1
Kampania
Kampania
Mniej dźwigaj!
Mniej dźwigaj!
Kampania kontrolno – informacyjna PIP:
Przeciążenie układu mięśniowo-szkieletowego
–
zagrożenia jakie stwarzają ręczne prace
transportowe
Główny Inspektorat Pracy
Główny Inspektorat Pracy
Opole, 26 września 2007 r.
Opole, 26 września 2007 r.
3
Rozmiar problemu
Dolegliwości mięśniowo – szkieletowe są
najbardziej rozpowszechnionym problemem
zdrowotnym związanym z pracą w Europie.
39%
pracowników z nowych państw U.E. skarży
się na bóle kręgosłupa, a
36%
na bóle mięśniowe.
W krajach dawnej 15 - tki proporcje te są
o 14 – 15 pkt. procentowych niższe.
The Fourth Working Conditions Survey, European Fundation for the Improvement of Living and Working Conditions, 2005.
4
Dwie drogi powstawania urazów
Urazy kumulacyjne
(powstające w wyniku
wielokrotnego i/lub długotrwałego dźwigania
nawet niewielkich ciężarów w ciągu zmian
roboczych).
Urazy ostre
(powstające w wyniku
przekroczenia normy podnoszenia ciężarów lub
wypadku przy pracy).
5
Skutki zdrowotne
Skręcenia stawów,
Zerwania ścięgien,
więzadeł,
Złamania kości,
Uszkodzenia nerwów,
Zapalenia mięśni.
Ręczne prace transportowe wymagają dużego
wysiłku fizycznego i stwarzają poważne
zagrożenie wypadkowe. W ich trakcie
dochodzi bowiem do:
6
Skutki zdrowotne c.d.
W przebiegu dolegliwości mięśniowo-
szkieletowych dominuje ból i dyskomfort
(cierpienie), czasem nawet bez innych objawów
potwierdzających wystąpienie schorzenia.
Najbardziej narażone na urazy są
części ciała takie jak: odcinek
lędźwiowy kręgosłupa, kręgosłup
szyjny, ramiona, nadgarstki, stopy
i dłonie.
7
Skutki dla pracowników
Pogorszenie stanu zdrowia,
Mniejsza wydajność i zagrożenie
utratą pracy,
Zagrożenie bytu materialnego pracownika
i jego rodziny,
Życie z ciągłym bólem - mniejsza radość życia,
Niepełnosprawność - stygmatyzacja i poczucie, że jest
się obciążeniem dla pracodawcy, rodziny,
społeczeństwa,
W ostateczności odtrącenie i pozostawienie samemu
sobie.
8
Skutki dla pracodawcy
Zmniejszenie wydajności pracy cierpiących
pracowników,
Częstsze nieobecności pracowników w pracy,
Koszty zwolnień chorobowych,
Kłopoty organizacyjne – brak wykwalifikowanego
personelu,
Koszty szkolenia nowych pracowników,
Koszty wypadków przy pracy,
Strata czasu - utrata zysków.
9
Skutki dla społeczeństwa
Koszty dodatkowej opieki zdrowotnej nad
cierpiącymi pracownikami,
Koszty odszkodowań z tytułu wypadków przy pracy,
Koszty rent z tytułu niepełnosprawności i chorób
zawodowych,
Utrata zdolnych do pracy i wykwalifikowanych
członków społeczeństwa - niewykorzystanie ich
potencjału, wiedzy, umiejętności zawodowych –
tzw.: przerwanie ciągłości społecznej,
Koszty readaptacji zawodowej osób
niepełnosprawnych.
10
Pracownicy z grup ryzyka
Pracownicy budowlani
Górnicy
Pracownicy załadunku
i rozładunku
Operatorzy maszyn
Pracownicy branży
rolniczej, leśnej,
rybackiej
Pracownicy handlu
Pielęgniarki
Pracownicy branży
hotelarskiej i
gastronomicznej
Cieśle
Rzemieślnicy
Krawcy
Kierowcy
Sekretarki, maszynistki,
operatorzy komputerów.
