background image

ROZPORZ

Ą

DZENIE MINISTRA SPRAW WEWN

Ę

TRZNYCH I 

ADMINISTRACJI

(1)

  

 

z dnia 21 kwietnia 2006 r. 

 

w sprawie ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej budynków, innych obiektów 

budowlanych i terenów 

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpo

Ŝ

arowej (Dz. U. z 

2002 r. Nr 147, poz. 1229, z pó

ź

n. zm.

(2)

 ) zarz

ą

dza si

ę

, co nast

ę

puje:  

Rozdział 1

 

 

Przepisy ogólne 

§ 1. 1. Rozporz

ą

dzenie okre

ś

la sposoby i warunki ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej budynków, innych 

obiektów budowlanych i terenów, zwanych dalej „obiektami”.  

2. Dopuszcza si

ę

 stosowanie rozwi

ą

za

ń

 zamiennych w stosunku do wymienionych w    § 15 i 20 

orazw§ 23 ust. 1 i 2, § 24 ust. 1, § 25 ust. 1 i§ 34 ust. 1 w przypadkach szczególnie uzasadnionych 
lokalnymi uwarunkowaniami, w uzgodnieniu z wła

ś

ciwym miejscowo komendantem wojewódzkim 

Pa

ń

stwowej Stra

Ŝ

y Po

Ŝ

arnej, wskazanych w ekspertyzie technicznej rzeczoznawcy do spraw zabezpiecze

ń

 

przeciwpo

Ŝ

arowych, je

Ŝ

eli zapewni

ą

 one niepogorszenie warunków ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej obiektu.  

§ 2. 1. Ilekro

ć

 w rozporz

ą

dzeniu jest mowa o:  

1) materiałach niebezpiecznych po

Ŝ

arowo - rozumie si

ę

 przez to nast

ę

puj

ą

ce materiały niebezpieczne:  

a) gazy palne,  
b) ciecze palne o temperaturze zapłonu poni

Ŝ

ej 328,15 K (55°C),  

c) materiały wytwarzaj

ą

ce w zetkni

ę

ciu z wod

ą

 gazy palne,  

d) materiały zapalaj

ą

ce si

ę

 samorzutnie na powietrzu,  

e) materiały wybuchowe i pirotechniczne,  
f) materiały ulegaj

ą

ce samorzutnemu rozkładowi lub polimeryzacji,  

g) materiały maj

ą

ce skłonno

ś

ci do samozapalenia;  

2) pasie przeciwpo

Ŝ

arowym - rozumie si

ę

 przez to system drzewostanów ró

Ŝ

nej szeroko

ś

ci poddanych 

specjalnym zabiegom gospodarczym i porz

ą

dkowym lub powierzchni wylesionych i oczyszczonych 

do warstwy mineralnej;  

3) strefie po

Ŝ

arowej składowiska - rozumie si

ę

 przez to powierzchni

ę

 składowiska oddzielon

ą

 od 

budynków, innych obiektów budowlanych i składowisk, w sposób okre

ś

lony dla budynków 

magazynowych - wolnym pasem terenu o szeroko

ś

ci nie mniejszej ni

Ŝ

 dopuszczalna lub 

ś

cian

ą

 

oddzielenia przeciwpo

Ŝ

arowego o wysoko

ś

ci przekraczaj

ą

cej poziom składowania co najmniej o 0,5 

m i klasie odporno

ś

ci ogniowej nie mniejszej ni

Ŝ

 REI 120;  

4) strefie zagro

Ŝ

enia wybuchem - rozumie si

ę

 przez to przestrze

ń

, w której mo

Ŝ

e wyst

ę

powa

ć

 

mieszanina wybuchowa substancji palnych z powietrzem lub innymi gazami utleniaj

ą

cymi, o st

ęŜ

eniu 

zawartym mi

ę

dzy doln

ą

 i górn

ą

 granic

ą

 wybuchowo

ś

ci;  

5) technicznych 

ś

rodkach zabezpieczenia przeciwpo

Ŝ

arowego - rozumie si

ę

 przez to urz

ą

dzenia, 

sprz

ę

t, instalacje i rozwi

ą

zania budowlane słu

Ŝą

ce zapobieganiu powstawania i rozprzestrzeniania 

si

ę

 po

Ŝ

arów;  

6) terenie przyległym - rozumie si

ę

 przez to pas terenu wokół obiektu, o szeroko

ś

ci równej minimalnej 

dopuszczalnej odległo

ś

ci od innych obiektów z uwagi na wymagania bezpiecze

ń

stwa po

Ŝ

arowego 

okre

ś

lone w przepisach rozporz

ą

dzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie 

warunków technicznych, jakim powinny odpowiada

ć

 budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 

690, z 2003 r. Nr 33, poz. 270 oraz z 2004 r. Nr 109, poz. 1156), zwanych dalej „przepisami 
techniczno-budowlanymi”
;  

7) urz

ą

dzeniach przeciwpo

Ŝ

arowych - rozumie si

ę

 przez to urz

ą

dzenia (stałe lub półstałe, uruchamiane 

r

ę

cznie lub samoczynnie) słu

Ŝą

ce do wykrywania i zwalczania po

Ŝ

aru lub ograniczania jego skutków, 

a w szczególno

ś

ci: stałe i półstałe urz

ą

dzenia ga

ś

nicze i zabezpieczaj

ą

ce, urz

ą

dzenia wchodz

ą

ce w 

skład d

ź

wi

ę

kowego systemu ostrzegawczego i systemu sygnalizacji po

Ŝ

arowej, w tym urz

ą

dzenia 

sygnalizacyjno-alarmowe, urz

ą

dzenia odbiorcze alarmów po

Ŝ

arowych i urz

ą

dzenia odbiorcze 

sygnałów uszkodzeniowych, instalacje o

ś

wietlenia ewakuacyjnego, hydranty i zawory hydrantowe, 

pompy w pompowniach przeciwpo

Ŝ

arowych, przeciwpo

Ŝ

arowe klapy odcinaj

ą

ce, urz

ą

dzenia 

oddymiaj

ą

ce, urz

ą

dzenia zabezpieczaj

ą

ce przed wybuchem, oraz drzwi i bramy przeciwpo

Ŝ

arowe, o 

background image

ile s

ą

 wyposa

Ŝ

one w systemy sterowania;  

8) zabezpieczeniu przed zadymieniem dróg ewakuacyjnych - rozumie si

ę

 przez to zabezpieczenie 

przed utrzymywaniem si

ę

 na drogach ewakuacyjnych dymu w ilo

ś

ci, która ze wzgl

ę

du na 

ograniczenie widoczno

ś

ci lub toksyczno

ść

 uniemo

Ŝ

liwiłaby bezpieczn

ą

 ewakuacj

ę

;  

9) zagro

Ŝ

eniu wybuchem - rozumie si

ę

 przez to mo

Ŝ

liwo

ść

 tworzenia przez palne gazy, pary palnych 

cieczy, pyły lub włókna palnych ciał stałych, w ró

Ŝ

nych warunkach, mieszanin z powietrzem, które 

pod wpływem czynnika inicjuj

ą

cego zapłon (iskra, łuk elektryczny lub przekroczenie temperatury 

samozapłonu) wybuchaj

ą

, czyli ulegaj

ą

 gwałtownemu spalaniu poł

ą

czonemu ze wzrostem ci

ś

nienia;  

10) zaworze hydrantowym - rozumie si

ę

 przez to r

ę

czny zawór odcinaj

ą

cy umieszczony na instalacji 

wodoci

ą

gowej przeciwpo

Ŝ

arowej, wyposa

Ŝ

ony w nasad

ę

 52 umo

Ŝ

liwiaj

ą

c

ą

 podł

ą

czenie w

ęŜ

po

Ŝ

arniczych;  

11) pompowni przeciwpo

Ŝ

arowej - rozumie si

ę

 przez to pompowni

ę

 zasilaj

ą

c

ą

 w wod

ę

 instalacj

ę

 lub 

sie

ć

 wodoci

ą

gow

ą

 przeciwpo

Ŝ

arow

ą

.  

2. Ilekro

ć

 w rozporz

ą

dzeniu s

ą

 u

Ŝ

yte okre

ś

lenia dotycz

ą

ce:  

1) budynków - nale

Ŝ

y przez to rozumie

ć

 okre

ś

lenia zawarte w § 3 pkt 4-6,  

2) kategorii zagro

Ŝ

enia ludzi - nale

Ŝ

y przez to rozumie

ć

 okre

ś

lenia zawarte w § 209 ust. 2,  

3) stref po

Ŝ

arowych - nale

Ŝ

y przez to rozumie

ć

 okre

ś

lenie zawarte w § 226 ust. 1 i 2,  

4) kondygnacji - nale

Ŝ

y przez to rozumie

ć

 okre

ś

lenia zawarte w § 3 pkt 16-18,  

5) grup wysoko

ś

ci - nale

Ŝ

y przez to rozumie

ć

 okre

ś

lenia zawarte w § 8  

- rozporz

ą

dzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim 

powinny odpowiada

ć

 budynki i ich usytuowanie.  

§ 3. 1. Urz

ą

dzenia przeciwpo

Ŝ

arowe w obiekcie powinny by

ć

 wykonane zgodnie z projektem 

uzgodnionym pod wzgl

ę

dem ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej przez rzeczoznawc

ę

 do spraw zabezpiecze

ń

 

przeciwpo

Ŝ

arowych, a warunkiem dopuszczenia do ich u

Ŝ

ytkowania jest przeprowadzenie odpowiednich dla 

danego urz

ą

dzenia prób i bada

ń

, potwierdzaj

ą

cych prawidłowo

ść

 ich działania.  

2. Urz

ą

dzenia przeciwpo

Ŝ

arowe i ga

ś

nice powinny by

ć

 poddawane przegl

ą

dom technicznym i 

czynno

ś

ciom konserwacyjnym zgodnie z zasadami okre

ś

lonymi w Polskich Normach dotycz

ą

cych urz

ą

dze

ń

 

przeciwpo

Ŝ

arowych i ga

ś

nic, w odno

ś

nej dokumentacji techniczno-ruchowej oraz instrukcjach obsługi.  

3. Przegl

ą

dy techniczne i czynno

ś

ci konserwacyjne, o których mowa w ust. 2, powinny by

ć

 

przeprowadzane w okresach i w sposób zgodny z instrukcj

ą

 ustalon

ą

 przez producenta, nie rzadziej jednak 

ni

Ŝ

 raz w roku.  

4. W

ęŜ

e stanowi

ą

ce wyposa

Ŝ

enie hydrantów wewn

ę

trznych powinny by

ć

 raz na 5 lat poddawane 

próbie ci

ś

nieniowej na maksymalne ci

ś

nienie robocze, zgodnie z Polsk

ą

 Norm

ą

 dotycz

ą

c

ą

 konserwacji 

hydrantów wewn

ę

trznych.  

Rozdział 2

 

 

Czynno

ś

ci zabronione i obowi

ą

zki w zakresie ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej 

§ 4. 1. W obiektach oraz na terenach przyległych do nich jest zabronione wykonywanie czynno

ś

ci, które 

mog

ą

 spowodowa

ć

 po

Ŝ

ar, jego rozprzestrzenianie si

ę

, utrudnienie prowadzenia działania ratowniczego lub 

ewakuacji:  

1) u

Ŝ

ywanie otwartego ognia, palenie tytoniu i stosowanie innych czynników mog

ą

cych zainicjowa

ć

 

zapłon wyst

ę

puj

ą

cych materiałów:  

a) w strefie zagro

Ŝ

enia wybuchem, z wyj

ą

tkiem urz

ą

dze

ń

 przeznaczonych do tego celu, 

spełniaj

ą

cych wymagania rozporz

ą

dzenia Ministra Gospodarki z dnia 22 grudnia 2005 r. w 

sprawie zasadniczych wymaga

ń

 dla urz

ą

dze

ń

 i systemów ochronnych przeznaczonych do 

u

Ŝ

ytku w przestrzeniach zagro

Ŝ

onych wybuchem (Dz. U. Nr 263, poz. 2203),  

b) w miejscach wyst

ę

powania materiałów niebezpiecznych po

Ŝ

arowo,  

c) w miejscach wyst

ę

powania innych materiałów palnych, okre

ś

lonych przez wła

ś

ciciela lub 

zarz

ą

dc

ę

 i oznakowanych zgodnie z Polskimi Normami dotycz

ą

cymi znaków bezpiecze

ń

stwa;  

2) u

Ŝ

ytkowanie instalacji, urz

ą

dze

ń

 i narz

ę

dzi niesprawnych technicznie lub w sposób niezgodny z 

przeznaczeniem albo warunkami okre

ś

lonymi przez producenta b

ą

d

ź

 niepoddawanych okresowym 

kontrolom, o zakresie i cz

ę

stotliwo

ś

ci wynikaj

ą

cej z przepisów prawa budowlanego, je

Ŝ

eli mo

Ŝ

e si

ę

 to 

przyczyni

ć

 do powstania po

Ŝ

aru, wybuchu lub rozprzestrzenienia ognia;  

3) gara

Ŝ

owanie pojazdów silnikowych w obiektach i pomieszczeniach nieprzeznaczonych do tego celu, 

je

Ŝ

eli nie opró

Ŝ

niono zbiornika paliwa pojazdu i nie odł

ą

czono na stałe zasilania akumulatorowego 

pojazdu;  

4) rozgrzewanie za pomoc

ą

 otwartego ognia smoły i innych materiałów w odległo

ś

ci mniejszej ni

Ŝ

 5 m 

od obiektu, przyległego do niego składowiska lub placu składowego z materiałami palnymi, przy czym 
jest dopuszczalne wykonywanie tych czynno

ś

ci na dachach o konstrukcji i pokryciu niepalnym w 

budowanych obiektach, a w pozostałych, je

Ŝ

eli zostan

ą

 zastosowane odpowiednie, przeznaczone do 

background image

tego celu podgrzewacze;  

