Proroctwo Jeremiaszowe

13:1 - To mówi Pan do mnie: Idź, a dostań sobie spodniego pasa lnianego, włóż ji na biodra twoje, a do wody nie kładź go.

13:2 - I dostałem spodniego pasa według słowa Pańskiego, i włożyłem około biódr swoich.

13:3 - I stała się mowa Pańska do mnie powtóre mówiąc:

13:4 - Weźmi spodni pas, któregoś dostał, który jest około biodr twoich, a wstawszy idź do Euphratesa, i skryj ji tam w dziurze skalnej.

13:5 - I szedłem, i skryłem ji w Euphratesie, jako mi był Pan rozkazał.

13:6 - I stało się, po wielu dni rzekł Pan do mnie: Wstań, idź do Euphratesa, a weźmi ztamtąd spodni pas, którym ci rozkazał, abyś ji tam schował.

13:7 - I szedłem do Euphratesa, i kopałem, i wziąłem pas miejsca gdziem ji był skrył: a oto był zgnił pas, tak iż się ninacz nie zgodził.

13:8 - I stało się słowo Pańskie do mnie mówiąc:

13:9 - To mówi Pan: Tak zgnoję pychę Judy, i pychę Jeruzalem wielką.

13:10 - Ten lud nagorszy, którzy nie chcą słuchać słów moich, a chodzą w przewrotności serca swego: i chodzili za bogi obcemi, aby im służyli, i kłaniali się im: i będą jako ten spodni pas, który się ninacz nie zgodzi.

13:11 - Bo jako spodni pas przystawa ku biodrom męzkim, takem ja był sobie przypoił wszystek dom Izraelski, i wszystek dom Judzki, mówi Pan: aby mi byli ludem, i imieniem, i chwałą, i sławą: a nie słuchali.

13:12 - A tak rzeczesz do nich tę mowę: To mówi Pan Bóg Izraelski: każda flaszka będzie napełniona winem. I rzeką do ciebie: Aza nie wiemy, że każda flaszka napełniona będzie winem?

13:13 - I rzeczesz do nich: To mówi Pan: Oto ja napełnię wszystkie obywatele tej ziemie, i króle, którzy siedzą z pokolenia Dawidowego na stolicy jego, i kapłany, i proroki, i wszystkie obywatele Jerozolimskie pijaństwem:

13:14 - I rozproszę je męża od brata swego, i ojce i syny społem, mówi Pan: nie sfolguję ani przepuszczę, ani się zlituję, żebym ich nie wytracił.

13:15 - Słuchajcie, a bierzcie w uszy. Nie podnoście się, bo Pan mówił.

13:16 - Dajcie Panu Bogu waszemu chwałę, nim się zaćmi, i nim się otrącą nogi wasze o góry ciemne: będziecie czekać światła, a obróci je w cień śmierci, i we mgłę.

13:17 - A jeśli tego słuchać nie będziecie, w tajemności płakać będzie dusza moja dla pychy: płacząc płakać będzie, i wyleje łzy oko moje, że pojmano stado Pańskie.

13:18 - Mów królowi, i panującej: ukorzcie się, siądźcie, bo spadła z głowy waszej korona chwały waszej.

13:19 - Miasta na południe zawarte są, a niemasz ktoby otworzył: przeniesion jest wszystek Juda przeniesieniem doskonałem.

13:20 - Podnieście oczy wasze, a obaczcie, którzy idziecie od północy, gdzie jest stado, które tobie dano zacny dobytek twój?

13:21 - Co rzeczesz, gdy cię nawiedzi? boś je ty nauczył na się, wyćwiczył na głowę swoję: izali cię nie zejmą boleści, jako niewiastę rodzącą?

13:22 - A jeśli rzeczesz w sercu twojem: Czemu mię to potkało? Dla mnóstwa nieprawości twej odkryte są sromotniejsze członki twe, zmazane są stopy twoje.

13:23 - Jeśli może odmienić Murzyn skórę swoję, abo Pard pstrociny swoje: i wy będziecie módz dobrze czynić, nauczywszy się złego.

13:24 - I rozsiekę je jako źdźbło, które wiatr porywa na puszczy.

13:25 - Tenci los twój i dział miary twej odemnie, mówi Pan, iżeś mię zapomniała, a ufałaś w kłamstwie.

13:26 - Przetożem ja też obnażył łono twoje przed obliczem twojem, i okazała się sromota twoja.

13:27 - Cudzołoztwa twoje, i rzania twoje, niecnota wszeteczeństwa twego: na pagórkach na polu widziałem obrzydłości twoje. Biada tobie Jeruzalem, nie oczyścisz się po mnie, pókiż jeszcze?