Cząber, znany w starożytnym Rzymie jako „zioło wieńcowe” (do zdobienia skroni), ma wielorakie zastosowanie. Jako przyprawa wykorzystywana jest przede wszystkim do wszelkich potraw z roślin strączkowych. Pochodzi ze wschodniej części obszaru śródziemnomorskiego.
Smak cząbru przypomina pieprz, możemy go więc używać zamiast pieprzu do dań dietetycznych, np. przy chorobach wątroby, kamicy żółciowej i arteriosklerozie. Polacany jest również przy leczeniu kataru i kaszlu. Silnie aromatycznego cząbru dodaje się do zalewy słodko-kwaśnej, do kiszenia lub konserwowania ogórków, a także do dziczyzny i sałatek. Cząbru nie należy zbyt długo gotować, ponieważ potrawa może nabrać gorzkawego smaku.