Procesy glebotwórcze
GLEBA - najbardziej zewnętrzna powłoka litosfery, składająca się z luźnych cząstek mineralnych i organicznych, powietrza i wilgoci. Gleba powstaje w procesie glebotwórczym ze zwietrzeliny skalnej w wyniku oddziaływania na nią zespołów organizmów żywych i czynników klimatycznych w określonych warunkach. Gleby ma zdolności zaspokajania potrzeb roślin na składniki pokarmowe, wodę, tlen i ciepło.
Składniki gleby:
- skała macierzysta - zwietrzelina skały litej lub skała luźna - ok 95%
- woda glebowa [błonkowa, kapilarna, higroskopijna, zawieszona i grawitacyjna]
- powietrze przesycone CO2 i parą wodną, o obniżonej zawartości O2
- edafon - ogół organizmów żyjących w glebie [kret, nornica], mikroflora i mikrofauna
- próchnica = humus - bezpostaciowa substancja, niewidoczna, wiąże się z ziarnami mineralnymi, jest źródłem składników mineralnych pobieranych przez rośliny, które są dowodem jej obecności.
Procesy glebotwórcze to całokształt zjawisk fizycznych, chemicznych, biochemicznych i biologicznych zachodzących w powierzchniowych warstwach skorupy ziemskiej pod wpływem kontaktu z biosferą, atmosferą i hydrosferą w wyniku, których powstają gleby.
Martwa skała pod wpływem procesów wietrzenia, w trakcie których zwietrzała skałą uzyskuje pewną pojemność wodną, przepuszczalność, staje się środowiskiem, na którym osiedlają się mało wymagające organizmy żywe - organizmy pionierskie. Pobierają one na budowę swojego ciała różne składniki pokarmowe, a jednocześnie wydzielają różne składniki organiczne, które wraz z obumarłymi osobnikami stanowią masę przekształcająca się następnie w próchnicę. Powstawanie próchnicy świadczy o tworzeniu się gleby. W miarę gromadzenia się próchnicy następuje poziome i pionowe mieszanie się składników gleby prowadzące do powstania typowego dla danej gleby profilu glebowego.
Czynnikami glebotwórczymi są:
Rodzaj skały macierzystej, z której kształtuje się gleba. Składniki gleby pochodzą ze skały macierzystej, a mineralogiczne tworzywo gleby jest zbliżone do składu skały macierzystej danej gleby. Spotykane w glebie odłamki skał, minerały pierwotne i wtórne pochodzą przeważnie ze skały macierzystej. Wpływ skały macierzystej na glebę jest wyraźnym szczególnie w początkowym okresie tworzenia się gleb.
Biosfera - jest szczególnie ważnym czynnikiem glebotwórczym. Właściwe kształtowanie się gleby rozpoczyna się z chwilą pojawienia się żywych organizmów na zwietrzelinie skalnej. Zwierzęta i rośliny wzbogacają glebę w substancje organiczne. Rośliny chronią powierzchnię ziemi przed bezpośrednim działaniem opadów, przed wypłukiwaniem i wywiewaniem cząstek gleby, korzenie przemieszczają w głąb składniki pokarmowe i mineralne. Mikroorganizmy rozkładają substancje organiczne doprowadzając do mineralizacji związków próchniczych, przetwarzają azot ze związków organicznych w białko, przetwarzają związki siarki, żelaza, dostarczają azot do gleby.
Klimat - przede wszystkim opady atmosferyczne, temperatura, parowanie oraz wilgotność i ruch powietrza mają duży wpływ na kształtowanie się gleby. Te czynniki mają wpływ na przebieg i kierunek wietrzenia oraz decydująco oddziaływają na roślinność, co z kolei przesądza o kierunku kształtowania się gleby.
Hydrosfera - dzięki wodzie są rozpuszczane minerały oraz przemieszczane lub gromadzone poszczególne składniki. Woda decyduje o życiu organizmów występujących w glebie lub na jej powierzchni. Dużą rolę spełnia także woda spływająca po powierzchni.
Rzeźba terenu -decyduje w wielu przypadkach o powstaniu takiej a nie innej gleby. Zależnie bowiem od rzeźby terenu odmiennie kształtują się stosunki wodne i cieplne. W terenie równinnym są one podobne na całej powierzchni i warunki tworzenia się gleb są jednakowe. Teren silnie urzeźbiony ma inne stosunki wodne i cieplne na zboczu niż u podnóża, co stwarza odmienne warunki życia roślin i kształtowania się gleb. Dużą rolę odgrywa również nachylenie terenu oraz ekspozycja stoku.
Działalność człowieka - działalność gospodarcza staje się coraz częściej czynnikiem decydującym o przebiegu procesu kształtowania się gleby. Człowiek swymi zabiegami bezpośrednimi a nawet pośrednimi, wpływa na kierunek procesów zachodzących w glebie. Do takich działań człowieka można zaliczyć usuwanie lasów lub zalesianie, regulację rzek, kopanie kanałów oraz zabiegi melioracyjne, przeciwerozyjne, uprawowe i nawozowe, zagospodarowywanie nieużytków oraz rekultywację terenów zniszczonych.
Czas - budowa i właściwości gleb zależą w określonych warunkach od czasu kształtowania się gleb. Po upływie długiego okresu czasu w glebie następują zmiany ilościowe, które w efekcie powodują zmiany jakościowe, co nazywamy ewolucją gleby. Wyróżniamy gleby młode, o słabo wykształconych poziomach genetycznych i mało rozwiniętym profilu glebowym, gleby dojrzałe, o pełnym rozwinięciu profilu i nasileniu urodzajności oraz gleby stare, wyczerpane, o obniżonej urodzajności.
POJĘCIA:
Żyzność gleby - zdolność gleby do zaspokajania życiowych potrzeb roślin, tj. zaopatrywania je w wodę, tlen, składniki pokarmowe i sole mineralne. Jej miarą jest liczba gatunków roślin
Urodzajność - zdolność gleby do wytwarzania plonów, do zaspokajania uprawy. Jej miarą jest plon.
Zasobność - zawartość w glebie składników mineralnych [makro- i mikro elementów] oraz próchnicy i szczątków organicznych w różnym stopniu rozkładu.
Produktywność - zdolność do wytwarzania biomasy. Jej miarą jest sucha masa roślin.
Sorpcja - zdolność gleby do zatrzymywania i pochłaniania różnych składników, w tym jonów i cząsteczek. Dzięki sorpcyjnym właściwościom gleb jest możliwa regulacja w nich odczynu oraz magazynowanie dostarczonych w nawozach składników pokarmowych roślin.
Odczyn gleby - stosunek jonów wodorowych H+ do jonów wodorotlenowych OH-
- gleby b. kwaśne ≤ 4,5 pH
- gleby kwaśne 4,6-5,5 pH
- gleby lekko kwaśne 5,6-6,5 pH
- gleby obojętne 6,6-7,2 pH
- gleby zasadowe > 7,2 pH
Gleba zależnie od warunków jej kształtowania się ma swoisty wygląd i charakterystyczną budowę profilu. Profilem glebowym nazywamy przekrój pionowy przez miąższość warstwy Ziemi objętej procesem glebotwórczym. Gleba w miarę wykształcania się uzyskuje charakterystyczną budowę profilu. Jego miąższość (głębokość od powierzchni gleby do skały macierzystej) i układ poszczególnych poziomów genetycznych (warstwy gleby o charakterystycznych właściwościach powstałe pod wpływem czynników glebotwórczych) stanowią podstawę w rozpoznawaniu gleb.
Najważniejsze genetyczne poziomy glebowe występujące w profilu glebowym to:
Poziom próchniczy A1 - powstaje w wyniku nagromadzenia szczątków organicznych i produktów ich rozkładu. Wielokrotne przemiany substancji organicznej w mineralną i odwrotnie prowadzą do wzrostu jego miąższości. Ilość próchnicy zależy więc od ilości dostawy obumarłej substancji organicznej i tempa jej rozkładu. Występuje prawie we wszystkich typach gleb, ma duże znaczenie dla żyzności gleby.
Poziom wymywania A2 - powstaje w wyniku rozpuszczania lub wypłukiwania składników mineralnych i przemieszczania ich przez przesączającą się wodę. Występuje poniżej poziomu próchniczego i ma jasną barwę [biała lub szara], gdyż pozostaje w nim tylko krzemionka. Występuje w glebach bielicowych.
Poziom wmywania B - tworzy się w wyniku osadzenia w glebie wypłukanych z warstw leżących bliżej powierzchni przez przesiąkającą wodę i rozpuszczonych związków mineralnych [żelaza, wapnia, glinu i in.] poprzez ich wytrącanie. Znajduje się pod poziomem wymywania, głównie w glebach bielicowych. Ma zwykle ciemną, brunatną barwę i jest bardziej zbity od innych poziomów.
