LABORATORIUM FIZYKOCHEMII SPALANIA I WYBUCHÓW
KOMPANIA II	PLUTON II
Ćwiczenie: 9 Temat: Badanie dymotwórczości.	Imię i nazwisko: Płotica Marcin Poliwoda Paweł
data 11-03-1998	podpis:

Cel ćwiczenia

Celem ćwiczenia jest wyznaczenie współczynnika osłabienia kontrastu i szybkości jego zmian metodą statyczną według PN-89/B-02856

Metoda pomiarowa

Wyciąć próbkę o wymiarach 2,4 x 2,4 cm oraz zważyć. Umieścić ją w uchwycie wraz z dodatkową próbką materiału niepalnego i zabezpieczyć przed wypadnięciem. Zamocować uchwyt w komorze dymowej przed promiennikiem. Załączyć aparaturę i uruchomić program rejestrujący według instrukcji. Do pomiaru współczynnika kontrastu służy analizator kontrastu, którego podstawowym elementem jest fotometr różnicowy. Za pomocą fotodiod sygnały luminancji przedmiotu i tła wzorca optometrycznego przetworzone zostają na proporcjonalne do ich wartości sygnały napięciowe. Wzorzec optometryczny stanowią dwa czarne paski jednakowej szerokości, zwane przedmiotem, umieszczone na białym tle ustawione w odległości od siebie równej swojej szerokości.

Opracowanie wyników

L.p.	Nazwa materiału	Moc promiennika [W]	Spalanie bezpłomieniowe Ymax Ymax [m^2/kg] [m^2/kg⋅s]		Nazwa klas dymotwórczości
1 2	Wykładzina dywanowa	300 400	343 448	2,01 3,66	Materiał o małej intensywności dymienia *

Próbka 1

masa

m₁=1,34 g

napromienienie cieplne

I=34,26 kW/m²

czas osiągnięcia wartości maksymalnej

t₁=760 s

Próbka 2

masa

m₂=1,56 g

napromienienie cieplne

I=48,66 kW/m²

czas osiągnięcia wartości maksymalnej

t₂=520 s

Badania współczynnika osłabienia kontrastu przy spalaniu płomieniowym nie przeprowadziliśmy z powodu awarii aparatury pomiarowej.

* Klasyfikacja na podstawie „Fizykochemia spalania i wybuchów-ćwiczenia laboratoryjne” SGSP Warszawa 96