Esther(ap)

13:1 - Król wielki Artaxerxes, od Indyej aż do Aethyopiej, sto dwadzieścia i siedm krain przełożonym i książętom, którzy są pod jego panowaniem, zdrowia.

13:2 - Gdyż nad barzo wielą narodów panuję, i wszystekem świat podbił pod moc swoję, nie chciałem jednak źle uży­wać wielkości mocy, ale łaskawością i łagodnością sprawo­wać poddane, aby bez żadnego strachu żywot spokojnie wiodąc, pokoju, którego wszyscy ludzie pragną, zażywali.

13:3 - Ale gdym się pytał Rad moich, jakoby się to wypełnić mogło, jeden z nich, który mądrością i wiernością inne prze­chodził, i był po królu wtóry, imieniem Aman,

13:4 - Oznajmił mi, że jest lud po wszystkim świecie rozprószony, który nowych praw używa, i przeciwko wszech narodów zwyczajowi czyniąc, królewskiem rozkazaniem gardzi, i zgodę wszech narodów swoją niezgodą targa.

13:5 - Czego, gdyśmy się dowiedzieli, widząc, że jeden naród odporny, przeciwko wszemu rodzajowi ludzkiemu prze­wrotnych praw używa, a naszemu się rozkazaniu sprzeci­wia, a pokój i zgodę krain nam poddanych targa,

13:6 - Rozkazaliśmy, aby którekolwiek Aman (który nad wszystkimi krainami jest przełożony, i wtóry po królu, i którego na miejscu ojca czciemy) pokaże, z żonami i z dziećmi od nieprzyjaciół swych byli wygładzeni, a żeby się ich żaden nie użałował, czternastego dnia dwunastego mie­siąca Adar roku niniejszego:

13:7 - Aby złościwi ludzie jednego dnia stąpiwszy do piekła, przywrócili królestwu naszemu pokój, który byli zgwał­cili. A tak szedszy Mardocheusz uczynił wszystko co mu Esther rozkazała.

13:8 - A Mardocheusz modlił się Panu, pomiętając na wszystkie sprawy jego,

13:9 - I rzekł: Panie, Panie, królu wszechmogący, bo w mocy twojej wszystko jest położono, i niemasz, ktoby się móg woli twej sprzeciwić, jeśli będziesz chciał zachować Izrael.

13:10 - Tyś stworzył niebo i ziemię, i cokolwiek się okręgiem niebieskim zamyka.

13:11 - Panem wszystkich jesteś, i niemasz, ktoby się sprze­ciwił majestatowi twemu.

13:12 - Wszystko znasz, i wiesz, żem ani z pychy, ani ze wzgardy, ani z jakiej czci pragnienia to uczynił, żem się nie kłaniał Amanowi napyszniejszemu.

13:13 - (Dla zachowania bowiem ludu Izraelskiego gotówbych był i stopy całować).

13:14 - Alem się bał, abym czci Boga mego nie przeniósł na człowieka, a żebych się nikomu nie kłaniał, oprócz Boga mego.

13:15 - A teraz Panie królu, Boże Abrahamów, zmiłuj się nad ludem twym, boć nas chcą nieprzyjaciele naszy wytracić, i dziedzictwo twoje wygubić.

13:16 - Nie wzgardzaj cząstki twojej, którąś sobie wykupił z Egiptu.

13:17 - Wysłuchaj prośbę moję, a bądź miłościw działowi i sznurkowi twemu, a obróć żałobę nasze w wesele, aby­śmy żywi będąc, chwalili imię twoje Panie, a nie zamykaj ust o tobie śpiewających.

13:18 - Wszystek też Izrael takiemże sercem i modlitwą do Pana, przeto, iż nad nimi pewna śmierć wisiała.