POLSKI BANK CENTRALNY
NBP prowadzi politykę otwartości informacji w myśl polityki banków europejskich.
Na stronie www są tylko dokumenty oficjalne www.nbp.portal.pl
Prawo bankowe - prywatne
- publiczne
Nadzór nad bankami sprawuje Komisja Nadzoru Bankowego (KNB) - nie jest ona organem NBP.
Nadzór bankowy będzie sprawować od 1 stycznia 2008 roku Komisja Nadzoru Finansowego (KNF).
Prezesem NBP jest Sławomir Skrzypek.
KONSTYTUCJA RP (Art. 227 ust.1):
Centralnym bankiem państwa jest NBP. Przysługuje mu wyłączne prawo emisji pieniądza oraz ustalania i realizowania polityki pieniężnej. NBP odpowiada za wartość polskiego pieniądza.
Konstytucja wymienia organy NBP
Niezależność:
kryteria kondycji NBP; musi być niezależne.
Klucz; podstawowa cecha
Polityka pieniężna - wyłączenie NBP.
Wraz z projektem budżetu składane założenia polityki pieniężnej. Tak samo sprawozdanie ale te nie jest realizowane.
Podstawowy cel działalności banku centralnego.
+ art. 227 ust. 1 K RP
NBP odpowiada za wartość polskiego pieniądza
+ art. 3 ust. 1 ustawy o NBP
Podstawowym celem działalności NBP jest utrzymywanie stabilności poziomu cen, przy jednoczesnym wspieraniu polityki gospodarczej Polski, o ile nie ogranicza to podstawowego celu NBP.
Art. 227 u. 1 =/= art. 3 u. 1 ten bardziej wiążący jest, precyzyjny
Jest kalką zapisów ze statutu EBC (Europejskiego Banku Centralnego).
BANK POLSKI - pierwszy bank w Polsce, powstał w 1828 roku.
Pozycja NBP:
jest centralnym bankiem RP
posiada os. Prawną i prawo używania pieczęci z godłem państwowym
nie podlega wpisowi do rejestru przedsiębiorstw państwowych
prowadzi swą działalność na obszarze RP
ma siedzibę w Warszawie na ul. Świętokrzyskiej.
nie jest ani jednostką budżetową, ani funduszem celowym, ani przedsiębiorstwem państwowym ani przedsiębiorcą, ani organem administracji, ani „klasycznym” przedsiębiorcą ani urzędem/organem naczelnym czy centralnym.
no podlega wpisowi do KRSu
nie można ogłosić upadłości NBP (art. 58 ust NBP)
jest szczególnym podmiotem z własnymi uprawnieniami
może być członkiem międzynarodowych instytucji finansowych i bankowych (art. 5.1 ust NBP)
nie może być udziałowcem ani akcjonariuszem innych osób prawnych. Z wyjątkiem prowadzących działalność usługową wyłącznie na rzecz instytucji finansowych i skarbu państwa. (art. 5.2 ust NBP)
jest organem konstytucyjnym.
Jest natomiast centralnym bankiem państwa, co powszechnie oznacza sytuacje odrębne od innych banków i innych podmiotów prawnych.
Istotą działalności NBP jest niezależność od władzy wykonawczej i pełnienie funkcji centralnego banku państwa.
Pozycja finansowa NBP:
NBP prowadzi samodzielną gospodarkę finansową i nie jest dysponentem części budżetowej w budżecie państwa.
Do działalności NBP nie stosuje się przepisów ust. Prawo bankowe - z czego wynika, iż nie jest to bank państwowy w rozumieniu tej ustawy.
NBP nie jest bankiem operacyjnym (czyli takim, który powszechnie świadczy usługi bankowe konsumentom).
Stabilność cen:
Współcześnie banki centralne, przez stabilność cen rozumieją inflację na tyle niską, aby nie wywierała ona negatywnego wpływu na inwestycje, oszczędności i inne ważne decyzje podejmowane przez uczestników życia gospodarczego.
Inflacja zjawisko ekonomiczne, nie prawne.
Zapewnienie tak rozumianej stabilności cen jest podstawowym sposobem w jaki bank centralny przyczynia się swoimi decyzjami do osiągnięcia wysokiego i trwałego wzrostu gospodarczego.
Bezpośredni cel inflacyjny:
Zgodnie z opracowaną przez Radę Polityki Pieniężnej strategią polityki pieniężnej po 2003 roku celem NBP jest ustabilizowanie inflacji na poziomie wahań +/- 1%
ORGANY NBP:
Prezes NBP: - w dziale poświęconym jemu w ustawie o NBP
Rada Polityki pieniężnej: - j.w.
Zarząd NBP: - j.w.
FUNKCJE NBP:
Instytucja odpowiedzialna za funkcjonowanie całego systemu finansowego kraju.
NBP jako bank państwa:
ustala założenia polityki pieniężnej
prowadzi obsługę bankową budżetu państwa
prowadzi rachunki bankowe rządu i centralnych instytucji państwowych
zajmuje się obsługą finansową długu państwowego
utrzymuje i zarządza rezerwami walutowymi
prowadzi politykę kształtowania kursu walutowego
opracowuje statystykę pieniężną i bankową bilansu płatniczego oraz międzynarodowej pozycji inwestycyjnej
Rozdział 3 ustawy o NBP NBP a władze państwowe
NBP jako bank emisyjny:
NBP przysługuje wyłączne prawo emisji pieniądza
NBP przysługuje wyłączne prawo emitowania znaków pieniężnych
Określa wielkość emisji oraz moment wprowadzenia pieniądza gotówkowego do obiegu
Organizuje obieg pieniężny
Reguluje ilość pieniądza w obiegu
Rozdział 5 ustawy o NBP
Zgodnie z art. 77 u. 2 ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym do 31.12.07 KNB działa w składzie: przewodniczący komisji - przewodniczący KNF albo wyznaczony przez niego zastępca przewodniczącego.
NBP jako bank banków:
charakter dwustopniowy
działa w sektorze finansowym
organizuje system rozliczeń pieniężnych
INSTRUMENTY ODDZIAŁYWANIA NA BANKI KOMERCYJNE:
Wszystkie poniższe instrumenty trzeba oddzielić od norm ostrożnościowych.
Instrumenty administracyjne:
W trybie nakazowym, silne oddziaływanie RPP.
Rezerwa obowiązkowa:
- Środki pieniężne, które banki są zobowiązane utrzymać na rachunkach w banku centralnym w wysokości nie niższej niż określony odsetek (stopa rezerwy)
rozdział 6 ust. O NBP
rezerwy są oprocentowane
procent jest niski (3,5%)
kształtuje podaż pieniądza
nie pełni funkcji gwarancyjnych
metoda administracyjna, gdyż RPP są ustala stopy procentowe
może być utrzymywana w banku
banki pomniejszają sobie kwotę naliczonej rezerwy o 500.000 euro.
Pułapy kredytowe:
ograniczenie wielkości środków pieniężnych oddawanych przez bank do dyspozycji kredytobiorców.
W razie zagrożenia polityki pieniężnej wprowadzane przez RPP.
2.) Instrumenty rynkowe:
Operacje otwartego rynku.
Art. 48 ust. O NBP
To transakcje dokonywane z inicjatywy banku centralnego z bankami komercyjnymi
Obejmują one warunkową i bezwarunkową sprzedaż lub kupno papierów wartościowych lub dewiz a także emisje własnych papierów dłużnych banku centralnego.
Równoważą popyt i podaż środków utrzymywanych przez banki komercyjne w banku centralnym
Dzięki temu bank centralny wpływa na poziom krótkoterminowych stóp procentowych na rynku międzybankowym.
3.) Instrumenty mieszane:
Operacje kredytowe:
Kredyt refinansowy - w celu uzupełnienia zasobów pieniężnych banków (art. 42 ust. O NBP).
Kredyt lombardowy - zabezpieczony papierami wartościowymi. Odmiana kredytu refinansowego (art. 42 u. 4 ust. O NBP).
Kredyt redyskontowy - redyskonto weksli.
Operacje depozytowe:
Rachunki lokat terminowych banków (deposit facility).
Operacje kredytowo-depozytowe NBP:
służą łagodzeniu tych wahań stóp rynku międzybankowego
wpływają na wysokość stóp procentowych na rynku pieniężnym, których górną granicę stanowi oprocentowanie kredytu lombardowego, a dolną - oprocentowanie kredytu w NBP.
największe znaczenie ma kredyt lombardowy (refinansowy udzielany na dwa cele): uzupełnia zasoby pieniężne banków, pomoc na realizację celów kredytowych.
PODSTAWOWE STOPY PROCENTOWE NBP:
Istnieją 4 główne stopy procentowe ustalane przez RPP
Stopa referencyjna:
stopa referencyjna (interwencyjna, repo), określa minimalną cenę, po jakiej bank centralny organizuje operacje otwartego rynku na rynku międzybankowym. Operacje otwartego rynku polegają na zakupie bądź sprzedaży przez bank centralny krótkoterminowych papierów wartościowych w celu przywrócenia równowagi na rynku.
Jest to podstawowa stopa w Polsce, jest ustalana przez NBP.
Kierunek polityki NBP określają przede wszystkim zmiany wysokości stopy referencyjnej.
Stopa lombardowa
Stopa depozytowa
Stopa redyskontowa - podobny mechanizm działa w bonach skarbowych
ZNACZENIE STÓP PROCENTOWYCH:
Stopy procentowe banku centralnego wpływają na wysokość stóp procentowych rynku międzybankowego, tzn. rynku, na którym banki sobie wzajemnie pożyczają pieniądze.
Często stanowią także odnośnik zmiany cen kredytów i depozytów bankowych udzielanych przez banki klientom detalicznym.
NIEZALEŻNOŚĆ NBP:
instytucjonalna
Personalna
Finansowa - finansowa kontrola nie może dotyczyć merytorycznych rozstrzygnięć
Funkcjonalna - NBP spełnia swoje własne cele. I ma do tego instrumenty, które niezależne są.
EBC, ESBC I EUROSYSTEM
Jednolity rynek finansowy UE.
Wprowadzenie od 1.01.1999 Europejski Bank Centralny (EBC) jest odpowiedzialny za prowadzenie polityki pieniężnej obszaru Euro - największej po USA gospodarki na świecie.
obszar Euro powstał po tym, jak w styczniu 1999 odpowiedzialność za politykę pieniężną została przeniesiona z krajowych banków centralnych 11 państw członkowskich UE na EBC. Jako dwunaste państwo członkowskie dołączyła Grecja.
13 państw członkowskich - od 1.01.2007 dołączyła Słowenia.
Podstawa prawna - podstawą prawną wspólnej polityki pieniężnej stanowi Traktat Ustanawiający Wspólnotę Europejską oraz Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych (ESBC) i EBC.
EBC:
od 1.01.1999 EBC jest odpowiedzialny za prowadzenie polityki pieniężnej obszaru Euro - największej po USA gospodarki na świecie.
Siedziba EBC - budynek Eurotower we Frankfurcie nad Menem.
EBC powstał jako rdzeń Eurosystemu i ESBC (jest ich elementem) - EBC i krajowe banki centralne wspólni realizują powierzone im zadania.
EBC posiada osobowość prawną jako instytucja publiczna w rozumienia prawa międzynarodowego.
Eurosystem:
składa się z EBC i krajowych banków centralnych tych państw, które przyjęły Euro.
W traktacie jego pojęcia nie ma.
Eurosystem i ESBC będą współistnieć obok siebie tak długo, jak co najmniej jedno z państw członkowskich będzie pozostawać poza obszarem Euro.
