych odstępach od momentu ich
zakupu do terminu zapadalności wypłacane są odsetki dla ich posiadaczy.



depozyty międzybankowe: niezbywalne pożyczki bez zabezpieczenia
udzielane między bankami

a) depozyty stałe
b) depozyty zmienne z prawem wypowiedzenia



certyfikaty depozytowe: papiery wartościowe emitowane przez banki
dokumentujące ich zobowiązania pieniężne wobec deponentów



Instrumenty dyskontowe: wartość nominalna instrumentu wyższa niż cena
zakupu



bon skarbowy



weksel handlowy



akcept bankowy



bony komercyjne przedsiębiorstw (Commercial Paper)



Instrumenty pochodne rynku pieniężnego- walutowe i procentowe

Procentowe papiery wartościowe
– stopa procentowa



W

n

= C

z



WP = W

n

+ O



O = W

n

x r x



WP = W

n

(1 + r x )

t

360 x
100

t

360 x
100

r = x 100% x

WP -
W

n

W

n

360/36
5 t

Dyskontowe papiery
wartościowe – stopa
dyskontowa

d = x 100% x

W

n

- C

z

W

n

360/36
5 t

stąd

R = x 100% x

W

n

- C

z

C

z

360/36
5 t

W

n

= W

p

C

z

= W

o

Bon skarbowy (Treasury bill)

nabywcy;

głównie

instytucjonalni

dealerzy

market-makerzy

Dealerzy

Skarbowych

Papierów

Wartościowych

agent emisji

(bc – NBP)

emitent – SP, MF

przetarg NBP
 cena

przetargu

PGF

ERSPW-CeTo

S.A-MTS

Poland

odsprzedaż

bonów

RYNEK WTÓRNY

RYNEK
PIERWOTNY

-banki

-fundusze powiernicze

-fundusze emerytalne

-instytucje ubezp. itp.

bezpośrednia

sprzedaż

przetarg

forma

sprzedaż

y

rezydenci i

nierezydenci

będący os.

fizycznymi i

prawnymi lub spółki

nie mające

osobowości prawnej

kwotowanie

a)

podwójne

b)

pojedyncze

Polska

- ilość bs (nie mniej niż
10)

- cena zakupu
- sposób zakupu

Bony komercyjne
przedsiębiorstw – Commercial
Paper



instrumenty dyskontowe emitowane
przez przedsiębiorstwa



wysokiego ryzyka inwestycyjnego i
nominałów



wysoka stopa zwrotu z
zainwestowanego kapitału



rynek hurtowy

Procedura emisji CP

Podmiot zainteresowany emisją składa zlecenie u przyszłego

organizatora emisji (w banku)

Organizator emisji bada standing finansowy przyszłego emitenta oraz

ocenia jego zaufanie jakim się cieszy na rynku; zaufanie może zbadać

na podstawie wyników finansowych niezależna instytucja ratingowa

Po przyjęciu wniosku emitent udostępnia organizatorowi emisji dane

finansowe

Organizator emisji na podstawie przeprowadzonych badań i

terminarzu zapotrzebowania na środki finansowe opracowuje

memorandum informacyjne dla inwestorów

Uzgodnienie wielkości emisji, ilości transz i wysokości prowizji dla

agenta emisji

Uruchomienie programu

Regulacje prawne emisji i obrotu
w Polsce

źrodło prawa

Ustawa o

obligacjach 1995

rok

Prawo wekslowe

1936 (1989)

Kodeks cywilny

forma emisji

obligacje

krótkoterminowe

KWIT, WOI, WOK

bony komercyjne,

bony handlowe,

bony inwestorskie

sposób emisji

tryb subskrypcji

publicznej gdy

termin wykupu nie

przekracza roku a

wartość emisji jest

nie mniejsza niż 40

tys. euro

weksel własny lub

weksel globalny

emisja

niepubliczna lub

publiczna

bezpieczeńst

wo emisji

emitent odpowiada

całym swym

majątkiem

indosanci nie są

współdłużnikami po

zastosowaniu

odpowiedniej

klauzuli wekslowej

bez zabezpieczeń

lub zabezpieczenia

na aktywach

Zalety i wady emisji

Dla firm, które emitują bony komercyjne,

instrument ten:



stanowi tańsze źródło pozyskiwania środków

finansowych od tradycyjnego kredytu bankowego,



pozwala na pełną swobodę kształtowania programu

emisji, polegającą na określeniu momentu i wielkości

emisji oraz jej terminu wykupu,



daje możliwość przeznaczania środków na dowolny cel,



umożliwia pozyskanie środków do finansowania średnio-

i długoterminowego po koszcie kapitału

krótkoterminowego dzięki możliwości tzw. rolowania,

czyli spłaty wcześniejszych zobowiązań wpływami z

następnych emisji,



stanowić może promocję emitenta na rynku finansowym

(aspekt marketingowy).

Dla banków korzyścią wynikającą z

oferowania tego produktu jest możliwość:



przerzucenia ryzyka kredytowego na inwestorów

nabywających ten papier,



ominięcia limitów koncentracji kredytów

narzuconych przez prawo bankowe, które

niejednokrotnie ograniczają pole manewru

bankom, zwłaszcza tym o niewysokich funduszach

(a więc między innymi zagranicznym oddziałom w

Polsce),



osiągnięcia dodatkowego dochodu w postaci opłat

i prowizji za uczestnictwo w procesie emisyjnym.

O atrakcyjności bonu komercyjnego dla
nabywców, którymi są w głównej mierze
inwestorzy instytucjonalni, decydują:



rentowność tego instrumentu, która zależy
przede wszystkim od:



wiarygodności kredytowej emitenta,



formy prawnej bonu komercyjnego,



rentowności alternatywnych form lokaty
kapitału,



ogólnej sytuacji na rynku finasowym,



płynność rynku wtórnego.