HAGALAZ

Runa energetyczna, nieodwracalna.

Bóstwo:
Hag lub Hagalla. Czasami rune ę wiąże się też z Heimdallem, straznikiem u wrót Asgardu.
Hag - Przywidzenie-płaczka, żeński duch o skrzydłach kruka. Deszczowa Hag nosiła w fartuchu drobne kamyki i rozsypywała je tworzac deszcz. Jesli ona zastukała skrzydłami do okien jakiegos domu, oznaczało to, że ktoś w nim umrze.

Archetyp arturiański: Morgana.

Znaczenie magiczne:
uosabia siły przyrody pomagajac człowiekowi powrócić do naturalnych przejawów jego 'ja'. Rysuje sie ją, gdy pojawia się uczucie, że  'cos jest nie tak', kiedy głębokie duchowe zaburzenia doprowadziły człowieka do sytuacji bez wyjścia i zmuszaja do coraz bardziej głupiego i niedorzecznego postępowania.
Runa ta wywołuje 'kryzys', pomagając wyjść z zaczarowanego kręgu niemozności i pozwala powrócić do stanu duchowej równowagi.
To także runa pierwiastka kobiecego, pomagajaca rozwijać zdolności, wiedzę i samoswiadomość 'wiedźmy' jako osobowości świadomie kierującej swoim życiem.

/J.Kolesow/

Hagal jest runą Hagazussy, a więc i jego jeźdźców i czarownic - kobiet zyjących w zaroślach i lasach.

Runa ta wspomaga podczas podróży do własnego świata podziemnego.
Umozliwia pokonywanie barier i wgląd w inny swiat. Dobrze by było przy tym zaprząc do pomocy rune ansuz, by wrócić bez szwanku i zapewnić sobie w drodze pozytywne przewodnictwo.

Najlepiej nadaje sie do  aktywnej pracy nad żalem i smutkiem.

/I.Warneck/

Hagalaz

Hagalaz -  Grad
 
Staroangielski - Haegl
Grad jest najbielszym z ziaren;
Wiruje z wysokości nieba,
w podmuchach wiatru
i zmienia się w wodę;
 
Staronordycki - Hagall
Grad jest najzimniejszym z ziaren;
Chrystus stworzył świat dawno temu.
 
Starosilandzki - Hagall
Grad to zimne ziarno
I deszcz ze śniegiem
I choroba dla węży.
Dowódca. Grad.
 
Informacje Ogólne
Znaczące jest tutaj przyrównanie gradu do ziarna. Widzimy również jego transformację — przemianę z jednego stanu w inny, tak więc runa Hagalaz jest związana ze wzrostem, przemianą i tworzeniem... Warto też zwrócić uwagę na to, iż aby coś zostało stworzone, materiał, z którego powstaje, ulega zniszczeniu — nie jest to jednak niszczeniestricte destruktywne, lecz raczej roztopienie się przeszłości w teraźniejszości.

Ciekawe jest nawiązanie w staroislandzkim poemacie do wodza bitewnego, a w staronordyckim do Chrystusa. Niektórzy autorzy (np. Edred Thorsson) sugerują, iż w wersji przedchrześcijańskiej mogło chodzić o Odyna. Osobiście nie jestem pewien czy był to Odyn, mimo iż przemawia za tym porównaniem na pierwszy rzut oka sporządzenie świata. Problem w tym, że trzeba zestawić tu religię monoteistyczną z politeistyczną i nawet jeśli przyjmiemy formułę panteizmu, świat stworzyli wedle mitologii bogowie. Tym samym mógł w tym wersecie występować jako przedchrześcijański zarówno Odyn, jak i (co jest prawdopodobne, ze względu na funkcję) odsunięty na bok w późniejszych czasach Tyr, lub enigmatyczny i niemal zapomniany HeimdallR. Nie można też wykluczyć zwrotu bardziej ogólnego typu bogowie sporządzili ten świat w dawnych czasach - zważywszy na to, iż wedle mitologii Odyn zrobił nasz świat wraz z braćmi -Wilim i Ve, z ciała zabitego Ymira. Co więcej, nie można też wykluczyć samego Ymira - powstałego z pary wodnej (lub piany) na skutek topnienia lodów Nilfheimu pod wpływem ogni Muspellheimu.

by Szerszen