EURO:
znakiem graficznym Euro jest grecka litera epsilon przecięta dwiema równoległymi liniami.
symbolizuje ona korzenie cywilizacji europejskiej, próby zintegrowania naszego kontynentu i zapewnienia stabilizacji wewnętrznej.
Euro stało się wspólną walutą ponad 300 mln Europejczyków z dniem 1.01.1999
banknoty i monety wprowadzono do obiegu po raz pierwszy 1.01.2002.
KRYTERIA KONWERGENCJI:
inflacja nie wyższa niż 1,5 % od średniej stopy w 3 państwach, w których jest ona najniższa.
Deficyt sektora finansów publicznych nie przekraczający 3 % PKB.
Dług publiczny nie przekraczający 60 % PKB lub systematycznie ograniczany.
Długoterminowa stopa procentowa (10-letnich obligacji skarbowych) nie wyższa niż 2 % od średniej odpowiednich stóp procentowych w trzech państwach UE o najniższej inflacji.
Kurs walutowy stabilny przez 2 lata, poprzedzające przystąpienie danego państwa do Unii Gospodarczo-walutowej (może wahać się w przedziale +/- 15% w ramach systemu walutowego ERM2). Polska w nim obecnie nie uczestniczy.
Kraje członkowskie UE, obszaru Euro:
Austria, Belgia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Portugalia, Luksemburg, Niemcy, Słowenia, Włochy.
W mechanizmie kursowym są:
Litwa, Łotwa, Estonia, Dania, Słowacja.
OBSZAR EURO: (tylko kraje UE)
Waluta Euro została wprowadzona 1.01.2002 w następujących krajach członkowskich:
Austria, Belgia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Portugalia, Luksemburg, Niemcy, Włochy.
STREFA EURO: (kraje UE + spoza UE)
Należą 3 kraje, na mocy podpisanych umów. Nie są członkami UE.
Monako
Watykan
San Marino
Jednostronnym aktem przyjęły Euro:
Andora
Kosowo
Czarnogóra
Używają Euro jako swojej waluty, jednakże nie są członkami Unii Gospodarczo-walutowej.
Kraje członkowskie, które nie przyjęły wspólnej waluty.
3 kraje starej Unii (15 członków)
WIELKA BRYTANIA - na skutek decyzji swojego parlamentu.
SZWECJA - najpierw niespełnienie kryterium 3% deficytu , potem negatywny wynik referendum.
DANIA - negatywny wynik referendum, ale jest w mechanizmie kursowym.
Planowana data przyjęcia Euro:
Estonia 2010, Bułgaria 2010, Łotwa 2009/2010, Litwa 2010, Czechy 2012/2013, Słowacja 2009, Polska 2012/2014, Węgry 2012/2014, Cypr 2008, Rumunia 2013/2014, Cypr 2008.
Zadania ESBC i Eurosystemu:
określone są w Traktacie Ustanawiającym Wspólnotę Europejską (TWE)
wskazuje je Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i EBC, stanowiący załącznik do TWE w formie protokołu.
Traktat mówi o ESBC, a nie o Eurosystemie, ponieważ tworzono go przy założeniu, że Euro przyjmą wszystkie państwa członkowskie UE. Do tego czasu zadania pełnić te będzie Eurosystem.
TWE art. 105 u. 1:
głównym celem ESBC jest utrzymywanie stabilności cen.
bez uszczerbku dla celu stabilności cen, ESBC wspiera ogólne polityki gospodarcze Wspólnot Europejskich Wspólnocie mając na względzie przyczynianie się do osiągnięcia celów Wspólnoty, wysokiego poziomu zatrudnienia oraz osiągnięcia zrównoważonego i bezinflacyjnego wzrostu.
TWE art. 105 u. 2:
definiowanie i realizacja polityki obszaru Euro.
przeprowadzanie operacji dewizowych.