5) rozpalanie ognisk lub wysypywanie gor

ą

cego popiołu i 

Ŝ

u

Ŝ

la, w miejscu umo

Ŝ

liwiaj

ą

cym zapalenie 

si

ę

 materiałów palnych albo s

ą

siednich obiektów oraz w mniejszej odległo

ś

ci od tych obiektów ni

Ŝ

 10 

m;  

6) składowanie poza budynkami, w odległo

ś

ci mniejszej ni

Ŝ

 4 m od granicy działki, materiałów palnych, 

w tym pozostało

ś

ci ro

ś

linnych, gał

ę

zi i chrustu;  

7) u

Ŝ

ytkowanie elektrycznych urz

ą

dze

ń

 ogrzewczych ustawionych bezpo

ś

rednio na podło

Ŝ

u palnym, z 

wyj

ą

tkiem urz

ą

dze

ń

 eksploatowanych zgodnie z warunkami okre

ś

lonymi przez producenta;  

8) przechowywanie materiałów palnych oraz stosowanie elementów wystroju i wyposa

Ŝ

enia wn

ę

trz z 

materiałów palnych w odległo

ś

ci mniejszej ni

Ŝ

 0,5 m od:  

a) urz

ą

dze

ń

 i instalacji, których powierzchnie zewn

ę

trzne mog

ą

 nagrzewa

ć

 si

ę

 do temperatury 

przekraczaj

ą

cej 373,15 K (100 °C),  

b) linii kablowych o napi

ę

ciu powy

Ŝ

ej 1 kV, przewodów uziemiaj

ą

cych oraz przewodów 

odprowadzaj

ą

cych instalacji piorunochronnej oraz czynnych rozdzielnic pr

ą

du elektrycznego, 

przewodów elektrycznych siłowych i gniazd wtykowych siłowych o napi

ę

ciu powy

Ŝ

ej 400 V;  

9) stosowanie na osłony punktów 

ś

wietlnych materiałów palnych, z wyj

ą

tkiem materiałów trudno 

zapalnych i niezapalnych, je

Ŝ

eli zostan

ą

 umieszczone w odległo

ś

ci co najmniej 0,05 m od 

Ŝ

arówki;  

10) instalowanie opraw o

ś

wietleniowych oraz osprz

ę

tu instalacji elektrycznych, jak wył

ą

czniki, 

przeł

ą

czniki, gniazda wtyczkowe, bezpo

ś

rednio na podło

Ŝ

u palnym, je

Ŝ

eli ich konstrukcja nie 

zabezpiecza podło

Ŝ

a przed zapaleniem;  

11) składowanie materiałów palnych na drogach komunikacji ogólnej słu

Ŝą

cych ewakuacji lub 

umieszczanie przedmiotów na tych drogach w sposób zmniejszaj

ą

cy ich szeroko

ść

 albo wysoko

ść

 

poni

Ŝ

ej wymaganych warto

ś

ci;  

12) składowanie materiałów palnych na nieu

Ŝ

ytkowych poddaszach oraz na drogach komunikacji 

ogólnej w piwnicach;  

13) zamykanie drzwi ewakuacyjnych w sposób uniemo

Ŝ

liwiaj

ą

cy ich natychmiastowe u

Ŝ

ycie;  

14) lokalizowanie elementów wystroju wn

ę

trz, instalacji i urz

ą

dze

ń

 w sposób zmniejszaj

ą

cy wymiary 

drogi ewakuacyjnej poni

Ŝ

ej warto

ś

ci wymaganych w przepisach techniczno-budowlanych;  

15) wykorzystywanie drogi ewakuacyjnej z sali widowiskowej lub innej o podobnym przeznaczeniu, w 

której nast

ę

puje jednoczesna wymiana publiczno

ś

ci (u

Ŝ

ytkowników), jako miejsca oczekiwania na 

wej

ś

cie do tej sali;  

16) uniemo

Ŝ

liwianie lub ograniczanie dost

ę

pu do:  

a) ga

ś

nic i urz

ą

dze

ń

 przeciwpo

Ŝ

arowych,  

b) przeciwwybuchowych urz

ą

dze

ń

 odci

ąŜ

aj

ą

cych,  

c) 

ź

ródeł wody do celów przeciwpo

Ŝ

arowych,  

d) urz

ą

dze

ń

 uruchamiaj

ą

cych instalacje ga

ś

nicze i steruj

ą

cych takimi instalacjami oraz innymi 

instalacjami wpływaj

ą

cymi na stan bezpiecze

ń

stwa po

Ŝ

arowego obiektu,  

e) wyj

ść

 ewakuacyjnych albo okien dla ekip ratowniczych,  

f) wył

ą

czników i tablic rozdzielczych pr

ą

du elektrycznego oraz kurków głównych instalacji 

gazowej;  

17) napełnianie gazem płynnym butli na stacjach paliw, stacjach gazu płynnego i w innych obiektach 

nieprzeznaczonych do tego celu oraz nieumieszczenie na stacji na odmierzaczu gazu płynnego 
informacji o nienapełnianiu butli.  

2. Wła

ś

ciciele, zarz

ą

dcy lub u

Ŝ

ytkownicy budynków oraz placów składowych i wiat, z wyj

ą

tkiem 

budynków mieszkalnych jednorodzinnych:  

1) utrzymuj

ą

 urz

ą

dzenia przeciwpo

Ŝ

arowe i ga

ś

nice w stanie pełnej sprawno

ś

ci technicznej i 

funkcjonalnej;  

2) wyposa

Ŝ

aj

ą

 obiekty, zgodnie z wymaganiami przepisów techniczno-budowlanych, w 

przeciwpo

Ŝ

arowe wył

ą

czniki pr

ą

du;  

3) umieszczaj

ą

 w widocznych miejscach instrukcje post

ę

powania na wypadek po

Ŝ

aru wraz z wykazem 

telefonów alarmowych;  

4) oznakowuj

ą

, znakami zgodnymi z Polskimi Normami dotycz

ą

cymi znaków bezpiecze

ń

stwa:  

a) drogi ewakuacyjne (z wył

ą

czeniem budynków mieszkalnych) oraz pomieszczenia, w których w 

my

ś

l przepisów techniczno-budowlanych wymagane s

ą

 co najmniej dwa wyj

ś

cia ewakuacyjne, w 

sposób zapewniaj

ą

cy dostarczenie informacji niezb

ę

dnych do ewakuacji,  

b) miejsca usytuowania urz

ą

dze

ń

 przeciwpo

Ŝ

arowych i ga

ś

nic,  

c) miejsca usytuowania elementów steruj

ą

cych urz

ą

dzeniami przeciwpo

Ŝ

arowymi,  

d) miejsca usytuowania przeciwpo

Ŝ

arowych wył

ą

czników pr

ą

du, kurków głównych instalacji 

gazowej oraz materiałów niebezpiecznych po

Ŝ

arowo,  

e) pomieszczenia, w których wyst

ę

puj

ą

 materiały niebezpieczne po

Ŝ

arowo,  

f) drabiny ewakuacyjne, r

ę

kawy ratownicze, pojemniki z maskami ucieczkowymi, miejsca zbiórki do 

ewakuacji, miejsca lokalizacji kluczy do wyj

ść

 ewakuacyjnych,  

g) d

ź

wigi dla ekip ratowniczych (przeciwpo

Ŝ

arowych),  

h) przeciwpo

Ŝ

arowe zbiorniki wodne.  

background image

3. Wokół placów składowych, składowisk przy obiektach oraz obiektach tymczasowych o konstrukcji 

palnej powinien by

ć

 zachowany pas ochronny o szeroko

ś

ci minimum 2 m i nawierzchni z materiałów 

niepalnych lub gruntowej oczyszczonej.  

4. Składowanie materiałów palnych pod 

ś

cianami obiektu zwi

ą

zanych z jego funkcj

ą

, z wyj

ą

tkiem 

materiałów niebezpiecznych po

Ŝ

arowo, jest dopuszczalne pod warunkiem:  

1) nieprzekroczenia maksymalnej powierzchni strefy po

Ŝ

arowej, okre

ś

lonej dla tego obiektu;  

2) zachowania dost

ę

pu do obiektu na wypadek działa

ń

 ratowniczych;  

3) nienaruszenia minimalnej odległo

ś

ci od obiektów s

ą

siednich, wymaganej z uwagi na bezpiecze

ń

stwo 

po

Ŝ

arowe.  

§ 5. Wła

ś

ciciele lub zarz

ą

dcy terenów utrzymuj

ą

 znajduj

ą

ce si

ę

 na nich drogi po

Ŝ

arowe w stanie 

umo

Ŝ

liwiaj

ą

cym wykorzystanie tych dróg przez pojazdy jednostek ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej, zgodnie z 

warunkami okre

ś

lonymi w przepisach dotycz

ą

cych przeciwpo

Ŝ

arowego zaopatrzenia w wod

ę

 oraz dróg 

po

Ŝ

arowych. 

§ 6. 1. Wła

ś

ciciele, zarz

ą

dcy lub u

Ŝ

ytkownicy obiektów b

ą

d

ź

 ich cz

ęś

ci stanowi

ą

cych odr

ę

bne strefy 

po

Ŝ

arowe, przeznaczonych do wykonywania funkcji u

Ŝ

yteczno

ś

ci publicznej, zamieszkania zbiorowego, 

produkcyjnych, magazynowych oraz inwentarskich, opracowuj

ą

 instrukcje bezpiecze

ń

stwa po

Ŝ

arowego 

zawieraj

ą

ce:  

1) warunki ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej, wynikaj

ą

ce z przeznaczenia obiektu, sposobu u

Ŝ

ytkowania, 

prowadzonego procesu technologicznego i jego warunków technicznych, w tym zagro

Ŝ

enia 

wybuchem;  

2) sposób poddawania przegl

ą

dom technicznym i czynno

ś

ciom konserwacyjnym stosowanych w 

obiekcie urz

ą

dze

ń

 przeciwpo

Ŝ

arowych i ga

ś

nic;  

3) sposoby post

ę

powania na wypadek po

Ŝ

aru i innego zagro

Ŝ

enia;  

4) sposoby wykonywania prac niebezpiecznych pod wzgl

ę

dem po

Ŝ

arowym, je

Ŝ

eli takie prace s

ą

 

przewidywane;  

5) sposoby praktycznego sprawdzania organizacji i warunków ewakuacji ludzi;  
6) sposoby zaznajamiania u

Ŝ

ytkowników obiektu z tre

ś

ci

ą

 przedmiotowej instrukcji oraz z przepisami 

przeciwpo

Ŝ

arowymi.  

2. Dopuszcza si

ę

, aby instrukcja, o której mowa w ust. 1, stanowiła w obiektach produkcyjnych i 

magazynowych cz

ęść

 instrukcji technologiczno-ruchowej, a w obiektach znajduj

ą

cych si

ę

 na terenach 

zamkni

ę

tych, słu

Ŝą

cych obronno

ś

ci pa

ń

stwa - cz

ęść

 planu ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej i działa

ń

 

ratowniczych.  

3. Instrukcja bezpiecze

ń

stwa po

Ŝ

arowego powinna by

ć

 poddawana okresowej aktualizacji, co najmniej 

raz na dwa lata, a tak

Ŝ

e po takich zmianach sposobu u

Ŝ

ytkowania obiektu lub procesu technologicznego, 

które wpływaj

ą

 na zmian

ę

 warunków ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej.  

4. Instrukcje bezpiecze

ń

stwa po

Ŝ

arowego nie s

ą

 wymagane dla obiektów lub ich cz

ęś

ci, o których 

mowa w ust. 1, je

Ŝ

eli nie wyst

ę

puje w nich strefa zagro

Ŝ

enia wybuchem, a ponadto:  

1) kubatura brutto budynku lub jego cz

ęś

ci stanowi

ą

cej odr

ę

bn

ą

 stref

ę

 po

Ŝ

arow

ą

 nie przekracza 1 000 

m3, z zastrze

Ŝ

eniem pkt 2;  

2) kubatura brutto budynku inwentarskiego nie przekracza 1 500 m3;  
3) powierzchnia strefy po

Ŝ

arowej obiektu innego ni

Ŝ

 budynek nie przekracza 1 000 m2.  

Rozdział 3

 

 

Materiały niebezpieczne 

§ 7. 1. Przy u

Ŝ

ywaniu lub przechowywaniu materiałów niebezpiecznych nale

Ŝ

y:  

1) wszystkie czynno

ś

ci zwi

ą

zane z wytwarzaniem, przetwarzaniem, obróbk

ą

, transportem lub 

składowaniem materiałów niebezpiecznych wykonywa

ć

 zgodnie z warunkami ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej okre

ś

lonymi w instrukcji bezpiecze

ń

stwa po

Ŝ

arowego, o której mowa w § 6, lub 

według wskaza

ń

 ich producenta;  

2) utrzymywa

ć

 ilo

ść

 materiału niebezpiecznego znajduj

ą

cego si

ę

 na stanowisku pracy nie wi

ę

ksz

ą

 ni

Ŝ

 

dobowe zapotrzebowanie lub dobowa produkcja, je

Ŝ

eli przepisy szczególne nie stanowi

ą

 inaczej;  

3) przechowywa

ć

 zapas materiałów niebezpiecznych przekraczaj

ą

cy wielko

ść

 okre

ś

lon

ą

 w pkt 2 w 

oddzielnym magazynie przystosowanym do takiego celu;  

4) przechowywa

ć

 materiały niebezpieczne w sposób uniemo

Ŝ

liwiaj

ą

cy powstanie po

Ŝ

aru lub wybuchu 

w nast

ę

pstwie procesu składowania lub wskutek wzajemnego oddziaływania;  

5) przechowywa

ć

 ciecze o temperaturze zapłonu poni

Ŝ

ej 328,15 K (55 °C) wył

ą

cznie w pojemnikach, 

urz

ą

dzeniach i instalacjach przystosowanych do tego celu, wykonanych z materiałów co najmniej 

trudno zapalnych, odprowadzaj

ą

cych ładunki elektryczno

ś

ci statycznej, wyposa

Ŝ

onych w szczelne 

background image

zamkni

ę

cia i zabezpieczonych przed stłuczeniem.  

2. Podczas przechowywania cieczy o temperaturze zapłonu poni

Ŝ

ej 328,15 K (55 °C) w budynkach, w 

strefach po

Ŝ

arowych zaliczonych do kategorii zagro

Ŝ

enia ludzi:  

1) w jednej strefie po

Ŝ

arowej, zakwalifikowanej do kategorii zagro

Ŝ

enia ludzi innej ni

Ŝ

 ZL IV oraz o 

przeznaczeniu innym ni

Ŝ

 handlowo-usługowe, jest dopuszczalne przechowywanie do 10 dm3 cieczy 

o temperaturze zapłonu poni

Ŝ

ej 294,15 K (21 °C) oraz 50 dm3 cieczy o temperatur ze zapłonu 

294,15÷328,15 K (21÷55 °C), a w mieszkaniach odpowi ednio 5 i 20 dm3  
cieczy;  

2) w pomieszczeniach handlowo-usługowych jest dopuszczalne przechowywanie cieczy o 

temperaturze zapłonu do 328,15 K (55 °C) w takiej i lo

ś

ci, 

Ŝ

e g

ę

sto

ść

 obci

ąŜ

enia ogniowego 

stworzona przez te ciecze nie przekroczy 500 MJ/m2;  

3) w pomieszczeniach handlowo-usługowych stanowi

ą

cych odr

ę

bn

ą

 stref

ę

 po

Ŝ

arow

ą

 jest dopuszczalne 

przechowywanie cieczy palnych w ilo

ś

ciach wi

ę

kszych ni

Ŝ

 okre

ś

lone w pkt 2, pod warunkiem 

spełniania przez te pomieszczenia wymaga

ń

 techniczno-budowlanych dotycz

ą

cych stref po

Ŝ

arowych 

produkcyjnych i magazynowych;  

4) w pomieszczeniach handlowo-usługowych ciecze palne powinny by

ć

 przechowywane w szczelnych 

naczyniach, zabezpieczonych przed stłuczeniem, a ich sprzeda

Ŝ

 nale

Ŝ

y prowadzi

ć

 bez rozlewania.  

3. Podczas przechowywania cieczy o temperaturze zapłonu poni

Ŝ

ej 373,15 K (100 °C) w gara

Ŝ

ach:  

1) ciecze te powinny by

ć

 przechowywane w naczyniach metalowych lub innych dopuszczonych do tego 

celu, posiadaj

ą

cych szczelne zamkni

ę

cia;  

2) o powierzchni powy

Ŝ

ej 100 m2 przechowywanie tych cieczy jest dopuszczalne jedynie wtedy, gdy s

ą

 

niezb

ę

dne przy eksploatacji pojazdu i s

ą

 przechowywane w jednostkowych opakowaniach 

stosowanych w handlu detalicznym;  

3) nie jest dopuszczalne przelewanie paliwa oraz napełnianie nim zbiorników paliwa w pojazdach;  
4) wolno stoj

ą

cych wykonanych z materiałów niepalnych o powierzchni do 100 m2 jest dopuszczalne 

przechowywanie 200 dm3 cieczy o temperaturze zapłonu poni

Ŝ

ej 328,15 K (55 °C);  

5) o powierzchni do 100 m2 innych ni

Ŝ

 wymienione w pkt 4 jest dopuszczalne przechowywanie 20 dm3 

cieczy o temperaturze zapłonu poni

Ŝ

ej 294,15 K (21 °C) lub 60 dm3 cieczy o temperaturz e zapłonu 

294,15÷373,15 K (21÷100 °C).  

4. Materiały niebezpieczne po

Ŝ

arowo nie powinny by

ć

 przechowywane w pomieszczeniach 

piwnicznych, na poddaszach i strychach, w obr

ę

bie klatek schodowych i korytarzy oraz w innych 

pomieszczeniach ogólnie dost

ę

pnych, jak równie

Ŝ

 na tarasach, balkonach i loggiach.  

5. W strefie po

Ŝ

arowej, obejmuj

ą

cej tymczasowy obiekt budowlany lub teren, okre

ś

lanej tak jak strefa 

po

Ŝ

arowa składowiska, dopuszcza si

ę

 u

Ŝ

ytkowanie nie wi

ę

cej ni

Ŝ

 dwóch butli z gazem płynnym, o 

zawarto

ś

ci gazu do 11 kg ka

Ŝ

da, przy czym ograniczenie to nie dotyczy butli turystycznych o zawarto

ś

ci 

gazu do 5 kg.  

§ 8. 1. Pomieszczenia magazynowe przeznaczone do składowania gazów palnych lub karbidu powinny 

spełnia

ć

 wymagania okre

ś

lone dla pomieszcze

ń

 zagro

Ŝ

onych wybuchem.  

2. Pomieszczenie magazynowe butli z gazami palnymi nale

Ŝ

y chroni

ć

 przed ogrzaniem do temperatury 

przekraczaj

ą

cej 308,15 K (35 °C).  

3. Dopuszcza si

ę

 sytuowanie na zewn

ą

trz budynków produkcyjnych i magazynowych, w miejscu 

obudowanym z trzech stron pełnymi 

ś

cianami o klasie odporno

ś

ci ogniowej co najmniej REI 120, do dwóch 

wi

ą

zek butli z gazem palnym, zawieraj

ą

cych maksymalnie po 16 butli ka

Ŝ

da, poł

ą

czonych wspólnym 

kolektorem ze stacjami rozpr

ęŜ

ania.  

4. Je

Ŝ

eli butle, o których mowa w ust. 3, zawieraj

ą

 gaz płynny, to powinny by

ć

 oddalone od najbli

Ŝ

szych 

studzienek lub innych zagł

ę

bie

ń

 terenu oraz otworów do pomieszcze

ń

 z podłog

ą

 znajduj

ą

c

ą

 si

ę

 poni

Ŝ

ej 

przyległego terenu o co najmniej 3 m.  

§ 9. 1. Butle przeznaczone do przechowywania i transportu gazów palnych powinny by

ć

 oznakowane 

zgodnie z Polskimi Normami dotycz

ą

cymi znaków bezpiecze

ń

stwa oraz barw rozpoznawczych i 

znakowania.  

2. Butle z gazami palnymi nale

Ŝ

y przechowywa

ć

 w pomieszczeniach przeznaczonych wył

ą

cznie do 

tego celu.  

3. Dopuszcza si

ę

 magazynowanie w jednym pomieszczeniu:  

1) butli z gazami palnymi oraz z gazami niepalnymi, nietruj

ą

cymi, z wyj

ą

tkiem gazów utleniaj

ą

cych;  

2) butli opró

Ŝ

nionych z butlami napełnionymi gazem palnym, pod warunkiem ich oddzielnego 

ustawienia.  

4. Butle z gazami palnymi - pełne lub opró

Ŝ

nione, posiadaj

ą

ce stopy nale

Ŝ

y ustawia

ć

 jednowarstwowo 

w pozycji pionowej, segreguj

ą

c je według zawarto

ś

ci.  

5. Butle z gazami palnymi nieposiadaj

ą

ce stóp nale

Ŝ

y magazynowa

ć

 w drewnianych ramach w pozycji 

poziomej; dopuszcza si

ę

 układanie butli w stosy o wysoko

ś

ci do 1,5 m.  

6. Butle nale

Ŝ

y zabezpieczy

ć

 przed upadkiem, stosuj

ą

c bariery, przegrody lub inne 

ś

rodki ochronne, a 

zawory butli zabezpieczy

ć

 kołpakami.  

background image

§ 10. 1. W punktach sprzeda

Ŝ

y przyborów gazowych dopuszcza si

ę

 składowanie gazu płynnego w 

butlach o ł

ą

cznej masie gazu do 70 kg.  

2. W handlowej sieci detalicznej, poza stacjami paliw, dopuszcza si

ę

 składowanie butli w kontenerach o 

konstrukcji a

Ŝ

urowej. Kontenery te, o ł

ą

cznej masie gazu w butlach do 440 kg, powinny by

ć

 ustawiane w 

odległo

ś

ci co najmniej:  

1) od budynków u

Ŝ

yteczno

ś

ci publicznej, zamieszkania zbiorowego i mieszkalnych, a tak

Ŝ

e od innych 

budynków, je

Ŝ

eli ich konstrukcja wykonana jest z elementów palnych - 8 m;  

2) od pozostałych budynków, od studzienek i innych zagł

ę

bie

ń

 terenu oraz od granicy działki - 3 m.  

3. Dopuszcza si

ę

 składowanie butli w kontenerach przy 

ś

cianie budynku o klasie odporno

ś

ci ogniowej 

co najmniej REI 120, w odległo

ś

ci co najmniej 2 m w poziomie i 9 m w pionie od znajduj

ą

cych si

ę

 w niej 

otworów okiennych i drzwiowych.  

4. Magazyny i rozlewnie gazu płynnego powinny by

ć

 wyposa

Ŝ

one w urz

ą

dzenia i instalacje spełniaj

ą

ce 

wymagania okre

ś

lone w rozporz

ą

dzeniu Ministra Gospodarki z dnia 21 listopada 2005 r. w sprawie 

warunków technicznych, jakim powinny odpowiada

ć

 bazy i stacje paliw płynnych, ruroci

ą

gi przesyłowe 

dalekosi

ęŜ

ne słu

Ŝą

ce do transportu ropy naftowej i produktów naftowych i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 243, 

poz. 2063).  

Rozdział 4

 

 

Ewakuacja 

§ 11. 1. Z ka

Ŝ

dego miejsca przeznaczonego na pobyt ludzi w obiekcie powinny by

ć

 zapewnione 

odpowiednie warunki ewakuacji, zapewniaj

ą

ce mo

Ŝ

liwo

ść

 szybkiego i bezpiecznego opuszczenia strefy 

zagro

Ŝ

onej lub obj

ę

tej po

Ŝ

arem, dostosowane do liczby i stanu sprawno

ś

ci osób przebywaj

ą

cych w obiekcie 

oraz jego funkcji, konstrukcji i wymiarów, a tak

Ŝ

e by

ć

 zastosowane techniczne 

ś

rodki zabezpieczenia 

przeciwpo

Ŝ

arowego, polegaj

ą

ce na:  

1) zapewnieniu dostatecznej ilo

ś

ci i szeroko

ś

ci wyj

ść

 ewakuacyjnych;  

2) zachowaniu dopuszczalnej długo

ś

ci, szeroko

ś

ci i wysoko

ś

ci przej

ść

 oraz doj

ść

 ewakuacyjnych;  

3) zapewnieniu bezpiecznej po

Ŝ

arowo obudowy i wydziele

ń

 dróg ewakuacyjnych oraz pomieszcze

ń

;  

4) zabezpieczeniu przed zadymieniem wymienionych w przepisach techniczno-budowlanych dróg 

ewakuacyjnych, w tym: na stosowaniu urz

ą

dze

ń

 zapobiegaj

ą

cych zadymieniu lub urz

ą

dze

ń

 i innych 

rozwi

ą

za

ń

 techniczno-budowlanych zapewniaj

ą

cych usuwanie dymu;  

5) zapewnieniu o

ś

wietlenia awaryjnego (bezpiecze

ń

stwa i ewakuacyjnego) oraz przeszkodowego w 

obiektach, w których jest ono niezb

ę

dne do ewakuacji ludzi;  

6) zapewnieniu mo

Ŝ

liwo

ś

ci rozgłaszania sygnałów ostrzegawczych i komunikatów głosowych poprzez 

d

ź

wi

ę

kowy system ostrzegawczy w budynkach, dla których jest on wymagany.  

2. Odpowiednie warunki ewakuacji okre

ś

laj

ą

 przepisy techniczno-budowlane.  

§ 12. 1. Podstaw

ą

 do uznania u

Ŝ

ytkowanego budynku istniej

ą

cego za zagra

Ŝ

aj

ą

cy 

Ŝ

yciu ludzi jest 

niezapewnienie przez wyst

ę

puj

ą

ce w nim warunki techniczne mo

Ŝ

liwo

ś

ci ewakuacji ludzi, w szczególno

ś

ci 

w wyniku:  

1) szeroko

ś

ci przej

ś

cia, doj

ś

cia lub wyj

ś

cia ewakuacyjnego albo biegu wzgl

ę

dnie spocznika klatki 

schodowej słu

Ŝą

cej ewakuacji, mniejszej o ponad jedn

ą

 trzeci

ą

 od okre

ś

lonej w przepisach 

techniczno-budowlanych;  

2) długo

ś

ci przej

ś

cia lub doj

ś

cia ewakuacyjnego wi

ę

kszej o ponad 100 % od okre

ś

lonej w przepisach 

techniczno-budowlanych;  

3) wyst

ę

powania w pomieszczeniu strefy po

Ŝ

arowej zakwalifikowanej do kategorii zagro

Ŝ

enia ludzi ZL 

I lub ZL II albo na drodze ewakuacyjnej:  

a) okładziny sufitu lub sufitu podwieszonego z materiału łatwo zapalnego lub kapi

ą

cego pod 

wpływem ognia, wzgl

ę

dnie wykładziny podłogowej z materiału łatwo zapalnego,  

b) okładziny 

ś

ciennej z materiału łatwo zapalnego na drodze ewakuacyjnej, je

Ŝ

eli nie zapewniono 

dwóch kierunków ewakuacji;  

4) niewydzielenia ewakuacyjnej klatki schodowej budynku wysokiego innego ni

Ŝ

 mieszkalny lub 

wysoko

ś

ciowego, w sposób okre

ś

lony w przepisach techniczno-budowlanych;  

5) niezabezpieczenia przed zadymieniem dróg ewakuacyjnych wymienionych w przepisach techniczno-

budowlanych, w okre

ś

lony w nich sposób;  

6) braku wymaganego o

ś

wietlenia awaryjnego w strefie po

Ŝ

arowej zakwalifikowanej do kategorii 

zagro

Ŝ

enia ludzi ZL I, ZL II lub ZL V albo na drodze ewakuacyjnej prowadz

ą

cej z tej strefy na 

zewn

ą

trz budynku.  

