RESUSCYTACJA  KRĄŻENIOWO - ODDECHOWA

• Zasadnicza rola świadków zdarzenia w ratowaniu ludzkiego życia

• Algorytm RESUSCYTACJI

• Opis resuscytacji krążeniowo - oddechowej R.K.O.

• Ważne informacje w  działaniu podczas R.K.O.

 

 

 

Dlaczego reanimacja podjęta przez świadków zdarzenia jest tak ważna?

• Po 3 - 4 minutach od nagłego zatrzymania krążenia umiera kora mózgowa, odpowiedzialna za osobowość człowieka (jeśli dojdzie do jej obumarcia, mimo skutecznej reanimacji, poszkodowanemu zostaną przywrócone prawidłowe funkcje fizjologiczne, lecz niestety, nie jest on już tą samą osobą jak kiedyś. Bardzo często, życie takiej osoby zależy od aparatury medycznej, np. respiratora.)

• Resuscytacja krążeniowo oddechowa podjęta natychmiast przez świadków zdarzenia zwiększa 2-3 krotnie szanse przeżycia poszkodowanej osoby, ponieważ zapewnia niewielki, lecz decydujący o przeżyciu przepływ krwi przez serce i mózg

• Masaż serca zwiększa skuteczność defibrylacji, zwłaszcza wówczas, kiedy nie można jej przeprowadzić w czasie krótszym niż 4 - 5 minut od nagłego zatrzymania krążenia.

• Szanse przeżycia przy NZK, z każdą minutą maleją o 7 - 10% (po 10 minutach 100% zgonów !!!)

 

 

 

 

Algorytm R.K.O.

 

 

Sprawdź przytomność

Przytomny Wezwij pomoc. Obserwuj poszkodowanego.	NIE Przytomny   Wezwij pomoc   Udrożnij drogi oddechowe
Sprawdź oddech
Oddech prawidłowy Wezwij Pogotowie Ratunkowe Ułóż poszkodowanego w pozycji bezpiecznej	Oddech NIE prawidłowy   Wezwij Pogotowie Ratunkowe   30 uciśnięć klatki piersiowej   2 oddechy ratunkowe 30 uciśnięć klatki piersiowej

 

 

Opis RESUSCYTACJI

 

 

