Wykład 7 - 24.11.2009
Podział syropów w zależności od kierunku działania:
Syropy dostępne w aptekach:
p/bólowe
chlorowodorek metadonu (methadone hydrochloride)
p/bólowe i p/gorączkowe
paracetamol (apap, panadol baby, paracetamol, calpol)
p/bólowe i p/zapalne
ibuprofen: (ibufen, ibum, nurofen dla dzieci)
syropy „ złożone” stosowane w przeziębieniu
gripex (skład : paracetamol, h/ch pseudoefedryny, bromowodorek dekstrometorfanu)
syropy dział rozkurczowo na mięśnie gładkie oskrzeli
Salbutamol - α2sympatykomimetyk (Salbutamol)
teofilina + guajafenazyna (Baladex)
p/wirusowe
Zydowudyna (Retrovir)
syropy przeczyszczające
laktuloza: (duphalac lactulosum, Normalac, Normase, Lactulol, Lactulose MIP)
syropy działające na OUN
Karbamazepina (tegretol)
Sulpiryd (Sulpiryd)
walproinian sodowy (Depakine, Convulex)
syropy p/kaszlowe
dekstrometorfan: (Acodin 300, Acodin Junior, TussiDrill, Actifed, Actitrin,Gripex, Contril)
butamirat: (Sinecod, Supremin)
syropy ziołowe
syropy wykrztuśne:
ambroksol: (Ambroksol 15mg/5ml; 30mg/5ml, Flvamed)
bromoheksyna: ( Bromhexin 8, Flegamina, Flegamina Mite, Flegatussin)
karbocysteina: (Mukolina)
sulfogwajakol
gwajafenacyna: ( Apipulmol, Apitussic, Sirupus Kalii guajacolosulfonici, Diabetussic, Contril)
syropy roślinne
syropy p/histaminowe, p/alergiczne
ketotifen (Zaditen 1mg/5ml, Ketotifen)
lorantadyna ( Rotadin, Loratan)
klemastatyna (Clemastatinum)
prometazyna ( Diphergan, Polfergan)
triprolidyna (Actifed, Actitrin)
syropy uspakajające
hydroksyzyna ( Hydroxyzinum)
ziołowe (Passispasmin, Neospasmina, Valerin junior)
syropy stosowane w chorobie lokomocyjnej
Lokomotiv
minerały i witaminy, sole wapnia
syropy stymulujące układ odpornościowy
Bioaron C, Echinasal, Profilactin
(dzieciom do 7 roku życia nie powinno się podawać syropów zawierających etanol !)
PARACETAMOL, syrop (120mg/5ml)
dorośli 0,3 - 1,0 g co 4h do 4 razy na dobę, maksymalnie 4g/ dobę
u dzieci zalecana dawka wynosi 10-15 mg/kg m.c co 4h do 4 razy na dobę, maksymalna dawka dobowa u dzieci 65 mg/kg m.c
(np.dzieci poniżej 2 r.ż.- indywidualnie, 2-6 r.ż. 240-480 mg (10-20ml))
Leku nie należy stosować dłużej niż 10 dni u dorosłych i 3 dni u dzieci. (Nie poleca się dorosłym, bo oni zażywają cały syrop w ciągu 1 doby)
0,3-1,0 g co 4 h do 4/doba, max 4g/doba
Leku nie należy stosować dłużej niż 10 dni
120mg (0,12g)/5ml 120 mg/5ml
0,3 - x 1.0g - x
x= 12,5 x= 41,6 ml
12,5-41,6 ml co 4h do 4g/doba
50-166,4 ml/doba
Leku nie należy stosować więcej niż 1,66 litra w 10 dni
ELIKSIRY
wodnoalkoholowe roztwory sacharozy lub alkoholi wielowodorotlenowych, których stężenie jest mniejsze niż w syropach
alkohol- umożliwia zastosowanie w eliksirach substancji trudno rozpuszczalnych w wodzie (może wykazywać niekorzystne dział farmakologiczne - część alkoholu zastępuje się glicerolem i glikolem propylenowym)
Substancje pomocnicze w eliksirach:
poprawiające rozpuszczalność substancji : glicerol, glikol propylenowy
poprawiające smak i zapach : olejek pomarańczowy, cytrynowy, środki słodzące
środki konserwujące: etanol z olejkami eterycznymi
środki zwiększające lepkość (mniejsze stężenie cukru niż w syropie) : pochodne celulozy, hydrolizat skrobi
Sporządzanie eliksirów :
oddzielnie rozpuszcza się składniki rozpuszczalne w wodzie i etanolu
roztwór wodny dodaje się do alkoholowego i dokładnie miesza
mieszaninę odstawia się do wysycenia olejkami (rozpuszczalność olejków eterycznych w eliksirach zwiększa obecność glicerolu, sorbitolu albo glikolu propylenowego, w przypadku nadmiaru olejku pojawia się opalescencja)
ze względu na lepszą rozpuszczalność substancji leczniczych i jej większe stężenie (na ogół), eliksiry dawkuje się kroplami a nie łyżkami .
w postaci eliksirów można stosować leki o działaniu:
p/bólowym (paracetamol)
uspokajającym i nasennym (fenobarbital)
p/histaminowym ( difenhydramina)
MIÓD (Mel)
syropowata ciecz, składana przez pszczoły w komórkach plastów woskowych
miód naturalny w stanie świeżym jest gęstą, jasnożółtą lub żółtobrunatną cieczą o przyjemnym, charakterystycznym zapachu
w trakcie przechowywania temperaturze pokojowej zestala się wskutek krystalizowania glukozy (powstała masa topi się w temp 40 st C )
Miód zawiera:
70-80% glukozy i fruktozy
Niewielką ilość sacharozy, dekstrany, białka
Wosk, enzymy, kwasy organiczne, substancje aromatyczne
Barwniki i pyłki kwiatowe
Wodne roztwory miodu są mętne -obecność białka, wosku i pyłku kwiatowego
W farmacji stosuje się miód oczyszczony (z miodu naturalnego)
Miód oczyszczony ( Mel depuratum) - FP III
Do otrzymywania miodów leczniczych
Działanie:
Wzmacniające i tonizujące
Środek osłaniający drogi oddechowe
Poprawia smak leków
W większych dawkach działa przeczyszczająco
Miód prawoślazowy ( Mel Althaeae)
Stosowany jako lek osłaniający, wykrztuśny, łagodzący kaszel.
Otrzymywanie:
Rozdrobnione surowce (korzeń prawoślazu, korzeń lukrecji) wytrawia się przez 48h metodą maceracji wodą z benzoesanem sodu
W maceracie rozpuszcza się sacharozę (40cz) i miód oczyszczony (25cz)
Mieszaninę należy ogrzać i zebrać wytrącające się substancje balastowe
Przesączyć, po ochłodzeniu dodać etanol, uzupełnić wodą
Miód koprowy (Mel Foeniculi)
stosowany głownie u dzieci w przypadku nieżytu dróg oddechowych, zapalenia oskrzeli i suchego kaszlu z trudnością odkrztuszania. Zwiększa wydzielanie soków trawiennych , wzmaga ruchy perystaltyczne jelit, oraz wykazuje działanie wiatropędne.
Otrzymywanie:
Owoce kopru włoskiego wytrawia się przez 48h metodą maceracji wodą z benzoesanem sodu
W maceracie rozpuszcza się sacharozę (40cz) oraz miód oczyszczony (25cz)
Mieszaninę należy ogrzać i zebrać wytrącające się substancje balastowe
Przesączyć, po ochłodzeniu dodać etanol, uzupełnić wodą
Mel Foeniculi
Mel Althaeae Nazwy tradycyjne
Miody lecznicze - zawierają ponad 60% miodu
Syropy miodowo -ziołowe - zawierają wyciągi roślinne, odpowiednie substancje lecznicze i 25-60% miodu
GRANULATY
Stała postać leku
kształt nieregularnych grudek (ziarenek) (w proc. sferonizacji otrzymywane są granulaty o kulistym kształcie ziaren ziaren-paletki)
Wielkość ziaren
jako postać leku 1,6 - 3,2 mm;
do tabletkowania 0,5 - 1,6mm
Przeznaczone do stosowania doustnego lub do użytku zewnętrznego
Granulaty niepowlekane (Granulata)
Granulaty powlekane (Granulata obducta)
Granulaty do podawania doustnego:
uwalniające substancję leczniczą w jamie ustnej
Do rozgryzania, żucia
Do ssania
do połykania
Uwalniana substancja lecznicza w żołądku (o nie modyfikowanej szybkości uwalniania)
Uwalniana substancja lecznicza w jelicie (dojelitowe - Granulata enterosolubilae)
do sporządzania płynów
Do sporządzania roztworów np.:
ACC (Acetylocysteine)-saszetki
Nootropil (piracetamum)-saszetki
Do sporządzania zawiesin np.;
Zinnat (Cefuroxime axetil)- flakon
Granulaty musujące (G. effervescens) do sporządzania r-rów lub zawiesin np.:
Visolvit (preparat wieloskładnikowy)- saszetki
-granulaty ziołowe ( Granulata herbacea) ze sproszkowanych surowców roślinnych, powlekane lub niepowlekane np.:
Cholegran, Gastrogran, Normogran, Nervogran, Urogran (Herbapol Pruszków)
Cardiogran, Diabetogran, Syligran (Herbapol Lublin)
Granulaty do stosowania zewnętrznego:
do sporządzania roztworów
do sporządzania zawiesin
PROSZKI A GRANULATY:
pylenie
przyleganie do błon śluzowych
Mniejsze straty związków czynnych (granulaty roślinne)
Ułatwione przesypywanie, pobieranie, dozowanie
Równomierny zsyp do matrycy
Dokładne wypełnienie matrycy tabletarki
Ułatwione związanie masy tabletkowej podczas kompresji
Wg. FPVII:
Granulaty są preparatami złożonymi ze stałych agregatów cząstek proszku wystarczająco odpornych, aby mogły być pakowane i transportowane
Przeznaczone do podawania doustnego
Zawierają jedną lub kilka substancji czynnych bez dodatku lub z dodatkiem substancji pomocniczych w tym barwników zatwierdzonych przez organ upoważniony oraz substancji poprawiających smak i zapach
Występują w formie preparatów jedno lub wielodawkowych
W przypadku granulatów jednodawkowych, każda dawka jest umieszczona w pojemniku jednostkowym np.; w saszetce lub fiolce
Rodzaje granulatów:
Musujące (niepowlekane, zawierające substancje o charakterze kwasów oraz węglan lub wodorowęglany, które szybko reagują w obecności wody z wydzieleniem dwutlenku węgla; przeznaczone do rozpuszczenia lub zawieszenia w wodzie przed podaniem)
Powlekane (zazwyczaj preparaty wielodawkowe złożone z granulek powlekanych jedną lub kilkoma warstwami mieszanin substancji pomocniczych)
O modyfikowanym uwalnianiu (zmodyfikowana szybkość, miejsce lub czas uwalniania substancji czynnej)
O przedłużonym uwalnianiu
O opóźnionym uwalnianiu
Dojelitowe (granulaty o opóźnionym uwanianiu)
Odporne na działanie soku żołądkowego (powlekane)
Uwalniają substancje czynną/czynne w soku jelitowym
GRANULOWANIE
przeprowadzenie sproszkowanej lub płynnej substancji leczniczej oraz substancji pomocniczych w postać jednolitych ziaren (agregatów)
Substancje pomocnicze:
wiążące
rozsadzające
hydrofilizujące
utrzymujące wilgoć
zapobiegające zbyt szybkiemu rozpadowi
wypełniające
Substancje wiążące (zwilżające, lepiszcza)
łączenie cząstek proszku w agregaty
czynnik zlepiającym- nasycone roztwory powstałe na powierzchni cząstek proszku.
