Budowa studni: jak pobierać wodę ze studni?

Przed rozpoczęciem budowy studni konieczne jest rozpoznanie warunków gruntowo-wodnych na działce. Na ich podstawie można określić rodzaj, lokalizację, głębokość i możliwą wydajność studni.

Studnię można wykopać (do głębokości 7 m jest to stosunkowo proste) i zabezpieczyć betonowymi kręgami, albo wywiercić - potrzebny jest do tego specjalistyczny sprzęt i fachowa wiedza. Po wykopaniu lub wywierceniu studni trzeba zainstalować pompę, która będzie tłoczyć wodę do punktów poboru pod dostatecznym ciśnieniem.

Jeśli studnia jest płytka, może to być instalowana w domu pompa samozasysająca. Gdy zwierciadło wody znajduje się na głębokości większej niż 8 m, potrzebna jest pompa głębinowa, zatapiana w wodzie.

Do ustabilizowania ciśnienia wody w instalacji oraz w celu zmniejszenia częstotliwości uruchamiania pompy stosuje się hydrofory, czyli zestawy składające się z pompy, zbiornika powietrzno-wodnego i przekaźnika. Kiedy odkręcamy kran podczas postoju pompy, woda jest pobierana ze zbiornika. Towarzyszy temu rozprężanie się poduszki powietrznej, które powoduje wypchnięcie wody do instalacji. Ciśnienie w zbiorniku spada aż do momentu, gdy osiągnie minimalną ustaloną wartość. Wtedy włącza się pompa i pompuje wodę ze studni tak długo, aż sprężające się pod naporem wody powietrze osiągnie ustalone ciśnienie maksymalne.

Włączaniem i wyłączaniem pompy steruje wyłącznik ciśnieniowy zamontowany na przewodzie połączonym z częścią powietrzną zbiornika hydroforowego. Praca pompy jest niezależna od cykli poboru wody.

Zestaw hydroforowy do instalacji wodnej ze studnią kopaną lub wierconą

Zestaw hydroforowy do instalacji wodnej z pompą głębinową

Jaka studnia?
Przed rozpoczęciem budowy studni konieczne jest rozpoznanie warunków gruntowo-wodnych na działce. Na ich podstawie można określić rodzaj, lokalizację, głębokość i możliwą wydajność studni. Rodzaj studni zależy m.in. od tego, na jakiej głębokości zalega warstwa wodonośna.

Studnie kręgowe najczęściej stosuje się do pobierania wody z płytkich warstw wodonośnych zalegających na głębokości kilku metrów pod ziemią. Umożliwiają one pobieranie wody także z większych głębokości, jednak nieprzekraczających 20 m.

Studnie głębinowe, zwane też wierconymi, służą do pobierania wody z głębszych warstw wodonośnych - od kilkunastu do kilkudziesięciu metrów.

Studniami wąskorurowymi, zwanymi też studniami wbijanymi lub studniami abisynkami, można pobierać wodę z płytko zalegających warstw wodonośnych - gdy zwierciadło wody jest na głębokości 7-8 m.

Budowa studni: formalności

Budowa studni wymaga uzyskania decyzji o pozwoleniu na budowę. Gdy istnieje konieczność wybudowania studni o głębokości ponad 30 m lub gdy ilość pobieranej ze studni wody będzie przekraczała 5 m³ na dobę (np. gdy na terenie posesji prowadzimy własną działalność gospodarczą), konieczne będzie uzyskanie pozwolenia wodnoprawnego. Wydaje je starosta.

Do wniosku o pozwolenie wodnoprawne należy dołączyć decyzję o warunkach zabudowy lub wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (jeżeli został sporządzony), opis planowanej działalności oraz operat wodnoprawny, czyli określoną w przepisach prawa wodnego dokumentację techniczną z opisem i rysunkami. Może go sporządzić tylko hydrogeolog z uprawnieniami. Operat można zastąpić projektem urządzeń, pod warunkiem że zawiera on wszystkie wymagane punkty.

Pozwolenie na szczególne korzystanie z wód jest jednocześnie pozwoleniem na wykonanie służących do tego urządzeń wodnych - występując o pozwolenie wodnoprawne na pobór wód podziemnych, nie musimy się już starać o pozwolenie na wybudowanie studni.

---