2. Wła

ś

ciciel lub zarz

ą

dca budynku, o którym mowa w ust. 1, powinien zastosowa

ć

 rozwi

ą

zania 

zapewniaj

ą

ce spełnienie wymaga

ń

 bezpiecze

ń

stwa po

Ŝ

arowego w sposób okre

ś

lony w przepisach 

techniczno-budowlanych.  

background image

§ 13. 1. Wła

ś

ciciel lub zarz

ą

dca obiektu zawieraj

ą

cego stref

ę

 po

Ŝ

arow

ą

 przeznaczon

ą

 dla ponad 50 

osób b

ę

d

ą

cych jej stałymi u

Ŝ

ytkownikami, niezakwalifikowan

ą

 do kategorii zagro

Ŝ

enia ludzi ZL IV, powinien 

co najmniej raz na 2 lata przeprowadza

ć

 praktyczne sprawdzenie organizacji oraz warunków ewakuacji.  

2. Wła

ś

ciciel lub zarz

ą

dca obiektu powinien powiadomi

ć

 wła

ś

ciwego miejscowo komendanta 

powiatowego (miejskiego) Pa

ń

stwowej Stra

Ŝ

y Po

Ŝ

arnej o terminie przeprowadzenia działa

ń

, o których 

mowa w ust. 1, nie pó

ź

niej ni

Ŝ

 na tydzie

ń

 przed ich przeprowadzeniem.  

Rozdział 5

 

 

Instalacja wodoci

ą

gowa przeciwpo

Ŝ

arowa 

§ 14. 1. W budynkach powinny by

ć

 stosowane nast

ę

puj

ą

ce rodzaje punktów poboru wody do celów 

przeciwpo

Ŝ

arowych:  

1) hydrant wewn

ę

trzny z w

ęŜ

em półsztywnym, zwany dalej „hydrantem 25”;  

2) hydrant wewn

ę

trzny z w

ęŜ

em płasko składanym, zwany dalej „hydrantem 52”;  

3) zawór hydrantowy, zwany dalej „zaworem 52”, umieszczony na pionie nawodnionym w budynkach 

wysokich i wysoko

ś

ciowych, bez wyposa

Ŝ

enia w w

ąŜ

 po

Ŝ

arniczy.  

2. Hydranty wewn

ę

trzne powinny spełnia

ć

 wymagania Polskich Norm dotycz

ą

cych tych urz

ą

dze

ń

b

ę

d

ą

cych odpowiednikami norm europejskich (EN).  

3. Zawory 52 powinny spełnia

ć

 wymagania Polskich Norm dotycz

ą

cych tych urz

ą

dze

ń

.  

4. Zasilanie hydrantów wewn

ę

trznych powinno by

ć

 zapewnione przez co najmniej 1 godzin

ę

.  

§ 15. 1. Hydranty 25 powinny by

ć

 stosowane w strefach po

Ŝ

arowych zakwalifikowanych do kategorii 

zagro

Ŝ

enia ludzi ZL:  

1) na ka

Ŝ

dej kondygnacji budynku wysokiego i wysoko

ś

ciowego, z wyj

ą

tkiem kondygnacji obejmuj

ą

cej 

wył

ą

cznie stref

ę

 po

Ŝ

arow

ą

 zakwalifikowan

ą

 do kategorii zagro

Ŝ

enia ludzi ZL IV;  

2) na ka

Ŝ

dej kondygnacji budynku innego ni

Ŝ

 tymczasowy, niskiego i 

ś

redniowysokiego:  

a) w strefie po

Ŝ

arowej o powierzchni przekraczaj

ą

cej 200 m2, zakwalifikowanej do kategorii 

zagro

Ŝ

enia ludzi ZL I, ZL II lub ZL V,  

b) w strefie po

Ŝ

arowej zakwalifikowanej do kategorii zagro

Ŝ

enia ludzi ZL III:  

- o powierzchni przekraczaj

ą

cej 200 m2 w budynku 

ś

redniowysokim, przy czym je

Ŝ

eli jest to 

strefa po

Ŝ

arowa obejmuj

ą

ca tylko pierwsz

ą

 kondygnacj

ę

 nadziemn

ą

, a nad ni

ą

 znajduj

ą

 si

ę

 

wył

ą

cznie strefy po

Ŝ

arowe ZL IV, jedynie wtedy, gdy powierzchnia tej strefy po

Ŝ

arowej 

przekracza 1 000 m2,  
- o powierzchni przekraczaj

ą

cej 1 000 m2 w budynku niskim.  

2. Hydranty 52 powinny by

ć

 stosowane:  

1) w strefie po

Ŝ

arowej produkcyjnej i magazynowej o g

ę

sto

ś

ci obci

ąŜ

enia ogniowego przekraczaj

ą

cej 

500 MJ/m2 i powierzchni przekraczaj

ą

cej 200 m2;  

2) w strefie po

Ŝ

arowej produkcyjnej i magazynowej o g

ę

sto

ś

ci obci

ąŜ

enia ogniowego 

nieprzekraczaj

ą

cej 500 MJ/m2, w której znajduje si

ę

 pomieszczenie o powierzchni przekraczaj

ą

cej 

100 m2 i g

ę

sto

ś

ci obci

ąŜ

enia ogniowego przekraczaj

ą

cej 1 000 MJ/m2;  

3) przy wej

ś

ciu do pomieszcze

ń

 magazynowych lub technicznych o powierzchni przekraczaj

ą

cej 200 

m2 i g

ę

sto

ś

ci obci

ąŜ

enia ogniowego przekraczaj

ą

cej 500 MJ/m2, usytuowanych w strefie po

Ŝ

arowej 

zakwalifikowanej do kategorii zagro

Ŝ

enia ludzi ZL I, ZL II, ZL III lub ZL V, znajduj

ą

cej si

ę

 w budynku 

niskim albo 

ś

redniowysokim;  

4) w gara

Ŝ

u jednokondygnacyjnym zamkni

ę

tym o wi

ę

cej ni

Ŝ

 10 stanowiskach postojowych;  

5) w gara

Ŝ

u wielokondygnacyjnym.  

3. Zawory 52 powinny by

ć

 stosowane na wszystkich kondygnacjach budynków wysokich i 

wysoko

ś

ciowych.  

§ 16. 1. Hydranty 25 i 52 oraz zawory 52 powinny by

ć

 umieszczane przy drogach komunikacji ogólnej, 

a w szczególno

ś

ci:  

1) przy wej

ś

ciach do budynku i klatek schodowych na ka

Ŝ

dej kondygnacji budynku, przy czym w 

budynkach wysokich i wysoko

ś

ciowych zaleca si

ę

 lokalizacj

ę

 zaworów hydrantowych w 

przedsionkach przeciwpo

Ŝ

arowych, a dopuszcza na klatkach schodowych;  

2) w przej

ś

ciach i na korytarzach, w tym w holach i na korytarzach poszczególnych kondygnacji 

budynków wysokich i wysoko

ś

ciowych;  

3) przy wej

ś

ciach na poddasza;  

4) przy wyj

ś

ciach na przestrze

ń

 otwart

ą

 lub przy wyj

ś

ciach ewakuacyjnych z pomieszcze

ń

 

produkcyjnych i magazynowych, w szczególno

ś

ci zagro

Ŝ

onych wybuchem.  

2. Hydranty 25 i 52 oraz zawory 52 powinny znajdowa

ć

 si

ę

 na ka

Ŝ

dej kondygnacji, przy czym w 

budynkach wysokich i wysoko

ś

ciowych nale

Ŝ

y stosowa

ć

 po dwa zawory 52 na ka

Ŝ

dym pionie na 

background image

kondygnacji podziemnej i na kondygnacji poło

Ŝ

onej na wysoko

ś

ci powy

Ŝ

ej 25 m oraz po jednym 

zaworze 52 na ka

Ŝ

dym pionie na pozostałych kondygnacjach.  

3. Zasi

ę

g hydrantów 25 i 52 w poziomie powinien obejmowa

ć

 cał

ą

 powierzchni

ę

 chronionego budynku, 

strefy po

Ŝ

arowej lub pomieszczenia, z uwzgl

ę

dnieniem:  

1) długo

ś

ci odcinka w

ęŜ

a hydrantu wewn

ę

trznego okre

ś

lonej w normach, o których mowa w § 14 ust. 

2;  

2) efektywnego zasi

ę

gu rzutu pr

ą

dów ga

ś

niczych:  

a) w strefach po

Ŝ

arowych zakwalifikowanych do kategorii zagro

Ŝ

enia ludzi ZL, znajduj

ą

cych si

ę

 w 

budynkach o wi

ę

cej ni

Ŝ

 jednej kondygnacji nadziemnej - przyjmowanego dla pr

ą

dów 

rozproszonych sto

Ŝ

kowych - 3 m,  

b) w pozostałych budynkach - 10 m.  

4. W przypadku pomieszcze

ń

 produkcyjnych i magazynowych do zabezpieczenia miejsc, z których 

odległo

ść

 do najbli

Ŝ

szego wyj

ś

cia ewakuacyjnego lub innego wyj

ś

cia na przestrze

ń

 otwart

ą

 przekracza 30 

m, w celu spełnienia wymaga

ń

, o których mowa w ust. 3, dopuszcza si

ę

 wyposa

Ŝ

enie hydrantu 52 w 

dodatkowy w

ąŜ

.  

§ 17. 1. Zawory 52 i zawory odcinaj

ą

ce hydrantów 25 i 52 powinny by

ć

 umieszczone na wysoko

ś

ci 

1,35±0,1 m od poziomu podłogi.  

2. Zawory odcinaj

ą

ce w hydrantach 52 oraz zawory 52 powinny posiada

ć

 nasady tłoczne skierowane 

do dołu, usytuowane wraz z pokr

ę

tłem zaworu wzgl

ę

dem 

ś

cian lub obudowy w sposób umo

Ŝ

liwiaj

ą

cy łatwe 

przył

ą

czanie w

ęŜ

a tłocznego oraz otwieranie i zamykanie jego zaworu.  

3. Przed hydrantem wewn

ę

trznym lub zaworem 52 powinna by

ć

 zapewniona dostateczna przestrze

ń

 

do rozwini

ę

cia linii ga

ś

niczej.  

§ 18. 1. Minimalna wydajno

ść

 poboru wody mierzona na wylocie pr

ą

downicy powinna wynosi

ć

:  

1) dla hydrantu 25 - 1,0 dm3/s;  
2) dla hydrantu 52 - 2,5 dm3/s;  
3) dla zaworu 52 - 2,5 dm3/s.  
2. Ci

ś

nienie na zaworze odcinaj

ą

cym hydrantu wewn

ę

trznego powinno zapewnia

ć

 wydajno

ść

 

okre

ś

lon

ą

 w ust. 1 dla danego rodzaju hydrantu wewn

ę

trznego, z uwzgl

ę

dnieniem zastosowanej 

ś

rednicy 

dyszy pr

ą

downicy, i by

ć

 nie ni

Ŝ

sze ni

Ŝ

 0,2 MPa.  

3. Ci

ś

nienie na zaworze 52, poło

Ŝ

onym najniekorzystniej ze wzgl

ę

du na wysoko

ść

 i opory hydrauliczne, 

dla wydajno

ś

ci okre

ś

lonej w ust. 1 pkt 3, nie powinno by

ć

 mniejsze ni

Ŝ

 0,2 MPa.  

4. Maksymalne ci

ś

nienie robocze w instalacji wodoci

ą

gowej przeciwpo

Ŝ

arowej na zaworze odcinaj

ą

cym 

nie powinno przekracza

ć

 1,2 MPa, przy czym na zaworze 52 i zaworach odcinaj

ą

cych hydrantów 52 nie 

powinno przekracza

ć

 0,7 MPa.  

§ 19. Instalacja wodoci

ą

gowa przeciwpo

Ŝ

arowa powinna zapewnia

ć

 mo

Ŝ

liwo

ść

 jednoczesnego poboru 

wody na jednej kondygnacji budynku lub w jednej strefie po

Ŝ

arowej z:  

1) jednego hydrantu wewn

ę

trznego - w budynku niskim lub 

ś

redniowysokim, je

Ŝ

eli powierzchnia strefy 

po

Ŝ

arowej nie przekracza 500 m2;  

2) dwóch s

ą

siednich hydrantów wewn

ę

trznych lub dwóch s

ą

siednich zaworów 52 - w budynkach 

niewymienionych w pkt 1 i 3 oraz w budynku wysokim z jedn

ą

 klatk

ą

 schodow

ą

;  

3) czterech s

ą

siednich hydrantów wewn

ę

trznych lub zaworów 52:  

a) w budynku wysokim i wysoko

ś

ciowym na kondygnacjach podziemnych i kondygnacjach 

poło

Ŝ

onych na wysoko

ś

ci powy

Ŝ

ej 25 m,  

b) w strefie po

Ŝ

arowej produkcyjnej i magazynowej o g

ę

sto

ś

ci obci

ąŜ

enia ogniowego 

przekraczaj

ą

cej 500 MJ/m2 i powierzchni przekraczaj

ą

cej 3 000 m2.  

§ 20. 1. Instalacja wodoci

ą

gowa przeciwpo

Ŝ

arowa powinna by

ć

 zasilana z zewn

ę

trznej sieci 

wodoci

ą

gowej lub ze zbiorników o odpowiednim zapasie wody do celów przeciwpo

Ŝ

arowych, bezpo

ś

rednio 

albo za pomoc

ą

 pompowni przeciwpo

Ŝ

arowej - zgodnie z warunkami okre

ś

lonymi w rozporz

ą

dzeniu Ministra 

Spraw Wewn

ę

trznych i Administracji z dnia 16 czerwca 2003 r. w sprawie przeciwpo

Ŝ

arowego zaopatrzenia 

w wod

ę

 oraz dróg po

Ŝ

arowych (Dz. U. Nr 121, poz. 1139).  

