W Polsce codziennie pali tytoń 33,5% dorosłych mężczyzn
(5,2 miliona) i 21% dorosłych kobiet (3,5 miliona), łącznie
27% (8,7 mln) dorosłych Polakow. W Polsce jest rownież
ponad milion okazjonalnych palaczy (około 3,3% u obu płci).
Codzienni i okazjonalni palacze stanowią 30,3% populacji,
łącznie 9,8 miliona, w tym 36,9% mężczyzn i 24,4% kobiet.
Na obszarach wiejskich odsetek osob codziennie palących
wynosi 24.4%, okazjonalnie palących 3,5%, łącznie na wsi
obecnie pali 27,8% populacji, podczas gdy na obszarach
miejskich jest 28,6% codziennie palących oraz 3,3%
okazjonalnych palaczy (łącznie jest to 31,9% obecnie palących).
W populacji mężczyzn mieszkających na wsi odsetki
codziennych i okazjonalnych palaczy oraz obecnie palących
wynoszą odpowiednio 32,1% i 3,5% oraz 35,7%, a wśrod
mężczyzn z miast 34,4% i 3,2% oraz 37,7%. W populacji
kobiet zamieszkałych na wsi odsetki te są rowne: 16,8%,
3,4% oraz 20,2%, a w miastach odpowiednio 23,5% i 3,3%
oraz 26,8%.
- może zamiast tego tabelka? Jest w tym pliku i w tej prezentacji którą przesłałaś taka na której to wszystko jest ujęte.
Wybarłam to z prezentacji, którą Ci wysłałam:
Palenie tytoniu jest jednym
z największych w historii,
zagrożeń dla zdrowia publicznego
Konwencja Ramowa o Zwalczaniu Tytoniu
Framework Convention on Tobacco Control
FCTC
Pierwszy traktat międzynarodowy
z zakresu zdrowia publicznego
dotyczący walki z używaniem tytoniu.
Przyjęta w maju 2003 przez WHO
ratyfikowana przez ponad 160 krajów,
w tym także Polskę.
ochrona przed dymem tytoniowym
ochrona przed jego tragicznymi skutkami zdrowotnymi, ekonomicznymi i społecznymi
trwałe zmniejszenie używania tytoniu na świecie
zapewnienie wsparcia różnych instytucji w działaniach przeciwko epidemii palenia tytoniu, zarówno na szczeblach krajowych,
jak i w ujęciu ogólnoświatowym.
obniżenie podaży, jak i popytu na tytoń
Raport who, powstał w 2008 roku. – Jest Dokumentem strategicznym, gdyż jest Jest źródłem wiedzy o szerzącej się epidemii używania tytoniu na świecie oraz
narzędziem bezpośrednio wspierającym wdrażanie Konwencji FCTC.
Program Power- kluczowe kierunki działania (sześć kluczy)
Monitor
— monitorowanie konsumpcji tytoniu
i skuteczności prowadzonych działań prewencyjnych
GROMADZENIE DANYCH
Protect
— zapewnienie ochrony przed dymem tytoniowym
ZAKAZ PALENIA W MIEJSCACH PUBLICZNYCH
(KILKA PAŃSTW–ZAKAZ PALENIA W MIEJSCACH PRACY
-> SPADEK OGÓLNEJ LICZBY O 29%)
Offer help
— oferowanie pomocy w rzucaniu palenia
LINIE TELEFONICZNE I REFUNDACJA FARMAKOLOGICZNEGO LECZENIA ZASTĘPCZEGO
Warn
— ostrzeganie o niebezpieczeństwach
związanych z używaniem tytoniu
GRAFICZNA INFORMACJA ZAJMUJĄCA MIN. 30% PACZKI -15KRAJÓW=6%
RYGORYSTYCZNE STANDARDY OSTRZEŻEŃ-OBRAZKI -5KRAJÓW=4%
Enforce Smoking ban
— wprowadzenie zakazu reklamowania
i promowania wyrobów tytoniowych
oraz sponsorowania przez przemysł tytoniowy
5% POPULACJI ŻYJE W KRAJACH, W KTÓRYCH OBOWIĄZUJE
CAŁKOWITY ZAKAZ REKLAMY, NATOMIAST PONAD POŁOWA DZIECI ŻYJE W KRAJACH,
GDZIE NIE JEST ZABRONIONE ROZDAWANIE TYTONIU W RAMACH PROMOCJI
Raise taxes
— podniesienie podatków i cen na wyroby tytoniowe
-> W CELU OGRANICZENIA KONSUMPCJI
W 4 KRAJACH=2% PODATEK>75% CENY DETAL.
Żaden kraj nie wprowadził kompleksowo wszystkich sześciu strategii MPOWER
na najwyższym poziomie,
mimo że ich pełne wdrożenie i egzekwowanie pomogłoby uchronić miliony ludzi
przed wpływem tytoniu, a to z kolei zapobiegłoby ich kalectwu lub śmierci.