1.  Upewnij się czy poszkodowany i wszyscy świadkowie są bezpieczni 2.  Sprawdź reakcję poszkodowanego: połóż swoje ręce na ramionach poszkodowanego głośno zapytaj: Czy Pan/Pani mnie słyszy?! Co się stało?! NIE WYWOŁUJ BODŹCA BÓLOWEGO NIE POTRZĄSAJ ZA RAMIONA POSZKODOWANEGO 3a)  Jeśli reaguje:
zostaw poszkodowanego w pozycji w jakiej go zastałeś, jeśli nie zagraża mu żadne niebezpieczeństwo wezwij Pogotowie Ratunkowe postaraj się zebrać jak najwięcej informacji o stanie poszkodowanego regularnie oceniaj jego stan
3b) Jeśli NIE reaguje: głośno zawołaj o pomoc zajrzyj do jamy ustnej w poszukiwaniu ciał obcych odwróć poszkodowanego na plecy, udrożnij drogi oddechowe wykonując odgięcie głowy i uniesienie żuchwy   Udrożnienie dróg oddechowych: umieść jedną rękę na czole poszkodowanego, delikatnie odegnij jego głowę do tyłu, pozostawiając wolny kciuk i palec wskazujący, aby zatkać nimi skrzydełka nosa, jeśli potrzebne będą oddechy ratunkowe opuszki palców drugiej ręki umieść na żuchwie poszkodowanego, a następnie unieś ją w celu udrożnienia dróg oddechowych
4.  Utrzymując drożność dróg oddechowych, wzrokiem, słuchem i dotykiem poszukaj prawidłowego oddechu patrz - obserwuj czy klatka piersiowa bądź/i brzuch unosi się przy wdechu i opada przy wydechu poczuj - przepływ powietrza nad ustami poszkodowanego na swoim policzku posłuchaj - czy niema jakiś szmerów oddechowych   UWAGA: oceniaj oddech przez 10 sekund gdy są wątpliwości postępuj jakby nie było oddechu oddech agonalny - po NZK przez jakiś czas poszkodowany może słabo oddychać lub wykonywać głośne pojedyncze westchnięcia
5a)  Jeśli oddech jest prawidłowy: ułóż poszkodowanego w pozycji bezpiecznej wezwij pogotowie - wyślij kogoś lub sam udaj się wezwać pomoc regularnie oceniaj oddech
5b)  Jeśli oddech NIE jest prawidłowy: wezwij Pogotowie Ratunkowe   przekaż tę czynność innej osobie jeśli jesteś sam zostaw poszkodowanego   podejmij uciskanie klatki piersiowej   30 uciśnięć z częstotliwością ucisku 100/minutę głębokość ucisku klatki piersiowej 4 - 5 cm nie przerywaj swoich działań nawet gdy dojdzie do złamania żeber czy mostka
Miejsce ucisku klatki piersiowej uklęknij obok poszkodowanego połóż nadgarstek jednej ręki na środku klatki piersiowej połóż nadgarstek drugiej ręki na już położonym upewnij się, że nie będziesz wywierał ucisku na żebra nie uciskaj nadbrzusza ani dolnej części mostka pochyl się nad poszkodowanym z wyprostowanymi rękami w łokciach, zacznij uciskać klatkę piersiową na głębokość 4 - 5 cm po każdym uciśnięciu zwolnij nacisk na klatkę piersiową nie odrywając dłoni od mostka okres uciskania i zwalniania mostka powinien być taki sam PAMIĘTAJ: 30 uciśnięć z częstotliwością ucisku 100/min głębokość ucisku 4 - 5 cm
6.  Połącz uciskanie klatki piersiowej z oddechami ratunkowymi: po wykonaniu 30 uciśnięć klatki piersiowej udrożnij drogi oddechowe i wykonaj pierwszy oddech ratunkowy zaciśnij skrzydełka nosa, pozostaw usta delikatnie otwarte weź normalny wdech, obejmij szczelnie usta poszkodowanego swoimi ustami, upewnij się że nie ma przecieku powietrza wdmuchuj powoli powietrze do ust poszkodowanego przez około 1 sekundę, tak jak przy normalnym oddychaniu, obserwując jednocześnie ruchy klatki piersiowej wykonaj drugi skuteczny wdech kontynuuj uciskanie klatki piersiowej i oddechy ratunkowe w stosunku 30 : 2 przerwij RKO tylko wtedy, kiedy poszkodowany zacznie sam oddychać Jeśli pierwszy oddech ratowniczy jest nieskuteczny: sprawdź jamę ustną poszkodowanego i usuń widoczne ciała obce sprawdź czy poprawnie wykonane jest odgięcie głowy i uniesienie żuchwy wykonaj nie więcej niż dwie próby wentylacji za każdym razem, zanim podejmiesz uciskanie klatki piersiowej Prowadź R.K.O. do czasu gdy: przybędzie Pogotowie Ratunkowe i przejmie działania poszkodowany zacznie prawidłowo oddychać gdy ulegniesz wyczerpaniu Uwaga: jeśli na miejscu zdarzenia jest co najmniej 2 ratowników, zmiany powinny być co 1 - 2 minuty należy minimalizować przerwy między uciskami a oddechami ratunkowymi

 

 

 

Ważne informacje - przeczytaj uważnie !!!

