im. Stanisława Staszica w Krakowie
Wydział Geodezji Górniczej
i Inżynierii Środowiska
Geodezja górnicza
Projekt I
Wstępna analiza projektu zbicia
Wykonała: Skrzydlewska Sylwia Rok IV, semestr VII
Numer albumu 225463
Sprawozdanie techniczne
Zleceniodawca :
Akademia Górniczo – Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie,
dr inż. Janusz Jura
Wykonawca:
Skrzydlewska Sylwia
Cel wykonania projektu :
Wstępna analiza projektu zbicia;
Dane wyjściowe :
Osnowa pozioma – według wytycznych technicznych.
Dane do projektu:
- Metoda analityczna – polegająca na wstępnym wyznaczeniu punktu zbicia dwóch osi chodników „Chodnik taśmowy V” oraz „Chodnik taśmowy VI”
- Wyznaczenie kierunku punkty (305-306) oraz (306- pkt. Zbicia )
- Wstępna analiza zbicia, oparta na punktach osnowy poziomej od pkt: 508-515;
533-535;315-317 oraz od 301 do 307
Założonia dokładnościowe projektowanych pomiarów osnowy poziomej :
- błąd średni pomiaru kierunku mk=40cc
- błąd średni pomiaru długości md=5mm+50mm/km
Obliczenia:
Przygotowano plik wyjściowy z założeniami dotyczącymi geometrii projektowanej osnowy niezbędny opracowania wstępnej analizy dokładności.
Wyznaczenie współrzędnych punktu zbicia:
Dwie osi chodnika (istniejącego chodnika taśmowego V i projektowanego) metoda analityczną. Wyznaczono na mapie projektowany chodnik, zaznaczono osie chodnika i punkt zbicie w miejscu przecięcia chodnika taśmowego. Odczytano współrzędne dwóch punktów na osi chodnika istniejącego oraz dwóch punktów z chodnika projektowanego. Na podstawie współrzędnych wyznaczono metodą analityczną równania dwóch prostych przechodzących przez punkty poszczególnych osi chodników. Na końcu wyliczono współrzędne punktu zbicia, jako punktu przecięcia dwóch prostych:
Numer punktu | X | Y |
---|---|---|
Punkt zbicia | 1370,00 | 1156,00 |
Wyznaczenie kierunku:
W celu wyliczenia kierunku z punktu 306 na punkt „zbicie1” wykorzystano otrzymane współrzędne punktu „zbicie1” oraz sczytano z mapy ( metoda analityczna) współrzędne punktu 306 .
Kierunek | 250,4800g. |
---|
Sporządzenie pliku tekstowego do wstępnej analizy:
- bezbłędne współrzędne punktów nawiązania dwóch ciągów:
Nr pkt | X | Y |
---|---|---|
514 | 1128,00 | 1567,00 |
515 | 1054,00 | 1592,00 |
- przybliżone współrzędne punktów I ciągu poligonowego;
- przybliżone współrzędne punktów II ciągu poligonowego;
Wykonanie pierwszej analizy:
- otrzymano dane o błędach poprzecznych i podłużnych;
Punkt | Azymut boku zbicia | Błędy średnie zbicia | Błędy graniczne (k=3) |
---|---|---|---|
poprzeczny(mm) | podłużny(mm) | ||
zbicie1 | 50.0000 | 65.9 | 57.1 |
zbicie2 | 150.0000 | 52.3 | 18.7 |
Suma | 250.4800 | 67.6 | 65.3 |
Wprowadzono pomiar giro-azymutu:
- by zwiększyć dokładność wyznaczono giro-azymut;
- obserwację zaproponowano na boku 302 – 303;
Wykonanie drugiej analizy:
- otrzymano dane o błędach poprzecznych i podłużnych;
Punkt | Azymut boku zbicia | Błędy średnie zbicia | Błędy graniczne (k=3) |
---|---|---|---|
poprzeczny(mm) | podłużny(mm) | ||
zbicie1 | 50.0000 | 42.2 | 31.3 |
zbicie2 | 150.0000 | 51.1 | 18.5 |
Suma | 250.4800 | 47.1 | 52.9 |
Wnioski:
W wyniku otrzymanych analiz stwierdzono iż sumaryczny błąd podłużny i poprzeczny zmniejszył się, jak również poprawiła się dokładność błędów na azymutach.