background image

2013-01-29

1

POTENCJAŁ CZYNNOŚCIOWY. OKRES 
REFRAKCJI BEZWZGLĘDNEJ I 
WZGLĘDNEJ. PRÓG POBUDLIWOŚCI 
NEURONU. „ZASADA WSZYSTKO 
ALBO NIC”.

Agnieszka Kąkol

FIZJOTERAPIA  

Stacjonarne I rok

POTENCJAŁ  CZYNNOŚCIOWY

Włókna nerwowe przenoszą informacje zakodowane 
w postaci serii impulsów elektrycznych. Pojedynczy 
impuls zwany jest 

potencjałem czynnościowym.

Powstaje on w określonym miejscu błony 
komórkowej i posiada zdolność do rozprzestrzeniania 
się po jej powierzchni. Potencjał czynnościowy trwa 
ok.1 [ms] 

w przypadku komórki nerwowej. Aby mógł

się wytworzyć potencjał czynnościowy, pobudzenie
musi przekroczyć potencjał progowy.

POWSTAWANIE POTENCJAŁU 

CZYNNOŚCIOWEGO

Jeśli dokomórkowe prądy 
kationów przeważają nad 

odkomórkowymi, następuje 

depolaryzacja od poziomu 

potencjału spoczynkowego(ok.-

70mV) do potencjału progowego 

(ok.-50mV).

Po osiągnięciu potencjału 

progowego, następuje otwarcie 

kanałów przewodzących         

odkomórkowo oraz kanałów 

przewodzących 

do wnętrza komórki.

Wskutek różnicy stężeń i 

potencjałów kationy sodowe 

szybko napływają do wnętrza 

komórki, niwelując różnicę 

potencjałów pomiędzy 

środowiskiem zewnętrznym i 

wewnętrznym do zera.

Ze względu na dużą początkową 

różnicę stężeń, mimo wyrównywania 

potencjałów,     

nadal napływają do wnętrza 

komórki, powodując odwrotne 

polaryzację błony, czyli nadstrzał 

dochodzący do +35mV (ok. 2ms).

Po rozpoczęciu aktywacji 

sodowej, w odpowiedzi na 

depolaryzację, następuje 

aktywacja potasowa,(czyli 

otwarcie kanałów dla       ). 

Powoduje to zmianę potencjału 

na ujemny.

Nie jest możliwe ponowne 

pobudzenie komórki. Jest to 

okres refrakcji bezwzględnej.

W czasie trwania 

potencjału iglicowego 

proporcje kationów po obu 

stronach błony są 

odwrócone (         

wewnątrz,        na 

zewnątrz).

Przez cały czas trwania 

potencjału czynnościowego, 

aktywna jest pompa sodowo 

– potasowa, która przywraca 

proporcje           

i        .

Błona początkowo jest w 

stanie hiperpolaryzacji

różnica potencjałów 

przekracza wartość 

spoczynkową. Jest to 

okres refrakcji względnej.

Kiedy komórkę da się 

pobudzić dużo większym 

bodźcem.

background image

2013-01-29

2

CZTERY FAZY

W przebiegu potencjału czynnościowego można 
wyróżnić kilka faz:

fazę depolaryzacji, w czasie której polaryzacja błony 

maleje do zera. Faza depolaryzacji jest skutkiem 
szybkiego napływu         do wnętrza komórki, zgodnego 
z gradientem stężeń tych jonów. Takiemu przepływowi 
jonów         sprzyja także pole elektryczne panujące w 
błonie. Gwałtowny napływ tych jonów możliwy jest 
dzięki otwarciu w błonie komórkowej szybkich kanałów 
sodowych, co następuje, gdy potencjał błonowy 
przekroczy próg pobudliwości.

fazę przepolaryzowania, gdy potencjał wnętrza 
komórki staje się wyższy niż płynu 
międzykomórkowego i osiąga wartość około +30mV.

fazę repolaryzacji, w czasie której potencjał błonowy 
„wraca” do wartości charakterystycznej dla stanu 
spoczynku. Za fazę repolaryzacji odpowiedzialne są 
jony potasowe. Zmniejszanie napięcia panującego na 
błonie inicjuje otwarcie w błonie komórkowej kanałów 
potasowych, przez które jony te, zgodnie z 
gradientem stężeń, wydostają się na zewnątrz 
komórki. Zmniejszająca się ilość ładunków dodatnich 
wewnątrz komórki prowadzi do spadku potencjału 
błonowego – następuje repolaryzacja.

faza hyperpolaryzacji 

– stan nadmiernej polaryzacji 

błony komórkowej w następstwie stwierdzenia 
elektroujemności wewnątrz komórki; trwa stosunkowo 
krótko. Błona komórkowa osiąga wtedy potencjał 
około -80mV. Podczas hyperpolaryzacji komórka nie 
jest zdolna do przewodzenia impulsu, przekazywania 
informacji.

background image

2013-01-29

3

PRÓG POBUDLIWOŚCI

Próg pobudliwości (potencjał progowy) oznacza 
minimalną wartość potencjału błonowego, przy której 
wyzwalany jest potencjał czynnościowy. Zawiera się 
zwykle w granicach od -40 do -55 mV. Warunkiem 
pobudliwości jest istnienie potencjału spoczynkowego 
błony komórkowej neuronu.W chwili pobudzenia 
powstaje potencjał czynnościowy. W warunkach 
spoczynku wartość progu pobudliwości jest stała i 
wynosi 

około -60mV.

W momencie, gdy pod wpływem bodźca 
ponadprogowego rozpoczyna się spontaniczna 
depolaryzacja błony, wartość progu pobudliwości 
gwałtownie rośnie osiągając nieskończenie dużą 
wartość. Stan taki utrzymuje się przez                                
ok. 0,5 

÷ 2,0 ms. Błona jest wtedy w stanie refrakcji 

bezwzględnej, w którym nie jest możliwe wyzwolenie 
kolejnego potencjału czynnościowego, ponieważ próg 
pobudliwości jest nieskończenie duże. Okres refrakcji 
bezwzględnej obejmuje fazę spontanicznej 
depolaryzacji błony i około 1/3 okresu jej repolaryzacji.

REFRAKCJA  BEZWZGLĘDNA

Po upływie tego czasu pobudzenie neuronu staje się 
znowu możliwe, jednak próg pobudliwości jest wyższy 
niż w spoczynku. Po czasie zwanym refrakcją 
względną
, próg pobudliwości osiąga wartość 
charakterystyczną dla stanu spoczynkowego. Okres 
ten trwa od kilku do kilkunastu ms

od zakończenia 

okresu refrakcji bezwzględnej. W tym czasie natężenie 
bodźca wyzwalającego potencjał czynnościowy musi 
być większe niż w warunkach spoczynkowych,                 

powstający potencjał czynnościowy może mieć 

mniejszą amplitudę.

REFRAKCJA WZGLĘDNA

background image

2013-01-29

4

„WSZYSTKO ALBO NIC”

Generowaniem potencjałów czynnościowych rządzi 
zasada: „wszystko albo nic” : do zapoczątkowania 
potencjału czynnościowego niezbędny jest bodziec     
o intensywności wystarczającej do zdepolaryzowania 
neuronu określonej wartości progowej; wszystkie 
potencjały czynnościowe w danej komórce osiągają tę 
samą amplitudę. 

DZIĘKUJĘ ZA 

UWAGĘ! 