Rozpuszczalniki, w których trudno rozpuszczają się poszczególne składniki granulowanego proszku
Rozpuszczalniki: woda, izopropanol, etanol i jego mieszanina z wodą, aceton, chlorek metylenu
Substancje hydrofilowe
żelatyna (roztwory wodne lub etanolowe 2 - 20%)
kleik ze skrobi ziemniaczanej, ryżowej i kukurydzianej (5-20/%)
kleik z gumy arabskiej (10-20%)
roztwory sacharozy, glukozy, sorbitolu, syrop ziemniaczany
pochodne celulozy:MC (roztwory 4-5%), karmeloza sodowa (2-6%), HEC (2-5%)
alginian sodu 1%
polialkohol winylowy 5%
poliwidon (roztwór wodny lub alkoholowy 0,5 - 5%)
Substancje wiążące hydrofobowe
EC- etyloceluloza (1-10% roztwory chlorku metylenu, etanolu 950 lub ich mieszaniny)
zeina (roztwór etanolowy 5%)
szelak (20-40% w bezwodnym etanolu)
W metodzie suchej granulacji:
celuloza i jej pochodne
cukry
(substancje mające zdolność trwałego wiązania proszków podczas ich prasowania)
Substancje rozsadzające:
cel stosowania: spowodowanie jak najszybszego rozpadu granulek lub tabletek.
Działanie -zwiększenie objętości skutek pęcznienia w środowisku wodnym.
Najczęściej stosuje się skrobię( dodatkowe działanie poślizgowe)
Inne: pochodne celulozy, pektyny, alginiany, PVP poprzecznie sieciowany (dodaje się je częściowo przed granulacją a częściowo do gotowego granulatu. Efektywniejsze działanie uzyskuje się przez dodanie do granulatu.)
Zbyt duże stężenie- mniejsza wytrzymałość
W granulatach i tabletkachmusujacych - dwutlenek węgla (realcja między kwasem organicznym a wodorowęglanem sodu)
Substancje hydrofilizujące:
cel stosowania:
1. zwiększenie zwilżalności substancji leczniczej o charakterze hydrofobowym (zmniejszają one często działanie lepiszczy, adsorbują powietrze, problem tzw denkowania - rozwarstwianie tabletek)
2. ułatwiają przenikanie wody przez kapilary (przez zmniejszenie napięcia powierzchniowego)- przyspieszenie rozpadu granulatu lub tabletek
Substancje hydrofilizujące:
alkohol cetylowy
monostearynian glicerolu
laurylosiarczan sodu i cetylosiarczan sodu
polisorbaty 20 i 80
Aerosol
Monoestry sacharozy
Dodaje się do roztworów lepiszcza lub w łatwo lotnym rozpuszczalniku nanosi się na uformowany granulat.
Substancje utrzymujące wilgoć:
cel stosowania: zabezpiecznie granulatu przed nadmiernym wysychaniem (szczególnie do hydrofobowych substancji leczniczych).
Substancje:
glicerol,
glikol propylenowy,
mleczan sodu,
skrobia,
sorbitol
Substancje zapobiegające zbyt szybkiemu rozpadowi:
dodawane do tabletek do ssania.
Rozpuszczając się tworzą na powierzchni roztwór nasycony utrudniając ten sposób dyfuzję wody w głąb tabletki (czynnik hamujący dyfuzje - duża lepkość roztworów)
Substancje:
sacharoza, karmeloza sodu, karboksymetylodekstran
nanieszenie na granulat roztworu substancji lipofilnych w łatwo lotnym rozpuszczalniku:
parafina
olej kawowy
uwodornione
tłuszcze
Substancje wypełniające:
Cel stosowania: uzupełnienie masy granulatu lub tabletek, gdy substancji leczniczej jest w bardzo małej dawce
Substancje:
sacharoza (tabletki do ssania)
glukoza, laktoza, mannitol (tabletki dopochwowe)
skrobia , NaCl (solubletki)
celuloza mikrokrystaliczna (peletki) - (elastyczność, mniej wrażliwa na zmiany wilgotności niż laktoza - wiąże wodę w przestrzeni międzycząsteczkowej)
glinka biała, bentonit, krzemionka koloidalna (jednocześnie pełnią rolę adsorbentów- tabletki zawierające substancje lotne lub płynne)
METODY GRANULOWANIA:
na mokro (klasyczna)
fluidyzacyjna
za pomocą rozpryskiwania
przez agromelację (w urządzeniach z mieszadłami szybkoobrotowymi)
na sucho
Granulowanie na mokro -metoda klasyczna:
Etapy:
zwilżenie i ugniatanie (moździerz, zagniatarka)
formowanie granulatu:
przecieranie - sito, granulator oscylacyjny
przesiewanie - sita wibracyjne
przeciskanie - wytłaczanie- granulator tarczowy, walcowy
suszenie (temperatura pokojowa lub podwyższona 40-60st, w suszarkach: próżniowych, próżniowych wymuszonym obiegiem powietrza, promiennikowych, dielektrycznych, fluidyzacyjnych)
ujednolicenie ziaren (przetarcie lub przesiewanie przez sito, odsianie pyłu)
Metoda fluidyzacyjna:
Trzy podstawowe procesy:
Zwilżanie i mieszanie
formowanie granulatu (aglomeracja)
suszenie
odbywają się w komorze granulatora fluidyzacyjnego
Metoda za pomocą rozpryskiwania:
Otrzymuje się granulat w formie kulistych cząstek (100-200μm).