2. Do zasilania w wod

ę

 instalacji wodoci

ą

gowej przeciwpo

Ŝ

arowej w budynkach wysokich i 

wysoko

ś

ciowych powinien by

ć

 zapewniony dodatkowy zapas wody zgromadzony w jednym lub kilku 

zbiornikach o ł

ą

cznej pojemno

ś

ci nie mniejszej ni

Ŝ

 100 m3.  

3. Dopuszcza si

ę

 zmniejszenie pojemno

ś

ci zbiorników, o których mowa w ust. 2, do 50 m3, w 

przypadku budynku, wysokiego i wysoko

ś

ciowego o wysoko

ś

ci do 100 m, niezawieraj

ą

cego strefy 

po

Ŝ

arowej o powierzchni przekraczaj

ą

cej 750 m2, zakwalifikowanej do kategorii zagro

Ŝ

enia ludzi innej ni

Ŝ

 

ZL IV.  

4. Dopuszcza si

ę

 stosowanie jednego wspólnego zbiornika o pojemno

ś

ci co najmniej 100 m3 dla grupy 

budynków wysokich i wysoko

ś

ciowych wzniesionych obok siebie, je

Ŝ

eli ł

ą

czna powierzchnia rzutu ich 

background image

pierwszych kondygnacji nadziemnych nie przekracza 2 500 m2, a zbiornik nie jest oddalony od 

Ŝ

adnego z budynków o wi

ę

cej ni

Ŝ

 100 m.  

§ 21. 1. Przewody zasilaj

ą

ce instalacji wodoci

ą

gowej przeciwpo

Ŝ

arowej powinny by

ć

 prowadzone:  

1) jako piony w klatkach schodowych lub przy klatkach schodowych;  
2) jako przewody obwodowe w budynkach jednokondygnacyjnych oraz gara

Ŝ

ach podziemnych o 

powierzchni strefy po

Ŝ

arowej przekraczaj

ą

cej 3 000 m2.  

2. W budynkach wysokich i wysoko

ś

ciowych o dwu lub wi

ę

cej klatkach schodowych nawodnione piony 

powinny by

ć

 poł

ą

czone ze sob

ą

 na najwy

Ŝ

szej kondygnacji przewodem o 

ś

rednicy nominalnej (DN) co 

najmniej DN 80.  

3. Przewody instalacji, z której pobiera si

ę

 wod

ę

 do gaszenia po

Ŝ

aru, wykonane z materiałów palnych, 

powinny by

ć

 obudowane ze wszystkich stron osłonami o klasie odporno

ś

ci ogniowej co najmniej EI 60. 

Warunek ten nie dotyczy pionów prowadzonych w klatkach schodowych wydzielonych 

ś

cianami i 

zamkni

ę

tych drzwiami o klasie odporno

ś

ci ogniowej co najmniej EI 30.  

4. 

Ś

rednice nominalne przewodów zasilaj

ą

cych, w milimetrach, na których instaluje si

ę

 hydranty 

wewn

ę

trzne i zawory hydrantowe, powinny wynosi

ć

 co najmniej:  

1) DN 25 - dla hydrantów 25;  
2) DN 50 - dla hydrantów 52;  
3) DN 80 - dla zaworów 52 na nawodnionych pionach w budynkach wysokich i wysoko

ś

ciowych.  

5. W nieogrzewanych budynkach lub w ich cz

ęś

ciach przewody zasilaj

ą

ce instalacji wodoci

ą

gowej 

przeciwpo

Ŝ

arowej nale

Ŝ

y zabezpieczy

ć

 przed mo

Ŝ

liwo

ś

ci

ą

 zamarzni

ę

cia. Dopuszcza si

ę

 stosowanie 

instalacji suchej, pod warunkiem zastosowania rozwi

ą

za

ń

 umo

Ŝ

liwiaj

ą

cych jej nawadnianie w sposób r

ę

czny 

i automatyczny.  

6. Doprowadzenie wody do przewodów zasilaj

ą

cych instalacji wodoci

ą

gowej przeciwpo

Ŝ

arowej nale

Ŝ

zapewni

ć

 co najmniej z dwóch stron, w miejscach mo

Ŝ

liwie najbardziej odległych od siebie, w przypadku 

gdy:  

1) liczba pionów w budynku, zasilanych z jednego przewodu, jest wi

ę

ksza ni

Ŝ

 trzy;  

2) na przewodach obwodowych zainstalowano wi

ę

cej ni

Ŝ

 pi

ęć

 hydrantów wewn

ę

trznych.  

7. Nale

Ŝ

y zapewni

ć

 mo

Ŝ

liwo

ść

 odł

ą

czania zasuwami lub zaworami tych cz

ęś

ci przewodów zasilaj

ą

cych 

instalacj

ę

 wodoci

ą

gow

ą

 przeciwpo

Ŝ

arow

ą

, które znajduj

ą

 si

ę

 pomi

ę

dzy doprowadzeniami wymaganymi w 

ust. 6.  

8. Dopuszcza si

ę

 przył

ą

czanie do przewodów zasilaj

ą

cych instalacji wodoci

ą

gowej przeciwpo

Ŝ

arowej 

przyborów sanitarnych, pod warunkiem 

Ŝ

e w przypadku ich uszkodzenia nie spowoduje to 

niekontrolowanego wypływu wody z instalacji.  

9. Mo

Ŝ

liwo

ść

 poboru wody do celów przeciwpo

Ŝ

arowych o wymaganych parametrach ci

ś

nienia i 

wydajno

ś

ci powinna w budynku by

ć

 zapewniona niezale

Ŝ

nie od stanu pracy innych systemów b

ą

d

ź

 

urz

ą

dze

ń

.  

§ 22. 1. Podstawowym 

ź

ródłem energii dla pomp w pompowniach przeciwpo

Ŝ

arowych powinna by

ć

 

sie

ć

 elektroenergetyczna lub silnik spalinowy z zapasem paliwa wystarczaj

ą

cym na cztery godziny pracy 

przy pełnym obci

ąŜ

eniu.  

2. Przy zapotrzebowaniu na wod

ę

 do celów przeciwpo

Ŝ

arowych przekraczaj

ą

cym 20 dm3/s:  

1) pompy powinny by

ć

 zasilane z dwóch odr

ę

bnych 

ź

ródeł energii, podstawowego i rezerwowego, przy 

czym jako 

ź

ródło rezerwowe dopuszcza si

ę

 agregat pr

ą

dotwórczy nap

ę

dzany silnikiem, o którym 

mowa w ust. 1;  

2) w przypadku pracy pomp w systemie ci

ą

głego podawania wody, w pompowni powinny by

ć

 co 

najmniej dwie pompy, w tym jedna rezerwowa o parametrach nie ni

Ŝ

szych od parametrów 

najwi

ę

kszej z zainstalowanych pomp.  

3. Pompy powinny zapewnia

ć

 wymagane ci

ś

nienie w najwy

Ŝ

ej lub najbardziej niekorzystnie poło

Ŝ

onych 

hydrantach, przy najwi

ę

kszym poborze wody.  

4. Pompy powinny by

ć

 wyposa

Ŝ

one w układ pomiarowy składaj

ą

cy si

ę

 z ci

ś

nieniomierza, 

przepływomierza i zaworu regulacyjnego, umo

Ŝ

liwiaj

ą

cy okresow

ą

 kontrol

ę

 ich parametrów pracy.  

5. 

Ź

ródła energii dla pomp powinny spełnia

ć

 wymagania okre

ś

lone w Polskiej Normie dotycz

ą

cej 

urz

ą

dze

ń

 tryskaczowych.  

6. Zasilanie pomp z sieci elektroenergetycznej powinno by

ć

 zapewnione za pomoc

ą

 obwodu 

niezale

Ŝ

nego od wszystkich innych obwodów w obiekcie, spełniaj

ą

cego wymagania dla instalacji 

bezpiecze

ń

stwa, okre

ś

lone w Polskiej Normie dotycz

ą

cej instalacji elektrycznych w obiektach budowlanych. 

Rozdział 6

 

 

Stosowanie stałych urz

ą

dze

ń

 ga

ś

niczych, systemów sygnalizacji 

po

Ŝ

arowej, d

ź

wi

ę

kowych systemów ostrzegawczych i ga

ś

nic 

background image

§ 23. 1. Stosowanie stałych urz

ą

dze

ń

 ga

ś

niczych, zwi

ą

zanych na stałe z obiektem, zawieraj

ą

cych 

zapas 

ś

rodka ga

ś

niczego i uruchamianych samoczynnie we wczesnej fazie rozwoju po

Ŝ

aru, jest wymagane 

w:  

1) archiwach wyznaczonych przez Naczelnego Dyrektora Archiwów Pa

ń

stwowych;  

2) muzeach oraz zabytkach budowlanych, wyznaczonych przez Generalnego Konserwatora Zabytków 

w uzgodnieniu z Komendantem Głównym Pa

ń

stwowej Stra

Ŝ

y Po

Ŝ

arnej;  

3) o

ś

rodkach elektronicznego przetwarzania danych o znaczeniu krajowym.  

2. Stosowanie stałych urz

ą

dze

ń

 ga

ś

niczych wodnych jest wymagane w:  

1) budynkach handlowych lub wystawowych:  

a) jednokondygnacyjnych, w strefie po

Ŝ

arowej zakwalifikowanej do kategorii zagro

Ŝ

enia ludzi ZL 

I o powierzchni powy

Ŝ

ej 10 000 m2,  

b) wielokondygnacyjnych, w strefie po

Ŝ

arowej zakwalifikowanej do kategorii zagro

Ŝ

enia ludzi ZL I o 

powierzchni powy

Ŝ

ej 8 000 m2;  

2) budynkach o liczbie miejsc słu

Ŝą

cych celom gastronomicznym powy

Ŝ

ej 600;  

3) salach widowiskowych i sportowych o liczbie miejsc powy

Ŝ

ej 3 000;  

4) budynkach u

Ŝ

yteczno

ś

ci publicznej wysoko

ś

ciowych;  

5) budynkach zamieszkania zbiorowego wysoko

ś

ciowych.  

3. W strefach po

Ŝ

arowych i pomieszczeniach wyposa

Ŝ

onych w stałe urz

ą

dzenia ga

ś

nicze gazowe lub z 

innym 

ś

rodkiem ga

ś

niczym mog

ą

cym mie

ć

 wpływ na zdrowie ludzi powinny by

ć

 zapewnione warunki 

bezpiecze

ń

stwa dla osób przebywaj

ą

cych w tych pomieszczeniach, zgodnie z odpowiednimi Polskimi 

Normami dotycz

ą

cymi tych urz

ą

dze

ń

.  

§ 24. 1. Stosowanie systemu sygnalizacji po

Ŝ

arowej, obejmuj

ą

cego urz

ą

dzenia sygnalizacyjno-

alarmowe, słu

Ŝą

ce do samoczynnego wykrywania i przekazywania informacji o po

Ŝ

arze, a tak

Ŝ

e urz

ą

dzenia 

odbiorcze alarmów po

Ŝ

arowych i urz

ą

dzenia odbiorcze sygnałów uszkodzeniowych, jest wymagane w:  

1) budynkach handlowych lub wystawowych:  

a) jednokondygnacyjnych o powierzchni strefy po

Ŝ

arowej powy

Ŝ

ej 5 000 m2,  

b) wielokondygnacyjnych o powierzchni strefy po

Ŝ

arowej powy

Ŝ

ej 2 500 m2;  

2) teatrach o liczbie miejsc powy

Ŝ

ej 300;  

3) kinach o liczbie miejsc powy

Ŝ

ej 600;  

4) budynkach o liczbie miejsc słu

Ŝą

cych celom gastronomicznym powy

Ŝ

ej 300;  

5) salach widowiskowych i sportowych o liczbie miejsc powy

Ŝ

ej 1 500;  

6) szpitalach, z wyj

ą

tkiem psychiatrycznych, oraz w sanatoriach - o liczbie łó

Ŝ

ek powy

Ŝ

ej 200 w 

budynku;  

7) szpitalach psychiatrycznych o liczbie łó

Ŝ

ek powy

Ŝ

ej 100 w budynku;  

8) domach pomocy społecznej i o

ś

rodkach rehabilitacji dla osób niepełnosprawnych o liczbie łó

Ŝ

ek 

powy

Ŝ

ej 100 w budynku;  

9) zakładach pracy zatrudniaj

ą

cych powy

Ŝ

ej 100 osób niepełnosprawnych w budynku;  

10) budynkach u

Ŝ

yteczno

ś

ci publicznej wysokich i wysoko

ś

ciowych;  

11) budynkach zamieszkania zbiorowego, w których przewidywany okres pobytu tych samych osób 

przekracza trzy doby, o liczbie miejsc noclegowych powy

Ŝ

ej 200;  

12) budynkach zamieszkania zbiorowego niewymienionych w pkt 11, o liczbie miejsc noclegowych 

powy

Ŝ

ej 50;  

13) archiwach wyznaczonych przez Naczelnego Dyrektora Archiwów Pa

ń

stwowych;  

14) muzeach oraz zabytkach budowlanych, wyznaczonych przez Generalnego Konserwatora Zabytków 

w uzgodnieniu z Komendantem Głównym Pa

ń

stwowej Stra

Ŝ

y Po

Ŝ

arnej;  

15) o

ś

rodkach elektronicznego przetwarzania danych o zasi

ę

gu krajowym, wojewódzkim i resortowym;  

16) centralach telefonicznych o pojemno

ś

ci powy

Ŝ

ej 10 000 numerów i centralach telefonicznych 

tranzytowych o pojemno

ś

ci 5 000-10 000 numerów, o znaczeniu miejscowym lub regionalnym;  

17) gara

Ŝ

ach podziemnych, w których strefa po

Ŝ

arowa przekracza 1 500 m2 lub obejmuj

ą

cych wi

ę

cej 

ni

Ŝ

 jedn

ą

 kondygnacj

ę

 podziemn

ą

;  

18) stacjach metra (kolei podziemnych);  
19) dworcach i portach, przeznaczonych do jednoczesnego przebywania powy

Ŝ

ej 500 osób;  

20) bankach, w których strefa po

Ŝ

arowa zawieraj

ą

ca sal

ę

 operacyjn

ą

 ma powierzchni

ę

 przekraczaj

ą

c

ą

 

500 m2;  

21) bibliotekach, których zbiory w cało

ś

ci lub w cz

ęś

ci tworz

ą

 narodowy zasób biblioteczny.  