Glejowy G - występuje w glebach silnie nawilgoconych, gdzie wody gruntowe zalegają płytko w związku z czym jest tam mało lub brak tlenu. W takich warunkach zachodzi redukcja związków żelaza, dlatego poziom ten ma zielonkawo-niebieskawe zabarwienie. Poziom glejowy wpływa na obniżenie żyzności gleby i zwykle wskazuje na potrzebę jej odwodnienia.
Poziom skały macierzystej C - niepodlegająca procesom glebotwórczym zwietrzała część skały, na której rozwinęła się gleba.
Lite podłoże skalne D - poziom skały macierzystej niezwietrzałej, skała podścielająca.
Gleby strefowe [związane z określonymi strefami klimatyczno-roślinnymi]
Typ gleby
|
Charakterystyczne cechy |
klimat |
Przydatność rolnicza |
Rejony występowania |
Gleby tundrowo glejowe |
Płytkie, słabo wykształcone, mało żyzne zawartość próchnicy nie przekracza 1%
Powstają w warunkach silnego uwilgotnienia |
subpolarny |
Słaba, rzadko uprawiane Próbuje się na nich uprawiać warzywa i jęczmień |
Północne krańce Eurazji oraz Ameryki północnej |
Gleby bielicowe |
Wytworzone z piasków, żwirów i iłów pod wpływem roślinności lasów iglastych - tajgi, zawartość próchnicy 2-3% Mało lub średnio żyzne |
Umiarkowany chłodny kontynentalny |
poprzez umiejętną uprawę i nawożenie można poprawić ich produktywność, Uprawy: żyto, owies, jęczmień i ziemniaki oraz rośliny pastewne |
Europa Pn. i Wsch., Syberia oraz środkowa Kanada |
Gleby płowe |
Wytworzone z glin, iłów i lessów, zawartość próchnicy 3-4% powstają pod lasami liściastymi strefy umiarkowanej |
Umiarkowany przejściowy |
Średnio żyzne i żyzne, można na nich uprawiać pszenicę, jęczmień oraz rośliny pastewne |
Europa Środkowa oraz okolice Wielkich Jezior w Ameryce Pn., |
Gleby brunatne |
Profil glebowy składa się z poziomu akumulacyjnego i brunatnienia, na terenach górskich wymagają ochrony przed erozją.
Tworzą się w strefa lasów mieszanych |
Umiarkowany ciepły wilgotny |
dają wysokie plony |
Europa Zach. Japonia, Mandżuria, Płw.Koreański, pn.-wsch. i pn.-zach. część USA |
Czarnoziemy lessowe |
Najżyźniejsze gleby świata, zawartość próchnicy 12-20%, a grubość poziomu akumulacji próchnicy 0,8-1,2 m; Tworzą się na lessach przy znacznym udziale roślinności trawiastej |
Umiarkowany ciepły kontynentalny, podzwrotnikowy kontynentalny |
Uprawy: pszenica, buraki cukrowe i słoneczniki |
pd. Ukraina, Mongolia Wewn., Pampa, Wielka Równina Prerii |
Gleby kasztanowe |
Powstanie ich warunkuje ciepły i suchy klimat kontynentalny Zawartość próchnicy 2-4% |
Podzwrotnikowy kontynentalny |
Mało żyzne gleby, odpowiednio uprawiane daja wysokie plony uprawy zbóż pod warunkiem ugorowania i nawadniania |
Podnóże G. Skalistych, |
Gleby cynamonowe |
Bogate w próchnice 2-7% wytworzone na podłożu wapiennym Gleby żyzne, |
podzwrotnikowy morski i przejsciowy |
uprawy: warzywne, owoce, w tym cytrusy, ponadto tytoń, pszenica |
Wybrzeża M. Śródziemnego, Hiszpania, pd. Turcja,pd.-zach. Australia, Kalifornia |
Czerwono-ziemy |
Zawartość próchnicy 2-6% Powstają pod bujnie rosnącymi lasami Średnio żyzne lub żyzne szczególnie wtedy, gdy powstają na lessach; Mają czerwoną lub żółtą barwę ze względu na wodorotlenki żelaza [im Większa ilość Fe tym bardziej żółte] |
podzwrotnikowy i zwrotnikowy: wilgotny |
uprawy: soja, ryż, tytoń, herbata, orzeszki ziemne, bawełna, trzcina cukrowa |
Pd.-wsch. USA, |
Czarne ziemie tropikalne |
Wytworzone na zwietrzałych pokrywach skał bazaltowych |
Podrównikowy i zwrotnikowy monsunowy |