Mimo licznych dowodów na skuteczność rozwiązań proponowanych w MPOWER
i mimo poparcia społecznego dla walki
z tytoniem…
tylko jeden kraj na pięć kompleksowo zrealizował którąkolwiek z głównych strategii
tego pakietu na poziomie gwarantującym pełną ochronę swoich mieszkańców.
dochód uzyskiwany z opodatkowania wyrobów tytoniowych
jest ponad 500 razy wyższy
niż kwoty wydatków ponoszonych
z tytułu walki z tytoniem
A to już z tego GATSa:
Obecnie obowiązuje
przyjęty uchwałą Rady Ministrow z dnia 15 maja 2007 r.
Narodowy Program Zdrowia na lata 2007–2015. Jego realizację
koordynuje Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego
we wspołpracy z Ministerstwem Zdrowia. Zmniejszenie
rozpowszechnienia palenia tytoniu zostało uznane w programie
za cel operacyjny nr 1 w części dotyczącej czynnikow
ryzyka i działań w zakresie promocji zdrowia.
Szczegołowy zakres i kierunki działania, zadania do wykonania
i zasady wspołdziałania rożnych instytucji w urzeczywistnianiu
tego celu określa Program Ograniczania
Zdrowotnych Następstw Palenia Tytoniu w Polsce przyjęty
przez Radę Ministrow na podstawie art. 4 ustawy z dnia 9
listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami
używania tytoniu i wyrobów tytoniowych.
Model Zdrowotne i Ekonomiczne Koszty
Palenia Tytoniu (ang. Health and Economic Cost of Smoking
– HECOS), ktory został opracowany pod koniec lat 90.
przez Światową Organizację Zdrowia w celu oszacowania
kosztow leczenia chorob spowodowanych paleniem tytoniu
w czterech pilotażowych krajach (Francji, Niemczech, Polsce
i Wielkiej Brytanii)2, posłużył do obliczenia, że leczenie
przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, astmy, choroby
niedokrwiennej serca i raka płuc spowodowanych aktywnym
paleniem może kosztować Polskę nawet 200 mld zł w ciągu
najbliższych 20 lat, a koszty związane z leczeniem ofiar
biernego palenia mogą sięgnąć w tym czasie 22 mld zł
Globalny sondaż dotyczący używania tytoniu przez osoby
dorosłe (ang. Global Adult Tobacco Survey - GATS)
przeprowadzony w Polsce w latach 2009-2010
Badanie GATS w Polsce było koordynowane przez Ministerstwo
Zdrowia oraz biuro WHO w Polsce i przeprowadzone
przez Centrum Onkologii - Instytut im. Marii
Skłodowskiej-Curie w Warszawie, Warszawski Uniwersytet
Medyczny oraz Pentor Research International.
Celem badania GATS było zebranie porownywalnych
w skali międzynarodowej danych dotyczących używania
tytoniu i sposobow ograniczenia tego zjawiska. Dokonano
tego przy użyciu standaryzowanego kwestionariusza oraz
zachowaniu tych samych procedur doboru proby, zbierania
danych i zarządzania nimi we wszystkich krajach
prowadzących badanie.
W celu zapewnienia reprezentatywności wynikow badania
w skali kraju, uwzględniając przy tym podział na
tereny wiejskie i miejskie oraz płeć respondentow, zastosowano
trzywarstwowy dobor proby. Do badania wytypowano
14 000 gospodarstw domowych i ostatecznie
przeprowadzono 7 840 pełnych wywiadow z osobami
w wieku 15 i więcej lat, a ogolny wskaźnik odpowiedzi
(ang. response rate) wyniosł 65,1%. Sondaż GATS
w Polsce dostarczył informacji na temat palenia papierosow
i używania tytoniu w innej formie, rzucania palenia,
biernego palenia, ekonomicznych aspektow palenia
tytoniu oraz wiedzy, postaw i postrzegania używania tytoniu.
Dane do sondażu zebrano za pomocą palmtopów.
Od wielu lat palenie tytoniu jest największą pojedynczą przyczyną
zgonow w dorosłej populacji Polski, ktorej można zapobiec.
