Program przedsięwzięcia wychowawczego realizowanego na zajęciach kształcenia zintegrowanego w klasie III w roku szkolnym 2003/2004.
Cele:
1. Kształtowanie inteligencji emocjonalnej jako sposobu przeciwdziałania agresji rówieśniczej.
2. Uświadamianie konieczności i nauka zachowań „zgodnych z samym sobą”.
3. Nauka - jak dostrzegać agresję i reagować na krzywdę innych.
Zadania:
1a) uświadamianie i nazywanie uczuć towarzyszących dzieciom i dorosłym w różnych sytuacjach,
1b) kształtowanie empatii wśród uczniów,
1c) nauka różnych sposobów radzenia sobie z sytuacją trudną.
2a) stwarzanie okazji do tworzenia pozytywnego obrazu samego siebie,
2b) nauka różnych sposobów porozumiewania się,
2c) nauka rozwiązywania problemów i podejmowania decyzji bez uciekania się do zachowań agresywnych.
3a) analiza sytuacji konfliktowych - wspólne ustalanie akceptowanych społecznie sposobów
rozwiązań,
3b) nauka rozróżniania problemów - skarżenie czy pomoc i współczucie ofierze.
Zajęcia zintegrowane w klasie III.
Ośrodek tematyczny: Wszystko się zmienia.
Temat: Kto i w jaki sposób mógłby pomóc brzydkiemu kaczątku?
Formy pracy: zbiorowa jednolita, zróżnicowana grupowa.
Metody: drama, „burza mózgów”.
Środki dydaktyczne: ilustracje do baśni H.Ch. Andersena „Brzydkie kaczątko”, karton, pisaki.
Cele:
- doskonalenie swobodnych wypowiedzi na określony temat,
- bogacenie słownictwa o wyrazy nazywające uczucia oraz stany, określające cechy charakteru,
- kształtowanie umiejętności formułowania i wyrażania obiektywnych sądów,
- próba uświadomienia i nauka współodczuwania przykrych stanów emocjonalnych,
- eksponowanie morału baśni „nie można oceniać człowieka po jego wyglądzie”.
Po zakończeniu zajęć uczeń:
- z zainteresowaniem słucha wypowiedzi rówieśników,
- potrafi wypowiedzieć się w zwięzłej formie na określony temat,
- używa wyrazów nazywających uczucia przyjemne i przykre,
- rozróżnia rzeczowniki i przymiotniki,
- potrafi wyrazić swój sąd na temat postaci i zdarzeń,
- rozróżnia zachowania akceptowane i nieakceptowane społecznie,
- rozumie konieczność zmiany zachowania bohaterów potrafi je zaproponować,
- układa i zapisuje swoją wypowiedź w formie listu,
- potrafi pracować w grupie,
- potrafi analizować i rozwiązuje zadania tekstowe.
Przebieg zajęć:
Przypomnienie historii brzydkiego kaczątka przez wybranych uczniów.
„Burza mózgów” - co czuło brzydkie kaczątko?
Przedstawienie stanów gestem, ruchem, mimiką.
Drama: Brzydkie kaczątko wśród mieszkańców podwórka. ( Uczniowie otrzymują zadanie do wykonania w grupach. Każda grupa przedstawia spotkanie kaczątka z innym ptakiem).
„Burza mózgów” -Jak zachowywali się mieszkańcy podwórka? Jak nazwać takie zachowania? ( Uczniowie podchodzą do tablicy wypisują podawane przez siebie wyrazy)
Poszukiwanie słów, które nazywałoby przedstawione zachowania (agresja).
Układanie i zapisywanie zdań, oceniających zachowanie mieszkańców podwórka (karta pracy 95)
Rozróżnianie w zapisywanym tekście rzeczowników i przymiotników.
Praca w grupach: Jak inaczej mogli zachować się mieszkańcy podwórka.
Nauka empatii (uczniowie siedzą z zamkniętymi oczami i wyobrażają sobie, że ktoś zamienił je w brzydkie kaczątko, następnie opowiadają, jak się czują).
Zabawa ruchowa - „ po szerokim stawie”.
Układanie i zapisywanie listu do któregoś z bohaterów z propozycją zmiany zachowania.
Ocena pracy uczniów.
Podsumowanie zajęcia: Dzieci siedzą w kole, podają sobie do rąk pluszowego słonia i odpowiadają na pytania:
Czego się nauczyłem?
Co mnie zaciekawiło?
Co mi się najbardziej spodobało?
Czy chętnie uczestniczyłem czy byłem znudzony?
Czy przeprowadzimy podobne ćwiczenia w przyszłości?
Karta pracy nr 94.
czytanie, rozumienie, analiza zadań z treścią
zapisywanie rozwiązań, wykonywanie obliczeń
Praca domowa:
Przygotuj do czytania fragmenty tekstu „ Brzydkie kaczątko” wydzielone zielonym kolorem.
Ośrodek tematyczny: Mój dziecięcy świat.
Temat: Jak dostrzegać agresję i reagować na krzywdę innych. Czas trwania - 30 min.
Cele:
nauka dostrzegania zachowań agresywnych,
przyzwyczajenie do reagowania na krzywdę innych,
nauka rozróżniania problemów - skarżenie czy współczucie ofierze.
Zadania:
nauka dokonywania obiektywnej oceny sytuacji konfliktowych,
wspólne poszukiwanie rozwiązań akceptowanych społecznie,
przyzwyczajanie i nauka reagowania na sytuację przemocy.
Po przeprowadzeniu zajęć uczeń:
potrafi wczuć się w sytuację osoby poszkodowanej,
nazywa uczucia,
umie właściwie się zachować.
Forma pracy: Zabawa
Metoda: słowna
Środki dydaktyczne: „wizytówki”, piłeczka, kolorowe koperty.
Przebieg zajęć:
Powitanie i przedstawienie celu zajęć.
Przedstawienie zasad zachowania się.
Na kolorowych karteczkach dzieci wpisują imię i nazwisko.
Siedzą w kole, podają do siebie piłkę i mówią w jaki sposób ostatnio komuś pomogły.
Zabawa „Tajemnicze koperty”.
Dzieci dzielą się na 4 grupy według koloru wizytówek. Odnajdują kopertę w takim samym kolorze. W kopertach znajdują się kartki z opisem scenek z życia szkoły, a także pytania, na które uczniowie muszą odnaleźć odpowiedź.
Jak czuje się osoba poszkodowana?
Dlaczego te osoby użyły przemocy?
Jak powinieneś się zachować?
Zabawa: „Kto mi może pomóc”?
Nauczyciel uświadamia dzieciom, że mówienie komuś dorosłemu o przemocy nie jest skarżeniem, tylko osobie pokrzywdzonej.
Zabawa „Tajemniczy przyjaciel”.
Dzieci składają wizytówki w „losy”, które wrzucają do pudełeczka. Każdy wyciąga jeden los i nie podaje nazwiska, które wylosował. Przez tydzień będzie przyjacielem tej osoby i będzie starał się zrobić jej jakąś niespodziankę.
Podsumowanie zajęć. Zabawa „Tańcząca piłeczka” ma na celu wskazanie odpowiedzi - co mi dały te zajęcia, czego się nauczyłem, czego się dowiedziałem.
Ośrodek tematyczny: Mój dziecięcy świat.
Temat dnia: Strach ma wielkie oczy.
Formy pracy: zbiorowa, jednolita praca w grupach.
Metoda: psychozabawa.
Środki dydaktyczne: karty z ilustracjami ilustracji, sytuacji i konfliktów.
Cele:
nazywanie uczuć jakie towarzyszą dzieciom w różnych trudnych sytuacjach szkolnych,
nauka sposobów radzenia sobie z sytuacją trudną,
podawanie akceptowanych sposobów rozwiązywania sytuacji konfliktowych,
wprowadzenie problemu - skarży czy współczuję ofierze.
Po zakończeniu uczeń:
wie, w jaki sposób pokonać strach,
rozumie, że nie tylko dzieci odczuwają przykre stany emocjonalne,
rozumie, że należy szukać rozwiązania problemów bez uciekania się do agresj,
zastanawia się nad problemami skarżenia,
czyta uważnie tekst,
bogaci słownictwo,
odróżnia wiersz od prozy,
rozwiązuje zadania tekstowe,
poprawnie pisze przeczenie „nie” z przymiotnikiem.
