Wydział WMN	Imię i nazwisko 1.Kamil Czyszczoń 2.Michał Stanek			Rok Drugi		Grupa Pierwsza	Zespół Siódmy
PRACOWNIA FIZYCZNA WFiIS AGH	Temat: Współczynnik załamania światła dla ciał stałych.						Nr ćwiczenia 51
Data wykonania	Data oddania	Zwrot do popr.	Data oddania		Data zaliczenia		OCENA

1 Wstęp teoretyczny:

Prawo odbicia- Kąt padania promieni jest równy kątowi odbicia promieni przy czym kąty i odbicia leżą w jednej płaszczyźnie.

Współczynniki załamania światła:

Bezwzględny współczynnik załamania światła dany jest wzorem n=c/v
v - prędkość światła w danym ośrodku
c - prędkość światła w próżni (c = 299 792 458 m/s)
n - bezwzględny współczynnik załamania

Względny współczynnik załamania decyduje o tym jak bardzo światło ma tendencję do skręcania swego kierunku podczas przechodzenia do innego ośrodka. Inaczej mówiąc - przy dużym względnym współczynniku załamania światło będzie się silniej załamywać.

Prawo załamania : sinα1/sinα2=n
Gdzie: n - stała zwana współczynnikiem załamania ośrodka 2 względem ośrodka 1 . Współczynnik załamania n jest stosunkiem prędkości światła w każdym z ośrodków n=v2/v1

2 Cel ćwiczenia:

Celem ćwiczenia było wyznaczenie współczynnika załamania światła dla szkła i pleksiglasu.

3 Wykonanie ćwiczenia:

• Przygotowano mikroskop.

• Zmierzono grubość płytek.

• Przygotowano płytki do badań.

• Zmierzono dziesięciokrotnie grubość pod mikroskopem dla każdej płytki.

• Dokonano obliczeń.
  

4 Obliczenia:

5 Wnioski: