Ausubel wyróżnił 7 funkcji grupy rówieśniczej:

  1. zastępowanie rodziny

  2. stabilizacja osobowości

  3. wzbudzanie poczucia własnej wartości

  4. określanie standardów zachowania

  5. zapewnianie bezpieczeństwa wynikającego z liczebności

  6. rozwijanie społecznych kompetencji

  7. przyjęcie wzorów i ich naśladowanie

Środowisko szkolne jest terenem względnie stałych i powtarzających się sytuacji społecznych w życiu młodego człowieka.

W warunkach klasy szkolnej poszczególne osoby mają określony status, z czym wiąże się zróżnicowane ich traktowanie przez resztę rówieśników.

Czynniki decydujące o preferencjach i antypatiach w grupach rówieśniczych wiążą się z właściwościami osobowościowymi partnerów interakcji i możliwościami zaspokojenia w kontakcie społecznym osobistych potrzeb.

Te cechy osobowościowe to:

Cechy które powodują antypatię to:

Na pozycję wśród rówieśników duży wpływ ma opinia, jaką cieszy się on u nauczycieli. Składają się na nią 3 czynniki:

Odpowiedni status wśród kolegów można osiągnąć również przez zachowania antyszkole, np. poprzez przeszkadzanie na lekcji.

Jeśli chodzi o jakość relacji w grupach rówieśniczych dziewczęcych, wyróżnić można następujące grupy:

Ponadto w szkole średniej ważne znaczenie dla pozycji rówieśniczej mają wyznaczniki atrakcyjności seksualnej.

Jeśli chodzi o chłopców, to przywiązują oni znaczną uwagę do kultury młodzieżowej, która często pozostaje w opozycji do wymagań szkoły.

Cechują się:

Zróżnicowanie pozycji wśród uczniów zależy od:

Stosunki przyjacielskie stanowią ważne źródło redukcji lęku. Oczekiwania wobec przyjaciela to:

M. Tyszkowa wykazała, że wiele osób w okresie dorastania przeżywa „problemy interpersonalne”, tj. doświadcza trudności zagrażających poczuciu własnej wartości lub stosunkom interpers.

Najczęstszym źródłem lęku młodzieży są:

By poradzić sobie z tymi lękami, młodzież rozwija i wykorzystuje różnorodne strategie.

Strategie wg Jacksona to:

W wypadku ukrytych motywacji działań uczniowskich uruchamiane są serie transakcji, które w terminologii analizy transakcyjnej określa się jako gry.

Powodem podejmowania gier bywa niska samoocena i przekonania, że akceptacja ze strony rówieśników jest trudna do osiągnięcia..

K. Ernst wyróżnia 3 kategorie gier w szkole: