Poizometryczna relaksacja mięśni - zajęcia 2 (kończyna górna)

  1. M. prostowniki nadgarstka

Pozycja: pacjent siedzi, ręka zgięta w łokciu, zgięcie dłoniowe stawu nadgarstkowego, jedna dłoń terapeuty pod łokciem druga od góry na dłoni

Ruch: z oporem ruch wyprostu, przy rozluźnieniu pogłębiamy zgięcie

Antagonista: ruch do zgięcia

  1. M. prostowniki nadgarstka - autoterapia

Pozycja: pacjent siedzi, ręka zgięta w łokciu, zgięcie dłoniowe stawu nadgarstkowego, druga dłoń od góry na dłoni chorej

Ruch: z oporem ruch wyprostu, przy rozluźnieniu pogłębiamy zgięcie

Antagonista: ruch do zgięcia

  1. M. zginacze nadgarstka

Pozycja: pacjent siedzi, ręka zgięta w łokciu, zgięcie grzbietowe stawu nadgarstkowego, jedna dłoń terapeuty pod łokciem druga od góry na dłoni

Ruch: z oporem ruch zgięcia, przy rozluźnieniu pogłębiamy ruch wyprostu

Antagonista: ruch do wyprostu

  1. M. zginacze nadgarstka - autoterapia

Pozycja: pacjent siedzi, ręka zgięta w łokciu, zgięcie grzbietowe stawu nadgarstkowego, druga dłoń od góry na dłoni chorej

Ruch: z oporem ruch zgięcia, przy rozluźnieniu pogłębiamy ruch wyprostu

Antagonista: ruch do wyprostu

  1. M. supinatory - ból nadkłykcia bocznego

Pozycja: pacjent siedzi, ręka przywiedziona w pozycji pośredniej ze zgiętym łokciem, wykonujemy probację do bariery ruchu, jedna ręka terapeuty na łokciu druga na nadgarstku

Ruch: w napięciu supinacja przedramienia, w rozluźnieniu zwiększamy pronację

Antagonista: ruch do pronacji

  1. M. supinatory - ból nadkłykcia bocznego - autoterapia

Pozycja: pacjent siedzi, ręka przywiedziona w pozycji pośredniej ze zgiętym łokciem, wykonujemy probację do bariery ruchu, druga ręka na nadgarstku

Ruch: w napięciu supinacja przedramienia, w rozluźnieniu zwiększamy pronację

Antagonista: ruch do pronacji

  1. M. dwugłowy ramienia- głowa długa

Pozycja: pacjent siedzi, ręka w rotacji wew za tułowiem, przywodzimy rękę wykonujemy przeprost w stawie barkowym następnie pronujemy do bariery ruchu, jedna ręka terapeuty na nadgarstku a druga na łokciu

Ruch: pacjent wykonuje suplikacje z oporem przez wyrostek rylcowaty w rozluźnieniu zwiększamy przywiedzenie przeprost i pronacje

Antagonista: ruch do probacji

  1. M. dwugłowy ramienia- głowa długa - autoterapia

Pozycja: pacjent siedzi, ręka w rotacji wew za tułowiem, przywodzimy rękę wykonujemy przeprost w stawie barkowym następnie pronujemy do bariery ruchu, druga ręka na nadgarstku

Ruch: pacjent wykonuje suplikacje z oporem przez wyrostek rylcowaty w rozluźnieniu zwiększamy przywiedzenie przeprost i pronacje

Antagonista: ruch do pronacji

  1. M. trójgłowy ramienia

Pozycja: pacjent leży na brzuchu, ręka w zgięciu z barku i łokciu za głową, jedna ręka terapeuty na nadgarstku druga stabilizuje bark

Ruch: pacjent stara się wyprostować łokieć, przy rozluźnieniu pogłębiamy zgięcie w stawie łokciowym

Antagonista: ruch do zgięcia

  1. M. trójgłowy ramienia - autoterapia w leżeniu

Pozycja: pacjent leży na brzuchu, ręka w zgięciu z barku i łokciu za głową, druga ręka na nadgarstku

Ruch: pacjent stara się wyprostować łokieć, przy rozluźnieniu pogłębiamy zgięcie w stawie łokciowym

Antagonista: ruch do zgięcia

  1. M. trójgłowy ramienia - autoterapia z grawitacją

Pozycja: pacjent siedzi, ramię zgięte w łokciu nad głową

Ruch: napięcie przez 20 sekund prostuje łokieć, rozluźnienie 20 sekund opuszcza przedramię na dół

Antagonista:

  1. M. nadgrzebieniowy - w siedzeniu

Pozycja: pacjent siedzi z kończyną górną w przywiedzeniu horyzontalnym z lekkim zgięciem w łokciu, terapeuta za pacjentem jedna ręka na barku chorej kończyny a druga na łokciu

Ruch: pacjent próbuje odwieść kończynę, w fazie rozluźnienia pogłębiamy przywiedzenie

Antagonista: ruch do przywiedzenia

  1. M. nadgrzebieniowy - w siedzeniu na punkt spustowy

Pozycja: pacjent siedzi z kończyną górną w przywiedzeniu horyzontalnym z lekkim zgięciem w łokciu, terapeuta za pacjentem jedna ręka na punkcie spustowym a druga na łokciu

