BUDOWNICTWO LĄDOWE	PIOTR WIECHECKI	dnia 17.12.200 (poniedzialek)
Gr. III	Mgr Artur Hasiński	godz:13:30

PROTOKÓŁ Z ĆWICZENIA NR 6

TEMAT ĆWICZENIA: KOROZJA METALI II

1.Wykonanie ćwiczenia:

• Sprzęt laboratoryjny: maszynka elektryczna, termometr, pilnik

• Odczynniki: 1% roztwór dwuchromianu sodowego, roztwór Akimowa, 0,1% roztwór K₃O[Fe(CN)₆]

2. Przebieg ćwiczenia:

A) Przygotowanie podkladek stalowych do niklowania i miedziowania

Dwie plytki metalowe dokladnie oczyściliśmy papierem ściernym, odtluściliśmy w metanolu,oplukaliśmy wodą destylowaną i zanurzyliśmy na kilka minut w roztworze HCl. W trakcie przygotowania pytek w zlewce o pojemności150ml umieściliśmy 100ml 4%roztworu dwuchromianu i ogrzewaliśmy roztwór do temp. 90-95C. Wyjeliliśmy plytki z roztworu HCl i dokladnie oplukaliśmy wodą destylowaną i osuszyliśmy bibulą. Jedną z plytek zanurzyliśmy do roztworu dwuchromianu na ok. 15 min.(temp.90-95C) Po tym czasie wyjęliśmy plytkę z roztworu, oplukaliśmy wodą destylowaną i delikatnie osuszyliśmy bibulą. Na każdą z plytek nalożyliśmy kroplę roztworu akimowa. zmierzyliśmy czas potrzebny do wydzielenia się miedzi metalicznej na powierzchni żelaza.

B) Badanie powlok ochronnych

Na oczyszczoną papierem ściernym i odtluszczoną w metanolu plytkę stalową nanieśliśmy kroplę roztworu 0,1% K3 [Fe(CN)6] - związek ten z jonami Fe2+ tworzy niebieski osad. Następnie takie same doświadczenie wykonaliśmy z plytkami stalowymi pokrytymi powlokami stalowymi pokrytymi powlokami metalicznymi: cynkową, miedziową i niklową oraz powtórnie z plytkami o uszkodzonych powlokach.

3. Analiza ćwiczenia:

1. W miejscu, gdzie nanieśliśmy kroplę roztworem Akimowa na powierzchni płytki ze stali, której nie pokryliśmy chromianową warstwą ochronną, czerwony osad pojawił się już po kilku sekundach, natomiast na płytce pokrytej warstwą ochronną taki osad zaczął wytrącać się po upływie kilku minut

2. Po naniesieniu 0,1 % K₃O[Fe(CN)₆] na płytkach o nieuszkodzonych powłokach metalicznych osad się nie wytworzył, podobnie jak na płytce pokrytej uszkodzoną powłoką cynkową. Z kolei niebieski osad wytrącił się na płytce ze stali oraz na płytkach z uszkodzonymi powłokami niklową i miedziową.

4. Wnioski:

1. na powierzchni płytki ze stali, której nie pokryliśmy chromianową warstwą ochronną wytrącił się czerwony osad, który był metaliczną miedzią powstałą na skutek następującej reakcji:

Fe + CuSO4 → Cu + FeSO4

Na płytce pokrytej warstwą chromianową wytworzyła się warstwa ochronna izolująca płytkę przed działaniem czynników szkodliwych. Powłoka ochronna jest jednak nietrwała czego dowodem jest to, iż doszło do reakcji z CuSO4 (reakcja zaszła znacznie wolniej).

2. Na płytkach o nieuszkodzonych powłokach metalicznych osad się nie wydzielił gdyż nie doszło do powstania ogniw korozyjnych. Na płytce o uszkodzonej powłoce cynkowej osad również się nie wydzielił, jednak w tym przypadku powstało ogniwo korozyjne z tym, że tracony był cynk, natomiast żelazo spełniało rolę katody (mieliśmy tu do czynienia z ochronną powłoką anodową).

Na płytce stalowej powstały jony żelaza które były przyczyną wytrącenia niebieskiego osadu. Jony te wytworzyły się na skutek powstania ogniwa stężeniowego i procesów zachodzących w związku z tym na anodzie.

Na płytkach z uszkodzonymi powłokami niklową i miedzianą powstały ogniwa korozyjne i jako, że mieliśmy do czynienia z ochroną typu katodowego traceniu ulegało zawarte w stali żelazo co uwidocznił nam wytrącony niebieski osad. Między niklem i żelazem jest mniejsza różnica potencjałów normalnych nią między miedzią a żelazem stąd też proces korozyjny zachodził wolniej napłytce z uszkodzoną warstwą niklową niż na płytce z uszkodzoną warstwą miedzianą.

2 Protokół z ćwiczenia nr 3 „Twardość Wody”

---