2. Wymagania, o których mowa w ust. 1 pkt 4 i 11, nie dotycz

ą

 budynków znajduj

ą

cych si

ę

 na terenach 

zamkni

ę

tych słu

Ŝą

cych obronno

ś

ci pa

ń

stwa.  

§ 25. 1. Stosowanie d

ź

wi

ę

kowego systemu ostrzegawczego, umo

Ŝ

liwiaj

ą

cego rozgłaszanie sygnałów 

ostrzegawczych i komunikatów głosowych dla potrzeb bezpiecze

ń

stwa osób przebywaj

ą

cych w budynku, 

nadawanych automatycznie po otrzymaniu sygnału z systemu sygnalizacji po

Ŝ

arowej, a tak

Ŝ

e przez 

operatora, jest wymagane w:  

1) budynkach handlowych lub wystawowych:  

background image

a) jednokondygnacyjnych o powierzchni strefy po

Ŝ

arowej powy

Ŝ

ej 10 000 m2,  

b) wielokondygnacyjnych o powierzchni strefy po

Ŝ

arowej powy

Ŝ

ej 8 000 m2;  

2) salach widowiskowych i sportowych o liczbie miejsc powy

Ŝ

ej 1 500;  

3) kinach i teatrach o liczbie miejsc powy

Ŝ

ej 600;  

4) szpitalach i sanatoriach o liczbie łó

Ŝ

ek powy

Ŝ

ej 200 w budynku;  

5) budynkach u

Ŝ

yteczno

ś

ci publicznej wysokich i wysoko

ś

ciowych;  

6) budynkach zamieszkania zbiorowego:  

a) wysokich i wysoko

ś

ciowych lub  

b) o liczbie miejsc noclegowych powy

Ŝ

ej 200;  

7) stacjach metra (kolei podziemnych);  
8) dworcach i portach, przeznaczonych do jednoczesnego przebywania powy

Ŝ

ej 500 osób.  

2. W obiektach, w których zastosowano d

ź

wi

ę

kowy system ostrzegawczy, nie powinny by

ć

 stosowane 

inne po

Ŝ

arowe urz

ą

dzenia alarmowe akustyczne słu

Ŝą

ce alarmowaniu u

Ŝ

ytkowników tego obiektu, poza 

słu

Ŝ

bami dozoru lub ochrony.  

3. Wymaganie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, nie dotyczy budynków znajduj

ą

cych si

ę

 na terenach 

zamkni

ę

tych słu

Ŝą

cych obronno

ś

ci pa

ń

stwa.  

§ 26. 1. W przypadku wyposa

Ŝ

enia obiektów w stałe urz

ą

dzenia ga

ś

nicze dopuszcza si

ę

 

niewyposa

Ŝ

anie ich w system sygnalizacji po

Ŝ

arowej.  

2. Dopuszczenie, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy obiektów, w których system sygnalizacji 

po

Ŝ

arowej jest niezb

ę

dny do uruchamiania urz

ą

dze

ń

 przewidzianych do funkcjonowania podczas po

Ŝ

aru.  

3. Dopuszczenie, o którym mowa w ust. 1, nie oznacza zwolnienia z obowi

ą

zku, o którym mowa w art. 

5 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpo

Ŝ

arowej.  

§ 27. Wła

ś

ciciel, zarz

ą

dca lub u

Ŝ

ytkownik obiektu, o którym mowa w art. 5 ustawy z dnia 24 sierpnie 

1991 r. o ochronie przeciwpo

Ŝ

arowej, jest obowi

ą

zany uzgodni

ć

 z wła

ś

ciwym miejscowo komendantem 

powiatowym (miejskim) Pa

ń

stwowej Stra

Ŝ

y Po

Ŝ

arnej sposób poł

ą

czenia urz

ą

dze

ń

 sygnalizacyjno-

alarmowych systemu sygnalizacji po

Ŝ

arowej z obiektem komendy Pa

ń

stwowej Stra

Ŝ

y Po

Ŝ

arnej lub obiektem 

wskazanym przez tego komendanta. 

§ 28. 1. Obiekty powinny by

ć

 wyposa

Ŝ

one w ga

ś

nice przeno

ś

ne spełniaj

ą

ce wymagania Polskich Norm 

b

ę

d

ą

cych odpowiednikami norm europejskich (EN) dotycz

ą

cych ga

ś

nic lub w ga

ś

nice przewo

ź

ne.  

2. Rodzaj ga

ś

nic powinien by

ć

 dostosowany do gaszenia tych grup po

Ŝ

arów, które mog

ą

 wyst

ą

pi

ć

 w 

obiekcie:  

1) A - materiałów stałych, zwykle pochodzenia organicznego, których normalne spalanie zachodzi z 

tworzeniem 

Ŝ

arz

ą

cych si

ę

 w

ę

gli;  

2) B - cieczy i materiałów stałych topi

ą

cych si

ę

;  

3) C - gazów;  
4) D - metali;  
5) F - tłuszczów i olejów w urz

ą

dzeniach kuchennych.  

3. Jedna jednostka masy 

ś

rodka ga

ś

niczego 2 kg (lub 3 dm3) zawartego w ga

ś

nicach powinna 

przypada

ć

, z wyj

ą

tkiem przypadków okre

ś

lonych w przepisach szczególnych:  

1) na ka

Ŝ

de 100 m2 powierzchni strefy po

Ŝ

arowej w budynku, niechronionej stałym urz

ą

dzeniem 

ga

ś

niczym:  

a) zakwalifikowanej do kategorii zagro

Ŝ

enia ludzi ZL I, ZL II, ZL III lub ZL V,  

b) produkcyjnej i magazynowej o g

ę

sto

ś

ci obci

ąŜ

enia ogniowego ponad 500 MJ/m2,  

c) zawieraj

ą

cej pomieszczenie zagro

Ŝ

one wybuchem;  

2) na ka

Ŝ

de 300 m2 powierzchni strefy po

Ŝ

arowej niewymienionej w pkt 1, z wyj

ą

tkiem 

zakwalifikowanej do kategorii zagro

Ŝ

enia ludzi ZL IV.  

4. Miejsce omłotów, niezale

Ŝ

nie od wymaganych ga

ś

nic, powinno by

ć

 wyposa

Ŝ

one w pojemnik z wod

ą

 

o obj

ę

to

ś

ci co najmniej 200 dm3, przygotowany do wykorzystania w celach ga

ś

niczych przy u

Ŝ

yciu wiadra 

lub w inny równorz

ę

dny sposób.  

§ 29. 1. Ga

ś

nice w obiektach powinny by

ć

 rozmieszczone:  

1) w miejscach łatwo dost

ę

pnych i widocznych, w szczególno

ś

ci:  

a) przy wej

ś

ciach do budynków,  

b) na klatkach schodowych,  
c) na korytarzach,  
d) przy wyj

ś

ciach z pomieszcze

ń

 na zewn

ą

trz;  

2) w miejscach nienara

Ŝ

onych na uszkodzenia mechaniczne oraz działanie 

ź

ródeł ciepła (piece, 

grzejniki);  

3) w obiektach wielokondygnacyjnych - w tych samych miejscach na ka

Ŝ

dej kondygnacji, je

Ŝ

eli 

pozwalaj

ą

 na to istniej

ą

ce warunki.  

background image

2. Przy rozmieszczaniu ga

ś

nic powinny by

ć

 spełnione nast

ę

puj

ą

ce warunki:  

1) odległo

ść

 z ka

Ŝ

dego miejsca w obiekcie, w którym mo

Ŝ

e przebywa

ć

 człowiek, do najbli

Ŝ

szej ga

ś

nicy 

nie powinna by

ć

 wi

ę

ksza ni

Ŝ

 30 m;  

2) do ga

ś

nic powinien by

ć

 zapewniony dost

ę

p o szeroko

ś

ci co najmniej 1 m.  

Rozdział 7

 

 

Instalacje i urz

ą

dzenia techniczne 

§ 30. 1. W obiektach, w których odbywa si

ę

 proces spalania paliwa stałego, ciekłego lub gazowego, 

usuwa si

ę

 zanieczyszczenia z przewodów dymowych i spalinowych:  

1) od palenisk zakładów zbiorowego 

Ŝ

ywienia i usług gastronomicznych - co najmniej raz w miesi

ą

cu, 

je

Ŝ

eli przepisy miejscowe nie stanowi

ą

 inaczej;  

2) od palenisk opalanych paliwem stałym niewymienionych w pkt 1 - co najmniej cztery razy w roku;  
3) od palenisk opalanych paliwem płynnym i gazowym niewymienionych w pkt 1 - co najmniej dwa razy 

w roku.  

2. W obiektach, o których mowa w ust. 1, usuwa si

ę

 zanieczyszczenia z przewodów wentylacyjnych co 

najmniej raz w roku, je

Ŝ

eli wi

ę

ksza cz

ę

stotliwo

ść

 nie wynika z warunków u

Ŝ

ytkowych.  

§ 31. 1. Temperatura zewn

ę

trznych powierzchni urz

ą

dze

ń

 i zasilaj

ą

cych je instalacji, z wył

ą

czeniem 

instalacji elektroenergetycznych, jak równie

Ŝ

 temperatura wtłaczanego do pomieszczenia powietrza, w 

zale

Ŝ

no

ś

ci od rodzaju wyst

ę

puj

ą

cych w obiekcie materiałów, nie powinna przekracza

ć

 nast

ę

puj

ą

cych 

wielko

ś

ci:  

1) w przypadku gazów i par cieczy 2/3 maksymalnej temperatury powierzchni wyra

Ŝ

onej w stopniach 

Celsjusza (°C), okre

ś

lonej Polsk

ą

 Norm

ą

 dotycz

ą

c

ą

 urz

ą

dze

ń

 elektrycznych w przestrzeniach 

zagro

Ŝ

onych wybuchem dla poszczególnych klas temperaturowych gazów i par cieczy;  

2) w przypadku pyłów i włókien:  

a) co najmniej 343,15 K (70 °C) poni

Ŝ

ej temperatury tlenia si

ę

 5 mm warstwy pyłu dla poziomych 

powierzchni ogrzewczych lub nachylonych do 60° w st osunku do poziomu,  

b) 2/3 temperatury samozapłonu, wyra

Ŝ

onej w stopniach Celsjusza (°C), mieszaniny pyłów l ub 

włókien z powietrzem dla powierzchni o nachyleniu wi

ę

kszym ni

Ŝ

 60° w stosunku do poziomu 

oraz dla tych powierzchni, na których uniemo

Ŝ

liwiono gromadzenie si

ę

 pyłów i włókien,  

c) 2/3 temperatury samozapłonu, wyra

Ŝ

onej w stopniach Celsjusza (°C), mieszaniny pyłów l ub 

włókien z powietrzem dla nietl

ą

cych si

ę

 pyłów lub włókien, niezale

Ŝ

nie od stopnia nachylenia 

powierzchni urz

ą

dze

ń

 ogrzewczych;  

3) w przypadkach pozostałych ciał stałych łatwo zapalnych 2/3 temperatury samozapłonu, wyra

Ŝ

onej w 

stopniach Celsjusza (°C).  

2. Dopuszczalne temperatury pracy urz

ą

dze

ń

 elektroenergetycznych oraz zasady klasyfikacji gazów i 

par cieczy do klas temperaturowych okre

ś

laj

ą

 Polskie Normy dotycz

ą

ce urz

ą

dze

ń

 elektrycznych w 

przestrzeniach zagro

Ŝ

onych wybuchem.  

3. Przy ustalaniu dopuszczalnych temperatur za podstaw

ę

 nale

Ŝ

y przyjmowa

ć

 ten materiał palny 

znajduj

ą

cy si

ę

 w danym pomieszczeniu, który ma najni

Ŝ

sz

ą

 temperatur

ę

 samozapłonu, a dla tl

ą

cych si

ę

 

pyłów - najni

Ŝ

sz

ą

 temperatur

ę

 tlenia.  

4. W systemach ogrzewczych oraz wentylacyjnych nie jest dopuszczalna recyrkulacja powietrza, je

Ŝ

eli 

mogłaby spowodowa

ć

 wzrost zagro

Ŝ

enia wybuchem.  

5. Dopuszcza si

ę

 stosowanie systemów centralnego ogrzewania powietrznego we wszystkich 

obiektach i pomieszczeniach, pod warunkiem zastosowania samoczynnych urz

ą

dze

ń

 (termoregulatorów) 

zapobiegaj

ą

cych przekroczeniu dopuszczalnych temperatur w wypadku zaniku przepływu powietrza oraz 

blokady uniemo

Ŝ

liwiaj

ą

cej wł

ą

czenie elementów grzewczych przed uruchomieniem nawiewu powietrza.  

6. Systemy centralnego ogrzewania wodnego i parowego nie powinny by

ć

 stosowane w obiektach, w 

których wyst

ę

puj

ą

 materiały wytwarzaj

ą

ce w reakcji z wod

ą

 lub par

ą

 wodn

ą

 palne gazy, je

Ŝ

eli reakcje takie 

nie s

ą

 przewidziane w procesie technologicznym.  

7. Powierzchnie przewodów i urz

ą

dze

ń

 grzewczych oraz ich izolacje w obr

ę

bie pomieszcze

ń

, w których 

mog

ą

 wydziela

ć

 si

ę

 palne pyły i włókna, powinny by

ć

 gładkie, łatwe do oczyszczenia i 

nierozprzestrzeniaj

ą

ce ognia.  

