101 |
8.01.99 |
Michał Marczak |
Wydział Elektryczny |
Semestr I |
Grupa T - 3 |
||
|
|
H. Manikowski |
|
|
|
||
Temat: Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego i matematycznego.
1. Wahadło fizyczne
Wahadła fizyczne i matematyczne wykonują ruch drgający pod wpływem działającej siły ciężkości. W zakresie niedużych amplitud ruch ten jest ruchem harmonicznym, jego okres zależy od własności danego wahadła jak również od przyspieszenia ziemskiego.
Po wychyleniu z położenia równowagi na ciało działa moment siły ciężkości: ![]()
. Stosując II zasadę dynamiki do tej sytuacji otrzymamy:
![]()
![]()
(1), gdzie:
I - moment bezwładności ciała względem punktu zawieszenia A,
f - kąt wychylenia od położenia równowagi,
L - odległość od punktu zawieszenia A do środka ciężkości C.
Znak minus wskazuje, że moment siły zawsze stara się zmniejszyć wychylenie ciała.
2. Ruch harmoniczny
Ogólne równanie ruchu harmonicznego:
![]()
(2), gdzie jest prędkością kątową
Pamiętając, że kryterium harmoniczności ruchu opisanego równaniem (1) będzie spełnione tylko w zakresie małych wychyleń, dla których ![]()
. Porównując je z równaniem (2) otrzymujemy wyrażenie określające okres wahadła fizycznego:
![]()
(3), gdzie D=mgL jest momentem kierującym
3. Wahadło matematyczne
Wahadło matematyczne różni się tym od fizycznego, że cała masa układu jest skupiona w jednym punkcie (który jest oczywiście środkiem ciężkości). Połączenie pomiędzy środkiem ciężkości a punktem zawieszenia interpretuje się jako nieważką nić o długości l. Okres drgań takiego wahadła wyraża się wzorem:
![]()
(4)
4. Długość zredukowana wahadła fizycznego. Wahadło rewersyjne
Taka długość wahadła matematycznego, dla którego okresy drgań wahadła matematycznego i fizycznego są równe nazywa się długością zredukowaną wahadła fizycznego i wynosi ona:
![]()
(5)
Jeżeli znamy długość zredukowaną wahadła fizycznego, wówczas jego okres drgań możemy znaleźć za pomocą równania (4); nie jest do tego konieczna znajomość ani momentu bezwładności, ani momentu kierującego. Do wyznaczenia długości zredukowanej wahadła fizycznego wykorzystujemy tę jego własność, że wahadło zawieszone w punkcie A, a następnie w punkcie B posiada ten sam okres jeżeli odległość pomiędzy punktami zawieszenia jest długością zredukowaną.
Aby wykazać powyższą własność należy znaleźć warunki dla których możliwa jest równość okresów:
![]()
, (7), gdzie AB = l
Momenty bezwładności względem osi przechodzących przez punkty A i B można wyrazić przez moment ![]()
względem osi równoległej przechodzącej przez środek ciężkości (na podstawie twierdzenia Steinera):

wówczas

Wartość ![]()
odpowiada przypadkowi, gdy oba punkty zawieszone są symetrycznie względem środka ciężkości, natomiast ![]()
jest właśnie długością zredukowaną.
Specjalną postacią wahadła fizycznego jest wahadło rewersyjne lub odwracalne (rysunek obok). Na długim pręcie znajdują się dwa ciężarki w kształcie soczewek, które mogą być przesuwane wzdłuż pręta. Osie obrotu A i B mają postać pryzmatów metalowych i też mogą być przesuwane wzdłuż pręta.
5. Przebieg ćwiczenia
Wprowadzić w szczelinę czujnika fotoelektrycznego kulkę wahadła matematycznego. Uregulować jego długość tak, aby kreska na kulce była na jednym poziomie z kreską zaznaczoną na czujniku. Odczytać długość wahadła.
Wychylając wahadło o niewielki kąt zmierzyć czas 10 wahnięć. Obliczyć okres T wahadła matematycznego.
Pomiary powtórzyć co najmniej dla trzech różnych długości wahadła.
Znając okres T i długość wahadła matematycznego obliczyć przyspieszenie ziemskie.
Umocować ostrza A i B w odległości wzajemnej lr=0.8-1.1 m. Soczewkę 2 umocować w pobliżu końca wahadła.
Umocować soczewkę 1 w pobliżu ostrza B.
Zmierzyć czas około 10 wahnięć wahadła zawieszonego najpierw na ostrzu A, a następnie na ostrzu B. Obliczyć odpowiednie okresy TA i TB.
Zmieniając położenie soczewki 1 co 5 - 10 cm w całym zakresie między ostrzami 1 i 2 powtarzać pomiar okresów TA i TB.
Wykonać wykresy okresów TA i TB w funkcji położenia soczewki 1. Punkt przecięcia się krzywych TA i TB wyznacza okres T.
6. Pomiary dla wahadła matematycznego
czas 10 wahnięć [s]:
Lp. |
Czas 10 wahnięć [s] |
Położenie [cm] |
1 |
19,377 |
105 |
2 |
19,081 |
100 |
3 |
18,903 |
95 |
4 |
18,754 |
90 |
5 |
18,658 |
85 |
6 |
18,595 |
80 |
7 |
18,555 |
75 |
8 |
18,556 |
70 |
9 |
18,585 |
65 |
10 |
18,644 |
60 |
11 |
18,726 |
55 |
12 |
18,836 |
50 |
13 |
18,964 |
45 |
14 |
19,109 |
40 |
15 |
19,271 |
35 |
16 |
19,453 |
30 |
17 |
19,628 |
25 |
18 |
19,855 |
20 |
t=0,001 [s]
Z równania (4) otrzymujemy wzór na przyspieszenie ziemskie:
![]()
![]()
Otrzymujemy zatem odpowiednio:
|
dla 75 cm |
dla 40 cm |
dla 25 cm |
g |
9,808128 |
9,851596 |
9,88014 |
g |
0,045998 |
0,043171 |
0,07429 |
w końcu uśredniając powyższe pomiary otrzymujemy:
g=9,8470,055 [m/s2]
7. Wnioski
Przeprowadzone doświadczenie udowodniło, że dokładniejszego pomiaru przyspieszenia można dokonać wahadłem matematycznym (ściślej--zbliżonym do matematycznego) niż wahadłem rewersyjnym. Przyspieszenie ziemskie wynosi:
g = 9,8470,055 [ms-2].