Geografia to nauka przyrodnicza zajmująca się badaniem powierzchni Ziemi (przestrzeni geograficznej). Nazwa ta pochodzi od greckich słów hê gê = 'Ziemia' i graphein = 'pisać'.
Geografia zajmuje się nie tylko analizą rozmieszczenia obiektów czy zjawisk na powierzchni Ziemi, ale także badaniem przyczyn takiego stanu rzeczy oraz wpływu człowieka na nie.
Dwa podstawowe działy geografii to:
oraz
geografia turyzmu.
Do pomocniczych nauk geografii należą kartografia oraz geograficzne systemy informatyczne.
Geografia znajduje zastosowanie w planowaniu przestrzennym jednostek administracyjnych.
Turyzm - całokształt spraw i zagadnień (gospodarczych, społecznych, kulturowych, geograficznych, prawnych, etc.) związanych z ruchem wypoczynkowo-turystycznym
S. Pietkiewicz, S. Żmuda, Słownik pojęć geograficznych
Turyzm - złożone zjawisko obejmujące społeczno-kulturowe, gospodarcze, prawno-polityczne, przyrodnicze i przestrzenne uwarunkowania oraz przebieg i następstwa turystyki
A. Kowalczyk, Geografia turyzmu
Geografia turyzmu - dyscyplina zajmująca się badaniem przestrzennego zróżnicowania społeczno-kulturowych, gospodarczych, prawno-politycznych i przyrodniczych uwarunkowań turystyki oraz zagospodarowania turystycznego, jak również analizującą przebieg i następstwa ruchu turystycznego dla środowiska przyrodniczego oraz struktur i procesów społeczno-kulturowych, politycznych i gospodarczych
Geografia turystyki - dyscyplina zajmująca się badaniem przestrzennego zróżnicowania ruchu turystycznego, jak również zachowaniami przestrzennymi turystów (przemieszczeniami turystów)
Geografia turystyczna - zajmuje się ocena i opisem środowiska przyrodniczego i kulturowego (antropogenicznego) na potrzeby turystyki
Chłonność turystyczna - wyraża naturalną odporność środowiska przyrodniczego na degradację związana z ruchem turystycznym; określa ją maksymalna liczba osób (uczestników ruchu turystycznego), które mogą jednocześnie przebywać na danym obszarze, w określonym czasie, nie powodując wszczęcia procesów degradacyjnych środowiska naturalnego
Pojemność turystyczna - optymalna liczba osób, które mogą jednocześnie przebywać na danym obszarze, po jego przystosowaniu do tego celu, w warunkach prawidłowego zaspokojenia ich potrzeb, nie wywołując negatywnych konsekwencji w środowisku
Przepustowość turystyczna - oznacza możliwość użytkowania wahadłowego ciągu turystycznego bez obniżenia jego wartości użytkowej; mierzona jest liczbą turystów pokonujących daną trasę w jednostkach czasu; frekwencja turystów osiągająca górne granice maksymalnej wartości przepustowości turystycznej pogarsza komfort wędrówki czy zwiedzania
Obciążenie graniczne - wielkość normatywna, wyznaczająca ramy dopuszczalnego użytkowania przyrody, terenu, obiektu, których przekroczenie powoduje ich degradację lub dysfunkcję
Infrastruktura turystyczna - zbiór obiektów i urządzeń wykorzystywanych w celach turystycznych dla zaspokojenia potrzeb turystów w zakresie zakwaterowania, wyżywienia, wykorzystania czasu wolnego, komunikacji, etc.
Przestrzeń turystyczna - to część przestrzeni, w której nastąpił rozwój zjawisk turystycznych, posiada on hierarchiczna strukturę, w której wyróżnia się jednostki różnego rzędu. Liszewski (1996) przyjmując za podstawę stopień ingerencji turystyki w środowisko przyrodnicze, wyróżnia:
przestrzeń eksploracji turystycznej - część przestrzeni geograficznej dopiero odkrywanej dla działalności turystycznej;
przestrzeń penetracji turystycznej - część przestrzeni geograficznej, którą turysta odwiedza w celach poznawczych lub dla krótkotrwałego wypoczynku; przestrzeń ta, wraz z rozwojem zainteresowań człowieka ciągle się powiększa;
przestrzeń asymilacji turystycznej - identyfikowana z obszarami, na których uprawiana jest tzw. turystyka łagodna( miękka, zrównoważona, etc.);
przestrzeń kolonizacji turystycznej - powstaje na skutek trwałego zajmowania przez obiekty turystyczne nowych ziem, zmieniając ich użytkowanie;
przestrzeń urbanizacji turystycznej - ta część przestrzeni kolonizacji turystycznej, która staje się miejscem stałego zamieszkania niedawnych turystów, przez co upodabnia się do dzielnic miejskich.
Region turystyczny - obszar pełniący funkcję turystyczną na zasadzie pewnej jednorodności cech środowiska fizyczno-geograficznego oraz wewnętrznych powiązań usługowych; jest to więc twór przestrzenny oparty na przesłankach wynikających z walorów środowiska naturalnego oraz działalności społeczno-ekonomicznej; pierwsze stanowią zazwyczaj impuls rozwoju zjawisk turystycznych i mają charakter pierwotny, drugie - jako wtórne - albo są wynikiem dążności do zaspokojenie potrzeb społecznych, albo mają na celu uzyskanie efektów ekonomicznych
Rejon turystyczny - jednostka przestrzenna niższego rzędu, którą może tworzyć zespół miejscowości turystycznych powiązanych ze sobą, ze wspólnym węzłem rozrządowym ruchu turystycznego i baza zaopatrzeniową
Miejscowość turystyczna - jednostka przestrzenna (osadnicza), będąca punktem docelowym lub etapowym migracji turystycznych, w której turystyka stanowi dominującą formę działalności gospodarczej
Strefa intensywnego zwiedzania - najliczniej odwiedzana część przestrzeni turystycznej, główne miejsce koncentracji ruchu turystycznego
PODZIAŁ POLSKI NA REGIONY
1. Podział J. Kondrackiego - jednostki fizyczno-geograficzne:
prowincje (np. Wyżyny Polskie, Karpaty, etc.)
podprowincje (np. Wyżyna Małopolska, Niziny Środkowopolskie, etc.)
makroregiony ( np. Wyżyna Kielecka, Nizina Północnomazowiecka, etc.)
mezoregiony (np. Kotlina Warszawska, Wysoczyzna Płońska)
2. Podział M. I. Mileskiej - analiza walorów środowiska przyrodniczego i kulturowego - regiony:
nadmorskie (szczeciński, kołobrzeski, gdański);
pojezierne (np. suwalsko-augustowski, wielkich jezior mazurskich);
wyżynne (np. krakowsko-częstochowski, świętokrzyski);
karpackie (np. żywiecki, bieszczadzki);
sudeckie (np. wałbrzyski, kłodzki).
3. Podział Z. Filipowicza - granice administracyjne 17 województw.
4. Podział R. Bara i A. Dolińskiego - ocena zagospodarowania turystycznego - regiony (np. Mazowsze) i ziemie (np. Wielkopolska, Kielecka).
5. Podział T. Lijewskiego, B. Mikułowskiego, J. Wyrzykowskiego - koncentracja ruchu turystycznego - regiony i rejony:
Wybrzeże,
Pojezierze Pomorskie,
Pojezierze Mazurskie,
Pojezierze Wielkopolskie,
Wyżyna Małopolska,
Sudety,
Karpaty.