Przebieg zajęć:
Wzorowe czytani przez nauczyciela wiersza pt. „Potwór”.
Rozmawia na temat realnych sytuacji szkolnych, które powodują nieprzyjemne odczucia.
Podział klasy na zespoły; rozdanie kart z ilustracjami i przygotowanie grup do przedstawienia III sytuacji szkolnych.
Odgrywanie scenek ze zmianą ról.
Rozmowa w zespołach na temat odczuć.
Proponowanie akceptowanych rozwiązań sytuacji trudnych - odgrywanie scenek.
Wyjaśnienie powiedzenia „ Strach ma wielkie oczy”.
Popisy w pięknym czytaniu wiersza pt. „Czarna jama”.
Zabawa: Dokończ zdanie: Boje się gdy...
Rozmowa na temat sposobu pokonywania szkolnych lęków.
Uzupełnianie zwrotów oddających lęk bohatera opowiadania K 93.
Określenia pasujące do potwora z opowiadania.
Pisownia „nie” z przymiotnikiem.
Łatwe i trudne zadania o duchach K 50.
Psychozabawa - Jestem odważny.
Podsumowanie dnia i samoocena.
Praca domowa K 93.
Ośrodek tematyczny: O przyjaźni.
Temat: Donoszę panu... .
Formy pracy: zbiorowa, jednolita indywidualna.
Metody: drama, „burza mózgów”.
Środki dydaktyczne: tekst opowiadania, ilustracje.
Cele:
- uświadomienie i nazywanie uczuć towarzyszących ludziom w różnych sytuacjach,
- kształtowanie empatii,
- uświadomienie konieczności reagowania na agresję i krzywdę innych,
- doskonalenie umiejętności formułowania i wygłaszania obiektywnych sądów,
- nauka współodczuwania przykrych stanów emocjonalnych,
- rozróżnianie części mowy,
- ilustrowanie wydarzeń,
- odczytywanie ułamków i wykonywanie prostych obliczeń,
- utrwalenie piosenki „Kundel bury”.
Po zakończeniu zajęć uczeń:
- wyodrębnia w opowiadaniu wydarzenia istotne i mniej ważne,
- ocenia postępowanie bohaterów,
- umie słuchać wypowiedzi innych i właściwie na nią reaguje,
- czyta z podziałem na role,
- redaguje list,
- proponuje różne sposoby reagowania na złe traktowanie zwierząt,
- odczuwa radość ze wspólnej pracy i zabawy,
- potrafi wczuć się w stany emocjonalne innych,
odczytuje, zapisuje ułamki i wykonuje proste obliczenia.
Przebieg zajęć:
Proste obliczenia ułamkowe -KM. 33.
Przewidywanie wydarzeń na podstawie ilustracji w podręczniku.
Konfrontowanie przewidywań treścią opowiadania po cichym przeczytaniu tekstu.
Wspólne wyodrębnianie zdarzeń i nadawanie im tytułów. Zwrócenie uwagi na zdarzenia ważne i mniej istotne.
Ilustrowanie wybranego wydarzenia środkami plastycznymi.
Wypowiedz uczniów na temat swoich pomysłów.
Układanie zilustrowanych wydarzeń w porządku chronologicznym i eksponowanie na gazetce klasowej.
Czytanie fragmentów odnoszących się do poszczególnych ilustracji.
Wypowiedzi oceniające postępowanie bohaterów- pierwszego właściciela pieska oraz chłopców - zapisywanie przez nauczyciela wyrazów oceniających (burza mózgów).
Scenki dramowe przedstawiające dwa najważniejsze wydarzenia (ze zmianą ról).
Wypowiedzi osób biorących udział w scenkach i obserwatorów - Jak czułeś się w roli pieska? Jak czułeś się w roli jego pana? Co czułeś, gdy obserwowałeś to wydarzenie?
Samodzielne redagowanie listu do właściciela psa.
Śpiewanie piosenki „Kundel bury”.
Przymiotnik jako określenie rzeczownika. Tworzenie przymiotników z cząstką - naj K. 55.
Przekształcanie pary zdań w jedno K. 56.
Podsumowanie dnia. Próba samooceny.
Praca domowa K. 55 ćw. 4, K. 56 ćw. 2,3.