background image

2015-03-24 

Ogólna budowa i podział kości. 

Połączenia kości 

Sylwia Krzętowska 

Układ ruchu 

 

Ruch ciała możliwy jest dzięki pracy układów 
szkieletowego i mięśniowego, tworzących 
wspólnie układ ruchu. Praca układu ruchu jest 
precyzyjnie kontrolowana przez układ nerwowy. 

background image

2015-03-24 

Układ szkieletowy – poziom tkankowy  

Szkielet człowieka zbudowany jest z tkanki łącznej 
szkieletowej (podporowej).
 

Dzieli się ona na 

tkankę kostną i chrzęstną. 

Wspólną cechą budowy obydwu tkanek jest luźne 
ułożenie komórek i obecność substancji 
międzykomórkowej
 wypełniającej przestrzenie 
między komórkami. Podstawowym składnikiem tej 
substancji jest białko - kolagen, nadające tkance 
dużą wytrzymałość i sprężystość. Tkanka chrzęstna 
może ulegać procesom kostnienia i przekształcać 
się w tkankę kostną. 
 

Porównanie cech tkanki kostnej i chrzęstnej 

Tkanka kostna

 

Tkanka chrzęstna 

Buduje kości będące podstawowym 
elementem szkieletu.

 

Jest uzupełnieniem szkieletu umożliwiającym 
ruch poszczególnych jego części, np. 
powierzchnie stawowe kości, płytki między 
kręgami (tzw. dyski). 
Stanowi rusztowanie niektórych narządów, 
np. krtani, tchawicy, małżowiny usznej. 
W okresie rozwoju zarodkowego buduje cały 
szkielet.

 

Jest bogato unaczyniona i unerwiona.

 

Nie posiada naczyń krwionośnych ani 
nerwów. 

Komórki, nazywane osteocytami, są luźno, 
ale równomiernie ułożone. Mają długie 
wypustki, za pomocą których kontaktują się 
między sobą. 

Komórki zwane chondrocytami występują w 
skupieniach po kilka sztuk. Rozmieszczone są 
w jamkach wewnątrz substancji 
międzykomórkowej. Komórki z oddzielnych 
jamek nie kontaktują się bezpośrednio ze 
sobą. 

background image

2015-03-24 

Porównanie cech tkanki kostnej i chrzęstnej 

Tkanka kostna

 

Tkanka chrzęstna 

Substancja międzykomórkowa składa się: 

ze związków organicznych, a przede 
wszystkim kolagenu (kolagen 
występujący w kościach nazywany jest 
też osseiną), związki organiczne nadają 
kości elastyczność, 

ze związków nieorganicznych, są nimi 
sole mineralne, głównie fosforan 
wapnia, a także fosforan magnezu i 
węglan wapnia, sole mineralne nadają 
kościom twardość. 

Pęczki włókien kolagenowych wysyconych 
solami mineralnymi tworzą tzw. blaszki. 
Sposób ułożenia blaszek nadaje tkance 
kostnej różne właściwości i stanowi 
kryterium jej podziału. 

Substancja międzykomórkowa zbudowana 
jest z różnych związków organicznych, 
wśród których istotną rolę spełniają białka: 
kolagen i elastyna. Ich ilość w tkance oraz 
proporcje między nimi rzutują na jej 
właściwości i stanowią kryterium jej 
podziału. 

Porównanie cech tkanki kostnej i chrzęstnej 

Tkanka kostna

 

Tkanka chrzęstna 

Podział:  
tkanka kostna zbita (istota zbita) 
tkanka kostna gąbczasta (istota gąbczasta) 

Podział: 
tkanka chrzęstna szklista - jest 
najdelikatniejsza, tworzy szkielet zarodków 
oraz występuje na powierzchniach 
stawowych kości 
tkanka chrzęstna sprężysta występuje w 
małżowinie usznej i krtani 
tkanka chrzęstna włóknista
najodporniejsza, tworzy dyski 
międzykręgowe i niektóre więzadła 

background image

2015-03-24 

Porównanie cech tkanki kostnej i chrzęstnej 

Tkanka kostna zbita 

Występuje na 
powierzchniach kości 
oraz buduje trzony kości 
długich. Blaszki są 
ciasno ułożone 
koncentrycznie wokół 
kanału Haversa. 
Wewnątrz kanału 
znajdują się naczynia 
krwionośne i nerwy. 

background image

2015-03-24 

Tkanka kostna gąbczasta 

Blaszki zlepiają się, tworząc struktury zwane beleczkami. 

Beleczki są luźno i nieregularnie rozmieszczone, tworząc 

przestrzenną sieć. Wolne przestrzenie wypełnia 
czerwony szpik kostny

, w którym powstają wszystkie 

rodzaje komórek krwi. Ten typ tkanki znajduje się w 

nasadach kości długich oraz wypełnia wnętrza 

pozostałych kości. 

Tkanka kostna jest strukturą aktywną metabolicznie - 

ulega ona nieustannym procesom przebudowy. Komórki 

kościogubne (osteoklasty)usuwają nadmiar kości, 

rozpuszczając substancję międzykomórkową. Komórki 

kościotwórcze (osteoblasty) odbudowują ją. Działalność 

tych komórek jest szczególnie widoczna w procesach 

regeneracyjnych, np. przy zrastaniu się kości po złamaniu. 
 

Budowa kości 

Kości długie zbudowane są z trzonu znajdującego się pośrodku i nasad na 
obydwu końcach. Wewnątrz trzonu znajduje się jama szpikowa wypełniona 
szpikiem żółtym (nie jest narządem krwiotwórczym!). 

background image

2015-03-24 

Okostna 

Kości, z wyjątkiem powierzchni stawowych, otoczone są 

mocną łącznotkankową błoną - okostną. Znajdują się w 

niej liczne naczynia krwionośne i nerwy. Jej rolą jest 

zaopatrywanie kości w tlen i składniki odżywcze, bierze 

też udział w procesach regeneracyjnych. 

Okostna ma dwie warstwy: zewnętrzną włóknistą i 

wewnętrzną rozrodczą. 

warstwa włóknista jest bogata we włókna tkanki łącznej, 

których przebieg odpowiada architektonice przylegającej 

kości. Grubość okostnej jest różna, w zależności czy 

przyczepiają się do niej ścięgna. 

warstwa rozrodcza jest bogatsza w składniki komórkowe 

a w okresie wzrostu bogata w składniki kościotwórcze 
(osteoblasty). 
 

Podział kości ze względu na kształt 

1. Kości długie (kości, których jeden rozmiar czyli długość 

przewyższa dwa pozostałe rozmiary czyli szerokość i 

grubość), np.: 

  

żebra 

  obojczyk 

  

kość udowa 

  

kość ramienna 

  

kość piszczelowa 

  

kość strzałkowa 

  

kości palców 

  

kości śródręcza i śródstopia 

 

2. Kości krótkie, np. : 

kości stępu 

kości nadgarstka 

 

background image

2015-03-24 

Podział kości ze względu na kształt 

 

3. Kości płaskie, np.: 

łopatka 

kość biodrowa 

mostek 

kość ciemieniowa 

kość potyliczna 

kość czołowa 

4. Kości różnokształtne (kości o rozmaitych kształtach, nie 

mieszczące się w żadnej z trzech wymienionych wyżej 
kategorii), np.: 

  

kręgi 

  

niektóre kości twarzoczaszki 

  rzepka 

 

 

Połączenia kości 

I Połączenia ścisłe 

– w zależności od tkanki łączącej 

dzielimy je na: 

a) więzozrosty 

elementem łączącym jest tkanka 

łączna.  

b) chrząstkozrosty 

elementem łączącym jest 

chrząstka,  

c) kościozrosty 

-

 

powstają w wyniku kostnienia 

więzozrostu lub chrząstkozrostu  

II Połączenia ruchome (stawy)  

background image

2015-03-24 

Połączenia kości 

a) więzozrosty 

więzadła występujące w stawach, szwy w 

czaszce.  

Typy szwów:  

piłowaty (zębaty), 

płaski  

- rowkowy  

łuskowy  

Przykładowy więzozrost to ciemiączka (nieskostniałe spojenia 

łączące kości czaszki u noworodków i niemowląt, wypełnione 

błoną łącznotkankową) 

ciemiączko wielkie (czołowe, przednie)  

ciemiączko tylne (potyliczne) 

ciemiączko boczne:  

przednio- boczne (klinowe) 

tylno- boczne (sutkowe). 
 
 

Połączenia kości 

b) chrząstkozrosty 

przykłady:  

chrząstka nasadowa między trzonem kości, a jej końcem 

krążki międzykręgowe 

chrząstkozrosty śródpotyliczne:  

- klinowo- potyliczny 

- klinowo- skalisty  

- skalisto- potyliczny 

 

c) kościozrosty 

np. skostniałe szwy czaszki, kość krzyżowa 

 

background image

2015-03-24 

Budowa stawu 

Od zewnątrz staw otoczony jest torebką stawową. 
Składa się ona z dwóch warstw: 

zewnętrznej - włóknistej, ochraniającej staw i 

tworzącej więzadła stawowe zabezpieczające całą 
konstrukcję przed rozerwaniem 

wewnętrznej - tworzącej błonę maziową. Jej rolą jest 

wydzielanie do wnętrza jamy stawowej mazi
zmniejszającej tarcie. 

Powierzchnie stawowe kości pokryte są odporną na 
ścieranie chrząstką szklistą. 
 

Budowa stawu 

background image

2015-03-24 

10 

Dodatkowe składniki stawu 

Obrąbki - są chrzęstną 
nadbudową panewki 
stawowej. Pogłębiają 
panewkę przez co 
zabezpieczają 
połączenie w stawie 

Dodatkowe składniki stawu 

Krążki stawowe - uzupełniają 
powierzchnie stawowe ze 

strony głowy lub panewki w 

stawie. Swoją powierzchnią 

obwodową zrastają się z 

torebką stawową, przez co 

dzielą jamę stawową na dwa 

przedziały, w których 

wykonywane są ruchy w 

stawie. Poprawiają przez to 

mechanikę ruchów. 

Amortyzują połączenie kości 

w stawie. Występują w 

stawach: żuchwowym, 
obojczykowo-mostkowym, 

nadgarstkowym bliższym od 

strony łokciowej. 
 

background image

2015-03-24 

11 

Dodatkowe składniki stawu 

Łąkotki stawowe - mają 

kształt półksiężyców, 

których zewnętrzny brzeg 

jest wyższy natomiast 

wewnętrzna krzywizna jest 

niższa. Swoją 

powierzchnią obwodową 

zrastają się z torebką 

stawową. Podobnie jak 

krążki poprawiają 

mechanikę ruchów w 

stawie i zwiększają zakres 

ruchów. Występują w 
stawie kolanowym. 

 

Podział stawów 

I  Ze względu na liczbę kości tworzących staw

1. Stawy proste- 

utworzone przez 2 kości 

2. Stawy złożone- utworzone przez więcej niż 2 kości 

 

background image

2015-03-24 

12 

Podział stawów 

 
II Ze względu na kształt powierzchni stawowych i 

ruchomość:  

1. Stawy 1- osiowe - 

ruch odbywa się wzdłuż 1 osi  

2. Stawy 2- osiowe - 

ruch odbywa się wzdłuż 2 osi 

3. Stawy wieloosiowe- 

ruchy odbywają się w wielu 

osiach 

 

 

Podział stawów 

1. Stawy 1- osiowe - 

ruch odbywa się wzdłuż 1 osi  

a) staw obrotowy - 

w którym odbywają się ruchy 

obrotowe, czyli odwracania i nawracania, np. staw 
promieniowo- 

łokciowy bliższy i dalszy.  

b) staw zawiasowy (ryc.) - z ruchami zginania i 

prostowania.  

c) staw szczytowo - obrotowy (ryc.) - jest to tzw. staw 

śrubowy. Wykonywane są w nim ruchy obrotowe 
głowy, ale przy obrocie następuje zbliżanie lub 
oddalanie powierzchni stawowych.  

 

background image

2015-03-24 

13 

Podział stawów 

2. Stawy 2- osiowe - 

ruch odbywa się wzdłuż 2 osi.  

a)staw kłykciowy (eliptyczny) - np.  
- staw promieniowo-nadgarstkowy (ryc.) - z ruchami 

zginania, prostowania, odwodzenia, przywodzenia, 

obwodzenia(jako kombinacja poprzednich ruchów).  

- staw szczytowo-

potyliczny głowy - z ruchami zgięcia, 

prostowania i z ruchami bocznymi.  

b) staw siodełkowy 
- staw nadgarstkowo-

śródręczny kciuka (ryc.) - z 

ruchami przeciwstawiania i odprowadzania, 
przywodzenia i odwodzenia, z ruchem obwodzenia 
kciuka.  
 

Podział stawów 

3. Stawy wieloosiowe- 

ruchy odbywają się w wielu osiach.  

a) staw kulisty wolny (ryc.) - 

panewka jest płytka i obejmuje 

niewielką powierzchnię głowy kości ramiennej, np.  

- staw ramienny- z ruchami zginania i prostowania, 

odwodzenia i przywodzenia, odwracania i nawracania, 
obwodzenia.  

b) staw kulisty panewkowy (ryc.) - 

panewka jest głęboka i 

obejmuje ponad połowę głowy kości udowej, np.  

- staw biodrowy- ruchy jak w stawie ramiennym, ale o 

mniejszym zakresie.  

c) stawy nieregularne- 

mają nieregularne powierzchnie 

stawowe, a pod względem ruchomości zalicza się je do 

stawów wieloosiowych, np.  

- stawy obojczyka: barkowo- obojczykowy, mostkowo- 

obojczykowy.  
 

background image

2015-03-24 

14 

Podział stawów 

Podział stawów 

background image

2015-03-24 

15 

Więzadła 

Pasma wytrzymałej 
tkanki łącznej, które 
zwykle łączą kości 
między sobą, 
wzmacniając ruchome 
połączenia między 
kośćmi (stawy). Mogą 
również łączyć kości poza 
stawami stabilizując 
układ szkieletowy.  
 

Więzadła 

Wyróżniamy więzadła: 

zewnątrzstawowe (zewnątrztorebkowe), niekiedy 

wyraźnie oddzielające się, a niekiedy trudne do 
oddzielenia od torebki stawowej  

więzadła wewnątrzstawowe (wewnątrztorebkowe), 

przebiegające w jamie stawu, np. więzadła krzyżowe  

w jamie stawu kolanowego; mogą one wpływać na 

kierunek ruchu w stawie, ograniczać zbyt znaczne 

wychylenia oraz przeciwdziałać nadmiernemu oddalaniu 

się od siebie części kości tworzących staw 

background image

2015-03-24 

16 

Więzadła 

Liczba więzadeł jest 
dosyć duża, niektóre są 
bardzo mocne, jak np. 
więzadło biodrowo-
udowe. Niekiedy 
występują więzadła z 
przewagą włókien 
elastycznych, jak np. 
więzadła żółte pomiędzy 
łukami kręgów. 

1. Kość miedniczna  
2. Więzadło kulszowo-udowe 
3. Więzadło biodrowo-udowe 
4. Kość udowa  

Podział stawów 

Opisując duże stawy musimy określić:  

czy jest to staw prosty, czy złożony  

czy jest to staw jedno-, czy dwujamowy 

czy jest to staw jedno-, dwu-, czy wieloosiowy 

powierzchnie stawowe   

ruchy w stawie 

więzadła  

 

background image

2015-03-24 

17 

Funkcje szkieletu 

1. Jest 

podporą dla całego organizmu. 

2. Jest miejscem przyczepu mięśni, a także przenosi 

ich siłę, pozwalając na wykonywanie ruchów. Stąd 
szkielet określany jest jako bierny aparat ruchu. 

3. 

Ochrania narządy przed urazami mechanicznymi 

(czaszka, klatka piersiowa). 

4. Jest narządem krwiotwórczym (czerwony szpik 

kostny). 

5. Kości są magazynem wapnia dla organizmu.