 | Pobierz cały dokument prawo.cywilne.cz.1.prawo.cywilne.doc Rozmiar 312 KB |
PRAWO CYWILNE
Prawo cywilne jako gałąź prawa
PRAWO CYWILNE - ma dwa znaczenia. Po pierwsze oznacza zespół przepisów norm, regulujące określone stosunki społeczne w pewien właściwy im sposób. Po drugie oznacza uprawnienie lub zespół uprawnień przysługujących jakiemuś podmiotowi (prawo podmiotowe), wyznaczonych przez normy prawne, czyli przez prawo w znaczeniu przedmiotowym
PRZEDMIOT - stosunku majątkowe i niemajątkowe (dobra osobiste materialne i niematerialne)
CYWILNOPRAWNE STOSUNKI MAJĄTKOWE - więzi prawne ukształtowane ze względu na przynależność do osób fizycznych lub prawnych rzeczy i przynależność dóbr niematerialnych ale w takim zakresie w jakim przysparzają korzyści majątkowych np. stosunki majątkowe których elementem są prawa autorskie twórcy oraz więzi prawne ukształtowane ze względu na wymianę dóbr i usług
CYWILNOPRAWNE STOSUNKI NIEMAJĄTKOWE - więzi prawne ukształtowane ze względu na przynależność do osób fizycznych lub prawnych dóbr niematerialnych w takim zakresie w jakim chodzi o zachowanie i nienaruszalność oraz niemajątkowe stosunki rodzinne których funkcja polega na stworzeniu prawnych ram lub w przeważającej mierze dla więzi osobistych stron.
ZAKRES PRAWA CYWILNEGO:
= TERMINY - przepisy w nim zawarte regulują sposób obliczania terminów oraz odsyłają do odpowiedniego stosowania przepisów o warunku gdy skutki czynności prawnej mają powstać lub ustać w oznaczonym terminie
= RODZAJE OGRANICZONYCH PRAW RZECZOWYCH
= INSTYTUCJE PRZEDSTAWICIELSTWA
= PRAWO ZOBOWIĄZAŃ
METODA REGULACJI
METODA - polega na uznaniu autonomicznej pozycji względem siebie podmiotu tego stosunku prawnego w związku z czym jednej stronie nie przysługuje kompetencja do władczego kształtowania sytuacji prawnej drugiej strony. Wykluczone jest więc władcze wkroczenie jednego podmiotu w sferę autonomii prywatnej innego podmiotu. Nie mają znaczenia faktyczne relacje podmiotów które znamionować może nierówność wynikającą np. z przewagi ekonomicznej lub innych więzów w zależności nieformalnej jednej osoby od drugiej.
= w prawie cywilnym nie ma stosunku podległości, jest autonomiczność i równość stron
Systematyka prawa cywilnego
Prawo cywilne dzieli się na działy wyrażające strukturę tej gałęzi prawa, nie jest ona jednolita we wszystkich systemach prawnych. Jednakże w grupie praw kontynentalnych opartych na prawie rzymskim największe znaczenie znalazł tzw. System pandektów.
Ten system był recypowany i w prawie polskim. Charakteryzuje się przede wszystkim wyróżnieniem rozbudowanej części ogólnej prawa cywilnego po której następują działy:
= prawo rzeczowe
= prawo zobowiązań
= rodzinne
= spadkowe
Systematyka nie odpowiada logicznym wymaganiom prawnego podziały, ponieważ elementy zbioru,, zostały wydzielone według różnych kryteriów. Jednak w porównaniu z innymi stosowanymi podziałami prawa cywilnego okazała się w praktyce najsprawniejsza. Została ona również przyjęta przez polski kodyfikator co znalazło wyraz w podzieleniu K.C na 4 księgi odpowiadające wspomnianym rozdziałom prawa cywilnego. Części kodeksu:
= cześć ogólne - obejmuje zasady wspólne dla całego prawa cywilnego
= prawo rzeczowe - obejmuje norm które wyznaczają bezwzględne prawa podmiotowe skuteczne wobec wszystkich a odnoszące się do rzeczy
= prawo zobowiązań = zawiera normy regulujące prawo majątkowe o charakterze względnym skuteczne wobec indywidualnie oznaczonych podmiotów
= prawo spadkowe - reguluje przejście majątku osoby zmarłej na inne podmioty
Unifikacja i kodyfikacja
 | Pobierz cały dokument prawo.cywilne.cz.1.prawo.cywilne.doc rozmiar 312 KB |