12
Rodzaj obciążenia
Ryzyko urazów rośnie, jeżeli przenoszony ciężar:
jest za ciężki,
jest za duży,
jest trudny do utrzymania,
jest nie wyważony, chwiejny lub niestabilny,
jest trudny do objęcia,
ogranicza pole widzenia pracownika – zwiększa
możliwość obrażeń na skutek potknięcia, upadku lub
kolizji.
13
Rodzaj wykonywanego zadania
Ryzyko urazów rośnie, jeżeli podnoszenie ciężaru:
jest zbyt męczące – wykonywane zbyt często
lub zbyt długo,
wymaga zginania lub skręcania tułowia,
wymaga utrzymywania ramion ponad głową,
wymaga powtarzania ciągle tych samych
czynności.
14
Czynniki indywidualne
Na ryzyko urazów wpływają także:
brak doświadczenia pracowników przy ręcznych
pracach transportowych (pracownicy nowozatrudnieni
lub młodociani),
złe nawyki lub brak wiedzy na temat wykonywanej pracy
i związanych z nią zagrożeń (brak szkoleń bhp),
możliwości fizyczne pracownika (niewielka masa ciała,
niewielka siła mięśni i mniejsza wydolność organizmu - kobiety),
przebyte w przeszłości choroby układu mięśniowo-szkieletowego,
staż pracy w zawodzie (urazy kumulacyjne),
wiek (naturalne starzenie się układów organizmu,
w tym mięśniowo-szkieletowego),
otyłość,
palenie tytoniu.
Powrót
15
Miejsce pracy
Ryzyko urazu rośnie, jeżeli w miejscu pracy:
brak jest dostatecznej przestrzeni na ręczne przemieszczanie
ciężarów (
►
konieczność manewrowania ciężarem
►
utrata
stabilności ciężaru
►
niebezpieczne, nagłe zmiany pozycji ciała
podczas przenoszenia),
droga transportowa jest nierówna, śliska,
wysoka temperatura zwiększa potliwość dłoni utrudniając
utrzymanie ciężaru,
niska temperatura utrudnia krążenie krwi i usuwanie
toksycznych produktów przemiany materii z mięśni (
►
szybsze
zmęczenie),
niedostateczne oświetlenie zmusza pracowników do
przyjmowania skręconych lub pochylonych pozycji w celu
dokładniejszej obserwacji wykonywanych czynności,
duży hałas odwraca uwagę od wykonywanych czynności oraz
powoduje napięcie psychiczne.
Powrót
16
Czynniki fizyczne
Ryzyko urazu zwiększają:
używanie znacznej siły w czasie pracy
powtarzalność ruchów
niewygodne, statyczne pozycje ciała (praca na kolanach,
w pochyleniu, długotrwałe utrzymywanie ciężaru w pozycji
stojącej lub ponad głową)
miejscowy ucisk ładunków, sprzętu lub narzędzi na ciało
wibracje.
Powrót
17
Europejskie podejście do zapobiegania
dolegliwościom mięśniowo-szkieletowym w
miejscu pracy
Zgodnie z nim należy:
• [1]
Unikać planowania i zlecania prac mogących
powodować schorzenia układu mięśniowo-
szkieletowego,
• [2]
Eliminować ryzyko powstawania urazów u źródła
(np.: automatyzacja procesu produkcji, ergonomiczne
stanowiska pracy),
• [3]
Przystosowywać pracę i stanowiska pracy do
pracowników, a nie odwrotnie (np.: czas pracy, wysokość
stołów i blatów roboczych)
• [4]
Przystosowywać zakłady i procesy pracy do
zachodzących w świecie zmian technicznych
i technologicznych (zakup nowych maszyn, nowych
technologii).
18
Europejskie podejście c.d.
Zgodnie z nim należy:
• [5]
W pierwszej kolejności wprowadzać środki ochrony
zbiorowej, a dopiero potem środki ochrony
indywidualnej pracowników,
• [6]
Oceniać ryzyko w sytuacjach, w których nie udało
się usunąć ręcznych prac transportowych,
• [7]
Odpowiednio instruować pracowników o
pozostałych zagrożeniach i sposobach zapobiegania
im,
• [8]
Zatrzymywać pracowników w pracy
(zapewniać im rehabilitację oraz ponownie włączać do
aktywności zawodowej po jej zakończeniu).
20
Ręczne prace transportowe
wymagają dużego wysiłku fizycznego,
stwarzają poważne zagrożenia wypadkowe,
Podczas wykonywania ręcznych
prac
transportowych najbardziej
narażonymi
na urazy częściami ciała są:
• kręgosłup,
• ramiona,
• nadgarstki,
• stopy i dłonie.
21
Organizacja transportu ręcznego
Wymaga zastosowania metod, które powinny:
Wyeliminować nadmierne obciążenia układu mięśniowo –
szkieletowego,
Ograniczyć długotrwały wysiłek (należy stosować przerwy
w pracy i odpoczynek),
Ograniczyć do minimum odległości ręcznego przemieszczania
przedmiotów.
Wykluczyć przemieszczanie przedmiotów, jeżeli:
przemieszczanie ma być wykonywane tylko za pomoc skrętu tułowia
pracownika,
istnieje możliwość wystąpienia nagłych ruchów przemieszczanego
przedmiotu,
ciało pracownika znajduje się w niestabilnej pozycji,
pochylenie pracownika przekracza 45 °.
22
Prawidłowe usytuowanie ciała i ładunku
przyklęknąć na jedno kolano
tak, żeby jak najściślej
przylegało ono do ładunku,
przy czym stopa drugiej
nogi powinna znajdować się
około 30 cm od ładunku,
uchwycić z obu stron
ładunek w taki sposób, żeby
nie wysunął się z rąk,
podnosić ładunek przez
prostowanie nóg, przy czym
grzbiet powinien być cały
czas wyprostowany.
Kobiety
, podnoszące ładunek, powinny:
23
Prawidłowe usytuowanie ciała i ładunku
Mężczyźni
, podnoszący ładunek, powinni:
Podejść jak najbliżej do ładunku
i jeżeli jest to możliwe,
okraczyć go, przy czym stopy
powinny być lekko rozwarte,
Przykucnąć obok
podnoszonego ciężaru,
Wyprostować grzbiet i mocno
uchwycić ładunek, tak aby nie
wysunął się z rąk,
Podnosić ładunek przez
prostowanie nóg, trzymając go
jak najbliżej tułowia, przy czym
grzbiet powinien być cały czas
wyprostowany.
24
Prawidłowe usytuowanie ciała i ładunku
Częsty błąd: „pałąkowe plecy”
Prawidłowo: wyprostowane
plecy, podnoszenie za
pomocą pracy mięśni nóg
25
Przedmioty nieporęczne i niestabilne,
ze zmiennym środkiem ciężkości
Przy transporcie należy stosować następujące zasady:
Przedmioty nieporęczne lub trudne do utrzymania powinny
być przemieszczane przy użyciu sprzętu pomocniczego.
Przedmioty, których środek ciężkości znajduje się powyżej
połowy
ich wysokości, nie powinny być przenoszone ręcznie.
W przypadku przenoszenia przedmiotu trzymanego w
odległości większej niż 30 cm od tułowia – należy zmniejszyć
o połowę dopuszczalną masę ładunku przypadającego na
jednego pracownika lub zapewnić wykonanie tego transportu
przez co najmniej
2 pracowników.
26
Przedmioty nieporęczne i niestabilne,
ze zmiennym środkiem ciężkości (cd.)
Przy transporcie należy stosować następujące zasady:
Ostre krawędzie oraz wystające elementy
przemieszczanych przedmiotów powinny być osłonięte.
Opakowania przedmiotów powinny być wytrzymałe,
niestwarzające swoim kształtem lub krawędziami
potencjalnych zagrożeń wypadkowych.
Balony szklane z kwasami lub z cieczami żrącymi powinny
być transportowane na specjalnie przystosowanych do tego
celu wózkach.