8. Instalacje i urz

ą

dzenia techniczne oraz technologiczne, w których podczas eksploatacji mog

ą

 

wytwarza

ć

 si

ę

 ładunki elektryczno

ś

ci statycznej o potencjale wystarczaj

ą

cym do zapalenia wyst

ę

puj

ą

cych 

materiałów palnych, powinny by

ć

 wyposa

Ŝ

one w odpowiednie 

ś

rodki ochrony, zgodnie z Polskimi Normami 

dotycz

ą

cymi ochrony przed elektryczno

ś

ci

ą

 statyczn

ą

.  

Rozdział 8

 

 

background image

Prace niebezpieczne pod wzgl

ę

dem po

Ŝ

arowym oraz ocena zagro

Ŝ

enia 

wybuchem 

§ 32. 1. Przed rozpocz

ę

ciem prac niebezpiecznych pod wzgl

ę

dem po

Ŝ

arowym, mog

ą

cych powodowa

ć

 

bezpo

ś

rednie niebezpiecze

ń

stwo powstania po

Ŝ

aru lub wybuchu, wła

ś

ciciel, zarz

ą

dca lub u

Ŝ

ytkownik 

obiektu jest obowi

ą

zany:  

1) oceni

ć

 zagro

Ŝ

enie po

Ŝ

arowe w miejscu, w którym prace b

ę

d

ą

 wykonywane;  

2) ustali

ć

 rodzaj przedsi

ę

wzi

ęć

 maj

ą

cych na celu niedopuszczenie do powstania i rozprzestrzeniania 

si

ę

 po

Ŝ

aru lub wybuchu;  

3) wskaza

ć

 osoby odpowiedzialne za odpowiednie przygotowanie miejsca pracy, za przebieg oraz 

zabezpieczenie miejsca po zako

ń

czeniu pracy;  

4) zapewni

ć

 wykonywanie prac wył

ą

cznie przez osoby do tego upowa

Ŝ

nione, posiadaj

ą

ce odpowiednie 

kwalifikacje;  

5) zaznajomi

ć

 osoby wykonuj

ą

ce prace z zagro

Ŝ

eniami po

Ŝ

arowymi wyst

ę

puj

ą

cymi w rejonie 

wykonywania prac oraz z przedsi

ę

wzi

ę

ciami maj

ą

cymi na celu niedopuszczenie do powstania po

Ŝ

aru 

lub wybuchu.  

2. Przy wykonywaniu prac, o których mowa w ust. 1, nale

Ŝ

y:  

1) zabezpieczy

ć

 przed zapaleniem materiały palne wyst

ę

puj

ą

ce w miejscu wykonywania prac oraz w 

rejonach przyległych, w tym równie

Ŝ

 elementy konstrukcji budynku i znajduj

ą

cych si

ę

 w nim instalacji 

technicznych;  

2) prowadzi

ć

 prace niebezpieczne pod wzgl

ę

dem po

Ŝ

arowym w pomieszczeniach (urz

ą

dzeniach) 

zagro

Ŝ

onych wybuchem lub w pomieszczeniach, w których wcze

ś

niej wykonywano inne prace 

zwi

ą

zane z u

Ŝ

yciem łatwo palnych cieczy lub palnych gazów, jedynie wtedy, gdy st

ęŜ

enie par cieczy 

lub gazów w mieszaninie z powietrzem w miejscu wykonywania prac nie przekracza 10 % ich dolnej 
granicy wybuchowo

ś

ci;  

3) mie

ć

 w miejscu wykonywania prac sprz

ę

t umo

Ŝ

liwiaj

ą

cy likwidacj

ę

 wszelkich 

ź

ródeł po

Ŝ

aru;  

4) po zako

ń

czeniu prac podda

ć

 kontroli miejsce, w którym prace były wykonywane, oraz rejony 

przyległe;  

5) u

Ŝ

ywa

ć

 do wykonywania prac wył

ą

cznie sprz

ę

tu sprawnego technicznie i zabezpieczonego przed 

mo

Ŝ

liwo

ś

ci

ą

 wywołania po

Ŝ

aru.  

§ 33. 1. W obiektach i na terenach przyległych, gdzie prowadzone s

ą

 procesy technologiczne z 

u

Ŝ

yciem materiałów mog

ą

cych wytworzy

ć

 mieszaniny wybuchowe lub w których materiały takie s

ą

 

magazynowane, powinna by

ć

 dokonana ocena zagro

Ŝ

enia wybuchem.  

2. Ocena, o której mowa w ust. 1, obejmuje wskazanie pomieszcze

ń

 zagro

Ŝ

onych wybuchem, 

wyznaczenie w pomieszczeniach i przestrzeniach zewn

ę

trznych odpowiednich stref zagro

Ŝ

enia wybuchem 

oraz wskazanie czynników mog

ą

cych w nich zainicjowa

ć

 zapłon.  

3. Oceny, o której mowa w ust. 1, dokonuj

ą

: inwestor, projektant lub u

Ŝ

ytkownik decyduj

ą

cy o procesie 

technologicznym.  

4. Klasyfikacj

ę

 stref zagro

Ŝ

enia wybuchem okre

ś

la Polska Norma dotycz

ą

ca zapobiegania wybuchowi i 

ochronie przed wybuchem.  

5. Pomieszczenie, w którym mo

Ŝ

e wytworzy

ć

 si

ę

 mieszanina wybuchowa, powstała z wydzielaj

ą

cej si

ę

 

takiej ilo

ś

ci palnych gazów, par, mgieł lub pyłów, której wybuch mógłby spowodowa

ć

 przyrost ci

ś

nienia w 

tym pomieszczeniu przekraczaj

ą

cy 5 kPa, okre

ś

la si

ę

 jako pomieszczenie zagro

Ŝ

one wybuchem.  

6. Wytyczne w zakresie okre

ś

lania przyrostu ci

ś

nienia w pomieszczeniu, jaki mógłby zosta

ć

 

spowodowany przez wybuch, zawiera zał

ą

cznik do rozporz

ą

dzenia.  

7. W pomieszczeniu nale

Ŝ

y wyznaczy

ć

 stref

ę

 zagro

Ŝ

enia wybuchem, je

Ŝ

eli mo

Ŝ

e w nim wyst

ę

powa

ć

 

mieszanina wybuchowa o obj

ę

to

ś

ci co najmniej 0,01 m3 w zwartej przestrzeni.  

Rozdział 9

 

 

Zabezpieczenie przeciwpo

Ŝ

arowe lasów 

§ 34. 1. Lasy poło

Ŝ

one przy obiektach mog

ą

cych stanowi

ć

 zagro

Ŝ

enie po

Ŝ

arowe dla lasu oddziela si

ę

 

od tych obiektów pasami przeciwpo

Ŝ

arowymi, utrzymywanymi w stanie zapewniaj

ą

cym ich u

Ŝ

yteczno

ść

 

przez cały rok.  

2. Rodzaje oraz sposoby wykonywania pasów przeciwpo

Ŝ

arowych okre

ś

la rozporz

ą

dzenie Ministra 

Ś

rodowiska z dnia 22 marca 2006 r. w sprawie szczegółowych zasad zabezpieczenia przeciwpo

Ŝ

arowego 

lasów (Dz. U. Nr 58, poz. 405).  

3. Obowi

ą

zek urz

ą

dzania i utrzymywania pasów przeciwpo

Ŝ

arowych ci

ąŜ

y na:  

1) kierownikach lub wła

ś

cicielach zakładów przemysłowych, obiektów magazynowych i u

Ŝ

yteczno

ś

ci 

publicznej;  

background image

2) wła

ś

cicielach linii kolejowych;  

3) komendantach poligonów;  
4) wła

ś

cicielach lub zarz

ą

dcach lasów poło

Ŝ

onych przy drogach publicznych;  

5) wła

ś

cicielach dróg zakładowych.  

4. Obowi

ą

zek utrzymywania pasów przeciwpo

Ŝ

arowych nie dotyczy:  

1) lasów zaliczonych do III kategorii zagro

Ŝ

enia po

Ŝ

arowego;  

2) drzewostanów starszych ni

Ŝ

 30 lat poło

Ŝ

onych przy drogach publicznych i parkingach oraz 

drzewostanów poło

Ŝ

onych przy drogach o nawierzchni nieutwardzonej, z wyj

ą

tkiem dróg 

poligonowych i mi

ę

dzypoligonowych;  

3) lasów o szeroko

ś

ci mniejszej ni

Ŝ

 200 m.  

5. Zaliczenia obszarów le

ś

nych do kategorii zagro

Ŝ

enia po

Ŝ

arowego dokonuje si

ę

 w planach 

urz

ą

dzenia lasu, uproszczonych planach urz

ą

dzenia lasu i planach ochrony parków narodowych.  

§ 35. 1. W odległo

ś

ci mniejszej ni

Ŝ

 30 m od skraju toru kolejowego lub drogi publicznej pozostawianie 

gał

ę

zi, chrustu, nieokrzesanych 

ś

ci

ę

tych drzew i odpadów poeksploatacyjnych jest zabronione.  

2. Wła

ś

ciciele, zarz

ą

dcy lub u

Ŝ

ytkownicy lasów, których lasy samoistnie lub wspólnie tworz

ą

 kompleks 

le

ś

ny o powierzchni ponad 300 ha, s

ą

 obowi

ą

zani:  

1) zorganizowa

ć

 w okresie zagro

Ŝ

enia po

Ŝ

arowego obserwacj

ę

 i patrolowanie lasów w celu wykrywania 

po

Ŝ

arów oraz alarmowania o ich powstaniu;  

2) zapewni

ć

 i utrzymywa

ć

 

ź

ródła wody do celów przeciwpo

Ŝ

arowych;  

3) utrzymywa

ć

 dojazdy po

Ŝ

arowe wyznaczone w planie urz

ą

dzenia lasu zgodnie z przepisami w 

sprawie zasad zabezpieczenia przeciwpo

Ŝ

arowego lasów;  

4) oznakowa

ć

 stanowiska czerpania wody znakami zgodnymi z Polskimi Normami dotycz

ą

cymi znaków 

bezpiecze

ń

stwa;  

5) urz

ą

dzi

ć

 i utrzymywa

ć

 w miejscach wyznaczonych, w porozumieniu z wła

ś

ciwymi miejscowo 

komendantami powiatowymi (miejskimi) Pa

ń

stwowej Stra

Ŝ

y Po

Ŝ

arnej, bazy sprz

ę

tu do gaszenia 

po

Ŝ

arów lasów;  

6) uzgodni

ć

 projekt planu urz

ą

dzenia lasu, projekt uproszczonego planu urz

ą

dzenia lasu oraz projekt 

planu ochrony parku narodowego, w cz

ęś

ci dotycz

ą

cej ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej, z wła

ś

ciwym 

miejscowo komendantem wojewódzkim Pa

ń

stwowej Stra

Ŝ

y Po

Ŝ

arnej, dla lasów I i II kategorii 

zagro

Ŝ

enia po

Ŝ

arowego.  

3. 

Ź

ródła wody do celów przeciwpo

Ŝ

arowych w lasach, które samoistnie lub wspólnie tworz

ą

 kompleks 

o powierzchni ponad 300 ha, powinny by

ć

 zapewnione w postaci nie wi

ę

cej ni

Ŝ

 dwóch zbiorników w obr

ę

bie 

chronionej powierzchni zawieraj

ą

cych ł

ą

cznie co najmniej 50 m3 wody lub cieku wodnego o stałym 

przepływie wody nie mniejszym ni

Ŝ

 10 dm3/s przy najni

Ŝ

szym stanie wód, z zapewnieniem najbli

Ŝ

szego 

stanowiska czerpania wody w terenie o promieniu:  

1) nieprzekraczaj

ą

cym 3 km w lasach I kategorii zagro

Ŝ

enia po

Ŝ

arowego;  

2) nieprzekraczaj

ą

cym 5 km w lasach II kategorii zagro

Ŝ

enia po

Ŝ

arowego;  

3) uzgodnionym z wła

ś

ciwym miejscowo komendantem powiatowym (miejskim) Pa

ń

stwowej Stra

Ŝ

Po

Ŝ

arnej w lasach III kategorii zagro

Ŝ

enia po

Ŝ

arowego.  

4. Wła

ś

ciciel lub zarz

ą

dca lasu jest obowi

ą

zany do umieszczenia przy wjazdach do lasów oraz przy 

parkingach le

ś

nych, w uzgodnieniu z wła

ś

ciwym miejscowo komendantem powiatowym (miejskim) 

Pa

ń

stwowej Stra

Ŝ

y Po

Ŝ

arnej, tablic informacyjnych i ostrzegawczych dotycz

ą

cych zabezpieczenia 

przeciwpo

Ŝ

arowego lasu.  

5. Dojazdy po

Ŝ

arowe, o których mowa w ust. 2 pkt 3, oraz wyposa

Ŝ

enie baz w sprz

ę

t, o których mowa 

w ust. 2 pkt 5, okre

ś

la rozporz

ą

dzenie Ministra 

Ś

rodowiska z dnia 22 marca 2006 r. w sprawie 

szczegółowych zasad zabezpieczenia przeciwpo

Ŝ

arowego lasów.  

§ 36. 1. W lasach i na terenach 

ś

ródle

ś

nych, na obszarze ł

ą

k, torfowisk i wrzosowisk, jak równie

Ŝ

 w 

odległo

ś

ci do 100 m od granicy lasów nie jest dopuszczalne wykonywanie czynno

ś

ci mog

ą

cych wywoła

ć

 

niebezpiecze

ń

stwo po

Ŝ

aru:  

1) rozniecanie ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez wła

ś

ciciela lub zarz

ą

dc

ę

 lasu;  

2) palenie tytoniu, z wyj

ą

tkiem miejsc na drogach utwardzonych i miejsc wyznaczonych do pobytu 

ludzi.  

2. Przepis ust. 1 pkt 1 nie dotyczy czynno

ś

ci zwi

ą

zanych z gospodark

ą

 le

ś

n

ą

 oraz wykonywaniem robót 

budowlanych.  

