ZESPÓŁ OGONA KOŃSKIEGO

1. R. Mazur i wsp. „Podstawy kliniczne neurologii“

2. W. Jakimowicz „Neurologia kliniczna“

ETIOLOGIA:

 wypadnięcie jadra miażdżystego tarczy międzykręgowej

 guzy

PATOGENEZA:

 ogon koński znajduje się ponizej I kręgu lędźwiowego i sięga do 2 kręgu krzyżowego

OBRAZ KLINICZNY:

 niedowład wiotki kończyn dolnych :

• asymeryczny

• dotyczy głównie części odsiebnych :

• typowa jest stopa opadająca

• odruch ze ścięgna Achillesa jest zniesiony, lub osłabiony

 zaburzenia chodu :

• chód koguci (brodzący) związany z niedowładem

• charakterystyczne opadanie stopy

 zaburzenia czucia :

• niesymetryczne

• o typie korzeniowym

• w okresie ostrym występuje rwa z promieniowaniem wzdłuż podrażnionych korzeni (dodatnie objawy rozciągowe)

 zatrzymanie moczu :

• na skutek przerwania łuku odruchowego

• występuje tzw. pęcherz atoniczny

• po okresie zatrzymania moczu może dojść do powstania tzw. pęcherza autonomicznego :

• rolę tonizująca i sterująca odgrywają wówczas komórki zwojowe ściany pęcherza

• jest to mechanizm niewystarczający, dlatego u chorych tych występuje duże zaleganie moczu

1