Rozdział V
Kultura masowa- kultura rozpowszechniana za pomocą technicznych środków masowego przekazu ( radio,telewizja, gazety) . Jest scentralizowana, ujednolicona i ma jednostronny charakter przekazu, który z niewielkiej liczby źródel płynie do wielkich mas odbiorców.
Warunki społeczne niezbędne do jej rozwoju: proces modernizacji- rozwój miast, wzrost mobilności społecznej, proces indywidualizacji ( ludzie słabiej się znali, jednostki samodzielne, wieksza swoboda wyboru, poszukiwania nowych form konformizmu czyli ulegania wpływom). Rozwija się w komercyjnej postaci, dążenie do maksymalizacji zysku z reklamy towaru, homogenizacja (wymieszanie treści z różnych poziomów kultury -poważnych z niepoważnymi) , standaryzacja ( ujednolicenie przekazów) , czerpanie inspiracji z innych kultur.
Zjawiska i trendy znamionujące współczesną obecnośc sportu w mediach: Dominacja mediów komercyjnych nad publicznymi ( neoliberalna tendencja we współczesnej gospodarce) . Zjawisko narastającej koncentracji własności, rozwój telewizji cyfrowej, rozwój technik transmisji telewizyjnych, pojawienie się Internetu (samoorganizacja kibiców i deterytorializacja ich lojalności)
Jak i dlaczego sport zmienił się pod wpływem telewizji: nastąpiła profesjonalizacja ruchu sportowego, formalizacja zawodów sportowych, przesunięcie akcentu sportowego z walki na jej wynik , dramatyzacja widowiska sportowego, narodziny gwiazdorstwa sportowego. Możliwość zarobkowania na sporcie, kontakty z reklamodawcami, uczytelnienie rywalizacji( aktualny rezultat walki widoczny jest na tablicach) wizualne uatrakcyjnienie gry (wprowadzenie kolorowych strojów itp.) wprowadzenie dodatkowych przerw w grze( w czasie których prezentowane są reklamy)
Modele relacji między narodem a reprezentującymi go sportowcami: 3 typy relacji: I. reprezentacja narodowa jako symbol reprezentowanego społeczeństwa ( porażka drużyny trakowana jest jako porażka piłkarska) II. Reprezentacja narodowa jako przedłużenie reprezentowanego społeczeństwa ( przegrana drużyny jako narodowa klęska) III. Reprezentacja narodowa jako simulacrum społeczeństwa. ( drużyna piłkarska traktowana jako pozbawiona zewnętrznych odnośników, a kibicowanie oderwane zostaje od wyrażania narodowej przynależności)
Dlaczego gwiazdy sportu skupiają medialną uwagę; Gwiazdy sportowe ucieleśniają nasze fantazje o życiowym sukcesie, o bogactwie, luksusie i sławie. Uwagę mediów przyciągają sportowcy efektownie wyglądający niż Ci którzy osiągnęli większe sukcesy. Budzą podziw i wrogość(zawiść) czyli mieszanka fascynacji i resentymentu leży u podstaw popularności.
Rozdział X
Negatywne definiowanie zdrowia: W praktyce działań medycyny ujmuje się zdrowie w sensie negatywnym, jako brak choroby. Eliminacja choroby jest równo znaczna z osiągnięciem zdrowia. W analizie funkcjonowania systemów ochrony zdrowia wylicza się problemy : śmierć, choroba, niesprawnośc, dolegliwość ,niezadowolenie, zatem nie ma wśród nich zdrowia.
Choroba jako zjawisko społeczne: Światowa Organizacja Zdrowia definiuje zdrowie jako fizyczny, psychiczny i społeczny dobrostan jednostki, a nie tylko brak choroby czy kalectwa. Stawia na dobre samopoczucie jednostki, poczucie bezpieczeństwa, położenia społecznego, poziomu uczestnictwa w życiu społecznym , traktowanie niektórych cech środowiska społecznego jako przyczyn złego samopoczucia lub chorób. Definicja ta ujmuje zdrowie w kategoriach pozytywnych, Próby określenia zdrowia uwikłane są w filozofie człowieka, wartości , w kryteria etyczne. Są zalezne od ogólnego pogladu na świat,na człowieka i ludzkie społeczeństwa.
Biomedyczny model zdrowia a ,,nowy paradygmat zdrowia” : Zdrowie wg. Parsonsa.
Talcott Parsons. Jego biomedyczny model zdrowia opierał się na następujących założenia:
- choroba jest zjawiskiem czysto biologicznym wywołanym przez jakiś dajacy się zidentyfikować czynnik.
- choroba jest ulokowana w ciele chorego, co pozwala traktować go przedmiotowo i leczyć jego ciało w oderwaniu od psychiki
- wiedza medyczna ma charakter naukowy i profesjonalny
-medycyna, rozumiana jako system ochrony zdrowia jej jedynym prawomocnym sposobem rozwiązywania problemów choroby
-jedynym miejscem skutecznego leczenia chorób jest szpital dysponujący fachowym personelem i odpowiednim narzędziem.
Wynikało to z powstania nowoczesnych państw narodowych ,które zaczeły zwracać uwagę na obywateli, rozwój nauki, głownym problemem były choroby zakaźne, rozwój szpitalnictwa, idea zdrowia publicznego.
Zdrowie wg Parsonsa to ,,stan w którym jednostka wykazuje optymalną umiejętność efektywnego pełnienia ról i zadań wyznaczonych jej przez proces socjalizacji.
,,Przejście zdrowotne” w drugiej połowie XX wieki zmiana charakteru potrzeb zdrowotnych na problemy zdrowotne trapiące współczesne rozwinięte społeczeństwa, wynikające z chorób przewlekłych, takich jak choroby układu krążenia, choroby nowotworowe. 3 wymiary postrzegania choroby: I. biomedyczny odnoszący się do zaburzeń struktury i funkcji organizmu, II. Osobiste przeżycia i doświadczenia subiektywnego odczuwania choroby. III. Społeczny, wpływ choroby na tożsamośc społeczną osoby chorej.
Medycyna nie jest jedynym źródłem wiedzi na temat zdrowia i choroby. Nowy ,,paradygmat zdrowia” określa się jako społeczno-ekologiczny, budowany w opozycji do choroby. Postępowanie to zapobieganie ,profilaktyka, kontrola i opieka. Całościowe i podmiotowe traktowanie pacjenta.
Funkcjonalne wskaźniki stanu zdrowia: -stwierdzenie choroby przez lekarza nie jest tożsame z ograniczeniem aktywności społecznej jednostki
-jedynie jedna osoba na 100 spośród uznanych przez lekarzy za chore podlega hospitalizacji
-choroba jest zjawiskiem o wiele bardziej powszechnym niż fakt jej zgłaszania. Ludzie chorują nie zawsze zgłaszając ten fakt lekarzowi i nie porzucają swych codziennych zajęć.
Posługując się kategorią stanu zdrowia należy formułować jasno cel, ze względu na który będzie ona określana. Mogą nim być na przykład potrzeby obronności kraju, zdolnośc do pracy, planowanie rozwoju służby zdrowia bądź systemu oświaty. Podstawą wskaźników stanu zdrowia powinna być autoocena własnego stanu oraz funkcjonowania jednostki (tzn codzienna aktywność danej jednostki niewykazująca poważniejszych ograniczeń) . Określenie zdrowia psychicznego, fizycznego funkcjonowania, dokonania autooceny własnego zdrowia, ograniczeń w pełnieniu ról społecznych i w relacjach społecznych oraz odczuwania bólu.
Wpływ stresu na Zycie człowieka; zmiany społeczne, utrata bliskiej osoby, praca, zdarzenia życiowe. Powodują zwiększoną zapadalnośc na cały szereg chorób.
Rozdział XIV
Moralność jako fakt społeczny: Wg Marii Ossowskiej są 4 głowne znaczenia:
I. oceny i normy postępowania jako składniki systemu moralnego są zawsze tworem zbiorowym społeczeństwa bądź grupy społecznej, maja postać imperatywną i są jednostce narzucone na zewnątrz
II. reguły moralne dotyczą wyłącznie społecznej relacji jednostki z innymi uczestnikami zycia zbiorowego. Czyny ludzkie skierowane są zawsze ,,do kogos” i podejmowane ,,względem kogoś” , oznacza to że podlegają ocenie ze względu na swój ,,rezonans: we współżyciu społecznym
III. Oceny i normy moralne są zawsze funkcją specyficznych dla danego okresu historycznego warunków społecznych a ich treśc zalezna jest od charakteru społeczeństwa, w którym są one lub były formułowane (kwestia relatywizmu norm moralnych(.
IV. Normy i oceny moralne posiadają zawsze społeczne uzasadnienie ze wzgl na ich społeczną użyteczność, odwołują się zazwyczaj do korzyści i strat we współżyciu zbiorowym wynikających odpowiednio lub z ich postrzegania, lub naruszania.
Moralność traktuje się jako jeden z ważniejszych systemów normatywnych tworzonych przez społeczeństwo w celu utrzymania ładu społecznego poprzez odpowiednia regulowanie współżycia zbiorowego, jako swoisty instrument kontroli społecznej odnosi się do wszystkich dziedzin rzeczywistości społecznej.
Wielowymiarowa postać moralności jako systemu normatywnego : Współczesne normy i standardy moralne nie mają charakteru uniwersalnego, obiektywnego i niezmiennego, podlegając ciągłej aktualizacji i indywidualizacji. Występuje wolność i zróżnicowanie kryteriów moralnych wyborów i ocen postepowania,Dlatego współczesna moralnośc przyjmuje postać wielowymiarową, pozwalając wyróżnić : moralność osobistą( sprawy prywatne, indywidualne, intymne), społeczną( współżycie i zaufanie społeczne w miejscach publicznych) i obywatelską (reguły zachowania obywateli wobec instytucji państwa) .
Relacje między socjologią moralności a socjo kultury fizycznej: Każda z tych socjologii posiada odrębne o rozległe przedmioty badań.Socjo moralności zajmuje się normami etycznymi w życiu społecznym. Socjo KF to dorobek społeczny w sferze ludzkiej aktywności fizycznej . Związek obu socjologii wyróżnia się w analogii okoliczności towarzyszących powstaniu każdej z nich jak i sposobu podejścia do badanych zjawisk i faktów. Przejawia się w obecności zagadnien w obszarze problemowym KF. Tradycyjne teorie spotu opierały się na założeniu o pozytywnym wpływie systematycznie uprawianych ćwiczeń na rozwój intelektualny, emocjonalny, i moralny adeptów sportu. Uważano że spektatorstwo sportowe uczy szacunku dla wartości moralnych. Współcześnie owe wartości często postrzegane są w kategoriach patologii społecznej ( np. zachowania kibiców czy stosowanie dopingu) .
Dlaczego w złożonych i zmieniający się społeczeństwach współczesnych coraz rzadziej stosowany jest postulat rygoryzmu moralnego: W Polsce pod wpływem przemian spółeczno- ustrojowych na zmianę orientacji moralnych naszego społeczeństwa wskazują na pojawienie się wyraźnej tendencji w kierunku liberalizacji postaw i poglądów łączących się moralnością. Pojawił się spadek uznania społecznego dla tzw. Rygoryzmu moralnego czyli sztywnego trzymania się moralnych zasad postępowanie. Wynika to z rozbieżności między społecznym uznaniem a odczuwaniem i realizowaniem wartości i norm moralnych a także z przeobrażeniami modelu współczesnego sportu, zwłaszcza z jego instytucjonalizacja, autonomizacją i profesjonalizacją. Sport przestał być sferą życiowej aktywności, a stał się pracopodobnym systemem osiągnięć indywidualnych.
W jakich znaczeniach rozumiana jest zasada fair play: Oznacza : czystą ,zgodną z przepisami grę i szlachetne postępowanie. W początkowej fazie swojego istnienia wiązała się z normą bezinteresowności, nakazując przekładanie wartości uczestnictwa nad wartościami utylitarnymi. Uprawianie sportu w tym okresie było domeną aktywności przedstawicieli elit społecznych. Pod wpływem demokratyzacji i profesjonalizacji zasada ta nabrała znaczenia wzorca normatywnego ( jest on częściej oczekiwany niż realizowany). Współcześnie zasada ta funkcjonuje w dwóch znaczeniach: jako poszanowanie obowiązujących w sporcie formalnych przepisów i wewnętrznych regulaminów gry i indywidualna postawa uczestniczącego w grze zawodnika, który dzięki zinternalizowaniu norm uczciwości i sprawiedliwości, nie zważa na możliwość osiągania swoistych korzyści, ujawnia nieprawidłowości i uchybienia regulaminowego toczącego się pojedynku sportowego.
Jakie wartości moralne lansuje współczesny ruch olimpijski: Ruch olimpijski wytworzył ład aksjonormatywny, tzn. układ swoistych wartości i norm oraz sposób ich uporządkowania. Wśród wartości znalazły się solidarność i przyjaźń, pokój i porozumienie, godność osobista, indywidualny sukces, równość społeczna, uczciwość i tolerancja. Zasada fair play zasada bezinteresowności,
Rozdział XV
Podstawowe właściwości wspólnoty narodowej: Wspólnota w której dominują więzy pokrewieństwa, braterstwa i sąsiedztwa. Ma charakter dynamiczny kształtowany przez długowiekowe dzieje. Jest to wspolnota historyczna tzn powstała w procesie dziejowym. Jako wspólnota terytorialno -ekonomiczna tzn. ziemia ojczysta w sensie geograficznym i jako materialne źródło bytowania ludzi. To wspólnota duchowa tzn. język i sztuka decyduja o swoistości i dojrzałości narodu. To wspólnota polityczna jako fakt posiadania własnego panstwa. To wspólnota psychiczna tzn wola bycia narodem, zgoda na wspólny los historyczny i więź uczuciową.
Związki sojologii narodu i socjo KF: Rola instytucji KF i zdrowotnej w budowaniu kondycji gospodarczej i militarnej narodu. Rola aktywności ruchowej w programach edukacji młodego pokolenia i w procesach budowania poczucia tożsamości narodowej. Rola sportu w wychowaniu patriotycznym Oddziaływanie innych krajów ma pokojową ,,wymianę doświadczeń” jako stymulację rozwoju nowych form aktywności ruchowej.
Narodowe i uniwersalne wartości kultury fizycznej: KF ma charakter uniwersalny mająca wartości: kreacji, piekna, wszechstronności rozwoju człowieka, ekspresji i radości zycia. Miała być wartością samą w sobie, godną rozwijania i pielęgnacji dla ugruntowania humanistycznych zasad funkcjonowania człowieka i współżycia między ludźmi.
Zasada narodowości w organizowaniu międzynarodowego współzawodnictwa sportowego to wyraz uznania dla emancypacji i samostanowienia narodów oraz poszanowania narodowych aspiracji i dążeń. Idee ogólnoludzkie mogą realizować się we współczesnej epoce poprzez wolnośc i niezawisłość narodową. Sport jako zjawisko o międzynarodowym charakterze i funkcjach służy w dużej mierze umacniania popularyzacji danego narodu i państwa wśród wszystkich społeczności świata.
Czy sport jest dobrą szkołą wychowania patriotycznego: Tak. Postawy patriotyczne to przywiązanie, miłośc i duma wobec ziemi i wspólnoty regionalnej. KF wkracza w życie młodego człowieka w rodzinie,kręgach koleżeńskich ,w szkole, podczas wypoczynku,w klubach sportowych. Dzięki szerokiemu uczestnictwu w sporcie widowiskowym i turystyce, dzięki zrozumiałym treściom i nieskomplikowanej symbolice, i uczuciom jej towarzyszącym dokonuje się intensywny proces utrwalania i rozbudowywania doznań i przeżyć kojarzących się z narodem i ojczyzną.
Czy powszechny rozwój sportu i turystyki sprzyja przełamywanie stereotypów narodowych? Tak. Rozwój turystyki, wycieczki krajoznawcze powodują, że odmienność kultury innych narodów nie jest postrzegana w kategoriach niższości/wyższości, a jedynie odrębności. Wyrabiaja się w ten sposób postawy uznania dla wielowymiarowości sposobów życia i obyczajów. Rozwój sportów międzynarodowych. Liczne kontakty sportowców całego świata na zgrupowaniach i zawodach, podczas których nawiązują się trwałe przyjaźnie wymiana doświadczen.
Przejawy rasizmu w sporcie: Ograniczenia rasowe w sporcie ukazywane są z reguły w kategoriach dyskryminacji i segregacji. Rasowe nierówności:
-zakaz przynależności kolorowych do ekskluzywnych organizacji sportowych
-niedoreprezentowanie ludności kolorowej w organizacjach sportowych( maleje a nawet zanika)
- nierówności statusu w sporcie jako instytucji ( brak trenerów i managerów wśród ludności kolorowej )
-nierówne możliwości kolorowych zawodników przy równych zdolnościach ( w sportach zespołowych)
Rozdział XVII
Państwo: stanowi grupę celową, ściśle związaną z pewną ramą przestrzenną jaką jest terytorium .Grupę te tworzą zamieszkujący na danym terytorium ludzie. Jest organizacją polityczną , skupiającą uwagę na procesach sprawowania władzy. Jest organizacją globalną, którego działania obejmują całe społeczeństwo danego kraju. Terytorialną, której funkcjonowanie związane jest z określonym obszarem geograficznym. Jest organizacją klasową, reprezentującą interesy społeczeństwa jako całość. Suwerenną czyli sprawującą niepodzielną władzę na swoim terytorium. Posiadającą własne instytucje zapewniające sprawowanie władzy.
Typy systemów państwowych: 1.demokratyczne-sprawujący wladzę pochodzą z wyboru a ich działania podlegają kontroli, potencjalnie każdy przedstawiciel społeczeństwa ma prawo głosu oraz ubiegania się o dostępne z wyboru stanowiska, wolność wypowiedz w kwestiach politycznych, społecznych i ideologicznych. Swoboda zrzeszania się 2. liberalne- głosi zasadę walki konkurencyjnej, wolnej od ingerencji państwa, sprowadzającej role państwa do zapewnienia swobody i bezpieczeństwa obywatelom. 3. totalitarne- całkowita kontrola przez państwo nad wszystkimi dziedzinami zycia społecznego, kulturalnego i politycznego, nie wyłączając prywatnego zycia jednostek, sprawowaniu nad nimi ścisłej kontroli odgórnej przy jednoczesnym całkowitym zniesieniu kontroli społecznej. Ograniczenie większości praw obywatelski i militaryzacja społeczeństwa.
Możliwe relacje między KF a państwem: Wzajemne relacje w możliwe ścisłe ramy prawno-organizacyjne np. mkol stosuje praktykę, polegającą na uczestniczeniu w pracach krajów zależnych które nie uzyskaly jeszcze samodzielności. Działania te określane są mianem ,,geografii sportowej” dla zaznaczenia różnic z ,,geografią polityczną”. Uwagę zwraca też wykorzystanie sportu do celow propagandowych czy jako instrumenty budowania stosunków międzynarodowych.
Dlaczego KF może być istotna dla państwa:objęte wychowaniem fizycznym młode pokolenie to w perspektywie przyszli pracownicy,a w założeniach współtwórcy pomyślności ekonomicznej kraju. Np. w wojsku i policji wf ma b.duże znaczenie.Możliwość nawiązywania i rozwijania przez państwo za pomoca KF , stosunków międzynarodowych.A także budowanie i umacnianie prestiżu własnego kraju i narodu
Rozdział XVI
W oparciu o nierównomierny podział jakich dóbr powstaja głowne hierarchi zróżnicowania społecznego? Władza, prestiż i zarobki. Np. piłkarz ma prestiż i zarobki ale nie ma władzy, natomiast urzędnik ma władzę a jego zarobki i prestiż są średnie.
Klasa społeczna-grupy powstałe w wyniku nierównego konfliktogennego podziału bogactwa, władzy, wiedzy lub innych dóbr.
Warstwa społeczna- grupy które spełniają tylko niektóre kryteria klas społecznych np. liczba lat nauki, ilośc zarabianych pieniędzy, prestiż zawody, inteligencja a chłopstwo.
Ruchliwość społeczna -w nowoczesnych społeczeństwa występuje zjawisko ruchliwości społecznej. Oznacza to ze grupy lub jednostki mogą przemieszczać Siena wyższe lub niższe poziomy stratyfikacyjne i może to oznaczać zarówno awans jak i degradację.
Ruchliwość horyzontalna- oznacza ze jeśli pozostajemy na tym samym poziomie władzy , prestiżu, zamożności, zmieniając jednak zawód lub miejsce pracy.
Ruchliwość międzypokoleniowa -to awans międzypokoleniowy gdy dzieci uzyskaly wyższe wykształcenie i dochody niż ich rodzice
W jaki sposób sport i rekreacja w czasie wolnym mogą służyć podtrzymaniu lub umacnianiu nierównośc społecznych?: Zachowanie w czasie wolnym stwarzały bariery pomiędzy klasami. Zamożne osoby (pełne władzy i prestiżu) uprawiały sporty w czasie wolnym takie jak: jeździectwo, golf,itp. Niektóre sporty są droższe ze wzgle na sprzed, strój itp. I dostępne dla klas bardziej zamożnych. Nizsza klasa musiała pracować. Występuje naśladowanie stylu życia klas wyższych przez niższe. Dobra materialne i aura ekskluzywności przyczyniają się do utrzymania dystansu wobec innych grup.
Cechy uczestnictwa w sporcie i konsumpcji sportowej członków wyższych klas społecznych ?: im wyższa pozycja społeczna jednostki tym wyższa jej aktywnośc kulturowa we wszelki strefach KF m.in. takich jak golf, żeglarstwo, tenis ziemny.
Rozdział IX
Pozytywne i negatywne oddziaływania cywilizacji technicznej na ciało człowieka:
Pozytywne: przyśpieszeni rozwoju ciała i masy, wcześniejsze dojrzewanie, postep medycyny i profilaktyki, joga i inne sposoby panowania nad własnym ciałem, egzotyczne sporty walki.
Negatywne: praca w pomieszczeniach zamkniętych i w pozycji siedzącej/stojącej: brak odporności organizmu, niedobór ruchu, rozprzestrzenianie się chorób cywilizacyjnych, minimalizacja wysiłki fizycznego, zmniejszona wydolność i sprawność organizmu.
Instrumentalne i autoteliczne wartości ciała:
Instrumentalne -uprawa ciała w imię doskonałości, wartość sama w sobie, ciałko jako narzedzie pracy i użycie ciała jako instrumentu walki z przeciwnikiem.
Autoteliczne: narzędzie osiągania wartości pozacielesnym, uzależnienie rozwoju psychicznego i intelektualnego człowieka od jego sprawności i zdrowia fizycznego ,,w zdrowym ciele zdrowy duch” . Cele instrumentalne przyjęte i rozpowszechnione w państwa ,,realnego socjalizmu” (bądź sprawny do pracy i obrony)
Przykłady symboliczne i sakralnego znaczenia ciała :
Ciało jako znak: język gestów ,ciała i mimika twarzy pomagający w komunikacji werbalnej. Np. balet, taniec, jazda figurowa na lodzie. Symboliczne walory zachowań przejawiaja się także w widowiskach sportowych.
Sakralne wartości ciała : Ciało jako składnik egzystencji ludzkiej. Dla zwolenników buddyzmu i orfików ciało było złem. Natomiast katolicy jako ciało Chrystusa, dzieło Boga. Igrzyska olimpijskie organizowane ku czci zeusa, ideał ciała.
Społeczna kontrola ciala: Zasady i dobre maniery, powinności i zakazy oraz ,,prgi wstydu” są to sytuacje wymagające kontroli. To jak się ubieramy, dbamy o ciało zależy od tradycji, od postaw wobec ciala, określanych norm moralnych, wieku, płci i okoliczności sytuacyjnych. Oraz definiowanie zdrowia i choroby na poziomie zdolności do rozwoju ,prokreacji i gęstości zaludnienia.
Wzory KF:
-estetyczny- ciało doskonałe,piekne, wysoka budowa, harmonia i właściwe proporcje, piękno ruchu, dietetyka, zabiegi kosmetyczne, upiększające, pojawienie się mody, ideał siły.
-hedonistyczny- doznania cielesne: smakowe (od zaspokajanie głodu do wyrafinowanych biesiad) ,seksualne i kinetyczne( ruch jako źródło przyjemności, gry i zabawy fizyczne
- ascetyczny - wartości duchowe, dusza wyższa niż ciało, wf nie kształtuje osobowości
- higieniczny- dobrodziejstwa cywilizacji ułatwiające Zycie, 2 typy : egzystencjalny (walka człowieka z choroba i śmiercią) i utylitarny (higiena społeczna, negatywne skutki zdrowotne wynikające z intensywnej i długiej pracy)
-sprawnościowy - współczesna praca produkcyjna wymaga ćwiczeń fizycznych, profilaktycznych, kompensacyjnych i korekcyjnych.
-agonistyczny- dzielność wyrażona w walce i rywalizacji sportowej, sport wyczynowo-zawodowy lub jako hobby)
Rozdział VII
Ponowoczesność-historyczna epoka, w pewnym momencie badacze kultury stwierdzili ze zjawiska społeczne uznawane za nowoczesne należą już do przeszłości, a świar wszedł w nowy okres historyczny.
Postmodernizm-nurt myślowy popularny w ponowoczesnej kulturze, niewiara w istnienie uniwersalnych wartości, ludzkiej natury, obiektywna prawda nie istnieje tylko rozmaite kulturowe interpretacje
Kultura ponowoczesna =kultura konsumpcyjna, ascetyczna etyka pracy zastępowana jest przed hedonistyczną etykę konsumpcji
Różnice pomiędzy nowoczesnym a ponowoczesnym stosunkiem do ciała wg Baumana :
Konsumpcyjny hedonizm pociągnął za sobą wzrost kulturowej roli ciała. Zygmunt Bauman pisze że ciało ludzkie postrzegane jest głównie jako narzędzie pracy i walki. Jako organ służący doznawaniu przyjemności i doświadczaniu ekscytujących wrażeń. Troska o sprawność cielesną (zdrowie). Pogoń za cielesnymi przyjemnościami jako status stylu życia. Dbałośc o estetykę- erotyczny, towarzyski i zawodowy sukces. Kobieta ,,tyrania szczupłego ciała” mężczyzna muskularny.
Zjawiska charakterystyczne dla ponowoczesnego sportu dla wszystkich :
Wzrost uczestnictwa przedstawicieli różnych grup, aktywność fizyczna podejmowana nie w imię służby zbiorowości, lecz dla realizacji własnych ,prywatnych celów, dażeniem do przyjemności. Rozwój sportów ekstremalnych- dostarczanie ekscytujących przeżyć. Rozwój jogi, tai chi -psychofizyczna realizacjia. Dbałość o estetykę ciała -realizacja wzorca ciała szczupłego (kobiety) , muskularnego (meżczyzna). Ciało jest plastycznym obiektem kształtowanym przez nadzór i pracę. Kulturyzacja konsumpcji- zakup modnego sprzętu, odzieży sportowej, usług.Zaprezentowanie społeczeństwu mody i trendów w celu uzyskania wysokiego statusu. Posiadanie określonego sprzętu np. skateboarding jako przynależnośc do subkultury.