Sposób: roztwór lub zawiesinę w odpowiednim rozpuszczalniku, rozpyla się metodą wirnikową lub dyszową i suszy
Sposób: zawiesinę substancji leczniczej rozpyla się w stopionym podłożu (tłuszcze, wosk, wyższe alkohole, związki wielkocząsteczkowe, mannitol lub też jego mieszaniny eutektyczne z sacharozą lub laktozą). Rozpylone kropelki są zestalone w prądzie powietrza lub innego gazu o temperaturze pokojowej i nie są suszone.
Metoda granulacji przez aglomerację: (w granulatorach szybkoobrotowych)
otrzymuje się aglomeraty zbliżone kształtem do kulistych granulek i również paletki
Etapy:
wprowadzenie sproszkowanych składników granulatu do urządzenia
wymieszanie ich za pomocą mieszadła poziomego (ok. 200 obr/min) i pionowego - rozpraszającego (ok. 1000 obr/min), czas trwania - 1 min
dodawanie stopniowo roztworu lepiszcza i zwiększenie szybkości mieszadeł (do 400 i 3000 obr/min), czas trwania - kilka minut
możliwe jednoczesne suszenie metodą fluidalną
Sporządzanie granulatów w postaci granulek - PELETYZACJA
(nazwy niepoprawne : mikrogranulki, mikrogranulat, mikrokulki)
Peletki - granulat w formie kulek,
wielkość 0,5 - 2,0mm.
Mogą zawierać 10-90% substancji leczniczej
Różna lokalizacja substancji leczniczej w peletkach
Substancja lecznicza na powierzchni
osadzona w rdzeniu rdzenia
Sposoby otrzymywania peletek:
na drodze powlekania rdzenia
granulacja na mokro
granulacja przez stapianie
granulacja przez ekstruzję (przeciskanie), a następnie sferonizację
Powlekanie rdzenia:
Rdzeń - np. kryształy sacharozy, laktozy (nie zawierają substancji leczniczej)
1 sposób rdzeń powlekany jest roztworem lub zawiesiną substancji leczniczych
2 sposób na rdzeń nanosi się substancję leczniczą w postaci proszku (jednocześnie zwilżając roztworem substancji wiążącej)
Metoda powlekania fluidyzacyjnego
Granulatory z szybkoobrotowym mieszadłem
Paletki można powlekać substancjami błonotwórczymi (spowolnienie uwalniania substancji leczniczej na zasadzie dyfuzji lub rozpuszczania otoczki w różnych odcinkach przewodu pokarmowego)
Paletyzacja przez granulację na mokro: (w granulatorach szybkoobrotowym mieszadłem)
Etapy:
mieszanie substancji leczniczej z substancjami pomocniczymi (np. z celulozą mikrokrystaliczną)
dodanie wody lub rozpuszczalnika organicznego formowanie peletek
suszenie
powlekanie (w celu uzyskania przedłużonego działania)
Paletki ze względu na zastosowanie substancje wypełniające mogą powoli uwalniać substancje lecznicze
Paletyzacja na drodze stapiania (w granulatorach szybkoobrotowych)
Etapy:
mieszanie substancji leczniczej z substancją pomocniczą (np.. z fosforanem wapnia)
dodanie substancji stopionej opóźniającej uwalnianie (np. monostearynian glicerolu z woskiem)
formowanie peletek
Jest to metoda krótsza od metody E/S (wyeliminowany etap suszenia)
Zalety: możliwość otrzymania peletek o przedłużonym uwalnianiu bez konieczności powlekania, możliwość formowania kulistego granulatu zawierającego nawet 80% substancji leczniczej
Ograniczenia: niebezpieczeństwo rozkładu substancji termo labilnych, większy rozrzut wielkości otrzymywanych peletek w porównaniu do uzyskanych innymi metodami