 

 

 

Rozpoznanie nagłego zatrzymania krążenia (NZK)

• sprawdzanie tętna nie jest dokładną metodą oceny obecności lub braku krążenia

• nie ma jednoznacznych dowodów, że stwierdzenie ruchu, oddechu czy kaszlu (oznaki zachowanego krążenia), mają przewagę diagnostyczną

• brak prawidłowego oddechu może wynikać z niedrożności dróg oddechowych lub pojedynczych, agonalnych westchnięć, które występują w 40% przypadków

R.K.O.  należy podjąć gdy:

• poszkodowany jest nieprzytomny (nie reaguje na bodźce)

• nie oddycha prawidło

PAMIĘTAJ:

 

Jeśli masz wątpliwości czy oddech jest prawidłowy, postępuj tak, jakby go nie było, czyli przystąp do resuscytacji krążeniowo - oddechowej !!!

 

 

Wentylacja:

• w takcie RKO u dorosłych objętości oddechowe powinny wynosić ok. 6 - 7 ml/kg m.c. (500 - 600 ml przy 70 kg), czyli dorosłemu człowiekowi trzeba wdmuchnąć powietrze o objętości 0,5 litra (taką objętość ma karton mleka 0,5 litra)

• za duża ilość oddechów lub zbyt duża objętość są szkodliwe, zwłaszcza przy niezabezpieczonych dogach oddechowych

• każdy wdech wykonywany w przeciągu ok. 1 sekundy

• należy unikać szybkich i mocnych wdechów

• po każdym wdechu, powinny być widoczne wyraźne ruchy klatki piersiowej bądź/i brzucha

Początkowa wentylacja jest mniej ważna ponieważ:

• przez pewien czas zawartość tlenu we krwi jest wystarczająca do podtrzymania życia

• dostarczenie tlenu do mózgu i serca jest ograniczone NZK, a nie brakiem tlenu w płucach

Efekt uciskania klatki piersiowej:

• wytwarza niewielki przepływ krwi przez serce i mózg

• powoduje pośredni ucisk serca tzw. masaż serca
  zwiększa skuteczność defibrylacji (zwłaszcza po 5 min)

Ogólne zasady ucisku klatki piersiowej:

• ratownik powinien niezwłocznie ułożyć ręce na środku klatki persiowej - nie środku mostka !!!

• częstotliwość ucisku 100/min, głębokość 4 -5 cm

• należy pozwolić, aby klatka piersiowa po każdym ucisku wracała do pozycji wyjściowej

• fazy ucisku i relaksacji powinny trwać tyle samo

• trzeba minimalizować przerwy między uciśnięciami

• częstotliwość ucisku zależy od szybkości z jaką się je wykonuje, a nie od ich całkowitej ilości w ciągu minuty !!!

Resuscytacja krążeniowo - oddechowa ograniczona wyłącznie do uciskania klatki piersiowej. Zasady postępowania w R.K.O. bez wentylacji:

• jeśli nie jesteś w stanie lub nie chcesz wykonywać oddechów ratunkowych uciskaj klatkę piersiową

• jeśli wykonujesz wyłącznie uciskanie klatki piersiowej, wykonuj ją bez przerwy, z częstotliwością 100/min

• samo uciskanie klatki piersiowej jest lepsze niż brak podjęcia czynności

• jeśli drogi oddechowe są udrożnione, pojedyncze westchnięcia i uciśnięcia klatki piersiowej wymuszają niewielką wymianę powietrza w płucach

• przerwij swoje działanie gdy poszkodowany odzyska prawidłowy oddech, w innym przypadku nie przerywaj resuscytacji

• Uciskanie klatki piersiowej połączone z oddechami ratunkowymi jest dużo lepsze dla poszkodowanego

Zagrożenia dla ratownika:

• przy oddechach ratunkowych, np. zakażenia chorobami przenoszącymi się drogą wziewną (gruźlica); znikome zagrożenia zarażeniem wirusem HIV aby się zarazić trzeba by było wypić ponad szklankę śliny zarażonego

• uwaga na kontakt z krwią, śliną, wymiocinami poszkodowanego

• zagrożenia środowiskowe

• bezpieczeństwo udzielania pierwszej pomocy, środki ochrony osobistej (maseczka, rękawiczki lateksowe)

• ocena zagrożenia przed podjęciem RKO

---