STYL	CECHY WYGLĄDU ZEWNĘTRZNEGO	CECHU WYGLĄDU WNĘTRZA	ZNACZENIE	PRZYKŁADY BUDOWLI	OŚRODKI W POLSCE
Romański	Mury masywne i grube, najczęściej z kamiennych kostek; małe okna; specjalne obramowanie otworu drzwiowego (tzw.portal) o kształcie półkolistym, wgłębiony w murze uskokowo, częściowo składający się z kolumienek ozdobionych często płaskorzeźbami; proste, kubiczne bryły;	ciemne, chłodne, niskie; nawa środkowa wyższa i szersza oraz 2 lub 4 niższe nawy po bokach oddzielone od nawy głównej rzędem rzeźbionych kolumn; nawa główna najczęściej od wschodu zamknięta półkolistą ścianą; sklepienia kolebkowe, krzyżowe, klasztorne i stropy płaskie;	Głównie sakralne, kościoły i budowle sakralne; świątyni nadawano zwykle układ halowy lub bazylikowy; plan budowli ma kształt krzyża; charakter obronny budowli; konstrukcja bryły zwykle modułowa- składała się z przejrzystego układu spiętrzonych brył;	Kościół św. Andrzeja, Jana; Krypta św. Leonarda w Krakowie; kolegiata w Opatowie; kolegiata Tumie; kolegiata w Kruszwicy; rotunda św. Prokopa w Strzelinie; opactwo Cystersów w Wąchocku, Henrykowie; bazylikowa katedra romańska w Spirze;	Poznań, Gniezno, Mogilno, Strzelno, Kruszwica, Płock, Czerwińsk, Tum, Inowłódz, Sulejów, Wąchock, Żarnów, Opatów, Koprzywnica, Tyniec, Kraków, Cieszyn, Trzebnica, Wrocław;
Gotycki	Mury cienkie, strzeliste, smukłe, najczęściej zbudowane z cegły; okna duże często w kształcie koła, wypełnione witrażami; bogactwo wieżyczek bardzo wąskich, ostrych i zdobionych; dekoracyjne wykończenie okien, ścian w postaci wzorów geometrycznych (kół, łuków itp.); podstawowe układy przestrzenne świątyń to bazylika i kościół halowy; jednonawowe korpusy świątyń i prostokątne prezbiterium; szkieletowy system konstrukcyjny (przyporowy); podstawowy budulec to cegła;	Jasne, przestronne, wysokie; charakterystyczne sklepienia krzyżowo- żebrowe, gwiaździste, wachlarzowe, kryształowe, palmowe; systemy filarów; ostre łuki; masowe stosowanie detali i zdobień;	Obiekty sakralne i ratusze, budowle obronne i użyteczności publicznej (zamki, barbakany, baszty, mury, sukiennice, bramy, kamienice, kolegia uniwersyteckie); plan kościołów na ogół silnie wydłużony;	Kościół św. Katarzyny, Bożego Ciała, Barbakan, o.o. Dominikanów, Ratusz, o.o. Franciszkanów, Kościół Mariacki w Krakowie, kościół parafialny w Ziębicach, brama Wolińska w Goleniowie, katedra w Gnieźnie, zamek w Malborku, kościół św. Elżbiety, Marii Magdaleny, Ratusz we Wrocławiu;	Szczecin, Kamień Pomorski, Kołobrzeg, Białogard, Słupsk, Gdańsk, Pelplin, Malbork, Orneta, Frombork, Chełmno, Toruń, Kraków, Nieszawa, Sandomierz, Jędrzejów, Nowy Korczyn, Lubiąż, Trzebnica, Wrocław, Gniezno, Poznań;
Renesansowy	Ściany zewnętrzne często urozmaicone poprzez ścięcie krawędzi płyt pod pewnym kątem lub różnokolorowe tynki dające wielobarwną kompozycję; bogactwo kolumn zdobionych wzorami geometrycznymi lub roślinnymi; w budownictwie sakralnym kopuły jako wykończenie dachu; występuje element attyki, czyli ścianki wznoszącej się ponad gzymsem budynku pełnej, ażurowej lub schodkowej, często zdobione głowami potworów;	Podział części głównej budynku na jednakowej wielkości segmenty oddzielone od siebie kolumnami; charakterystyczny drewniany strop z odkrytymi belkami zdobionymi rzeźbami (warkocze, motywy roślinne), kasetony;	Nawiązanie do tradycji antycznej; harmonia i statyka kompozycji; tematyka zarówno religijna, jak i świecka; wzrost rangi społecznej artysty; kościoły, zamki, pałace, kamienice, budynki użyteczności publicznej;	Willa Decjusza, dziedziniec Zamku Królewskiego na Wawelu, Sukiennice w Krakowie, kamieniczki na rynku w Kazimierzu Dolnym, Zamek Wedlów w Tucznie, Ratusz w Sandomierzu;
Barokowy	Miękkie linie przypominające falującą wstążkę, szczególnie wyszukane, nierzadko dziwaczny wygląd budowli, przepych dekoracji; nowy typ kościoła (prototyp- jezuicki kościół Il Gesu w Rzymie); silny związek z rzeźbą i architekturą (obfitość figur, stuiki);	Bardzo bogato zdobione, pokryte rzeźbami i malowidłami; dynamizm, bogactwo ornamentacji, efekty światłocieniowe, monumentalizm,	Budowle dosyć duże powierzchniowo, często otoczone przestronnymi placami i parkami; wielkie pałace i ogrody o regularnym planie, w nich często efekty wodne –kaskady, kanały baseny;	Kościół św. Piotra i Pawła, Pijarów w Krakowie, „Pałac na Wodzie” w Warszawie, Pałac Potockich w Łańcucie, kamieniczki przy rynku w Opolu, kościół parafialny w Krzeszowie, kościół w Wambierzycach
Rokoko	Płynność i miękkość linii; elegancja; powszechne stosowanie wielu wariantów motywów muszli (fr. Rocallie= muszla, stąd nazwa stylu) lub kogucich grzebieni; przepych; przesadne zdobnictwo;	Jasne kolory; niewielkie, lekkie i ozdobne meble; ozdobne drobiazgi porcelanowe; Motywy kwiatów, roślin, girland, wodorostów, także motywy egzotyczne, zwłaszcza chińskie; wprowadzenie krzywizn i zaokrągleń naroży; rezygnacja z wszelkiego uporządkowania;	W przeciwieństwie do baroku unikanie tematów poważnych; zamiłowanie do barw pastelowych	Poczta saska w Warszawie
Klasycystyczny	Akcentowanie głównego wejścia przez trójkąt podparty na kolumnach, podłużnie prążkowanych, u góry zdobionych; budowle zazwyczaj na planie koła lub kwadratu, często z kolumnadą (kolumny doryckie bez bazy);	Dominują rzeźby figur i płaskorzeźby; malarstwo dekoracyjne (rośliny, kwiaty, kosze z owocami);	Częste parki krajobrazowe i akwedukty	Teatr Wielki, Pałac Któlikarnia, kościół św. Aleksandra, Pałac Mostowskich, dawna Komora Wodna, Belweder w Warszawie, hotel „Pod różą” w K rakowie
Realizm socjalistyczny	Proste, kanciaste formy, ubogie w detale, budynki niewiele różnią się od siebie;		Najczęściej bloki, budynki użyteczności publicznej, zakłady przemysłowe;	Zabudowania Nowej Huty, Pałac Kultury i Nauki w Warszawie;