Paletyzacja przez ekstruzję (przecieranie) i sferonizację
Etapy:
mieszanie proszków
zwilżenie proszków roztworem lepiszcza
przecieranie otrzymanej masy przez sita lub metodą tzw. ekstrakcji
nadawanie cząsteczką kulistego kształtu w procesie sferonizacji
suszenie peletek
powlekanie metodą fluidyzacyjną
Ekstruzja- proces polegający na tłoczeniu masy granulacyjnej przez otwory pozwalające na uzyskanie cylindrycznych cząstek(ekstrudatów) o śr 0,5 - 1,2mm
Masa granulatu po ekstruzji
Sferonizacja - granulki sferonizuje się obtaczając je na powierzchni talerza. Ukształtowanie talerza jest uzależnione od pożądanej wielkości rdzeni peletek
Sferonizacja po ok.:5 sek 15 sek 120 sek
Szybkość obrotowa , wymiary talerza - determinują właściwości peletek
Dobór odpowiedniego czasu oraz szybkości obrotów wpływa na wielkość, sferyczność, porowatość, twardość i ścieralność peletek
Granulowanie na sucho: (w kompaktorze)
Etapy:
mieszanie proszków
sprasowanie substancji leczniczej pod dużym ciśnieniem (między dwoma walcami)
mielenie lub kruszenie
ujednolicenie (sita)
Substancje wiążące dostają się w formie stałej- brak etapu zwilżania proszkó
Zalety peletek:
większa oporność mechaniczna na ścieranie
lepsze właściwości
jednolitość kształtu i wielkości
łatwość powlekania
Produkty lecznicze:
w kapsułkach:
Cetebe (kwas askorbowy)
Dicloberl retard (diklofenak)
Euphyllin long (teofilina)
paletki tabletkowane:
Betaloc ZOK (metaprolol)
Losec MUPS (omeprazol)
Metody badań granulatów wg FP VI
jednolitość masy granulatów jednodawkowych
jednolitość zawartość substancji leczniczej
zawartość substancji leczniczej
określanie czasu rozpadu
granulat niepowlekany (10 min)
granulat powlekany o niemodyfikowanej szybkości uwalniania (15 min)
granulat musujący (5 min)
badania uwalniania substancji leczniczej z granulatu
strata masy po suszeniu
określenie zawartości frakcji miałkosproszkowanej
czystość mikrobiologiczna
Metody badań granulatów wg FP VII
Objętość nasypowa
Aparat do badania objętości nasypowej składa się z urządzenia do ubijania (250 ±15 uderzeń na minutę) oraz z cylindra miarowego o pojemności 250 ml
Czas zsypywania
Objętość nasypowa oznaczanie:
Objętości pozornych ( przed Vo ml i po ubiciu V1250 ml)
Zdolność do zmniejszania objętości (różnica V10 ml -V500 ml)
Gęstości pozornych
Gęstość pozorna przed ubiciem : M/Vo (g/ml) -gęstość nasypowa
Gęstość pozorna po ubiciu m/V1250 lub m/V2500 (g/ml) - gęstość po ubiciu
Czas zsypywania
Cel: określenie zdolności pionowego przemieszczania się produktów ziarnistych w ściśle określonych warunkach
(do suchego lejka, którego wylot jest zamknięty we właściwy sposób wprowadzamy bez ubijania badaną próbkę (wielkość próbki zależy od objętości pozornej i użytego aparatu). Otworzyć zamknięcie lejka i mierzyć czas potrzebny do jego opróżnienia. Wykonać trzy oznaczenia)
Przedstawienie wyników:
Średnia z pomiarów, jeżeli pojedyncze wyniki wykazują odchylenie od średniej nie większe niż 10%
Zakres wyników pomiarów, jeżeli pojedyncze wyniki wykazują odchylenie od średniej większe niż 10%
Nieskończenie długi czas, jeżeli próbka nie zsypała się przez lejek
Substancja
lecznicza