eko

4. Zasada homeostatyczna – struktura biocenozy:

Zasada homeostatyczna - każda biocenoza ma określoną strukturę jakościową i ilościową opartą na specjalizacji ekologicznej komponentów wchodzących w ich skład oraz w powiązaniach biotycznych jaki między nimi zachodzą. W obrębie biocenozy można wyróżnić różne typy sieci strukturalnych nakładających sie na siebie. Trzy typy strukturalne mające podstawowe znaczenia do utrzymania homeostazy ekologicznej ekosystemu:

- troficzna - stanowi układ sterowania biocenozą pierwszego rzędu jest to najważniejszy układ bo od niego zależy zarówno produktywność jak i obieg materii w ekosystemie. Oparta jest na koakcjach typu eksploatacyjnego tzn. takich w trakcie których zasoby energetyczne produkowane przez pierwszy człon struktury pobierane są i zużywane przez inne człony, np. spasanie produkcji pierwotnej przez roślinożercę, drapieżnictwo, pasożytnictwo itp.

- konkurencyjna - stanowi sieć organizacji drugiego rzędu przy czy jest realizowana w obrębie członków struktury troficznej. Obejmuje ona zalezności między populacjami o podobnych wymaganiach ekologicznych i występuje w bardziej zaawansowanych typach struktur biocenotycznych.

- paratroficzna - obejmuje trzeciorzędowe powiązania między gatunkami, wynikające z zależności pokarmowych nie mających charakteru eksploatacyjnego, oznacza to że pobieranie substancji pokarmowych nie uszczupla zasobów energetycznych tej populacji, które są ich producentem i dawcą.

  1. Co jest przedmiotem działania mechanizmów homeostatychnych

  1. Przyczyny załamania homeostazy biocenoz.

Homeostaza ekosystemowa i biocenotyczna zdolność tego układu do powrotu do stanu równowagi ( planowanie przestrzenne , ochrona zasobów przyrody, urządzanie krajobrazu ) . Zależy nam na wysokoprocentowych ekosystemach o bogatych walorach pozaprodukcyjnych. W ekosystemie występują mechanizmy regulujące homeostatyczne.

Mierniki określające równowagę ekologiczną:

Równowaga ekologiczna -stan dynamiczny i względny

Ekosystem układ w którym nieprzerwanie i nieustannie przebiegają procesy adaptacyjne i ewolucyjne.

Równowaga - wypadkowa ścierania się sprzecznych tendencji wśród organizmów.

Stabilny ekosystem - gdy rozkład i liczebność populacji tworzących ekosystem są stałe lub kiedy są obecne regulatory w strukturze układu. Bezpieczniej jest mówić o zachowaniu wewnętrznej dynamiki układów ekologicznych.

Niszczenie struktury biosfery.

Dynamika rozwoju ekostystemów- silna poprzez sukcesję i ewolucję.

  1. Cechy populacyjne fauny glebowej które powstają w wyniku czynników stresowych.

  1. spektrum gatunku przesuwa się na korzyść form o szerokiej skali tolerancji wobec czynników środowiskowych. Charakteryzuje się krótkimi okresami rozwoju i szerokim zakresem geograficznym i ekologicznym ( szerokie areały)

  2. w faunie glebowej zwiększa się udział roślinożerców w porównaniu z saprofagami

  3. stan biomasy jak i średnia biomasa osobnicza bezkręgowców glebowych zmniejsza się

  4. ruchliwość osobników wzrasta

  5. aktywność fauny koncentruje się głównie w górnej części profilu glebowego na powierzchni gleby

  6. zdolność do regeneracji ekosysemu po kolejnych stresach może mieć postać gasnącej krzwej oscylacyjnej o malejącej amplitudzie i wydłużonych okresach zmian co odpowiada malejącej sprężystości eksploatowanego układu i mniejszej odporności na stres

  7. Cechy:

  8. -powszechne występowanie w przyrodzie

  9. -prosty sposób odłowu

  10. -dobrze znana biologia i ekologia.

Sukcesja to uporządkowany, stopniowy proces kierunkowych zmian biocenozy, powodujący przeobrażenie się prostych ekosystemów w bardziej złożone. W warunkach naturalnych zmiany te wiążą się głównie z przekształceniem środowiska, prowadzącym do rozwinięcia się nowej biocenozy, środowiska, w którym panuje stan równowagi, zwany klimaksem. Wyróżnia się dwa typy sukcesji: pierwotną i wtórną.
Sukcesja pierwotna dotyczy kolonizacji terenów dotąd niezmienionych przez działalność organizmów żywych, a więc terenów dotychczas jałowych, niekorzystnych dla życia, np. pustynie, skały, świeżo nawiane wydmy, hałdy. Sukcesja pierwotna jest procesem bardzo powolnym.
Sukcesja wtórna jest o wiele szybsza od sukcesji pierwotnej, zachodzi na obszarach wcześniej zajętych przez inną biocenozę, a więc tam, gdzie znajdują się już warunki sprzyjające rozwojowi innych organizmów, np. sukcesja łąki, stawu, jeziora.
Proces sukcesji, któremu podlega każda biocenoza, wynika z faktu, że organizmy – żyjące w określonych środowisku – zmieniają je. Sukcesja pierwotna przechodzi pewne stadia, a mianowicie:

1)Pionierskie – jest to wkraczanie organizmów pionierskich o najmniejszych wymaganiach, zdolnych do samodzielnego życia, np. porostów, glonów, mchów, na niezasiedlony teren.

2)Migracyjne – liczne gatunki roślin i zwierząt wypełniają stopniowo zajmowaną przestrzeń, obszar charakteryzuje się więc różnorodnością heterotrofów i autotrofów.

3)Zasiedlające – pomyślne rozmieszczenie i rozprzestrzenienie organizmów zapełniających wszystkie wolne przestrzenie.

4)Konkurencyjne – dotyczy zdobywania nisz ekologicznych przez organizmy ekspansywne, dochodzi do współzawodnictwa i w efekcie do wyparcia organizmów słabiej dostosowanych, komplikują się łańcuchy i sieci troficzne.

5)Stabilizacyjne – zbiorowisko osiąga względną równowagę dynamiczną między biotycznymi i abiotycznymi elementami środowiska, tzw. homeostazę biocenotyczną, tworzy stadium ustabilizowane (klimaksu).


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Eko pracy 1 www
Eko pracy 10 www
Eko pracy 2 www
geo eko 6.01, GP2, Semestr 1
SCCIAGI Z EKO!, studia UMK, Podstawy ekonomii (mikro i makro)
Mostostal opis analizy, Pomoce naukowe, studia, Ekonomia2, Analiza Eko
EKO Wykład 6
EKO wykłady
wersja b eko ostateczna
Pytania eko
Odpowiedz eko 1
II eko stacj Ist
nowa polit eko
Eko pracy 9 www
znaczki eko 1
CW 2011 jestem eko przedszkole
EKOLOGIA, biologia uj, biologia II, eko
egz eko, Zootechnika, 1 rok, Ekonomia, Ekonomia

więcej podobnych podstron