Żyzne, po nawodnieniu są wykorzystywane pod uprawę bawełny i orzeszków ziemnych |
Dekan, Kotlina Górnego Nilu, Queensland w Australii |
Gleby czerwono-brązowe |
Kwaśne, mało żyzne i ubogie w próchnicę, która w warunkach wysokich temperatur ulega rozkładowi |
Suche odmiany klimatów podrównikowych |
Mało żyzne i zakwaszone; uprawy: kawa, kakao i bawełna |
Strefa Sudanu, Kotlina Kalamarii, pn. Australia |
Czerwone |
|
Równikowe wilgotne oraz wilgotne podrównikowe |
Uprawy: banany i drzewa kauczukowe |
Kotlina Kongo, Nizina Amazonki, Wyżyna Gujańska, Ameryka Środkowe i Archipelag Malajski |
Szaroziem |
Bardzo mała zawartość próchnicy 1-4% Wyraźny wapienny lub gipsowy poziom wmywania Gleba obszarów pustynnych i półpustynnych |
Zwrotnikowa sucha |
Naturalne pastwiska i łąki |
Gleby pustynne: Australii [44%] Afryki [37%] Eurazji [15%] |
Gleby astrefowe
[powstają pod wpływem specyficznej skały macierzystej lub specyficznych warunków wodnych panujących na danym obszarze]
► Mady rzeczne - powstają z osadów aluwialnych [mineralnych i organicznych] w dolinach i deltach rzek, bardzo żyzne, bogate w próchnicę (powstają na bazie nawozów rzecznych).Kompleksy madów znajdują się w dolinie i delcie Nilu, Gangesu, Missisipi, Huang He, w dolinie Tygrysu i Eufratu, Mekongu oraz na Żuławach Wiślanych.
► Marsze, czyli mady morskie powstają z nanosów morskich osadzanych na okresowo zalewanych równinach nadmorskich.
► Gleby torfowe - tworzą się na obszarach torfowisk niskich i wysokich, zawierają poziom glejowy, związany z wysokim poziomem wód gruntowych.
► Czarne ziemie - żyzne, ale trudne w uprawie gleby, powstają na obszarach o wysokim poziomie wód gruntowych, na obszarach pobagiennych lub terenach zanikających jezior, pod wpływem roślinności łąkowej lub leśno-łąkowej. Występują na Kujawach.
► Rędziny - powstają na zwietrzałych skałach węglanowych [np. wapienie] lub siarczanowych [np. gipsy]. Są żyzne, zasobne w próchnicę, ale płytkie i trudne w uprawie, występują na Polesiu Lubelskim lub Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej.
► Terra rosa - śródziemnomorska odmiana rędzin, których czerwone zabarwienie wywołane jest zawartością wodorotlenków glinu i żelaza. Zaliczana jest do gleb średnio żyznych i płytkich. Uprawia się na nich winorośl i oliwki.
► Tufy wulkaniczne - powstają na zwietrzałych pokrywach wulkanicznych, zaliczane do gleb bardzo żyznych.
► Gleby górskie - w obszarach górskich, nie posiadają wykształconego profilu glebowego, są płytkie i mało żyzne.
Erozja gleb
Gleby są zagrożone dwoma rodzajami erozji:
Typ erozji |
Przyczyny |
Skutki |
Metody zapobiegania |
Skutki |
Wietrzna |
- trwałe lub okresowe przesuszanie gleby - nieumiejętna uprawa, szczególnie na obszarach obszarach deficycie opadów - brak pokrywy roślinnej - nieumiejętnie przeprowadzone melioracje - zmniejszenie lesistości |
|
- zalesienia pasów terenu pomiędzy polami uprawnymi, mające zmniejszyć pre\ędkość wiatru - stosowanie ugorowania - utrzymanie stałej pokrywy roślinnej |
|
Wodna |
Brak trwałej pokrywy roślinnej - duże nachylenie stoków - duże i intensywne opady deszczu - lessowe, gliniaste lub ilaste podłoże |
|
- stosowanie orki wzdłuż poziomic - terasowanie zboczy przeznaczonych pod uprawę - utrzymanie trwałej pokrywy roślinnej na stoku w celu wykorzystania go jako pastwiska |
|
Inne:. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
ZADANIA:
Zadanie 1.
Rysunek przedstawia profil glebowy.
Wpisz na rysunku brakujące nazwy poziomów glebowych.
Podaj nazwę typu genetycznego gleby przedstawionej na profilu oraz nazwę strefy klimatycznej, w której te gleby występują.
Zadanie 2.
Uzupełnij poniższe związki przyczynowo-skutkowe, tak aby przedstawiały schemat:
Skała macierzysta → typ gleby → urodzajność → wykorzystanie rolnicze [uprawy]
Nanosy w dolnym biegu rzeki → . . . . . . . . . . . . . . . . . . →. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .→. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . → gleby bielicowe → . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .→. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
gliny lodowcowe → . . . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . →. . . . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . .→. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Zadanie 3.
Struktura użytkowania ziemi na świecie ulega ciągłym zmianom - uzasadnij to stwierdzenie podając przykłady zmian w użytkowaniu ziemi na wskazanych obszarach:
Amazonia
Wschodnie wybrzeże Stanów Zjednoczonych
Okolice Bełchatowa
Zadanie 4.
Tajga, obok wilgotnego lasu równikowego, należy do największych pod względem powierzchni formacji leśnych na Ziemi. Wyjaśnij zależność między jej bioróżnorodnością a warunkami klimatycznymi i glebowymi. Wyjaśniając podaj co najmniej dwa przykłady zależności.
|
I |
II |
III |
IV |
V |
VI |
VII |
VIII |
IX |
X |
XI |
XII |
Rok |
Temp. [°C] |
-18,5 |
-17,3 |
-10,8 |
1,3 |
9,6 |
16,0 |
18,1 |
15,7 |
9,4 |
1,6 |
-9,4 |
-16,8 |
-0,1 |
Opady [mm] |
18 |
15 |
20 |
25 |
41 |
61 |
74 |
64 |
53 |
38 |
36 |
25 |
470 |
Korzystaj z zamieszczonych danych meteorologicznych oraz profilu glebowego.
Zadanie 5.
Na podstawie danych zawartych w tabeli scharakteryzuj i oceń:
- strukturę wartości użytkowej gleb w Polsce w 1990 roku;
- zmiany tej struktury w latach 1980-1990.
Klasa bonitacyjna |
Udział klas bonitacyjnych |
|
|
1980 |
1990 |
I |
0,4 |
0,4 |
II |
3,1 |
2,9 |
III |
23,7 |
22,3 |
IV |
39,3 |
39,8 |
V |
20,9 |
22,7 |
VI |
12,6 |
11,9 |
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Zadanie 6.
Wyjaśnij dlaczego:
Gleby lasów równikowych są ubogie w próchnicę, mimo dużej ilości substancji organicznej.
Gleby pustyń są często glebami słonymi.
W profilu gleby bielicowej poziom wymywania ma jasne zabarwienie.
Czarnoziemy cechuje duża miąższość poziomu próchniczego.
Mady są żyznymi glebami.
Gleby laterytowe cechuje czerwone zabarwienie.
FORMACJE ROŚLINNE NA ZIEMI: STREFOWE
Formacje |
|
|
||
Drzewiaste |
Wiecznie zielone lasy równikowe |
Nizina Amazonki,
|
|
|
|
Widne lasy zrzucające liście w porze suchej |
Obrzeża Kotliny Kongo,
|
|
|
|
Wiecznie zielone lasy monsunowe |
Półwysep Indochiński, Półwysep Indyjski
|
|
|
|
Wiecznie zielone lasy podzwrotnikowe |
Pd.-zach. Europa,
|
|
|
|
Lasy strefy umiar-kowa-nej |
Lasy liściaste |
Pn.-wsch. część USA,
|
|
|
|
Lasy mieszane |
Europa Środkowa,
|
|
|
|
Lasy iglaste |
Syberia, Europa Pn. i Wsch., środkowa Kanada
|
|
Trawiaste |
Sawanny |
Wyżyna Brazylijska, Sudan,
|
|
|
|
Stepy strefy umiarkowanej |
Wielka Równina Prerii,
|
|
|
|
Stepy ostnicowe |
Podnóże Gór Skalistych, pd. Kazachstan
|
|
|
|
Tundra |
Pn. Eurazja, Kanada, pd. Grenlandia |
|
|
Krzewiaste |
Basen M. Śródziemnomorskiego - makia |
|
||
Pustynne |
Pustynie: -Afryki -Ameryk -Azji Centralnej
|
|
FORMACJE ROŚLINNE ASTREFOWE
► Lasy namorzynowe
► Halofity
► Roślinność górska
Zależy od porowatości skały
Detrytus - nierozłożone cząstki ściółki