28
Obowiązki pracodawcy
Szkolić
pracowników w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy,
Zapewnić
pracownikom badania lekarskie, wstępne i okresowe,
Podejmować
działania mające na celu usunięcie stwierdzonych
zagrożeń,
Informować
pracowników o ryzyku zawodowym, wymaganiach
ergonomii i środkach bezpieczeństwa, w szczególności tych, które
zapobiegają urazom kręgosłupa,
Zapewnić
pracownikom dodatkowe informacje dotyczące
przemieszczanych przedmiotów oraz materiałów, w szczególności:
żrących, wybuchowych, palących, trujących, pylących.
Pracodawcy, którzy zatrudniają pracowników przy
ręcznych pracach transportowych, obowiązani są
m.in.:
29
Normy dźwigania i przenoszenia ładunków
Zostały określone z uwzględnieniem
następujących czynników:
Płci pracownika,
Wieku pracownika,
Odległości, na którą wykonywane
są prace transportowe,
Charakteru pracy,
Charakteru drogi.
30
Rozporządzenie
Ministra Pracy i Polityki
Społecznej
z dnia 14 marca 2000 r.
w sprawie bezpieczeństwa i higieny
pracy przy ręcznych pracach
transportowych
(Dz.U. nr 26 poz. 313 z późn. zm.)
34
Rozporządzenie Rady
Ministrów
z dnia 10 września 1996 r.
w sprawie wykazu prac
szczególnie uciążliwych lub
szkodliwych
dla zdrowia kobiet
(Dz.U. Nr 114, poz. 545 z późn. zm.)
37
Rozporządzenie Rady
Ministrów
z dnia 24 sierpnia 2004 r.
w sprawie wykazu prac
wzbronionych młodocianym i
warunków ich zatrudniania przy
niektórych z tych prac
(Dz.U. Nr 200, poz. 2047 z późn. zm.)
40
Normy dźwigania i przenoszenia ładunków
Podsumowanie
Praca
Młodociani
16 – 18 lat
Kobiety
Mężczyźni
Dziewczę
ta
Chłopcy
Kobiety
w ciąży
Kobiety
Mężczyźni
Przenoszen
ie
zespołowe
Stała
8 kg
12 kg
3 kg
12 kg
30 kg
max. 25
kg/ 1 os.
Dorywcza
(max. 4 x
godz.)
14 kg
20 kg
5 kg
20
50 kg
max. 42
kg/ 1 os.
41
Normy dźwigania i przenoszenia ładunków
Podsumowanie
Niedopuszczalne jest:
Ręczne przenoszenie
przedmiotów
o masie przekraczającej 30 kg
na wysokość powyżej 4 m
lub odległość przekraczającą
25 m
Oburęczne przemieszczanie przedmiotów,
jeżeli siła potrzebna do zapoczątkowania
ruchu przedmiotu przekracza
300 N
przy pchaniu
200 N
przy ciągnięciu
Zespołowe przemieszczanie przedmiotów
o masie przekraczającej 500 kg
42
Dźwigania i przenoszenia ładunków nie powinno
się powierzać osobom:
Właściwym do oceny
Właściwym do oceny
stanu zdrowia pracownika
stanu zdrowia pracownika
jest lekarz medycyny
jest lekarz medycyny
pracy orzekający
pracy orzekający
o braku przeciwwskazań
o braku przeciwwskazań
do zatrudnienia na
do zatrudnienia na
zajmowanym stanowisku.
zajmowanym stanowisku.
Głuchym,
Niemym,
O słabym wzroku,
Umysłowo upośledzonym,
O poważnych schorzeniach serca,
Cierpiącym na dolegliwości,
mięśniowo-szkieletowe, przepuklinę, dyskopatię.
