INDYWIDUALIZACJA

FARMAKOTERAPII

INDYWIDUALIZACJA FARMAKOTERAPII

CZYNNIKI POWODUJĄCE RÓŻNICE W DZIAŁANIU

LEKÓW

- STOPIEŃ USZKODZENIA NARZĄDÓW
- CZYNNIKI GENETYCZNE
- WIEK
- INTERAKCJE LEKOWE
- PŁEĆ
- MASA CIAŁA
- CZAS PODANIA W CIĄGU DOBY
- CZYNNIKI ŚRODOWISKOWE

INDYWIDUALIZACJA FARMAKOTERAPII

ZABURZENIA KINETYKI W STANACH PATOLOGICZNYCH

ZABURZENIA WCHŁANIANIA LEKÓW

- pH TREŚCI POKARMOWEJ
- CZYNNOŚĆ MOTORYCZNA PRZEWODU POKARMOWEGO
- POWIERZCHNIA WCHŁANIANIA LEKÓW
- UNACZYNNIENIE MIEJSC WCHŁANIANIA
- ZAWARTOŚĆ INNYCH SUBSTANCJI WARUNKUJĄCYCH WCHŁANIANIE

INDYWIDUALIZACJA FARMAKOTERAPII

ZABURZENIA KINETYKI W STANACH PATOLOGICZNYCH

ZABURZENIA DYSTRYBUCJI

- OBJĘTOŚĆ WYRZUTOWA SERCA
- LOKALNY PRZEPŁYW KRWI PRZEZ TKANKI
- STOPIEŃ WIĄZANIA LEKÓW Z BIAŁKAMI
- RÓWNOWAGA KWASOWO-ZASADOWA USTROJU

- WŁAŚCIWOŚC FIZYKOCHEMICZNE SUBSTANCJI LECZNICZEJ

INDYWIDUALIZACJA FARMAKOTERAPII

ZABURZENIA KINETYKI W STANACH

PATOLOGICZNYCH

ZABURZENIA METABOLIZMU LEKÓW

- Z

ABURZENIA PRZEPŁYWU WĄTROBOWEGO

- UPOŚLEDZENIA ZDOLNOŚC HEPATOCYTÓW DO WYCHWYTU LEKÓW
- ILOŚCIOWE I JAKOŚCIOWE ZMIANY BIAŁEK OSOCZA

KLIRENS WĄTROBOWY

objętość krwi przepływająca przez wątrobę i oczyszczonej całkowicie z

danej substancji w jednostce czasu

INDYWIDUALIZACJA FARMAKOTERAPII

ZABURZENIA KINETYKI W STANACH PATOLOGICZNYCH

Metoda CHILDA – PUGHA

- Stężenie bilirubiny całkowitej w surowicy
- Stężenie albumin w surowicy
- Czas protrombinowy

- Wodobrzusze
- Encefalopatia wątrobowa

INDYWIDUALIZACJA FARMAKOTERAPII

ZABURZENIA KINETYKI W STANACH

PATOLOGICZNYCH

ZABURZENIA METABOLIZMU LEKÓW

- NIEWYDOLNOŚĆ NEREK
- NIEWYDOLNOŚĆ KRĄŻENIA
- NADCZYNNOŚĆ/NIEDOCZYNNOŚĆ TARCZYCY
- GORĄCZKA

INDYWIDUALIZACJA FARMAKOTERAPII

ZABURZENIA KINETYKI W STANACH

PATOLOGICZNYCH

ZABURZENIA WYDALANIA LEKÓW

KLIRENS KREATYNINY (wg.Cockrofta i Gaulta)

Dla mężczyzn

CL

kr

=

Dla kobiet

CL

kr

=

(140-wiek) x masa ciała (kg)

72xS

kr

O,85 x (140-wiek) x masa ciała (kg)

72 x S

kr

INDYWIDUALIZACJA FARMAKOTERAPII

ZABURZENIA KINETYKI W STANACH

PATOLOGICZNYCH

DAWKOWANIE W NIEWYDOLNOŚCI NEREK

- ZMNIEJSZENIE DAWEK LEKÓW
- WYDŁUŻENIE ODSTĘPÓW DAWKOWANIA MIĘDZY KOLEJNYMI

PODANIAMI

- ZMNIEJSZENIE DAWEK LEKÓW I WYDŁUŻENIE ODSTĘPÓW

DAWKOWANIA MIĘDZY KOLEJNYMI PODANIAMI

INDYWIDUALIZACJA FARMAKOTERAPII

FARMAKOTERAPIA W WIEKU PODESZŁYM

45 – 60 r.ż starzejący się człowiek
61 – 75 r.ż. starszy człowiek
76 – 90 r.ż. stary człowiek
>90 r.ż. bardzo stary człowiek

INDYWIDUALIZACJA FARMAKOTERAPII

FARMAKOTERAPIA W WIEKU PODESZŁYM

ZMIANY WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOKINETYCZNYCH

WCHŁANIANIE

- Alkalizacja soku żołądkowego
- Zwolniona perystaltyka przewodu pokarmowego
- Zmniejszony przepływ krwi przez przewód pokarmowy
- Zmniejszona powierzchnia wchłaniania

INDYWIDUALIZACJA FARMAKOTERAPII

FARMAKOTERAPIA W WIEKU PODESZŁYM

DYSTRYBUCJA

- Zmniejszenie ogólnej masy tkanek
- Zanik tkanki mięśniowej
- Rozrost tkanki tłuszczowej
- Zmniejszenie objętości wody całkowitej
- Zmniejszenie pojemności wyrzutowej serca
- Upośledzenie perfuzji narządowej
- Zmniejszenie albumin

INDYWIDUALIZACJA FARMAKOTERAPII

FARMAKOTERAPIA W WIEKU PODESZŁYM

DAWKOWANIE LEKÓW U PACJENTÓW > 65 r.ż.

- 65 – 75 r.ż. zmniejszenie dawki o 10%
- 75-85 r.ż. zmniejszenie dawki o 20%
- >85 r.ż. zmniejszenie dawki o 30%

-

D = Ds

CL

CLs

INDYWIDUALIZACJA FARMAKOTERAPII

FARMAKOTERAPIA W WIEKU PODESZŁYM

- Stosować możliwie jak najmniejszą liczbę leków, unikać

polifarmakoterapii

- Rozpoczynać leczenie od możliwie najmniejszych skutecznych dawek
- Unikać leków o małym współczynniku terapeutycznym
- Unikać leków o wątpliwym działaniu
- Nie przedłużać leczenia bez wyraźnej potrzeby
- Wybierać postać leku o łatwym sposobie dawkowania
- Zalecać łatwe, proste schematy dawkowania
- Monitorować leczenie