Rozdział 10

 

 

Zabezpieczenie przeciwpo

Ŝ

arowe zbioru, transportu i składowania 

palnych płodów rolnych 

background image

§ 37. 1. Podczas zbioru, transportu i składowania płodów rolnych nale

Ŝ

y:  

1) stosowa

ć

 wskazania podane w instrukcjach obsługi przy eksploatacji maszyn rolniczych i innych z 

nap

ę

dem;  

2) stosowa

ć

 silniki elektryczne o odpowiednim do warunków pracy stopniu ochrony; minimalna 

odległo

ść

 układu nap

ę

dowego od stert, stogów i budynków o konstrukcji palnej powinna wynosi

ć

 5 

m;  

3) ustawia

ć

 silniki spalinowe na podło

Ŝ

u niepalnym, w odległo

ś

ci co najmniej 10 m od stert, stogów lub 

budynków o konstrukcji palnej;  

4) zabezpiecza

ć

 urz

ą

dzenia wydechowe silników spalinowych przed wylotem iskier;  

5) zapewni

ć

 mo

Ŝ

liwo

ść

 ewakuacji ludzi i sprz

ę

tu;  

6) przechowywa

ć

 niezb

ę

dne materiały p

ę

dne, w ilo

ś

ci nieprzekraczaj

ą

cej dobowego zapotrzebowania, 

w zamkni

ę

tych nietłuk

ą

cych si

ę

 naczyniach, w odległo

ś

ci co najmniej 10 m od punktu omłotowego i 

miejsc wyst

ę

powania palnych płodów rolnych;  

7) wyposa

Ŝ

y

ć

 miejsca omłotów, stertowania i kombajnowania w ga

ś

nice oraz w razie potrzeby w sprz

ę

słu

Ŝą

cy do wykonywania pasów ograniczaj

ą

cych rozprzestrzenianie si

ę

 po

Ŝ

aru.  

2. Palenie tytoniu przy obsłudze sprz

ę

tu, maszyn i pojazdów podczas zbiorów palnych płodów rolnych 

oraz ich transportu nie jest dopuszczalne.  

3. U

Ŝ

ywanie otwartego ognia i palenie tytoniu w odległo

ś

ci mniejszej ni

Ŝ

 10 m od punktu omłotowego i 

miejsc wyst

ę

powania palnych płodów rolnych nie jest dopuszczalne.  

§ 38. 1. Strefa po

Ŝ

arowa sterty lub stogu z palnymi produktami ro

ś

linnymi nie powinna przekracza

ć

 

powierzchni 1 000 m2 lub kubatury 5 000 m3.  

2. Przy ustawianiu stert, stogów i brogów nale

Ŝ

y zachowa

ć

 co najmniej nast

ę

puj

ą

ce odległo

ś

ci:  

1) od budynków wykonanych z materiałów:  

a) palnych - 30 m,  
b) niepalnych i o pokryciu co najmniej trudno zapalnym - 20 m;  

2) od dróg publicznych i torów kolejowych - 30 m;  
3) od urz

ą

dze

ń

 i przewodów linii elektrycznych wysokiego napi

ę

cia - 30 m;  

4) od lasów i terenów zadrzewionych - 100 m;  
5) mi

ę

dzy stertami i stogami stanowi

ą

cymi odr

ę

bne strefy po

Ŝ

arowe - 30 m.  

3. Wokół stert i stogów nale

Ŝ

y wykona

ć

 i utrzyma

ć

 powierzchni

ę

 o szeroko

ś

ci co najmniej 2 m w 

odległo

ś

ci 3 m od ich obrysu pozbawion

ą

 materiałów palnych.  

4. Produkty ro

ś

linne nale

Ŝ

y składowa

ć

 w sposób uniemo

Ŝ

liwiaj

ą

cy ich samozapalenie. W przypadku 

konieczno

ś

ci składowania produktów niedosuszonych nale

Ŝ

y okresowo sprawdza

ć

 ich temperatur

ę

.  

§ 39. Wypalanie słomy i pozostało

ś

ci ro

ś

linnych na polach w odległo

ś

ci mniejszej ni

Ŝ

 100 m od 

zabudowa

ń

, lasów, zbo

Ŝ

a na pniu i miejsc ustawienia stert lub stogów b

ą

d

ź

 w sposób powoduj

ą

cy 

zakłócenia w ruchu drogowym, a tak

Ŝ

e bez zapewnienia stałego nadzoru miejsca wypalania, nie jest 

dopuszczalne. 

Rozdział 11

 

 

Przepisy przej

ś

ciowe i ko

ń

cowe 

§ 40. W stosunku do obiektów wzniesionych przed dniem wej

ś

cia w 

Ŝ

ycie rozporz

ą

dzenia:  

1) wymaga

ń

 okre

ś

lonych w § 23 ust. 1 i 2 nie stosuje si

ę

 do obiektów wzniesionych przed dniem 17 

stycznia 1993 r.;  

2) wymagania okre

ś

lone w § 14 ust. 2 obowi

ą

zuj

ą

 przy przebudowie i rozbudowie instalacji 

wodoci

ą

gowej przeciwpo

Ŝ

arowej.  

§ 41. Strefy zagro

Ŝ

enia wybuchem wyznaczone w pomieszczeniach i przestrzeniach zewn

ę

trznych, 

zaklasyfikowane przed dniem wej

ś

cia w 

Ŝ

ycie rozporz

ą

dzenia, klasyfikuje si

ę

 odpowiednio, z 

uwzgl

ę

dnieniem wymaga

ń

 okre

ś

lonych w § 33 ust. 4, jako:  

1) stref

ę

 Z 0 - strefa 0;  

2) stref

ę

 Z 1 - strefa 1;  

3) stref

ę

 Z 2 - strefa 2;  

4) stref

ę

 Z 10 - strefa 20;  

5) stref

ę

 Z 11 - strefa 21 lub strefa 22 (w zale

Ŝ

no

ś

ci od prawdopodobie

ń

stwa wyst

ą

pienia atmosfery 

wybuchowej).  

§ 42. Traci moc rozporz

ą

dzenie Ministra Spraw Wewn

ę

trznych i Administracji z dnia 16 czerwca 2003 r. 

w sprawie ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 121, 

background image

poz. 1138). 

§ 43. Rozporz

ą

dzenie wchodzi w 

Ŝ

ycie

(3)

 po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia.

 

Zał

ą

cznik 

 

 

do rozporz

ą

dzenia Ministra Spraw Wewn

ę

trznych i Administracji z dnia 21 

kwietnia 2006 r. (poz. 563) 

WYTYCZNE W ZAKRESIE OKRE

Ś

LANIA PRZYROSTU CI

Ś

NIENIA W POMIESZCZENIU, JAKI MÓGŁBY 

ZOSTA

Ć

 SPOWODOWANY PRZEZ WYBUCH  

1. Przy dokonywaniu oceny zagro

Ŝ

enia wybuchem pomieszcze

ń

 nale

Ŝ

y bra

ć

 pod uwag

ę

 najbardziej 

niekorzystn

ą

 z punktu widzenia ewentualnych skutków wybuchu sytuacj

ę

, mog

ą

c

ą

 wytworzy

ć

 si

ę

 w procesie 

ich eksploatacji, uwzgl

ę

dniaj

ą

c najbardziej niebezpieczny wyst

ę

puj

ą

cy tam rodzaj substancji oraz 

najwi

ę

ksz

ą

 jej ilo

ść

, jaka mogłaby bra

ć

 udział w reakcji wybuchu.  

2. Przyrost ci

ś

nienia w pomieszczeniu 

P (w Pa), spowodowany przez wybuch z udziałem 

jednorodnych palnych gazów lub par o cz

ą

steczkach zbudowanych z atomów w

ę

gla, wodoru, tlenu, azotu i 

chlorowców, jest okre

ś

lany za pomoc

ą

 równania:  

 
      m

max · 

Pmax · W

 

P = ------------------       [1] 

        V · C

st

 · 

ρ

 

gdzie:  
m

max

 - maksymalna masa substancji palnych, tworz

ą

cych mieszanin

ę

 wybuchow

ą

, jaka mo

Ŝ

e wydzieli

ć

 

si

ę

 w rozpatrywanym pomieszczeniu (kg);  

P

max

 - maksymalny przyrost ci

ś

nienia przy wybuchu stechiometrycznej mieszaniny gazowo- lub 

parowo-powietrznej w zamkni

ę

tej komorze (Pa);  

W - współczynnik przebiegu reakcji wybuchu, uwzgl

ę

dniaj

ą

cy niehermetyczno

ść

 pomieszczenia, 

nieadiabatyczno

ść

 reakcji wybuchu, a tak

Ŝ

e fakt udziału w reakcji niecałej ilo

ś

ci palnych gazów i par, 

jaka wydzieliłaby si

ę

 w pomieszczeniu - równy 0,17 dla palnych gazów i 0,1 dla palnych par;  

V - obj

ę

to

ść

 przestrzeni powietrznej pomieszczenia, stanowi

ą

ca ró

Ŝ

nic

ę

 mi

ę

dzy obj

ę

to

ś

ci

ą

 

pomieszczenia i obj

ę

to

ś

ci

ą

 znajduj

ą

cych si

ę

 w nim instalacji, sprz

ę

tu, zamkni

ę

tych opakowa

ń

 itp. 

(m3);  

C

st

 - obj

ę

to

ś

ciowe st

ęŜ

enie stechiometryczne palnych gazów lub par:  

 
           1 
C

st

 = ------------          [2] 

      1 + 4,84 · 

β

 

β

 - stechiometryczny współczynnik tlenu w reakcji wybuchu:  

 
          n

H

 - n

Cl

    n

O

       

β

 = n

c

 + ---------- - ---        [3] 

             4         2       

n

C

, n

H

, n

Cl

, n

O

 - odpowiednio ilo

ś

ci atomów w

ę

gla, wodoru, chlorowców i tlenu w cz

ą

steczce gazu lub 

pary;  

ρ

 - g

ę

sto

ść

 palnych gazów lub par w temperaturze pomieszczenia w normalnych warunkach pracy (kg · 

m

-3

).  

3. Przyrost ci

ś

nienia w pomieszczeniu 

P (w Pa), spowodowany przez wybuch z udziałem substancji 

palnych niewymienionych w pkt 2, jest okre

ś

lany za pomoc

ą

 równania:  

background image

 
      m

max 

· q

sp

 · P

o

 · W 

P = ---------------------     [4] 

        V · 

ρ

p

 · c

p

 · T 

gdzie:  
q

sp

 - ciepło spalania (J · kg

-1

);  

P

o

 - ci

ś

nienie atmosferyczne normalne, równe 101 325 Pa;  

ρ

p

 - g

ę

sto

ść

 powietrza w temperaturze T (kg · m

-3

);  

c

p

 - ciepło wła

ś

ciwe powietrza, równe 1,01 · 10

3

 J · kg

-1

 · K

-1

;  

T - temperatura pomieszczenia w normalnych warunkach pracy (K);  
W = 0,17 dla palnych gazów i uniesionego palnego pyłu;  
W = 0,1 dla palnych par i mgieł; pozostałe - jak we wzorze [1].  
4. Masa palnych par m (w kg), wydzielaj

ą

cych si

ę

 w pomieszczeniu wskutek parowania cieczy z 

otwartej powierzchni, jest okre

ś

lana za pomoc

ą

 równania:  

m = 10

-9

 · F · 

τ

 · K · P

s

 · 

M        [5]  

gdzie:  
F - powierzchnia parowania cieczy (w m2) - dla ka

Ŝ

dego dm3 cieczy rozlanej na posadzce betonowej 

przyjmuje si

ę

 F = 0,5 m2 dla roztworów zawieraj

ą

cych nie wi

ę

cej ni

Ŝ

 70 % masowego udziału 

rozpuszczalnika i F = 1 m2 dla pozostałych cieczy;  

τ

 - przewidywany maksymalny czas wydzielania si

ę

 par (s);  

K - współczynnik parowania okre

ś

lony w tabeli;  

P

s

 - pr

ęŜ

no

ść

 pary nasyconej w temperaturze pomieszczenia t w °C  (Pa):  

                        [6]  

A, B, C

A

 - współczynniki równania Antoine'a dla danej cieczy;   

M - masa cz

ą

steczkowa cieczy (kg · kmol

-1

).  

Tabela  

Warto

ś

ci współczynnika parowania K  

 

5. W przypadku wyst

ę

powania w pomieszczeniu uruchamianej samoczynnie wentylacji awaryjnej, przy 

okre

ś

laniu m

max

 dla palnych gazów lub par dopuszcza si

ę

 uwzgl

ę

dnianie jej działania, je

Ŝ

eli odci

ą

gi 

powietrza znajduj

ą

 si

ę

 w pobli

Ŝ

u miejsca przewidywanego wydzielania si

ę

 gazów lub par. Przyjmowan

ą

 do 

obliczenia 

P maksymaln

ą

 mas

ę

 substancji palnych mo

Ŝ

na wtedy zmniejszy

ć

 „k” razy, przy czym:  

k = 1 + n  · 

τ

                         [7]  

gdzie:  
n - ilo

ść

 wymian powietrza w pomieszczeniu przy działaniu wentylacji awaryjnej (s

-1

);   

τ

 - przewidywany czas wydzielania gazów lub par (s).  

6. Obliczenie przewidywanego przyrostu ci

ś

nienia w pomieszczeniu nie jest wymagane w przypadku, 

gdy bez jego dokonania inwestor, jednostka projektowania lub u

Ŝ

ytkownik decyduj

ą

cy o procesie 

technologicznym uznaje pomieszczenie za zagro

Ŝ

one wybuchem.  

Pr

ę

dko

ść

 przepływu powietrza nad 

powierzchni

ą

 parowania (m · s

-1

)  

Temperatura pomieszczenia w °C  

10  

15  

20  

30  

35  

0  

1,0  

1,0  

1,0  

1,0  

1,0  

0,1  

3,0  

2,6  

2,4  

1,8  

1,6  

0,2  

4,6  

3,8  

3,5  

2,4  

2,3  

0,5  

6,6  

5,7  

5,4  

3,6  

3,2  

1,0  

10,0  

8,7  

7,7  

5,6  

4,6