Najwyższą liczbę zgonow przypisywanych paleniu
tytoniu zaobserwowano – szczegolnie w statystykach dotyczących
umieralności na raka płuc – w latach 80. i 90., kiedy
Polska, wraz z innymi krajami Europy Środkowo-Wschodniej,
ponosiła największe straty zdrowotne wywołane paleniem tytoniu
[Peto et al. 2006; Zatoński 2004a; Zatoński 2003b;
Zatoński i in. 2008; Zatoński 2008; Zatoński, Mańczuk
2010]. Szacunkowe dane epidemiologiczne pokazują, że w
2000 roku palenie wyrobow tytoniowych było przyczyną
około 69 000 zgonow (57 000 u mężczyzn i 12 000 u kobiet),
z czego około 43 000 stanowiły przypadki zgonow w
wieku 35-69 lat (37 000 u mężczyzn i 6000 u kobiet)
W latach 90. powstały w Polsce pierwsze specjalistyczne poradnie
leczenia uzależnienia od tytoniu. Od 2004 r. leczenie uzależnienia od tytoniu jest finansowane
przez NFZ i oferowane na dwoch poziomach: w placowkach
podstawowej opieki zdrowotnej oraz w poradniach specjalizujących
się w pomocy w rzucaniu palenia. Finansowanie
nie obejmuje zwrotu pacjentom kosztow zakupu lekow
W 2009 roku w 10 z 16 wojewodztw działały 24 poradnie
specjalistyczne.
Dodatkowe działania mające na celu pomoc w rzucaniu
palenia są wdrażane przez Głowny Inspektorat Sanitarny
[GIS 2006]. Obejmują one realizację edukacyjnych programow
prewencyjnych oraz kampanii społecznych mających
na celu zwiększenie świadomości społecznej na temat
konsekwencji zdrowotnych palenia tytoniu i korzyści wynikających
z rzucenia palenia, w tym opracowanie i rozpowszechnianie
materiałow edukacyjnych o tematyce
zdrowotnej związanej z paleniem tytoniu. Niektore z tych
działań są finansowane ze środkow władz lokalnych. Kolejnym sposobem na pomoc w rzucaniu palenia jest otwarcie
infolinii dla wszystkich osob pragnących zerwać
z nałogiem. W ostatnich latach jej funkcjonowanie oparto na najlepszym
standardzie działania4, a na paczkach papierosow
pojawił numer telefonu infolinii, dzięki czemu liczba dzwoniących
wzrosła do poziomu 10 000 osob rocznie. Działania
infolinii w latach 1998 – 2006 były finansowane ze środkow
rządowego Programu Ograniczania Zdrowotnych Następstw
Palenia Tytoniu w Polsce, a następnie od 2007 roku ze środkow
rządowego Programu Prewencji Pierwotnej Nowotworow.
Kampanie medialne dotyczące szkodliwości palenia
Kampanie medialne mające na celu ograniczenie palenia tytoniu
mają w Polsce długą historię i jest ich bardzo wiele.
. Dwie z nich to kampanie o zasięgu
ogolnokrajowym: kampania „Rzuć palenie razem z nami”,
oraz Światowy Dzień bez Tytoniu.
Po raz pierwszy kampania „Rzuć palenie razem z nami”
została zorganizowana w 1991 roku w Warszawie przez
Fundację „Promocja Zdrowia” [Jaworski i in. 1999; Zatoński
2004b]. Od 1992 roku przekształciła się ona w kampanię
o zasięgu ogolnokrajowym, realizowaną przy wspołpracy
agencji rządowych i organizacji pozarządowych w tym m.in.
Fundacji „Promocja Zdrowia”, Obywatelskiej Koalicji „Tytoń
albo Zdrowie”, Ministerstwa Zdrowia, Głownego Inspektoratu
Sanitarnego i Centrum Onkologii - Instytutu w Warszawie. Badania sondażowe pokazują, że w okresie
od 1992 do 2008 roku dzięki tej kampanii około 4 milionow
Polakow rzuciło palenie.
Głownym problemem działań lokalnych jest brak ich ciągłości
spowodowany ograniczonymi środkami oraz niewystarczającymi
zasobami ludzkimi. Ponadto wdrażanie programow
dotyczących ograniczenia palenia tytoniu na poziomie
lokalnym jest nieobowiązkowe, w przeciwieństwie do np. programow
zapobiegających spożywaniu alkoholu czy uzależnieniu
od narkotykow – i dlatego są one rzadziej
realizowane.
Monika przeczytaj, może wymaga usystematyzowania, chociaż tak prosto się nie da tego. (możesz zamienić kolejność akapitów, ale przeczytaj, żęby wiedzieć czy są dobrze zrobione, dodaj dane w formie tabeli, jeśli chcesz i nie będzie za długo to mogą być z prezentacji albo z e źródeł od niej. Na koniec jak już jest temat kampanii to można dodać info o tej kampanii „mam haka na raka”
Nie wiem jak prowadzaca podchodzi „do polskich znaków” zawsze można się wyłgać, że u nas SĄ ;-p
WEDŁUG MNIE TO I TAJ SPORO JAK NA 10 MIN RESZTA W TWOICH RĘKACH. W RAZIE KŁOPOTÓW PISZ, ALE NIE GWARANTUJĘ, ŻE DZIŚ CI ODPISZĘ BO PADAM NA TWARZ. JUTRO BĘDĘ ONLINE 15-16 I 20-21POZDRAWIAM