Ekoturystyka - turystyka zielona, przyjazna środowisku, eko-, etnoturystyka - wg Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i UCM - to ekologicznie odpowiedzialne podróżowanie i zwiedzanie stosunkowo nietkniętych obszarów przyrodniczych, w celu czerpania zadowolenia i korzystania z bogactw natury, która promuje ochronę przyrody , ma niewielki negatywny wpływ na środowisko i stwarza możliwości aktywnego społeczno-ekonomicznego zaangażowania lokalnych społeczności - (Deklaracji o Ekoturystyce z Quebec) to forma turystyki zrównoważonej, która z tej szerokiej koncepcji rozwoju turystyki wyróżnia się tym że aktywnie przyczynia się dziedzictwa o ochrony dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego, angażuje lokalne społeczności w planowanie i rozwój, przyczyniając się do ich dobrobytu, oraz jest skierowana do turystów indywidualnych i podróżujących w małych grupach.
Turystyka zrównoważona sięga do pojęcia rozwój trwały zrównoważony.
1992 konwencja z Rio
Turystyka zrównoważona to każda forma rozwoju turystycznego, zarządzania i aktywności turystycznej która podtrzymuje ekologiczną , społeczną i ekonomiczną integralność terenów, a także zachowuje dla przyszłych pokoleń w niezmienionym stanie zasoby naturalne i kulturowe tych obszarów.
Środowisko naturalne
Zasoby przyrody
i krajobrazu
Efekty rozwoju ekoturystyki
- ochrona przyrody
i krajobrazu
EKOTURYSTYKA - zachowanie wartości
kulturowych
- poprawa bytu ludności
miejscowej
Zasoby kultury
intelektualnej
i duchownej
Środowisko społeczno-kulturowe
Model współzależności miedzy procesem rozwoju ekoturystyki a zasobami środowiska
TURYSTYKA ZRÓWNOWAŻONA
Turystyka przygodowa
Turystyka kwalifikowana
Agroturystyka
Turystyka wypoczynkowa
Turystyka krajobrazowa
Pokrewne ekoturystyce formy
EKOTURYSTYKA - wyrosła na gruncie zrozumienia
zamieszkanie przeważającej części społeczeństwa krajów rozwiniętych w sztucznym środowisku aglomeracji wiejskich jest „siłą na tereny o walorach środowiska przyrodniczego kontaktu z przyrodą
masowa turystyka
korzystniejsze są mniejsze , alternatywne, specjalistyczne formy turystyki, których…
w rozwoju ekoturystyki konieczne jest współdziałanie z lokalnymi społecznościami, co umożliwia równoczesny rozwój tzw. agroturystyki
Pokrewne ekoturystyce formy podróżowania
Ekoturystyka to forma aktywnego i dogłębnego, strzeże harmonii ekosystemów i odrębności kulturowych społeczności, ekoturystyka przynosi korzyści ludności miejscowej.
Formy oddziaływania uczestników ruchu turystycznego na przyrodę (związane z liczbą turystów i negatywnymi zachowaniami)
ZAMIECZYSZCZENIA ODDZIAŁYWANIA
WYDEPTYWANIA (erozja gleby) BEZPOŚREDNIE
NISZCZENIE/ZABIJANIE ZMIANY ZAUWAŻALNE
HAŁAS SKUTKI MOŻLIWE DO OGRANICZENIA
EFEKTY POŚREDNIE
ZMIANY NIEZAUWAŻALNE
SKUTKI TRUDNE DO OGRANICZENIA
Zmiany w strukturze i funkcjonowaniu ekosystemów rodzimych:
w efekcie:
selektywnego niszczenia gatunków
zawlekania obcych gatunków
rozprzestrzenianie organizmów chorobotwórczych
inicjowanie erozji gleb
Pojawienie się układów wtórnych, zstępczych (słabszych, mniej odpornych)
Zmniejszenie powierzchni i różnorodności ekosystemów naturalnych, rodzimych
Załamanie się mechanizmów … czyli zdolności do samo odnawiania się
duża presja turystów - duże obszary
MAKSYMALNE UDOSTĘPNIENIE - MAKSYMALNE ZABEZPIECZENIE
KONTROLOWANE
model pólnocno-amerykański „Yellowstone”
obniża się presja turystów - małe obszary
MAKSYMALNE UDOSTĘPNIENIE - MINIMALNE OBSZARY KONTROLOWANE
model „polski”
mała presja turystów - duże obszary
OGRANIECZONE UDOSTĘPNIANIE - MINIMLNE ZABEZPIECZENIE
model południowoamerykański
Stopień zachowania równowagi ekologicznej
I II III IV
Natężenie ruchu turystycznego
I faza adaptacji
II faza zagrożenia
III faza degradacji
IV faza kształtowania się nowego poziomu równowagi
Hipotetyczny przebieg zmian w środowisku przyrodniczym pod wpływem natężenia ruchu turystycznego
Szkody w środowisku przyrodniczym powodowane przez turystów
Zabór ziemi i wody - Infrastruktura turystyczna pochłaniająca wielkie powierzchnie gruntów i zużywająca ogromne ilości wody do celów eksploatacji bieżącej obiektów i urządzeń towarzyszących
Ubożenie krajobrazu - Zabudowa turystyczna niezgodna z naturalnym krajobrazem regionu lub kanonami tradycyjnej architektury miejscowej, powstawanie „quasi-miast”, zaśmiecanie szlaków i regionów turystycznych
Zanieczyszczenie powietrza - motoryzacja i konwencjonalne technologie grzewcze
Zanieczyszczenie wód: eutrofizacja jezior i rzek, zanieczyszczenie mórz i plaż - ścieki z obiektów hotelarskich, śmieci, wycieki benzyny i olejów z samochodów, wycieki ropy z łodzi motorowych
Degradacja gleb: erozja, osuwanie się zboczy - Narciarstwo (zjazdowe), wzmożona turystyka piesza, budowa infrastruktury turystycznej, wprowadzanie na cenno przyrodniczo tereny ciężkiego sprzętu budowlanego
Niszczenie roślinności: zmiana składu gatunkowego, wyparcie gatunków rodzimych - Deptanie, łamanie gałęzi drzew, zbieranie roślin i grzybów, narciarstwo, wzmożona turystyka piesza
Szkody w świecie zwierząt: zmiany w liczebności populacji, wyparcie gatunków rodzimych - Płoszenie zwierzyny (hałas, antropopresja), giniecie zwierząt pod kołami aut, wzmożone odłowy ryb i „owoców morza” dla gastronomii turystycznej, i przemysłu pamiątkarskiego, turystyka samochodowa.
Szkody w środowisku społeczno-kulturowym powodowane przez turystykę
Akulturacja - Zmiana obyczajów i stosunku do pierwotnych tradycji, przejmowanie wzorców zachowań od przyjezdnych
Komercjalizacja kultury regionalnej - Powstanie kiczu, pseudopamiątek, zubożenie i zniekształcenie kultury materialnej i duchownej
Zanik autentyczności krajobrazu kulturowego i architektury - Kosmopolityzm i standaryzacja form…
Niszczenie struktur społecznych i rozbijanie wspólnot lokalnych - Utrata autorytetu przez rodziców,..
Wzrost postaw konsumpcyjnych ludności masowej - Wszystko „za pieniądze”,
Pogorszenie jakości życia lokalnych mieszkańców, wzrost zjawisk patologicznych - Utrudnienia komunikacyjne, kłopoty z … zanieczyszczenia środowiska, … wzrost przestępczości, prostytucji,
Szkody w materialnych dobrach kultury - Zniszczenie lub/i dewastacja obiektów zabytkowych i miejsc światowego dziedzictwa, wykopalisk archeologicznych, zbiorów muzealnych, dzieł sztuki.
Charakterystyka podróżowania w turystyce - koncepcja idealna
Liczba osób - Pojedynczo albo w grupach kilkuosobowych..
Czas podróży - Dłuższa
Program wycieczki - Duża elastyczność spontaniczność wyborów, własne decyzje
Styl życia podczas podróży - Dostosowanie się do miejscowych tradycji, szacunek dla ludzi i kultury
Styl podróżowania - Męczący, aktywny, spokojny, taktowny
Sposób zwiedzania - Dogłębne poznawanie otaczającego świata, poszukiwanie przeżyć…
Kontakt z walorami turystycznymi - Aktywne i entuzjastyczne poznawanie cennych walorów przyrodniczych i kulturowych, silny emocjonalny kontakt z atrakcjami turystycznymi, co pozwala na rozszerzanie i pogłębianie własnych zainteresowań
Przygotowanie merytoryczne i językowe do podróży - Solidne zapoznanie się z historią, kulturą, przyrodą docelowego celu podróży, gromadzenie materiałów informacyjno-krajoznawczych, nauka lub doskonalenie języka danego kraju
Pamiątki z podróży - Własne rysunki, zdjęcia, dzienniki podróży, pamiątki wykonane przez lokalnych twórców itp.
FILM - Lasy, owady i nie tylko - impresje z północy Tajlandii - Królestwo Tajlandii
Obszary chronione dla ekoturystyki:
Formy obszarowe:
parki narodowe - tur. krajoznawcza, tur. kwalifikowana (piesza, rowerowa)
rezerwaty przyrody - turystyka krajoznawcza
parki krajobrazowe
obszary chronionego krajobrazu
obszary NATURA 2000
Formy ochrony indywidualnej:
pomniki przyrody
użytki ekologiczne
użytki obszarowe
stanowiska dokumentacyjne
zespoły przyrodnicze-krajobrazowe
ochrona gatunkowa roślin zwierząt i grzybów
Generacja EKO - powrót do natury, ucieczka z uprzemysłowionych miejsc i kontakt z żywą przyrodą, średnie pokolenie w Polsce klasa średnia, mieszkańcy miast, dobrze wykształceni, młodzież akademicka
Trendy turystyczne:
zdrowie
świadomość i edukacja
zrównoważony rozwój
doznania estetyczne kulturalne
style życia
Motywy podróży
- przeżycia ekscytujących przygód
Jakie korzyści i bariery w rozwoju ekoturystyki na terenach wiejskich
Z punktu widzenia rolników:
Korzyści:
Pozarolnicze źródło zatrudnienia i dochodów - Zmiana struktury oraz jakości produkcji przez dostosowanie jej do potrzeb turystów.
Zamiana struktury oraz jakości produkcji przez dostawców jej do potrzeb turystów.
Wzrost poziomu i standardu życia rolników.
Wzrost poziomu wykształcenia
Bariery:
Brak funduszy na rozwój działalności
Za mało środków finansowych
Funkcjonowanie
strefa ostoi przyrody - obejmuje najcenniejsze obszary
strefa ograniczonej dostępności turystycznej - dopuszczalne niewielkie grupy pod nadzorem przewodnika, , z przemieszczaniem pieszym, na nartach, ew. rowerem (nie górskim), konno, zakaz jazy poj. mechanicznych
strefa turystyki podporządkowanej ochronie przyrody, z ograniczonym rozwojem infrastruktury (utrzymywanie istniejącej bazy noclegowej i żywieniowej), nocleg w wyznaczonych miejscach na kempingach, ograniczony lub utrudniony ruch samochodowy, formy turystyki zgodne z charakterem chronionego obszaru, ograniczenia w dostępności poszczególnych partii (np. zależne od pory roku)
strefa turystyki zrównoważonej: rozwój infrastruktury na niewielką skalę, adekwatny do charakteru chronionego obszaru, zgodnie z lokalnym stylem i architekturą, popieraniem rozwoju turystyki przyrodniczej, kulturowej i edukacyjnej, ograniczenia ruchu samochodowego,
strefa otuliny, z reguły poza granicami obszaru chronionego, gdzie ma miejsce większa swoboda w rozwoju infrastruktury turystycznej, gdzie działalność gospodarcza prowadzona jest…
Zasady organizacji ścieżki dydaktycznej:
trasa ścieżki powinna wyraźnie ukazywać typowe dla danego terenu obiekty i zjawiska przyrodnicze, szczególnie niepowtarzalne i unikatowe w skali regionu lub kraju,
winna zaczynać się i kończyć w punkcie do którego łatwo dotrzeć i z którego łatwo się wydostać,
powinna być dobrze oznakowana;
przystanków winno być około 10, ale nie więcej niż 15 (by nie wywołać uczucie zmęczenia i znudzenia)
tematyka na kolejnych przystankach powinna tworzyć logiczny ciąg;
czas wędrówki dla przeciętnych zwiedzających nie powinien przekraczać 3-4 godzin
obszar przez który ścieżka prowadzi winien być o małej średnicy
niezbędne są opisy w postaci przewodników, które winny zawierać
szkic trasy
wykaz ponumerowanych
zwięzły opis zagadnień omawianych na przystankach
ryciny (nie fotografie) przedstawiające spotkane obiekty i zjawiska
wg. H Korbal
Podstawowe różnice miedzy szlakiem turystycznym, a ścieżka dydaktyczną
szlak turystyczny ścieżka edukacyjna
Długość trasy od kilku do kilkudziesięciu km od 1 do 6 km
Czas wędrowania dowolny 3-4 h maksymalnie!
Podstawowa funkcja Turystyczna(turystyka krajoznawcza) Edukacyjna/dydaktyczna
i rekreacyjna
Walory poznawcze różnorodne, znaczna liczba zjawisk tematyka głównie ograniczona
na trasie i obiektów z wielu dziedzin do obiektów i zjawisk przyrodniczych
Charakter informacji ogólny, obejmujący różne informacje szczegółowe ograniczone
dziedziny i dyscypliny wiedzy do wybr. zagadnień przyrodniczych
Środki transportu różne (zależne od … głównie pieszo, ewentualnie
rowerem lub kajakiem
Zagospodarowanie na oznakowanie kierunku trasy oznakowanie kierunku trasy,
trasie w sensie miejsca postojowe, pkt podział trasy na przystanki,
przystosowanie do widokowe, inne informacje na specjalnych
wędrowania, tablicach
szlakiem można wędrować w pojedynkę brak inf. w terenie i brak opisu
bez przewodnika ścieżki czyni przejście/bez
przewodnika bezzasadnym
Jakie rodzaje/modele oddziaływania człowiek przyroda mogą wystąpić które wystarczyłyby do określenia pojemności turystycznej?
Probabilistyczny charakter oddziaływań - wiele oddziaływań nie ma bezpośredniego wpływu na przyrodę, a zwiększa prawdopodobieństwo zajścia zmian
Ukryty charakter oddziaływań - ujawnia się po określonym czasie
Kumulatywny charakter oddziaływania turystyki - po określonej liczbie, dopiero się ujawnia, po określonym czasie
Modele oddziaływań:
Turystyka (powierzchniowa), wydeptywanie, niszczenie, runa roślin i gleby - wydeptywanie ścieżek
Turystyka i zawlekanie obcych gatunków roślin - neofityzacja - pojawianie się niecierpka wielokwiatowego,
Turystyka liniowa - szlak jako bariera ekologiczna dla fauny,
Turystka zamiany w funkcjonowaniu fauny
Turystyka zagrożenie pożarowe lasu
Turystyka oddziałująca na ekosystem leśny - zmniejszenie ilości drzewostanu
Turystyka eksploatacja populacji zwierząt, grzybów lub roślin - wędkarstwo, zbiór grzybów, roślin
Turystyka poczucie satysfakcji i interności kontaktu z przyrodą
Jakie czynniki przyrodnicze decydują o atrakcyjności terenu
warunki klimatyczne - roczny rozkład temperatur, opady atmosferyczne, nasłonecznienie
ukształtowanie i rzeźba terenu, wody - zwiększa atrakcyjność terenu, wyżyny, niziny
obecność mozaiki łąk, lasów i pół
skład gatunkowy, pokrywy roślinnej
dostępność komunikacyjna, wymogi społeczne,
struktura demograficzna, społeczna,
plan ochrony
minimum Leiliga
wymień parki krajobrazowe
Ile mamy parków krajobrazowych małych, dużych
ZASADY UŻYTKOWANIA PK
GOSPODARKA
SPOŁECZNOŚĆ
PRZYRODA
fenelogia - momenty początkowe i zmiany
Hotel Arłaów
Elektrownia Bełchatów
Charakter Oddziaływania …