NATURALIZM

Naturalizm jako kierunek literacki, ukształtował się we Francji w drugiej połowie XIX wieku. Za jego twórcę uważany jest Emil Zola, który w swojej Powieści eksperymentalnej wyjaśniał założenia kierunku. Punktem wyjścia naturalizmu było przekonanie, że człowiek, zdominowany przez instynkty, nie różni się w swym zachowaniu od zwierząt. Należy więc go poddać ścisłej obserwacji, kierując się w swych badaniach metodami charakterystycznymi dla nauk przyrodniczych. Przyjęto postawę scjentystyczną. Upodobniono więc metody literackie do eksperymentalnych, nawiązując między innymi do teorii ewolucji Darwina i determinizmu Hippolita Taine`a. Zadaniem naturalizmu w literaturze było ukazanie rzeczywistości z fotograficzną dokładnością, co charakteryzowało się ogromną dbałością o szczegóły, skrajnym obiektywizmem w przedstawianiu świata, redukcją roli narratora i komentarza odautorskiego do absolutnego minimum, eliminacją moralistyki, a także podporządkowaniem fikcji regułom dokumentu społecznego. Naturalizm w literaturze polskiej rozwinął się po 1880 roku.

---