44
Czynniki ryzyka w sektorze handlu
Cechy związane
z przemieszczaniem ładunku
Inne cechy
niestabilność ładunku,
niskie/ wysokie temperatury,
nieproporcjonalna waga
w stosunku do objętości,
brak przestrzeni na zajęcie
wygodnej/bezpiecznej pozycji
podczas przenoszenia
ładunku,
nierówne rozmieszczenie
masy,
nierówne, wąskie, śliskie drogi
transportowe,
trudności w chwytaniu
(brak uchwytów),
wysokie regały (składowanie
towarów wymuszające
unoszenie
ramion i ciężarów powyżej
głowy),
ostra, śliska lub brudna
brak wiedzy, doświadczenia
zawodowego, płeć, choroby.
45
Zarządzanie ryzykiem w sektorze handlu
CO?
JAK?
1. ETAP
Wyszukiwanie
sytuacji ryzyka
i ich analiza
Czy pracownicy są narażeni na:
długotrwałe siedzące/
stojące/bolące pozycje ciała?
ręczne przemieszczanie
towarów?
składowanie towarów
wymuszające unoszenie
ramion powyżej głowy?
obserwacja miejsc pracy,
zbieranie informacji od pracowników, od zarządu,
od zespołu ds. BHP działającego na terenie danej
instytucji,
analiza wypadków związanych z pracą.
2. ETAP
Poszukiwanie
rozwiązań
Na podstawie wyników
uzyskanych w pierwszym
etapie, należy wybrać
odpowiednie środki
zapobiegawcze w celu poprawy
sytuacji.
Wybór najbardziej odpowiedniego rozwiązania
zgodnie z u hierarchią:
- usunąć zagrożenia,
- zastąpić sytuacje niebezpieczne mniej
niebezpiecznymi,
- zwalczać zagrożenia u ich źródła, potem szkolić
pracowników.
3. ETAP
Wdrażanie
Zastosowanie rozwiązania w
praktyce i monitorowanie
sytuacji na potrzeby dalszego
rozwoju.
wdrożyć środki i zorganizować dalsze kroki
(informacje, instrukcje, szkolenia),
sprawdzić, czy rozwiązanie jest stosowane,
ocenić wdrożone środki (czy ich wdrożenie dało
oczekiwane wyniki, czy pojawiły się nowe
zagrożenia),
jeśli sytuacja robocza zmieniła się, przeprowadzić
nową analizę ryzyka (wrócić do etapu 1).
46
Rodzaje działań zapobiegawczych w sektorze
handlu
Typ
działania
CO?
JAK?
Wyeliminowa
nie ryzyka
Uniknięcie przemie-
szczania ręcznego
Całkowita mechanizacja lub automatyzacja pracy
(taśmociągi kasowe, stoły rolkowe, przenośniki, ruchome
regały na kółkach, itd.).
Zmniejszenie
ryzyka
Ułatwienie
przemieszczania
ładunków
1. Grupowanie towarów w mniejsze jednostki załadunkowe
(pakunki, skrzynki).
2. Ułatwienie podnoszenia ładunków (podnośniki, wysięgniki,
chwytaki, uchwyty itd.).
3. Stosowanie wózków, specjalnie dostosowanego sprzętu
do przemieszczania, itd.
Dostosowanie
sposobu
składowania
ładunków
1. Dostosowanie wysokości składowania towarów do
wymiarów
pracowników.
2. Dostosowanie wysokości mebli do częstości korzystania
z ładunków i do ich ciężaru.
3. Zwiększenie dostępności: podesty, opuszczane/
podnoszone
platformy, pochylnie itd.
Usunięcie
konieczności
długotrwałego
przyjmowania
niewygodnej pozycji
1. Dostosowanie wymiarów stanowisk pracy do wymagań
ergonomii i wymiarów pracowników: ergonomiczne
siedziska,
przestrzeń do pracy.
2. Przerwy na odpoczynek.
3. Praca przemienna.
Środki
organizacyjne
Planowanie pracy, przerwy w pracy, przemienność
czynności, usprawniony rozdział zadań, poprawa fizycznych
warunków pracy (temperatura, oświetlenie), odzież robocza i
ochronna, itp.
