Badanie diagnostyczne pojazdu na hamowni.
Cechowanie hamowni: odwzorowanie oporów ruchu działających na samochód jadący z prędkością V = 50 km/h po płaskiej drodze na biegu bezpośrednim. Celem cechowania jest możliwość odwzorowania dowolnych oporów ruchu pojazdy w stosunku do odniesienia, jakim są opory ruchu na drodze płaskiej.
Metody cechowania:
Wykorzystująca pomiar podciśnienia w układzie dolotowym:
Dokonujemy pomiaru podciśnienia w układzie dolotowym silnika w trakcie jazdy na drodze z ustalona prędkością na biegu bezpośrednim. Wprowadzamy pojazd na hamownię i ustalamy na tym biegu tę sama prędkość jazdy jak na drodze. Celem tego badania jest taki dobór obciążenia hamulca aby wartość podciśnienia była równa wartością uzyskiwanym na drodze.
Wykorzystująca pomiar zużycia paliwa: Próbę przeprowadza się analogicznie.
Bilans energetyczny: energia kinet. ruchu postępowego koła + energia kinet. Kół nienapędzanych równa się energii kinet. Koła zamachowego + energia kinet. Rolek hamowni. EKpos + EKobr = EKzam + EKrol
Próba wybiegu: Pojazd rozpędza się do określonej prędkości V = 50 km/h a następnie wyłącza się silnik i wrzucamy tzw. „luz”. Odczytana po zatrzymaniu się kół drogę wybiegu porównujemy z wartością graniczną.
Badanie diagnostyczne układu kierowniczego.
Zbieżność: różnica odległości między obrzeżami obręczy kół samochodu zmierzona za i przed osią obrotu kół w płaszczyźnie równoległej do poziomego podłoża i przechodzącej przez środki kół ustawionych do jazdy na wprost.
Zbieżność połówkowa: różnica odległości obrzeży obręczy tego koła od płaszczyzny symetrii pojazdu. Metody regulacji: przez zmianę długości drążków mechanizmu zwrotniczego.
Kąt pochylenia koła: kąt jaki tworzy płaszczyzna symetrii koła z pionem gdy koła są ustawione do jady na wprost a podłoże jest poziome. Regulujemy przez zmianę poprzecznego położenia wahaczy względem bryły nadwozia, regulacja kąta pochylenia osi sworznia zwrotnicy.
Kąt pochylenia osi sworznia zwrotnicy: kąt zawarty między rzutem prostokątnym osi sworznia zwrotnicy na płaszczyzna pionową, prostopadłą do płaszczyzny symetrii samochodu a pionem, gdy podłoże jest pionowe.
Kąt wyprzedzenie osi sworznia zwrotnicy: kąt zawarty między rzutem prostokątnym osi sworznia zwrotnicy na płaszczyzna pionową, równoległą do płaszczyzny symetrii samochodu a pionem, gdy podłoże jest pionowe.
Badanie amortyzatorów .
Metody badania amortyzatorów zamontowanych w pojeździe:
Metoda drgań swobodnych polega na ocenie zapisu drgań nadwozia wywołanych warunkami początkowymi testu.
Metoda drgań wymuszonych: polega na wymuszeniu drgań pionowych koła jezdnego z częstotliwością 16 - 25 Hz, a następnie powolnym zmniejszaniu tej częstotliwości aż do zaniku drgań.
Metoda „zrzut z klina” polega na wprowadzeniu w ruch drgający części nadwozia , przez przepchniecie samochodu przez nierówność w kształcie klina. Badanie wykonuje się dla obu kół jednej osi. Oceny amortyzatorów dokonuje się na podstawie liczby półokresów zarejestrowanych drgań. Otrzymane wartości porównuje się z wartościami nominalnymi.
Metoda „zapadania” polega na pobudzeniu drgań poprzez opuszczenie podstawki, płyty najazdowej. Badanie wykonuje się dla każdego koła z osobna. Stan amortyzatorów ocenia się tak jak przy metodzie „zrzut z klina”.
Metoda „BOGE”, badanie przeprowadza się dla obu kół jednej osi. Najeżdża się kołami jednej osi na płytę najazdowa po czym uruchamia się układ wymuszający drgania . Następnie wyłącza się ten układ, drgania gasną przechodząc przez rezonansowy obszar częstotliwości, w którym ich amplituda osiąga max. Wartość.
Metoda EUSEMA