Poezja M-odej Polski, ściągi

Charles Baudelaire 1821-1867

Padlina - trupizm, brzydota, przemijalność ludzkiego ciała (nawiżaznie do baroku), bardzo naturalistyczne spojrzenie;
Kwiaty zła 1857 - największe osiągnięcie artysty, haszysz, opium, choroba weneryczna;
Spleen II - odraza do rzeczywistości, przygnębienie, ponury stan duszy, metafizyczna rozpacz, lęk

Jean-Arthur Rimbaud 1854-1891

Statek Pijany - symbol człowieka, który chciałby spokojnie osiąść (ustatkować się) porzucając życie pełne przygód i podróży, wewnętrzna wolność, brak ograniczeń;

Kazimierz Przerwa-Tetmajer 1865-1940

Koniec wieku XIX - szereg pytań retorycznych dotyczących końca wieku: przekleństwo, ironia, idee, modlitwa, wzgarda, rozpacz, walka, rezygnacja, byt przyszły, użycie…, odpowiedzi na pytania są dla nich kontrast, filozofia, egzystencjonalizm;
Nie wierzę w nic… - tytuł stanowi credo, czyli wyznanie, nirwana jest lekarstwem na ból istnienia;
Hymn do nirwany - epifora: „Nirwano!”, stylizowanie na modlitwę, personifikacja nirwany, niechęć do życia, słownictwo nacechowane emocjonalnie, ból istnienia, chęć zerwania z rzeczywistością;
Widok ze Świnicy do Doliny Wierchcichej - wrażenia zmysłowe, obraz impresjonistyczny, krajobraz górski, liryka pejzażowa, obrazowanie oniryczne;
Melodia mgieł nocnych - impresjonizm, obrazowanie oniryczne, ruch, dynamika, wrażenia dźwiękowe;
Evviva l'arte! - krytyka filistrów zapatrzonych w pieniądze, dla prawdziwego artysty liczy się tylko sztuka, „sztuka ponad wszystko”, artyści sądzą, że są przez Boga wybrani;

Stanisław Korab-Brzozowski 1876-1901

O, przyjdź! - pozornie inwokacja do kochanki, w rzeczywistości przywoływanie śmierci;

Jan Kasprowicz 1860-1926

Z chałupy - cykl sonetów, poezja społeczna, wieś rażąca biedą i zaniedbaniem, analfabetyzm, oskarżenie o niesprawiedliwość;
W chałupie - obrazowanie za pomocą techniki realistyczno-naturalisycznej, nędza;
Krzak dzikiej róży w ciemnych smerczynach - symboliczny motyw kwiatu róży (młodość) i towarzyszącej limby (starość), tatrzańska przyroda, impresjonizm w grze świateł, wrażeniach słuchowych i zapachowych;
Dies irae - dzień gniewu, Sądu Ostatecznego, straszliwe sceny, katastrofizm - wizja świata idącego ku zagładzie, prometeizm - wadzenie się z Bogiem, ekspresjonizm - obrazy o silnej sile wyrazu, kontrasty, emocjonalne napięcie, efekty wrażeniowe, manicheizm - dobro i zło są równorzędnymi siłami tworzącymi wszechświat, trwają w nieustannym konflikcie, ale obie są konieczne;
Święty Boże, Święty Mocny - ludzkość zmierza ku wspólnej mogile, prometeizm, wezwanie milczącego Boga, a potem szatana, Bóg jest karzący i bezlitosny;
Przeprosiny Boga - każdy powinien znaleźć własną drogę do Boga i na swój sposób okazywać wiarę, Bóg jest przyjacielski i wyrozumiały, potoczny język , styl ludowy;

Leopold Staff 1878-1957

Kowal - wezwanie do odnowy duchowej, wyrwania się ze słabości, przeciwstawienie się filozofii dekadenckiej, nitscheanizm;
Deszcz jesienny - liryka nastrojowa, znużenie, monotonia, melancholia, onomatopeiczność, sylabotoniczność, refren przyczyniają się do tworzenia nastroju;
Przedśpiew - różne stany (dekadencja i szczęście), stonowanie, stoicyzm, renesansowa formuła Terencjusza „nic co ludzkie nie jest mi obce”, doświadczanie wszystkiego co może przynieść życie;

Tadeusz Miciński 1873-1918