Izolowanie mikroorganizmów z różnych środowisk naturalnych

Cel ćwiczenia

• Izolowanie mikroorganizmów z wody i gleby na

stałe podłoża hodowlane

• Nauka metod posiewu na stałe podłoża hodowlane

Metody bezpośrednie

• Przy użyciu mikromanipulatora (zasysanie jednej

komórki mikroorganizmu)

• Metoda Lindnera (drożdże lub inne grzyby w kropli

wody na szkiełku nakrywkowym)

Metody pośrednie

• Metoda posiewu redukcyjnego
• Metoda posiewu powierzchniowego (płytki

„mazane”)

• Metoda posiewu wgłębnego (płytki „lane”)
• Metoda seryjnych rozcieńczeń
• Metoda replik (płytek odciskowych Lederberga)

Metoda posiewu powierzchniowego (płytki

„mazane”)

• Przygotowanie odpowiedniego rozcieńczenia
• Wprowadzenie 0,1 ml zawiesiny z danego

rozcieńczenia na środek płytki z podłożem

agarowym

• Rozprowadzenie na powierzchni płytki przy pomocy

głaszczki szklanej wyjałowionej przez zanurzenie w

alkoholu i opalenie w płomieniu palnika

9 ml

0,1 ml

Schemat metody posiewu powierzchniowego

(płytki „mazane”)

Izolowanie

z gleby

Schemat metody posiewu powierzchniowego

(płytki „mazane”)

Izolowanie

z wody

0,1 ml

Metoda posiewu wgłębnego (płytki „lane”)

• Odmiana metody płytek „mazanych”
• Z najwyższych rozcieńczeń pobiera się ilościowo

zawiesinę mikroorganizmów i dodaje do

upłynnionego schłodzonego podłoża w probówce

(10-12 ml)

• Po wymieszaniu całość wylewa się na sterylną

płytkę Petriego (po zastygnięciu wyrastają kolonie

wgłębne, denne i powierzchniowe)

Metoda seryjnych rozcieńczeń

• Służy do wyizolowania czystych hodowli z materiału

płynnego

• Polega na wielokrotnym rozcieńczaniu w celu

otrzymania w probówce jednej komórki

• Rzadko stosowana

Metoda replik (płytek odciskowych

Lederberga)

• Stosowana w badaniach genetycznych głównie

bakterii w celu rozróżnienia z mieszaniny

mikroorganizmów tych, które spełniają określone

właściwości

• Wysiew zawiesiny bakterii na zwykłe podłoże

agarowe

• Po wyrośnięciu pojedynczych kolonii przykładany

jest jałowy stempel pokryty welurem, do którego

przyczepiają się komórki, które następnie są

przenoszone na selektywne pożywki (wzrost tylko

komórek zdolnych do rozwoju na tym podłożu)

Obliczanie liczby mikroorganizmów w 1g

świeżej masy gleby lub 1 ml wody

D = K x R x O

D – ogólna liczba drobnoustrojów w 1g świeżej masy gleby lub

1 ml wody

K – średnia liczba kolonii na płytce Petriego
R – odwrotność rozcieńczenia, z którego wykonano posiew na

podłoże

O – współczynnik korygujący (uwzględniający przeliczenie

mikroorganizmów na 1 g gleby lub 1 ml wody, przy wysiewie

0,1 ml należy podstawić do wzoru 10)