INNE ZADANIA ESBC:
banknoty: autoryzacja emisji banknotów Euro. EBC ma wyłączne prawo wydawania zgody na emisje banknotów na obszarze Euro.
monety: państwa członkowskie mogą emitować monety po otrzymaniu zgody EBC co do wielkości emisji.
Niezależność EBC, ESBC i Eurosystemu:
niezależność EBC sprzyja zachowaniu stabilności cenowej.
Niezależność polityczna:
EBC, krajowe banki centralne oraz członkowie ich organów decyzyjnych nie mogą zwracać się o instrukcje ani przyjmować instrukcji od instytucji lub organizacji unijnych, rządów państw członkowskich UE ani żadnych innych organów.
Eurosystem nie może udzielać kredytów organom wspólnotowym ani też podmiotom sektora publicznego w poszczególnych krajach.
Niezależność personalna:
kadencja prezesów krajowych banków centralnych trwa minimum 5 lat.
Kadencja członków zarządu EBC trwa 8 lat, bez mozliwości wyboru na kolejną kadencję.
Prezesów krajowych banków centralnych oraz członków zarządu EBC można odwołać jedynie w przypadku niezdolności do wykonywania obowiązków lub poważnego uchybienia.
Niezależność finansowa:
finanse EBC są oddzielone od finansów Wspólnoty Europejskiej.
EBC ma własny budżet.
Kapitał EBC został wniesiony i opłacony przez krajowe banki centralne obszaru Euro.
Niezależność funkcjonalna:
Eurosystem jest niezależny w działaniu
EBC ma do swojej dyspozycji wszelkie instrumenty i kompetencje niezbędne do sprawnego prowadzenia polityki pieniężnej. Może automatycznie decydować jak i kiedy ich użyć.
Organy dezycyjne EBC:
RADA GUBERNATORÓW (Prezesów)
RADA ZARZĄDZAJĄCA (Zarząd)
RADA GENERALNA (Ogólna) - można uznać ją za organ tymczasowy, z racji faktu, że nie wszystkie państwa UE nie przyjęły Euro, Rada Ogólna będzie istnieć.
RADA GUBERNATORÓW:
19 członków
SKŁAD: 6 członków Zarządu oraz Prezesi krajowych banków państw, które przyjęły Euro (13 prezesów).
PREZES: Jean-Claude Trichet
Spotkania co najmniej 10 razy w roku.
OBOWIĄZKI RADY: uchwalanie wytycznych i podejmowanie decyzji niezbędnych do wykonywanych zadań powierzonych Eurosystemowi.
ustalanie polityki pieniężnej obszaru Euro
podejmowanie decyzji w sprawach pieniężnych
podejmowanie decyzji w sprawach stóp procentowych
podejmowanie decyzji w sprawach wielkości rezerw w Eurosystemie.
RADA ZARZĄDZAJĄCA:
6 członków
SKŁAD: Prezes (Jean-Claude Trichet), wiceprezes, 4 innych członków.
OBOWIĄZKI RADY: realizowanie polityki pieniężnej obszaru Euro
przygotowywanie posiedzeń Zarządu
RADA GENERALNA:
SKŁAD: Prezes i wiceprezes EBC, prezesi krajowych banków centralnych 27 państw członkowskich UE
Innymi słowy w skład Rady Ogólnej wchodzą przedstawiciele 13 krajów obszaru Euro oraz 14 krajów spoza obszaru Euro.
OBOWIĄZKI RADY: udział w działaniach doradczych EBC
zbieranie informacji statystycznych
sporządzanie raportów rocznych EBC
ustalanie warunków zatrudnienia personelu EBC.
przygotowanie niezbędnych danych do nieodwołalnego ustalenia kursów walut państw członkowskich objętych derogacją wobec Euro.
zgodnie ze Statutem, Rada Ogólna zostanie rozwiązana po przyjęciu wspólnej waluty przez wszystkie państwa członkowskie UE.
ustalanie zasad koniecznych do normalizacji procedur rachunkowych i sprawozdawczych stosowanych przez krajowe banki centralne.
INSTRUMENTY POLITYKI PIENIĘŻNEJ EUROSYSTEMU:
realizacja polityki pieniężnej w postaci praktycznego stosowania konkretnych instrumentów pozostała w gestii narodowych banków centralnych
oznacza to, że banki komercyjne, uczestnicząc w operacjach z bankiem centralnych kontaktują się w dalszym ciągu ze swoim narodowym bankiem.
Proces decyzyjny w zakresie polityki pieniężnej został zatem scentralizowany
W celu realizacji celów polityki pieniężnej EBC wraz z narodowymi bankami centralnymi stosuje zestaw instrumentów, które można podzielić na 3 podstawowe grupy:
rezerwa obowiązkowa
rezerwa otwartego rynku
kredyt i depozyt na koniec dnia standing facilities
PRAWO BANKOWE
POJĘCIE BANKU art. 2 ust. prawo bankowe (ust. PB).
osoba prawna
utworzona zgodnie z przepisami ustaw
działająca na podstawie zezwoleń
uprawniających do wykonywania czynności bankowych
obciążających ryzykiem środki powierzone pod jakimkolwiek tytułem zwrotnym.
Art. 5 ust. PB
czynności bezwzględne
czynności względne - wykonuje je każdy; nie tylko bank.
Nawet jak zagraniczny bank założy u nas filię, to ona będzie bankiem krajowym.
Istotny jest art. 3 ust. PB
PARABANKI podmioty rynku finansowego, które nie będąc bankami wykonują na podstawie ustaw szczególnych czynności bankowe sensu stricto. Nie jest to definicja prawna - nie ma jej w ust. PB. Parabankami są:
SKOK-i
Kasy zapomogowo-pożyczkowe
Instytucje pieniądza elektronicznego (wydają pieniądz elektroniczny).
CZYNNOŚCI BANKOWE:
OBIEKTYWNE sensu stricto
art. 5 u. 1 ust. PB
czynności, które ze swojej istoty (natury) mogą być wykonywane wyłącznie przez banki.
ich wykonywanie łączy się ze szczególnym ryzykiem.
są to czynności stanowiące fundament bankowości, realizując jej podstawową, tradycyjną funkcję depozytowo-kredytową.
SUBIEKTYWNE sensu largo
stają się czynnościami bankowymi jeżeli wykonuje je bank.
Kredyt sensu stricto (ust. PB) - udziela jej tylko bank - jest pisemna, celowa, oprocentowana, zabezpieczona.
Pożyczka sensu largo (pr. cywilne) - udzielać może jej każdy - może być bez celu, pisemna gdy wyższa niż 500 zł.
Rozróżnienie pożyczki i kredytu.
AKREDYTYWA - forma rozliczeń z zagranicą. Dostępna w handlu morskim.
1.) Klasyfikacja banków wg powierzonych zadań.
centralny bank państwa (emisyjny)
banki kredytowe i depozytowe (komercyjne)
banki oszczędnościowe
banki inwestycyjne (rozwojowe)
banki specjalistyczne (branżowe, giełdowe)
W Polsce mamy model bankowości uniwersalnej (uregulowanie w jednej ustawie).
Model bankowości specjalistycznej (każdy bank - inna ustawa) obowiązuje w USA.
Bank hipoteczny jedyna forma banku specjalistycznego w Polsce.
2.) Klasyfikacja banków wg własności kapitału.
banki państwowe
banki komunalne (większość kapitału jednostki samorządu terytorialnego)
banki spółdzielcze (kapitał członków - klientów)
banki prywatne (kapitał osoby fizycznej)
banki zagraniczne (kapitał właściciela zagranicznego) - rozumiane jako banki z kraju trzeciego (spoza UE).
banki międzynarodowe (udziałowcami są państwa).
banki o kapitale mieszanym.
Pojęcie instytucje kredytowej jest szersze, niż banku.
Nadzór polski obejmuje banki zagraniczne, które mają w Polsce oddział lub filię.
Samych instytucji kredytowych i banków zagranicznych nie nadzoruje.
Ale tylko to, co one w Polsce tworzą.
3.) Klasyfikacja banków wg formy organizacyjno-prawnej.
rozdział II ust. PB
banki państwowe (banki gospodarstwa krajowego)
banki spółdzielcze (w Polsce jest ich najwięcej)
banki spółki akcyjne
1.) Banki krajowe z większościowym udziałem kapitału krajowego:
banki z przewagą kapitału państwowego
banki z przewagą kapitału prywatnego
2.) Banki krajowe z większościowym udziałem kapitału zagranicznego:
spółki akcyjne ze 100% udziałem kapitału zagranicznego.
spółki akcyjne z większościowym udziałem kapitału zagranicznego.
spółki akcyjne będące pośrednio własnością inwestorów zagranicznych.
Struktury organizacyjne w formie spółki akcyjnej - forma zrzeszania się banków spółdzielczych.
A bank spółdzielczy tworzą os. Fizyczne w liczbie 10.
3.) Oddziały instytucji kredytowych.
4.) Banki i oddziały instytucji kredytowych nie prowadzące działalności.
Podejmowanie i prowadzenie działalności bankowej w UE:
dyrektywa 2006/49/EC w sprawie podejmowania i wykonywania działalności przez instytucje kredytowe
INSTYTUCJE KREDYTOWE (Credit Institution) - przedsiębiorstwo, którego działalność polega na przyjmowaniu depozytów i innych zwrotnych funduszy od ludności i na udzielaniu kredytów na własny rachunek.
SKOK-i wyłączono spod obowiązywania tej dyrektywy. Nie podpadają też pod żadną definicję w ust. PB.
BANK KRAJOWY TO NIE JEST INSTYTUCJA KREDYTOWA.
JEDNOLITA LICENCJA BANKOWA W UE.
Instytucja kredytowa, która uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności bankowej w jednym kraju członkowskim może podejmować taką działalność w pozostałych państwach członkowskich.
BEZPOŚREDNIO poprzez transgraniczne świadczenie usług (bez tworzenia filii i oddziałów).
Nie jest objęte nadzorem KNB. By nadzór był konieczny musi być aktywność nastawiona n rynek polski.
bądź za pośrednictwem oddziałów bez konieczności ubiegania się o ponowną licencję w kraju goszczącym (przyjmującym).
nie można otworzyć filii banku spółki akcyjnej na mocy jednolitej licencji.
wymaga zezwolenia
wymaga kapitału
podleganie nadzorowi KNB
Filie maja osobowość prawną.
Oddziały jej nie mają, mimo rejestracji w KRS-ie
PRZEDSTAWICIELSTWO - musi mieć zezwolenie KNB.
dla instytucji kredytowych i banków zagranicznych
nie może świadczyć usług bankowych
jednolita licencja go nie obejmuje
Nadzór bankowy:
Od 1.01.2008 nadzór będzie pełnić Komisja Nadzoru Finansowego (KNF).
Podlegać będzie jej:
segment ubezpieczeniowy
segment papierów wartościowych i giełd
segment bankowy
Nadzór KNF-u będzie mieć charakter:
bankowy
ubezpieczeniowy
rynku kapitałowego
rynku pieniądza elektronicznego
uzupełniający
NADZÓR ZWYKŁY - dla zwykłych banków
NADZÓR SKONSOLIDOWANY - dla banków w holdingach
NADZÓR UZUPEŁNIAJĄCY - nad konglomeratami finansowymi (które oznaczają powiązanie bankowości z ubezpieczeniami). W Polsce ich nie ma.
SKŁAD KNF-u:
przewodniczący Stanisław Kluza
dwaj zastepcy
min. Ds. instytucji finansowych (min. Finansów)
min. Ds. spraw zabezpieczenia społecznego 9min. Pracy i polityki społecznej)
prezes NBP
przedstawiciel prezydenta RP