47
Przykłady dobrych praktyk w sektorze handlu
Wewnętrzny system
transportu - stół
rolkowy
Wózek
paletow
y
Pojemnik
z uchwytami
Regał podręczny
na kółkach
Wózek
widłow
y
System rozładunku
– rampa i rolki
48
Przykłady dobrych praktyk w sektorze handlu
c.d.
Źródło: HSE
W zależności od
warunków, od
częstości
przemieszczania oraz
od danej osoby,
konieczne może być
zmniejszenie
przedstawionych tu
ciężarów.
Więcej informacji o
tym modelu
zamieszczono na
stronach:
www.handlingloads.eu
Towary rzadko używane
Towary często używane
Towary rzadko używane
Ciężkie towary
52
Rady dla pracodawcy
Upewnij się, że w Twoim zakładzie:
Ręczne prace transportowe zostały wyeliminowane tam gdzie to
było możliwe (zastosowano dźwigi, taśmociągi, podnośniki, wózki
transportowe, platformy, uchwyty),
Inspektor bhp przeprowadził ocenę ryzyka zawodowego
uwzględniającą pozostałe ręczne prace transportowe,
Pracownicy zostali poinformowani o ryzyku resztkowym,
Pracownicy poddawani są wstępnym, okresowym i kontrolnym
badaniom lekarskim uwzględniającym stan narządu ruchu,
Szkolenia bhp pracowników obejmują swoim zakresem przepisy
i zasady dot. prawidłowego podnoszenia i przenoszenia ciężarów,
Instrukcje dot. sposobu wykonywania ręcznych prac
transportowych są dostępne dla pracowników,
53
Rady dla pracodawcy c.d.
Upewnij się, że w Twoim zakładzie:
Osoby odpowiedzialne za nadzór nad pracownikami zlecają im
prace zgodne z normami podnoszenia i przenoszenia ciężarów,
a pracownicy korzystają z przysługujących im przerw w pracy
i prawa do odpoczynku dobowego,
Zużyte lub niesprawne urządzenia transportowe są wymieniane
na nowe (z odpowiednim wyprzedzeniem sporządza się plany
zakupów),
Prowadzi się monitoring stanu zdrowia pracowników, a
pracownicy cierpiący na dolegliwości mięśniowo-szkieletowe
wynikające ze sposobu wykonywania pracy lub wypadku mają
zapewnioną opiekę lekarską oraz mogą pracować na innym
stanowisku lub przy innej pracy w Twojej firmie.
54
Rady dla pracodawcy c.d.
Upewnij się, że w Twoim zakładzie:
W celu uniknięcia wypadków i urazów mięśniowo-szkieletowych
współpracuje się z dostawcami i wykonawcami (wymaga się od
nich stosowania takich samych standardów bhp).
Skieruj pracowników nadzoru, przedstawicieli
pracowników liniowych, inspektorów bhp, członków
zakładowej organizacji związkowej na szkolenie w
Okręgowym Inspektoracie Pracy.
Jeśli potrzebujesz porady lub konsultacji, zwróć się do
zakładowego inspektora bhp, przedstawiciela firmy tej samej
branży, lekarza medycyny pracy lub najbliższego Okręgowego
Inspektoratu Pracy PIP.
55
Rady dla pracowników - wprowadzenie
Wiesz, dokąd chcesz przenieś dany przedmiot.
Miejsce pracy jest wolne od przeszkód.
Drzwi są otwarte, a na drodze transportu nie ma niczego,
co mogłoby spowodować wypadek.
Przedmiot można chwycić w sposób pewny i wygodny.
Jeżeli przedmiot jest transportowany przez więcej osób,
wszystkie wiedzą co będą robić, zanim rozpoczną pracę
.
Podczas wykonywania ręcznych prac transportowych
wcześniej upewnij się, że:
56
Rady dla pracowników – pchanie i ciągnięcie
Podczas pchania lub ciągnięcia:
Wykorzystuj wagę swojego ciała.
Jeśli pchasz – pochyl się do przodu.
Jeśli ciągniesz – odchylaj się do tyłu.
Unikaj przekrzywiania, skręcania i wyginania pleców.
