background image

 

 
 
 
 
 
 
 

Raport Roczny  

Prezesa Urz

ę

du Regulacji Energetyki  

2006  

 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

 

Spis tre

ś

ci  

 
1. Wprowadzenie.............................................................................................. 3

 

2. Podsumowanie / Główne osi

ą

gni

ę

cia ostatniego roku............................ 4

 

2.1 Struktura organizacyjna Urz

ę

du w uproszczeniu ..................................... 4

 

2.2. Opis sytuacji na rynku gazu i energii elektrycznej................................... 7

 

2.3 Główne zagadnienia pozostaj

ą

ce w kompetencjach Regulatora. ............ 9

 

3. Regulacja i funkcjonowanie rynku energii elektrycznej ........................ 10

 

3.1.  Zagadnienia Regulacyjne [Artykuł 23(1) z wył

ą

czeniem lit. „h”]........... 10

 

3.1.1.

 

Z

AGADNIENIA OGÓLNE

..........................................................................................10

 

3.1.2.

 

Z

ARZ

Ą

DZANIE I ALOKACJA MOCY POŁ

Ą

CZE

Ń

 MI

Ę

DZYSTEMOWYCH ORAZ MECHANIZMY 

ZARZ

Ą

DZANIA PRZECI

Ąś

ENIAMI

........................................................................................11

 

3.1.3.

 

R

EGULACJA ZADA

Ń

 PRZEDSI

Ę

BIORSTW PRZESYŁOWYCH I DYSTRYBUCYJNYCH

..........15

 

3.1.4.

 

E

FEKTYWNA RESTRUKTURYZACJA

..........................................................................19

 

3.2. Zagadnienia z zakresu ochrony i promowania konkurencji [art. 23(8) 
oraz 23(1) (h)] – rynek energii elektrycznej .................................................. 21

 

3.2.1.

 

C

HARAKTERYSTYKA RYNKU SPRZEDA

ś

Y HURTOWEJ

................................................22

 

3.2.2.

 

C

HARAKTERYSTYKA RYNKU SPRZEDA

ś

Y DETALICZNEJ

.............................................27

 

3.2.3

  

Ś

RODKI ZAPOBIEGAJ

Ą

CE NADU

ś

YCIU POZYCJI DOMINUJ

Ą

CEJ NA RYNKU WŁA

Ś

CIWYM

.29

 

4. Regulacja i funkcjonowanie rynku gazu ziemnego................................ 34

 

4.1. Zagadnienia z zakresu regulacji [artykuł 25(1)]..................................... 34

 

4.1.1.

 

Z

AGADNIENIA OGÓLNE

..........................................................................................34

 

4.1.2.

 

Z

ARZ

Ą

DZANIE ORAZ NOMINOWANIE PRZEPUSTOWO

Ś

CI POŁ

Ą

CZE

Ń

 

MI

Ę

DZYSYSTEMOWYCH ORAZ ZASADY ZARZ

Ą

DZANIA OGRANICZENIAMI

...............................35

 

4.1.3.

 

P

RAWNE OBOWI

Ą

ZKI PRZEDSI

Ę

BIORSTW PRZESYŁU ORAZ DYSTRYBUCJI GAZU

..........36

 

4.1.4.

 

E

FEKTYWNA RESTRUKTURYZACJA

..........................................................................39

 

4.2. Zagadnienia z zakresu ochrony i promowania konkurencji [art. 25(1)(h)]
...................................................................................................................... 41

 

4.2.1

 

C

HARAKTERYSTYKA STRUKTURY RYNKU SPRZEDA

ś

Y HURTOWEJ

..............................41

 

4.2.2.

 

C

HARAKTERYSTYKA RYNKU SPRZEDA

ś

Y DETALICZNEJ

.............................................43

 

5 Bezpiecze

ń

stwo dostaw............................................................................. 47

 

5.1. Energia elektryczna [Artykuł 4].............................................................. 47

 

5.2. Gaz [Artykuł 5] ....................................................................................... 50

 

6 Zagadnienia z zakresu usług o charakterze u

Ŝ

yteczno

ś

ci publicznej 

[Art. 3(9) dla energii elektrycznej i Art. 3(6) dla gazu] ................................ 55

 

 

background image

 

1. Wprowadzenie 
 

Przygotowany dokument jest drugim raportem przedkładanym Komisji Europejskiej przez 

Prezesa  Urz

ę

du  Regulacji  Energetyki,  który  tym  samym    wypełnia  obowi

ą

zek  okre

ś

lony  w 

ustawie Prawo energetyczne oraz Dyrektywach 2003/54/WE

1

 i 2003/55/WE

2

.  

Zgodnie z ustaleniami pomi

ę

dzy Europejsk

ą

 Rad

ą

 Regulatorów Energetyki (ang. Council of 

European  Energy  Regulators  –  CEER)  a  Komisj

ą

  Europejsk

ą

.  Raport  zwiera  dane  oraz 

ocen

ę

  zjawisk  jakie  zaszły  w  2005  r.  na  rynku  energii  elektrycznej  i  rynku  gazu.    Cz

ęść

  z 

przedstawionych  informacji  (dane  z  I  półrocza  2005  r.)  zaprezentowano  w  Raporcie 

Krajowym 2005. 

W  niniejszym  Raporcie  szczególna  uwaga  została  po

ś

wi

ę

cona  zjawiskom  które  nie 

zostały zaprezentowane w poprzednim.  

Postanowienia  ustawy  Prawo  energetyczne,  które  implementowały  Dyrektyw

ę

 

2003/54/WE  oraz  2003/55/WE  zacz

ę

ły  obowi

ą

zywa

ć

  w  maju  2005  r.  Tak  wi

ę

c  ocena 

wprowadzonych zapisów oraz ich wpływu na funkcjonowanie rynku w poprzednim Raporcie 

nie  była  pełna.    Obecny  Raport  zawiera  ocen

ę

  zarówno  kompetencji  Regulatora  i  jego 

mo

Ŝ

liwo

ś

ci oddziaływania na rynek jak i funkcjonowanie podmiotów sektora energetycznego 

w nowym stanie prawnym, którego celem jest umo

Ŝ

liwienie konkurencji.  

W 2005 r. budowa konkurencyjnego rynku odbywała si

ę

 w dwóch wymiarach: krajowym 

oraz europejskim. Zarówno w ocenie Komisji Europejskiej

3

 jak i samych Regulatorów nie jest 

mo

Ŝ

liwa  jednoczesna  integracja  rynków  krajowych  w  jeden  wspólny  rynek  energii 

elektrycznej  i  gazu.  Rozwi

ą

zaniem  s

ą

  inicjatywy  regionalne  i  stopniowe  ł

ą

czenie  rynków 

krajowych.  Raport  po  raz  pierwszy  uwzgl

ę

dnia  ten  problem  i  zawiera  dane, które  wskazuj

ą

 

na  stopie

ń

  integracji  poszczególnych  regionów    (wi

ę

cej  w  rozdz.  3).  Lektura  Raportu  mo

Ŝ

wywoła

ć

 refleksj

ę

Ŝ

e post

ę

p w liberalizacji rynku krajowego oraz integracji rynków krajowych 

mo

Ŝ

e  wyda

ć

  si

ę

  niewystarczaj

ą

cy  ale  nale

Ŝ

y  pami

ę

ta

ć

Ŝ

e  rynek  nie  jest  kształtowany 

jedynie przez decyzje Regulatorów.   

  

 

                                                 

1

 

Dyrektywa  2003/54/WE  Parlamentu  Europejskiego  i  Rady  z  dnia  26  czerwca  2003  r.  dotycz

ą

ca  wspólnych  zasad  rynku 

wewn

ę

trznego energii elektrycznej i uchylaj

ą

ca dyrektyw

ę

 96/92/WE Dziennik Urz

ę

dowy Unii Europejskiej  L 176 , 15/07/2003 

str. 0037 – 0056 

2

 

Dyrektywa  2003/55/WE  Parlamentu  Europejskiego  i  Rady  z  dnia  26  czerwca  2003  r.  dotycz

ą

ca  wspólnych  zasad  rynku 

wewn

ę

trznego  gazu  ziemnego  i  uchylaj

ą

ca  dyrektyw

ę

  98/30/WE  Dziennik  Urz

ę

dowy  Unii Europejskiej  L  176  ,  15/07/2003 str. 

0057 – 0078 

3

Komunikat  Komisji  do  Rady  i  Parlamentu  Europejskiego  Sprawozdanie  z  post

ę

pów  w  tworzeniu  wewn

ę

trznego  rynku  gazu 

ziemnego i energii elektrycznej, Bruksela dnia 15. 11. 2005 COM (2005) 568 ko

ń

cowy {SEC(2005)1448}  

background image

 

 

2. Podsumowanie / Główne osi

ą

gni

ę

cia ostatniego roku 

 

Dyrektywy 2003/54/WE oraz 2003/55/WE zostały wdro

Ŝ

one ustaw

ą

 z dnia 4 marca 2005 

r.  o  zmianie  ustawy  –  Prawo  energetyczne  (PE)  oraz  ustawy  Prawo  ochrony 

ś

rodowiska 

(Dz.U. Nr 62 poz. 552), która weszła w 

Ŝ

ycie w maju 2005 r. Ustawa PE w nowym brzmieniu 

wpłyn

ę

ła na zmian

ę

 zachowa

ń

 cz

ęś

ci podmiotów działaj

ą

cych na rynku. Na Prezesa Urz

ę

du 

Regulacji  Energetyki  zostały  nało

Ŝ

one  nowe  obowi

ą

zki  zwi

ą

zane  m.in.  z  regulacj

ą

  zasad 

ogłaszania  przetargów  na  nowe  moce  wytwórcze,  na  jakich  funkcjonuje  operator  systemu 
przesyłowego oraz operatorzy systemów dystrybucyjnych.. Wszystkie kompetencje Prezesa 
URE  oraz  struktura  Urz

ę

du,  którym  kieruje,  zostały  przedstawione  w  Raporcie  Rocznym 

2005.   

Przez  osiem  miesi

ę

cy  2005  r.  Prezes  URE  realizował  swoje  obowi

ą

zki  w  oparciu  o 

znowelizowan

ą

  ustaw

ę

.  Mimo 

Ŝ

e  okres  ten  był  krótki  w  porównaniu  do  misji  regulacyjnej 

prowadzonej  przez  Prezesa  URE  od  1997  r.,  to  jednak  pozwala  na  wst

ę

pn

ą

  ocen

ę

 

funkcjonowania  Regulatora  oraz  działania  rynku  w  nowym  stanie  prawnym.  Poni

Ŝ

ej  została 

przedstawiona  ocena  wprowadzonych  zmian.  Ocena  ta  b

ę

dzie  si

ę

  cz

ęś

ciowo  odnosi

ć

 

równie

Ŝ

  do  kompetencji  Prezesa  URE,  które  s

ą

  realizowane  od  momentu  powołania 

Regulatora. 

 

2.1 Struktura organizacyjna Urz

ę

du w uproszczeniu 

 

Struktura zarz

ą

du b

ą

d

ź

 rady  

 

Zadania  ustawowe  Prezes  URE  wypełnia  przy  pomocy  Urz

ę

du  Regulacji  Energetyki 

podzielonego na departamenty, biura i oddziały terenowe.  
Ze  wzgl

ę

du  na  stosunkowo  du

Ŝ

y  obszar  Polski  oraz  zakres  działa

ń

  Prezesa  URE,  , 

koncesjonowanie i taryfowanie działalno

ś

ci przedsi

ę

biorstw ciepłowniczych oraz rozstrzyganie 

sporów pomi

ę

dzy odbiorcami a przedsi

ę

biorstwami, które maj

ą

 charakter lokalny, struktura ta 

zapewnia  bardzo  dobry  kontakt  podmiotów  działaj

ą

cych  na  rynku  oraz  odbiorców  z 

pracownikami  Urz

ę

du.    Wydaje  si

ę

,  i

Ŝ

  umo

Ŝ

liwia  to  równie

Ŝ

  skuteczniejsze  monitorowanie 

rynku. 
 
Realizacja głównych zada

ń

 statutowych. 

 

 Prezes  URE  realizuje  zadania  z  zakresu  spraw  regulacji gospodarki  paliwami  i  energi

ą

 

oraz  promowania  konkurencji.  Zakres  kompetencji  i obowi

ą

zków  Prezesa  URE  obejmuje 

m.in.: 

 
–  promowanie konkurencji na rynku energii elektrycznej i gazu 
Otwarcie  w  2005  r.  rynku  energii  elektrycznej  i  gazu  dla  podmiotów  nie  b

ę

d

ą

cych 

gospodarstwami domowymi nie spowodowało zwi

ę

kszonej aktywno

ś

ci odbiorców. Z danych 

dla lat 2004 i 2005 wynika, 

Ŝ

e w 2005 r. zmniejszyła si

ę

 liczba odbiorców, którzy zdecydowali 

si

ę

  na  zmian

ę

  swojego  sprzedawcy.  Przyczyn  braku  aktywno

ś

ci  odbiorców  nie  nale

Ŝ

szuka

ć

  tylko  w  strukturze  przedsi

ę

biorstw  zajmuj

ą

cych  si

ę

  dystrybucj

ą

  (brak  skutecznego 

unbundlingu)  czy  ograniczeniom  wynikaj

ą

cym  z  „blokady”  cz

ęś

ci  energii  w  kontraktach 

długoterminowych,  ale  m.in.  w  braku  przepisów  okre

ś

laj

ą

cych  procedury  zmiany 

sprzedawcy.  Prezes  URE  nie  ma  mo

Ŝ

liwo

ś

ci  samodzielnego  ustalenia  zasad,  na  jakich 

zmiana  ta  powinna  by

ć

  dokonywana.  Pomimo  podejmowania  działa

ń

  maj

ą

cych  przybli

Ŝ

y

ć

 

background image

 

ten  temat  odbiorcy  ko

ń

cowemu,  praktycznie  nie  ma  mo

Ŝ

liwo

ś

ci  pokazania,  jak  zmiana 

powinna przebiega

ć

 i jakie korzy

ś

ci mo

Ŝ

e przynie

ść

.  

 
–  unbundling 

oraz  wyznaczanie 

operatorów 

systemów 

przesyłowych 

dystrybucyjnych  

Ustawa  PE  nakłada  na  Prezesa  URE  obowi

ą

zek  promowania  konkurencji,  jednak

Ŝ

ustawodawca  nie  przewidział  dla  niego  skutecznych  narz

ę

dzi  w  zakresie  uzyskania 

informacji  i  wpływu  na  zmiany  struktury  wła

ś

cicielskiej  przedsi

ę

biorstw  energetycznych 

działaj

ą

cych  na  rynku  energii  oraz  katalogu  mo

Ŝ

liwych  do  podj

ę

cia  działa

ń

  maj

ą

cych 

zapewni

ć

  wystarczaj

ą

c

ą

  ró

Ŝ

norodno

ść

  uczestników  rynku  i  zwi

ę

kszy

ć

  konkurencj

ę

W podejmowaniu  decyzji,  np. o modelu  unbundling  lub  o  konsolidacji  na  rynku  energii, 
uczestniczy  tylko  w  przypadku  zaproszenia  i  wył

ą

cznie  na  prawach  innych  podmiotów 

zaproszonych do konsultacji.. 

Kwestie  wyznaczania  operatorów  systemów,  zarówno  elektroenergetycznych,  jak 

i gazowych,  reguluj

ą

  przepisy  art.  9h  ustawy  PE.  Zgodnie  z  ust.  1  tego  przepisu, 

Prezes URE,  na  wniosek  wła

ś

ciciela  sieci  przesyłowej,  sieci dystrybucyjnej,  instalacji 

magazynowania  paliw  gazowych  lub  instalacji  skraplania  gazu  ziemnego,  wyznacza 
operatora,  w  drodze  decyzji,  na  czas  okre

ś

lony.  Oznacza  to, 

Ŝ

e  Prezes  URE  nie  mo

Ŝ

wyznaczy

ć

  operatorów  z  urz

ę

du,  a  tylko  na  wniosek  wła

ś

ciciela  infrastruktury 

elektroenergetycznej lub gazowej. Przepisy nie nakładaj

ą

 na przedsi

ę

biorstwa energetyczne 

obowi

ą

zku wyst

ę

powania z wnioskiem o wyznaczenie na operatora systemu – stosownie do 

zakresu prowadzonej działalno

ś

ci koncesjonowanej. Prezes URE nie posiada uprawnie

ń

 do 

wezwania danego podmiotu do wyst

ą

pienia z odpowiednim wnioskiem. 

Nale

Ŝ

y równie

Ŝ

 zauwa

Ŝ

y

ć

Ŝ

e ani w ustawie PE, ani te

Ŝ

 w 

Ŝ

adnym z dokumentów rz

ą

dowych 

nie  wskazano  daty  wyodr

ę

bnienia  operatora  systemu  magazynowania  –  kluczowego 

podmiotu  z  punktu  widzenia  tworzenia  rynku  gazu.  Niemniej  jednak  Prezes  URE  podj

ą

ł 

działania, aby wła

ś

ciciel wszystkich magazynów gazu ziemnego znajduj

ą

cych si

ę

 na terenie 

Polski – Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo SA (PGNiG SA) – wyodr

ę

bnił działalno

ść

 

w zakresie magazynowania paliw gazowych. Na mocy decyzji Prezesa URE z dnia 1 lutego 
2006  r.  o  udzieleniu  koncesji  na  magazynowanie  paliw  gazowych,  PGNiG SA  mo

Ŝ

wykonywa

ć

  działalno

ść

  gospodarcz

ą

  polegaj

ą

c

ą

  na 

ś

wiadczeniu  usług  w  zakresie 

magazynowania  gazu  ziemnego.  Istniej

ą

  zatem  formalnoprawne  podstawy  do  wyst

ą

pienia 

przez PGNiG SA z wnioskiem o wyznaczenie go operatorem systemu magazynowego. 
 

–  zatwierdzanie  instrukcji  ruchu  i  eksploatacji  sieci  w  zakresie  bilansowania 

systemu i zarz

ą

dzania ograniczeniami systemowymi 

Prezes URE ma ograniczone kompetencje ustawowe w zakresie stanowienia standardów 

dotycz

ą

cych  działalno

ś

ci  przedsi

ę

biorstw  energetycznych  –  du

Ŝ

ym  przełomem  było 

przyznanie  mu  od  maja  2005  r.  kompetencji  do  zatwierdzania  instrukcji  ruchu  operatorów 
sieci  przesyłowych  i  dystrybucyjnych.  Uprawnienie  to  jest  szczególnie  skuteczne  przy 
promowaniu  konkurencji,  poniewa

Ŝ

  w  procesie  zatwierdzania  instrukcji  Regulator  mo

Ŝ

Ŝą

da

ć

  wprowadzenia  w niej  zapisów  umo

Ŝ

liwiaj

ą

cych  rozwój  konkurencji.  Na  razie  trudno 

jednak  oceni

ć

  skuteczno

ść

  działa

ń

  Regulatora  w  tym  zakresie  ze  wzgl

ę

du  na  zbyt  krótki 

okres obowi

ą

zywania (od 1 czerwca 2006 r.) zatwierdzonej instrukcji przesyłowej operatora 

elektroenergetycznego,  za

ś

  instrukcja  operatora  gazowego  wejdzie  w 

Ŝ

ycie  1  sierpnia  

2006 r. 
 

–  zatwierdzanie  i  kontrolowanie  taryf  dla  energii  elektrycznej,  ciepła  i  paliw 

gazowych 

Jedn

ą

  z  przeszkód  w  skutecznej  regulacji  w  tym  zakresie  stanowi  brak  prawnych 

uregulowa

ń

  dotycz

ą

cych  specjalnego  statusu  przedsi

ę

biorstwa  regulowanego.  Zarz

ą

dy 

przedsi

ę

biorstw  s

ą

  zobowi

ą

zane  do  działania  maj

ą

cego  maksymalizowa

ć

  zyski 

przedsi

ę

biorstwa  (zgodnie  z  przepisami  kodeksu  spółek  handlowych).  Specjalny  status 

powinien  wi

ę

c  uwzgl

ę

dnia

ć

  wymagania  stawiane  przedsi

ę

biorstwom  regulowanym,  cz

ę

sto 

odmienne 

od 

stosowanych 

wzgl

ę

dem 

przedsi

ę

biorstw 

działaj

ą

cych 

na  rynkach 

background image

 

konkurencyjnych 

(nieregulowanych). 

Konieczne 

jest 

wprowadzenie 

zasad 

tzw. 

rachunkowo

ś

ci  regulacyjnej  (specyfika  prowadzenia  działalno

ś

ci  regulowanej  powoduje, 

Ŝ

stosowanie zwykłych zasad rachunkowo

ś

ci jest utrudnione). 

Kolejnym problemem s

ą

 zmiany w polityce fiskalnej powoduj

ą

ce podwy

Ŝ

szenie podatków 

płaconych przez przedsi

ę

biorstwa energetyczne. Skutkiem tych zmian jest najcz

ęś

ciej wzrost 

cen energii i w efekcie obci

ąŜ

enie odbiorców. Z uwagi na długookresowy cykl inwestycyjny w 

tej  bran

Ŝ

y  konieczne  jest  okre

ś

lenie  po

Ŝą

danego  z  punktu  widzenia  gospodarki  poziomu 

obci

ąŜ

e

ń

 fiskalnych energetyki oraz ich stabilizacja..  

 

–  uzgadnianie 

projektów 

planów 

rozwoju 

sieciowych 

przedsi

ę

biorstw 

energetycznych, 

udzielanie 

zgody 

na 

budow

ę

 

gazoci

ą

gów 

lub 

linii 

bezpo

ś

rednich  

W  oparciu  o  analiz

ę

  danych  zawartych  w  wymienionych  dokumentach,  Prezes  URE 

uzyskuje  pogl

ą

d  na  temat  technicznych  warunków  niezawodno

ś

ci  dostarczania  energii 

elektrycznej  i poznaje  argumenty  przemawiaj

ą

ce  za  uznaniem  okre

ś

lonego  poziomu 

nakładów  inwestycyjnych  za  uzasadniony.  Nast

ę

pnie,  w procesie  zatwierdzania  taryf 

operatorom sieciowym stanowi to przesłank

ę

 do podj

ę

cia przez regulatora decyzji o uznaniu 

ś

rodków niezb

ę

dnych do rozwoju i utrzymania infrastruktury, przyczyniaj

ą

c

ą

 si

ę

 tym samym 

do  poprawy  bezpiecze

ń

stwa  dostaw  energii  elektrycznej.  Mo

Ŝ

liwo

ść

  podejmowania 

odpowiednich  działa

ń

  w  tym  zakresie  została  pozostawiona  do  uznania  Prezesa  URE  – 

to  na  Regulatorze 

spoczywa 

obowi

ą

zek 

opracowania 

skomplikowanych 

procedur 

(np. opracowanie modelu oceny).  
 

Prezes URE  został  równie

Ŝ

  wł

ą

czony  w  proces  inwestycyjny  zwi

ą

zany  z  budow

ą

 

gazoci

ą

gów  bezpo

ś

rednich  lub  linii  bezpo

ś

rednich,  poprzez  udzielanie  zgody  na  budow

ę

 

tego  rodzaju  gazoci

ą

gów  lub  linii.  Zgoda  ta  musi  by

ć

  udzielona  przed  wydaniem  decyzji 

o pozwoleniu na budow

ę

. Pierwsze do

ś

wiadczenia w tym zakresie nie wskazuj

ą

 na istnienie 

trudno

ś

ci przy realizacji tego zadania. 

 

–  rozstrzyganie sporów w zakresie stosowania zasady dost

ę

pu stron trzecich do 

sieci  przesyłowych  i  dystrybucyjnych,  monitorowanie  funkcjonowania  rynków 
energii elektrycznej i gazu 

Podczas obserwacji procesów zachodz

ą

cych na rynku oraz spotka

ń

 z przedstawicielami 

przedsi

ę

biorstw  energetycznych  i  odbiorcami  Regulator  cz

ę

sto  otrzymuje  informacje 

o istnieniu niepokoj

ą

cych zjawisk. Nie ma jednak kompetencji ustawowej, by podj

ąć

 z urz

ę

du 

działania maj

ą

ce wyja

ś

ni

ć

 lub zapobiec nieprawidłowo

ś

ciom. Szczególnie jest to widoczne w 

obszarze  zasady TPA, gdzie Prezes URE nie ma mo

Ŝ

liwo

ś

ci rozstrzygania z urz

ę

du spraw 

spornych – aby rozpocz

ąć

 działanie, musi czeka

ć

 na wniosek odbiorcy, który cz

ę

sto obawia 

si

ę

 wej

ść

 w spór ze swoim dostawc

ą

 (dystrybutorem). Kompetencja ta ma wi

ę

c praktycznie 

znikome znaczenie, tym bardziej, 

Ŝ

e rozstrzygni

ę

cia zapadaj

ą

 w sprawach indywidualnych i 

nie  stanowi

ą

  obowi

ą

zuj

ą

cego  powszechnie  standardu.  Dlatego  zapewnienie  Regulatorowi 

mo

Ŝ

liwo

ś

ci  działania  z  urz

ę

du,  a  nie  tylko  na  wniosek,  oraz  wydawania  na  podstawie 

wyników  post

ę

powania  wytycznych  obowi

ą

zuj

ą

cych  przedsi

ę

biorstwa  energetyczne  wydaje 

si

ę

 by

ć

 jedynym skutecznym rozwi

ą

zaniem problemu. 

 

–  udzielanie b

ą

d

ź

 cofanie koncesji na działalno

ść

 energetyczn

ą

 przedsi

ę

biorstw, 

w tym na paliwa gazowe i ciekłe 

Na  podstawie  do

ś

wiadcze

ń

  polskiej  praktyki  regulacyjnej  mo

Ŝ

na  stwierdzi

ć

Ŝ

e  koncesja  nie 

stała si

ę

 instrumentem utrudniaj

ą

cym lub wr

ę

cz zamykaj

ą

cym dost

ę

p do rynku. Proces koncesyjny 

przebiega w warunkach równoprawnego traktowania podmiotów ubiegaj

ą

cych si

ę

 o koncesj

ę

 i nie 

dyskryminuje 

Ŝ

adnego  przedsi

ę

biorstwa.  Z  kolei  wypracowana  i  wdro

Ŝ

ona  procedura 

koncesjonowania  umo

Ŝ

liwia  zainteresowanym  podmiotom  prowadzenie  nieskr

ę

powanej 

i efektywnej działalno

ś

ci w sektorze energetycznym. 

Problemem jest koncesjonowanie przedsi

ę

biorstw zajmuj

ą

cych si

ę

 obrotem paliwami.  Istniej

ą

ce 

regulacje  prawne,  dotycz

ą

ce  m.in.  udzielania  czy  cofania  koncesji,  nie  s

ą

  skuteczne  w 

background image

 

stosunku  do  tych  przedsi

ę

biorców,  którzy  z  pełn

ą

 

ś

wiadomo

ś

ci

ą

  łami

ą

  przepisy  prawa. 

Regulacje  prawne  zawarte  w  ustawie  PE  dotycz

ą

ce  koncesjonowania  innych  działalno

ś

ci 

energetycznych okazały si

ę

 niewystarczaj

ą

ce w odniesieniu do sektora paliw ciekłych.  

–  nakładanie  kar  na  przedsi

ę

biorstwa  energetyczne  za  niewywi

ą

zywanie  si

ę

 

z ustawowych zobowi

ą

za

ń

 

Kara  mo

Ŝ

e  by

ć

  nało

Ŝ

ona  zarówno  na  przedsi

ę

biorstwo,  jak  i  na  jego  kierownika. 

Jednak

Ŝ

e  wszystkie  wymierzone  do  tej  pory  kary,  były  nakładane  na  przedsi

ę

biorstwa 

energetyczne. 

Prezes  URE  wymierzaj

ą

c  kar

ę

  zakłada, 

Ŝ

e  zadziała  ona  wychowawczo  na  ukarany 

podmiot,  aby  uchybienia,  za  które  został  ukarany,  nie  powtarzały  si

ę

  w  przyszło

ś

ci, 

a jednocze

ś

nie  prewencyjnie  –  zmusi  do  refleksji  inne  przedsi

ę

biorstwa  energetyczne,  aby 

wykonywały działalno

ść

 koncesjonowan

ą

 zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

cymi przepisami.  

 

–  wydawanie i umarzanie 

ś

wiadectw pochodzenia 

System 

ś

wiadectw  pochodzenia  energii  elektrycznej  ze 

ź

ródeł  odnawialnych  stanowi 

odpowiednik „zielonych certyfikatów” i jednoznacznie identyfikuje pochodzenie cz

ęś

ci energii 

elektrycznej,  zu

Ŝ

ywanej  zarówno  na  potrzeby  własne  wytwórców,  jak  i  wprowadzanej  do 

krajowego systemu elektroenergetycznego. 
Zasób  do

ś

wiadcze

ń

  zebranych  podczas  prawie  dwuletniego  funkcjonowania  systemu 

ś

wiadectw  pochodzenia  pozwala  stwierdzi

ć

Ŝ

e  wymaga  on  przystosowania  do  aktualnego 

stanu  techniki  informatycznej  (IT),  co  obni

Ŝ

yłoby  koszty  i  znacznie  zwi

ę

kszyło  sprawno

ść

 

funkcjonowania.  Jednocze

ś

nie  mo

Ŝ

na  ju

Ŝ

  powiedzie

ć

Ŝ

e  system  pozwolił  na  pełn

ą

 

certyfikacj

ę

 i wsparcie 

ź

ródeł odnawialnych, ale nie przyczynił si

ę

 do rozwoju i powstawania 

nowych 

ź

ródeł tego rodzaju.  

Proces wydawania  i umarzania 

ś

wiadectw pochodzenia przebiega obecnie bez komplikacji. 

 

2.2. Opis sytuacji na rynku gazu i energii elektrycznej 

 

Rynek gazu 

 

Rok  2005  był  okresem  kontynuacji  zmian  w  procesie  urynkowienia  polskiego  sektora 

gazowego.  

Najwi

ę

ksze  zmiany  dotyczyły  organizacji  sektora.  Nast

ą

piło  wydzielenie  ze  struktury 

przedsi

ę

biorstwa  dominuj

ą

cego  –  PGNiG  SA  spółki  Operator  Gazoci

ą

gów  Przesyłowych 

Gaz-System  Sp.  z  o.o.  (OGP  Gaz-System  Sp.  z  o.o.)  –  nale

Ŝą

cej  w  100%  do  Skarbu 

Pa

ń

stwa,  która  rozpocz

ę

ła  działalno

ść

  jako  operator  systemu  przesyłowego.  Nast

ę

pnie, 

dzi

ę

ki  publicznej  emisji  akcji  PGNiG  SA,  przeprowadzonej  we  wrze

ś

niu  na  warszawskiej 

Giełdzie  Papierów  Warto

ś

ciowych,  spółce  udało  si

ę

  pozyska

ć

  ok.  2,7  mld  zł.  Zgodnie  

z  przyj

ę

t

ą

  strategi

ą

  przedsi

ę

biorstwa, 

ś

rodki  te  zostan

ą

  przeznaczone  m.in.  na  realizacj

ę

 

projektów  strategicznych,  takich  jak  zwi

ę

kszenie  wydobycia  krajowego  gazu,  rozbudow

ę

 

pojemno

ś

ci magazynowych oraz dywersyfikacj

ę

 

ź

ródeł dostaw gazu do Polski, m.in. poprzez 

budow

ę

 terminala importowego LNG. 

Zreorganizowano  tak

Ŝ

e  działalno

ść

  sze

ś

ciu  spółek  dystrybucyjnych  poprzez  ksi

ę

gowe 

wyodr

ę

bnienie  pionów  zajmuj

ą

cych  si

ę

  działalno

ś

ci

ą

  sieciow

ą

.  Ponadto,  podj

ę

to  działania 

regulacyjne  w  celu  ustanowienia  operatora  systemu  magazynowego,  który  b

ę

dzie 

zobowi

ą

zany  do  udost

ę

pniania  swoich  pojemno

ś

ci  magazynowych  na  rzecz  wszystkich 

uczestników rynku. Rozpocz

ę

to tak

Ŝ

e prace nad zatwierdzeniem kodeksu sieci przesyłowej, 

który  ma  zawiera

ć

  zasady  funkcjonowania  podmiotów  na  liberalizowanym  rynku  gazu, 

pomocne w zapewnieniu im niedyskryminacyjnego dost

ę

pu do sieci przesyłowych.  

Te  niezb

ę

dne  zmiany  nie  wystarczaj

ą

  jednak  do  podwa

Ŝ

enia  dotychczasowej 

monopolistycznej  struktury  sektora.  Ten  stan  rzeczy  wzmocniony  uwarunkowaniami 
infrastrukturalnymi spowodował, 

Ŝ

e niewiele zmieniło si

ę

 w zakresie stosowania zasady TPA. 

ś

aden  z  ponad  57  tys.  uprawnionych  podmiotów  nie  skorzystał  z  mo

Ŝ

liwo

ś

ci  zmiany 

dostawcy  gazu.  Powoli  przebiegał  równie

Ŝ

  proces  eliminowania  barier  dost

ę

pu  do  sieci 

background image

 

przesyłowej.  Wszelkie 

zamierzenia 

dotycz

ą

ce 

rozbudowy 

systemów 

pomiarowo-

telemetrycznych  maj

ą

cych  poprawi

ć

  obsług

ę

  odbiorców  uprawnionych  znajduj

ą

  si

ę

  dopiero 

w fazie wst

ę

pnej. 

Z  uwagi  na  bardzo  silny  wzrost  cen  ropy  naftowej  na  rynkach 

ś

wiatowych  w  2005  r., 

Prezes  URE  trzykrotnie  zgodził  si

ę

  na  podwy

Ŝ

szenie  taryf  dla  odbiorców  gazu.  Jednak

Ŝ

podwy

Ŝ

ki  te  były  prawie  o  14%  ni

Ŝ

sze  od  tych,  które  zostały  zawarte  we  wnioskach 

taryfowych.  Nie  zahamowały  one  jednak  wzrostu  popytu  na  gaz,  szczególnie  w

ś

ród 

odbiorców  przemysłowych  (wzrost  sprzeda

Ŝ

y  o  4,5%),  małych  odbiorców  przemysłowych 

(1,3%) oraz gospodarstw domowych (2,9%).  

W  2005  r.  trwały  prace  nad  poszukiwaniem  i  eksploatacj

ą

  złó

Ŝ

  gazu  w  rejonie  Karpat, 

Przedgórza  Karpat  oraz  na  Ni

Ŝ

u  Polskim.  Produkcja  krajowa  wyniosła  4,3  mld  m³  gazu  i 

zaspokoiła zapotrzebowanie odbiorców w 31%. W strukturze dostawców gazu do Polski nie 
nast

ą

piły  wi

ę

ksze  zmiany.  Rosja  pozostaje  najwi

ę

kszym  eksporterem  surowca  (65,4%), 

natomiast  zwi

ę

kszył  si

ę

  do  26,2%  (3,4  mld  m³)  udział  w  dostawach  gazu  pa

ń

stw 

ś

rodkowoazjatyckich.   

 

       Rynek energii elektrycznej   

 

W 2005 r. moc zainstalowana elektrowni krajowych wyniosła 34 673 MW, w tym 32 120 

MW  w  elektrowniach  zawodowych  i  2 553  MW  w  elektrociepłowniach  przemysłowych.  Na 
rynku  funkcjonowało  ok.  120  koncesjonowanych  wytwórców,  w  tym:  12  elektrowni  lub 
zespołów  elektrowni  i  18  elektrociepłowni  lub  zespołów  elektrociepłowni.  Popyt  szczytowy 
wyniósł  23,48  GW  i  był  nieznacznie  wy

Ŝ

szy  ni

Ŝ

  w  2004  r.  Natomiast  dost

ę

pne  moce 

wytwórcze  wyniosły  27,80  GW  i minimalnie  obni

Ŝ

yły  si

ę

  w  stosunku  do poprzedniego  roku. 

W  2005  r.  funkcjonowało  14  Spółek  (grup)  Dystrybucyjnych,  czyli  naturalnych  monopoli 
sieciowych o zasi

ę

gu lokalnym.  

W  2005  r.  stopie

ń

  wykorzystania  przez  uprawnionych  odbiorców  prawa  do  zmiany 

sprzedawcy nie zmienił si

ę

 w porównaniu do 2004 r

4

. Ilo

ść

 energii elektrycznej dostarczonej 

w 2005 r. przez spółki dystrybucyjne w ramach TPA wyniosła 7 433 GWh, co stanowiło 7% 
całkowitych dostaw do odbiorców ko

ń

cowych zrealizowanych przez spółki w ubiegłym roku. 

Dodatkowe 2 694 GWh (3% całkowitych dostaw) stanowiła energia elektryczna zakupiona na 
warunkach rynkowych, tzn. po cenach negocjowanych od jednej ze spółek dystrybucyjnych 
przez przył

ą

czonych do sieci tej spółki czterech odbiorców przemysłowych.  

Poniewa

Ŝ

 operator sieci przesyłowej, co do zasady, nie prowadzi działalno

ś

ci obrotowej, 

wszyscy  odbiorcy  przył

ą

czeni  do  sieci  przesyłowej  nabywaj

ą

  energi

ę

  od  wybranych  przez 

siebie  sprzedawców.  Ilo

ść

  energii  elektrycznej  dostarczonej  tym  odbiorcom  w  2005  r. 

wyniosła 2 106 GWh. 

Całkowita sprzeda

Ŝ

 energii elektrycznej w 2005 r. odbiorcom ko

ń

cowym na warunkach 

rynkowych  wyniosła  12  233  GWh  (11,4%  energii  dostarczonej  ogółem  odbiorcom 
ko

ń

cowym).  

Niski  poziom  wykorzystania  przez  odbiorców  prawa  do  zmiany  sprzedawcy  energii 

elektrycznej w 2005 r. był spowodowany: niedoskonało

ś

ci

ą

 funkcjonowania rynku hurtowego 

(skutkuj

ą

cego brakiem konkurencyjnych ofert przedsi

ę

biorstw obrotu), stosowaniem upustów 

przez spółki dystrybucyjne oraz istnieniem takich barier natury administracyjnej i technicznej 
jak: 

-

 

brak jednolitej procedury zmiany sprzedawcy; 

-

 

niekorzystne zasady bilansowania; 

-

 

zawy

Ŝ

anie  przez  spółki  dystrybucyjne  wymaga

ń

  dotycz

ą

cych  układów  pomiarowo-

rozliczeniowych.  

Rok  2005  nie  przyniósł  zasadniczych  zmian  na  polskim  rynku  energii  elektrycznej. 

Rz

ą

dowi  nie  udało  si

ę

  rozwi

ą

za

ć

  problemu  kontraktów  długoterminowych,  jak  te

Ŝ

  okre

ś

li

ć

 

strategii  dla  sektora  na  najbli

Ŝ

sze  lata.  Nie  zrealizowano  tak

Ŝ

e  zało

Ŝ

e

ń

  z  obszaru 

prywatyzacji sektora elektroenergetycznego.  

                                                 

4

 

W 2005 r. prawo do zmiany sprzedawcy energii elektrycznej posiadali wszyscy odbiorcy z wyj

ą

tkiem odbiorców 

w gospodarstwach domowych. 

background image

 

Główne działania nakierowane były na konsolidacj

ę

 spółek tego sektora. W podsektorze 

wytwarzania  dało  si

ę

  zauwa

Ŝ

y

ć

  wzrost  koncentracji  rynku  (udział  w  rynku  trzech 

najwi

ę

kszych  wytwórców  wyniósł  62,6%).  Natomiast  podsektor  dystrybucji  zmierzał  ku 

integracji  poziomej.  W  2005  r.  skonsolidowano  sze

ść

  zakładów  energetycznych  z  terenu 

wschodniej  Polski,  tworz

ą

c  tym  samym  Wschodni

ą

  Grup

ę

  Energetyczn

ą

  z  siedzib

ą

  

w Lublinie. 

 

2.3 Główne zagadnienia pozostaj

ą

ce w kompetencjach Regulatora. 

 
Podstawowymi  sprawinami  w  działalno

ś

ci  Prezesa  URE  jest  wdro

Ŝ

enie  i  nadzorowanie 

liberalizacji  rynków  energii  dla  przeciwdziałania  negatywnym  skutkom  monopoli  w  interesie 
trwałego  bezpiecze

ń

stwa  energetycznego,  poprawy  konkurencyjno

ś

ci  gospodarki  oraz 

ochrony 

ś

rodowiska przed negatywnymi skutkami oddziaływania procesów energetycznych. 

Regulator  spełnia  swoj

ą

  misj

ę

,  reguluj

ą

c  działalno

ść

  przedsi

ę

biorstw  energetycznych 

zgodnie  z  prawem  i  zało

Ŝ

eniami  polityki  energetycznej  pa

ń

stwa,  zmierzaj

ą

c  do 

zrównowa

Ŝ

enia interesów przedsi

ę

biorstw energetycznych oraz odbiorców paliw i energii.  

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

 

10 

3. Regulacja i funkcjonowanie rynku energii elektrycznej 

 

 

3.1.  Zagadnienia Regulacyjne [Artykuł 23(1) z wył

ą

czeniem lit. „h”] 

 

Regulator  zwykle  jest  postrzegany  jako  podmiot  odpowiedzialny  za  kształt  

i  funkcjonowanie  rynku  energii  elektrycznej,  jednak  to  jaka  jest  sytuacja  na  rynku  energii  
zale

Ŝ

y od działa

ń

 podejmowanych przez ró

Ŝ

ne podmioty. Najwa

Ŝ

niejsze z ich to:  Parlament 

(ustawa  Prawo  energetyczne  i  jej  nowelizacje),  rz

ą

d  (przygotowanie  polityki  w  stosunku  do 

sektora,  wydawanie  aktów  wykonawczych  do  ustawy,  prowadzenie  polityki  wła

ś

cicielskiej 

przez  Ministra  Skarbu,  Minister  Finansów  odpowiedzialny  za  podatki),  organy  administracji 
centralnej  (Prezes  Urz

ę

du  Ochrony  Konkurencji  i  Konsumentów  –  Prezes  UOKiK),  s

ą

dy 

rozstrzygaj

ą

ce  odwołania  od  decyzji  Prezesa  URE  i  Prezesa  UOKiK,  przedsi

ę

biorstwa 

działaj

ą

ce  na  rynku,  odbiorcy.  Coraz  wi

ę

kszy  wypływ  na  sytuacj

ę

  na  rynku  krajowym  ma 

równie

Ŝ

  sytuacja  mi

ę

dzynarodowa  (zwi

ę

kszenie  konsumpcji  energii,  uzale

Ŝ

nianie  si

ę

  od 

importowanych 

ź

ródeł  pierwotnych)  oraz  działania  podejmowane  w  celu  stworzenia 

wspólnego rynku (budowa poł

ą

cze

ń

 transgranicznych).   

Ze wzgl

ę

du na integracj

ę

 z rynkami s

ą

siednimi – tworzenie regionalnych rynków energii 

(które maj

ą

 by

ć

 etapem w osi

ą

gni

ę

ciu pełnej integracji i funkcjonowaniu jednego wspólnego 

rynku  energii  elektrycznej)  „poszerza  si

ę

”  równie

Ŝ

  obszar  w  którym  działa  Regulator.  Ta 

sytuacja stawia równie

Ŝ

 nowe wyzwania przed Regulatorem. 

W dalszej cz

ęś

ci Raportu przedstawiono sytuacj

ę

 na rynku energii elektrycznej w 2005 r. 

oraz omówiono główne zmiany jakie zaszły w stosunku do roku 2004. 

 

 
 
3.1.1. Zagadnienia ogólne  
 

Przyst

ą

pienie  Polski  do  Unii  Europejskiej  spowodowało  konieczno

ść

  implementacji  do 

prawa  krajowego  wspólnotowych  przepisów  dotycz

ą

cych  m.in.  elektroenergetyki.  W 

odniesieniu do rynku energii elektrycznej szczególne znaczenie dla jego pełnej liberalizacji i 
wdro

Ŝ

enia  prawa  wyboru  sprzedawcy  ma  Dyrektywa  2003/54/WE  dotycz

ą

ca  wspólnych 

zasad  na  wewn

ę

trznym  rynku  energii  elektrycznej.  W  celu  wypełnienia  obowi

ą

zków 

wynikaj

ą

cych  m.in.  z  tej  dyrektywy  została  dokonana  nowelizacja  ustawy  –  Prawo 

energetyczne, która w zmienionym kształcie weszła w 

Ŝ

ycie 3 maja 2005 r.  

Nowelizacja  ustawy  w  pierwszej  kolejno

ś

ci  dokonała  formalnie  otwarcia  rynku  energii 

(czyli  prawa  wyboru  sprzedawcy)  dla  wszystkich  odbiorców  z  wyj

ą

tkiem  gospodarstw 

domowych.  Ci  ostatni,  zgodnie  z  zapisami  Dyrektywy  2003/54/WE,  nab

ę

d

ą

  prawo  wyboru 

sprzedawcy  energii  1  lipca  2007  r.  (zmienia  to  okre

ś

lony  w  2003  r.  harmonogram  otwarcia 

rynku). Polski ustawodawca zrezygnował ze wskazania odbiorcy uprawnionego wg wielko

ś

ci 

zu

Ŝ

ycia  ze  wzgl

ę

du  na  specyfik

ę

  polskich  przepisów  dotycz

ą

cych  prowadzenia  działalno

ś

ci 

gospodarczej  i  rejestracji  przedsi

ę

biorstw  (zu

Ŝ

ycie  energii  elektrycznej  przez  małe 

przedsi

ę

biorstwa mo

Ŝ

e by

ć

 porównywalne z zu

Ŝ

yciem energii w du

Ŝ

ym lokalu mieszkalnym). 

Tabela 3.1.1. przedstawia kolejne etapy otwierania rynku energii elektrycznej w Polsce.  

 

Tabela 3.1.1.  Etapy otwarcia krajowego rynku energii elektrycznej 

Rok 

Kryterium uprawnienia [GWh/rok] 

% otwarcia rynku 

1999 

> 100 

22 

2001 

> 40 

30 

2003 

> 10 

37 

2005 

wszyscy odbiorcy bez gospodarstw domowych 

80 

2007 

wszyscy odbiorcy  

100* 

*od 1 lipca 2007 r. 

Ź

ródło: URE 

background image

 

11 

Wprowadzenie  przepisów  umo

Ŝ

liwiaj

ą

cych  skorzystanie  z  zasady  TPA  (tzn. 

umo

Ŝ

liwienie odbiorcom wyboru nowego sprzedawcy) nie przes

ą

dza o sukcesie w kreowaniu 

konkurencyjnego  rynku.  Konieczne  jest  równie

Ŝ

  likwidowanie  szeregu  barier,  takich  jak  np. 

brak  rozdziału  działalno

ś

ci  w  spółkach  dystrybucyjnych  na  dystrybucj

ę

  energii  i  obrót  czy 

wprowadzenie  przepisów  okre

ś

laj

ą

cych  obowi

ą

zki  zainteresowanych  przedsi

ę

biorstw 

wzgl

ę

dem  siebie  w  przypadku,  gdy  odbiorca  zmienia  sprzedawc

ę

.  Taki  brak  skutecznie 

blokuje  odbiorców,  nie  pozwala  skorzysta

ć

  z    mo

Ŝ

liwo

ś

ci,  jakie  daje  wprowadzenie 

konkurencji  na  rynku. W  2005  r.    było  uprawionych  1 650 000  odbiorców,  z  czego  tylko  35 
skorzystało z mo

Ŝ

liwo

ś

ci wyboru sprzedawcy. Odbiorcy ci zakupili ok. 7% energii sprzedanej 

w 2005 r. 

Szczegółowe  dane  na  temat  wykorzystania  prawa  do  wyboru  sprzedawcy  s

ą

 

zaprezentowane w rozdziale 3.2. oraz 6. 

 

3.1.2.  Zarz

ą

dzanie  i  alokacja  mocy  poł

ą

cze

ń

  mi

ę

dzystemowych  oraz  mechanizmy 

zarz

ą

dzania przeci

ąŜ

eniami 

 
Transgraniczna 

wymiana 

energii 

elektrycznej 

krajowego 

systemu 

elektroenergetycznego (KSE) nast

ę

puje przede wszystkim na granicy południowo-zachodniej 

(Czechy,  Słowacja,  Niemcy)  oraz  na  północnej  (Szwecja).  Odnotowane  zostały  równie

Ŝ

 

transgraniczne  przepływy  energii  z  Ukrain

ą

  i  Białorusi

ą

.  Ze  wzgl

ę

du  na  brak  poł

ą

cze

ń

 

transgranicznych (interkonektora) nie jest prowadzona wymiana transgraniczna z Litw

ą

W  2005  r.  na  granicy  z  Niemcami,  Republik

ą

  Czesk

ą

  oraz  Słowacj

ą

  istniały,  podobnie 

jak w roku 2004, ograniczenia systemowe, które miały charakter strukturalny. W tym czasie 
nie  dokonano  rozbudowy  istniej

ą

cej  infrastruktury  przesyłowej,  rozpocz

ę

to  natomiast  prace 

modernizacyjne w stacji elektroenergetycznej 400/220/110 kV Mikułowa oraz na odcinku linii 
400  kV  Krosno  –  Lemesany.  Do  przedsi

ę

wzi

ęć

  maj

ą

cych  wpływ  na  wielko

ść

  wymiany 

mi

ę

dzysystemowej nale

Ŝ

y równie

Ŝ

 budowa linii krajowej 400 kV Tarnów – Krosno Iskrzynia. 

Dla  lepszego  zarz

ą

dzania  transgraniczn

ą

  wymian

ą

  energii  elektrycznej  wprowadzono 

skoordynowane aukcje na zdolno

ś

ci przesyłowe: od stycznia 2005 r. w odniesieniu do aukcji 

rocznych  i  miesi

ę

cznych,  od  kwietnia  2005  r.  na  aukcje  dobowe  –  rynek  dnia  nast

ę

pnego. 

Tabela  3.1.2a.  przedstawia  zdolno

ś

ci  przesyłowe  oferowane  na  skoordynowanej  aukcji.  W 

wymianie  mi

ę

dzysystemowej,  obejmuj

ą

cej  granice  z  Niemcami,  Czechami  oraz  Słowacj

ą

dost

ę

pne  zdolno

ś

ci  przesyłowe  (ATC)  s

ą

  pomniejszone  o  warto

ść

  zarezerwowanych 

zdolno

ś

ci przesyłowych do celów realizacji kontraktów historycznych (AAC), których wielko

ść

 

na  koniec  2005  r.  w  poszczególnych  godzinach  mogła  ł

ą

cznie  wynosi

ć

  maksymalnie  700 

MW. 
 

Tabela 3.1.2a.  Oferowane zdolno

ś

ci przesyłowe na rok 2005 na aukcji skoordynowanej 

Kierunek  

(profil techniczny) 

Oferowane zdolno

ś

ci przesyłowe 

(kierunek IMPORT) [MW] 

Oferowane zdolno

ś

ci przesyłowe 

(kierunek EXPORT) [MW] 

CEPS – PSE-O 

100 

800 

CEPS – VE-T 

400 

1100 

PSE-O – (CEPS+VE-T 
+SEPS) 

100 

500 

VE-T – (CEPS+PSE-O) 

800 

500 

SEPS – PSE-O 

450 

750 

Ź

ródło: URE na podstawie danych PSE-Operatora SA oraz 

Č

EPS jsc. 

 

 

 

 

 

background image

 

12 

Schemat oferowanych przez CEPS, PSE – Operator SA i VE-T zdolno

ś

ci przesyłowych 

Wymiany Mi

ę

dzysystemowej w aukcji rocznej w roku 2005  

 

 

Ź

ródło: PSE–Operator SA   

 

Tabela  3.1.2b.  podaje  saldo  bilansu  handlowego  energii  elektrycznej  oraz  przepływy 

rzeczywiste energii elektrycznej pomi

ę

dzy Polsk

ą

 a pa

ń

stwami s

ą

siaduj

ą

cymi. 

 

Tabela 3.1.2b.  Bilans wymiany energii elektrycznej w latach 2003 – 2005 (w GWh) 

 

2003 

2004 

2005 

Dynamika 
2004/2003 

[%] 

Dynamika 
2005/2004 

[%] 

Bilans handlowy – saldo 

10 161 

9 293 

11 172 

-8,5 

20,2 

Eksport 

13 222 

12 487 

14 290 

-5,6 

14,4 

Import 

3 061 

3 194 

3 119 

4,3 

-2,3 

Przepływy rzeczywiste 

 

     Wypłyn

ę

ło z Polski 

15 146 

14 605 

16 188 

-3,6 

10,8 

     W tym do: 

 

          Czech 

9 490 

9 156 

11 167 

-3,5 

22 

          Niemiec 

282 

450 

1 046 

59,6 

132,4 

          Słowacji 

2 728 

2 623 

2 792 

-3,8 

6,4 

          Szwecji 

2 646 

2 376 

1 182 

-10,2 

-50,3 

     Wpłyn

ę

ło do Polski 

4 985 

5 312 

5 002 

6,6 

-5,9 

     W tym z: 

 

          Białorusi 

1 226 

1 001 

874 

-18,4 

-12,7 

          Czech 

57 

80 

63 

40,4 

-21,3 

          Niemiec 

2 761 

3 156 

2 264 

14,3 

-28,3 

          Słowacji 

800 

-800 

          Szwecji 

11 

214 

817 

1845,5 

281,8 

          Ukrainy 

931 

853 

983

 

-8,4 

15,2 

Ź

ródło: PSE-Operator SA 

background image

 

13 

W  2005  r.  saldo  wymiany  energii  z  zagranic

ą

  było  o  20,2%  wi

ę

ksze  ni

Ŝ

  w 2004  r.  Na 

wzrost  eksportu  w  znacznej  mierze  wpłyn

ę

ło  uruchomienie  omówionych  wcze

ś

niej 

skoordynowanych aukcji na moce przesyłowe. Istotne znaczenie miała tak

Ŝ

e zmiana sytuacji 

na  rynku  nordyckim,  gdzie  w  wyniku  uzupełnienia  zasobów  wodnych  w  zbiornikach 
akumulacyjnych  ceny  energii  elektrycznej  spadły.  W  zwi

ą

zku  z  tym  zwi

ę

kszył  si

ę

  przepływ 

energii ze Szwecji podmorskim kablem pr

ą

du stałego.  

Praca  KSE  odbywa  si

ę

  na  podstawie  opracowywanego  planu  koordynacyjnego, 

natomiast  zarz

ą

dzanie  ograniczeniami  odbywa  si

ę

  za  pomoc

ą

  metody  counter-trading

Zarz

ą

dzanie  ograniczeniami  uwzgl

ę

dniaj

ą

ce  priorytet  stabilno

ś

ci  pracy  KSE  oraz 

zapewnienie odpowiednich parametrów jako

ś

ci napi

ę

cia w poszczególnych w

ę

złach systemu 

stanowi istotny problem i okresowo mo

Ŝ

e dotyczy

ć

 ok. 30% całkowitej energii przesyłanej w 

systemie. W 2005 r. nie dokonano zmian w metodzie zarz

ą

dzania ograniczeniami w KSE

5

 w 

stosunku do roku 2004. 

Zasady  i  reguły  zarz

ą

dzania  ograniczeniami  w  wymianie  mi

ę

dzysystemowej  operator 

systemu  przesyłowego  (OSP)  wdro

Ŝ

ył  zgodnie  z  Rozporz

ą

dzeniem  1228/2003  oraz 

Dyrektyw

ą

 2003/54/WE. S

ą

 one zawarte w Instrukcji Ruchu i Eksploatacji Sieci Przesyłowej i 

zostały opublikowane na stronie internetowej OSP

6

. W 2005 r. wprowadzono pewne drobne 

zmiany (wyró

Ŝ

niono je w tabeli 3.1.2 c). 

 

Tabela 3.1.2c.  Wdro

Ŝ

one rozwi

ą

zania w zakresie wymiany mi

ę

dzysystemowej 

Wdro

Ŝ

one rozwi

ą

zania 

Opis 

Rynkowy mechanizm zarz

ą

dzania 

ograniczeniami 
 

Skoordynowane aukcje typu explicit; zaanga

Ŝ

owane kraje: 

Niemcy (VE-T), Czechy (CEPS), Polska  
(PSE-Operator). 

Mechanizm kompensacji kosztów 
spowodowanych ograniczeniami 
w udost

ę

pnianiu zdolno

ś

ci 

przesyłowych  

W kontek

ś

cie krajowym wdro

Ŝ

ono mechanizm kompensacji 

kosztów, który wyklucza zwrot kosztów tylko w przypadku 
działania tzw. siły wy

Ŝ

szej oraz w przypadku zagro

Ŝ

enia 

bezpiecze

ń

stwa pracy KSE. 

W kontek

ś

cie mi

ę

dzynarodowym OSP przyst

ą

pił 

do mechanizmu ITC. 

Metoda szacowania zdolno

ś

ci 

przesyłowych 

Opracowana i zatwierdzona przez Prezesa URE; zgodna 
z warunkiem maksymalizacji dost

ę

pnych zdolno

ś

ci 

przesyłowych. 

Zasady zwi

ą

zane z udost

ę

pnianiem 

niewykorzystanych zdolno

ś

ci 

przesyłowych  

Niewykorzystane zdolno

ś

ci przesyłowe s

ą

 udost

ę

pniane 

uczestnikom rynku odpowiednio w aukcjach miesi

ę

cznych i 

dobowych. 

Wydatkowanie przychodów z aukcji 

Schemat wydatkowania monitorowany i opiniowany przez 
Prezesa URE w zakresie zgodno

ś

ci z Rozporz

ą

dzeniem 

1228/2003.  

Przejrzysto

ść

 informacji 

 

W zakresie wymiany mi

ę

dzysystemowej OSP publikuje 

nast

ę

puj

ą

ce informacje: oszacowane TTC, NTC, ATC 

w odniesieniu do aukcji rocznych, miesi

ę

cznych i dobowych, 

oferowane i przydzielone zdolno

ś

ci przesyłowe, ceny, liczb

ę

 

uczestników, liczb

ę

 ofert.  

Ź

ródło: PSE-Operator SA 

Stopie

ń

  spójno

ś

ci  zarz

ą

dzania  ograniczeniami  z  funkcjonowaniem  hurtowego  rynku 

energii  elektrycznej  zilustrowano  w  tabeli  3.1.2d.  w  postaci  harmonogramu  zgłosze

ń

  ofert 

w wymianie mi

ę

dzysystemowej na Towarowej Giełdzie Energii SA (TGE SA) i rynku bilansuj

ą

cym. 

 

 

 

                                                 

5

 Raport Roczny dla Komisji Europejskiej 2005, tabela 3.1.2b Procedura identyfikacji ogranicze

ń

 systemowych. 

6

 www.pse-operator.pl 

background image

 

14 

Tabela  3.1.2d.  Stopie

ń

  integracji  pomi

ę

dzy  rynkiem  hurtowym  a  wymian

ą

 

mi

ę

dzysystemow

ą

 

Działanie 

Wymiana 
mi

ę

dzysystemowa 

Rynek bilansuj

ą

cy 

Giełda energii 

Otwarcie bramki – tryb 
miesi

ę

czny 

Pi

ą

tek, godz. 00.00, 

tydzie

ń

 t-2  

Zamkni

ę

cie bramki – 

tryb miesi

ę

czny 

Czwartek, godz. 12.00, 
tydzie

ń

 t-1  

Otwarcie bramki – tryb 
dobowy day-ahead 

Godz. 2.00, dzie

ń

 d-2 

Godz. 8.00, dzie

ń

 d-1 

Zamkni

ę

cie bramki – 

tryb dobowy  
day-ahead 

Godz. 7.45, dzie

ń

 d-1 

Godz. 12.00, dzie

ń

 d-1 

Otwarcie trybu 
dodatkowego – tryb 
dobowy day-ahead 

Godz. 10.00, dzie

ń

 d-1  - 

Zamkni

ę

cie trybu 

dodatkowego – tryb 
dobowy day-ahead 

Godz. 12.00, dzie

ń

 d-1  - 

Rynek dnia nast

ę

pnego 

(day-ahead market), 
(spotowy, godzinowy – 
hourly spot prices). 
Zamkni

ę

cie bramki 

o godz. 10.20 

Ź

ródło: URE na podstawie danych PSE-Operatora SA oraz TGE SA 

Wdro

Ŝ

on

ą

  przez  OSP  procedur

ę

  scharakteryzowano  bior

ą

c  pod  uwag

ę

  metod

ę

 

wyznaczania zdolno

ś

ci przesyłowych wymiany mi

ę

dzysystemowej. 

 

Tabela 

3.1.2e. 

Procedura 

wyznaczania 

zdolno

ś

ci 

przesyłowych 

wymiany 

mi

ę

dzysystemowej 

Wyszczególnienie 

Opis 

Reguły i zasady 

Zgodne z Rozporz

ą

dzeniem 1228/2003 

Wielko

ś

ci bazowe 

TTC – całkowite Zdolno

ś

ci Przesyłowe 

TRM – Margines Bezpiecze

ń

stwa Przesyłu 

NTC – Zdolno

ś

ci Przesyłowe Netto 

AAC – Pierwotnie Przydzielona Zdolno

ść

 Przesyłowa 

ATC – Dost

ę

pna Zdolno

ść

 Przesyłowa 

Profil wymiany 
mi

ę

dzysystemowej, dla którego 

wyznacza si

ę

 zdolno

ś

ci 

przesyłowe 

Profil techniczny – ł

ą

czny przekrój graniczny systemów 

zarz

ą

dzanych przez OSP Niemiec, Republiki Czeskiej oraz 

Słowacji; wyznaczane wielko

ś

ci TTC, NTC i ATC dla profilu 

technicznego 

Kryteria niezawodno

ś

ci 

Kryterium n-1: linia wymiany mi

ę

dzysystemowej, linia polskiego 

systemu elektroenergetycznego lub linia s

ą

siedniego systemu 

elektroenergetycznego 

Wyznaczanie TTC 

Na podstawie dost

ę

pnych dla danego okresu modeli 

matematycznych systemów poł

ą

czonych 

Kryteria brane pod uwag

ę

 przy 

wyznaczaniu TRM 

Warunki pogodowe (temperatura), generacja elektrowni 
wiatrowych w Niemczech, nieuzgodnione przepływy 
wyrównawcze, zachowania uczestników rynku, zdarzenia losowe, 

ę

dy modelowania i obliczeniowe 

Horyzonty czasowe oblicze

ń

 

Plany roczne, miesi

ę

czne i dobowe dla TTC, NTC i ATC 

Udost

ę

pnione zdolno

ś

ci 

przesyłowe 

Pasmo mocowe dla poszczególnych przekrojów granicznych, 
przy czym: 
– suma udost

ę

pnionych zdolno

ś

ci nie mo

Ŝ

e przekracza

ć

 ATC dla 

profilu technicznego, 
– uwzgl

ę

dniaj

ą

 ograniczenia zgłaszane przez s

ą

siednich OSP 

Ź

ródło: PSE-Operator SA 

Do wyliczenia wielko

ś

ci zdolno

ś

ci przesyłowych OSP wykorzystuje standardow

ą

 metod

ę

 

opracowan

ą

  przez  Europejskie  Stowarzyszenie  Operatorów  Systemów  Przesyłowych  (ang. 

European Transmission System Operators – ETSO). Opiera si

ę

 ona na kalkulacji zdolno

ś

ci 

background image

 

15 

przesyłowych wewn

ą

trz ka

Ŝ

dego krajowego systemu, a nast

ę

pnie dwustronnym uzgadnianiu 

oferowanych zdolno

ś

ci przez operatorów na ka

Ŝ

dej z granic. Dost

ę

pne zdolno

ś

ci przesyłowe 

zarówno  w  eksporcie,  jak  i  imporcie  s

ą

  kalkulowane  ł

ą

cznie  na  trzech  granicach  Polski:  ze 

Słowacj

ą

, Czechami i Niemcami. Przyczyn

ą

 takiego stanu rzeczy s

ą

 trudno

ś

ci w oddzielnym 

traktowaniu  zdolno

ś

ci  przesyłowych  na  ka

Ŝ

dej  z  granic  z  powodu  wyst

ę

powania  du

Ŝ

ych 

przepływów kołowych energii elektrycznej  w regionie, trudnych obecnie do przewidzenia  ze 
wzgl

ę

du na brak regionalnego modelu sieci przesyłowych wraz z niezb

ę

dnymi parametrami 

tych sieci. Dlatego operatorzy systemów przesyłowych działaj

ą

cych w ramach jednego rynku 

regionalnego,  inspirowani  przez  Regulatorów  podj

ę

li  współprac

ę

  nad  metod

ą

  pozwalaj

ą

c

ą

 

uwzgl

ę

dni

ć

 fizyczne przepływy energii elektrycznej w sieci (flow based method), które usun

ą

 

t

ę

 barier

ę

Nale

Ŝ

y podkre

ś

li

ć

Ŝ

e w zakresie zarz

ą

dzania ograniczeniami w kontek

ś

cie krajowym nie 

nast

ą

piły istotne zmiany.  

 

3.1.3. Regulacja zada

ń

 przedsi

ę

biorstw przesyłowych i dystrybucyjnych  

 

Rodzaje operatorów  
Zarz

ą

dzanie systemem elektroenergetycznym w Polsce jest realizowane przez jednego 

operatora  przesyłowego  i  14  podmiotów  spełniaj

ą

cych  obowi

ą

zki  operatorów  systemów 

dystrybucyjnych, prowadz

ą

cych działalno

ść

 w obszarach wyznaczonych zasi

ę

giem ich sieci. 

 

Tabela 3.1.3a. Przedsi

ę

biorstwa regulowane – OSP i OSD 

 
 
 
 
 

 

Ź

ródło: URE 

 

OSP 
Od 1 sierpnia 2004 r. operatorem systemu przesyłowego na obszarze Polski jest PSE-

Operator  SA.  Spółka  funkcjonuje  w  strukturze  przedsi

ę

biorstwa  zintegrowanego  pionowo  – 

Polskie  Sieci  Elektroenergetyczne  SA  (PSE  SA)  i  dzier

Ŝ

awi  maj

ą

tek  sieciowy  od  spółki-

matki.

 

Zgodnie  z  prawem  energetycznym  (art.  9k)  OSP  powinien  działa

ć

  w formie  spółki 

akcyjnej, której jedynym akcjonariuszem jest Skarb Pa

ń

stwa. W celu realizacji tego wymogu 

wła

ś

ciciel  OSP  opracował  koncepcj

ę

  przekształce

ń

  w  sektorze,  która  okre

ś

la  m.in.  sposób 

przekazania OSP Skarbowi Pa

ń

stwa. Projekt został zło

Ŝ

ony w Ministerstwie Skarbu Pa

ń

stwa 

oraz  Ministerstwie  Gospodarki  15  grudnia  2005 r.  Zostały  zatem  podj

ę

te  odpowiednie  kroki 

maj

ą

ce zapewni

ć

 odpowiedni stan prawny. 

 
OSD 
Operatorzy  systemu  dystrybucyjnego  zostan

ą

  wyznaczeni  przez  Prezesa  URE  na 

wniosek wła

ś

ciciela sieci dystrybucyjnej, w drodze decyzji, w której zostanie okre

ś

lony okres 

oraz obszar wykonywania działalno

ś

ci gospodarczej.  

Do czasu wyznaczenia OSD przez Prezesa URE, nie dłu

Ŝ

ej jednak ni

Ŝ

 do 31 grudnia 2006 

r.,  przedsi

ę

biorstwa  energetyczne  wykonuj

ą

ce  zadania  operatorów  systemów  staj

ą

  si

ę

 

operatorami  systemów  w  takim  zakresie,  w  jakim  pełniły  ich  funkcje.  Tak  wi

ę

c  od  3  maja 

2005  r.  zadania  OSD  wypełniaj

ą

  zasadniczo  przedsi

ę

biorstwa  zintegrowane  pionowo,  tzw. 

spółki  dystrybucyjne  (SD),  prowadz

ą

ce  tak

Ŝ

e  działalno

ść

  handlow

ą

  w  zakresie  sprzeda

Ŝ

energii.  Do  31  grudnia  2006 r.  SD  maj

ą

  by

ć

  rozdzielone  pod  wzgl

ę

dem  organizacyjnym, 

natomiast do 1 lipca 2007 r. OSD maj

ą

 by

ć

 wydzieleni pod wzgl

ę

dem prawnym.  

 

Liczba przedsi

ę

biorstw regulowanych 

OSP i OSD 

 

2004  

2005  

Przesył 

Dystrybucja 

14 du

Ŝ

ych SD 

14 du

Ŝ

ych SD 

background image

 

16 

 

Taryfy sieciowe 

 

Prezes  URE  kontynuował  w  2005  r.  działalno

ść

  w  zakresie  zatwierdzania  taryf  na 

niezmienionych  zasadach,  zarówno  w  odniesieniu  do  sposobu  zbierania  informacji,  oceny 
rzetelno

ś

ci  zebranych  danych,  katalogu  stosowanych  narz

ę

dzi,  jak  i  oceny  potencjału 

wzrostu efektywno

ś

ci oraz stosowanej analizy porównawczej. Nie zmienił si

ę

 równie

Ŝ

 okres 

taryfowania  dla  taryf  opartych  na  zasadzie  pułapu  cenowego  lub  przychodów  oraz 
zaanga

Ŝ

owanie Prezesa URE w ustanawianie faktycznej struktury taryfy.  

Wszystkie  te  kwestie  zostały  uregulowane  w  ustawie  PE  i  aktach  wykonawczych  do 

ustawy.  

Analiza  informacji,  niezb

ę

dnych  w  procesie  weryfikacji  taryf,  przekazywanych  przez 

operatorów  systemów  oraz  danych  dotycz

ą

cych  taryf,  a  tak

Ŝ

e  warunków  i  opłat  za 

przył

ą

czenie, nie uległa zmianie w stosunku do 2004 r. 

 
Rola Prezesa URE w procesie oceny funkcjonowania sieci (w kontek

ś

cie zatwierdzania 

metodologii taryfowej) oraz w kategoriach jako

ś

ci regulacji 

 

Prezes  URE  ocenia  zamierzenia  inwestycyjne  przedsi

ę

biorstw  zajmuj

ą

cych  si

ę

 

przesyłaniem  i  dystrybucj

ą

  energii  elektrycznej  na  etapie  uzgadniania  planów  rozwoju 

działalno

ś

ci  tych  przedsi

ę

biorstw  na  kolejne  lata.  Podczas  oceny  Prezes  URE  analizuje 

celowo

ść

  poniesienia  planowanych  nakładów  w  kontek

ś

cie  rozwoju  sieci  i  zapewnienia 

bezpiecze

ń

stwa  dostaw. 

Ź

ródłem  finansowania  inwestycji  uznanych  za  uzasadnione  s

ą

 

przychody taryfowe ustalane odr

ę

bnie dla ka

Ŝ

dego z przedsi

ę

biorstw.   

Prezes  URE  nie  prowadzi  systematycznego  monitoringu  jako

ś

ci  funkcjonowania  sieci, 

jednak

Ŝ

e interweniuje w ka

Ŝ

dym przypadku, gdy uzyska wiarygodne informacje w tej kwestii.  

 

Opłaty sieciowe 
 

Tabela  3.1.3b.  przedstawia 

ś

rednie  płatno

ś

ci  sieciowe  netto  (za  usługi  przesyłowe)  dla 

trzech  grup  odbiorców  o  okre

ś

lonej  charakterystyce  poboru  energii  elektrycznej.  Płatno

ś

ci 

obliczono na podstawie taryf obowi

ą

zuj

ą

cych spółki dystrybucyjne w roku 2005. 

Podkre

ś

lenia  wymaga  fakt, 

Ŝ

e  charakterystyka  okre

ś

lonych  przez  Eurostat  grup  odbiorców 

(Dc, Ib, Ig) nie odpowiada charakterystyce poboru typowego odbiorcy domowego i „małego 
przemysłu” w warunkach polskich. 
 

Tabela 3.1.3b. 

Ś

rednie roczne stawki za usług

ę

 sieciow

ą

 w 2005 r. 

Odbiorca 

Zu

Ŝ

ycie 

Moc 

Ś

rednia roczna stawka za 

usług

ę

 sieciow

ą

 

 
 

MWh 

kW 

euro/MWh 

Dc 

3,5 

45,16 

Ib 

50 

50 

68,71 

Ig 

24 000 

4000 

18,67 

Ź

ródło:  URE,  Stawki  za  rok  2005  obliczone  wg 

ś

redniego  rocznego  kursu  za  rok  2005  ogłoszonego 

przez Narodowy Bank Polski; 1 euro = 4,02 zł. 

W 2005 r. do Prezesa URE wpłyn

ą

ł jeden wniosek o wyznaczenie operatora systemu 

dystrybucyjnego  elektroenergetycznego  –  Gmina  Kleszczów,  jako  wła

ś

ciciel  sieci 

dystrybucyjnej  elektroenergetycznej,  zwróciła  si

ę

  o  wyznaczenie  „ENERGOSERWIS 

KLESZCZÓW”  Sp.  z  o.o.  z  siedzib

ą

  w  Rogowcu  operatorem  systemu  dystrybucyjnego 

elektroenergetycznego  na swoim  terenie.  Decyzj

ą

  z  dnia  1  lutego  2006 r.  spółka  została 

wyznaczona 

przez 

Prezesa 

URE 

operatorem 

systemu 

dystrybucyjnego 

elektroenergetycznego na terenie Gminy Kleszczów. 

background image

 

17 

Przerwy w dostawach energii   
 
W  taryfach  przedsi

ę

biorstw  dystrybucyjnych  zostały  zawarte  postanowienia  odnosz

ą

ce  si

ę

 

do wysoko

ś

ci bonifikat z tytułu przerw w dostawach energii.  

Dodatkowo  nale

Ŝ

y  zauwa

Ŝ

y

ć

Ŝ

e  w  zakresie  jako

ś

ci  funkcjonowania  sieci  pewne 

zagadnienia, jak np. parametry techniczne energii dla sieci funkcjonuj

ą

cej bez zakłóce

ń

 czy 

dopuszczalne czasy trwania przerw w jej dostawie, jak te

Ŝ

 bonifikaty z tytułu niedotrzymania 

standardów, zostały uregulowane w aktach wykonawczych do PE

7

 

Ś

redni  czas  przerw  w  dostawach  w  2005  r.  w  przeliczeniu  na  odbiorc

ę

 został  wyliczony  na 

podstawie  wypełnianych przez 14 spółek dystrybucyjnych sprawozda

ń

 obj

ę

tych programem 

bada

ń

  statystyki  publicznej  o  stanie  urz

ą

dze

ń

  elektrycznych.  Zgodnie  z  opisem  do 

sprawozdania wska

ź

nik ten został obliczony w nast

ę

puj

ą

cy sposób: 

o

n

i

owi

pi

a

L

L

T

T

=

=

1

*

 

T

 – czas trwania przerwy w zasilaniu w przeliczeniu na jednego odbiorc

ę

T

pi

 – czas trwania przerwy w zasilaniu podczas i-tego wył

ą

czenia (w godzinach); 

L

owi 

–  liczba  odbiorców  wył

ą

czonych  podczas  i-tego  wył

ą

czenia.  Dla 

ś

redniego  napi

ę

cia 

nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wszystkich  odbiorców  wył

ą

czonych  na 

ś

rednim  i  niskim  napi

ę

ciu.  Dla 

niskiego napi

ę

cia nale

Ŝ

y uwzgl

ę

dni

ć

 wszystkich odbiorców na niskim napi

ę

ciu; 

L

o

 – całkowita liczba odbiorców obsługiwanych przez jednostk

ę

 wypełniaj

ą

c

ą

 sprawozdanie. 

 
Tabela 3.1.3c. Przerwy w dostawie energii w minutach na odbiorc

ę

 rocznie  

Rok 

Przerwy w dostawach    

2004 

419,4 

2005 

429,0 

Ź

ródło: URE 

 

 

Bilansowanie  

 

Funkcjonuj

ą

cy  w  2005  r.  w  Polsce  mechanizm  bilansowania  opierał 

si

ę

  na 

wykorzystywaniu przez OSP ofert przyrostowych i redukcyjnych, składanych przez wytwórców przy 
zastosowaniu  kryterium  cen  kra

ń

cowych.  Przy  rozliczaniu  odbiorców  energii  za  niezbilansowanie 

stosowano  mechanizm  motywuj

ą

cy,  jakim  s

ą

  ceny  rozchylo

ne  CROz  oraz  CROs.

 

 

W  2005  r. 

odbiorcy  taryfowi  byli  bilansowani  grupowo  w  ramach  jednostki  grafikowej  spółki  dystrybucyjnej. 
Natomiast  odbiorcy  korzystaj

ą

cy  z  prawa  wyboru  sprzedawcy  w  wi

ę

kszo

ś

ci  przypadków  byli 

obci

ąŜ

ani indywidualnie kosztami niezbilansowania – takimi samymi jak odbiorcy na rynku hurtowym. 

Obowi

ą

zuj

ą

ce zasady i mechanizmy bilansowania były wprowadzane przez OSP 

autonomicznie  –  w  trybie  uchwały  zarz

ą

du,  po  przeprowadzeniu  konsultacji  z 

uczestnikami rynku. Po zmianie prawa, od maja 2005 r., zasady 

bilansowania systemu 

elektroenergetycznego  oraz  zarz

ą

dzania  ograniczeniami  w  KSE  podlegaj

ą

  zatwierdzeniu  przez 

Prezesa URE, co otwiera Regulatorowi mo

Ŝ

liwo

ść

 rzeczywistego i skutecznego wpływania na kształt 

stosowanych  mechanizmów.  Operator  systemu  przesyłowego  PSE-Operator  SA  opracował 
Instrukcj

ę

 Ruchu i Eksploatacji Sieci Przesyłowej i 3 listopada 2005 r. przedło

Ŝ

ył projekt instrukcji do 

zatwierdzenia  przez  Prezesa  URE  jednak

Ŝ

e  do  ko

ń

ca  2005  r.  post

ę

powanie  w  sprawie 

                                                 

7

  Rozporz

ą

dzenie  Ministra  Gospodarki,  Pracy  i  Polityki  Społecznej  z  dnia  23  kwietnia  2004  r.  w  sprawie 

szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozlicze

ń

 w obrocie energi

ą

 elektryczn

ą

 (Dz.U. z 2004 r. 

Nr  105,  poz.  1114)  oraz  rozporz

ą

dzenie  Ministra  Gospodarki  i  Pracy  z  dnia  20  grudnia  2004  r.  w  sprawie 

szczegółowych  warunków  przył

ą

czenia  podmiotów  do  sieci  elektroenergetycznych,  ruchu  sieciowego  i 

eksploatacji tych sieci (Dz.U. z 2005 r. Nr 2, poz. 6). 

background image

 

18 

zatwierdzenia  instrukcji  nie  zostało  zako

ń

czone.  Po  zatwierdzeniu  instrukcji  operatora  systemu 

przesyłowego  swoje  instrukcje  opracuj

ą

  i  przedło

Ŝą

  do  zatwierdzenia  operatorzy  systemów 

dystrybucyjnych.  W  instrukcjach  tych  zostan

ą

  okre

ś

lone  zasady  uczestnictwa  w  procesie 

bilansowania  dla  odbiorców  przył

ą

czonych  do  sieci  operatorów  systemów  dystrybucyjnych,  w  tym 

małych odbiorców . 

Podstawowe  informacje  o  obowi

ą

zuj

ą

cym  w  2005  r.  mechanizmie  bilansowania 

przedstawia tabela 3.1.3d. 

 

Tabela 3.1.3d.  Mechanizm bilansowania 

Wska

ź

nik 

Opis 

Okres bilansowania 

1 godzina 

Opis obszarów bilansowania  Bilansowanie odbywa si

ę

 w jednym obszarze – na poziomie sieci 

przesyłowej; istnieje jeden OSP. 

Oddziaływania pomi

ę

dzy 

obszarami 

Nie dotyczy 

Godzina zamkni

ę

cia bramki 

12.00 

Mo

Ŝ

liwo

ś

ci wdro

Ŝ

enia rynku 

czasu rzeczywistego i zmia 
ny pozycji kontraktowej 

Nie ma w odniesieniu do rynku bilansuj

ą

cego; w odniesieniu do 

giełdy energii oferuje ona produkty w trybie godzinowym, tak jak to 
ma miejsce na rynku bilansuj

ą

cym (obecnie rynek dnia nast

ę

pnego).  

Typowe opłaty za usług

ę

 

bilansowania 
 

Dla odbiorców (wyznaczane dla ka

Ŝ

dej godziny): 

CRO – jednolita cena rozliczeniowa odchylenia, obliczana jako iloraz 
minimalnych kosztów zmiany zweryfikowanych ilo

ś

ci dostaw energii 

Jednostek Grafikowych aktywnych zapewniaj

ą

cej zbilansowanie 

zapotrzebowania na energi

ę

 w obszarze rynku bilansuj

ą

cego. 

CROz – cena rozliczeniowa odchylenia zakupu energii na rynku 
bilansuj

ą

cym, obliczana jako 

ś

rednia wa

Ŝ

ona z cen pasm 

redukcyjnych ofert bilansuj

ą

cych wykorzystanych w danej godzinie.  

CROs – cena rozliczeniowa odchylenia sprzeda

Ŝ

y energii z rynku 

bilansuj

ą

cego, obliczana jako 

ś

rednia wa

Ŝ

ona z cen pasm 

przyrostowych ofert bilansuj

ą

cych wykorzystanych w danej godzinie. 

Ź

ródło: PSE-Operator SA  

Tabela  3.1.3e.  zawiera  istotne  informacje  dotycz

ą

ce  organizacji  rozlicze

ń

  za 

niezbilansowanie, z uwzgl

ę

dnieniem czasu realizacji poszczególnych etapów tego procesu. 

 

Tabela 3.1.3e. Proces i harmonogram rozlicze

ń

 za niezbilansowanie 

Wyszczególnienie 

Opis 

Okres rozliczeniowy  Dekada, przy czym miesi

ą

c dzieli si

ę

 na trzy dekady 

Forma rozliczenia 

Ilo

ś

ciowe i warto

ś

ciowe 

Cykle rozliczeniowe  Dobowe – na podstawie godzinowych wielko

ś

ci roliczeniowych s

ą

 

wyznaczane ilo

ś

ci energii bilansuj

ą

cej dostarczonej lub odebranej z rynku 

bilansuj

ą

cego w dobie n oraz nale

Ŝ

no

ś

ci za dostaw

ę

 lub odbiór energii 

bilansuj

ą

cej; wielko

ś

ci rozliczeniowe dla doby n s

ą

 wyznaczane przez OSP 

w dobie n+1 jako niezatwierdzone oraz w dobie n+4 jako zatwierdzone. 
Dekadowe – na podstawie dobowych wielko

ś

ci rozliczeniowych s

ą

 

wyznaczane ilo

ś

ci energii bilansuj

ą

cej dostarczonej lub odebranej z rynku 

bilansuj

ą

cego w danej dekadzie oraz nale

Ŝ

no

ś

ci za dostaw

ę

 lub odbiór 

energii. 

Fazy rozliczenia 
godzinowego 

Etap 1: rozliczenie za energi

ę

 bilansuj

ą

c

ą

 nieplanowan

ą

, stanowi

ą

c

ą

 ró

Ŝ

nic

ę

 

pomi

ę

dzy deklarowan

ą

 a zweryfikowan

ą

 ilo

ś

ci

ą

 dostaw. 

Etap 2: rozliczenie za energi

ę

 planowan

ą

, stanowi

ą

c

ą

 ró

Ŝ

nic

ę

 pomi

ę

dzy 

zweryfikowan

ą

 a skorygowan

ą

 ilo

ś

ci

ą

 dostaw. 

Etap 3: rozliczenie za energi

ę

 bilansuj

ą

c

ą

 nieplanowan

ą

, stanowi

ą

c

ą

 ró

Ŝ

nic

ę

 

pomi

ę

dzy skorygowan

ą

 a rzeczywist

ą

 ilo

ś

ci

ą

 dostaw. 

background image

 

19 

Korekty rozlicze

ń

 

Wykonywane w cyklach miesi

ę

cznych, odnosz

ą

ce si

ę

 do rozliczenia 

dekadowego; długo

ść

 okresu korygowanego wynosi nie wi

ę

cej ni

Ŝ

 4 miesi

ą

ce 

poprzedzaj

ą

ce miesi

ą

c, w którym jest wykonywana korekta; po upływie 

okresu korygowanego rozliczenia s

ą

 uznawane jako ostateczne i ich korekty 

nie s

ą

 realizowane; terminem płatno

ś

ci korekty jest ostatni dzie

ń

 miesi

ą

ca, 

w którym dokonano korekty. 

Fakturowanie 

Okresem fakturowania zobowi

ą

za

ń

 i nale

Ŝ

no

ś

ci na rynku bilansuj

ą

cym s

ą

 

dekady (okresy rozliczeniowe); ka

Ŝ

da faktura musi zosta

ć

 uregulowana nie 

ź

niej ni

Ŝ

 w terminie płatno

ś

ci. 

Ź

ródło: PSE-Operator SA  

Wymiana  informacji  handlowych  pomi

ę

dzy  OSP  a  uczestnikami  rynku  bilansuj

ą

cego 

odbywa  si

ę

  za  pomoc

ą

  systemu  Wymiany  Informacji  o  Rynku  Energii  (WIRE).  Wymiana 

informacji technicznych z wytwórcami w celu umo

Ŝ

liwienia prowadzenia ruchu sieciowego odbywa 

si

ę

  za  pomoc

ą

  Systemu  Operatywnej  Współpracy  z  Elektrowniami  (SOWE).  Ponadto,  w  2005  r. 

OSP  publikował  na  swojej  stronie  internetowej  zasady  uczestnictwa  w  rynku  bilansuj

ą

cym

8

standardy umów, ceny rozliczeniowe oraz wolumeny energii na rynku bilansuj

ą

cym w cyklu dobowo-

godzinowym. 
 

3.1.4. Efektywna restrukturyzacja 

 
Nowelizacja  ustawy  –  Prawo  energetyczne  przeniosła  na  grunt  prawa  krajowego 

zalecenie  z  dyrektywy  2003/54/WE,  zobowi

ą

zuj

ą

c  do  prawnego,    organizacyjnego  i 

ksi

ę

gowego  wyodr

ę

bnienia  OSP  i  OSD,  pozostaj

ą

cych  w  strukturze  przedsi

ę

biorstwa 

zintegrowanego  pionowo.  Rozdział  prawny  OSD  jest  wymagany  od  dnia  1 lipca  2007  r.  Z 
obowi

ą

zku  tego  wył

ą

czeni  zostali  OSD  do  sieci  których  przył

ą

czonych  jest  nie  wi

ę

cej  ni

Ŝ

 

100 000 odbiorców oraz OSD obsługuj

ą

cy systemy elektroenergetyczne  o rocznym zu

Ŝ

yciu 

energii elektrycznej nieprzekraczaj

ą

cym 3 TWh w 1996 r., w których mniej ni

Ŝ

 5 % rocznego 

zu

Ŝ

ycia  energii  elektrycznej  pochodziło  z innych  poł

ą

czonych  z  nimi  systemów 

elektroenergetycznych.  

Wszystkie  przedsi

ę

biorstwa  energetyczne  maj

ą

  obowi

ą

zek  rozdziału  ksi

ę

gowo

ś

ci  i 

rozdziału organizacyjnego, OSD najpó

ź

niej do 31 grudnia 2006 r.  

 
Tabela  3.1.4.a  Główne  informacje  na  temat  stopnia  „unbundlingu”  w  sektorze 
elektroenergetycznym 

  

Przesył  

Dystrybucja  

Odr

ę

bno

ść

 prawna (T/N) 

Wyodr

ę

bnienie organizacyjne (T/N) 

Odr

ę

bne prowadzenie ksi

ą

g rachunkowych (T/N) 

Osobne badanie sprawozda

ń

 finansowych przez biegłego rewidenta 

(T/N) 

Wymóg ogłoszenia sprawozdania finansowego (T/N) 

Istnienie zarz

ą

dów spółek, w skład których nie wchodz

ą

 członkowie 

zarz

ą

dów innych spółek (T/N)  

Ź

ródło: URE 

 
OSP 

PSE-Operator  SA,  jest  wyodr

ę

bninym  podmiotem  prawnym,  funkcjonuj

ą

cym  w  ramach 

grupy  kapitałowej  PSE  S.A.  Spółka  –  matka  posiada  100%  akcji  operatora,  jednak

Ŝ

planowane  jest  tzw.  „uskarbowienie”  operatora  poprzez  przekazanie  akcji  spółki    Skarbowi 
Pa

ń

stwa  (utworzenie  jednoosobowej  spółki),  co  wypełni  postanowienia  ustawy  –  Prawo 

energetyczne. „Uskarbowienie” OSP to operacja, której efektem b

ę

dzie rozdział wła

ś

cicielski 

                                                 

8

 

Zawarte w Instrukcji Ruchu i Eksploatacji Sieci Przesyłowych (IRiESP), patrz www.pse-operator.pl.

 

background image

 

20 

działalno

ś

ci  sieciowej  od  innej  działalno

ś

ci  energetycznej.  Odno

ś

nie  dodatkowych 

ś

rodków 

wzmacniaj

ą

cych  rozdział  funkcjonalny  nale

Ŝ

y  stwierdzi

ć

Ŝ

e  OSP  posiada  własn

ą

  stron

ę

 

internetow

ą

,  nie  posiadaj

ą

c

ą

  odno

ś

ników  do  przedsi

ę

biorstw  powi

ą

zanych.  Budowana  jest 

tak

Ŝ

e odr

ę

bna siedziba PSE-Operator SA. 

 
Tabela 3.1.4.b Operatorzy Systemów Przesyłowych (OSP) 

Rok  

 

Liczba OSP w kraju (szt.) 

Liczba OSP wła

ś

cicielsko 

rozdzielonych (szt.) 

2004 

2005 

Ź

ródło: URE 

 

OSD 

Działalno

ść

 w zakresie dystrybucji energii elektrycznej prowadziło na obszarze Polski 14 

du

Ŝ

ych  spółek  dystrybucyjnych,  pełni

ą

cy  do  czasu  wyznaczenia  OSD  ich  funkcj

ę

.  Nadzór 

wła

ś

cicielski nad dwunastoma z tych spółek sprawuje Skarb Pa

ń

stwa (s

ą

 to jednoosobowe 

spółki Skarbu Pa

ń

stwa) i 2 spółki z cz

ęś

ciowym udziałem Skarbu Pa

ń

stwa.  

Spółki  dystrybucyjne  realizuj

ą

  dostawy  energii  do  odbiorców  handlowych 

ś

wiadcz

ą

c  usług

ę

 

sieciow

ą

 oraz równocze

ś

nie prowadz

ą

c sprzeda

Ŝ

 energii.    

Zgodnie z ustaw

ą

 – Prawo energetyczne proces uzyskiwania przez OSD niezale

Ŝ

no

ś

ci 

pod wzgl

ę

dem prawnym ma zosta

ć

 zako

ń

czony do dnia 1 lipca 2007 r. Prawo energetyczne, 

w  przepisach  implementuj

ą

cych  zalecenia  Dyrektywy  2003/54/WE,  nie  nakłada  na  OSD 

obowi

ą

zku  rozdziału  ze  wzgl

ę

du  na  form

ę

  własno

ś

ci.  Mo

Ŝ

na  zatem  przypuszcza

ć

Ŝ

e  OSD 

b

ę

d

ą

 funkcjonowa

ć

 w strukturach przedsi

ę

biorstw zintegrowanych pionowo. 

 

Tabela 3.1.4.c Spółki dystrybucyjne energii elektrycznej   

Rok  

 

Liczba 

spółek 

dystrybucyjnych    w 
kraju (szt.) 

Liczba OSD  

Liczba 

OSD 

wła

ś

cicielsko 

rozdzielonych (szt.) 

2004 

197 

14 

2005 

200 

14 

Ź

ródło: URE 

Ustalaj

ą

c  zasady  na  jakich  b

ę

d

ą

  działały  OSD  ustawodawca  polski  zdecydował  si

ę

 

skorzysta

ć

  z  mo

Ŝ

liwo

ś

ci  wył

ą

cze

ń

  jakie  stwarza  Dyrektywa  2003/54/WE  (m.in.  zasada 

niewydzielania  OSD  w  przypadku  obsługi  mniej  ni

Ŝ

  100 000  odbiorców).  Tak  wi

ę

c  pomimo 

du

Ŝ

ej ilo

ś

ci przedsi

ę

biorstw dystrybucyjnych tylko 14 działa jako OSD.  

Tabela poni

Ŝ

ej przedstawia sytuacj

ę

 podmiotów działaj

ą

cych jako OSD oraz informacje 

o realizacji zasady skutecznego unbundlingu

 

Tabela 3.1.4. d Operatorzy Systemów Dystrybucyjnych (OSD) energia elektryczna 

Rok 

2004 

2005 

Liczba OSD w kraju  

14 

14 

Liczba OSD prawnie rozdzielonych  

Zasada dot. 100 000 odbiorców OSD (tak/nie) (szt.) 

Nie dotyczy 

3

 

tak 

Liczba OSD obsługuj

ą

cych <100 000 odbiorców (szt.) 

Liczba prawnie rozdzielonych OSD, które posiadaj

ą

 własny 

maj

ą

tek sieciowy (szt.) 

Liczba prawnie rozdzielonych OSD, które nie posiadaj

ą

 

własnego maj

ą

tku sieciowego (szt.) 

background image

 

21 

Udział w usługach afiliowanych w %¹ 

brak danych  brak danych 

Usługi 

afiliowane 

Pracownicy OSD 

ś

wiadcz

ą

cy usługi na rzecz 

innych podmiotów grupy kapitałowej w %² 

brak danych  brak danych 

Uwagi:  (1)  Całkowity  koszt  usług  afiliowanych  podzielony  przez  całkowite  koszty  sieciowe  OSD; 
(2)  Pracownicy 

ś

wiadcz

ą

cy  swoje  usługi  dla  innych  cz

ęś

ci  tej  samej  grupy  kapitałowej  jako  procent 

wszystkich  zatrudnionych  pracowników  w  przedsi

ę

biorstwach  sieciowych  (mianownik  zawiera  udział 

pracowników afiliowanych + wył

ą

cznie zatrudnionych w przedsi

ę

biorstwie sieciowym) 

(3)  Zasada  Dyrektywy  2003/54/WE  dotycz

ą

ca  niewyodr

ę

bnienia  OSD  obsługuj

ą

cego  mniej  ni

Ŝ

  

100 tys. odbiorców została wprowadzona ustaw

ą

 o zmianie ustawy Prawo energetyczne i obowi

ą

zuje 

od 3 maja 2005 r. – w 2004 r.  

Ź

ródło: URE 

 

 

Tabela 3.1.4e Udział pracowników zatrudnionych w przedsi

ę

biorstwach sieciowych (OSP 

+ OSD)  

Rok 

 

Udział pracowników zatrudnionych w przedsi

ę

biorstwach sieciowych  (%) 

2004 

51,2 

2005 

52,0 

Ź

ródło: URE 

 

3.2. Zagadnienia z zakresu ochrony i promowania konkurencji [art. 
23(8) oraz 23(1) (h)] – rynek energii elektrycznej 

 
 

Struktura  polskiego  rynku  energii  elektrycznej  w  2005  r.  nie  uległa  zasadniczym 

zmianom.  W  sektorze  wytwarzania  w  dalszym  ci

ą

gu  na  rynku  dominuje  dziesi

ęć

 

przedsi

ę

biorstw.  W polskim  systemie  istnieje  nadwy

Ŝ

ka  mocy  zainstalowanych,  a  jednak 

rozwój  gry  rynkowej  jest  znacznie  ograniczony  istniej

ą

cymi  obowi

ą

zkami  zakupu  (energii 

zielonej  i  pochodz

ą

cej  z kogeneracji)  oraz  ograniczeniem  poda

Ŝ

y  energii  swobodnej, 

oferowanej na warunkach rynkowych wskutek istnienia kontraktów długoterminowych (KDT) 
ze  stał

ą

  formuł

ą

  cenow

ą

  (pomi

ę

dzy  wytwórcami  i  PSE  SA).  Du

Ŝą

  przeszkod

ą

  we 

wprowadzaniu konkurencji jest brak i/lub znaczne opó

ź

nienia we wprowadzaniu niezb

ę

dnych 

przepisów  wykonawczych.  Ponadto,  w Polsce  udział  Skarbu  Pa

ń

stwa  w  sektorze 

wytwarzania energii elektrycznej wynosi ok. 75%, za

ś

 w sektorze dystrybucji energii ok. 85%, 

co równie

Ŝ

 utrudnia liberalizacj

ę

Polski  sektor  elektroenergetyczny  charakteryzuje  si

ę

  du

Ŝ

ym  skupieniem  własno

ś

ci  

w  r

ę

kach  Skarbu  Pa

ń

stwa.  Minister  Skarbu  Pa

ń

stwa  sprawuje  nadzór  wła

ś

cicielski  nad 

wi

ę

kszo

ś

ci

ą

  przedsi

ę

biorstw  energetycznych,  b

ę

d

ą

cych  spółkami  prawa  handlowego. 

Polityka  wła

ś

cicielska  w  stosunku  do  tych  przedsi

ę

biorstw  jest  realizowana  na  podstawie 

przyj

ę

tego  w  styczniu  2003  r.  Programu  realizacji  polityki  wła

ś

cicielskiej  Ministra  Skarbu 

Pa

ń

stwa  w  odniesieniu  do  sektora  elektroenergetycznego  oraz  na  podstawie  przyj

ę

tego  w 

czerwcu  2005  r.  programu  stanowi

ą

cego  Aktualizacj

ę

  Programu  realizacji  polityki 

wła

ś

cicielskiej Ministra Skarbu Pa

ń

stwa w odniesieniu do sektora elektroenergetycznego.  

Programy  te  zakładaj

ą

  restrukturyzacj

ę

,  w  tym  konsolidacj

ę

  pionow

ą

  i  poziom

ą

,  spółek 

wytwarzania i dystrybucji energii oraz prywatyzacj

ę

 przedsi

ę

biorstw energetycznych. 

Zgodnie  z  tymi  zało

Ŝ

eniami,  w  2005  r.  skonsolidowano  sze

ść

  zakładów  energetycznych  z 

terenu  wschodniej  Polski,  w  wyniku  czego  została  utworzona  Wschodnia  Grupa 
Energetyczna  (WGE  SA)  z  siedzib

ą

  w  Lublinie.  Akcje  tej  spółki  zostały  przekazane 

Ministrowi Skarbu Pa

ń

stwa.  

background image

 

22 

Rozpocz

ę

ty  został  równie

Ŝ

  proces  konsolidacji  Rzeszowskiego  Zakładu  Energetycznego 

SA  i  Elektrowni  Stalowa  Wola  SA  w  ramach  realizacji  koncepcji  utworzenia  Energetyki 
Podkarpackiej SA oraz proces prywatyzacji Zespołu Elektrowni Dolna Odra (wstrzymany na 
pocz

ą

tku roku 2006). 

Jednocze

ś

nie  z  realizacj

ą

  wymienionych  programów  kontynuowano  rozpocz

ę

te  ju

Ŝ

  w 

latach poprzednich procesy konsolidacji spółek z sektora elektroenergetycznego. 

Na pocz

ą

tku 2006 r. rz

ą

d ogłosił now

ą

 polityk

ę

 wobec sektora elektroenergetycznego. 28 

marca 2006 r. został ogłoszony Program dla elektroenergetyki zakładaj

ą

cy m.in. konsolidacj

ę

 

pionow

ą

  i  stworzenie  kilku  grup  energetycznych,  w  skład  których  wchodziłyby  zarówno 

dotychczasowe przedsi

ę

biorstwa wytwórcze, jak i dystrybucyjne. 

 

 

 
3.2.1. Charakterystyka rynku sprzeda

Ŝ

y hurtowej 

 

Produkcja energii elektrycznej w 2005 r. kształtowała si

ę

 na poziomie 156,9 TWh i była o 

1,8%  wi

ę

ksza  w  porównaniu  do  ubiegłego  roku.  Całkowite  zu

Ŝ

ycie  energii  elektrycznej 

wyniosło  ponad  145,7  TWh  (wzrost  o  ok.  0,6%  w  stosunku  do  roku  2004).  Polska  jest 
znacz

ą

cym eksporterem netto energii elektrycznej. 

Podstawowe 

dane 

charakteryzuj

ą

ce 

sektor 

wytwarzania 

energii 

elektrycznej 

przedstawiono w tabeli 3.2.1a. 

 

Tabela 3.2.1a.

 

Rozwój rynku hurtowego

 

Ź

ródło

:

 URE na podstawie danych ARE oraz PSE − Operator SA 

 

 

Całkowita moc zainstalowana elektrowni krajowych na koniec 2005 r. wynosiła 35,4 GW 

– w porównaniu z rokiem 2004 nast

ą

pił jej niewielki wzrost (o 0,4%). 

Szczytowe  (maksymalne)  zapotrzebowanie  na  moc  kształtowało  si

ę

  na  poziomie 

prawie 23,5 GW.  

W  Polsce  wyst

ę

puje  znaczna  nadwy

Ŝ

ka  mocy  osi

ą

galnej  nad  szczytowym 

zapotrzebowaniem – ta sytuacja mo

Ŝ

e si

ę

 jednak zmieni

ć

 z chwil

ą

  wej

ś

cia w 

Ŝ

ycie nowych 

limitów emisji na lata 2008 – 2012. 

 

Tabela 3.2.1b. Charakterystyka rynku dla dziesi

ę

ciu najwa

Ŝ

niejszych wytwórców 

energii elektrycznej 

Ź

ródło

:

 URE na podstawie danych ARE 

Rok 

Produkcja energii 

elektrycznej 

[TWh] 

Całkowite 

zapotrzebowanie  

na energi

ę

 

 [TWh] 

Moc 

 zainstalowana  

[GW] 

Szczytowe 

zapotrzebowanie  

 na moc 

 [GW] 

2004 
2005 

154,2 
156,9 

144,9 
145,7 

35,2 
35,4 

23,11 
23,48 

Wska

ź

nik HHI 

Rok 

Liczba 

wytwórców 

o udziale 

w rynku > 5% 

(wg mocy 

osi

ą

galnej) 

 

Udział w rynku 

trzech 

najwi

ę

kszych 

wytwórców 

(wg mocy 

osi

ą

galnej) 

[%] 

elektrownie 

wg mocy 

osi

ą

galnej 

elektrownie 

wg produkcji 

faktycznej 

2004 
2005 


62,1 
62,6 

1748,6 
1781,8 

2138,7 
2246,1 

background image

 

23 

 

W 2005 r. liczba wytwórców o udziale w rynku powy

Ŝ

ej 5% oraz wska

ź

niki HHI pozostały 

na  poziomie  zbli

Ŝ

onym  do  poziomu  w  2004  r.,  przy  czym  wska

ź

nik  HHI  dla  produkcji 

ś

wiadczy o wysokim, a dla mocy osi

ą

ga

l

nej o 

ś

rednim poziomie koncentracji rynku. Analiza 

ta  została  przeprowadzona  dla  dziesi

ę

ciu  najwa

Ŝ

niejszych  wytwórców  energii  elektrycznej 

(niemal  80%  produkcji  krajowej),  bez  wyodr

ę

bniania  pozostałych  −  mniejszych 

przedsi

ę

biorstw wytwórczych. 

W  2005  r.  nast

ą

pił  ponad  dwukrotny  wzrost  sprzeda

Ŝ

y  energii  produkowanej  przez  wytwórców  do 

spółek  zajmuj

ą

cych  si

ę

  obrotem  i  stanowił  ok.  40%  ogólnie  sprzedanej  energii  elektrycznej.  Spadł 

udział  energii  sprzedawanej  przedsi

ę

biorstwom  dystrybucyjnym  –  osi

ą

gn

ą

ł  poziom  nieznacznie 

przekraczaj

ą

cy 14%. 

Dane  na  temat  wolumenu  obrotu  energi

ą

  elektryczn

ą

  na  poszczególnych  rynkach 

przedstawia tabela 3.2.1c. 
 
Tabela 3.2.1c. Kierunki sprzeda

Ŝ

y energii elektrycznej dla dziesi

ę

ciu wytwórców 

systemowych (w TWh)

 

Rok 

 

Ogółem 

 

W KDT* 

W kontaktach 

dwustronnych 

Towarowa 

giełda energii 

Na rynku 

bilansuj

ą

cym** 

Na rynku 

terminowym 

2004 
2005 

120,52 
124,43 

54,48 
39,45 

53,81 
71,93 

1,10 
1,05 

11,13 
12,00 


   * segment regulowany 
  ** ł

ą

cznie z tzw. generacj

ą

 wymuszon

ą

 wzgl

ę

dami systemowymi 

Ź

ródło: URE 

 

Handel  hurtowy  energi

ą

  elektryczn

ą

  na  polskim  rynku  energii  odbywa  si

ę

  przede 

wszystkim 

na 

podstawie 

niestandaryzowanych 

kontraktów 

bilateralnych 

(krótko-

ś

rednioterminowych) oraz w KDT. W porównaniu do roku poprzedniego, w 2005 r. sprzeda

Ŝ

 

energii elektrycznej w ramach kontraktów długoterminowych zmalała o 27,6% i stanowiła ok.. 
31,7%  całkowitej  sprzeda

Ŝ

y  wytwórców  systemowych. Wynika  to  przede  wszystkim  z  faktu 

upłyni

ę

cia  terminów  obowi

ą

zywania  kolejnych  kontraktów.

 

W  nieznacznym  stopniu 

transakcje zawierane s

ą

 na Towarowej Giełdzie Energii SA oraz za pomoc

ą

 wirtualnych giełd 

energii.  

W polskim systemie elektroenergetycznym podmiotami 

ś

wiadcz

ą

cymi regulacyjne usługi 

systemowe  (RUS)  s

ą

  elektrownie  kondensacyjne.  Do  scharakteryzowania  wielko

ś

ci  RUS 

zastosowano wska

ź

nik w postaci przychodów elektrowni za 

ś

wiadczenie tych usług. W  tabeli 

3.2.1d.  przedstawiono  dane  na  temat  wska

ź

nika  koncentracji  oraz  warto

ś

ci  usług  systemowych 

ś

wiadczonych przez elektrownie systemowe w latach 2004 – 2005. 

 

 Tabela 3.2.1d. Struktura rynku regulacyjnych usług systemowych dla dziesi

ę

ciu 

wytwórców systemowych 

Ź

ródło: URE 

Zanotowane  w  2005  r.  wpływy  elektrowni  systemowych,.  za 

ś

wiadczenie  regulacyjnych 

usług  systemowych  wyniosły  ok.  647 805  tys. zł  i zmalały  o  79  993,7  tys.  zł,  tj.  o 11% 
w stosunku do poprzedniego roku. W 2005 r. zwi

ę

kszyła si

ę

 do 7 liczba wytwórców o udziale 

Rok 

Przychód 

z RUS 

[tys. zł] 

Liczba wytwórców  

o udziale w rynku > 5% 

(wg przychodów z RUS) 

 

Udział w rynku trzech 

najwi

ę

kszych wytwórców 

(wg przychodów z RUS) 

[%] 

Wska

ź

nik HHI 

(wg przychodów 

z RUS) 

2004 
2005 

727 798,6 
647 804,9 


57,8 
56,7 

1 488,1 
1 443,0 

background image

 

24 

w rynku  powy

Ŝ

ej  5%,  natomiast  wska

ź

nik  HHI  nie  uległ  du

Ŝ

ym  zmianom  i  wci

ąŜ

  oznacza 

ś

redni poziom koncentracji rynku. 

 

Rol

ę

  regulacyjn

ą

  w  krajowym  systemie  elektroenergetycznym  pełni  spółka  Elektrownie 

Szczytowo-Pompowe  SA,  której  wi

ę

kszo

ś

ciowym  udziałowcem  jest  PSE  SA.  W  skład 

ESP SA wchodzi 25 elektrowni, w tym kilkana

ś

cie małych elektrowni przepływowych oraz wi

ę

ksze 

jednostki  szczytowo-pompowe:  Elektrownia 

ś

arnowiec  (716 MW),  Elektrownia  Por

ą

bka-

ś

ar 

(500 MW),  Elektrownia  Solina  (200 MW).  Całkowit

ą

  moc  osi

ą

galn

ą

  w jednostkach 

nale

Ŝą

cych do ESP SA szacuje si

ę

 na ok. 1558 MW. 

 

Stopie

ń

 Integracji z s

ą

siednimi Pa

ń

stwami Członkowskimi 

 
Wielko

ść

 wymiany transgranicznej to tylko jeden ze wska

ź

ników integracji krajowych rynków w 

jeden  wspólnotowy  (dane  dotycz

ą

ce  tej  kwestii  zostały  przedstawione  w  rozdziale  3.1.2).  Na 

zintegrowanym wspólnym rynku europejskim powinna by

ć

 zaobserwowana pewna zbie

Ŝ

no

ś

ci cen 

hurtowych energii elektrycznej na s

ą

siaduj

ą

cych rynkach krajowych. Spo

ś

ród wielu danych, których 

porównanie mo

Ŝ

e scharakteryzowa

ć

 post

ę

p w tworzeniu wspólnego rynku do analizy w niniejszym 

Raporcie zostały wybrane całkowita wymiana transgraniczna, ceny kształtowane na giełdach energii 

ś

rednia cena w podstawie obci

ąŜ

enia na parkietach dnia nast

ę

pnego, cena – mediana kalkulowana 

równie

Ŝ

  w  oparciu  o  ceny  w  podstawie  obci

ąŜ

enia  na  parkietach  dnia  nast

ę

pnego.  Kolejnymi 

wska

ź

nikami  s

ą

:  odchylenie  standardowe  cen  w  podstawie  obci

ąŜ

enia  na  parkietach  dnia 

nast

ę

pnego (pokazuje ró

Ŝ

nice w wahaniach cen czyli ryzyko rynkowe), korelacja cen oraz cenowy 

efekt  zarz

ą

dzania  przeci

ąŜ

eniami  (wynik  to 

ś

rednia  cena  z  tytułu  zarz

ą

dzania  przeci

ąŜ

eniami  w 

okresie roku w kierunkach „do” i „z” kraju). 

 Działania Komisji Europejskiej oraz Regulatorów na rzecz stworzenia wspólnego rynku poprzez 

stopniow

ą

  integracj

ę

  rynków  krajowych  w  poszczególnych  regionach  oraz  poło

Ŝ

enie  geograficzne 

Polski  spowodowało, 

Ŝ

e  Polska  jest  aktywna  zarówno  na  rynku  regionalnym  pa

ń

stw  Europy 

Ś

rodkowo- Wschodniej jak i rynku regionalnym pa

ń

stw Europy Północnej. 

Tabela 3.2.1d przedstawia wska

ź

niki pozwalaj

ą

ce na ocen

ę

 stopnia integracji rynków  pa

ń

stw  

Europy 

Ś

rodkowo–Wschodniej w 2005 r.  

 
Tabela 3.2.1 d  Stopie

ń

 integracji rynków krajów Europy 

Ś

rodkowo–Wschodniej  

w 2005 r.  

 

jednostka 

Austria 

Czechy 

Niemcy  

W

ę

gry  

Polska  

Słowacja  

Słowenia 

Wymiana 
transgranic
zna brutto 

 
MWh/rok 

 

48 510 000 

 

30 601 245 

 

17 785 599* 

 

17 625 344 

 

17 409 000 

 

21 608 885  

 

5 365 506 

Cena 

ś

rednia 

Euro/MWh 

46,57 

32,15 

45,97 

b.d. 

28,74 

b.d.

 

47,85 

Cena - 
mediana 

Euro/MWh 

42,72 

32,60 

42,47 

b.d. 

28,61 

b.d.

 

b.d. 

 

Odchylenie 
standardow

Euro/MWh 

18,33 

18,00 

18,44 

b.d. 

3,14 

b.d.

 

b.d. 

 

Współzale

Ŝ

no

ść

 

cenowa 

0-1 

AT–CZ 
0,545 
AT-GER 
0,94 

CZ-AT  
0,545 
CZ-GER 
0,544 

GER-AT 
0,94 
GER-CZ 
0,544 

b.d.

 

b.d. 

 

b.d.

 

b.d. 

 

*podana wielko

ść

 dotyczy wymiany handlowej tyko z podanymi pa

ń

stwami w obszarze regionu Europy 

Ś

rodkowo-Wchodniej 

b.d – brak danych  

Ź

ródło: E-Control na podstawie danych Regulatorów   

 

Poziom  ceny  notowanych  na  polskiej  Towarowej  Giełdzie  Energii  (TGE)  jest 

zdecydowanie  ni

Ŝ

szy  od  poziomu  cen  osi

ą

ganych  na  giełdach  pa

ń

stw  s

ą

siednich.  Pewna 

zbie

Ŝ

no

ść

 wyst

ę

puje w przypadku Czech i Polski. Ceny s

ą

 zbli

Ŝ

one tak

Ŝ

e na giełdach energii 

background image

 

25 

wyst

ę

powały  równie

Ŝ

  w  Austrii,  Niemczech  i  Słowenii.  Ró

Ŝ

nice  pomi

ę

dzy  tymi  dwoma 

grupami pa

ń

stw s

ą

 jednak znaczne. 

W  przypadku  Polski  nie  została  podana  współzale

Ŝ

no

ść

  cen,  poniewa

Ŝ

  przedmiotem 

obrotu na jest tylko TGE jest 1,05 % wyprodukowanej energii.  
 

Tabela  3.2.1e  przedstawia  wyniki  aukcji  skoordynowanych  na  zdolno

ś

ci  przesyłowe  w 

handlu mi

ę

dzynarodowym w regionie pa

ń

stw Europy 

Ś

rodkowo – Wschodniej. 

 

 

Tabela 3.2.1. e  Wyniki aukcji skoordynowanych na zdolno

ś

ci przesyłowe w handlu 

mi

ę

dzynarodowym w  2005 r. (w euro/MWh) – rynek pa

ń

stw Europy 

Ś

rodkowo-

Wschodniej 

Austria   

Czechy 

 

Niemcy  W

ę

gry 

 

Polska  

 

Słowenia    

Słowenia 

CZ->AT 

 

5,78 

CZ->SK 

0,19 

8,89* 

H->AT 

1,5  z Polski 

9,25 

SK->H 

**6,00 

 
 
 
 

1,22 

AT->CZ 

b.d. 

SK->CZ 

0,04 

 

AT->H 

0,4  do Polski  0,70 

H->SK 

***0,05 

 

H->AT 

1,50 

CZ->PL 

1,02 

 

H->SK 

0,051 

 

 

SK->PL 

0,77 

 

AT->H 

0,40 

PL->CZ 

11,55 

 

SK->H 

6,01 

 

 

PL->SK 

b.d. 

 

AT->SLO 

1,22 

CZ->AT 

5,78 

 

 

 

 

 

SK->CZ 

0,09 

 

SLO->AT 

b.d. 

AT->CZ 

b.d. 

 

 

 

 

 

CZ->SK 

0,13 

 

 

 

CZ->GER 

(E.On) 

6,698 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

GER (E.On) -

>CZ 

0,0017 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

CZ-

>GER(VE-T) 

6,08 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

GER(VE-T)-

>CZ 

b.d. 

 

 

 

 

 

 

 

 

*na podstawie danych dotycz

ą

cych importu z Czech i Polski  

**50 % mocy  
*** 50% mocy  
Obja

ś

nienia skrótów:  

AT- Austria 
CZ – Czechy 
GER – Niemcy 
H – W

ę

gry 

PL – Polska 
SK – Słowacja 
SLO – Słowenia 

Ź

ródło: E-Control  na podstawie danych Regulatorów   

 

Polska jest równie

Ŝ

 uczestnikiem północnego rynku regionalnego. Tabele 3.2.1f, 3.2.1g, 

oraz 3.2.1h przedstawiaj

ą

 dane charakteryzuj

ą

ce rozwój rynku regionu Europy Północnej.  

 
Tabela 3.2.1 f Wymiana trasgraniczna brutto GWh w 2005 r.  

        Do 

Niemcy 

Polska  

Szwecja 

Finlandia 

Norwegia 

Dania  

Niemcy 

 

417 

 

 

641 

Polska 

5898 

 

1188 

 

 

 

Szwecja 

3411 

822 

 

6210 

1859 

7682 

Finlandia 

 

 

792 

 

131 

 

Norwegia 

 

 

9657 

164 

 

4626 

Dania  

10282 

 

722 

 

452 

 

Rosja  

 

 

 

11312 

215 

 

Ź

ródło: Energitilsynet (regulator du

ń

ski) na podstawie danych NordPool – kontrakty spot, URE  

background image

 

26 

 

Z  analizy  danych  zawartych  w  tabeli  3.2.1f  wynika, 

Ŝ

e  w  przypadku  Polski  najwi

ę

ksze 

znaczenie ma wymiana ze Szwecj

ą

. Wymiana energii odbywa si

ę

 poł

ą

czeniem SwePol.  

 

Tabela 3.2.1g prezentuje dane z giełd energii regionu pa

ń

stw Europy Północnej. Dzi

ę

ki 

poł

ą

czeniu  SwePol  mo

Ŝ

na  zaobserwowa

ć

  integracj

ę

  rynku  szwedzko  –  norweskiego  z 

polskim.  Zdecydowanie  poziom  cen  na  giełdzie  niemieckiej  zdecydowanie  ró

Ŝ

ni  si

ę

  od 

poziomu cen na giełdzie NordPool i TGE SA. 

 

Tabela 3.2.1 g  Stopie

ń

 integracji rynków krajów Europy Północnej w 2005 r.  

 

jednostka 

Niemcy  

(EEX) 

Norwegia 

(NordPool) 

Polska  

(TGE SA) 

Cena 

ś

rednia 

45,81 

29,32 

28,74 

Cena mediana 

40,33 

29,50 

28,61 

Odchylenie 
standardowe 

 

26,86 

 

4,56 

 

3,14 

Współzale

Ŝ

no

ść

 

cenowa dla 
EEX/NordPool 
Spot 

 
 
 
euro/MWh 

 

0,45 

 

Ź

ródło:  Energitilsynet  (regulator  du

ń

ski)  na  podstawie  danych:  URE,  Noregs  vassdrags-  og 

energidirektorat 

(NVE 

– 

regulator 

norweski), 

Bundesnetzagentur 

für 

Elektrizität, 

Gas, 

Telekommunikation, Post und Eisenbahnen (regulator niemiecki)  

 

Tabela  3.2.1h  przedstawia  wyniki  aukcji  skoordynowanych  na  zdolno

ś

ci  przesyłowe  w 

handlu mi

ę

dzynarodowym w regionie pa

ń

stw Europy Północnej. 

 

Tabela 3.2.1 h Wyniki aukcji skoordynowanych na zdolno

ś

ci przesyłowe w handlu 

mi

ę

dzynarodowym w  2005 r. euro/MWh – rynek pa

ń

stw Europy Północnej  

            Do 

Niemcy 

Polska  

Szwecja 

Finlandia   Norwegia   Dania  

Szacunkowe obliczenia taryf dla poł

ą

czenia SwePol  

Wyniki aukcji zdolno

ś

ci przesyłowych na poł

ą

czeniu SwePol  nie s

ą

 obecnie dost

ę

pne.  

 
Na  poł

ą

czeniu  szwedzko-polskim  SwePol  mo

Ŝ

na  wynaj

ąć

  na  rok  1/12  istniej

ą

cej 

zdolno

ś

ci  przesyłowej.  Maksymalna  zdolno

ść

  przesyłowa  tego  poł

ą

czenia  to  600  MW, 

czyli 1/12 tej wielko

ś

ci równa si

ę

 50 MW.  

 
Na  taryf

ę

  składaj

ą

  si

ę

:  opłata  stała  i  opłata  zmienna.  Opłata  stała  za  wynaj

ę

cie  na  rok 

wynosi  14 387 750  SEK  plus  1 689 047  PLN.  Opłat

ę

  zmienn

ą

  stosuje  si

ę

  do  tej  ilo

ś

ci 

energii,  która  przekroczy  75 000  MWh  i  wynosi  ona  6,56  SEK  plus  10,03  PLN. 
(

www.swepollink.com

 
Uwzgl

ę

dniaj

ą

c  maksymalne  wykorzystanie  (50  MW  *  8760  godzin)  i  kurs  walutowy 

EUR/SEK = 9,21 i EUR/PLN = 4,09 taryfa wynosiłaby 

ś

redniorocznie (dla obu kierunków): 

7.13 EUR/MWh 
 
Przepływy  rzeczywiste  w  2005  r.  wyniosły  przeci

ę

tnie  w  ci

ą

gu  godziny  229  MW.  Było  to 

spowodowane  sieciowymi  ograniczeniami  przesyłowymi,  zarówno  po  stronie  szwedzkiej 
jak i polskiej. Obecnie zdolno

ś

ci maksymalne wynosz

ą

 ok. 500 MW, lecz cz

ę

sto osi

ą

gaj

ą

 

tylko  300  MW.    Gdyby  t

ę

  ostatni

ą

  wielko

ść

  300  MW  uczyni

ć

  podstaw

ą

  obliczenia, 

wówczas  1/12  dost

ę

pnej  zdolno

ś

ci  przesyłowej  wyniosła  by  25  MW,  a 

ś

rednioroczna 

taryfa: 11,10 EUR/MWh

background image

 

27 

Niemcy 

 

0,7 

5,34 – 11,77 

 

 

0,36 

Polska 

9,25 

 

11,10 

 

 

 

Szwecja 

8,56-15,00 

11,10 

 

 

 

 

Finlandia 

 

 

 

 

 

 

Norwegia 

 

 

 

 

 

 

Dania  

4,43 

 

 

 

 

 

Ź

ródło:  Energitilsynet na podstawie danych regulatorów krajowych 

 

3.2.2. Charakterystyka rynku sprzeda

Ŝ

y detalicznej 

 

W  2005  r.,  podobnie  jak  w  latach  poprzednich,  najwi

ę

kszy  udział  w  sprzeda

Ŝ

y  energii 

elektrycznej  odbiorcom  ko

ń

cowym  na  rynku  detalicznym  miały  spółki  dystrybucyjne 

(przedsi

ę

biorstwa  zintegrowane),  które  sprzedały  ok.  93%  energii  elektrycznej  odbiorcom 

finalnym  przył

ą

czonym  do  sieci  dystrybucyjnych.  W  2005  r.  liczba  aktywnych  na  rynku 

przedsi

ę

biorstw obrotu, niezale

Ŝ

nych od przedsi

ę

biorstw sieciowych, pozostała na poziomie 

zbli

Ŝ

onym do poziomu w roku 2004 (tabela 3.2.2b.), natomiast sprzeda

Ŝ

 tych przedsi

ę

biorstw 

do  odbiorców  ko

ń

cowych,  pomimo  wzrostu  w  2005  r.  o  92%  w  porównaniu  do  roku 

poprzedniego,  w  odniesieniu  do  całkowitego  wolumenu  energii  zakupionej  przez  odbiorców 
przył

ą

czonych do sieci dystrybucyjnych, pozostała na niskim, kilkuprocentowym poziomie. 

 

Tabela 3.2.2a.  Spółki dystrybucyjne o najwi

ę

kszym udziale w sprzeda

Ŝ

y energii  

                          elektrycznej do  odbiorców ko

ń

cowych

 

 

Udział w sprzeda

Ŝ

y do odbiorców  ko

ń

cowych 

[%] 

 

 

Sprzedawcy 

 

 

 2 GWh 

 

 

50 MWh – 2 GWh 

 

 50 MWh 

 

Koncern Energetyczny ENERGA SA 

15,9 

18,9 

18,1 

ENION SA 

15,5 

13,4 

14,6 

EnergiaPro Koncern Energetyczny SA 

14,5 

10,1 

9,3 

ENEA SA 

14,4 

18,4 

15,3 

Vattenfall Distribution Poland GZE SA 

9,6 

4,5 

7,8 

Ź

ródło: URE 

Taka struktura rynku wpływa na jego rozwój i aktywno

ść

 odbiorców. Jak pokazuj

ą

 dane 

w  tabeli  3.2.2b.  najwi

ę

ksze  spółki  maj

ą

  ok.  50  %  udział  praktycznie  we  wszystkich 

segmentach  rynku.  Poza  segmentem  du

Ŝ

ych  i  bardzo  du

Ŝ

ych  odbiorców  przemysłowych 

zwi

ę

kszył si

ę

, nawet w stosunku do 2004 r., udział w segmencie małych i 

ś

rednich odbiorców 

przemysłowych oraz gospodarstw domowych.  
 

 

Tabela 3.2.2b.  Rozwój rynku detalicznego 

Udział w rynku 

trzech najwi

ę

kszych spółek 

Procent odbiorców, którzy zmienili dostawc

ę

 

 

Rok 

 
 
 

Liczba 

spółek, 

których 

udział 

w rynku 

sprzeda

Ŝ

detalicznej 
przekracza 

5% 

Liczba 

spółek – 

dostawców 

całkowicie 

niezale

Ŝ

nych 

od spółki 
sieciowej 

 
 

Duzi i bardzo 
duzi odbiorcy 

przemysłowi 

 

Mali i 

ś

redni 

odbiorcy 

przemysłowi 

oraz 

przedsi

ę

bior-

stwa 

 

Bardzo 

mali 

przedsi

ę

-

biorcy 

i odbiorcy 

domowi 

 

Duzi i bardzo 
duzi odbiorcy 

przemysłowi 

 

Mali i 

ś

redni 

odbiorcy 

przemysłowi oraz 

przedsi

ę

biorstwa 
 

Bardzo mali 

przedsi

ę

biorcy 

oraz 

gospodarstwa 

domowe 

 

2004 

20* 

50,40 

47,60 

46,80 

19,18 

0,16 

0,00 

2005 

      19 

45,90 

50,70 

48,0 

15,16 

0,00 

0,00 

* liczba spółek obrotowych działaj

ą

cych na rynku krajowym 

Ź

ródło: URE 

background image

 

28 

W 2005 r. powi

ą

zania kapitałowe pomi

ę

dzy  wytwórcami a sprzedawcami były podobne 

do  powi

ą

za

ń

  istniej

ą

cych  w  2004  r.  Z  dziewi

ę

tnastu  aktywnych  w  2005  r.  przedsi

ę

biorstw 

obrotu, siedem było powi

ą

zanych z koncernami mi

ę

dzynarodowymi. Rozpocz

ę

cie przez nie 

działalno

ś

ci  nie  wi

ą

zało  si

ę

  z  przej

ę

ciem  istniej

ą

cych  przedsi

ę

biorstw  energetycznych  – 

cz

ęść

  z  nich  ma  jednak  powi

ą

zania  z  przedsi

ę

biorstwami  wytwórczymi  kupionymi  przez 

przedsi

ę

biorstwa zagraniczne. 

 
W  zakresie  procedury  zmiany  sprzedawcy  w  2005  r.  nie  było  zasadniczych  zmian  w 

porównaniu do 2004 r. Nadal brakuje przepisów wykonawczych do Prawa energetycznego, 
które  by  t

ę

  kwesti

ę

  regulowały.  Obowi

ą

zuj

ą

  dotychczas  stosowane  instrukcje  sieci 

dystrybucyjnych,  które  nie  zawieraj

ą

  procedur  post

ę

powania  w  przypadku  zmiany 

sprzedawcy  przez  odbiorc

ę

,  w  zwi

ą

zku  z  czym  stosowany  jest  tryb  post

ę

powania 

przedstawiony w raporcie w roku ubiegłym. W stosunku do 2004 r. spadł odsetek odbiorców, 
którzy zmienili sprzedawc

ę

 

Tabela 3.2.2c.  Realizacja zasady TPA w latach 2004 – 2005  

Liczba odbiorców 

korzystaj

ą

cych z zasady TPA 

Rok 

Zmiana 

sprzedawcy 

Negocjowane 

taryfy z 

dotychczasowym 

sprzedawc

ą

 

Energia dostarczona 

odbiorcom TPA  

(w GWh), którzy 

zmienili sprzedawc

ę

 

Procentowy udział 

energii elektrycznej 

dostarczonej w 

ramach TPA w 

stosunku do 

całkowitej energii 

dostarczonej w 

danym roku 

2004 

78 

Ok. 49* 

10 215 

10 

2005 

35 

57 

7 433 

*szacunki URE (kwestia ta nie była szczegółowo badana w 2004 r. – dane przybli

Ŝ

one)  

Ź

ródło: URE na podstawie danych spółek dystrybucyjnych

 

 

Niski  poziom  wykorzystania  przez  odbiorców  prawa  do  zmiany  sprzedawcy  energii 

elektrycznej w 2005 r. był spowodowany istnieniem kilku barier, ogólnie pokrywaj

ą

cych si

ę

 z 

wyst

ę

puj

ą

cymi w poprzednich latach: 

 

niedoskonało

ś

ci

ą

 

funkcjonowania 

rynku 

hurtowego, 

co 

skutkuje 

brakiem 

konkurencyjnych  ofert  przedsi

ę

biorstw  obrotu.  Sprzeda

Ŝ

  energii  elektrycznej  tych 

przedsi

ę

biorstw  do  odbiorców  ko

ń

cowych  stanowiła  znikom

ą

  cz

ęść

  całkowitej  ich 

sprzeda

Ŝ

y (w 2005 r. było to zaledwie 4%) i wynikała nie tyle z braku zainteresowania 

sprzeda

Ŝą

  bezpo

ś

rednio  do  odbiorców  ko

ń

cowych,  ale  raczej  z  braku  mo

Ŝ

liwo

ś

ci 

konkurowania ze spółkami dystrybucyjnymi,  

 

nierozwi

ą

zany  problem  kontraktów  długoterminowych.  Pomimo 

Ŝ

e  ilo

ść

  energii 

elektrycznej sprzedawanej w ramach kontraktów długoterminowych znacznie spadła w 
stosunku do 2004 r. (w 2005 r. wyniosła 31,7%), to jednak dalej sytuacja ta powoduje 
znaczne ograniczenia w dost

ę

pno

ś

ci energii dla niezale

Ŝ

nych sprzedawców. Kolejnym 

problemem  jest  zniekształcenie  sygnału  cenowego  (ceny  oraz  sposób  ich  indeksacji 
zostały ustalone w ko

ń

cu lat 90.) oraz finansowanie zakupu energii poprzez zawarcie w 

taryfie  składnika  wyrównawczego  –  stawki  systemowej,  który  wpływa  na  brak 
przejrzysto

ś

ci w kształtowaniu si

ę

 

ś

redniej ceny zakupu. 

 

brakiem  rozdzielenia  działalno

ś

ci  sieciowej  od  obrotu  i  stosowaniem  upustów  przez 

spółki dystrybucyjne (subsydiowanie skro

ś

ne), 

 

istnieniem barier natury administracyjnej i technicznej, takich jak: 

-

 

brak  jednolitej  procedury  zmiany  sprzedawcy,  przedłu

Ŝ

anie  i  stosowanie  przez 

spółki dystrybucyjne niejasnych zasad przy zmianie sprzedawcy przez odbiorc

ę

-

 

niekorzystne zasady bilansowania; 

-

 

zawy

Ŝ

anie  przez  spółki  dystrybucyjne  wymaga

ń

 dotycz

ą

cych  układów  pomiarowo-

rozliczeniowych.  Skutkowało  to  podwy

Ŝ

szeniem  kosztów,  które  odbiorcy  musieli 

ponie

ść

  w  zwi

ą

zku  ze  zmian

ą

  sprzedawcy,  co  jednocze

ś

nie  redukowało  ewentualne 

background image

 

29 

oszcz

ę

dno

ś

ci z zakupu ta

ń

szej energii. Z tego powodu zmiana sprzedawcy, zwłaszcza 

w przypadku odbiorców o 

ś

rednim i małym zu

Ŝ

yciu energii, stawała si

ę

 mało opłacalna. 

W  2005  r.,  podobnie  jak  w  latach  poprzednich,  w

ś

ród  odbiorców,  którzy  dokonali 

wyboru sprzedawcy, byli wył

ą

cznie odbiorcy o du

Ŝ

ym i bardzo du

Ŝ

ym zu

Ŝ

yciu energii.

 

 

W  tabeli  3.2.2c.  przedstawiono  struktur

ę

  opłat  za  energi

ę

  elektryczn

ą

  w odniesieniu  do  trzech  grup 

odbiorców. Wynikaj

ą

 one z zatwierdzonych taryf dla odbiorców ko

ń

cowych. 

 

Tabela 3.2.2c.  Struktura cen energii elektrycznej w 2005 r. (w euro/MWh) 

  

Ig 

Ib 

Dc 

Typowe 

gosp. 

domowe* 

Opłaty sieciowe (z 
wył

ą

czeniem opłat 

publicznoprawnych)  

18,67 

68,71 

45,16 

46,69 

Opłaty 
publicznoprawne  

Koszt wytworzenia 
energii oraz mar

Ŝ

dostawcy 

30,65 

35,31 

36,02 

36,92 

Podatki 

10,85 

22,8 

17,86 

18,39 

Cena brutto 
euro/MWh 

60,1 

126,8 

99,05 

102,00 

Ceny wg 

ś

redniego rocznego kursu euro za 2005 r. ogłaszanego przez NBP – 4,02 zł/euro. 

*Kategoria  typowego  gospodarstwa  domowego  jest  sztucznie  stworzona  dla  potrzeb 
porównawczych  –  zu

Ŝ

ycie  energii  przez  „typowe  gospodarstwo  domowe”  zostało  obliczone 

jako iloraz energii sprzedanej gospodarstwom domowym i liczby tych gospodarstw. 

Ź

ródło: URE 

 

Tabela 3.2.2d.  Zu

Ŝ

ycie energii przez typowe gospodarstwo domowe (w kWh) 

Rok 

2004 

2005 

Typowe gospodarstwo domowe* 

1948,9 

1986,4 

* obja

ś

nienie jak pod tabel

ą

 3.2.2c. 

Ź

ródło: URE 

 
 
3.2.3

  

Ś

rodki zapobiegaj

ą

ce nadu

Ŝ

yciu pozycji dominuj

ą

cej na rynku wła

ś

ciwym 

 
Warunkami  koniecznymi  dla  prawidłowego  funkcjonowania  konkurencji  jest  dost

ę

p  do 

informacji oraz przejrzysto

ść

 tych informacji.  

Reguły rz

ą

dz

ą

ce działalno

ś

ci

ą

 wytwórców na rynku hurtowym, w tym zasady przejrzysto

ś

ci 

w  zakresie  publikowania  informacji  na  temat  dost

ę

pnych  mocy  produkcyjnych,  okresu  od 

dokonania  zamówienia  do  jego  realizacji  oraz  przewidywanego  poziomu  mocy  wytwórczy  i 
zapotrzebowania  na  nie,  nie  zmieniły  si

ę

  w  stosunku  do  2004  r.  Wszystkie  informacje 

podane w Raporcie Krajowym Prezesa URE 2005 pozostaj

ą

 aktualne. 

Równie

Ŝ

  zasady  działania  przedsi

ę

biorstw  wytwórczych  w  zakresie  sprzeda

Ŝ

y  energii 

elektrycznej  pozostały  takie  jak  w  2004  r.  W  2005  r.  Prezes  URE  nie  badał  struktur 
zawieranych  kontraktów,  lecz  jedynie  poziom  cen  sprzeda

Ŝ

y  energii  elektrycznej  na  rynku 

konkurencyjnym

9

.  W  dalszym  ci

ą

gu  konkurencja  na  rynku  energii  elektrycznej  jest 

                                                 

9

 

Prezes  URE  do  31  marca  ka

Ŝ

dego  roku  ogłasza 

ś

redni

ą

  cen

ę

  sprzeda

Ŝ

y  energii  elektrycznej  na  rynku 

konkurencyjnym w poprzednim roku kalendarzowym.

 

background image

 

30 

ograniczana,  przede  wszystkim  przez  istnienie  KDT,  w  ramach  których  sprzeda

Ŝ

  energii 

elektrycznej  w  2005  r.  osi

ą

gn

ę

ła  poziom  31,7%  w  stosunku  do  całej  sprzedanej  energii  (w 

roku 2004 poziom ten był wy

Ŝ

szy – wynosił 44,5%). 

Zasady  zakupu  energii  na  potrzeby  bilansowania  systemu  (aukcja  jednostronna)  tak

Ŝ

e  si

ę

 

nie  zmieniły.  Regulacyjne  usługi  systemowe  oraz  usługa  dyspozycyjno

ś

ci  jednostek 

wytwórczych  s

ą

  kupowane  w  ramach  umów  zawieranych  pomi

ę

dzy  OSP  a  uczestnikami 

rynku. Proces kontraktowania tych usług, tak jak w 2004 r., odbywał si

ę

 w drodze udzielenia 

zamówienia publicznego

10

Struktura nadzoru nad rynkiem energii pozostała taka jak w 2004 r. Sprawuj

ą

 go nast

ę

puj

ą

ce 

organy administracji rz

ą

dowej: 

1.  Prezes  Urz

ę

du  Regulacji  Energetyki  –  podstawowy  organ  nadzoruj

ą

cy  rynek 

energii elektrycznej i paliw. Prezes URE realizuje zadania z zakresu gospodarki 
paliwami i energi

ą

 oraz promowania konkurencji.  

2.  Prezes  Urz

ę

du  Ochrony  Konkurencji  i  Konsumentów  –  wła

ś

ciwy  w odniesieniu 

do  rynku  paliw  i  energii,  m.in.  w  sprawach  dotycz

ą

cych  kontroli  przestrzegania 

przez przedsi

ę

biorców przepisów ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów, 

badania stanu koncentracji gospodarki i zachowa

ń

 rynkowych przedsi

ę

biorców, 

przeciwdziałania 

praktykom 

ograniczaj

ą

cym 

konkurencj

ę

którymi 

s

ą

 

porozumienia  ograniczaj

ą

ce  konkurencj

ę

  oraz  nadu

Ŝ

ycia  pozycji  dominuj

ą

cej, 

jak  równie

Ŝ

  w  sprawach  koncentracji  lub  podziału  przedsi

ę

biorców  oraz  w 

sprawach nakładania kar pieni

ęŜ

nych, w przypadkach przewidzianych ustaw

ą

.  

3.  Minister  Gospodarki  –  wła

ś

ciwy  w  zakresie  ogólnego  opracowywania 

wieloletniej polityki bezpiecze

ń

stwa energetycznego kraju.  

4.  Minister  Skarbu  Pa

ń

stwa  –  wła

ś

ciwy  w  zakresie  nadzoru  wła

ś

cicielskiego 

i przekształce

ń

 własno

ś

ciowych w sektorze elektroenergetycznym.  

 

Funkcjonowanie wirtualnych giełd energii lub innych form obrotu udost

ę

pnionymi mocami 

produkcyjnymi 
 

1. 

Towarowa Giełda Energii SA  

Pierwsze transakcje handlowe zostały zawarte 30 czerwca 2000 r. Od 1 pa

ź

dziernika 2005 r. 

na  TGE  SA  rozpocz

ą

ł  si

ę

  handel  prawami  maj

ą

tkowymi  wynikaj

ą

cymi  ze 

ś

wiadectw 

pochodzenia,  wystawianymi  przez  Prezesa  URE  dla  producentów  energii  elektrycznej 
wytwarzaj

ą

cej energi

ę

 w odnawialnych 

ź

ródłach energii.  

2. 

Wirtualne giełdy energii  
a)  Platforma  Obrotu  Energi

ą

  Elektryczn

ą

    umo

Ŝ

liwia  zakup  i  sprzeda

Ŝ

  energii 

elektrycznej  na  okres  obejmuj

ą

cy  dwa  najbli

Ŝ

sze  lata.  W  tym  czasie  zostaje 

udost

ę

pniony  zakup  i  sprzeda

Ŝ

  energii  elektrycznej  na  okresy:  1-,  3-,  6-  i  12-

miesi

ę

czne  oraz  tygodniowe  i  dzienne.  Mo

Ŝ

liwe  jest  równie

Ŝ

  uzupełnianie 

własnego portfela kontraktami na ka

Ŝ

d

ą

 godzin

ę

 doby. Platforma umo

Ŝ

liwia zakup 

i  sprzeda

Ŝ

  energii  elektrycznej  konwencjonalnej,  skojarzonej  oraz  praw 

maj

ą

tkowych wynikaj

ą

cych ze 

ś

wiadectw pochodzenia energii odnawialnej.   

b)  Kantor  Energii  –  prowadzony  przez  przedsi

ę

biorstwo  obrotu  energi

ą

,  pełni

ą

ce 

funkcj

ę

 

Operatora 

Handlowego 

ramach 

rynku 

bilansuj

ą

cego, 

jest 

elektronicznym systemem handlu energi

ą

 elektryczn

ą

 w formie notowa

ń

 ci

ą

głych 

na wszystkie 24 godziny dostawy na „dzie

ń

 do przodu” lub „dwa dni do przodu”.  

c)  e-SPOT  –  elektroniczna  platforma  obrotu  przeznaczona  dla  skonsolidowanych 

grup  zakładów  energetycznych,  pozwalaj

ą

ca  zminimalizowa

ć

  niezbilansowanie 

grupy  i  zmaksymalizowa

ć

  wolumen  obrotu.  Umo

Ŝ

liwia  wygodne  i  sprawne 

zawieranie transakcji na rynku SPOT.  

                                                 

10

 Stosowne procedury w tym zakresie okre

ś

la ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówie

ń

 

publicznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 19, poz. 177, z pó

ź

n. zm.). 

background image

 

31 

Udział energii sprzedawanej przy wykorzystaniu tych giełd nie przekracza próby statystycznej i nie jest 
uwzgl

ę

dniany w oficjalnych statystykach. 

 
W odniesieniu do działalno

ś

ci sprzedawców istotne dla prawidłowego funkcjonowania 

konkurencji s

ą

 

–  zasada przejrzysto

ś

ci działania i stopie

ń

 dost

ę

pno

ś

ci informacji.  

Zasada ta jest realizowana poprzez publikacj

ę

 informacji, najcz

ęś

ciej w Internecie: 

a)  strony internetowe spółek obrotu 

Strony  internetowe  spółek  zajmuj

ą

cych  si

ę

  obrotem  energi

ą

  elektryczn

ą

  zawieraj

ą

  głównie 

informacje  o  przedsi

ę

biorcy.  Kilka  z  nich  prezentuje  dodatkowo  ofert

ę

  szczegółow

ą

,  np.  z 

podziałem  na  odbiorców  hurtowych  i  detalicznych,  i  ofert

ę

  usług  operatora  handlowego. 

Nieliczne strony zawieraj

ą

 formularze kontaktowe. 

Natomiast  strona  internetowa  Towarzystwa  Obrotu  Energi

ą

,  organizacji  zrzeszaj

ą

cej 

spółki  obrotu,  zawiera  aktualne  notowania  na  rynku  giełdowym  oraz  rynku  bilansuj

ą

cym, 

przedstawia zasad

ę

 swobodnego wyboru sprzedawcy energii w uj

ę

ciu historycznym, a tak

Ŝ

prezentuje obecne bariery funkcjonowania wolnego rynku energii w Polsce.  

b)  strony internetowe spółek dystrybucyjnych 

Przedsi

ę

biorstwa  sieciowe,  zajmuj

ą

ce  si

ę

  równie

Ŝ

  obrotem  energi

ą

  elektryczn

ą

,  najcz

ęś

ciej 

nie  posiadaj

ą

  jeszcze  stron  internetowych  po

ś

wi

ę

conych  zagadnieniom  wolnego  rynku  energii. 

Przedsi

ę

biorstwa, w których obrót jest prowadzony w ramach tego samego podmiotu, który zajmuje 

si

ę

 dystrybucj

ą

, na swoich stronach internetowych koncentruj

ą

 si

ę

 na obsłudze klientów taryfowych. 

 

–  struktura  kontraktów  (w  tym  dopuszczalno

ść

  kontraktów  długoterminowych 

obwarowanych restrykcjami lub klauzulami dotycz

ą

cymi kar pieni

ęŜ

nych nakładanych 

w zwi

ą

zku z ich przedterminowym rozwi

ą

zaniem) 

Przedsi

ę

biorstwa  obrotu  prezentuj

ą

  swoj

ą

  ofert

ę

  odbiorcom  ko

ń

cowym  zazwyczaj  w  trybie 

indywidualnym  w  oparciu  o  aktualn

ą

  sytuacj

ę

  rynkow

ą

.  Oferty  te  obejmuj

ą

  produkty 

standardowe  i  budowane  s

ą

  na  okres  dostaw  zgodnie  z  wymaganiami  partnerów 

handlowych.  
Nieliczne  spółki  obrotu  niepowi

ą

zane  z  przedsi

ę

biorstwami  dystrybucyjnymi  dostarczaj

ą

 

energi

ę

  elektryczn

ą

  odbiorcom  ko

ń

cowym.  Jest  to  spowodowane  mi

ę

dzy  innymi 

ograniczonymi  mo

Ŝ

liwo

ś

ciami  konkurowania  ze  spółkami  dystrybucyjnymi  oraz  brakiem 

jednolitej  procedury  zmiany  sprzedawcy).  Ceny  i  inne  warunki  umów  s

ą

  ka

Ŝ

dorazowo 

negocjowane  z  kontrahentem  i ró

Ŝ

ni

ą

  si

ę

  w  zale

Ŝ

no

ś

ci  od  czasookresu  dostaw,  odchyle

ń

profilu  poboru,  aktualnych  cen  rynku  hurtowego  i  giełdowego,  wiarygodno

ś

ci  kredytowej 

odbiorcy i dotychczasowych do

ś

wiadcze

ń

 współpracy z tym odbiorc

ą

. Cena ustalana jest w 

wyniku  negocjacji  konkurencyjnych  lub  zgodnie  z  ustaw

ą

  o  zamówieniach  publicznych,  o 

czym  decyduje  odbiorca.  Niektóre  spółki  obrotu  oferuj

ą

  ponadto  pomoc  przy  negocjowaniu 

umowy o 

ś

wiadczenie usług przesyłowych. 

Umowy  pomi

ę

dzy  spółkami  obrotu  a  ich  klientami  s

ą

  z  reguły  umowami 

krótkoterminowymi,  zawieranymi  na  okres:  jednego  dnia  (kontrakty  SPOT),  kilku  dni, 
miesi

ą

c, pół roku lub na czas nieokre

ś

lony. Najcz

ęś

ciej maj

ą

 posta

ć

 umowy ramowej, w 

której  zawiera  si

ę

  ka

Ŝ

dorazowo  porozumienie  transakcyjne,  cho

ć

  wyst

ę

puj

ą

  te

Ŝ

  umowy 

sprzeda

Ŝ

y  okre

ś

lonej  z  góry  ilo

ś

ci  energii.  Wi

ę

kszo

ść

  umów  zawiera  postanowienia 

reguluj

ą

ce odpowiedzialno

ść

 stron umowy na wypadek niewywi

ą

zania si

ę

 lub nienale

Ŝ

ytego 

wywi

ą

zania  z  umowy.  Kary  umowne  stosowane  w  umowach  ramowych  maj

ą

  charakter 

zabezpieczaj

ą

cy strony kontraktu. Okres wypowiedzenia dłu

Ŝ

szych umów ramowych wynosi 

najcz

ęś

ciej 3 miesi

ą

ce. Istnieje te

Ŝ

 mo

Ŝ

liwo

ść

 ich wcze

ś

niejszego rozwi

ą

zania w przypadku 

naruszenia  umowy  przez  jedn

ą

  ze  stron  b

ą

d

ź

  te

Ŝ

  w  przypadkach  wyra

ź

nie  wskazanych  w 

umowie. Niektóre spółki obrotu stosuj

ą

 standardowe umowy EFET (European Federation of 

Energy  Traders).  Zastosowane  w  nich  kary  umowne  b

ę

d

ą

ce  wynikiem  przedwczesnego 

rozwi

ą

zania umowy maj

ą

 jedynie na celu skompensowanie kosztów poniesionych z powodu 

zawarcia  nowej  transakcji  –  zast

ę

puj

ą

cej  transakcj

ę

  b

ę

d

ą

c

ą

  przedmiotem  wcze

ś

niejszego 

background image

 

32 

rozwi

ą

zania  umowy  przez  stron

ę

.  Kara  umowna  jest  płacona  na  rzecz  drugiej  strony  przez 

stron

ę

 odnosz

ą

c

ą

 korzy

ść

 w wyniku przedwczesnego rozwi

ą

zania umowy. 

Uregulowanie form płatno

ś

ci za energi

ę

 elektryczn

ą

 nast

ę

puje ka

Ŝ

dorazowo w umowie. 

Spółki obrotu wykazuj

ą

 w tym zakresie du

Ŝą

 elastyczno

ść

. Rozliczanie nast

ę

puje w okresach 

tygodniowych,  dekadowych,  półmiesi

ę

cznych,  a  tak

Ŝ

e  miesi

ę

cznych  lub  ustalanych 

indywidualnie  z  ka

Ŝ

dym  partnerem  handlowym.  Płatno

ść

  ma  najcz

ęś

ciej  form

ę

  przelewu 

bankowego, realizowanego w terminie 14, 21 lub 30 dni od daty wystawienia faktury.  

Przedsi

ę

biorstwa  obrotu  zazwyczaj  odpowiadaj

ą

  na  zapytania  ofertowe,  prezentuj

ą

 

swoj

ą

  ofert

ę

  na  stronie  internetowej,  uczestnicz

ą

  w  ró

Ŝ

nego  rodzaju  sympozjach,  targach, 

czasami  przedstawiaj

ą

  ofert

ę

  w  mediach.  Najcz

ę

stsz

ą

  form

ą

  proponowania  usług  jest 

składanie oferty indywidualnemu klientowi.  

Wi

ę

kszo

ść

  spółek  obrotu  nie  widzi  potrzeby  wdra

Ŝ

ania  procedury  rozpatrywania  skarg 

i wniosków.  Uwagi  klienta  s

ą

  analizowane  indywidualnie,  niektóre  spółki  stosuj

ą

  metod

ę

 

bezpo

ś

redniej  opieki  nad  klientem,  umo

Ŝ

liwiaj

ą

c

ą

  rozwi

ą

zywanie  problemów  na  miejscu. 

Postanowienia  dotycz

ą

ce  rozwi

ą

zywania  sporów  zawiera  ka

Ŝ

da  umowa.  Preferowane  s

ą

 

polubowne  metody  rozwi

ą

zywania  sporów,  ewentualnie  post

ę

powanie  przed  s

ą

dem 

arbitra

Ŝ

owym,  a  gdy  sprawa  sporna  nale

Ŝ

y  do  wła

ś

ciwo

ś

ci  Prezesa  URE  –  składany  jest 

wniosek o wszcz

ę

cie post

ę

powania administracyjnego. 

Du

Ŝ

y  wpływ  na  funkcjonowanie  rynku  energii  maj

ą

  działania  z  zakresu  polityki 

ochrony  i promowania  konkurencji,  podejmowane  przez  Prezesa  UOKiK,  zarówno  w 
sektorze sprzeda

Ŝ

y detalicznej, jak i hurtowej. 

Prezes UOKiK wydaje decyzje: 

–  o  uznaniu  praktyki  za  ograniczaj

ą

c

ą

  konkurencj

ę

  i  nakazuje  zaniechanie  jej 

stosowania, 

–  o uznaniu praktyki za ograniczaj

ą

c

ą

 konkurencj

ę

 i stwierdzaj

ą

c

ą

 zaniechanie jej stosowania, 

je

Ŝ

eli zachowanie rynkowe przedsi

ę

biorcy przestało narusza

ć

 zakazy, 

–  o niestwierdzeniu stosowania praktyki ograniczaj

ą

cej konkurencj

ę

.  

W  2005  r.  Prezes  UOKiK  prowadził  13  post

ę

powa

ń

  antymonopolowych  przeciwko 

podmiotom  z  sektora  elektroenergetycznego  w  sprawach  praktyk  ograniczaj

ą

cych 

konkurencj

ę

..  

W  sektorze  elektroenergetycznym,  z  uwagi  na  specyfik

ę

  rynku,  a w szczególno

ś

ci  na 

istnienie  monopolu  naturalnego  w  działalno

ś

ci  sieciowej,  zdecydowana  wi

ę

kszo

ść

 

post

ę

powa

ń

 antymonopolowych dotyczy nadu

Ŝ

ycia pozycji dominuj

ą

cej.  

Wydano  7  decyzji  stwierdzaj

ą

cych  naruszenie  przepisów  art.  8  ustawy  o  ochronie 

konkurencji  i  konsumentów  poprzez  działania  polegaj

ą

ce  na  nadu

Ŝ

ywaniu  przez 

przedsi

ę

biorstwa  energetyczne  pozycji  dominuj

ą

cej  i  nało

Ŝ

ono  na  te  przedsi

ę

biorstwa  kary 

pieni

ęŜ

ne.  Jednocze

ś

nie  w  3  przypadkach  stwierdzono  zaniechanie  stosowania  praktyki 

ograniczaj

ą

cej konkurencj

ę

.  

Dwie decyzje spo

ś

ród powy

Ŝ

szych siedmiu, oprócz stwierdzenia nadu

Ŝ

ywania pozycji 

dominuj

ą

cej,  zawierały  równie

Ŝ

  rozstrzygni

ę

cia,  w  których  nie  stwierdzono  stosowania 

praktyk ograniczaj

ą

cych konkurencj

ę

Nadu

Ŝ

ywanie pozycji dominuj

ą

cej polegało przede wszystkim na odmowie 

ś

wiadczenia 

usługi  przesyłania  gazu  ziemnego,  na  uniemo

Ŝ

liwieniu  lub  ograniczeniu  dost

ę

pu  do  sieci 

o

ś

wietlenia  drogowego,  na  narzucaniu  konsumentom  uci

ąŜ

liwych  warunków  umów 

dotycz

ą

cych  dostaw  gazu  ziemnego,  na  uzale

Ŝ

nianiu  zawarcia  umowy  o  przył

ą

czenie  do 

sieci od spełnienia dodatkowego 

ś

wiadczenia, na narzucaniu odbiorcom nieuczciwych cen i 

stawek na rynku energii elektrycznej. 

W  5  sprawach  po  przeprowadzeniu  post

ę

powa

ń

  antymonopolowych  Prezes  UOKiK 

wydał decyzje, w których nie stwierdził stosowania praktyk ograniczaj

ą

cych konkurencj

ę

W  2005  r.  toczyło  si

ę

  tylko  jedno  post

ę

powanie  w  sprawie  zawarcia  porozumienia 

ograniczaj

ą

cego konkurencj

ę

, tj. naruszenia przepisów art. 5 ustawy o ochronie konkurencji i 

konsumentów.  Post

ę

powanie  to  nie  dało  podstaw  do  stwierdzenia  stosowania  praktyki 

ograniczaj

ą

cej konkurencj

ę

 

background image

 

33 

W  post

ę

powaniu  dotycz

ą

cym  zgłoszenia  zamiaru  koncentracji  Prezes  UOKiK  mo

Ŝ

wyda

ć

 nast

ę

puj

ą

ce decyzje: 

–  zgod

ę

  na  dokonanie  koncentracji  –  je

Ŝ

eli  w  jej  wyniku  nie  dojdzie  do  istotnego 

ograniczenia konkurencji; 

–  zgod

ę

  warunkowa,  je

Ŝ

eli  po  spełnieniu  okre

ś

lonych  warunków  spełnione  zostan

ą

  ww. 

przesłanki; 

–  zakaz  dokonania  koncentracji  –  je

Ŝ

eli  w  jej  wyniku  dojdzie  do  istotnego  ograniczenia 

konkurencji, w szczególno

ś

ci przez powstanie lub umocnienie pozycji dominuj

ą

cej na rynku; 

–  zgod

ę

  na  dokonanie koncentracji,  w  wyniku której  dojdzie  do  istotnego  ograniczenia 

konkurencji, je

Ŝ

eli wydanie zgody jest uzasadnione, a w szczególno

ś

ci: 

a)  koncentracja przyczyni si

ę

 do rozwoju ekonomicznego lub post

ę

pu technicznego, 

b)  koncentracja mo

Ŝ

e wywrze

ć

 pozytywny wpływ na gospodark

ę

 narodow

ą

W  2005  r.  rozpatrzono  14  wniosków  o  wydanie  zgody  na  dokonanie  koncentracji  z 

udziałem przedsi

ę

biorstw energetycznych.  

We  wszystkich  przypadkach  Prezes  UOKiK,  w  oparciu  o  art.  17  ustawy  o  ochronie 

konkurencji  i  konsumentów,  wyraził  zgod

ę

  na  koncentracj

ę

  przedsi

ę

biorstw,  uznał  bowiem, 

Ŝ

e w wyniku koncentracji nie dojdzie do istotnego ograniczenia konkurencji, w szczególno

ś

ci 

przez powstanie lub umocnienie pozycji dominuj

ą

cej. 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

 

34 

4. Regulacja i funkcjonowanie rynku gazu ziemnego 

 

4.1. Zagadnienia z zakresu regulacji [artykuł 25(1)] 

 

Regulacja  rynku  gazu  stawia  nieco  inne  wzywania  przed  Prezesem  URE  ni

Ŝ

  regulacja 

przedsi

ę

biorstw  działaj

ą

cych  na  rynku  energii  elektrycznej.  Rynek  gazu  jest  rynkiem 

mi

ę

dzynarodowym,  ze  wzgl

ę

du  na  uzale

Ŝ

nienie  od  importu  du

Ŝ

ego  znaczenia  nabieraj

ą

 

kwestie  bezpiecze

ń

stwa  dostaw  w  tym  dywersyfikacja 

ź

ródeł  zaopatrzenia.  Kwesti

ą

  istotn

ą

 

jest magazynowanie gazu.  

W przypadku rynku gazu du

Ŝ

e znaczenie ma równie

Ŝ

 polityka wła

ś

cicielska prowadzona 

przez Ministra Skarbu oraz kierunki polityki wyznaczone przez Rz

ą

d.  

 

4.1.1. Zagadnienia ogólne 

 

W  2005r.  kontynuowane  były  prace  nad  zmianami  w  sektorze,  zgodnie  z  wytycznymi 

Dyrektywy Gazowej 2003/55/WE.  
1 lipca 2005 r. nast

ą

piło całkowite rozdzielenie  działalno

ś

ci przesyłowej (pełny unbundling

poprzez wydzielenie ze struktury PGNiG SA podmiotu -  Operator Gazoci

ą

gów Przesyłowych 

Gaz  System  Sp.  z  o.o.  (OPG  Gaz  System  Sp.  z  o.o.),  która  rozpocz

ę

ła  działalno

ść

  jako 

operator systemu Przesyłowego (OSP) na podstawie decyzji Prezesa URE z 1 lipca 2005 r.  
OGP Gaz System Sp. z o.o. pocz

ą

tkowo nale

Ŝ

ał do PGNiG SA, jednak 28 kwietnia 2005 r. 

Walne  Zgromadzenie  Akcjonariuszy  PGNiG  SA  zadecydowało  o  przekazaniu  w  formie 
darowizny wszystkich udziałów OGP Gaz System Sp. z o.o. na rzez Skarbu Pa

ń

stwa. Od 5 

pa

ź

dziernika  2005  r.  OGP  Gaz  System  Sp.  z  o.o.  stała  si

ę

  jednoosobow

ą

  spółk

ą

  Skarbu 

Pa

ń

stwa. 

W  zakresie  dystrybucji  gazu  nast

ą

piło  wyodr

ę

bnienie  organizacyjne  operatorów  sieci 

dystrybucyjnych,  t.j.  w  6  spółkach  dystrybucyjnych  grupy  kapitałowej  PGNiG  S.A.  nast

ą

piła 

reorganizacja  polegaj

ą

ca  na  ksi

ę

gowym  wyodr

ę

bnieniu  działów  zajmuj

ą

cych  si

ę

 

działalno

ś

ci

ą

 dystrybucyjn

ą

W ramach struktury PGNiG S.A. nast

ą

piło te

Ŝ

 wyodr

ę

bnienie działalno

ś

ci magazynowej 

W drugiej połowie roku PGNIG S.A. zostało wezwane do wykazania wszystkich pojemno

ś

ci 

magazynowych znajduj

ą

cych si

ę

 w dyspozycji holdingu oraz do zło

Ŝ

enia wniosku o koncesj

ę

 

na prowadzenie działalno

ś

ci gospodarczej polegaj

ą

cej na magazynowaniu gazu.  Wszystkie 

te  działania  zostały  podj

ę

te  w  celu  ustanowienia  operatora  systemu  magazynowego,  co 

udało si

ę

 dopiero w 2006r.  

W  2005  roku  OSP  rozpocz

ą

ł  prace  nad  Instrukcj

ą

  Ruchu  i  Eksploatacji  Sieci 

Przesyłowej.  Dokument  ten  ma  okre

ś

li

ć

  nowe  zasady  funkcjonowania  przedsi

ę

biorstw  na 

liberalizowanym  rynku  gazu  i  przyczyni

ć

  si

ę

  do  podejmowania  przez  nie  samodzielnych 

działa

ń

 m.in. przez zawieranie najbardziej korzystnych dla siebie umów na dostawy gazu. Do 

ko

ń

ca 2005 r. Instrukcja Ruchu i Eksploatacji Sieci Przesyłowej nie została zatwierdzona na 

skutek trwaj

ą

cej procedury uzgodnieniowej pomi

ę

dzy Regulatorem a  OSP.   

 

Do skorzystania z zasady TPA było uprawnionych w 2005 r. 57 865 podmiotów, stanowi 

to  72%  otwarcie  rynku  (tabl.4.1.1.)    Z  powodu  nadal  istniej

ą

cych  barier  m.in.  

monopolistycznej  struktury  sektora,  braku  opomiarowania,  niewystarczaj

ą

cego  poziomu 

poł

ą

cze

ń

  mi

ę

dzysystemowych,  braku  systemów  informatycznych  oraz  ogranicze

ń

  na 

poł

ą

czeniach  mi

ę

dzysystemowych, 

Ŝ

aden  z  uprawnionych  odbiorców  nie  skorzystał  z 

mo

Ŝ

liwo

ś

ci zmiany dostawcy. 

 
 

background image

 

35 

Tabela 3.1.1.  Etapy otwarcia krajowego rynku gazu 

Rok 

Kryterium otwarcia (mln m³/rok) 

% otwarcia rynku 

2004 

> 15 

31,9 

2005 

Wszyscy bez gospodarstw domowych 

72 

2007 

Wszyscy 

100* 

*od 1 lipca 2007 r.  

Ź

ródło: URE, PGNiG SA  

 

4.1.2.  Zarz

ą

dzanie  oraz  nominowanie  przepustowo

ś

ci  poł

ą

cze

ń

  mi

ę

dzysystemowych 

oraz zasady zarz

ą

dzania ograniczeniami 

 

Od  1  lipca  2005  r.,  po  wyodr

ę

bnieniu  ze  struktury  PGNiG  SA  przedsi

ę

biorstwa  OGP 

Gaz-System  Sp.  z  o.o.  i  wyznaczeniu  go  operatorem  systemu  przesyłowego,  spółka  ta 
zajmowała 

si

ę

 

zarz

ą

dzaniem 

oraz 

nominowaniem

11)

 

przepustowo

ś

ci 

poł

ą

cze

ń

 

mi

ę

dzysystemowych.  Ze  wzgl

ę

du  na  brak  Instrukcji  Ruchu  i  Eksploatacji  Sieci  Przesyłowej 

odbywało si

ę

 to  na podstawie dwustronnych umów mi

ę

dzy PGNiG SA a OGP Gaz-System 

Sp. z o.o. 

Poł

ą

czenia  mi

ę

dzysystemowe  cechował  przesył  jednokierunkowy:  ze  wschodu  na 

zachód). Wszystkie nominacje były zarezerwowane przez PGNiG SA. 
 
Tabela  4.1.2.a  Poł

ą

czenia  mi

ę

dzysystemowe  z  operatorami  innych  systemów 

przesyłowych  

*

)

 

Maksymalna ci

ą

gła zdolno

ść

 przesyłowa, jak

ą

 operator systemu przesyłowego mo

Ŝ

e zaoferowa

ć

 

u

Ŝ

ytkownikom  sieci,  bior

ą

c  pod  uwag

ę

  integralno

ść

  systemu  i  wymagania  eksploatacyjne  sieci 

przesyłowej. 

**

)

  Rodzaje nominacji: 

a)  miesi

ę

czne i dobowe w cyklu tygodniowym, b) dobowe w cyklu tygodniowym. 

Ź

ródło: OGP Gaz-System Sp. z o.o.

 

                                                 

11

  Nominowanie  –  deklaracja  dotycz

ą

ca  wprowadzenia  i  wyprowadzenia  z  systemu  przesyłowego 

danej ilo

ś

ci paliwa gazowego w okre

ś

lonym czasie. 

Nazwa 

operatora 

systemu 

Kraj 

operatora 

Miejsce 

poł

ą

czenia 

Całkowita 

zdolno

ść

 

przesyłowa*

)

 

[mln m

3

/rok] 

Rezerwacja 

zdolno

ś

ci 

przesyłowych na 

kontrakty 

długoterminowe 

[mln m

3

/rok] 

Kierunek 

dostaw 

Rodzaj 

składanych 

nominacji**

Naftohaz 

Ukraina 

Drozdowicze 

4 800 

4 580 

Polska 

a) 

Wysokoje 

5 000 

2 020 

Polska 

a) 

Biełtransgaz 

Białoru

ś

 

Tietierowka 

100 

60 

Polska 

a) 

Lasów 

1 000 

950 

Polska 

a) 

VNG AG 

Niemcy 

Kaminnke 

90 

44 

Niemcy 

b) 

Włocławek 

2 800 

1 580 

Polska 

a) 

EuRoPol 

Gaz 

Polska 

Lwówek 

1 100 

1 100 

Polska 

a) 

background image

 

36 

Do 30 czerwca 2005 r. ograniczeniami przesyłowymi zarz

ą

dzało PGNiG SA. Od 1 lipca  

funkcj

ę

  t

ę

  przej

ą

ł  OGP  Gaz-System  Sp.  z  o.o.  jako  OSP.  Zarz

ą

dzanie  ograniczeniami 

przesyłowymi w 2005 r. odbywało si

ę

 na podstawie instrukcji wewn

ę

trznych operatora. 

W    zwi

ą

zku  z  brakiem  Instrukcji  Ruchu  i  Eksploatacji  Sieci  Przesyłowej  w  przypadku 

wyst

ę

powania  ogranicze

ń

  systemowych  operatora  systemu  przesyłowego  obowi

ą

zywały 

nast

ę

puj

ą

ce reguły:  

   realizacja  nowych  umów  nie  powoduj

ą

ca  dla  dotychczasowych  klientów  obni

Ŝ

enia 

poziomu bezpiecze

ń

stwa dostaw oraz jako

ś

ci dostarczanego paliwa gazowego ; 

  udost

ę

pnianie wolnej przepustowo

ś

ci wg. kolejno

ś

ci otrzymania kompletnego wniosku o 

usług

ę

  przesyłania    przy  zachowaniu  zasady  pierwsze

ń

stwa  dla  podmiotów  dotychczas 

korzystaj

ą

cych z usługi przesyłania;   

   nie  zrealizowanie  usługi  przesyłania  na  zasadach  ci

ą

głych  o  ile  to  było  mo

Ŝ

liwe, 

oferowane na zasadach przerywalnych; 

  w przypadku braku mo

Ŝ

liwo

ś

ci realizacji usługi, proponowanie klientowi  (na jego wniosek 

)przygotowania  informacji  o  niezb

ę

dnym  zakresie  rozbudowy  sieci  i  innych  elementów 

systemu w celu realizacji wnioskowanej usługi. 

W  tabeli  4.1.2.b    zamieszczono  informacj

ę

  dot.  wyst

ę

puj

ą

cych  w  2005  r.  ogranicze

ń

 

systemowych i sposobów zapobiegania. 
 
Tabela 4.1.2.b  Zarz

ą

dzanie fizycznymi ograniczeniami systemowymi 

Miejsce 

wyst

ę

powania 

Skala ogranicze

ń

 

Sposób zapobiegania 

Obszar 
Pomorza 
Zachodniego 

Brak przepustowo

ś

ci i zwi

ą

zany z 

tym brak mo

Ŝ

liwo

ś

ci przył

ą

czenia 

nowych punktów wyj

ś

cia oraz 

zwi

ę

kszania mocy w istniej

ą

cych na 

odcinku Piła – Koszalin – Słupsk 
oraz w układzie zasilaj

ą

cym 

mieszalnie paliwa gazowego grupy 
E i grupy L

n

, produkuj

ą

ce dla 

obszaru Przymorza (Koszalin, 
Kołobrzeg) gaz naazotowany grupy 
L

s

 (gazoci

ą

g Goleniów – Nowogard 

– Gorzysław). Na obszarze braku 
przepustowo

ś

ci Piła − Koszalin − 

Słupsk brak mocy przesyłowej 
oceniono na poziomie 5-8 m

3

/h. 

Planowana rozbudowa układu 
przesyłowego Goleniów – Nowogard – 
Gorzysław pozwalaj

ą

ca na zwi

ę

kszenie 

dostaw gazu oraz rozbudowa gazoci

ą

gu 

Włocławek – Gda

ń

sk. Dla odbiorcy 

przemysłowego zaproponowano umow

ę

 o 

dostawy przerywalne (moc dost

ę

pna 

zale

Ŝ

na od sytuacji w systemie 

przesyłowym). 

Ź

ródło: OGP Gaz-System Sp. z o.o. 

 

W  poł

ą

czeniach  mi

ę

dzysystemowych  nie  wyst

ę

powały  ograniczenia  systemowe.  Nie 

zawierano zatem umów typu „swap”. 

Umowa  na  tranzyt  gazu  przez  terytorium  Polski  obowi

ą

zuje  do  ko

ń

ca  2019  r.  i  jest 

prowadzona  przez  operatora  gazoci

ą

gu  tranzytowego,  spółk

ę

  EuRoPol  Gaz  SA.  W  2005  r. 

zarezerwowano na tranzyt w kierunku Niemiec zdolno

ść

 przesyłow

ą

 na 26,8 mld m

3

 gazu. 

 

4.1.3. Prawne obowi

ą

zki przedsi

ę

biorstw przesyłu oraz dystrybucji gazu  

 
OSP 

Od 1 lipca 2005 r. operatorem systemu przesyłowego (OSP) na terenie całej Polski jest 

OGP Gaz System Sp. z o.o.  Jak ju

Ŝ

 opisano wy

Ŝ

ej spółka jest własno

ś

ci

ą

 Skarbu Pa

ń

stwa 

zgodnie  (art.  9k  PE).  Wła

ś

cicielem  maj

ą

tku  przesyłowego  jest  zarówno  OSP,  jak  i  PGNiG 

SA. OSP dysponuje maj

ą

tkiem przesyłowym PGNiG SA, o warto

ś

ci – stan na  7 lipca 2005 r. 

background image

 

37 

– ok. 4.500 mln zł. (wg wyceny metod

ą

 WRA – warto

ść

 regulowana aktywów) na podstawie 

„Umowy leasingu operacyjnego”. Maj

ą

tek własny OSP szacuje si

ę

 - stan na  7 lipca 2005 r. - 

na  ok.  500  mln  zł.  OSP  kreuje  odr

ę

bny  wizerunek  –  własne  logo,  serwis  internetowy  nie 

posiadaj

ą

cy odno

ś

ników do przedsi

ę

biorstw powi

ą

zanych.  

 
OSD 

Zgodnie  z  ustaw

ą

  nowelizuj

ą

c

ą

,  od  3  maja  2005  r.  zadania  operatorów  systemów 

dystrybucyjnych  (OSD)  pełni

ą

  przedsi

ę

biorstwa,  które  przed  dniem  nowelizacji  pełniły  te 

funkcje. 

S

ą

 

to 

przedsi

ę

biorstwa 

zintegrowane 

pionowo. 

Jednak

Ŝ

zwi

ą

zku 

z postanowieniami  ww.  ustawy,  do  31  grudnia  2006  r.  OSD  maj

ą

  by

ć

  rozdzieleni  pod 

wzgl

ę

dem organizacyjnym, natomiast do dnia 1 lipca 2007 r. OSD maj

ą

 by

ć

 wydzieleni pod 

wzgl

ę

dem prawnym.  

 

Tabela 4.1.3.a Regulowanie działalno

ś

ci przedsi

ę

biorstw sieciowych 

Liczba przedsi

ę

biorstw regulowanych (szt.) 

 
 
Rok 

Przesyłanie 

dystrybucja 

Opłaty za magazynowanie 

(euro/m³)

(1)

 

2004

(2)

 

61 

b.d. 

2005

(2)

 

61 

b.d. 

(1)  W  latach  2004-2005  stawki  za  magazynowanie  nie  były  wyodr

ę

bniane.  Koszty  magazynowania 

pokrywały stawki za przesył. 
(2) W tabeli przedstawiono dane odno

ś

nie ilo

ś

ci przedsi

ę

biorstw sieciowych posiadaj

ą

cych koncesje. 

Po nowelizacji ustawy – Prawo energetyczne Prezes URE udziela odr

ę

bne koncesje na wykonywanie 

działalno

ś

ci w zakresie przesyłanie oraz w zakresie dystrybucji paliw gazowych. W my

ś

l art. 17 ustawy 

zmieniaj

ą

cej,  koncesje  wydane  na  wykonywanie  działalno

ś

ci  gospodarczej  w zakresie  przesyłanie  i 

dystrybucji  paliw  gazowych  stały  si

ę

  z  dniem  wej

ś

cia  w 

Ŝ

ycie  tej  ustawy  (od  3  maja  2005  r.) 

koncesjami  na  przesyłanie  lub  koncesjami  na  dystrybucj

ę

,  stosownie  do  zakresu  działalno

ś

ci 

wykonywanej przez przedsi

ę

biorstwa energetyczne. 

Ź

ródło: URE 

 

 
Taryfy sieciowe 
 

Taryfa  przedsi

ę

biorstwa  EuRoPol  Gaz  SA  na  usługi  przesyłania  gazu  ziemnego 

obowi

ą

zuj

ą

ca  w  2005  r.  zatwierdzona  została  w  połowie  grudnia  2004  r.  na  ni

Ŝ

szym  od 

poziomu  stosowanego  w  roku  2004  o  4 %  oraz  ni

Ŝ

szym  od  poziomu  uzgodnionego  w 

Protokole Dodatkowym do Porozumienia mi

ę

dzy Rz

ą

dem RP a Rz

ą

dem Federacji Rosyjskiej 

o  budowie  systemu  gazoci

ą

gów.  W  taryfie  tej  ustalone  zostały  dystansowe  stawki  opłat 

przesyłowych dla trzech punktów odbioru: we Włocławku, Lwówku oraz Mallnow w podziale 
na dwa okresy roku taryfowego. Ustalenie ró

Ŝ

nych stawek dla ww. okresów wynikało z faktu 

zasadniczo  innych  kosztów 

ś

wiadczenia  usługi  przesyłowej,  jakie  Przedsi

ę

biorstwo  ponosi

ć

 

b

ę

dzie w I i II półroczu 2005 r. oraz ró

Ŝ

nych wielko

ś

ci mocy i ilo

ś

ci gazu obj

ę

tego t

ą

 usług

ą

 

we  wskazanych  okresach  w  zwi

ą

zku  z przekazaniem  do  eksploatacji  w  połowie  2005  r. 

dwóch nowych tłoczni gazu. U

ś

rednienie stawki w skali roku powodowałoby, i

Ŝ

 w I półroczu 

2005 r. wyst

ą

piłby niedobór 

ś

rodków, co mogłoby prowadzi

ć

 do utraty płynno

ś

ci finansowej 

w tym okresie. 

Natomiast  z  odmow

ą

  spotkał  si

ę

  wniosek  OGP  Gaz  -  System  Sp.  z  o. o,  który 

działalno

ść

  w  zakresie  przesyłania  paliw  gazowych  rozpocz

ą

ł  8  lipca  2005  r.  Powodem 

odmowy  zatwierdzenia  taryfy  OSP  było  zawy

Ŝ

enie  przychodu  regulowanego  stanowi

ą

cego 

podstaw

ę

  kalkulacji  taryfy  poprzez  przyj

ę

cie  niektórych  pozycji  kosztów  oraz  zwrotu 

z zaanga

Ŝ

owanego kapitału na poziomie nieakceptowanym przez Prezesa URE, jak równie

Ŝ

 

niedostosowanie tekstu taryfy do postanowie

ń

 PE oraz wła

ś

ciwych aktów wykonawczych . 

background image

 

38 

Zaznaczy

ć

  nale

Ŝ

y, 

Ŝ

e  na  mocy  postanowie

ń

  §  31  ust.  2  rozporz

ą

dzenia  Ministra 

Gospodarki i Pracy z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania 
i kalkulacji taryf oraz rozlicze

ń

 w obrocie paliwami gazowymi (Dz. U. Nr 277, poz. 2750) OSP 

-  maksymalnie  przez  okres  9  miesi

ę

cy  od  dnia  rozpocz

ę

cia  działalno

ś

ci  w zakresie 

przesyłania - mógł stosowa

ć

 taryf

ę

 przedsi

ę

biorstwa, z którego si

ę

 wydzielił, tj. z PGNiG S.A.  

Ustalenie  taryfy  za  tranzyt  gazu  oraz  taryfy  przesyłowej  odbywa  si

ę

  metoda  kosztow

ą

Zastosowanie  benchmarkingu  jest  niemo

Ŝ

liwe  nie  tylko  ze  wzgl

ę

du  na  zbyt  mał

ą

  ilo

ść

 

podmiotów  aby  metod

ę

  t

ę

  zastosowa

ć

,  ale  równie

Ŝ

  z  uwagi  na  fakt  całkowicie 

nieporównywalnych warunków ich działania.  

Fakt  odmowy  zatwierdzenia  taryfy  OSP  oraz  brak  rozporz

ą

dze

ń

  wykonawczych  do 

znowelizowanej ustawy – Prawo energetyczne (tj. rozporz

ą

dzenia w sprawie funkcjonowania 

sektora  gazowego  oraz  rozporz

ą

dzenia  w  sprawie  kształtowania  i  kalkulacji  taryf  dla  paliw 

gazowych), która  wprowadziła  szereg  zmian maj

ą

cych  wpływ  na  kształt sektora gazowego, 

a w  konsekwencji  równie

Ŝ

  na  taryfy  ustalane  przez  przedsi

ę

biorstwa  tego  sektora  był 

przyczyn

ą

 niezatwierdzenia nowych taryf przedsi

ę

biorstw dystrybucyjnych. Przedsi

ę

biorstwa 

te w zakresie dystrybucji stosowały taryfy zatwierdzone we wrze

ś

niu 2003 r. Zmianie uległy 

jedynie ceny gazu jako towaru na skutek wzrostu cen hurtowych tych paliw nabywanych od 
PGNiG SA. 

Rynek hurtowy gazu ziemnego, ze wzgl

ę

du na jego struktur

ę

, nie mo

Ŝ

e by

ć

 uznany za 

rynek konkurencyjny, wobec czego ceny na tym rynku kształtowane s

ą

 decyzjami taryfowymi 

Prezesa URE.  
 

Z  uwagi  na  permanentny  wzrost  cen  produktów  ropopochodnych  od  wczesnej  wiosny 

2004  do  pó

ź

nej  jesieni 2005  r.  odnotowano  70%  wzrost  kosztu  zakupu  paliwa  gazowego  z 

importu  (w  cenach  wyra

Ŝ

onych  w  USD),  z  dalsz

ą

  tendencj

ą

  wzrostow

ą

.  Wzrost  ten  był 

opó

ź

niony wzgl

ę

dem zmian cen ropopochodnych z uwagi na charakter formuły kontraktowej.  

Skutkiem zmiany cen ropopochodnych była trzykrotna w ci

ą

gu 2005 r. korekta cen gazu 

w  taryfie  hurtowej  (PGNiG  SA),  na  poziomie  skumulowanym  ok.  26%.  Na  znacz

ą

ce 

osłabienie dynamiki wzrostu tych cen wzgl

ę

dem kosztu pozyskania dominuj

ą

cej cz

ęś

ci gazu 

sprzedawanego odbiorcom wpłyn

ę

ła  zmiana kursu PLN wzgl

ę

dem USD; bowiem w 2005 r. 

złotówka podlegała istotnemu wzmacnianiu. 

Ceny paliw gazowych sprzedawanych przez PGNiG w 2005 r. zmieniały si

ę

 trzykrotnie, 

z dniem  1  stycznia,  1  lipca  i  1  pa

ź

dziernika,  aczkolwiek  było  równie

Ŝ

  prowadzone 

post

ę

powanie  o  zatwierdzenie  nowych,  wy

Ŝ

szych  cen  z  dniem  1  kwietnia  2005  r. 

Ostatecznie  Przedsi

ę

biorstwo  wycofało  jednak  ten  wniosek.  Ponadto  decyzj

ą

  z  14  grudnia 

2005 r. została zatwierdzona kolejna podwy

Ŝ

ka cen paliw gazowych, która weszła w 

Ŝ

ycie z 

dniem 1 stycznia 2006 r.  

Dynamika  wzrostu  taryf  dystrybucyjnych  była  z  kolei  znacz

ą

co  obni

Ŝ

ona  wzgl

ę

dem 

taryfy hurtowej z uwagi na fakt, 

Ŝ

e (od pa

ź

dziernika 2003 r.) nie ulegały zmianie stawki opłat 

sieciowych.  Ł

ą

czne  faktury  wystawiane  odbiorcom  ko

ń

cowym  rosły  wi

ę

c  tym  mniej,  im 

wi

ę

kszy na nich udział miały opłaty dystrybucyjne.  

W tabeli przedstawiono oszacowane – w skali kraju – 

ś

rednie opłaty sieciowe dla wybranych 

grup odbiorców gazu. 
 
Tabela 4.1.3 b 

Ś

rednie opłaty sieciowe dla wybranych grup odbiorców gazu  

I4-1 

 I1 

D3 

  

Jed. 

2005 

2005 

2005 

Opłaty 
przesyłowe 
(bez opłat 
publiczo-
prawnych i 
podatków) 

euro/m³ 

   0,041    

    0,103     

  0,103     

ś

ródło: URE 

background image

 

39 

Przerwy w dostawie gazu 
 

Przepisy  ustawy  PE  oraz  aktów  wykonawczych  do  niej  zawieraj

ą

  regulacje  dotycz

ą

ce 

dopuszczalnych  długo

ś

ci  przerw  w  dostawie  gazu  oraz  wysoko

ś

ci  bonifikat  w  przypadku 

przekroczenia dopuszczalnych norm. 

 

Tabela 4.1.3 c  Przerwy w dostawach gazu do odbiorców w 2005 r. 

awarie 

prace planowe 

czas trwania w 

minutach 

liczba odbiorców 

wył

ą

czonych 

ś

redni czas 

trwania awarii w 

min/odb 

czas trwania w 

minutach 

liczba odbiorców 

wył

ą

czonych 

ś

redni czas 

trwania przerwy 

w min/odb 

43 341 809,10 

109 571 

395,56 

79 411 583,60 

194 219 

408,88 

Ź

ródło: URE 

 

Bilansowanie 

W 2005 r. bilansowanie systemu przesyłowego wykonywał OGP Gaz System Sp. z o.o. 

na rzecz PGNiG S.A., na podstawie dwóch umów – umowy o 

ś

wiadczenie usługi przesyłowej 

i  umowy  o  zarz

ą

dzanie  operatywne  pojemno

ś

ciami  magazynowymi  nale

Ŝą

cymi  do  PGNiG 

S.A. Z powodu braku Instrukcji Ruchu i Eksploatacji Sieci Przesyłowej bilansowanie systemu 
odbywało  si

ę

,  podobnie  jak  w  2004  r.,  na  podstawie  uproszczonych  procedur  zgłaszania 

zapotrzebowania u

Ŝ

ytkowników systemu przesyłowego. Na bilans systemu zło

Ŝ

yło si

ę

:   

–  zapotrzebowanie  na  gaz  spółek  dystrybucyjnych:  Spółek  Gazownictwa  grupy 

kapitałowej PGNiG SA oraz innych spółek dystrybucyjnych; 

–  zapotrzebowanie  na  gaz  du

Ŝ

ych  odbiorców  zasilanych  bezpo

ś

rednio  z  sieci 

przesyłowej wysokiego ci

ś

nienia 

–  potrzeby magazynowania gazu i rozbudowy podziemnych magazynów gazu; 
–  potrzeby własne OSP; 
–  kontrakty eksportowe. 

Organ  regulacyjny  nie  zatwierdzał  w  2005  r.  metodologii  bilansowania,  która  została 

zamieszczona w ww. projekcie Instrukcji Ruchu i Eksploatacji Sieci Przesyłowej. 
 

4.1.4. Efektywna restrukturyzacja 

 

W  zwi

ą

zku  z  nowelizacj

ą

  ustawy  –  Prawo  energetyczne,  OSP  i  OSD  b

ę

d

ą

ce  w 

strukturze  przedsi

ę

biorstwa  zintegrowanego  pionowo  maj

ą

  obowi

ą

zek  rozdziału  prawnego, 

organizacyjnego  i  ksi

ę

gowo

ś

ci,  z  tym, 

Ŝ

e  rozdział  prawny  OSD  jest  wymagany  od  dnia 

1 lipca  2007  r.  Obowi

ą

zek  ten  nie  dotyczy  OSD  gazowych  je

Ŝ

eli  liczba  odbiorców 

przył

ą

czonych do sieci nie jest wi

ę

ksza ni

Ŝ

 100 000 i sprzeda

Ŝ

 paliw gazowych w ci

ą

gu roku 

nie przekracza 100 mln m

3

.  

Wszystkie  przedsi

ę

biorstwa  energetyczne  maj

ą

  obowi

ą

zek  rozdziału  ksi

ę

gowo

ś

ci  i 

rozdziału  organizacyjnego  (OSD  najpó

ź

niej  do  31  grudnia  2006  r.).  Obecnie  w odniesieniu 

do  przedsi

ę

biorstw  sieciowych  docelowo  obowi

ą

zek  ten  b

ę

dzie  miał  zasadnicze  znaczenie 

dla  OSD  wył

ą

czonych  z  obowi

ą

zku  rozdziału  prawnego  i organizacyjnego.  Dla  pozostałych 

OSD rozdział prawny prowadził b

ę

dzie nieuchronnie do rozdziału ksi

ę

gowo

ś

ci. 

 
Tabela  4.1.4.a Stopie

ń

 unbundlingu w sektorze gazowym 

 

Przesył 

Dystrybucja 

Odr

ę

bno

ść

 prawna – odr

ę

bne siedziby (T/N) 

Wyodr

ę

bnienie organizacyjne (T/N) 

Odr

ę

bne prowadzenie ksi

ą

g rachunkowych (T/N) 

background image

 

40 

Osobne badanie sprawozda

ń

 finansowych (T/N) 

Wymóg ogłoszenia sprawozda

ń

 finansowych (T/N) 

Istnienie zarz

ą

dów spółek, w skład których nie wchodz

ą

 członkowie 

zarz

ą

dów innych spółek (T/N) 

Ź

ródło: URE 

 

OSP 

W przypadku OSP został wdro

Ŝ

ony nie tylko rozdział prawny ale i rozdział wła

ś

cicielski - 

od 28 kwietnia 2005 r. wła

ś

cicielem 100 % OSP jest Skarb Pa

ń

stwa. Spółka ta nie wchodzi 

wi

ę

c  w  skład  przedsi

ę

biorstwa  zintegrowanego  pionowo,  tym  samym  zagwarantowano  jej 

niezale

Ŝ

no

ść

  od  przedsi

ę

biorstw  zajmuj

ą

cych  si

ę

  wydobyciem  i obrotem  gazem.  Siedziba 

spółki mie

ś

ci si

ę

 w budynku odr

ę

bnym, jedynie Krajowa Dyspozycja Gazu zlokalizowana jest 

w  wydzielonej  cz

ęś

ci  budynku  zajmowanego  równie

Ŝ

  przez  przedsi

ę

biorstwo  zajmuj

ą

ce  si

ę

 

wydobyciem i obrotem gazem (PGNiG SA).  
 

Tabela 4.1.4 b Operatorzy Systemów Przesyłowych (OSP) 

Rok  

 

Liczba OSP w kraju (szt.) 

Liczba OSP wła

ś

cicielsko 

rozdzielonych (szt.) 

2004

(1)

 

2005 

(1) w 2004 r. OGP GAZ-SYSTEM Sp. z o.o. pełnił funkcj

ę

 operatora – zarz

ą

dzał systemem 

przesyłowym  

Ź

ródło: URE 

 
OSD 

W przypadku OSD nast

ą

piło wyodr

ę

bnienie organizacyjne i ksi

ę

gowo

ś

ci. W ramach tych 

działa

ń

  w spółkach  nast

ą

piła  szeroko  zakrojona  reorganizacja  polegaj

ą

ca  na  ksi

ę

gowym 

wyodr

ę

bnieniu  działów  zajmuj

ą

cych  si

ę

  działalno

ś

ci

ą

  dystrybucyjn

ą

.  Restrukturyzacja  ta 

wspomagana  jest  poprzez  opracowane  przez  spółki  Programy  zgodno

ś

ci,  w  których 

szczegółowo  zostały  zapisane  reguły  współpracy  pomi

ę

dzy  pozostałymi  obszarami 

działalno

ś

ci grupy kapitałowej.  

 
Tabela 4.1.4 c Operatorzy Systemów Dystrybucyjnych (OSD) 

Rok 

2004 

2005 

Liczba OSD w kraju (szt.) 

Liczba OSD prawnie rozdzielonych (szt.) 

Zasada dot. 100 000 odbiorców OSD (tak/nie)3 

Nie 

dotyczy

1

  

tak 

Liczba OSD obsługuj

ą

cych <100 000 odbiorców 

Liczba prawnie rozdzielonych OSD, które posiadaj

ą

 własny 

maj

ą

tek sieciowy (szt.) 

Liczba prawnie rozdzielonych OSD, które nie posiadaj

ą

 

własnego maj

ą

tku sieciowego (szt.) 

Usługi afiliowane (%)   

brak 

danych 

brak danych 

(

1)Zasada  Dyrektywy  2003/55/WE  dotycz

ą

ca  niewyodr

ę

bnienia  OSD  obsługuj

ą

cego  mniej  ni

Ŝ

  

100 tys. odbiorców została wprowadzona ustaw

ą

 o zmianie ustawy Prawo energetyczne i obowi

ą

zuje 

od 3 maja 2005 r. – w 2004 r.  

Ź

ródło: URE 

 

background image

 

41 

 
Tabela 4.1.4 d Udział pracowników zatrudnionych w przedsi

ę

biorstwach sieciowych 

(OSP + OSD)  

Rok 

 

Udział pracowników zatrudnionych w przedsi

ę

biorstwach sieciowych  (%) 

2004 

66,2 

2005 

79,0 

Ź

ródło: URE na podstawie danych ARE oraz sprawozda

ń

 spółek sieciowych 

 

4.2. Zagadnienia z zakresu ochrony i promowania konkurencji 
[art. 25(1)(h)] 

 

4.2.1 Charakterystyka struktury rynku sprzeda

Ŝ

y hurtowej 

 

Całkowite zu

Ŝ

ycie gazu ziemnego w Polsce w 2005 r. wyniosło 13,8 mld m³ z czego 31 

%  gazu  pochodziło  z  dostaw  krajowych.  Dostawcami  importowanego  gazu  s

ą

  Rosja, 

Niemcy, Norwegia i kraje 

ś

rodkowoazjatyckie. Wi

ę

kszo

ść

 importu jest realizowana w ramach 

długoterminowego kontraktu z Rosj

ą

 – w 2005 r. na jego podstawie zakupiono 6,3 mld m³, co 

stanowiło  65,4  %  całkowitego  wolumenu  importu.  Uzupełniaj

ą

ce  dostawy  były  realizowane 

na podstawie mniejszych kontraktów 

ś

rednioterminowych lub krótkoterminowych.  

Struktura dostaw gazu wg 

ź

ródeł pochodzenia w 2005 r. przedstawiała si

ę

 nast

ę

puj

ą

co: 

a) kontrakt „jamalski” – 6 340,3 mln m³, 
b) wydobycie krajowe – 4 318,1 mln m³, 
c) pozostały import (Niemcy, Norwegia, Uzbekistan, kraje 

ś

rodkowoazjatyckie, 

Czechy) – 3 350,3 mln m³, 
d) zmiana zapasów w magazynach gazu – (-) 242,3 mln m³ 
e) inni dostawcy krajowi

12

 – 20,3 mln m³. 

 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

                                                 

12

 Inne 

ź

ródła krajowe obejmuj

ą

 przedsi

ę

biorstwa zajmuj

ą

ce si

ę

 obrotem gazu pochodz

ą

cego od innego 

sprzedawcy ni

Ŝ

 grupa kapitałowa PGNiG S.A. jak np. Media Odra Warta Sp. z o.o. 

background image

 

42 

 
 
 
 
Rysunek 4.2.1 Struktura dostaw gazu w 2005 r. (w mln m³) 

-2000

0

2000

4000

6000

8000

10000

12000

import

wydobycie

krajowe

zmiana zapasów

w magazynach

inni dostawcy

krajowi

 

Ź

ródło: URE 

 

Sprzeda

Ŝ

  do  przedsi

ę

biorstw  zajmuj

ą

cych  si

ę

  obrotem  (po

ś

redników)  jest  prowadzona 

głównie  przez  jedno  przedsi

ę

biorstwo  –  PGNiG  SA  oraz  cz

ęś

ciowo  przez  spółki 

dystrybucyjne.  Sprzeda

Ŝ

  gazu  na  rynku  hurtowym  w  2005  r.  wyniosła  blisko  8  mld  m

3

,    z 

czego  zaledwie  1,4%  zakupiły  podmioty  inne  ni

Ŝ

  spółki  dystrybucyjne.  Sprzeda

Ŝ

  spółek 

dystrybucyjnych  do  odbiorców  hurtowych  wyniosła  niespełna  19  mln  m

3

,  co  stanowi  0,2% 

całkowitej ich sprzeda

Ŝ

y.  

 
Tabela 4.2.1a.  Opis rynku hurtowego: produkcja, import

 

Rok 

Zapotrzebowanie 

Wydobycie 

Zdolno

ś

ci importowe [mld m

3

/rok] 

Wielko

ść

 koncentracji rynku 

 

Całkowite 

zu

Ŝ

ycie 

[mld m

3

Szczy-

towe [mln 
m

3

/dob

ę

]* 

Całkowite 

[mld m

3

Zdolno

ść

 

[mln 

m

3

/dob

ę

Razem 

Zarezer-
wowane 

dla tran-

zytu 

Zarezer-
wowane 

zwi

ą

zku z 

kontrak-

tami 

długoter-

minowymi 

Niezare-
zerwo-
wane 

Liczba 

przedsi

ę

b. 

kontroluj

ą

-

cych 

5% 

zdolno

ś

ci 

wydobycia i 

importu 

gazu  

Liczba 

przedsi

ę

b. 

oferuj

ą

-

cych 

5% 

zu

Ŝ

ywa-

nego gazu  

Udział w 

rynku 

trzech 

najwi

ę

k-

szych 

przedsi

ę

b. 

obrotu 

hurtowego 

[%] 

2004 

13,4 

58,3 

4,3 

14,6 

16,4 

b.d. 

12,0** 

4,4 

100 

2005 

13,8 

60,7 

4,3 

14,5 

14,8 

2,7 

7,7 

4,5 

100 

Uwagi: (1) Całkowite zu

Ŝ

ycie = Produkcja + Import – Eksport + Zmiana stanu zapasów gazu  

* w odniesieniu do całego rynku hurtowego i detalicznego 
** obejmuje równie

Ŝ

 zdolno

ś

ci zarezerwowane dla tranzytu 

Ź

ródło: szacunki URE na podstawie danych PGNiG SA oraz Gaz-System Sp. z o.o.  

 

pozostały import 

kontrakt „jamalski” 

background image

 

43 

Usługi tranzytowe nie były 

ś

wiadczone dla stron trzecich, mimo 

Ŝ

e zdolno

ść

 przesyłowa 

gazoci

ą

gu  tranzytowego  nie  została  w  pełni  zarezerwowana  przez  głównych  akcjonariuszy  

przedsi

ę

biorstwa EuRoPol Gaz SA, tj. firmy PGNiG SA oraz Gazprom.  

 

Tabela 4.2.1b.  Opis rynku hurtowego: obrót gazem (w mld m³) 

Rok 

 

Obroty rynku 

kasowego  

Obroty rynku terminowego 

 

Umowy dwustronne nie notowane 

na giełdzie (OTC)  

2004 

b.d. 

2005 

b.d. 

Ź

ródło: URE 

W  2005  r.,  podobnie  jak  w  2004  r.,  nie  była  prowadzona  wymiana  gazu  w  centrach 

handlu gazem (ang. hubs), nie istniała równie

Ŝ

 giełda gazu.  

Krajowy  rynek  gazu  jest  w  niskim  stopniu  zintegrowany  z  s

ą

siednimi  pa

ń

stwami 

członkowskimi UE. W 2005 r. całkowite zdolno

ś

ci przesyłowe dwóch poł

ą

cze

ń

 z operatorem 

niemieckim wynosiły 1 090 mln m

3

, z czego 994 mln m

3

 zostały zarezerwowane na kontrakty 

długoterminowe. Ceny w obrocie mi

ę

dzynarodowym s

ą

 negocjowane pomi

ę

dzy stronami. 

W  2005  r.  OSP  prowadził  prace  nad  narz

ę

dziami  pozwalaj

ą

cymi  na  udost

ę

pnienie  na 

stronach  OSP  u

Ŝ

ytkownikom  systemu  informacji  dotycz

ą

cych  systemu  przesyłowego.  W 

trakcie  opracowywania  znajdował  si

ę

  schemat  sieci  z  zaznaczonymi  punktami  „wej

ś

cia”  i 

„wyj

ś

cia”  z  systemu.  Nie  były  natomiast  publikowane  dane  dotycz

ą

ce  dost

ę

pnych  mocy 

przesyłowych w imporcie i eksporcie oraz w przesyle krajowym. 
OSP  zadeklarował, 

Ŝ

e  docelowa  forma  i  zakres  prezentowanych  informacji  zostan

ą

 

okre

ś

lone zgodnie z rozporz

ą

dzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady odno

ś

nie warunków 

dost

ę

pu do gazowych sieci przesyłowych, które wejdzie w 

Ŝ

ycie w 2006 r.  

 

 

4.2.2. Charakterystyka rynku sprzeda

Ŝ

y detalicznej 

 

Sprzeda

Ŝ

 detaliczna na rynku gazu w Polsce w 2005 r. wyniosła prawie 13,4 mld m

3

 (o 

3,6%  wi

ę

cej  ni

Ŝ

  w  2004  r.)  i  prowadzona  była  przez  przedsi

ę

biorstwa  skupione  w  grupie 

kapitałowej PGNiG SA. (całkowite zu

Ŝ

ycie w Polsce wyniosło 13,8 mld m

3

 – ró

Ŝ

nica 0,4 mld 

m

3   

pomi

ę

dzy  całkowitym  zu

Ŝ

yciem  a  sprzeda

Ŝą

  detaliczn

ą

  wynika  z  tego, 

Ŝ

e  w  danych  

w  tabeli  4.2.2a  nie  jest  uwzgl

ę

dniona  sprzeda

Ŝ

  spółek  zajmuj

ą

cych  si

ę

  obrotem  gazem, 

spoza grupy kapitałowej PGNiG SA, a ponad to wynika to z ró

Ŝ

nic bilansowych oraz zu

Ŝ

ycia 

na  własnego  urz

ą

dze

ń

  gazowniczych).  Dane  PGNiG  SA  wskazuj

ą

Ŝ

e  41,8%  gazu 

sprzedawanego  na  polskim  rynku  trafiło  do  odbiorców  (głównie  przemysłowych) 
bezpo

ś

rednio  z  krajowego  systemu  przesyłowego  lub  ze  złó

Ŝ

.  Ponadto,  PGNiG  SA 

sprzedawało  do  OSP  gaz  na  potrzeby  własne  operatora  i  potrzeby  bilansowania  systemu. 
Pozostały  gaz  był  sprzedawany  z  systemu  dystrybucyjnego  poprzez  spółki  dystrybucyjne 
zale

Ŝ

ne od PGNiG SA. Sprzeda

Ŝ

 gazu do odbiorców w gospodarstwach domowych odbywa 

si

ę

 w cało

ś

ci z systemu dystrybucyjnego. 

Struktura rynku detalicznego w 2005 r. nie odbiegała od struktury rynku z roku poprzedniego 
– została przedstawiona w tabeli 4.2.2a. 
 
Tabela 4.2.2a.  Struktura rynku detalicznego w 2005 r. (w mln m³)  

Wyszczególnienie 

Sprzeda

Ŝ

 

grupy 
kapitałowej 
PGNiG SA 

W tym: 

  

  

Sprzeda

Ŝ

 z systemu i 

bezpo

ś

rednio ze złó

Ŝ

 

Sprzeda

Ŝ

 Spółek 

Gazownictwa  

RAZEM 

13 350,4 

5 584,0 

7 766,4 

1. Przemysł, w tym: 

8 041,3 

5 423,6 

2 617,7 

background image

 

44 

Zakłady azotowe 

2 455,1 

2 455,1 

0,0 

Elektrociepłownie 

1 133,7 

1 118,6 

15,1 

Ciepłownie 

288,9 

23,7 

265,2 

Inni 

ś

redni odbiorcy (o zu

Ŝ

yciu  

od 1 do 25 mln m³/rok) 

1 937,8 

480,6 

1 457,2 

Inni duzi odbiorcy (o zu

Ŝ

yciu  

od 1 do 25 mln m³/rok) 

1 483,7 

1 329,1 

154,6 

Pozostali 

742,1 

16,5 

725,6 

2. Handel i usługi 

1 445,0 

31,0 

1 414,0 

Mali odbiorcy (o zu

Ŝ

yciu 1 mln m³ rok i 

poni

Ŝ

ej 

1 208,5 

4,6 

1 203,9 

Ś

redni odbiorcy (o zu

Ŝ

yciu od 1 do 25 

mln m³/rok) 

236,5 

26,4 

210,1 

3. Gospodarstwa domowe 

3 734,7 

0,0 

3 734,7 

4. Eksport 

41,8 

41,8 

0,0 

5.OGP Gaz System 

87,6 

87,6 

0,0 

  

% udział w sprzeda

Ŝ

100 

41,8 

58,2 

1. Przemysł, w tym: 

60,2 

40,6 

19,6 

Zakłady azotowe 

18,4 

18,4 

Elektrociepłownie 

8,5 

8,4 

0,1 

Ciepłownie 

2,2 

0,2 

Inni 

ś

redni odbiorcy (o zu

Ŝ

yciu  

od 1 do 25 mln m³/rok) 

14,5 

3,6 

10,9 

Inni duzi odbiorcy (o zu

Ŝ

yciu  

od 1 do 25 mln m³/rok) 

11,1 

10 

1,2 

Pozostali 

5,6 

0,1 

5,4 

2. Handel i usługi 

10,8 

0,2 

10,6 

Mali odbiorcy (o zu

Ŝ

yciu 1 mln m³ rok i 

poni

Ŝ

ej 

9,1 

Ś

redni odbiorcy (o zu

Ŝ

yciu  

od 1 do 25 mln m³/rok) 

1,8 

0,2 

1,6 

3. Gospodarstwa domowe 

28,0 

28,0 

4. Eksport 

0,3 

0,3 

5. OGP Gaz System Sp. zo.o. 

0,7 

0,7 

Ź

ródło: URE na podstawie danych PGNiG SA oraz spółek gazownictwa 

Rynek detaliczny  w Polsce jest silnie skoncentrowany. 7 przedsi

ę

biorstw skupionych w 

jednej  grupie  kapitałowej  PGNiG  SA  posiadało  udział  w  rynku  wi

ę

kszy  ni

Ŝ

  5%  .  Nale

Ŝ

równie

Ŝ

  zwróci

ć

  uwag

ę

  na  fakt, 

Ŝ

e  ze  wzgl

ę

du  na  specyfik

ę

  działalno

ś

ci  spółek 

dystrybucyjnych  (na  obszarze  swego  działania  s

ą

  one  praktycznie  jedynym  sprzedawc

ą

 

gazu),  rynek  detaliczny  dzieli  si

ę

  na  lokalne  rynki  monopolistyczne.  Natomiast  PGNiG  SA 

prowadzi  sprzeda

Ŝ

  z  systemu  i  bezpo

ś

rednio  ze  złó

Ŝ

,  jest  ona  skierowana  głównie  do 

odbiorców 

przemysłowych. 

Dlatego 

te

Ŝ

 

obliczanie 

udziału 

trzech 

najwi

ę

kszych 

przedsi

ę

biorstw  w  sprzeda

Ŝ

y  do  poszczególnych  grup  odbiorców  jest  bezzasadne,  bowiem 

uzyskane wska

ź

niki nie b

ę

d

ą

 odzwierciedlały faktycznej struktury rynku. 

Tabela 4.2.2b. przedstawia rozwój detalicznego rynku gazu.  

 
 

background image

 

45 

 

Tabela 4.2.2b.  Rozwój rynku detalicznego   

Procentowy udział w rynku trzech najwi

ę

kszych 

przedsi

ę

biorstw* w dostawach dla:  

Roczna warto

ść

 współczynnika zmiany  (%) 

wg punktów pomiarowych 

wg wolumenu 

Rok 

Liczba 

przedsi

ę

b., 

których udział 

w obrotach 

rynku 

detalicznego 

 

5%  

Liczba 

przedsi

ę

b. 

całkowicie 

niezale

Ŝ

nych 

(od przedsi

ę

b. 

sieciowych) 

Elektro-

ciepłowni i 

ciepłowni   

Du

Ŝ

ych 

odbiorców  

przemy-

słowych,  w 

tym 

zakładów 

azotowych 

Ś

rednich i 

pozostałych 

odbiorców 

przemy-
słowych 

Małych i 

ś

rednich 

odbiorców z 

sektora 

handlu i 

usług oraz 

odb. dom. 

du

Ŝ

ych 

odbiorcó

w przem. 

ś

rednich 

odbiorcó

w przem. 

małych 

przed-

si

ę

b. i 

odbior-

ców dom. 

 

du

Ŝ

ych 

odbior. 
przem. 

ś

rednich 

odbior. 
przem. 

małych 

przedsi

ę

b. i 

odbior. 

dom. 

 

odbior. 

zmie-

niaj

ą

cych 

warunki 

kontrak-

towe 

2004 

7* 

b.d. 

b.d. 

b.d. 

b.d. 

2005 

7* 

b.d. 

b.d. 

b.d. 

b.d. 

wszystkie przedsi

ę

biorstwa nale

Ŝą

 do grupy kapitałowej PGNiG SA  

Ź

ródło: opracowanie URE na podstawie danych PGNiG SA oraz spółek gazownictwa.

background image

 

46 

Procedura zmiany sprzedawcy zostanie zawarta w kodeksach sieci dystrybucyjnych. Ich 

powstanie i zatwierdzenie jest uzale

Ŝ

nione od uprzedniego zatwierdzenia IRiESP. W 2005 r. 

Ŝ

aden  z  odbiorców  uprawnionych  nie  skorzystał  z  zasady  TPA.  Ze  wzgl

ę

du  na  specyfik

ę

 

rynku detalicznego nie jest mo

Ŝ

liwa miarodajna ocena wpływu kontraktów długoterminowych 

na rynek detaliczny.  
 
Tabela 4.2.2.c Struktura cen gazu w latach 2004 - 2005 r. (w euro/m

3

I4-1 

 I1 

D3 

Typowy 

odbiorca 

domowy* 

  

Wart. 

kal. dla 

kraju 

[MJ/m³] 

2004 

2005 

2004 

2005 

2004 

2005 

2004 

2005 

Opłaty 
przesyłowe 
(bez opłat 
publiczno-
prawnych i 
podatków) 

0,0367      0,0414      0,0919      0,1036      0,1036      0,1036      0,0961     0,1081    

Opłaty 
publiczno-
prawne 
(narzuty) 

         -        

         -                -                 -                -                -                 -        

            -        

 
Podatki 

   

0,0081   

   

0,0091    

   

0,0202    

    

0,0916    

   

0,0227    

   

0,0202    

   

0,0211    

         

0,0237    

Razem 
przesył 

   

0,0448    

   

0,0505    

   

0,1121    

    

0,1952    

   

0,1263    

  

 0,1238    

   

0,1172    

         

0,1318    

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Opłaty za 
gaz 

  0,1033      0,1322      0,1102      0,1406      0,1156      0,1303      0,1345      0,1686  

Podatki 

  0,0227      0,0291      0,0273      0,0309      0,0254      0,0323      0,0296     0,0371    

Razem gaz 

  0,1260      0,1614      0,1375      0,1715      0,1410      0,1626      0,1641      0,2057    

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dostawa 
gazu  

  0,1401      0,1737      0,2022      0,2443      0,2076      0,2504      0,2306     0,2768    

Podatki 

  0,0308      0,0382      0,0444      0,0537      0,0456      0,0551      0,0507     0,0608    

Razem 
dostawa 

39,5 

  0,1709      0,2119      0,2466      0,2980      0,2532      0,3055      0,2813      0,3376    

Uwaga: 
Taryfy dla Spółek Dystrybucyjnych podlegaj

ą

 zatwierdzeniu przez Prezesa URE. 

Ceny zostały obliczone wg 

ś

redniego rocznego kursy ogłaszanego przez NBP 

2004 r. 1 euro = 4,53 zł 
2005 r. 1 euro = 4,02 zł 
*Kategoria typowego gospodarstwa domowego jest sztucznie stworzona dla potrzeb porównawczych 
– zu

Ŝ

ycie gazu przez „typowe gospodarstwo domowe” zostało obliczone jako iloraz gazu sprzedanego 

gospodarstwom domowym i liczby tych gospodarstw. 

Tabela 4.2.2d.  Zu

Ŝ

ycie gazu przez typowe gospodarstwo domowe (w m³)   

Rok 

2004 

2005 

Typowe gospodarstwo domowe* 

569 

576 

* obja

ś

nienie jak pod tabel

ą

 3.2.2c. 

Ź

ródło: URE 

 

 

background image

 

47 

5 Bezpiecze

ń

stwo dostaw 

 

5.1. Energia elektryczna [Artykuł 4]

13

 

 

Charakterystyka rynku -  bezpiecze

ń

stwo dostaw. 

 

Bezpiecze

ń

stwo  energetyczne  zale

Ŝ

y  od  wielu  elementów:  zapotrzebowania 

szczytowego  oraz  mo

Ŝ

liwo

ś

ci  jego  zaspokojenia,  struktury  zu

Ŝ

ycia  paliwa  pierwotnego  

(w tym uzale

Ŝ

nienia od importu), budowy nowych mocy wytwórczych. 

 
Tabela 5.1.a  Zapotrzebowanie na moc  

Rok 

Popyt szczytowy (GW) 

Moce 

dost

ę

pne 

(dyspozycyjne) GW 

2004 

23,11 

27,98 

2005 

23,48 

27,80 

Planowane 

2006 

24,10 

28,30 

2007 

24,30 

28,54 

2008 

24,50 

28,49 

Ź

ródło PSE – Operator SA  

 

W zakresie budowy nowych 

ź

ródeł wytwórczych nale

Ŝ

y wskaza

ć

Ŝ

e Prezes URE udzielił 

do maja  2006  r.  19  promes  koncesji  na  wykonywanie  działalno

ś

ci  w  zakresie  wytwarzania 

energii  elektrycznej  w 

ź

ródłach  odnawialnych,  których  ł

ą

czna  moc  zainstalowana  wynosi

ć

 

b

ę

dzie  320,793  MW,  promes

ę

  koncesji  na  wytwarzanie  energii  elektrycznej  w  elektrowni 

wodnej o mocy 3 MW nie zaliczanej do OZE oraz promes

ę

 koncesji na wytwarzanie energii 

elektrycznej  pochodz

ą

cej  ze  spalania  w

ę

gla  brunatnego  w 

ź

ródle  o  mocy  zainstalowanej 

460 MW.    Jednak

Ŝ

e  wobec  braku  ustawowego  obowi

ą

zku   wcze

ś

niejszego  uzyskiwania 

promes  koncesji  nale

Ŝ

y  si

ę

  liczy

ć

Ŝ

e  dane  dotycz

ą

ce  ilo

ś

ci  wydanych  promes  nie  mog

ą

 

stanowi

ć

 wiarygodnych informacji o inwestycjach w nowe moce wytwórcze. 

Niezale

Ŝ

nie od powy

Ŝ

szego nale

Ŝ

y wskaza

ć

Ŝ

e Prezes URE zgodnie z art. 16a ustawy 

–  Prawo  energetyczne,  po  stwierdzeniu  przez  Ministra  Gospodarki, 

Ŝ

e  istniej

ą

ce  i  b

ę

d

ą

ce 

w trakcie  budowy  moce  wytwórcze  energii  elektrycznej  nie  zapewniaj

ą

  długookresowego 

bezpiecze

ń

stwa dostaw tej energii, ogłasza, organizuje i przeprowadza przetarg na budow

ę

 

nowych  mocy  wytwórczych  energii  elektrycznej.  Przy  wyborze  oferty  na  budow

ę

  nowych 

mocy Prezes URE kieruje si

ę

:  

polityk

ą

 energetyczna pa

ń

stwa; 

bezpiecze

ń

stwem systemu elektroenergetycznego; 

wymaganiami  dotycz

ą

cymi  ochrony  zdrowia  i 

ś

rodowiska  oraz  bezpiecze

ń

stwa 

publicznego; 

efektywno

ś

ci

ą

 energetyczn

ą

 i ekonomiczn

ą

 przedsi

ę

wzi

ę

cia; 

lokalizacj

ą

 budowy nowych mocy wytwórczych energii elektrycznej; 

rodzajem  paliw  przeznaczonych  do  wykorzystania  w  nowych  mocach  wytwórczych 
energii elektrycznej. 

Obecnie,  na  rynku  polskim  dominuje  produkcja  energii  elektrycznej  przy  wykorzystaniu 

dost

ę

pnych  na  terenie  Polski  pierwotnych 

ź

ródeł  energii  –  w

ę

gla  kamiennego    60,6%  i 

brunatnego 35%.  
Struktura  zu

Ŝ

ycia  paliw  podstawowych  do  produkcji  energii  elektrycznej  w  2005  r. 

przedstawia si

ę

 nast

ę

puj

ą

co:  

                                                 

13

 

Niniejszy rozdział mo

Ŝ

e zawiera

ć

 odniesienia do stosownych projekcji rynkowych OSP 

background image

 

48 

Tabela 5.1 b Produkcja energii elektrycznej w latach 2004 - 2005 r. 

Produkcja energii 

elektrycznej w MWh 

 

Struktura w % 

Paliwo 

2004 

2005  

2004 

2005 

w

ę

giel kamienny 

93 805,6 

93 471,8 

60,85 

59,56 

gaz 

3 491,4 

3 174,6 

2,26 

2,02 

w

ę

giel brunatny 

52 159,3 

54 865,4 

33,83 

34,96 

woda* 

3 690,6 

3 777,7 

2,39 

2,41 

pozostałe OZE 

761,2 

871,4 

0,49 

0,56 

współspalanie 

251,3 

777,0 

0,16 

0,50 

Razem 

154 159,4 

156 937,9 

100,00 

100,00 

* ł

ą

cznie z członami szczytowo-pompowymi w elektrowniach wodnych 

 
Struktura produkcji energii elektrycznej w 2004 r. 

 
 
 
 
 
 
 

 

 

 

 

 

 

 

Struktura produkcji energii elektrycznej w 2005 r. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ź

ródło: URE na podstawie danych ARE 

woda*

2,4%

pozostałe OZE

0,5%

współspalanie

0,2%

w

ę

giel brunatny

33,8%

gaz

2,3%

w

ę

giel 

kamienny

60,8%

w

ę

giel 

kamienny

59,6%

gaz

2,0%

w

ę

giel brunatny

35,0%

współspalanie

0,5%

pozostałe OZE

0,6%

woda*

2,4%

background image

 

49 

I. 

Do przedsi

ę

wzi

ęć

 realizowanych przez OSP  w  2005 r. maj

ą

cych wpływ na mo

Ŝ

liwo

ść

 

rzeczywistej  wymiany  mi

ę

dzysystemowej  nale

Ŝ

y  budowa  linii  400  kV  Tarnów-Krosno 

Iskrzynia 

(inwestycja 

zako

ń

czona) 

oraz 

modernizacja 

stacji 

elektroenergetycznej 

400/220/110 kV Mikołowa, a tak

Ŝ

e przedsi

ę

wzi

ę

cie o nazwie „Poprawa  stanu technicznego 

linii 400 kV Krosno-Lemesany”. 

 

OSP  planuje  równie

Ŝ

  (do  realizacji  po  2010  r.)  inwestycje  w  zakresie  rozbudowy  poł

ą

cze

ń

 

synchronicznych  z  systemem  niemieckim  i  słowackim  oraz  budowy  nowych  poł

ą

cze

ń

 

z systemem  litewskim  i  ukrai

ń

skim,  maj

ą

ce  na  celu  zwi

ę

kszenie  zdolno

ś

ci  przesyłowych 

w wymianie mi

ę

dzynarodowej. 

 

II. 

W ramach działalno

ś

ci inwestycyjnej w 2005 r. OSP zako

ń

czył całkowicie lub zako

ń

czył 

etapy m.in. nast

ę

puj

ą

cych zada

ń

 inwestycyjnych, których realizacja powinna przyczyni

ć

 si

ę

 

do poprawy bezpiecze

ń

stwa dostaw energii elektrycznej: 

A. 

budowa linii 400 kV Tarnów-Krosno – linia została uruchomiona pod koniec roku; 

B. 

zakup rozdzielni 220 kV SE Blachownia; 

C. 

modernizacja stacji 400/220/110 kV Mikołowa, 

D. 

modernizacja stacji 220/110 kV Gda

ń

sk I – prace modernizacyjne zostały zako

ń

czone 

w czerwcu 2005 r.; 

E. 

modernizacja stacji 220/110 kV Ło

ś

nice - pod koniec roku stacja została wł

ą

czona do 

KSE i przekazana do eksploatacji; 

F. 

program  bezpiecze

ń

stwa  pracy  sieci  elektroenergetycznej  w  zakresie  modernizacji 

autotransformatora  220/110  kV  ze  stacji  Połaniec  i  wymiany  wył

ą

czników  220  kV 

w stacji Wielopole; 

G. 

modernizacja  populacji  transformatorów  220/110  kV  –  zamontowano,  dokonano 
odbioru ko

ń

cowego i uruchomiono autotransformatory 220/110 kV w stacjach: Aniołów, 

Wrzosowa, Grudzi

ą

dz–W

ę

growo, Mory i Mokre (zadanie cz

ęś

ciowo zako

ń

czone); 

H. 

wymiana izolacji VKLS w rozdzielni 220/110 kV Lubocza; 

I. 

zainstalowanie oraz uzupełnienie układów LRW w stacjach NN. 

 
OSP  w  2005  r.  prowadził  równie

Ŝ

  prace  zwi

ą

zane  z  przygotowaniem  nowych  inwestycji 

w zakresie: 

A. 

rozbudowy  i  modernizacji  w

ę

zła  centralnego,  w  tym  m.in.  budowy  nowych  poł

ą

cze

ń

 

liniowych 

 

budowa linii 400 kV Kromolice-P

ą

tnów, 

 

budowa linii 400 kV Plewiska-P

ą

tnów-Sochaczew-Mo

ś

ciska, 

 

budowa linii 400 kV P

ą

tnów-Jasiniec-Grudzi

ą

dz, 

 

budowa półpier

ś

cienia południowego wokół Warszawy, 

B. 

rozbudowy i modernizacji podsystemu 

ś

l

ą

skiego, w tym m.in. budowy nowych poł

ą

cze

ń

 

liniowych 

 

budowa  poł

ą

czenia  400  kV  od  stacji  400/110  kV  Pasikurowice  do  istniej

ą

cej 

linii 220 kV 

Ś

wiebodzice-Klecina, 

C. 

rozbudowy i modernizacji systemu północno-zachodniego, w tym m.in. budowy nowych 
poł

ą

cze

ń

 liniowych 

 

budowa linii 400 kV Piła Krzewina-Bydgoszcz Zachód, 

 

budowa linii 400 kV Plewiska-Piła Krzewina-

ś

ydowo-Dunowo, 

 

budowa linii 400 kV E.łk-Narew, 

 

budowa linii 400 kV Ostroł

ę

ka-Olsztyn I, 

 

budowa linii 400 kV Ostroł

ę

ka-Ełk, 

 

budowa linii 400 kV Narew-Ostroł

ę

ka, 

 

budowa  linii  400  kV  od  stacji  400/110  kV  Czarna  do  stacji  220/110  kV 
Polkowice, 

 

budowa linii wielotorowej 400 i 220 kV Byczyna-Bieru

ń

-Czeczot-Moszczenica-

Wielopole. 

background image

 

50 

 
D.  poł

ą

czenia  z  Litw

ą

  –  obecnie  brak  jest  planów  budowy  poł

ą

cze

ń

  (interktonektorów)  z 

systemem litewskim. 
Realizowane przez OSP działania inwestycyjne w  zakresie krajowej sieci przesyłowej słu

Ŝą

 

realizacji  dwóch  podstawowych  celów:  zapewnieniu  bezpiecze

ń

stwa  dostaw  energii 

elektrycznej  i  zwi

ę

kszaniu  swobody  handlu  energi

ą

  elektryczn

ą

,  w  tym  tak

Ŝ

e  na  wspólnym 

rynku  (poł

ą

czenia  mi

ę

dzysystemowe).  OSP  podejmuje  decyzje  inwestycyjne  na  podstawie 

prowadzonych  cyklicznie  analiz  i  ocen  kryteriów  technicznych,  dotycz

ą

cych  przede 

wszystkim  niezawodno

ś

ci  i  jako

ś

ci  dostaw  oraz  ocen  efektywno

ś

ci  planowanych 

przedsi

ę

wzi

ęć

.  

Zadania  inwestycyjne  uwzgl

ę

dniane  s

ą

  w  planie  rozwoju  krajowej  sieci  przesyłowej. 

Projekt  planu  rozwoju  opracowany  przez  OSP  na  lata  2005  –  2009  na  podstawie 
przeprowadzonych  analiz,  podlega  uzgodnieniu  z  Prezesem  URE.  Koszty  wynikaj

ą

ce  z 

inwestycji  przedstawionych  w uzgodnionym  projekcie  planu  s

ą

  podstaw

ą

  do  uwzgl

ę

dniania 

ich jako element kosztów uzasadnionych, przyj

ę

tych do kalkulacji taryfy przesyłowej OSP.  

 
 

5.2. Gaz [Artykuł 5]  

 

Charakterystyka rynku  bezpiecze

ń

stwo dostaw.  

 

W  chwili  obecnej  PGNiG  S.A.  importuje  gaz  w  ramach  wymienionych  poni

Ŝ

ej  umów  i 

kontraktów,  tj.  długoterminowego  kontraktu  importowego  z  Rosji  oraz  trzech  kontraktów 

ś

rednioterminowych  na  dostawy  odpowiednio  z  krajów  Azji 

Ś

rodkowej,  Norwegii  oraz 

Niemiec: 

  wieloletniego kontraktu na dostawy gazu rosyjskiego z dnia 25 wrze

ś

nia 1996 r. z 

Gazexport, obowi

ą

zuj

ą

cego do 2022 r., 

  umowy  na  import  gazu  niemieckiego  z  dnia  15  wrze

ś

nia  2004  r.  z  VNG-

Verbundnetz GAS AG/E.ON Ruhrgas AG, obowi

ą

zuj

ą

cego do dnia 30 wrze

ś

nia 

2008 r. 

  umowy na import gazu norweskiego z dnia 5 maja 1999 r. ze Statoil ASA, Norsk 

Hydro  Produksjon  AS  oraz  Total  E&P  Norge  AS,  obowi

ą

zuj

ą

cej  do  dnia  30 

wrze

ś

nia 2006 r. 

  umowy  na  import  gazu 

ś

rodkowoazjatyckiego  z  dnia  10  sierpnia  2005  r.  z 

RosUkrEnergo  AG,  w  ilo

ś

ci  3,4  mld  m³  gazu  obowi

ą

zuj

ą

cej  do  dnia  31  grudnia 

2006 r. 

   

W tabeli przedstawiono syntetyczne uj

ę

cie wielu aspektów obecnego i prognozowanego 

stanu bezpiecze

ń

stwa w gazownictwie.

 

 

Tabela 5.2    Bezpiecze

ń

stwo dostaw gazu ziemnego (prognoza na lata 2006-2008) 

Zdolno

ś

ci importowe  

[mld m³] 

Nowe inwestycje w zakresie 

przesyłu [mld m³] 

Rok 

Całkowite 

zu

Ŝ

ycie gazu  

[mld m³] 

Wydobycie 

krajowe 

[mld m³] 

krajowe  tranzytowe 

zatwierdzone 

w trakcie 

budowy 

  2005 

13,8 

4,3 

10,9 

3,9 

b.d 

b.d 

2006* 

15,4 

5,0 

10,9 

3,9 

b.d 

b.d 

2007* 

16,4 

b.d 

10,9 

3,9 

b.d 

b.d 

2008* 

17,3 

5,5 

10,9 

3,9 

b.d 

b.d 

* szacunkowo 

Ź

ródło: OPG Gaz –System Sp. z o.o., PGNiG S.A 

 

background image

 

51 

Rozporz

ą

dzenie  Rady  Ministrów  z  dnia  24  pa

ź

dziernika  2000  r.  (Dz.  U.  Nr  95,  poz. 

1042)  w  sprawie  minimalnego  poziomu  dywersyfikacji  i  dostaw  gazu  z  zagranicy,  nakłada 
obowi

ą

zek  przestrzegania  przepisów  o  dywersyfikacji 

ź

ródeł  gazu  na  przedsi

ę

biorstwa 

energetyczne,  którym  b

ę

d

ą

  wydawane  koncesje  na  prowadzenie  działalno

ś

ci  gospodarczej 

w  zakresie  obrotu  hurtowego  gazem  ziemnym  z  zagranic

ą

.  Stosownie  do  postanowie

ń

  art. 

32  ust.  2  ustawy  –  Prawo  energetyczne,  koncesji  wymaga  wykonywanie  działalno

ś

ci 

gospodarczej  w  zakresie  obrotu  gazem  ziemnym  z  zagranic

ą

,  przy  czym  koncesje  te  s

ą

 

wydawane 

uwzgl

ę

dnieniem 

dywersyfikacji 

ź

ródeł 

gazu 

oraz 

bezpiecze

ń

stwa 

energetycznego.  W  zwi

ą

zku  z  tymi  zapisami  ustawowymi,  w  koncesjach  na  obrót  gazem 

ziemnym  z  zagranic

ą

  udzielanych  przez  Prezesa  URE  zamieszczony  został  warunek 

przypominaj

ą

cy koncesjonariuszowi o obowi

ą

zku dywersyfikacji 

ź

ródeł gazu. 

Nale

Ŝ

y  jednocze

ś

nie  zauwa

Ŝ

a

ć

Ŝ

e  w  2005  r.  rozpocz

ą

ł  si

ę

  okres  obowi

ą

zywania 

nowego  progu  maksymalnego  udziału  gazu  importowanego  z  jednego 

ź

ródła.  W  latach 

2005-2009

 

maksymalny udział procentowy zakupu gazu z jednego 

ź

ródła ma wynosi

ć

 72%. 

Zatem  informacja  dotycz

ą

ca  rzeczywistego  poziomu  wska

ź

nika  dywersyfikacji,  zakupów 

dokonywanych przez podmioty posiadaj

ą

ce koncesj

ę

 na obrót gazem ziemnym z zagranic

ą

b

ę

dzie  znana  po  uzyskaniu  od  tych  przedsi

ę

biorców  informacji  dotycz

ą

cych  wielko

ś

ci 

zakupów gazu ziemnego z zagranicy w 2005 r., co nast

ą

piło na pocz

ą

tku 2006 r. 

W  przypadku  działalno

ś

ci  przedsi

ę

biorstw  sieciowych  istotnym 

ź

ródłem  p

o

zyskania 

informacji  o  stanie  infrastruktury  sieciowej  i  planowanych  przez  te  przedsi

ę

biorstwa 

inwestycjach  s

ą

  projekty  planów  rozwoju  sporz

ą

dzane  zgodnie  z  wymogami  okre

ś

lonymi 

w art. 16 ustawy – Prawo energetyczne. Plany te oraz wszelkie istotne zmiany wprowadzone 
do tych planów  s

ą

 uzgadniane przez Prezesa URE. 

OSP  sporz

ą

dził  pierwszy  plan  rozwoju  na  lata  2006  –  2008,  w  oparciu  o  który  b

ę

dzie 

realizował rozbudow

ę

 i  budow

ę

 sieci przesyłowej w skali całego kraju, zarówno na maj

ą

tku 

b

ę

d

ą

cym jego własno

ś

ci

ą

, jak i maj

ą

tku leasingowanym od PGNiG SA. 

 
Inwestycje planowane w przyszło

ś

ci – poł

ą

czenia mi

ę

dzysystemowe (interkonektory) 

 

  Budowa interkonektora gazowniczego Polska – Czechy 

Projekt  obejmuje  budow

ę

  gazoci

ą

gu  ł

ą

cz

ą

cego  systemy  gazownicze  Polski  i  Czech  w 

rejonie:  Cieszyn  –  Ostrawa  oraz  rozbudow

ę

  i  modernizacj

ę

  gazoci

ą

gów  relacji  Cieszyn  – 

O

ś

wi

ę

cim  –  Cz

ę

stochowa  –  Piotrków  Trybunalski  wraz  z  obiektami  umo

Ŝ

liwiaj

ą

cymi 

zapewnienie  wymaganych  parametrów  przesyłu  oraz  rozdziału  gazu.  Realizacja  projektu 
pozwoliłaby  na  poł

ą

czenie  z  czeskimi  gazoci

ą

gami  tranzytowymi  do  Europy  Zachodniej, 

ponadto  stanowiłoby  dodatkowe 

ź

ródło  zaopatrzenia  Polski  z  hubu  w  Baumgartem. 

Zrealizowana inwestycja stanowiłaby element magistrali gazowej północ – południe ł

ą

cz

ą

cej 

systemy  przesyłowe  krajów  Regionu  Bałtyckiego  z  systemem  polskim,  czeskim  i  dalej  z 
hubem w Baumgartem 
 

  Budowa interkonektora gazowniczego Polska – Niemcy (rejon Zgorzelca

Projekt obejmuje rozbudow

ę

 systemu przesyłowego gazu pomi

ę

dzy Polska i Niemcami 

w  rejonie  Zgorzelca,  w  tym:  rozbudow

ę

  punktu  zdawczo-odbiorczego  Lasów  oraz 

gazoci

ą

gów relacji Lasów – Wrocław – PMG Wierzchowice. Realizacja projektu pozwoliłaby 

na  zwi

ę

kszenie  przepustowo

ś

ci  w  punktach  importowych.  Ponadto  uzyskana  w  wyniku 

realizacji  projektu  infrastruktura  przesyłowa  umo

Ŝ

liwiłaby  wł

ą

czenie  magazynu  gazu  w 

WIerzchosławicach w mi

ę

dzynarodowy system przesyłu gazu w roli euromagazynu.  

 

  Budowa interkonektora gazowniczego Polska – Litwa 

Projekt  dotyczy  budowy  gazoci

ą

gu  od  systemowego  w

ę

zła  Rembelszczyzna,  poprzez 

Pojezierze  Mazurskie,  Suwalszczyzn

ę

  oraz  odcinek  gazoci

ą

gu  w  południowo-zachodniej 

cz

ęś

ci  Litwy  umo

Ŝ

liwiaj

ą

cego  spi

ę

cie  systemów  gazowych.  Realizacja  projektu  pozwoliłaby 

na  stworzenie  regionalnego  systemu  przesyłowego  z  krajami  Regionu  Bałtyckiego 
(magistrala  północ  –  południe).  Ponadto  budowa  tego  gazoci

ą

gu  pozwoliłaby  na  rozwój 

background image

 

52 

gazyfikacji  północno-wschodniej  cz

ęś

ci  Polski  oraz  przestawienie  sieci  dystrybucyjnych  w 

miastach regionu z propanu na gaz ziemny wysokometanowy. 
 

  Budowa interkonektora gazowniczego Polska - Słowacja 

Projekt obejmuje budow

ę

 gazoci

ą

gu ł

ą

cz

ą

cego systemy gazownicze Polski i Słowacji, w 

rejonie  Jarosławia  w  kierunku  południowym  przez  magazyn  gazu  w  Strachocinie,  granic

ę

 

pa

ń

stwa  do  poł

ą

czenia  z  systemem  Słowackim  w  rejonie  Koszyc.  Realizacja  projektu 

pozwoli  na  poł

ą

czenie  systemu  przesyłowego  Polski  z  systemem  słowackim,  który 

stanowiłby  uzupełniaj

ą

ce 

ź

ródło  zaopatrzenia  Polski  w  gaz,  w  zwi

ą

zku  z  potrzeb

ą

 

zwi

ę

kszenia  przepustowo

ś

ci  w  punktach  importowych.  Projekt  umo

Ŝ

liwiłby  równie

Ŝ

 

ą

czenie  polskich  magazynów  gazu  ziemnego  w  europejski  system  transportu  gazu,  dla 

którego mogłyby  stanowi

ć

 zabezpieczenie ci

ą

gło

ś

ci przesyłu gazu do Europy w przypadku 

awarii na odcinku do Słowacji.  
 

W  przypadku  polskiego  sytemu  przesyłowego  najistotniejsze  inwestycje  obecnie 

realizowane przez OSP i zarazem wa

Ŝ

ne z punktu widzenia funkcjonowania cało

ś

ci systemu 

nale

Ŝ

y wskaza

ć

:  

  Gazoci

ą

g Włocławek-Gdynia. 

  Gazoci

ą

g Czeszów-Wrocław.  

  Gazoci

ą

g Nowogard-Płoty-Karlino-Koszalin.  

  Gazoci

ą

g Lubliniec-Cz

ę

stochowa. 

  Gazoci

ą

g Mory-Piotrków Tryb.-Cz

ę

stochowa.  

Ponadto  OSP  planuje  po  roku  2008  nowe  inwestycje  w  zakresie  rozbudowy 

infrastruktury, maj

ą

ce na celu zwi

ę

kszenie mo

Ŝ

liwo

ś

ci przesyłowych systemu oraz eliminacj

ę

 

tzw. „w

ą

skich gardeł”: 

  Gazoci

ą

Jarosław-Głuchów, 

celu 

wzmocnienia 

południowej 

magistrali 

przesyłowej. 

  Gazoci

ą

g  Pogórska  Wola-Tworze

ń

,  w  celu  wzmocnienia  południowej  magistrali 

przesyłowej. 

  Gazoci

ą

g  Koszalin-Wiczlino  wraz  z  poł

ą

czeniem  w  w

ęź

le  Wiczlino  z  budowanym 

obecnie  gazoci

ą

giem  Włocławek-Gdynia,  w  celu  wzmocnienia  układu  dostaw  gazu 

w rejonie pasa nadmorskiego. 

  Gazoci

ą

g  Odolanów-Gorzów  Wielkopolski,  w  celu  wzmocnienia  magistrali 

przesyłowej w kierunku Polic. 

  Gazoci

ą

g  Odolanów-Wydartowo  (Mogilno),  w  celu  operatywnego  poł

ą

czenia  PMG 

Wierzchowice  z  PMG  Mogilno  i  SGT  (polskim  odcinkiem  gazoci

ą

gu  tranzytowego  

Jamał- Europa). 

  Gazoci

ą

g  Meszcze-Wronów-Odolanów,  w  celu  poprawy  operatywnego  zarz

ą

dzania 

strumieniami gazu w systemie. 

  Gazoci

ą

g  Rembelszczyzna-Huta-Mory,  w  celu  wzmocnienia  układu  dostaw  gazu 

w rejonie Warszawy. 

  Gazoci

ą

g  Wierzchowo-Bonin,  w  celu  poprawy  dostaw  gazu  do  rejonu  Pomorza 

(Sławno, Słupsk, Ustka). 

  Gazoci

ą

g Kiełczów-Ołtaszyn, w celu poprawy zasilania w gaz Dolnego 

Ś

l

ą

ska. 

 

 
Rola organu regulacyjnego w kontek

ś

cie: 

  Instytucji sprzedawcy z urz

ę

du.Procedura jego wyłaniania zostanie rozpocz

ę

ta 1 lipca 

2007  r.,  tj.  z  dniem  uzyskania  przez  wszystkich  odbiorców  statusu  odbiorców 
uprawnionych

14

.  Do  tego  czasu  powszechno

ść

 

ś

wiadczenia  usług  publicznych 

zostanie  zagwarantowana  na  mocy,  okre

ś

lonych  w  udzielonej  koncesji,  warunków 

                                                 

14

 Wybór sprzedawcy z urz

ę

du odb

ę

dzie si

ę

 w drodze przetargu, organizowanego i prowadzonego przez Prezesa 

URE

.  

background image

 

53 

prowadzenia  działalno

ś

ci  przy  jednoczesnym  utrzymaniu  dotychczasowej  taryfy  dla 

paliw gazowych.  

  Mechanizmów  wsparcia  zdolno

ś

ci  importowych.  Przedsi

ę

biorstwa  energetyczne 

zajmuj

ą

ce 

si

ę

 

przesyłaniem 

lub 

dystrybucj

ą

 

paliw 

gazowych, 

czy 

tez 

magazynowaniem  paliw  gazowych  s

ą

  zobowi

ą

zane  zapewni

ć

  wszystkim  odbiorcom 

(od  dnia  1  lipca  2007  r.  równie

Ŝ

  odbiorcom  w  gospodarstwie  domowym)  oraz 

przedsi

ę

biorstwom  zajmuj

ą

cym  si

ę

  sprzeda

Ŝą

  paliw  gazowych  na  zasadzie 

równoprawnego  traktowania, 

ś

wiadczenie  usług  przesyłania  lub  dystrybucji  oraz 

usług  magazynowania  paliw  gazowych.  Jednak

Ŝ

e  przepisy  ustawy  dopuszczaj

ą

 

sytuacje,  w  których  mo

Ŝ

liwe  jest  zwolnienie  przedsi

ę

biorstwa  energetycznego  z 

obowi

ą

zku 

ś

wiadczenia tego rodzaju usług. Zgodnie bowiem z art. 4i ustawy – Prawo 

energetyczne 

Prezes 

URE, 

na 

uzasadniony 

wniosek 

zainteresowanego 

przedsi

ę

biorstwa  energetycznego,  mo

Ŝ

e  zwolni

ć

  takie  przedsi

ę

biorstwo  z 

obowi

ą

zków 

ś

wiadczenia  usług  w  okre

ś

lonym  zakresie  oraz  przedkładania  taryf  do 

zatwierdzenia  w  sytuacji,  gdy 

ś

wiadczenie  tych  usług  b

ę

dzie  si

ę

  odbywa

ć

  z 

wykorzystaniem  tzw.  „nowej  infrastruktury”,  tj.  elementów  systemu  gazowego  lub 
instalacji gazowych, których budowa nie została zako

ń

czona do dnia 4 sierpnia 2003 

r.  lub  została  rozpocz

ę

ta  po  tym  dniu.  Prezes  URE  mo

Ŝ

e  udzieli

ć

  zwolnienia,  je

Ŝ

eli 

spełnione s

ą

 ł

ą

cznie nast

ę

puj

ą

ce warunki: 

  nowa  infrastruktura  ma    wpływ  na  zwi

ę

kszenie  konkurencyjno

ś

ci  w 

zakresie  dostarczania  paliw  gazowych  oraz  bezpiecze

ń

stwa  ich 

dostarczania, 

  ze  wzgl

ę

du  na  ryzyko  zwi

ą

zane  z  budow

ą

  tej  infrastruktury,  bez 

zwolnienia budowa ta nie byłaby podj

ę

ta, 

   nowa  infrastruktura  jest/b

ę

dzie  własno

ś

ci

ą

  podmiotu  niezale

Ŝ

nego, 

przynajmniej  pod  wzgl

ę

dem  formy  prawnej,  od  operatora  systemu 

gazowego,  w  którym  to systemie  nowa  infrastruktura  została/zostanie 
wybudowana, 

  na  u

Ŝ

ytkowników  nowej  infrastruktury  s

ą

  nało

Ŝ

one  opłaty  za 

korzystanie z tej infrastruktury, 

  zwolnienie  nie  spowoduje  pogorszenia  warunków  konkurencji  i 

efektywno

ś

ci  funkcjonowania  rynku  paliw  gazowych  lub  systemu 

gazowego, 

którym 

nowa 

infrastruktura 

została/zostanie 

wybudowana 

  Wymaga

ń

  stawianych  usługom  magazynowania  gazu  w  celu  zapewnienia  realizacji 

usług  publicznych.  Prezes  URE  zgodnie  z  art.  32  ust.1  pkt  2  ustawy  –  Prawo 
energetyczne udziela koncesji na wykonywanie działalno

ś

ci gospodarczej w zakresie 

magazynowania  paliw  gazowych  w instalacjach  magazynowych  oraz  zgodnie  z  art. 
9h  wyznacza,  na  wniosek  wła

ś

ciciela  instalacji  magazynowania  paliw  gazowych, 

operatorów 

systemów 

magazynowania 

paliw 

gazowych. 

Przedsi

ę

biorstwo 

energetyczne  zajmuj

ą

ce  si

ę

  magazynowaniem  paliw  gazowych  jest  obowi

ą

zane, 

stosownie  do  art.  4c  ustawy,  zapewnia

ć

  odbiorcom  oraz  przedsi

ę

biorstwom 

zajmuj

ą

cym  si

ę

  sprzeda

Ŝą

  paliw  gazowych,  na  zasadzie  równoprawnego 

traktowania, 

ś

wiadczenie  usług  magazynowania  paliw  gazowych  w  instalacjach 

magazynowych.  Jednak

Ŝ

e  przepisy  ustawy  (art.  4h  ust.  1  ustawy)  przewiduj

ą

 

sytuacje, 

w  których 

mo

Ŝ

liwe 

jest 

czasowe 

zwolnienie 

przedsi

ę

biorstwa 

energetycznego  zajmuj

ą

cego  si

ę

  magazynowaniem  gazu  ziemnego  z  obowi

ą

zku 

ś

wiadczenia  takich  usług  lub  czasowe  ograniczenie  tego  obowi

ą

zku.  Decyzj

ę

  tak

ą

 

podejmuje Prezes URE na uzasadniony wniosek zainteresowanego przedsi

ę

biorstwa 

po  przeprowadzeniu  odr

ę

bnego  post

ę

powania,  o którym  mowa  w art. 4h  ust. 2-8 

ustawy. Na skutek działa

ń

 Prezesa URE, PGNiG SA b

ę

d

ą

cy wła

ś

cicielem wszystkich 

magazynów gazu ziemnego znajduj

ą

cych si

ę

 na terenie Polski, zostało zobligowane 

w  roku  2005  do  wyodr

ę

bnienia  działalno

ś

ci  w  zakresie  magazynowania  paliw 

gazowych  w celu przyszłego wyznaczenia operatora systemu magazynowania paliw 
gazowych.  PGNiG  SA  zostało  wezwane  do  wykazania  wszystkich  pojemno

ś

ci 

background image

 

54 

magazynowych  znajduj

ą

cych  si

ę

  w  jego  dyspozycji  oraz  do  zło

Ŝ

enia  wniosku  o 

udzielenie  koncesji  na  wykonywanie  działalno

ś

ci  gospodarczej  polegaj

ą

cej  na 

magazynowaniu  gazu.  Ostatecznie  Prezes  URE  wydał  decyzj

ę

  o  udzieleniu  PGNiG 

SA koncesji na magazynowanie paliw gazowych w dniu 1 lutego 2006 r., tym samym 
spółka  mo

Ŝ

e  wykonywa

ć

  działalno

ść

  w zakresie 

ś

wiadczenia  usług  magazynowania 

gazu. Natomiast jeszcze nie wyst

ą

piła do Prezesa URE z wnioskiem o wyznaczenie 

na operatora systemu magazynowania paliw gazowych. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
 

background image

 

55 

6 Zagadnienia z zakresu usług o charakterze u

Ŝ

yteczno

ś

ci 

publicznej [Art. 3(9) dla energii elektrycznej i Art. 3(6) dla 
gazu] 

 

Zasady 

ś

wiadczenia  usług  o  charakterze  publicznym  w  tym  prawa  i  obowi

ą

zki 

uczestników  rynku  zostały  okre

ś

lone  w  PE.  W  Raporcie  Krajowym  Prezesa  URE  2005 

zostały  szczegółowo  przedstawione  prawa  i  obowi

ą

zki  uczestników  rynku  oraz  mo

Ŝ

liwo

ś

ci 

ingerowania w sytuacj

ę

 poszczególnych podmiotów przez Prezesa URE. 

Zmianie,  w  stosunku  do  2004  r.  uległa  sytuacja  na  rynku  zielonej  energii.  Od  1 

pa

ź

dziernika  2005  r.  funkcjonuje  w  Polsce  system  wydawania  i  obrotu 

ś

wiadectwami 

pochodzenia.  

Wszystkie  odnawialne 

ź

ródła  energii  (OZE)  s

ą

  zobligowane  do  posiadania  koncesji  na 

wytwarzanie  energii  elektrycznej  (niezale

Ŝ

nie  od  wielko

ś

ci  mocy  zainstalowanej). 

Wiarygodno

ść

  pochodzenia  energii  elektrycznej  z  tego  rodzaju 

ź

ródeł  jest  potwierdzana 

przez  Prezesa  URE  wydawanymi 

ś

wiadectwami  pochodzenia  energii  elektrycznej.  System 

wydawania (a nast

ę

pnie umarzania) 

ś

wiadectw pochodzenia oparty jest o regulacje zawarte 

w  ustawie  –  Prawo  energetyczne  i  w  pełni  funkcjonuje  od  pocz

ą

tku  2005  r.  (art.  9a  i  9e 

ustawy – Prawo energetyczne). 
System 

ś

wiadectw  pochodzenia  energii  elektrycznej  stanowi  regulacj

ę

,  umo

Ŝ

liwiaj

ą

c

ą

 

znakowanie energii elektrycznej pochodz

ą

cej z odnawialnych 

ź

ródeł energii z podziałem na 

nast

ę

puj

ą

ce technologie wytwarzania:  

1)  z elektrowni wodnych oraz wiatrowych; 
2)  ze 

ź

ródeł wytwarzaj

ą

cych energi

ę

 z biomasy oraz biogazu; 

3)  ze słonecznych ogniw fotowoltaicznych; 
4)  za pomoc

ą

 wspólnego spalania paliw kopalnych i biomasy lub biogazu. 

W  krajowym  systemie  energetycznym  system  koncesjonowania  odnawialnych 

ź

ródeł 

energii  oraz 

ś

wiadectw  pochodzenia  energii  elektrycznej  ze 

ź

ródeł  odnawialnych  stanowi 

odpowiednik „zielonych certyfikatów” i jednoznacznie identyfikuje pochodzenie cz

ęś

ci energii 

elektrycznej  zarówno  zu

Ŝ

ywanej  na  potrzeby  własne  wytwórców  jak  i  wprowadzanej  do 

krajowego systemu elektroenergetycznego.  

Ś

wiadectwa  pochodzenia  wydawane  s

ą

  przez  Prezesa  URE  na  podstawie  wniosku 

wytwórcy 

(posiadacza 

koncesji), 

potwierdzonego 

przez 

operatora 

systemu 

elektroenergetycznego  co  do  wielko

ś

ci  produkcji  za  dany  okres  wytwarzania.  Dla  potrzeb 

wydawania 

ś

wiadectw  pochodzenia,  dane  odnosz

ą

  si

ę

  do  ilo

ś

ci  energii  elektrycznej  obj

ę

tej 

ś

wiadectwem pochodzenia dotycz

ą

 ilo

ś

ci energii mierzonej na zaciskach generatora (ogniwa 

fotowoltaicznego,  ogniwa  paliwowego)  lub  wyznaczanej  według  specjalnego  algorytmu 
(procedura rozlicze

ń

) w  przypadku energii elektrycznej pochodz

ą

cej ze wspólnego spalania 

paliw kopalnych z biomas

ą

 lub biogazem.  

 
Liczba odł

ą

cze

ń

 

 

Prezes  URE  nie  prowadzi  monitoringu  w  zakresie  liczy  odł

ą

cze

ń

  spowodowanych 

niepłaceniem rachunków za energi

ę

 elektryczn

ą

. Dane przedstawione w

 

tabeli pochodz

ą

 od 

spółek dystrybucyjnych 

 

Tabela 6 a Ilo

ść

 odł

ą

cze

ń

 odbiorców 

 

Energia elektryczna  

Gaz 

Rok 

Ilo

ść

 

odł

ą

cze

ń

  

Ilo

ść

 odbiorców 

Ilo

ść

 

odł

ą

cze

ń

 

Ilo

ść

 

odbiorców 

2004 

236 012 

15 661 600 

1,5 

46 451 

6 337 536 

0,73 

2005 

239 289 

15 761 619 

1,5 

44 957 

6 386 160 

0,70 

Ź

ródło: URE na podstawie danych ze spółek dystrybucyjnych 

 

background image

 

56 

Poziom cen dla odbiorców ko

ń

cowych 

 

Przedsi

ę

biorstwa energetyczne zobowi

ą

zane s

ą

 do przedkładania Prezesowi URE taryf 

do zatwierdzenia ustalonych przez nie stosownie do zakresu prowadzonej działalno

ś

ci.  

Z  obowi

ą

zku  tego  zwolnienie  s

ą

  przedsi

ę

biorstwa  prowadz

ą

ce  działalno

ść

  w  zakresie 

wytwarzania lub obrotu energi

ą

 elektryczn

ą

 (od 1 lipca 2001 r.). 

Obecnie  wszyscy  odbiorcy  mog

ą

  korzysta

ć

  z  taryf  regulowanych  tzn.  zatwierdzanych 

przez  Prezesa  URE.  Odbiorcy  ko

ń

cowi  korzystaj

ą

cy  z  zasady  TPA  maj

ą

  mo

Ŝ

liwo

ść

 

„powrotu” do taryf regulowanych. 

 

Tabela 6b Regulacja cen dla odbiorców ko

ń

cowych 

Energia elektryczna 

Gaz 

Wyszczególnienie 

N

a

jw

i

ę

k

s

o

d

b

io

rc

y

 

(w

g

 i

lo

ś

c

k

u

p

o

w

a

n

e

e

n

e

rg

ii)

 

M

a

łe

 i

 

ś

re

d

n

ie

 

p

rz

e

d

s

i

ę

b

io

rs

tw

a

 

B

a

rd

z

o

 m

a

łe

 

p

rz

e

d

s

i

ę

b

io

rs

tw

a

 

o

ra

z

 g

o

s

p

o

d

a

rs

tw

a

 

d

o

m

o

w

e

 

E

le

k

tr

o

c

ie

p

ło

w

n

ie

 i

 

e

le

k

tr

o

w

n

ie

 g

a

z

o

w

e

 

N

a

jw

i

ę

k

s

o

d

b

io

rc

y

  

Ś

re

d

n

o

d

b

io

rc

y

 

p

rz

e

m

y

s

ło

w

o

ra

z

 

d

y

s

tr

y

b

u

to

rz

y

 

B

a

rd

z

o

 

m

a

łe

 

p

rz

e

d

s

i

ę

b

io

rs

tw

a

 

o

ra

z

 

g

o

s

p

o

d

a

rs

tw

a

 

d

o

m

o

w

e

 

Regulacja 

taryf 

(T/N) 

odbiorców 

taryfowych 

85 

100 

100 

100  

100 

100 

100 

Mo

Ŝ

liwo

ść

 

powrotu 

do 

taryfikacji 
regulowanej 

Liczba 
sprzedawców 
zobligowanych do 
przedkładania 
taryf 

do 

zatwierdzenia 

14 

14 

14 

37 

Ź

ródło: URE  

 

W tabelach  przedstawiono poziom cen dla grup głównych grup odbiorców stosowanych 

w taryfach przedsi

ę

biorstw oraz ceny energii sprzedawane w ramach TPA. 

 

Tabela 6c  Ceny sprzeda

Ŝ

y energii elektrycznej w spółkach dystrybucyjnych dla 

odbiorców taryfowych w Euro/MWh 

 

2004 

2005 

W tym: 

W tym: 

Ś

rednia 
cena 

sprzeda

Ŝ

Opłata 

za 

energi

ę

 

elektrycz

n

ą

 

Opłata 

przesył

owa 

Ś

rednia 

cena 

sprzeda

Ŝ

Opłata 

za 

energi

ę

 

elektrycz

n

ą

 

Opłata 
przesy

łowa 

Indeksy 

dynamiki 

ś

redniej 

ceny 

sprzeda

Ŝ

energii 

elektrycznej 

obliczone 

wg cen 

polskich w 

zł 

Indeksy 

dynamiki 

ś

redniej 

ceny 

sprzeda

Ŝ

energii 

elektrycznej 

obliczone 
wg cen w 

Euro  

W

y

s

z

c

z

e

g

ó

ln

ie

n

ie

 

Euro/MWh 

Ogółem 
odbiorcy 

58,42 

29,13 

29,29 

67,77 

33,07  34,69 

102,93 

116,00 

Z tego: 

41,73 

26,51 

15,21 

48,26 

30,05  18,21 

102,63 

115,65 

background image

 

57 

odbiorcy na 
WN (grupy A) 
odbiorcy SN 
(grupy B) 

49,18 

27,72 

21,45 

56,48 

31,26  25,22 

101,92 

114,84 

odbiorcy na 
nN (grupy C) 

73,59 

30,44 

43,14 

84,03 

34,37  49,65 

101,34 

114,19 

odbiorcy grup 

68,25 

31,35 

36,89 

79,65 

35,85  43,80 

103,57 

116,70 

W tym: gosp. 
domowe i 
rolne 

68,33 

31,35 

36,98 

79,65 

35,80  43,84 

103,43 

116,57 

Ceny za rok 2004 obliczone wg 

ś

redniego rocznego kursu za rok 2004 ogłoszonego przez Narodowy 

Bank Polski 1 euro = 4,53 zł 
Ceny  za  2005  obliczone  wg 

ś

redniego  rocznego  kursu  za  rok  2005  ogłoszonego  przez  Narodowy 

Bank Polski 1 euro = 4,02 zł  

Ź

ródło: ARE SA  

 

 

Tabela 6d Sprzeda

Ŝ

 energii elektrycznej odbiorcom finalnym przył

ą

czonym do sieci 

wysokiego napi

ę

cia korzystaj

ą

cym z zasady TPA 

Rok 

Odbiorcy 
charakterystyka  

Ilo

ść

 energii 

zakupionej 
przez odbiorców 
korzystaj

ą

cych z 

zasady TPA w 
MWh 

Ś

rednia cena 

energii dla 
odbiorców 
korzystaj

ą

cych z 

zasady TPA 
euro/MWh 

Ś

rednia cena 

energii ustalona 
wynikaj

ą

ca z 

taryfy  
 
euro/MWh 

2004 

Odbiorcy na WN  5 744 878 

25,71 

26,51 

2005 

Odbiorcy na WN  4 254 162 

29,60 

30,05 

Ceny za rok 2004 obliczone wg 

ś

redniego rocznego kursu za rok 2004 ogłoszonego przez Narodowy 

Bank Polski 1 euro = 4,53 zł 
Ceny  za  2005  obliczone  wg 

ś

redniego  rocznego  kursu  za  rok  2005  ogłoszonego  przez  Narodowy 

Bank Polski 1 euro = 4,02 zł  

Ź

ródło: ARE SA  

 

Stosownie  do  Prawa  energetycznego  polegaj

ą

ca  na  wytwarzaniu  paliw  gazowych  nie 

wymaga  uzyskania  koncesji.  Od  dnia  wej

ś

cia  w 

Ŝ

ycie  znowelizowanej  ustawy  Prawo 

energetyczne  przedsi

ę

biorstwa  te  nie  maj

ą

  obowi

ą

zku  przedkładania  Prezesowi  URE  taryf 

do  zatwierdzenia,  co  ma  bezpo

ś

redni  zwi

ą

zek  z  wolnorynkowym  kształtowaniem  cen  tego 

surowca.  W  pozostałym  zakresie  ceny  paliw  gazowych  podlegaj

ą

  regulacji  i  przedstawiaj

ą

 

si

ę

 nast

ę

puj

ą

co: 

 
 

Tabela 6e Ceny dostawy m³ gazu ziemnego z uwzgl

ę

dnieniem podziału na odbiorców  

przesyłowych i dystrybucyjnych [euro/m³] 

Wyszczególnienie 

2004 

2005 

Sie

ć

 przesyłowa * 

0,14 

0,15 

Sie

ć

 dystrybucyjna**, z tego: 

0,22 

0,22 

Odbiorcy o mocy od 10 m³/h 

0,24 

0,24 

Cena - dostawy 
ogółem 

Odbiorcy o mocy powy

Ŝ

ej 10 m³/h 

0,20 

0,20 

Sie

ć

 przesyłowa * 

0,11 

0,12 

Sie

ć

 dystrybucyjna**, z tego: 

0,13 

0,13 

Odbiorcy o mocy od 10 m³/h 

0,14 

0,14 

Cena w obrocie 

Odbiorcy o mocy powy

Ŝ

ej 10 m³/h 

0,12 

0,12 

Stawka 

Sie

ć

 przesyłowa * 

0,02 

0,02 

background image

 

58 

Sie

ć

 dystrybucyjna**, z tego: 

0,09 

0,09 

Odbiorcy o mocy od 10 m³/h 

0,10 

0,10 

przesyłowa 

Odbiorcy o mocy powy

Ŝ

ej 10 m³/h 

0,08 

0,08 

* O ci

ś

nieniu powy

Ŝ

ej 0,5 MPa - zgodnie z podziałem obowi

ą

zuj

ą

cych od 3 maja 2005 r. 

** O ci

ś

nieniu niewy

Ŝ

szym ni

Ŝ

 0,5 MPa 

Ceny netto za rok 2004 według 

ś

redniego wa

Ŝ

onego kursu Euro za rok 2004, ogłaszanego przez NBP 

1 euro=4,53 zł 
Ceny  netto za rok 2005 według 

ś

redniego wa

Ŝ

onego kursu Euro za rok 2005, ogłaszanego przez 

NBP 1 euro = 4,02 zł 

Ź

ródło: URE