plik

Internetowy kurs szybkiego czytania



Lekcja 3

Witaj!

Już wiesz z pierwszej lekcji, jakie błędy popełniamy podczas czytania i jak
je eliminować dzięki odpowiednim ćwiczeniom.

Dziś będzie parę słów o tym, czym zastąpić te złe nawyki i jaką obrać nową
(prawidłową) strategię czytania.

Od teraz stosuj taką strategię czytania:

Ustal cel czytania.

To bardzo ważny punkt. Przede wszystkim musisz

wiedzieć, po co czytasz daną książkę czy gazetę, czego chcesz się z niej
dowiedzieć, nauczyć. Bez celu czytasz tylko dla samego czytania. Cele
mogą też być bardziej ogólne, np. mój znajomy zawsze sobie zakłada
cel, by każdą kolejną książkę przeczytać jeszcze szybciej.

Wejdź w stan alfa

(Alfabet Games, lekcja 2).

Przekartkuj całą książkę.

Potrzebne jest to po to, byś wiedział, gdzie

w książce znajdują się np. zdjęcia, tabele, duże nagłówki itp. Dzięki temu
przeczytasz ten tekst szybciej, bo oko się już z nim zapoznało i go za-
rejestrowało. Dodatkowym atutem jest to, że dla Twojego umysłu jest
to już ZNANY tekst, pomimo pobieżnego obejrzenia go i pozostania na
jednej stronie przez sekundę lub nawet krócej.

Przeczytaj spis treści i przedłuż swój cel.

Po zapoznaniu się ze spisem

treści dowiesz się konkretnie, jakie informacje możesz wyciągnąć z tej
książki, jaki problem pomoże Ci ona rozwiązać, czego się nauczysz.

Rozgrzewka przed czytaniem.

Przygotuj swój umysł i oczy do czyta-

nia za pomocą jednego z rytmów.

Rozpocznij czytanie ze wskaźnikiem.

Jeśli chcesz zaznaczać treść, którą czytasz, rób to,

podkreślając waż-

niejsze słowa lub akapity BEZ zatrzymywania się – po przeczytaniu
książki możesz do nich wrócić i zaznaczyć na kolorowo.

Zrób notatki po lekturze za pomocą Map Myśli.

Jest to kreatywny

sposób robienia notatek, dzięki któremu łatwo i szybko przypomnisz
sobie treść danej książki. Polecam zagłębienie bliżej tego tematu, np.
z książki Tony’ego Buzana, „Mapy Twoich Myśli”.

Internetowy kurs szybkiego czytania



Lekcja 3

To na dziś tyle teorii, przechodzimy teraz do praktyki.

Ćwiczenie 1

„Choinki” – patrz w środek wyrazu, obejmując całość wzorkiem.

pod

pole

podle

polskie

podlasie

pokrzywa

podkopywać

podkolanówka

sto

stok

smok

smocze

straszydło

smakołyki

smakować

smoczy stok

stumilowe buty

bok

bluza

babcia

bloczek

breloczek

blacharka

bizantyjskie

budownictwo

245

67890

123451

4567890

67453289

847621931

1047218375

Internetowy kurs szybkiego czytania



Lekcja 3

dobra

mądry

radosny

kochana

pogodna

zmysłowa

przywódcza

sympatyczny

uśmiechnięty

przedsiębiorczy

bardzo wrażliwa

bardzo utalentowana

działa z entuzjazmem

przenikliwo dociekliwy

bez przerwy uśmiechnięta

Internetowy kurs szybkiego czytania



Lekcja 3

oko

okno

oczka

okienny

oczkami

okiennice

rzuć okiem

oczko wodne

opaska na oku

okiennice w oknie

miś

misie

misio

misiowy

z misiami

moje misie

pluszowy miś

misie kolorowe

niebezpieczny miś

uciekać przed misiem

kula

kulka

kuleczka

kuleczkami

kulkami rzuca

kuleczkami turla

kula się kula po kulka

uderza kulką o kulkę

kolorowymi kulkami rzuca

dom

dach

strach

zwinny

domowy

kolorowy

opalenizna

poziomkowy

poniedziałek

Internetowy kurs szybkiego czytania



Lekcja 3

Tomasz Sierżański

Wybór odzieży żeglarskiej

Wypływając w rejs, ważna jest odzież, w której będziemy płynąć. Od niej
będzie zależeć komfort i bezpieczeństwo. Na co należy zwrócić uwagę, wy-
bierając sztormiak? Czym się kierować? Czy droższy znaczy lepszy? Czy sam
sztormiak wystarczy? Ten artykuł powinien odpowiedzieć na te pytania.

Podstawowym zadaniem sztormiaka jest chronienie przed wodą, zim-
nem i wiatrem. Najprostszym rodzajem sztormiaka jest gumowa kurt-
ka. Ma ona jednak dość poważne wady. Guma nie przepuszcza powie-
trza, więc świetnie chroni przed wodą, ale jednocześnie nie pozwala
oddychać skórze. Tym samym taki sztormiak nie nada się na dłuższy
rejs, bo będzie można się utopić we własnym pocie. Guma jest też
dość sztywna, co sprawia, że znacząco wpływa na ograniczenie swo-
body ruchów.

Na szczęście ktoś mądry wymyślił coś takiego jak membrany oddycha-
jące. Zasada ich działania jest prosta. Nie pozwalają wodzie przedostać
się do środka, ale pozwalają, żeby pot (powiedzmy wody wewnętrzne)
mógł wydostać się na zewnątrz. O jakości membran mówi współczyn-
nik oddychalności. Im jest on wyższy, tym lepsza membrana, tym sa-
mym zapewnia ona większy komfort. Oczywiście większy współczyn-
nik wiąże się z wyższą ceną. Należy go dobierać do rejsu, na który pły-
niemy (czy rejsów, w końcu sztormiaka nie kupuje się na jeden rejs).

Ćwiczenie 2

Czytanie w rytmie. Weź książkę, wskaźnik i puść rytm.

Link:

http://www.intelektualnie.pl/downloads/rytmy/rozgrzewka-2.mp3

Jeśli wykonałeś już ćwiczenie, które było zarazem rozgrzewką przed czyta-
niem, przejdź do testu czytania nr 2, oczywiście ze wskaźnikiem i stosując
już nową strategię czytania.

Włącz stoper!

Test tempa czytania nr 2

Internetowy kurs szybkiego czytania



Lekcja 3

Nie ma sensu kupować sztormiaka szytego z myślą o warunkach oce-
anicznych, jeśli ma się zamiar pływać po jeziorze 20 minut dwa razy
w roku (no chyba że ma się pieniądze i nie wie, na co je wydać).

Podzieliłbym sztormiaki na 3 grupy ze względu na oddychalność
i miejsce rejsów:

nieoddychające lub oddychające słabo

•

– do żeglowania krótkie-

go, po wodach śródlądowych;
oddychające dobrze

•

(średnio wysoki współczynnik oddychalno-

ści) – do żeglowania morskiego i przybrzeżnego na średnio długich
dystansach;
bardzo dobrze oddychające

•

(wysoki współczynnik oddychalności)

– do żeglowania oceanicznego i morskiego na długich dystansach.

Należy pamiętać, że w sztormiaku przeznaczonym na ocean można
pływać na wodach śródlądowych (jeśli komuś oczywiście nie będzie
przeszkadzać cena takiego sztormiaka), natomiast sztormiak na wody
śródlądowe będzie sprawdzał się w miarę na wodach przybrzeżnych,
jednak nie nada się na rejs po otwartym morzu. Tak jak pisałem wcze-
śniej, wybór sztormiaka w dużej mierze zależy od naszych rejsów.

Równie istotną sprawą co wysoki współczynnik oddychalności jest
sprawa bezpieczeństwa. Sztormiak powinien być w jaskrawym kolo-
rze i mieć taśmy odblaskowe. Dobrym rozwiązanie jest też kaptur flu-
orescencyjny. Zapewnia to widoczność osoby, która wypadła za burtę.
Jak dla mnie to te dwa punkty są decydujące podczas wyboru sztor-
miaka.

Inne ważne cechy sztormiaków, na które należy zwrócić uwagę:

Kaptur.

•

Powinien być w jaskrawym fluorescencyjnym kolorze, po-

siadać kilka ściągaczy pozwalających dopasować kaptur do owalu
głowy. Zapewni to lepszą widoczność oraz ochronę przed wodą
i zimnem. Usztywniony daszek zabezpieczy przed deszczem pada-
jącym prosto w oczy. Jeśli nie ma takiego daszku, polecam założyć
czapkę z daszkiem pod kaptur.
Mankiety.

•

Zarówno przy rękach, jak i nogach powinny występować

podwójne mankiety. Mankiet wewnętrzny, obszyty gumą, zapinany
jest na rzepy i chowany pod rękaw (nogawkę). Chroni się w ten sposób

Internetowy kurs szybkiego czytania



Lekcja 3

przed dostaniem się wody do wnętrza sztormiaka (wlewająca się woda
przez rękaw to mało przyjemne uczucie). Zewnętrzny mankiet, również
zapinany na rzepy, chroni przed zimnem i rozpryskująca się wodą.
Zamki.

•

Wszystkie zamki powinny mieć możliwości rozsuwania

w dwie strony i być dodatkowo zabezpieczone rzepami na całej
swojej długości.
Kołnierz.

•

Szczególnie ważny jest przy rejsach morskich i oceanicz-

nych. Musi być na tyle wysoki, żeby zabezpieczał przed wiatrem
i wodą lejącą się na szyję, jednak na tyle niski, żeby nie utrudniał
oddychania. Powinien kończyć się przed nosem, a wersja oceanicz-
na powinna mieć dodatkowy rzep zasłaniający wyższą część twarzy
i tył głowy. Dodatkowy rzep tworzy prześwit w kołnierzu, dzięki któ-
remu oddychanie nie jest w żaden sposób utrudnione. Kołnierz ma
chronić przed zimnem i dlatego dobrze żeby był podszyty polarem.
Kaptur powinien być chowany w kołnierzu – po jego wyciągnięciu
i założeniu wraz z kołnierzem tworzą świetną (i nierozłączną!) ochro-
nę przed wodą i zimnem.
Kieszenie.

•

Dobry sztormiak powinien mieć kilka rodzajów kieszeni

i schowków. Kieszenie boczne, do których można szybko włożyć ręce.
Wyjście kieszeni powinno umożliwić wylanie się wody. Kieszenie te
służą do szybkiego ogrzania dłoni. Ręce są wkładane tylko na chwi-
lę, dlatego ta kieszeń nie jest zabezpieczona rzepem (lub zamkiem),
żeby maksymalnie wydłużyć czas ogrzewania dłoni. Drugim typem
kieszeni są kieszenie schowki. Są one zabezpieczone zamkiem lub
rzepem (lub tym i tym) przed dostaniem się wody. Schować tam moż-
na wszytko, co przydatne na jachcie (np. ręczny GPS). Trzecim typem
kieszeni jest kieszeń na komórkę lub ukaefkę (opcjonalnie również na
GPS). Znajduje się ona na wysokości klatki piersiowej, po wewnętrz-
nej stronie sztormiaka lub pod rzepem zabezpieczającym (umożliwia
to wyjęcie telefonu bez konieczności rozpinania zamka). Telefon czy
ukaefka jest chroniona w ten sposób przed zamoknięciem.
Dodatkowe wzmocnienia.

•

Łokcie, kolana i okolice pośladków są

szczególnie narażone na przetarcie. Żeby uchronić sztormiak przed
zniszczeniem w tych miejscach stosuje się wzmocnienia z kevlaru.
Klejone szwy.

•

Nawet odzież z najwyższym współczynnikiem od-

dychalności będzie do niczego, jeśli będzie przepuszczać wodę na
szwach. Klejone szwy niwelują ten problem.

Internetowy kurs szybkiego czytania



Lekcja 3

Komfort ruchów.

•

Krój szycia sztormiaków jest dość specyficzny.

Należy pamiętać, że nie jest to zwykła odzież. Pod sztormiak wkła-
damy dodatkowe spodnie, bluzę, polar czy sweter (czasami nawet
parę sztuk). Właśnie dlatego sztormiaki są luźne, są szyte z myślą
o dodatkowym komplecie ubrań pod spodem. Dzięki temu zapew-
niają swobodę ruchów.
Wysokie spodnie.

•

Przy dwuczęściowym sztormiaku należy zwró-

cić uwagę na spodnie. Powinny być to wysokie „ogrodniczki”. Za-
bezpieczy nas to przed zamoknięciem ubrań, nawet jeśli woda do-
stanie się pod kurtkę. Elastyczne boki spodni, w ich górnej części,
zapewnią komfort podczas włożenia dodatkowej warstwy ubrań.
Regulacja szelek.

•

Podobnie jak poprzedni podpunkt dotyczy sztor-

miaków dwuczęściowych. Szelki powinny być szerokie (uniknie się
„wpijania” ich w ramiona), elastyczne (ułatwione zakładanie i zdej-
mowanie) oraz mieć regulację długości.
Zamek na odpowiedniej wysokości.

•

Dotyczy to zamka w dolnej

części sztormiaka. Zamek na odpowiednim poziomie, nieposiada-
jący wewnętrznego zabezpieczenia, umożliwia oddawanie moczu
bez konieczności zdejmowania sztormiaka (dotyczy to oczywiście
tylko mężczyzn).
Szybkość schnięcia.

•

Jest to istotna cecha, szczególnie przy dłuż-

szych rejsach. Nie ma nic gorszego niż wypełznąć z ciepłego śpiwo-
ra, ubrać mokry sztormiak i wyjść na nocną wahtę.

I to by było tyle na temat wyboru sztormiaka. Pomimo że sztormiak
stanowi podstawę odzieży żeglarskiej, nie należy zapomnieć o istot-
nych dodatkach. Niezwykle ważne są buty. O ile sztormiak ma zapew-
nić widoczność, a tym samym bezpieczeństwo po wypadnięciu z jach-
tu, buty zabezpieczają przed tym wypadnięciem. Buty są wyposażone
w antypoślizgową podeszwę i na nią należy zwrócić szczególną uwa-
gę przy zakupie (nieważne, czy są to buty gumowe czy skórzane). Co
do tego, co nad podeszwą, zależy od naszego widzimisie. Woda za-
wsze dostanie się do butów, więc mamy dwie drogi postępowania.
Mieć buty, które oddychają podobnie jak sztormiak, przepuszczając
wodę ze środka na zewnątrz. W tym wypadku podczas lepszej pogody
zapewniamy wysoki komfort dla stopy. Druga opcja to gumowce. Przy
ich wyborze należy zwrócić uwagę na giętkość obuwia. Gumowce są
wysokimi butami i zbyt duża sztywność gumy, z której są wykonane,

Internetowy kurs szybkiego czytania



Lekcja 3

utrudni nam swobodne poruszanie się po jachcie. Szczególnie ważna
jest giętkość w okolicach kostki. Dobrze jest również, jeśli gumowce
posiadają sznurowane ściągacze. Zapobiegnie to wlewaniu się wody
do środka. Gumowce zakłada się pod sztormiak.

Warto również zaopatrzyć się w rękawiczki. Nie jest to droga inwesty-
cja, a każdy żeglarz ją doceni. Rękawiczki zapobiegają otarciom i co
najważniejsze, chronią przed zimnem. Nie polecałbym jednak zwy-
kłych wełnianych rękawiczek. Po zamoknięciu będzie w nich zimniej
niż bez nich. Dobrą opcją są rękawiczki neopropenowe lub wykonane
z amry. Działają one (o ile może powiedzieć o rękawiczkach, że działa-
ją) na podobnej zasadzie jak pianka do pływania. Podczas styczności
z wodą nasiąkają, ale cały czas ją w sobie utrzymują (rotacja wody jest
tutaj niewielka). Woda zostaje ogrzana przez nasze dłonie i w ten spo-
sób powstaje dodatkowa izolacja cieplna dla naszych dłoni. Gdy ją wy-
ciśniemy, poleci ciepła woda! Rękawiczki mają chronić nasze dłonie,
ale nie mogą utrudniać ruchów palców podczas wykonywania prac na
jachcie. Rozwiązaniem są ucięte palce. Można dostać rękawiczki bez
palców wskazującego i kciuka lub bez wszystkich palców. Trzeba się
tylko zastanowić, które będą wygodniejsze

Oblicz swoje tempo i zapisz w tabeli postępów.

Tempo czytania: liczba słów (1287) ÷ liczba sekund × 60 = _________

Pewnie Cię zaskoczę, przy tekście 2. NIE ma pytań sprawdzających zro-
zumienie. Dlaczego? Ponieważ w trakcie ćwiczeń, gdy na początku pra-
cujemy nad tempem czytania, zrozumienie nam spada, ale spokojnie do
5. testu będzie ono znów na poziomie z pierwszego testu (± 10%) i potem
dorówna do tempa czytania. Najlepiej zobrazuje to wykres na następnej
stronie. Pamiętaj: ZROZUMIENIE CZYTANEGO TEKSTU DOJDZIE (ZAWSZE
DOCHODZI) DO TEMPA TWOJEGO CZYTANIA – dlatego ważne jest, aby-
śmy pracowali nad tempem i zrozumieniem, lecz to pracą nad tempem
czytania decydujesz o swoim wyniku i zrozumieniu.

Wskaźnik tempa czytania – jest to czytanie ze zrozumieniem 100-proc.
(np. czytasz 14 000 sł./min ze zrozumieniem 90%. Twój wskaźnik w tym
momencie wynosi 1260 sł./min – 1400 × 0,9 = 1260).

Artykuł pobrany z serwisu www.artelis.pl autor: Tomasz Sierżański.

Internetowy kurs szybkiego czytania



Lekcja 3

Brak zrozumienia tego tematu powoduje bardzo wiele „plotek” na temat
szybkiego czytania. Ponieważ jeśli ktoś przerwał naukę w połowie kursu,
to praktycznie nie ma zrozumienia. Tylko i wyłącznie dotarcie do końca
ćwiczeń powoduje to, że zrozumienie wzrośnie do poziomu np. 80–90%,
czyli dużo lepiej niż na samym początku bez kursu.

Z tego względu przez kolejne dwa testy nie będziemy sprawdzać zrozu-
mienia, ponieważ i tak byłoby ono bardzo niskie lub praktycznie zerowe.
Proszę Cię też, skupiaj się teraz na ogólnym wyłapaniu kontekstu danego
tekstu oraz „podkręceniu” swojej prędkości. Zrozumienie „samo” dojdzie
do prędkości czytania 800 sł./min czy 1500 sł./min. Tylko od Ciebie zależy,
jaka to będzie prędkość.

Ćwiczenie 3

Patrz w środek diagramu, utrzymując wzrok na „#”, jednocześnie widze-
niem peryferyjnym odczytuj w kolejności litery alfabetu lub cyfry. Pamię-
taj, aby robić to ćwiczenie z rozluźnionymi oczami, będzie Ci łatwiej.

tempo czytania

wskaźnik tempa

czytania

250

450

650

800

950

1150

1300

Internetowy kurs szybkiego czytania



Lekcja 3

kot

dom

los

hak

kij

lis

ton

car

Internetowy kurs szybkiego czytania



Lekcja 3

Ćwiczenie 4

Teraz ponownie będzie nam potrzebna książka i wskaźnik. Puść teraz rytm
co 30 sekund:

http://www.intelektualnie.pl/downloads/rytmy/rytm-20.mp3

W tym czasie musisz „przebiec” wskaźnikiem przez jedną, całą stronę
w książce, wyszukując np. wyrazy na „s”, „m”, przecinków, wszystkich „ch”,
„ż” itp. Bądź kreatywny! Zmieniaj sobie wytyczne do wyszukiwania co
dwie, trzy strony. Wykonuj to ćwiczenie przez 10 min.

Ćwiczenie 5

Liczenie na głos z czytaniem. Dalej będzie nam potrzebna książka. Czy-
taj w swoim tempie (oczywiście ze wskaźnikiem), jednocześnie licząc na
głos od 1 do 10 i z powrotem. Niech to ćwiczenie potrwa 5–7min. Jest to
ćwiczenie eliminujące subwokalizację, dlatego jest bardzo ważne.

Jeśli został Ci jeszcze czas, poskreślaj litery w gazecie przez ok. 5 min.

Dziękuję Ci za dzisiejszą lekcję i zaangażowanie.

Pozdrawiam serdecznie

i życzę szybkich efektów nauki

Marcin