PODSTAWY WYCENY

Wykłady: prof. zw. dr hab. Teresa
Maria Łaguna
Ćwiczenia:

mgr Damian Januszewski

Katedra Ekonomiki Przestrzennej i

Środowiskowej

Tematyka wykładów – III lic. Z, studia niestacjonarne

Lp.

Tematyka wykładów

Liczb

a

godzi

n

Treści nauczania

1.

Wprowadzenie do
przedmiotu. Istota wyceny.

2

System wyceny. Zasoby i podmioty gospodarcze. Klasyfikacja zasobów,
podmiotów

gospodarczych

i

ich

majątku.

Charakterystyka

poszczególnych grup zasobów i podmiotów gospodarczych.
Pojęcia i kategorie: prawne, ekonomiczne (wartości), techniczne.
Formy praw do zasobów i majątku.

2.

Cele (przesłanki) wyceny
zasobów i podmiotów.

2

Przenoszenie praw (uwłaszczenie, kupno-sprzedaż, wywłaszczenie,
itp.). Zmiana formy organizacyjno-prawnej. Ustalenie podatków, opłat i
innych należności. Operacyjne zarządzanie podmiotem (organizacją).

3.

Metody i techniki wyceny.

2

Klasyfikacja metod wyceny. Zastosowanie – wg zaleceń formalnych lub
merytorycznych.
Istota poszczególnych metod i technik wyceny. Procedury wykonawcze.

4.

Metody, techniki i procedury
wyceny do przenoszenia
praw.

2

Metody, techniki i procedury wyceny do uwłaszczenia.
Metody, techniki i procedury wyceny do wywłaszczenia.

5.

Metody, techniki i procedury
wyceny do prywatyzacji.

2

Procedury, metody i techniki wyceny przedsiębiorstw do prywatyzacji.

6.

Metody, techniki i procedury
wyceny do naliczania opłat.

2

Procedury, metody i techniki wyceny przedsiębiorstw do naliczania
podatków, opłat i innych należności np. służebności przesyłu.

7.

Metody, techniki i procedury
wyceny do innych celów.
Raport – operat.

2

Wycena składników niematerialnych i prawnych np. marki.
Zasady sporządzania raportu, treść poszczególnych rozdziałów,
niezbędne do zarządzania operacyjnego. Egzamin.

Zasady zaliczenia przedmiotu:

1) Zaliczenie ćwiczeń

2) Egzamin

LITERATURA:

• Borowiecki R i in. 2002. Metody i systemy wyceny przedsiębiorstw. Twigger.

Warszawa.

• de Jesus I. M. 2002. Podstawy ekonomiki przedsiębiorstw. Olsztyn.
• Kamela-Sowińska A. 1996. Wartość firmy. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.

Warszawa.

• Łaguna T. M. 2000. Wycena nieruchomości i gospodarstw rolnych. ZCO. Zielona

Góra.

• Sierpińska M. , Jachna T. 1997. Ocena przedsiębiorstwa według standardów

światowych.
PWN. Warszawa.

• Szczepankowski P. 2007. Wycena i zarządzanie wartością przedsiębiorstwa. PWN.

Warszawa.

• Zarzecki D. 1999. Metody wyceny przedsiębiorstw. Fundacja rozwoju

rachunkowości w Polsce. Warszawa.

Wycena

Wycena (szacowanie) to proces ustalania wartości z uwzględnieniem wszelkich

warunków (prawnych, organizacyjnych, ekonomicznych, technicznych i
metodycznych) – zapewniający realizację postawionych celów.

Przedmioty wyceny:

• zasoby środowiska geograficznego (naturalne i antropogeniczne)
• podmioty gospodarcze i organizacyjne (jako przedmioty wyceny) z całym

majątkiem (trwałym i obrotowym) ze składnikami niematerialnymi i prawnymi, z
produkcją w toku, z systemem zarządzania;

• części podmiotów i organizacji stanowiące (lub mogące stanowić) produkcyjną

całość jako przedmiot wyceny ;

• majątek podmiotów lub organizacji:

a) nieruchomy (grunty, budynki, budowle i inne składniki trwałe z gruntem
związane),
b) ruchomy (trwały i obrotowy), produkcja w toku, składniki niematerialne i
prawne;

• służebności (gruntowe, przesyłu).

Wycena może być:

• obligatoryjna(obowiązek wykonania wynikający z przepisów prawa);
• fakultatywna (wartość może być wynegocjowana);
• dobrowolna.

System wyceny

UWARUNKOWANIA:

prawne:
• przepisy prawa podstawowe (regulujące bezpośrednio proces wyceny),
• przepisy prawa pomocnicze,
• inne (Kodeks Etyki Zawodowej, Powszechne Krajowe Standardy Wyceny);
organizacyjne:
• rzeczoznawcy majątkowi, biegli sądowi (zaprzysiężeni),
• osoby uprawnione do wykonywania analiz ekonomicznych,
• inne osoby powoływane incydentalnie przez sąd,
• rzeczoznawcy zatrudniani przez firmy (banki, firmy ubezpieczeniowe);
ekonomiczne:
• notowania giełdowe,
• popyt i podaż,
• ceny,
• inflacja,
• stopy procentowe;
 techniczne:
• PN – dotyczące obmiarowania wycenianego obiektu zgodnie z wymogami metody,
• plany i opracowania (MPZP, SUiKZP, SIP, strategie, KPZK),
• cenniki (KNR, Scalone normatywy, inne branżowe wskaźniki);
metodyczne:
• przy celach obligatoryjnych – dobór metody zgodny z przepisami prawa,
• przy celach fakultatywnych – jw. – z możliwością zastosowania metody alternatywnej,
• przy celach pozostałych – również metody zalecane przepisami prawa lub uzgodnione ze

zleceniodawcą.