38.Święta wojna w czasie podbojów kolonialnych ? XIV-XIX wiek

czasie wielkich odkryć geograficznych i kolonizacji zdobywanie przez państwa europejskie nowych terenów zakładanie tam osad handlowych, faktorii i czerpanie z tego tytułu zysków miały charakter świętej wojny. Nawracanie czy to muzułmanów na ziemiach kultury islamskiej, Indian czy pogan- za każdym razem wykorzystywano ten sam czynnik ukierunkowywania na właściwą wiarę. Oczywiście był to tylko jeden z powodów walki gdyż bardzo działały na wyobraźnie zdobywców perspektywy zdobycia łupów, ubicie dobrego interesu i poniekąd działanie ku chwale władcy czy wyznaczania swoich stref wpływów. Idea świętej wojny tak na dobra sprawę nie była obecna wszędzie gdzie obecne były siły kolonialne (np. w Syrii gdzie nie pojmowano większych prób nawracania tamtejszej ludności muzułmańskiej).

Wyprawy Hiszpanii i Portugalii do Maghrebu i innych państw w Afryce Północnej propagowano walką z islamem, prowadzeniem świętej wojny, rozszerzeniem wpływów chrześcijaństwa. Bardzo ważnym czynnikiem motywującym podróżników było poczucie świętej misji połączenia się z „chrześcijańskimi Indiami” (tak określano Etiopię) i kontynuowanie z nimi u boku walki misyjnej. Należało również odpowiedzieć na ważną kwestię czy władza niewiernych jest legalna. Tutaj duże prawa rościł sobie Papież który również dla poszerzenia swoich wpływów chciał być przywódcą chrześcijaństwa w walce z niewiernymi.

Działalność handlowa Portugali w Mauretanii gdzie był dość niski odsetek nawróceń oraz w Afryce Równikowej nie miała dużo wspólnego z ideą świętej wojny. Głównie chodziło tu o odnalezienie jak najlepszych miejsc do pozyskiwania złota tam występującego. Z czasem rozwijającej się sytuacji z podbojami nowych terenów Senegal, Sierra Leone i inne podboje były za każdym razem usprawiedliwiane koniecznością walki o wiarę, zwracano się do papieża o regulowanie prawne tych przedsięwzięć.

Kolejne próby podbojów w Afryce stawały się coraz mniej opłacalne i coraz bardziej kosztowne, upadały kolejne porty i miasta na jej wybrzeżu, a dowodem przestarzałości i nieaktualności świętej wojny była bitwa trzech króli w 1578 roku.

Jeśli chodzi o działalność konkwistadorów w Amerykach to była walka podparta ideologicznymi hasłami świętej wojny gdzie momentami jak np. w przypadku Cortesa łamano wszelkie prawa. Żyły tam ludy pogańskie do których jeszcze nie dotarło słowo Mahometa więc trzeba tam było rozpocząć chrystianizację od podstawa tworzyć instytucje kościelne itp. (XVI wiek)Walka o duszę i ciała niewiernych trwała do końca okresu kolonializmu.

W XVII- XIX wieku święta wojna była podejmowana tak samo przez państwa europejskie- skierowane to do Imperium Osmańskiego i tak samo do podbijanych i utrzymywanych kolonii które w tym czasie buntowały się wszczynały święte wojny w swoim rozumowania. Działo się tak w Algierii, Sudanie, Indiach, państwach Kaukazu gdzie do XIX wieku metropolie zdobywały swoje wpływy co nie zawsze było w smak autochtonów. W tym czasie tereny islamskie bardzo się zmieniały przez różnego rodzaju przemiany polityczne czy ekonomiczne. Podejmowano walkę która w większości wypadków kończyła się ich klęską jednak już następny wiek miał przynosić pozytywne zmiany w kwestii ich niezależności