Samorząd w Szwajcarii
Informacje ogólne
Państwo federacyjne złożone z 26 kantonów
Podział kompetencji między federację a kantony
Federacja:
Władza ustawodawcza — Zgromadzenie Związkowe: dwustuosobowa Rada Narodowa i 46 osobowa Rada Kantonów
Parlament ma szereg praw wykonawczych
Władza wykonawcza — Rada Federalna z Prezydentem Związku (zmieniany co rok)
Nie istnieje wotum nieufności
Ustrój ma cechy systemu parlamentarno—komitetowego
Szwajcaria jako państwo federacyjne od 1848
Daleko idąca samodzielność kantonów i gmin
Słaba władza centralna
Rząd federalny odpowiedzialny za politykę zagraniczną, obronę i gospodarkę narodową
Najważniejsze partie reprezentowane we władzy wykonawczej
Konfederacja Szwajcarskich Aglomeracji – promuje współpracę trzech szczebli w istotnych dziedzinach
Występują referenda obligatoryjne i fakultatywne, ustawodawcza i konstytucyjna inicjatywa ludowa
Obywatele podejmują decyzję w referendach (sprawy lokalne, autostrady, podatki krajowe, członkostwo w organizacjach typu ONZ)
Kantony
Posiadają szeroki zakres władzy i samodzielności
Posiadają własne organy ustawodawcze
Są to organy jednoizbowe
Landsgemeinde — Zgromadzenie Ludowe
Organ polityczny na terenach wiejskich
W kantonach centralnie zarządzanych funkcjonowało na poziomie dystryktów
Nie zapewnia anonimowości głosowania
Niepraktyczne i uciążliwe ze względu na ilość obywateli głosujących
Funkcjonuje tylko w dwóch kantonach obecnie
Wybiera się na nim gubernatora i jego zastępcę, następnie sędziowie i prokurator
Uchwala się zmiany prawa konmstytucyjnego, wysokość podatków i decyzje dotyczące funkcjonowania kantonu
Każdy uczestnik ma prawo zgłosić wniosek, poprawkę, odrzucić albo przełożyć wniosek do pon. rozpatrzenia tylko w Glarus w innych jedynie głosowanie za lub przeciw
Zebraniu przewodniczy gubernator
Decyzja jest ostateczna i niepodważalna
W Appenzell Innerrhoden wybiera się najwyższe władze wykonawcze — Radę rządową i Przewodniczącego Rządu, członkowie sądu i szefa sprawiedliwości, podejmuje uchwały
Organy władzy wykonawczej
Regierungsrat — Rada Rządowa (niemieckojęzyczne) i Rada Państwowa (francuskojęzyczne)
Kolegialne, liczą od 5 do 7 członków
Kantony są władne samodzielnie organizować system edukacji i usług społecznych
Każdy ma swoją policję i prawo
Mają największy udział w finansach publicznych
Pośrednicy między konfederacją a gminami
Gminy
Powierzchnia od 0,28 do 282 km2
Dzielą się na miejskie i wiejskie
Miasta nie mają innych praw od gmin wiejskich
Każdy Szwajcar jest obywatelem jednej lub kilku gmin, zależnie od miejsca urodzenia, pracy, zamieszkania.
Gminy bogate nie chcą się łączyć z biedniejszymi
Tendencja do spadku liczby gmin
Kantony oferują finansowe korzyści dla gmin zgadzających się na zmiany granic
Mają zagwarantowane prawo do autonomii, swobodę do łączenia się, prawo nakładania podatków
Władza prawodawcza należy do parlamentu gminy a wykonawcza do rady gminy (wybierana na zgromadzeniu gminy) LUB
O budżecie decydują mieszkańcy
Władze organizują referenda
Na zgromadzeniach obywatele przyjmują roczny obrachunek i budżet na rok następny oraz wybierają swoje władzy
Władze funkcjonują na zasadzie wolontariatu
Trzecia forma sprawowania władzy — komisja obywatelska
Zgromadzenie gminne
Uchwalanie obrachunku rocznego i preliminarza stopy podatkowej
Można wniosek odrzucić, przełożyć lub zostawić bez rozpatrywania
Każdy może zabrać głos
Uchwały podejmowane przez podniesienie ręki
Rada Gminy
Zarządzanie i ustalanie termin zgromadzenia gminnego
Przewodniczący — dba o przebieg obrad, orzeka o zgodności z prawem wniosków
Sekretarz gminy — sporządza protokół
3-7 członków
Wybory bezpośrednie
Posiada większą swobodę w gminach, gdzie władza prawodawcza należy do zgromadzenia gminnego, jeżeli w gminie jest parlament, to egzekutywa musi współdziałać z partiami i politykami
Parlament gminy
Wybory powszechne, proporcjonalne
Różne rodzaje gmin
Gmina obywatelska — zadania przekazane przez ustawy
Gmina polityczna — terytorialne, władcze korporacje na szczeblu komunalnym, administrują całym obszarem
Gminy specjalne — korporacje publiczno-prawne
Kościelne
Ubogich
Szkolne
Zadania gmin
Kultura
Sport pozaszkolny
Szkolnictwo
Opieka zdrowotna, społeczna
Porządek i bezpieczeństwo
Policja drogowa
Przedsiębiorstwa komunalne
Zaopatrzenie w gaz, elektryczność, TV
Komunikacja publiczna
Mają prawo uchwalania budżetu i podatków
Zbierają podatki federalne, kantonalne i lokalne
Mogą regulować
Organizację gminy
Komunalne regulacje budowlane
Plany zagospodarowania przestrzennego
Związki gmin — celowe związki wykonujące konkretne zadania (zaopatrzenie w wodę, kanalizacja, prowadzenie szkół, szpitali, pomocy społecznej, ruchu drogowego)
Szeroko rozwinięta autonomia finansowa gmin — prawo posiadania własnego budżetu, pobieranie podatków i opłat
Budżet uchwalany przez parlament gminy, zgromadzenie lub samych obywateli; nadzór sprawują komisje oraz administracja kantonów
Nadzór nad gminami sprawowany przez kanton, zajmuję się nim departament sprawiedliwości
Są niezależnymi instytucjami publicznymi
Łączenie się gmin
Obywatele rzadko akceptują łączenie się gmin jeżeli to oznacza płacenie wyższych podatków
Małe gminy nie chcą być wchłonięte przez większe, które mogą inaczej decydować w określonych sprawach
Musi występować duża zbieżność celów i oczekiwań
Gminy mają szeroką autonomię w administrowaniu i kontroli wydatków, ustalają wysokość podatków i dochodów z majątku
Łączenie usług przynosi efekty ekonomiczne
Związek administracyjny
Tradycyjna forma współpracy międzygminnej
Prawo prywatne reguluje relacje miedzy organizacjami i jednostkami na zasadach równości i oferuje możliwość podejmowania działalności przez kontrakty
Prywatne podmioty mogą także być członkami związków
Wprowadzenie regionalnych praw obywatelskich w sferze współpracy na poziomie gminnym przyniesie wprowadzenie struktur, gdzie indywidualni członkowie gminy mogą być przegłosowani przez regionalną większość
Współpraca na poziomie gmin prowadzi do pozbawienia prawa wyboru dla obywateli i parlamentów lokalnych
Warianty Nowego Zarządzania Publicznego
Neoliberalny – zmniejszenie rozmiarów sektora publicznego i zmierzanie do państwa minimalnego za pomocą prywatyzacji, outsourcingu i urynkowienia usług publicznych
Opiera się na zarządzaniu w sektorze prywatnym, eliminuje sztywne zasady modelu administracji publicznej opartej tylko na ramach prawnych i hierarchicznie kontrolowanej – przez wprowadzenie zasad menadżerskich. Chodzi o kierowanie i monitorowanie działalności administracyjnej, określanie i sprawdzanie celów i wyjść oraz wdrażanie innowacyjności i elastyczności działań administracyjnych poprzez przekazanie odpowiedzialności za zasoby finansowe i ludzkie.
Szwajcarski model opiera się na trzech elementach: zdefiniowaniu produktu, budżecie globalnym i kontrolingu
Popularne są zmiany w zakresie zarządzania zasobami ludzkimi (eliminacja statusu urzędnika służby cywilnej, płaca związana z wykonywaną pracą, środki rozwoju osobistego)
Realizacja NMP nie jest szeroko wdrażana w małych i średnich gminach