Ruch: pacjent próbuje odwieść kończynę, w fazie rozluźnienia pogłębiamy przywiedzenie

Antagonista: ruch do przywiedzenia

  1. M. nadgrzebieniowy - w siedzeniu autoterapia

Pozycja: pacjent siedzi z kończyną górną w przywiedzeniu horyzontalnym z lekkim zgięciem w łokciu (dłoń na przeciwległym barku), druga ręka na łokciu

Ruch: pacjent próbuje odwieść kończynę, w fazie rozluźnienia pogłębiamy przywiedzenie

Antagonista: ruch do przywiedzenia

  1. M. nadgrzebieniowy - w leżeniu na boku - intensywne rozciąganie

Pozycja: pacjent leży na boku na brzegu kozetki, ręka w przeproście, terapeuta stoi za nim, jedna ręka terapeuty pod pachą pacjenta a druga na łokciu od góry

Ruch: pacjent wykonuje ruch w górę z oporem, a terapeuta w czasie rozluźnienia wykonuje trakcje i przywiedzenie z tyłu za ciałem pacjenta

Antagonista: pacjent nie pozwala unieść ramienia do góry

  1. M. podgrzebieniowy - w leżeniu na punkt spustowy

Pozycja: pacjent leży na plecach, bok ciała w linii z brzegiem kozetki chora ręka w rotacji wewnętrznej do bariery ruchu, jedna ręka terapeuty na punkcie spustowym druga obejmuje nadgarstek

Ruch: ruch do rotacji zew z oporem, podczas rozluźnienia pogłębiamy rotacje wew.

Antagonista: ruch do rotacji wew.

  1. M. podgrzebieniowy - autoterapia z grawitacją

Pozycja: pacjent leży na plecach, kończyna po stronie chorej zgięta w łokciu w rotacji wew, druga ręka na barku po stronie chorej

Ruch: ustawiamy ręka w barierze ruchu utrzymujemy pozycję przez 20 sekund, następnie rozluźniamy i ręka swobodnie opada

Antagonista: napięcie i lekki ruch do rotacji wew

  1. M. podłopatkowy - w leżeniu

Pozycja: leży na plecach, kończyna po stronie chorej w pozycji rotacja zew, z odwiedzeniem w barku, jedna ręka terapeuty na punkcie spustowym, druga na nadgarstku

Ruch: w napięciu ruch do rotacji wew, przy rozluźnieniu idziemy do rotacji zew

Antagonista: ruch do rotacji zew

  1. M. podłopatkowy - autoterapia w leżeniu na plecach

Pozycja: leży na plecach, kończyna po stronie chorej w pozycji rotacja zew, z odwiedzeniem w barku,

Ruch: w napięciu ruch do rotacji wew przez 20 sek, przy rozluźnieniu idziemy do rotacji zew

Antagonista: ruch do rotacji zew

  1. M. podłopatkowy - autoterapia w leżeniu na boku

Pozycja: leży na boku, kończyna po stronie chorej w pozycji rotacja zew, odwiedzenie w barku minimalne,

Ruch: w napięciu ruch do rotacji wew przez 20 sek, przy rozluźnieniu idziemy do rotacji zew w kierunku kozetki

Antagonista: ruch do rotacji zew

  1. M. obły mniejszy - w siedzeniu

Pozycja: pacjent siedzi oparty o terapeutę który znajduje się za nim, ręka zgięta w łokciu nad głową, jedna ręka terapeuty na nadgarstku od tyłu, druga na łokciu stabilizuje

Ruch: ruch z oporem w tył, (rot. Zew), w czasie rozluźnienia rotacja wew.

Antagonista: ruch do rotacji wew.

  1. M. obły mniejszy - autoterapia

Pozycja: pacjent stoi przy ścianie całe ciało dotyka ściany, kończyna górna w max odwiedzeniu i rotacji zew nad głową

Ruch: z oporem ruch ręka w tył (rot. Zew), w czasie rozluźnienia rotacja wew.

Antagonista: ruch do rotacji wew.

  1. M. obły większy - w leżeniu

Pozycja: pacjent leży na plecach, chora kończyna zgięta w barku max 90 stopni, ręka terapeuty z boku na łopatce (nasada dłoni na brzegu bocznym), druga na łokciu

Ruch: pacjent naciska łokciem w kierunku bioder, w rozluźnieniu spychamy łopatkę w dół i do kręgosłupa

Antagonista: ruch ręką w kierunku głowy (do zgięcia)

  1. M. obły większy - autoterapia

Pozycja: pacjent stoi, reka zgięta w łokciu przywiedziona - pozycja 0 dla kg, dłoń chorej kończyny oparta o filar lub szafkę, druga ręka na łokciu utrzymuje przywiedzenie

Ruch: z oporem ruch ręka do rot. wew, w czasie rozluźnienia rotacja zew.

Antagonista: ruch do rotacji zew.

  1. M. obły większy - w klęku autoterapia z najszerszym grzbietu

Pozycja: pacjent klęczy przed krzesłem, zgięcie w biodrach ok. 90 stopni, ręce jak do modlitwy oparte o krzesło

Ruch: podczas napięcia naciskamy łokciami w krzesło, podczas rozluźnienia opuszczamy tułów w dół