Zanim rozpoczniesz sprawdź, czy droga transportowa jest
twarda
i bez zanieczyszczeń.
Urządzenie transportowe jest sprawne, ma uchwyt dla rąk
i obracające się kółka.
57
Rady dla pracowników – poszukiwanie
rozwiązań
Porozmawiaj ze swoim przełożonym.
Porozmawiaj z zakładowym inspektorem bhp
lub członkiem związku zawodowego.
Zasięgnij porady lekarza.
Zgłoś sytuację inspektorowi pracy
Państwowej Inspekcji Pracy.
Jeśli doświadczasz dolegliwości
mięśniowo-szkieletowych związanych z pracą:
58
Dlatego dbaj, aby w Twoim zakładzie:
Przestrzegało się przepisów dot. norm podnoszenia
i przenoszenia ciężarów, także w odniesieniu do kobiet
i pracowników młodocianych.
Programy wstępnych i okresowych szkoleń bhp
obejmowały przepisy dot. ręcznych prac
transportowych oraz zasady zapobiegania DMŚ.
DMŚ można skutecznie zapobiegać
poprzez
przestrzeganie istniejących przepisów
prawa
►
Prewencja
Rady dla specjalistów ds. bezpieczeństwa i
higieny pracy
59
Rady dla specjalistów ds. bezpieczeństwa i
higieny pracy
Ocena ryzyka zawodowego DMŚ była przeprowadzona
kompleksowo i poza obciążeniem uwzględniała
także wibracje, niskie temperatury, organizację
pracy, doświadczenie zawodowe i stan zdrowia
pracowników.
Pracownicy byli poinformowani o ryzyku zawodowym.
Pracownicy mieli świadomość korzyści płynących ze
stosowania przepisów i dobrych praktyk (
►
ochrona
własnego zdrowia,
►
utrzymanie pracy,
►
zapewnienie
rodzinie środków na utrzymanie,
►
zachowanie
sprawności do późnego wieku,
►
możliwość cieszenia
się życiem pozazawodowym,
►
jednym słowem:
zawodowy profesjonalizm).
60
Rady dla specjalistów ds. bezpieczeństwa i
higieny pracy
W ramach prewencji zaproponuj:
Wyeliminowanie lub ograniczanie pracy w
niewygodnych pozycjach.
Wyeliminowanie lub ograniczanie używania dużej siły.
Wyeliminowanie lub ograniczanie wykonywania
powtarzalnych czynności.
Zastosowanie narzędzi elektrycznych i sprzętu
pomocniczego (patrz: dobre praktyki).
Zastosowanie ergonomicznych narzędzi i uchwytów.
Stosowanie przerw w pracy, zapewnienie pracownikom
miejsc do odpoczynku, przekazywanie zadań między
pracownikami, zlecanie pracownikom także innych
prac niż ręczne prace transportowe.
61
Rady dla specjalistów ds. bezpieczeństwa i
higieny pracy
W ramach prewencji zaproponuj:
Konsultacje z pracownikami w zakresie doświadczania
przez nich DMŚ i potrzebnych zmian.
Rozszerzenie zakresu profilaktycznej opieki lekarskiej.
Udzielanie pracownikom urlopów zdrowotnych.
Uczestnictwo lekarza medycyny pracy i/lub
rehabilitanta w zakładowych szkoleniach bhp.
Dofinansowanie pracownikom aktywności sportowej.
Wykorzystanie potencjału, wiedzy i doświadczenia
pracowników po urazach na innym stanowisku w
waszej firmie.
62
Rady dla specjalistów ds. bezpieczeństwa i
higieny pracy
Stowarzyszenia zawodowego.
Innej firmy tej samej branży.
Organizacji związkowej.
Centralnego Instytutu Ochrony Pracy –
Państwowego Instytutu Badawczego
w Warszawie.
Instytutu Medycyny Pracy w Łodzi.
Najbliższego Okręgowego Inspektoratu Pracy.
Jeśli potrzebujesz wsparcia, informacji lub porady
prawnej, technicznej lub organizacyjnej zgłoś się do:
