Eksperyment Ascha [1955]
Asch prosił ochotników, którzy zgłosili się do jego eksperymentu, aby jak najdokładniej przyjrzeli się trzem liniom (A, B, C) i zadecydowali, do której z nich najbardziej podobny jest odcinek X narysowany obok. Badani zmieniali swoje zdanie i kłamali, mówiąc to co inni członkowie grupy. Asch zinterpretował ten wynik jako objaw uległości wobec większości - konformizmu - motywowanego lękiem przed odrzuceniem przez grupę oraz pragnienia bycia akceptowanym przez członków grupy. Jest to główny motyw tak zwanego konformizmu normatywnego. Taki konformizm polega na skłonności do podporządkowywania się niepisanym normom obowiązującym w danej grupie w obawie przed byciem wykluczonym z niej.

Eksperyment Zimbardo [więzienny]
Przeprowadzili: Philip Zimbardo, Craig Haney, Curt Banks i David Jaffe.
Eksperyment dotyczy poniżającego doświadczenia w życiu człowieka, jakim jest pobyt w więzieniu. Badania te stały się znane i kluczowe dla psychologii, ponieważ zawierały mnóstwo informacji dotyczących ludzkiej natury i jej zachowań.
Według autorów w zachodnich systemach penitencjarnych istnieje wiele nieprawidłowości, czego dowodem są bunty w więzieniach. Podczas selekcji kandydatów kierowano się ich dobrą kondycją psycho-fizyczną oraz brakiem kryminalnej przeszłości.

Wyróżnia się 3 główne elementy systemu penitencjarnego:
1.Strażnicy
2.Więźniowie
3.Struktura organizacyjna i warunki fizyczne w więzieniu

Eksperyment Milgrama
Milgram przeprowadził eksperyment, w którym brali udział "nauczyciele" i "uczniowie". Rolą uczniów było zapamiętać pewną liczbę słów, a do nauczycieli należało wymierzenie kary gdy uczniowie nie zdadzą egzaminu. Karą był silny wstrząs elektryczny.
Za każdy błąd nauczyciel wydzielał karę: pociągał za wajchę tym samym elektryzując ucznia.
Jeśli osoba grająca rolę nauczyciela poddawała w wątpliwość metodę, to prowadzący naukowiec mówił po prostu: eksperyment wymaga abyś kontynuował.
65 procent uczestników kontynuowało, elektryzując biorących w nim udział uczniów, pomimo wrzasków spowodowanych bólem.

Międzykulturowe badania Ekmana nad wyrazami mimicznymi emocji
[emocje: lęk, wściekłość, zaskoczenie, odrazę, smutek lub też radość]

1]Ekman odkrył, że wyraz twarzy zdradzający cztery z nich (strach, złość, smutek, zadowolenie) rozpoznawany jest we wszystkich kulturach na świecie, w tym przez ludy nie znające ani kina, ani telewizji, co zdaje się świadczyć, że są one uniwersalne. Ekman pokazywał zdjęcia twarzy wyrażających dokładnie różne emocje przedstawicielom kultur tak odległych od naszej jak kultura żyjącego w górach Nowej Gwinei i tkwiącego jeszcze w epoce kamiennej plemienia Fore i stwierdził, że w każdym zakątku Ziemi rozpoznaje się bez trudu te same podstawowe emocje.

2]Ekman i jego współpracownicy udowodnili to, co jako pierwszy głosił Darwin – że ten sam zbiór ujawniających emocje wyrazów twarzy jest uniwersalny dla całego gatunku ludzkiego, przypuszczalnie dlatego, że są one wrodzonymi komponentami naszego  dziedzictwa ewolucyjnego. Ludzie na całym świecie , niezależnie od różnic kulturowych, rasy, płci, czy wykształcenia, wyrażają podstawowe emocje w ten sam sposób i potrafią rozpoznawać emocje doznawane przez innych , odczytując wyraz ich twarzy. Istnieje wiele dowodów, które świadczą, że 7 wyrazów twarzy przybieranych pod wpływem emocji - szczęścia, zdziwienia, gniewu, wstrętu, strachu, smutku i pogardy - jest rozpoznawanych na całym świecie.Badacze emocji na ogół są zgodni co do tego, które ruchy mięśni twarzy są związane z każdą z wyżej podanych emocji.  Eksperymenty rejestrujące ruchy mięśni twarzy u osób badanych, które wyobrażały sobie w tym czasie sytuacje wywołujące poszczególne nastroje , ujawniły specyficzne układy grup mięśniowych odmienne dla myśli radosnych, smutnych, gniewnych. Na przykład na wyraz mimiczny radości składa się podniesienie kącików ust i ściśnięcie dolnych powiek, na wyraz zdumienia składa się podniesienie brwi i górnych powiek, co powiększa oczy,  oraz otwarcie ust

Emocje jako cecha ogólnoludzka
Emocje są dziedzictwem kulturowym, zdolnością adaptacyjną i ich znajomość jest bardzo przydatną w życiu wiedzą. Rozum w celu podjęcia określonego działania wymaga czasu – podczas, gdy emocje natychmiast mobilizują do konkretnych czynności, często mimowolnie i z minimalnym udziałem świadomości. Na przykład, emocja strachu powiązana jest z zagrożeniem i skutkiem jej występowania jest zwiększony przepływ krwi z różnych narządów do nóg – dzięki czemu w razie konieczności możliwa jest jak szybka ucieczka.

Sposoby wyrażania emocji
W Europie, Brazylii, Japonii, USA i dżunglach Papui-Nowej Gwinei pokazywał napotkanym osobom zdjęcia twarzy wyrażających różne emocje. Nikt nie miał problemu z rozszyfrowaniem znaczenia napięcia mięśni twarzy. W ten sposób Ekman dowiódł, że sposób wyrażania emocji jest wrodzony, a nie – jak wcześniej uważano – wyuczony kulturowo. Co więcej, ekspresja emocji jest mimowolna - niemal niemożliwe jest powstrzymanie ich czy ukrycie. Choć oczywiście, można próbować. Jednak, zwłaszcza gdy kłamiemy, "mikro-sygnały" na temat silnie przeżywanych emocji będą niewzruszenie przemykać po naszych twarzach, nim uda nam się je powstrzymać.